IJSLAND EN DE VIS
Gierige' Fries vermaakt
dorp gehele vermogen
i
Mi
IKOFLEX y
een ZEISS IKON camera
DE GAÜLLE
IN ALGIERS
Dorp Langweer
ontvangt ruim
honderd mille
Mahlermedaille
in goud voor
dr. Yan Beinum
Eerherstel na
21 jaar voor
dr. W. Collier
Radio en tv
j Moskou* op Cypres
Dalende omzet
PUROL
P. Visser blijft
nog geloven in
goudberging
1 Leemmassa bedelft
spelende kinderen
Kardinaal Wyszinski
beschuldigt
regering-Gomoelka
Tafelpoten met krassen? Fraehtbiits Cefa-Bever!
SPROETJE SPARK:
ap
•door FRANK GODWIN
AVONTUREN
VAN
KAPITEIN
^Speelse Speurtocht
Vrijdag'6 juni '1958
DE onafhankelijke republiek IJsland heeft nu ruim -honderdvijldg-
duizend inwoners; minder dan de Nederlandse provincie Zeeland,
maar waarschijnlijk toch meer dan het tand ooit heeft gehad,
•Boeren en vissers hebben altijd de kern van de bevolking uit
gemaakt. in de laatste kwart eeuw is de vis in verhouding belangrijker
geworden dan het vee. De koeien en schapen dienen gis vanouds in
hoofdzaak voor de verzorging van de «gen bevolking; de vis echter ah
uitvoer product e» aJs grondstof voor een exportinductrie heeft het land
in de haadel en het verkeer van de Atlantische wereld gebracht. Reikjavik
js een in verhouding grote stad geworden: veertig procent van de be
volking des lands is er gevestigd. De staatsinstellingen zetelen er en er
is een universiteit; maar de stad bestaat er niet minder om van de vis.
Er zijn nog enkele andere bevolkingsconcentraties ïn de kuststreken, ook
geheel berustend op de moderne mogelijkheden van vis en visverwerking.
Dit feit houde men voor ogen bij de beoordeling van het besluit van de
IJslandse regering, de grens van de territoriale wateien van drie tot twaalf
wijl uit de kust te verleggen. Het tand is arm; meer dan tachtig procent
van de oppervlakte is onbebouwbaar en feitelijk onbewoonbaar; er zijn
geen bossen en geen delfstoffen. Het klimaat is ruw en onvriendelijk en
ongeschikt voor het lokken van toeristen. Het ia de vis in de koele wateren
van de Noordelijke Atlantische Oceaan en de IJszee, die het land zijn
niogelij'kheden biedt. En de vis, die de Britse en Nederlandse vissers onder
de kust van IJsland vangen, ontgaat de eigen economie van het land.
Om. nog een cijfer te noemen: meer dan negentig procent van de uitvoer
des lands bestaat uit vis en visproducten. IJsland, met zijn typische eigen
cultuur, heeft toch de Scandinavische openheid van geest. Er is een streven
tot aanpassing aan de Westelijke levensgewoonten en levensstandaard.
Zonder modernisering van de visvangst en industriële ontwikkeling 15 dat
onmogelijk. IJsland Iaat daatom oen krachtiger recht dan voorheen gelden
op de enige natuurlijke rijkdom die het bezit Het wenst af te stappen van
de historische driemijlsgrens, die alleen maar meer op traditie berust en
zijn belangen grotelijks schaadt.
HET is een punt, dat onlangs te Genève op een internationale
conferentie is besproken. Men is er niet uitgekomen. Nederland
heeft te kennen gegeven, te willen meewerken aan een oplossing
in die zin, dat de drie mijlen zes mijlen wordeneen verdubbeling
dus van de territoriale strook. Het was een concessie, die in ons land
moeilijk geestdrift kon wekken, maar die diende ter voorkoming van erger.
Er wordt wel meer aan de driem ijlszone getornd. Er zijn Zuid-Amerikaan se
staten, die stroken wensen van enkele honderden mijlen. Dat ware met
recht een aantasting van het beginsel van de vrije zee. Zo wordt de bereid
heid tot een compromis bij sommige zeevarende landen wel begrijpelijk.
Maar vooral de Britten wilden niets toegeven. En IJsland handhaafde
zijn opvatting, die dus nu de vorm van een regeringsbesluit heeft gekregen.
De datum van ingang is 1 september.
Het blijkt nu ai, dat het besluit de werking heeft van een sneeuwbal.
De Far Oer zijn meteen gevolgd. Deze eilandengroep staat onder Deense
souvereiniteit, maar beschikt over een lokaal parlement, dat in Thorshavn
2ijn zittingen houdt. Thorshavn heeft nu aan Kopenhagen de eis gesteld,
het besluit te bekrachtigen. En ook Noorwegen is niet van plan om achter
tc blijven. De redenering is dezelfde ais die van de Far Oer: als IJsland
de vreemde vissersvloten van zijn kusten weert, wordt hier de spoeling
dunner, wanneer we niet tijdig tegenmaatregelen nemen 1 De Far Oer zijn
ook visserseilanden; de economie van Noorwegen is aanzienlijk gevarieer
der dan die van IJsland, maar het is toch ook veel meer de zee dan het
land, waar de Noren hun bestaan winnen.
Nu komt wel aan het licht, boe jammer het is, dat het Nederlandse tus
senvoorstel geen genade heeft kunnen vinden. Met liet doorbreken van de
oude regel der driemijlszone, zonder dat er een ander internationaal erkende
regeling voor in de plaats is gekomen, is het hek van de dam. De eerbied
voor een oude wet is geschokt en de vrije zee is in gevaar. Dit is geen
vrolijk nieuwe en het ziet er maar slecht uit, wanneer tenminste niet in de
komende maanden alsnog een oplossing wordt gevonden.
OP één achtergrond is nog niet de aandacht gevestigd en wel het
vraagstuk van de ©verheviging van wateren van begrensde capaci
teit. De walvissen zijn in de Noordelijke wateren, die vee! minder
uitgebreid zijn dan. die aan de andere kant van de-aardbol, al vrijwel
uitgeroeid; en de hypermoderne middelen maken, dat ook de stand van de
consumptievis de laatste jaren achteruit gaat. Maar het is een punt apart,
waar wij ons ditmaal niet in willen verdiepen.
De Britten houden vast aan de oude regels van de vrije zee. Zij hebben
al gedreigd, eventueel hun vissersvloten door oorlogsschepen te laten
Beschermen. Het is een moeilijk dilemma voor IJsland, maar voorlopig
schijnt het toch te willen standhouden. Het komt ons voor, dat de regering
te Reikjavik wel recht beeft op meer begrip, dan de Britten aan de dag leg
gen. En Nederland zal goed doen, zijn pogingen om een tussenopslossing te
vinden, niet op te geven; in zijn eigen belang, maar tevens met het oog op
de billijkheid en niet het minst ook ten behoeve van de handhaving der
Atlantische solidariteit.
(Van onze correspondent)
LEEUWARDEN. „Van de doden
niets dan goedszeggen de in
woners van bet dorp Langweer (in
de Friese gemeente Doniaxverstal. ten
westen van Jourei thans met recht.
En als ze dat zeggen, dan denken ze
aan de heer Johannes Bast, die kort
geleden op 8G-jarïge leeftijd is over
leden. Johannes Bast was tijdens zijn
leven niet wat men noemt een popu
laire figuur in het dorp, maar toch
heeft hij zijn gehele vermogen
meer dan honderdduizend gulden
aan dit dorp vermaakt. Het geld zal
moeten worden gebruikt om Lang
weer, dat al het mooiste dorp van
Friesland heet te zijn, nog meer te
verfraaien.
Johannes Bast was klein van ge
stalte en hu werd daarom Kleine
Bast genoemd. Hij werd in Langweer
geboren als zoon van een groente
kweker. Deze week is hij begraven,
ook m Langweer. Daartussenin Jag
een leven van hard werken. Zijn
vrouw, Pietertje Alberts, die enkele
maanden geleden op tachtigjarige
leeftijd is gestorven, heeft ook altijd
flink de armen uit de mouwen ge
stoken.
In hun nu lege huis, iets ten zmd-
Artoernmrie l M
Vea*ïsy*
oosten van het dorp. hangt een
1 wandbord met de spreuk: Wie zaait
zal oogsten. Die spreuk is zeer toe-
i passelijk, want Johannes Bast zaaide
en oogstte, zowel letterlijk als figuur
lijk. Hij werkte aanvankelijk in de
i kwekeru van zijn vader, maar ont-
1 dekte al gauw dat er in de groenfce-
handel meer muziek zat dan in de
groentekwekerij.
Hij vestigde een groentezaak in
i Sneek en ging later op grote schaal
I in groente handelen. Op een grpte
motorfiets zag men Kleine Bast door
de streek rondrijden. In 1923 keerde
hij terug naar Langweer, waar h«
hd werd van de Langweerder So
ciëteit, een club voor mannen met
wekelijkse hijeenkomsten, die dit
jaar 75 jaar bestaat Hij bleef lid tot
hij de trap naar de zaal, waar de
bijeenkomsten werden gehouden, niet
meer op kon."
Verder leerde hü de jeugd van
Langweer in de schooltuintjes ach
ter de school tuinieren. Johannes
Bast en zijn vrouw leefden zuinig.
Zij waren eenvoudige lieden, die
dikwijls schriel en gierig werden ge-
1 noemd. Vrijwel niemand wist beter.
Vrijwel niemand was ervan op de
hoogte dat Kleine Bast soms belang
rijke bedragen schonk aan liefdadige
instellingen. En omdat men het niet
wist, was Bast dus schriel en niet
„getapt".
Nu enkele dagen na zijn dood,
blijkt dat Johannes Bast en 2jjn echt-
j genote, wier huwelijk kinderloos is
j gebleven, hun gehele kapitaal, inclu-
1 sief effecten en huizen, cadeau doen
aan de gemeenschap van Langweer,
zulks bij testamentaire beschikking.
Aan. diverse organisaties en vereni
gingen in het dorp wordt een legaat
verstrekt. Het overige kapitaal, in
totaal een bedrag van meer dan hon
derdduizend gulden, komt ter be
schikking van een op te richten stich
ting, die tot doel zal hebben het dorp
te verfraaien. Zo zal er een park
1 worden aangelegd, dat de naam van
de erflaters zal dragen. De rest van
het bedrag zal moeten worden be
legd, zodat ook in de toekomst altyd
geld voor de verfraaiing van het
dorp beschikbaar zal zijn.
Hoe groot de nalatenschap precies
is, valt nog niet te zeggen, want de
notaris, mr. K. H. Mulder, heeft het
testament nog niet openbaar ge-
Boldoot
Eau de Cologtie-doekje
verfrist U in trein, auto.
vergaderzalen, bij sport en dansen.
AMSTERDAM De dirigent van
het Concertgebouworkest, dr. Eduard
van Beinum. heeft gisteravond uit
handen van de voorzitter van de In
ternationale Gustav Mahler Vereni
ging, prof. dr. Erwin Ratz, de Gouden
Mahlermedaille ontvangen, wegens
zijn verdienste voor de uitvoeringen
van de werken van Mahler.
De heer M. Haitjema, president van
de vereniging „Het Concertgebouw
orkest" nam namens de orkestleden
eveneens een Gouden Mahlermedaille
m ontvangst. De uitreiking geschied
de in de Julianafoyer van het Con
certgebouw na afloop van de uit
voering van Mahlers Zevende Sym
fonie door het Concertgebouworkest,
AMSTERDAM Dr. W. A. Collier,
wetenschappelijk medewerker van
de afdeling tropische hygiëne en geo
grafische pathologie van het Konink
lijk Instituut voor de Tropen in Am
sterdam is benoemd tot „Wissen-
schaftlicher Rat und Professor beim
Robert Koch-Institut"en wel met
ingang van 1 maart 1937.
De minister van Binnenlandse Za
ken van de Westduitse Bondsrepu
bliek heeft dit besluit genomen als
daad van „Wiedergutmachung nazio-
nal-sozialistïscher Unxechts".
Dr. Collier, die 14 april 1896 in
Maagdenburg werd geboren, ont
vluchtte in 1933 in verband met het
heersende Hitler-regïme rijn vader
land. Hij woont en werkt sedertdien
in Nederland. Dr. Collier was voor
gedragen voor de onderscheiding en
zou deze onder normale omstandighe-1
den stellig hebben ontvangen, op de
datum die in het nu genomen eer
herstellende besluit is genoemd.
Wacht even...
voor dat geld
heeft U een
- (Advertentie t.M.J
Als U f250.- voor een twee-ogige spiegelreflexcamera wilt besteden,
dan kiest U natuurlijk een ZEISS IKON. Het ideaal van de foto-amateur
die méér wil dan een kiekje alleen. De Zeiss Ikon IKOFLEX kost thans
nog slechts f 230.-. In het grote, heldere matglas met de uitklapbare loupe
ziet U de foto in zijn ware grootte! De schaal van de ingebouwde belich
tingsmeter ziet U bij de Ikoflex Favoriten Ik.aflex.1c in het matglas. Foutie
ve belichting uitgesloten, want steeds kunt U de uitslag van de wijzer
controleren. Ikoflex 1c met Novar 3.5 f283.-, idem niet Tessar 3.5 f 33Q.-.
De Ikoflex Favorit f586.-. Uw fotahandefaar heeft ze!
maakt. De nieuwe stichting krijgt de
heren G. Wadman, W. T. van der
Ley en J. Faber als bestuursleden.
Langweer, dat een toeristencen
trum aan de mooie Langweerder
Wielen aan het worden is, zal het
geld best kunnen gebruiken.
4 «-rtolt: »nn |»«»g I
Maar het centrum van de belang
stelling of eigenlijk moet ik zeg
gen van de strijd heeft zich ver
plaatst en wel van Algene naar
Frankrijk De Gaulle is er in elk
geval in geslaagd de discipline m
Het leger te herstellen. De kolonels
oJ.v. hun chef generaal Massu wil
den de Gaulle een geheel politiek
programma opdwingen. Die aan
drang culmineerde in hun wens, dat
overal in het land. in Frankrijk
zelf vooral, comité's voor aigemeen
welzijn opgericht zouden worden,
die dan samen het politieke frame
van de nieuwe staat moeten worden.
Die comité's, opgericht door en sa
mengesteld uit rechtse extremisten,
zouden dus de partijen moeten ver
vangen en praktisch een fascistische
corporatieve eenheidsstaat tot stand
brengen. Het is duidelijk, dat een
dergelijke beweging in Frankrijk en
vooral in Parijs op werkelijk grote
tegenstand zou stuiten. Als men
daarmee begon zou men waarschijn
lijk het straatgevecht krijgen dat tot
nu toe vermeden is. De comité's
voor algemeen weirijn betekenen
tot op dit ogenblik in Frankrijk zelf
volstrekt mets. Niemand kent de
mensen die vanuit Algiers tot-leden
van die comité's geproclameerd zijn.
Zelfs de Figaro van vanmorgen acht
het noodzakelijk de Gaulle te waar
schuwen. dat dit niet gaat en dat de
Gaulle verplicht is openlijk stelling
te nemen tegen die comité's,
In Algiers begint zich onder de
rebellen al een toenemende teleur
stelling te manifesteren. Gisteren
heeft een van hun woordvoerders
de microfoon gegrepen om zijn aan
hangers op te jutten. „Wij zullen
ons niet in slaap laten sussen. Alle
ministers van het oude regiem (alle
schoften, zei hij letterlijk) moeten
ui: de omgeving van de Gaulle ver
wijderd worden".
Direct na de aankomst van de
Gsulie heeft generaal Massu dit pro
gramma aan hem voorgedragen
Maar de Gaulle heeft die voordracht
bijzonder weinig geapprecieerd. Hij
heeft, naar uit vele bronnen blijkt,
generaal Massu duchtig de oren ge
wassen. Hij heeft in geen van zijn
redevoeringen, het woord integratie,
noch dat van comité van algemeen
weizijn, noch de naam Soustelle- ge
noemd. Hij heeft dus wel m Algiers
de zeilen naar de wind gezet, maar
tegelijkertijd de boot een eigen rich
ting gegeven. Hij heeft in rik geval
duidelijk gemaakt dat hij de arbiter
van de situatie wil blijven. Hij heeft
ei.ige onherroepelijke verklaringen
gedaan.
Het "kabinet dat morgen, in Pariis
by een komt zal nog wel even op
kijken. Maar die verklaringen in Ai-
gerië gedaan, vormen het minimum
dat hij hun ginds moest geven. De
Gaulle behoudt rich een eigen weg
voor. Nadat hij met behulp der tien
miljoen Algerijnse stemmen zijn
grondwet er straks heeft doorge
drukt, kan. hjj zijn Algerijnse op
lossing gaan uitwerken. De FLN
heeft de "Uitgestoken, hand van de
Gaulie afgewezen. Tunis en Marok
ko reageerden ook sceptisch. Zij
konden moeilijk anders, want na de
conferentie van Tanger zijn zij ver
plicht de FLN te steunen. Is hier
mee het laatste woord gezegd? Of
zal de Gaulle er in slagen, dank
zij 2ijn prestige in Arabische krin
gen, dank zy de kunstige dubbel
zinnigheid van zijn verklaringen, de
deur voor onderhandelingen, met de
feUagha's open te houden?
I alleen mogelijk als gevolg van uit-
om stand ig.
Volgend© tV*W©©k j zonderlykê atmosferische
55 j heden.
DE NTS begint zondagavond met
haar uitzendingen van de voet
balkampioenschappen in Zweden. De
wedstrijd van die middag mag, met
het oog op de Olympische dag. niet
worden uitgezonden. Van 6.45 tot
8.50 kunnen de voetballiefhebbers
wél k(jben naar een rechtstreekse
reportage van Argentinië—Duitsland.
Daarna volgt van 9 tot 10.45 een re
portage uit het BPversumse hotel
Gooiland, waar de prijswinnaars van
het nationaal congres van de
Goochelkunst samen met en enkele
buitenlandse eregasten zullen op
treden.
Maandagavond verzorgt de KRO
een uitzending van Lortzmgs komi
sche opera „Der "VVildschütz", zoals
die onder leiding van Hans Lichten-
1 stem in het kaaer van de Amster-
darose Kunstroaand in Carré wordt
S opgevoerd.
Dinsdagavond is er het gewone
filmprogramma, met als hoofdfilm
„Personal Affair"; woensdag kunt u
van 6.4o tot 8.S0' weer een wedstrijd
in Zweden zien:.Brazilië—Engeland.
De VPRO brengt vervolgens een re
portage uit de Rotterdamse Stads
schouwburg van een gedeelte van
het door het veertig-jarige Rotter-
dams Philharmonlscn Orkest gege-
ven gala-coneert. Daarna Jan de
Hartogs spel „Het hemelbed", ge
speeld door Elizabeth Andersen en
Kees Brusse.
Ook onderdagavond voetbal: van
6.43 tot 8.50 Zweden—Hongarije, Het
gevarieerde programma van de
AVRO wordt besloten met „Een zo-
meravond in Zandvoort".
j '"F ELEVISIE-KIJKERS op Cyprus
hebben deze week televisie
programma's uit Moskou kunnen
zien. Moskou is meer dan 2400 kilo-
i meter van Cyprus verwijderd, Vol-
I gens deskundigen was de ontvangst
TYe Zuiddultse omroep is voorne-
L-/ mens zijn radio-programma's te
reorganiseren, om aan de „concur
rentie" van de televisie het hoofd
te kunnen bieden. De uitzendingen
I via de middelgolf zullen van okto
ber af geen amusement meer bie
den, maar uitsluitend informatieve
en culturele programma's bevat
ten. De FM-uitzendingen zullen
daarentegen alleen maar ontspan
ning brengen.
In de Verenigde Staten zijn de
(kleinhandels) omzetten van televi
sietoestellen in het eerste kwartaal
van 1958 met veertien procent, die
van radiotoestellen met zeventien
procent gedaald.
1 Twaalf maanden voor
j mishandeling van
professor uit VS
AMSTERDAM - Ce rechtbank
heeft de 25-jange gedetineerde alu-
j mimumgieter W. W. W. wegens zwa
re mishandeling van de 42-jarige
Amerikaanse hoogleraar m de biolo-
1 gie E. Sterreriberg Barnhoorn uit
f Lexington (Massachusetts) veroor-
1 deeld tot 12 maanden gevangenisstraf,
waarvan drie voorwaardelijk en af
trek van de preventieve hechtenis
van vijf maanden.
In de nacht van 21 op 22 januari
ging W. met de Amerikaanse profes
sor, met wie hij in een café in con
tact was gekomen, op stap. Na een
1 biertje te hebben gedronken in een
hotelletje nam W. een bierglas mee
I naar buiten, waarmee hij de hoogle-
raar op straat in het gezicht sloeg.
De Amerikaan kreeg verscheidene
snijwonden en. een. verwonding aan
zijn linkeroog.
f Advertentie f.Mj
verdwijnen mef
(Van een onzer verslaggevers)
AMSTERDAM. Hoewel hy nu
zelf voorstelt, de coöperatieve ber-
glngsvereniging Renate Leonhardt
maar te liquideren, gelooft de heer
1 Piet Visser uit Wijde Wormer. de
geestelijke vader en voorzitter van
1 deze organisatie, nog steeds in het
vermaarde bergingsplan. ïn een cir
culaire aan alle leden-aaudeelhou-
ders heeft hy namelijk medegedeeld,
j dat liquidatie bepaald niet betekent,
I dat de berging van het goud als
1 het er is niet doorgaat.
„Het bestuur heeft financiers be-
reid gevonden de kosten voor hun
j rekening te nemen. Een grote Neder
landse firma zat de berging uïtvoe-
ren en dan zullen de voormalige 3e-
den-aandeelhouders toch in de winst
j delen." Dit schrijft hij in de circulai- 1
l re welke oproept tot het bijwonen j
van een vergadering op 12 juni om'
i 4 uur m de Tempeherstraat 33 te i
1 Haarlem.
MAASTRICHT Twee 12-jarige
jongetjes zijn donderdagmiddag aan
een wisse dood ontsnapt. Zij waren
aan het spelen in de leemgroeve van
de steenbikkerij Bosserveld onder
Caberg in Maastricht en groeven kui
len in de wand van een leemberg
met het gevolg, dat plotseling een
massa van tien tot veertien kubieke
meter leem op hen neerstortte.
Gelukkig hebben werklieden die
in de nabijheid werkzaam waren, het
ongeluk zien gebeuren en op de snel
ste manier de kinderen bevrijd.
De jongens hadden vrijwel geen
letsel opgelopen, maar werden voor
alle zekerheid met eon auto van de
Geneeskundige Dienst naar huis ge
bracht.
WARSCHAU. Kardinaal Wys-
zynsiij heeft de Poolse communis
tische regering ervan beschuldigd
de piannen voor kerkebouw tegen
te houden. Het was de eerste maal
sinds eind 1956 dat de primaat van
Polen zich tegen het bewind van
Gomoelka keerde.
De kardinaal zei dat de kerk al
twee jaar over de kwestie onder,
handelde en dat de moeilijkheden
onoverbrugbaar leken.
Mduertenne l.M.)
DAGELIJKS FEUILLETON DOOR ANN BRIDGE
ïMlg
T15 VRÉSELIJK WAT V PATTY, !K GE100f>
HARVtV BARTOri HÊEFT I riOQSTÉÉDh fliET
6EDAAT1-PAPA HtUT Hfj HET HEEfT
HéM fiOü k£L6EHOLP£r<'A^ GEDAAri
Maar de POLITIE HEEFT"
HET BK Wip ötVOflDerl.
Hm 15 GEARRESTEERD EH.
LUSTER EEN5!
-HOOR )l) OOK GEKRÊUfl
OF201ETO?
iKKOn riltT 5LA-
PEN ri A AL DIÊ OP-
WINDING. GA jE MEE
RIJDtrt?
jt BENT VROEG
OP.SPftOtTttl
33^4. De stemming in Douglas Hall is wat
opgefleurd, nu oom en tante Brian zich blijkbaar
hebben verzoend met de gedachte, dat Margot
dan toch maar met Dick Harper moet trouwen.
An, de keukenheid, is opgetogen, dat het allemaal
nog zo goed is gekomen. Ze staat juist w. 't Mar-
got tc praten, wanneer ze opeens een grote, witte
kat op de vensterbank ziet springen. Zij schrikt 1 zachtjes. „Als-ie in het oude tuinhuis een nestje
en wil de kat wegjagen. Maar Margot haalt de heeft gemaakt, zou ik er maar piet naar gaan
poes naar binnen. „Ik heb je wel zien zwerven zoeken", bromt An, „je weet, dat je oom niet wil,
de laatste tijd", zegt ze, lerwijl ze het dier aait, dat ook maar iemand een stap m dat vervallen
„en nou heb je zeker jongen gekregen en ben jc gebouwtje zet." „Ik ga wel eens kijken", ant-
op zoek naar voedsel voor je kleintjes... Waar woordt Margot.
heb je ze verstopt?" De kat spint en miauwt
Julia glimlachte langzaam.
„Mademoiselle Hor tense, ik wil U
j niet in verlegenheid brengen ik
1 merk dat tf ons niet graag in Uw
huis hebt. Zegt U mij een ding
j en dan zullen we vertrekken en U
1 verder met rust laten. Waar pleegt
i Monsieur Nussbaumer te eten als hij
in Marrakesh is?"
„Maar op het Flem natuurlijk."
„In de eettentjes ot in het Café de
France?"
„Dat durf ik niet met zekerheid
te zeggen. Meestal in Café de France
1 geloof ik.
„Ik dank U zeer."
„Ik zei je dat het verloren tijd
[zou zijn." zei Julia toen ze weggin-
gen.
1 „Waarom heb je haar niet ge-
vraagd waar ze plegen te overnach-
1 ten?"
„ïn de eerste plaats omdat ze het
me toch niet gezegd zou hebben en
!in de tweede plaats vraag ik me
sterk af of ze hier wel overnachten.
In hun geval zou ik geneigd zijn
meteen door te gaan naar Casablan-
ca, om er in het donker binnen te
[komen, de camionette te stallen bij
[de inhalige, maar omkoopbare Mar-
I tin en voor cle rest van de nacht op-
igekruiu jo liggen in een grote koffer
(cfioz B,iihyadis."
Paddy lachte.
Daar zit wel iets In. In ieder geval
is het voor ons tyd te- gaan
I eten - de anderen zitten waarsehijn-
ilijk al te wachten." Ze hadden de
[avond tevoren afgesproken dat za
[met Reeder, Steve en de Hertog zou-
den lunchen in het Café de France.
„Laten we alleen nog even bij het
[hotel langs gaan voor het geval er
•een boodschap ligt van je invloed-
rijke kennis, drong Julia aan. Lynch
reed gehoorzaam naar de Mamounia.
[Inderdaad lag er een briefje voor
[Mademoiselle Probyn bij de recep-
t lie; ze liep naar de hal en ging zit-
Iten om het te openen. „De Messieurs
die U zoekt zijn een half uur geleden
de stad binnengekomen," stond er, en
niets anders, behalve onder de datum
„12.46 uur". Julia vouwde het brief
je langzaam dicht en stopte het
m haar tas; daarna ging ze haar han
den wassen.
„Ze zijn er," zei ze tegen Paddy
toen ze -naar de auto liepen, ze
zijn om 12.15 uur aangekomen."
Paddy keek op zijn. horloge.
„Tien over een. Dat is aan de vroe
ge kant om voor Marokkaanse be
grippen om te eten; toch kunnen we
beter een oogje in 't zeil houden in
Café de France."
„Rekeninghoudend met die valse
baarden natuurlijk. Als die roodha
rige een pruik draagt zijn we ver
loren!"
„We zullen in ieder geval even
in de bar kijken voor we op het ter
ras gaan zitten," zei Paddy.
Reeder. de Hertog en Steve zaten
met zun drieën in de bar toen ze
er aankwamen. Julia liet zich iets
aanbieden en draaide zich daarna om
om het donkere, rokerige zaaltje
rond te kijken. Het was haar plotse
ling te binnengeschoten dat zelfs
indien ze voorzien waren van valse
baarden hun ongewone lengte het
tweetal zou kunnen verraden, maar
ze merkte onmiddellijk op dat het
allerminst gemakkelijk was de
lengte te schatten van een man die
op een barkruk zat. Buiten haar ge
zelschap zaten er elf mensen in de
bar; drie jonge Arabieren die sinaas
appelsap dronken, vijf korte, gezette
Fransen, met kleine ronde buikjes
die hen onmiddellijk uitschakelden
ais de twee die ze zocht, twee Franse
beambten m uniform en de Com
mandant.
„Geen baarden," fluisterde Julia
tegen Paddy. „Laten we uit deze
smook vandaan gaan."
Buiten op de waranda was een
kleine bries hoewel de zon er fel
opstond; ze lieten twee tafels tegen
elkaar zetten net binnen het café en
vlak tegen het glazen scherm, waar
het betrekkelijk warm en beschut
was, terwijl ze in afwachting van
hun lunch nog iets dronken. Julia
had zich zorgvuldig opgesteld met
haar rug naar het scherm en haar
gezicht naar de deur die naar de bar
leidde, waarnaast een kleine, Franse
politieagent aan een Pernod zat te
nippen zodoende kon ze de hele
waranda overzien, behalve een klein
gedeelte achter het glazen scherm.
Juist toen de hor d'oevre opge
diend werd stapten twee lange se-
staltes van de straat de waranda op
en staken over naar de deur één
van hen had een dunne, onvolgroeide
zwarte baard, de andere een zware
en een nogal onwaarschijnlijk uit
ziende roodachtige snor: beiden droe
gen baretten die vrijwel hun hele
haar bedekten en een donkere zonne
bril, maar deze keer waren ze zo
dicht bij dat zelfs Julia rich niet ver
gissen kon.
„Daar zijn zet Die twee met een
baret op. „fluisterde ze tegen Paddy.
„Die met met de baard is Colin."
Terwijl ze nog sprak stond ze op
en baande zich eveneens een weg
tussen de tafels door naar hen toe.
Juist toen ze de deur bereikt had
den riep ze zachtjes, „Colinl" wat
tot gevolg had dat de Hertog geamu
seerd en nieuwsgierig opstond om
haar te volgen. De jongste van de
twee mannen keek om zich heen
hield één sekonde zijn stap in en
volgde toen de ander in de bar
Julia liep in dezelfde richting verder
tussen de grote gestaltes van de kof
fiedrinkende Arabieren door.
Plotseling was er een heldere fhts
en een luide explosie Paddy
Lynch was er naderhand nooit zeker
van of het binnen dan wel buiten de
deur plaats had gegrepen. Wat by
tot zijn schrik wel zag op dat eerste
ogenblik, was dat Julia en de Hertog
beiden op de grond vielen. Daarna
heerste er een en al verwarring
Franse stemmen ïn de bar nepen
„Les Nationalistes! Les Terroristes!.'
terwijl een opgewonden menigte van
het plein toestroomde om te zien wat
er gaande was; overal lag gebroken
glas van de venster en het verbrij
zelde scherm.
Steve kwam vlugger tot bezinning
dan een der anderen hij vloog de
waranda over terwijl hij Arabieren
en tafeitjes gelijkelijk omverwierp
en bereikte Julia die in elkaar
gevouwen op de grond lag nog net
op tijd om te verhinderen dat ze on
der de voet gelopen werd door de m
paniek geraakte bezoekers uit de bar.
(wordt vervolgd)
