WAPENS EN VRIJHEID
m
RK
m
m
LOPEN
Lezen
M
1
SB
AAN HET EINDE
van het
HOOFDSTUK
Babywijn en
chocoladecake
Een vrolijke achtervolging in negen etappes
H-bom-raket
deze week
in Engeland
ALTIJD
Na ziekenbezoek
Vrouw overleed
na auto-ongeval
Gewone mensen
SPROETJE SPAR
door FRANK GOOWI
Waarom ween*hi
AVONTUREN
VAN-
KM-.ïr;N
DR. SOL Al SE zet hen af in „Geeft mets", zegt Danny flink.
lel pin 7)1 nltilc ovpr viocg er zo maar eens om, Het
n Kiein piaatsje, maic over 1S vecI fjjner dat d Frans
de Franse grens. „Ik hoop, dat spreekt".
u ze gauw te pukken hebt," „Heus?", vraagt Janine twijfelend.
zegt hij, „Houdt u mij vooral nooit ™eer dom doen-
op de hoogte. En geen ruzie Opgewekt lopen ze verder. Een
maken, dat lijkt me het beste" eindje verderop hallen een paar km-
Hij rijdt weg. Mike en Suzan- ^zï^ïg^^f^mSoen''. zegt
ne gaan op zoek naar het poli- Janine, toen één van de jongetjes
tiebureauDe commissaris be
vestigt hun vermoe
dens. Danny en Ja
nine zijn zo goed
als zeker op weg
naar Parijs. Het
armbandje is gevon-
reuze in hun richting begon te ge
baren.
Even later rennen Danny en
Janine achter de bal aan, een moei
lijk Frans spelletje, dat Danny niet
zo gauw door heeft Een grote tafel
staat vol met lekkere broodjes en
HEI verhaat van die hond ergens in Italië, die zijn baas neerschoot,
ontbeert Ins van de nieuwswaarde terzake van deszeHs curiositeit,
niet een diepe zin. De moderne *rb iet wapens zijn ware kunst
stukjes van techniek, maar ze hebben de vervelende eigenschap,
gemakkelijk 'al te gaan en zond et enige voorkeur voor degene die ze be
dient. Er waf intussen geen Italiaanse hond vuór nodig om dit te bewijzen.
De verdrijving van de legers van Isjang Kaj bjek uit het Chinese vaste
land i? indertijd goeddeels geschied met de wapens, die Amerika de ge
neralissimus zeil had geleverd. Trouwens, is de liquidatie van het Jraakse
koningshuis cn de regering van Noeri es Said niet geschied met de wa
pens, die op hun eigen dringend verzoek door Engeland en Amerika wa
ren verschaft?
Zonder wapens geen vrijheid; deze opvatting i9 tot een obsessie gewor
den in de vroegere k< iuniale landen. Bourguiba moet zeer beslist wapens
hebben; als Frankrijk ze hem niet levert, vraagt hij ze aan de Angel
saksische landen, met op de achtergrond het dreigement, dat ze eventueel
zonder moeite zijn los te krijgen van Tsjecho-Siowakije, Soekarno vraagt
links en rechts om wapens, en heelt nu bij Amerika succes. Te Washing
ton overweegt men alweer, dat Kusland en China maar al te graag be
reid zijn, Djakarta met dit soort materiaal te bedienen. Wat moeten de
Indonesiërs met wapens? Ja, inderdaad, er zijn nog opstandelingen; maar
er is ook een Westelijk Nieuw Guinea, dat nog „bevrijd" moet worden. Te
Washington verklaart men echter, dat de wapens daar niet geschikt voor
zijn en dammen overigens her volste vertrouwen heeft, dat de Indonesische
regering zo'n gevaarlijke onderneming niet in de zin heeft.
"\^TJ AT de regering te Djakarta in de zin heeft, valt moeilijk te zeg-
j gen, zoals bei ook moeilijk te zeggen is, hoe lang ze het nog uit-
y houdt. De voortdurend slechter wordende economische omstan
digheden hebben een radicaliserende invloed. Wij willen' maar
zeggen, dat de gematigde koera de wind niet in de zeilen heeft. Misschien
dat Soekarno en de zijnen nog wel oppassen, maar de communisten zijn
schietgraag genoeg, en de wapens gaan wel af!
Nu is, men weet het. ons standpunt in het algemeen niet dat Neder- armoanaie is aevon- T -
and of enig ander Mktarf maar in zijnschulp „„ei kruipen „re,al. den op de ~rdeS Zt
waar onverantwoordelijke lieden wel eens willen proberen wat zij met - -- -- 8 e
wapen9 kunnen uitrichten; maar voor wat Nieuw Guinea betreft is er,
vinden wij, voor ons land toch geen reden om ai afwachtend allerlei ge
vaarlijke risico's op zich te nemen. Tc Washington weet men, dat de aan
Indonesië te leveren wapens onder omstandigheden zeer wel tegen Neder
land kunnen worden gebruikt. Js er reden om deswege boos over de
Atlantische Oceaan te kijken? Laat men bedenken, dat Russische wapens,
belast als ze zijn met de vloek van bun herkomst, nog veel gemakkelijker
voor een strijd om JNieuw-Gninea zouden zijn aangewend. De Amerikaanse
wapens versterken waarschijnlijk het revolutie-gevaar in en de expansie-
zucht van Indonesië; ze versterken die alleen in mindere mate dan Rus
sische wapens het zouden hebben gedaan. Te Washington heeft men uit
twee kwade mogelijkheden de minst kwade gekozen. Nederland kritisere
enerzijds het besluit niet* ai te zeer. en geve zich aan de andere kant
duidelijk rekenschap van het toegenomen gevaar.
HET kan, geloven wij, niet duidelijk genoeg worden gezegd, dat
het Nederlandse volk in grote meerderheid niet bereid is, voor
Nieuw-Guinea te vechten. Dit is geen défaitisme; het is alleen
het gevolg van de opvatting dat, als het al tot vechten komt, het
de moeite waard moet zijn. Het zou overdreven zijn, de Nederlanders in
het algemeen als strijdlustig aan te merken, maar hun bond genootschap
pelijke plichten zullen zij, als liet moet, zeer zeker vervullen. En al kan
wel beredeneerd worden, dat voor ons land in Niemv-Guinea nog wat
meer op het spel staat dan nationaal prestige, een kostbare en bloedige
oorlog is'dit gebiedsdeel toch niet waard.
Daarom is het de hoogste tijd, dal de kwestie Nieuw-Guinea uit'
de ijskast wordt gehaald. Over enige dagen is de Australische minister
Casey in Nederland; hem zou eens kunnen worden meegedeeld, dat het
bezwaarlijk op de weg van Nederland kan liggen, de veiligheid van een
groot gedeelte van de Noordelijke verdedigingsgordel van zijn land te ver.
zekeren. Wij weten wel, dat de Australische regering en trouwens ook
Dag Hammarskjöld niet graag worden lastig gevallen over Nieuw-Guinea. 1
Er zijn immers ai zoveel andere problemen. Maar als Nieuw-Guinea een
voorpost is van de democratische wereld, is het onbillijk Nederland met
de verdedigingslast er van te laten zitten. Nederland zelf moet naar moge-
Üjkheden zoeken om van zijn eenzijdige verantwoordelijkheid te worden
bevrijd. Wapens gaan gemakkelijk af; maar het risico vermindert, naar.
mate de verzekering tegen molest en ongeval een breder front beslaat.
Dinsdag 26 augustus Ï95S
(Advertentie LM.)
frisse
adem
kauw
Hlekkerl
gezond
IrfsHH
hoofstad. En er gaat geen cm- dikke vrouw staat met gekruiste ar-
dere weg langs het dorpjemen in de sérre toe te kijken, alsof
De enige garagehouder van het ze wil zeggen, „Slechts over mijn
stadje moet hen teleurstelten. Hij lijk"
heeft maar één auto, en die is al
verhuurd. Suzanne, die ziet dat Eén van de jongetjes ziet hun ver-
Mike geen woord verstaat, vertaalt langende blikken „Wacht maar",
het treurige nieuws voor hem. Mike 2eSt hij- „"""a maar een eindje de
wordt alweer zienderogen boos op we£ <>P* D .n breng ik jullie wel
Frankrijk en alles wat daarbij hoort. wat".
Maar als Suzanne de garagehouder Danny en Janine wachten op hem
vertelt van de kinderen, biedt deze achter een paar struikjes. Even la-
onmiddellijk aan hen m zijn eigen *er komt de jongen eraan. Hij is
wagen naar het volgende plaatsje beladen met broodjes, in zijn zak
te brengen Hotsend en botsend ken- zUn armen, m een tasje
gaan ze op weg. „Jullie zijn zeker van huis weg-
.Bijzonder aardig van die man, gelopen", zegt hij. „Maar ik zal jul-
om ons weg te brengen", zegt Mike, lie niet verraden hoor". Hij kykt
„Ja," zegt Janine „Voor kinderen heel ernstig als hij het hele verhaal
hebben Fransen, alles over". gehoord heeft, „Het zal niet mee-
„Ach", merkt Mike droog op. „In vallen". 4 2egt hij. „Ze zitten jullie
Amerika houden ze ook wel van natuurlijk al achter de vodden. Maar
kinderen". ik heb een plannetje".
„Zonder twijfel", zegt Suzanne. Ze steken, de hoofden bij elkaar.
.,Ze krijgen er van alles. Bevroren De weg glinstert als water in de
voedsel - televisie slechte brandende zon.
humeuren. En na een tijdje mogen
ze allemaal naar de psychiater". achterin het oude autootje
1 ■->ƒ>%-i"
het ballen rusten ze even uit.
LONDEN, De eerste Ameri
kaanse raket, in staat een waterstof
bom te vervoeren-, zal, naar ver
wacht wordt, deze week in Enge
land worden geplaatst om de „af
schrikkende kracht" van het Westen
te versterken.
Verwacht wordt, dat de Ameri
kaanse luchtmacht deze week de eer
ste 31 meter lange Thor-raket per
vliegtuig naar Engeland zal over
brengen. De eerste raketbasis in En-
geland zal gevestigd worden bij
Feltwell in bet eenzame Norfolk aan
de Noordzee. De Amerikaanse lucht
macht beeft een basis in Lakenheath,
Suffolk, ongeveer 16 kilometer ten
zuidwesten van Feltwell en 8 kilo-1
meter ten zuidwesten van Brandon,1
Andere raketten en atoomkoppen 1
2ullen waarschijnlijk van Amerika
in een gestadige stroom aankomen,
totdat een verdedigingslinie van
raketbases gevormd is.
De waterstofbommen zullen in
handen blijven van de Amerikanen zamerhand zin in te krijgen",
maar de bases zullen uiteindelijk be- f „O", roept Janine. „Ik heb hem
mand worden door personeel van f laten liggen. O, wat erg". Tranen
de RAF. J rollen over haar wangen.
„In Frankrijk krijgen de baby's
wijn. inplaats van melk", antwoordt
Mike.
Zwijgend zitten ze naast elkaar.
Het autootje zwoegt voort langs de
stoffige weg, waarop geen kip te
zien is.
De chauffeur van een vrachtauto
zet Janine en Danny af en. zegt wat
tegen Jamne.
„Hij gaat niet verder", vertaalt ze
aan Danny. „Hij zegt, dat het niet
zijn zaak is, maar hij vindt dat we
maar beter weer naar school kunnen
teruggaan".
„Ja," 2egt Danny, „maar dan in
Parijs. Kom". Op hun dooie gemak
kuieren ze de weg af.
„Chocoladecake", zegt Danny plot
seling. „Ik begin er nu wel lang-
BERGEN OP ZOOM- Het echt
paar Van der Zanden uit Thoten dat
zondagavond van een ziekenbezoek
te Breda per auto huiswaarts keer
de, is op de Halsterseweg te Bergen
op Zoom slachtoffer van een auto-on
gevat geworden. Mevrouw Van der
Zanden is later in het ziekenhuis
overleden.
De auto van de familie werd aan
gereden door een bestelauto bestuurd
door H. uit Bergen op Zoom, die een
voorrijder wilde passeren en te laat
de tegenligger opmerkte. De aanrij
ding was hevig en veroorzaakte een
grote ravage.
ÏA7 AT kunnen gewone mensen toch,
boeiend zijn, wanneer ze door
de televisie in de huiskamer worden
gebracht. Gisteravond was er in de
actualiteitenrubriek „Meridiaan" een
78jarige heer, vader van een zoon die
met zijn gezin al jaren geleden in
Australië woont. De oude heer, ge
ïnviteerd om kennis te maken met de
jonge vrouw, die binnenkort cis hon
derdduizendste Nederlandse emigrant
naar Australië zal vertrekken, kreeg
als een van die verrassingen, waar
aan de kijkers langzamerhand ge
wend raken maar die het toch altijd
nog leuk doen, een in het verre we
relddeel gemaakte filmpje pan zijn
kinderen en kleinkinderen te zien.
Even werd hem meegedeeld, dat er
nu een rechtstreekse telefoonverbin
ding met Sidney tot stand gebracht
zou worden. Hij reageerde, zoals een
Meppelse archeoloog, op zondagmid
dag verdiept in een moeilijk schaak
probleem, het gedaan zou hebben op
de mededeling dat de Harlem Globe
Trotters alweer hadden gewonnen.
Met een nuchter „zo, zo". Het duurde
even voor de telefoonverbinding er
werkelijk was. Het gesprek beloon
de fuimschoots de -moeite van het
wachten. Na een wat mat en te huis
bakken praatje was dit een goed be
gin van een ,Jderidiaan" die ook ver
der enkele aantrekkelijke elementen
bevatte.
Het nuchtere en eerlijke verslag,
dat de nerveus sympathieke jazz-ac-
cordeonist „echte jazz kunnen wfj
Europeanen toch nooit maken
gaf van zijn ervaringen en zijn suc
cessen in Amerika, De goede com
mentaar van mr, G. B. J. Hiltermann
op de toestand in de Arabische we
reld. Het praatje over de Delftsc An
tiekbeurs en de intelligente, maar wat
geforceerde toelichting van de Haag
se schilderes Sedje Hcmon op haar
eigon werk: „Iets wat mensen niet
kunnen zien, kunnen ze ook niet ver
werken Jammer, dat men de
burgemeester van lersoke niet von
cori gesprekspartner had. vooizien, nu
stond hij, in baggerlaaizen in een
oesterput, wat verloren voor zich uit
TN
SU
te praten. Ook voor andere onderde
len had de presentatie iets meer zorg
verdiend. De cartoons waren op zich
zelf aardig, maar bleven als overgan
gen min o* meer in de lucht hangen.
Aan het slot van de rubriek werd
toch de Ruimtevaart nog even ter
sprake gebracht. Wij hadden er al
die tijd op zitten te wachten. En we
vinden het een tekort, dat hier met
ccri vraaggesprek (dat dr. Wem her
von Braun er met aan deel kou ne
men was louter pech) werd volstaan.
Een goed voorbereide korte documen
taire wai zeker op haar plaats ge
weest, De datum van het RuJmte-
vaartcongres was per slot van reke
ning lang genoeg van te voren be
kend.
H. S.
Vanavond
het programma van Hilver
sum I van 8.45 tot 9*45 uur het
dooi Rob Geraerds geschreven
luisterspel „Tussenlanding in Ma
nilla", dat ook de vorige herfst al
eens is uitgezonden in de regie van
Kommer Kleijn. In de hoofdrol
Lily Bouwmeester.
Via de andere zendei' van 8.45
tot 9.25 uur „Vespro detla Beata
Vergine en Magnificat" van Clau-
dio Monteverdi, uitgevoerd door de
sopranen Corry Bijster en Annette
de la Bije, de alt Elsa Hernady-
van Bueren, de tenor Lode Devos,
de tenor Jan Waayer, de banton
Leo Ketelaars, de clavecimbalist-
Anton Dresden; Carel van Leeu
wen Boomkamp, viola da gamba,
Piet Hórmann, orgel; het Haags
Toonkunstkoor en het Brabants
Orlcest onder leiding van Hem Jor-
dans. Monteverdi, die leefde van
1567 tot 1643 was van 1613 tot zijn
dood kapelmeester van. de San
Mafco in Venetië. Voordien was hij
zanger en viobst aan het hof van
Mantua. Hij was een meester van
het contrapunt en heeft met zijn
opera's een belangrijke rol gespeeld
in de ontwikkeling van de muziek
dramatische kunst
Ï-TET is een troostrijke verkwik-
XJt king om, in dit vakantieoord
elke dag een uurtje te lezen tn Oscar
Wilde, wiens verzameld werk ik, tn
een tielder ogenblik, in myn offer
stopte. Natuurlijk representeert hij
een Engeland dat allang met meer
bestaat en slaat fty een toontje aan,
dat op hei moment, aanmericelyk
rlage-, gezongen wordt.
„Examens zijn humbug," laat hij
een oude edelman zeggen, „Als ie
mand een gentleman is dan weet hij
genoeg en is nij geen gentleman,
dan alles wat hy weet slecht voor
hem."
Wat Wilde klassiek maakt is zijn
humor, de humor van een briljante
geest diespeels en verkwistend, het
bon mot zo feilloos hanteert dat 'men
er al zxjn weefc gedweep met de
„good Looks" van zijn nïtuerfcoren
jongelui voor op de koop toe neemt.
intellect verstoort de harmonie
van liet uiterfyfc," zegt hy ergens,
„Van het ogenblik af, dat men be
gint te denken wordt men een en
al neus of voorhoofd. Kijk maar
naar de succesvolle mannen tn de
geleerde beroepen. Ze zijn afstotend.
Uitgezonderd natuurlijk de dienaars
van de kerk. Maar in de kerk den
ken ze niet. Een bisschop van tach
tig zegt non altijd wat hem geleerd
is, toen hij een jongen van achttien
was en dat heeft de natuurlijke con-
sequentie, dat h^j er nog steeds voor
treffelijk uitziet.
Dit glimlachend spelen met hela
en halve waarheden, is nog steeds
Wüde[s grote kracht. Hij is ernstig
als hij de kritiek „een vorm van
autobiografie" noemt. Maar hij rail
leert als hij zijn Lord. Henry op de
vraag of de critici te koop zyn, laat
antwoordenBest mogelijk. Maar
naar hun verschijning te oordelen
kunnen ze noott duur zijn."
Jk ken geen schrijver die de hu
mor zo trefzeker hanteert om men
sen te kenschetsen, als Wilde. Hij
beschrijft bijvoorbeeld 'n oude heer
die vervallen is tot de slechte ge
woonte der zwijgzaamheid „omdat
hij alles wat hij te zeggen had
reeds uoor zijn dertigste had opge
merkt." Een deftige oude damemet
belangstelling voor artiesten handelt
hij achteloos af met dit zinnetje
„Ze milde een salon stichten maar
slaagde er alleen in een restaurant
te openen." Jonge vrouwen zijn zel
den veilig voor zijn venijnige spot:
„Zij was meestal op iemand verliefd
en aangezien haar passies nooit be
antwoord werden, had zij al haar
illusies behouden." Een Amerikaans
meisje in Londen krijgt deze veeg:
,JZe gedraagt zich of ze mooi is. Dat
doen de meeste Amerikaanse vrou
wen.. 't Is het geheim van hun char
me." Als iemand zich afvraagt, waar
om het kind niet in Amerika is ge
bleven, dat toch bekend staat als het
paradijs der vrouwen, antwoordt
Wilde: „Dat is 't ook. Daarom wil
len ze er, net als Eva, zo graag uit."
Wilde's verfijnde cyniek. heeft nog
niets van zijn werking verloren. Zijn
geestige sofismen hebben bijna al
tijd. een kern van waarheid, daarom
zijn ze zo raak. Heerlijk is zijn theo
rie over de omgang met kunstenaars.
Hy stelt, dat alleen de slechte ar
tiesten als mens de moeite waard
zijn.
„Een echt grote dichter is de meest
onpoëtische figuur, die men zich den
ken kan," zegt hij, „Maar de infe
rieure dichters zijn fascinerend. Hoe
slechter hun rijmen, hoe schilder
achtiger hun uiterlijk. Het naakte
feu dat een man een bundeltje twee
de rangs verzen heeft gepubliceerd,
maakt hem volstrekt onweerstaan
baar. Hij leeft de poezle, die hij niet
schrijven kan. En de groten schrij
ven de poezie, die zij niet durven
leven."
Voor Wilde ging deze theorie overi
gens niet op.
Hij 'was, in zijn grote tijd, een fa
meus café-causeur.
,,'t Leven is als een Japanse tuaater
't is me op het moment ontschoten,
waarom," zei hij eens.
Liefdadigheid kenschetste hp als
„het probleem van de slavernij, dat
we willen oplossen door de slaven
te amuseren". Maar als iemand vraagt
„Maar v>at moeten we dan doen?"
volgt dit antwoord:
„Ik toil in Engeland niets veran
deren, uitgezonderd het weer."
De tijd van dit subliem dédain is
lang voorbij. Maar de vorm die Wil
de er aan gaf lijkt mij klassiek ge
noeg om de jaren te trotseren en
hem, zelfs in deze dagen, overeind
te houden als een bijzonder meesle
pend auteur.
KRONKEL
OVtRAl.lM HET X
ka no ronder steden,
in 5CHEURÊN..
Jou VERTELD WAA
It WAREN?
IK HEB HEM BELOOFD
MO ÉG VA 15 ÓELD Tt DRUK
KEN OM ZJJfl VERDEDIGING
Tt BETALEfi!
Alp de. artiest moet ze ergems
HEBBEM VERBOR&EM WAAR ZE
Ml ET ZICHTBAAR WAREM, MAAR,
VAAR HIJ 2£ SDEI KOM GRIJPEN.
Maar waar moet
jt zoeken
3393. Lodde betrekt in hetzelfde hotel, waar zelfde avond heeft hij geluk, want wanneer hij in
Prudon en zijn dochter Eva logeren, een kamer, de eetzaal zit, hoort hij een man en een jonge
Hij bedient zich van de Duitse taal en draagt vrouw aan een ander tafeltje praten over de
een oortelefoon voorgevende, dat bü hardhorend „'Chasseur"; „Het heeft geen enkele zin om nog
is. Met die gevoelige microfoon in zijn oor is hij langer te wachten, vader", hoort hij het meisje
echter in staat gesprekken, die op meters afstand zeggen „Peter is verdwenen en wat iedereen ook
worden gevoerd, nauwkeurig te volgen. Hog die-
beweert, ik neem aan, dat hii is verdronken.
Trouwens de „Chausseur" moet toch als verloren
worden beschouwd...." Lodde luistert scherp.
Wie is dat meisje? En wie is die man, die er uit
ziet als een geleerde? Ze spreken Frans, Zou dat
de man zijn, die de „Chasseur" heeft gelanceerd?
leden begraven misschien."
Als daar een mogelijkheid inzat,
maakte Protheroe er geen gebruik
van: en Nigel voelde er op dat ogen
blik weinig voor hem te dwingen.
dat te doen trouwens hij had niets
om hem te dwingen. Stephen was
een ongrijpbare persoonlijkheid,
warm en stimulerend soms, maar in
staat op ontstellende wijze plotse
ling zijn aandacht af te wenden. Nu
trok hij zich weer terug in het ma
nuscript dat hij aan het lezen was,
als oen vis die weer terugduikt in de
grot van zijn aquarium.
eerste minister uit het eind van de l0"endr.'>Nigfir'mdertte8dS0BssTfni5S
Toen hii zich die woensdagavond deSotaSSte van miss £fmle,etir"lct4en "iSf
aan het kleden was, dacht Htgel te- Mües dan met gelezen?" S,dS'tei™üOT es de mrs
rug aan een aag die uiterst onbe- >iMijn beste kerel! Ik geloot met „ira S ctm hem
vredigend was verlopen. jn het halverwege tegemoet komen had aanEeraden als nieuwsbron voor
Eerst had hij een onderhoud ge- Van de verschrikking." de i?uJd vti M?Uicent MUes- maar
had met Jean, het meisje voor wie de Nu deze shocktactiek gefaald had, de eKchter en^nïer,
levenslustige Susan was ingeval en prDbeerde Nigel 't anders. Ja, Ste- moelbaarcomftélidkS
in de naslagbibliotheek. Jean kon «hen dacht dat hij zich de ruzie die geen üjd v?ijmïken om hem Te ont-
maar wemig toevoegen aan het ver- Jean gehoord had nog wel herinner. vangen r,aat ïn rie middaa had hii 'n
slag uit de tweede hand door haar de Het ging over zijn verzet tegen 't met SisoecTeur^\rfzht op
vriendin van de woordentwist tus- herdrukken van enkele van Milli- fcotlÏÏd Yard De ploS van Wright
sen Stephen Protheroe en miss Miles: cents romans. Ja, ze begon met hem had hefc Qnderzoek in de laatste
ze was er zeker van dat .stofbril stofbril' te noemen, bynamen geven VIerentwintie uur uitgebreid van het
in de vocatief was gebezigd; en ook Was een van de kenmerken van haar
had ze één shockerende opmerking beklagenswaardige schoolmeisjes- dl woonSuk^arde compagno^;
gehoord die gemaakt was door miss mentaliteit; ze had generaal Thoresby vai. c ten hen P-otheroe en van Cy-
Miles - „Jij bent gewoon impotent!" immers ook ,Tbor' genoemd? Ze was Sn giS Reen van hen maakte
Het was vreemd zoals de zaak steeds een vrouw die^ last had van teveel bezwaar en pr^varen geen met bloed
temgkwam op dit anderwerp ftuniliuriteit. Skte k&eT of"eSchpen'u
Had ze toen ze negentien was een hébben een notitie ge- gevonden, en evenmin scheen er iets
kind gedegen. Leefde dat nog. Van vonden jn haar bureau-agenda bij verbrand te zijn. De moordenaar had
wie was het. Maar-die wraakzuchtige haar thuis," zei Nigel, „voor vrijdag in ieder geval het hele weekend ge-
opmerking van miss Mües doelde jongstleden. Heel cryptisch, 't Woord had om zich van de sporen van de
waarschijnlijk op Stephens impoten- /Thursday', met een vraagteken en misdaad te ontdoen, In zover de
tie als schrijver; bugel nad haar bij daarachter een uitroepteken. Wat alibi's van die vijf konden worden
een andere gelegenheid noren zeg- denh; jE dat dat zou kunnen beteke- gecontroleerd, hadden ze het strenge
gen, „Ik schrijf tenminste nog. Vlak nen?» onderzoek doorstaan; de mannen van
voordat hij wegging zei Jean- „bu- Stephens lippen maakten weer die Wright moesten nu hun bewegingen
ifH if?}, I knagende bewegingen. over het hele weckend controleren;
Ze heeft er me mets van verteld, maar „Een afspraak met de generaal? en natuurlijk hadden ze zoals altijd
ik kan t zien. aat ik wist Maar ze was er met zeker van dat wasserijen, stomerijen en handelaars
Op dat ogenblik tinkelde haar te- hij z0U komen?" in gedragen kleding op de hoogte
lefoon. Mr. Byle wilde dat ze twee „Generaal Thoresby heeft aan de gesteld. Op dat ogenblik leek het
boeken voor hem opzocht en ze naar p0mie verteld dat een dergelijke alsof de moordenaar brandschoon uit
zyn 55f nïSS afspraak niet bestond. Hij was vrü- zijn bloedbad was weggelopen. De
was beëindigd. Wat het ook mocht dag niet in Londen." scheermessen van Arthur Geraidïne
zyn dat het mooie kopje van 5u ,an dan!" Stephen Protheroe stak hij was de enige die nog ouderwet-
hinderde, Nigel had belangrijker za- zjjn banden omhoog. se halsafsnijders gebruikte waren
ken eerst te behartigen tenmmste „Mijn eigen gissing is," zei Nigel, in 't laboratorium getest en onschul-
van die betreurenswaardige ver on- jda(. dje notitie betrekking had op dig bevonden. De autopsie op de do-
derstelimg ging nij uit. b0ek van de generaal. Een ont- de vrouw had uitgewezen dat het
Stephen Protheroe was een van moeting met iemand anders in ver- tijdstip van overlijden gelegen moest
die belangrijke zaken. Hij keek op .band met dat boek. Een ontmoeting hebben tussen vier uur 's middaga
van een manuscript met de verhijs- waar de kaarten op tafel gelegd zou- en middernacht die vrijdag, eerder
ierde uitdrukking van een boeken- den worden misschien. Ik ben ervan aan het begin dan aan het eind van
wurm, die zich een weg geknaagd overtuigd dat de moord en Time to die periode —een uitslag die naar
heeft door alwéér 'n paar centimeter Fight ergens verband houden. De Wrights oordeel overeenkwam met
papier, toen Nigel binnenkwam, politie schijnt weinig voor die theo- het dichtspijkeren van 't schuif raam.
„Wat heeft „Rockingham' jou te rie te voelen," voegde hij er leu- Er was nog maar weinig bewezen,
zeggen?" vroeg Nigel zonder Mei- genachtig aan toe „maar dat is het behalve dat de moordenaar een stout-
ding, schema dat ik ga uitwerken. Een moedig en vastbesloten individu
„Porselein, En ook een Engelse ontbrekende schakel. Diep in het ver- moest zijn. (Wordt vervolgd)