VIJFDE REPUBLIEK EN
COMMUNISTEN
AAN HET EINDE
HOOFDSTUK
van
het
TWEESPRONG
IN EUROP
D1
ASTMA
door FRANK GODWI
!Wd&l€II.Eike Ween Sneeuwwitte
ten staan hier mi
Jes eigengekookt'
(pruimenj enever)
hun potentiële k
EVEN KOKEN-..JENNIFER
WAS VOf TOEN JUNE STIERF.
ZE ZAL. NU TJEN Z'JKl: U£F j
KIND, MMR VRESELOK jrf.
1MOEILOK-ZEQT MEN ML
TENMIN5TE;ZE KAN
INDERDAAD ERG
onkanoELBAAR,,,®1^^:^
vZON...
MAAR IK WEET WEL DAT
IK DAT OOK ZOU ZUN ALS
EDITH MO DE HELE DAG NA
JOEG DIE VROUW HEEFT ER
GEEN IDEE VAN HOE ZT MET
KINDEREN OM MOET GAAN. f
DAT KON NOG WEL EENS
M0EILUKHED6N GEVEN
[77. JAMMER OAT JUNE 15
l GESTORVEN, CAROL. ZE r
iWAS SCHATTIG... EEN
'STER-MANNEQUIN £«§5
VOOR'ZE MET PAULj#tl
^TROyWDE_
HOE OUD
HUN KIND
NU?
PRtClES l
HEBTU 2t
Gtzitn 1
^Hfcr ÜAATOM
DRUKPLATêM. OM
VAD 6ELD tott.Tt
7 DRUKKLM.
Dit /notrtn zt 2ijn. ikgebrdiktel
Zfc OMDERDt KORTfc
TAPELPOOt
Zljfi Z£ onótviER-
zo 6R00T tM VAM
METAAL?
WAT 15 ER TOCH MET
PLATEM?
WAT BETEKÉMT
DAT TOCH?-
Zaterdag 27 september 1958
M .ORG EN'stemt;.Frankrijk over de grondwet van de Gaulle. Het
resultaat van deze stemming, staat bij voorbaat vast. De commuV
tiistèn zijn weliswaar tegen, maar hun partij'is de enige, die als
geheel een duidelijk afwijzend standpunt'inneemt. Mendès-France,
die ook tegen is,.heeft weinig aanhang; en hetzelfde, geldt voor de dissi
dente socialist Dépreux en zijn medestanders. De. argumenten van Mendès-
France en Depreux zijn volstrekt niet zwak of onredelijk. De zwakheid
begint daar, waar het gaat om het stellen van een alternatief. Wanneer
ge de grondwet van de Gaulle niet wilt, wat wilt ge dan? Het is deze
vraag, die duizendmaal is gesteld in Frankrijk in de afgelopen dagen.
De communisten weten er wel een antwoord op. Maar de democratische
staatslieden, met hun herinnering aan de reeks van niet verwezenlijkte
goede voornemens, waarmee de weg naar het; failliet van de vierde repu
bliek geplaveid is geweest, zijn heel wat minder zeker van hun zaak.
Degenen, die hebben gefaald, kunnen op zeer goede gronden 'tegen de
nieuwe constitutie zijn; maar hun stemmen missen de noodzakelijke over
tuigende en wervende kracht. Daarom is niet te verwachten, dat de cate
gorie der tegenstemmers veel meer zal omvatten dan de communisten. Hier
en daar wordt zelfs voorspeld, dat een deel van de traditionele communis
tische aanhang zich niet aan het parool van de leiding, zal houden. In het
tafereel der verstarring in" Frankrijk neemt ook de communistische partij
een onmisbare plaats in. En aangezien voor velen het cómm'ünisme minder
een politieke overtuiging dan een sociale plaatsbepaling is, kan het'ver
langen om eens uit hét verstikkend pantser der immobiliteit te breken,
zeer wel over de grenzen van de democratische partij heengrijpen. In hoe
verre dit inderdaad het geval is,- kan maandag waarschijnlijk wel. eniger
mate uit de cijfers worden afgelezen. Het heeft in elk geval de aandacht
getrokken, dat de "communistische contra-actie Iaat en zwak is geweest.
BUITEN het uitspreken van de overtuiging, dat Frankrijk zich in
grote meerderheid achter de nieuwe grondwet schaart, zuilen wij
ons niet aan voorspellingen wagen. Wel lijkt het van belang,
.aandacht, te.scheriken aan een aspect van de ontwikkeling, dat pas
de laatste dagen voor velen duidelijk zichtbaar is geworden. Wij bedoelen
de mogelijkheid van een verbod van de Franse communistische partij.
Jacques Soustelle heeft deze week verklaard, dat het er wel eens van kon
komen; en bét is trouwens bekend dat in recbts-burgerlijke kring de ver
dwijning van .deze partij wordt beschouwd ais een der eerste voorwaarden
voor, het innerlijk, hér stel van de Franse natie.
Het vooruitzicht, dat het die kant uitgaat, heeft uiteraard sterk bij
gedragen tot de verhoging van de communistische activiteit in de laatste
dagen. De1 positie'van-de communisten is overigens moeilijk. In Moskou
heeft men het aan de. macht komen van de Gaulle niet ongaarne gezien,
de verwachting als men had dat 'déze. bij-uitstek nationale figuur zich aan
de Westelijke samenwerking zou onttrekken en zou terugkeren in de
traditionele banen van'de conservatieve Franse politick, die altijd kracht
heeft gezocht in een nauwe samenwerking met Rusland. De Franse
communisten zelf verwachtten voordeel van de ongeregelde verhoudingen,
die zij voorzagen. De voorzichtige houding van de Gauïle jegens de Euro
pese verdragen en vooral zijn samenkomst met Adenauer hebben Chroesj-
tsjew echter "zwaar teleurgesteld. Dit gevoegd bij de kans op een verbod
maakt, dat de communisten zich nu zwaar bedrogen moeten voelen.
Er is intussen volstrekt geen sympathie voor de communisten voor nodig
om een verbod van de partij in Frankrijk als gevaarlijk en op zijn best als
volkomen nutteloos te beschouwen. Wanneer rond dertig procent van de
Franse bevolkingcommunistisch stemt, dan is dat niet het gevolg van
misleiding en verdwazing. Het wijst op het bestaan van toestanden en
gezindheden, die in hun ongewenstheid door een partijverbod alleen maar
de stimulans kunnen krijgen, die ze nu juist niet nodig hebben.
DE levenskunst van de Fransen wordt vaak geprezen, en waarschijn
lijk, met recht; maar ze wortelt in genen dele in liefde voor de
naaste. De man, die zijn fabriekje laat doordraaien, tot hij er
genoeg aan heeft verdiend, en dan de verouderde boel maar sluit,
is geen onbekende en minder geachte figuur in Frankrijk. De sociale
wetgeving is, niet slecht, maar de sociale gezindheid laat zeer veel te
wensen over. Dit is de grondslag vaii de macht der communistische partij.
Men behoeft niet eerst te verhongeren .om zich toch. in de steek gelaten
te voelen.
Men verwijt de communistische partij, dat zij het functioneren van de
vierde republiek heeft bemoeilijkten zeker niet zonder recht. Maar de
Franse burgers, zozeer op, :zichzelf gesteld,; yergeten dat zij hét zijn die
door hun Jeyenshpuding>-defeitelijke/yeram dragen voor de
- bloei van de communistische partij. En Hét vis. in de grond- vande zaak
ook hun fout, dat de Franse staat, die wel hun belangen mag dienen, maar
die zij elke centime belasting pogen te onthouden, zo slecht functioneert.
Zo gezien krijgt'vhet .verbod van de communistische partij dan ook het
karakter van een poging der gezeten burgerij om te kunnen volharden in
haar huidig leven,terwijl juist nodig zou.zijn de groei van een werkelijke
gemeenschap. Men schiet, er niéts mee op en men vergrootde politieke
gevaren; niet alleen; omdat'een grote illegale partij; tot érnstige daden in
staat is, maar óók omdat een overheid,die eenmaal de weg van de
partijverboden heeft'betreden, zeer licht in de verleiding komt om alles
te ontbinden wat niet'met haar inzichten en ideeën strookt. En dan, inder
daad, was men. wei beland bij het fascisme in optima forma.
pen het sociale hoogtepunt van
de week. Behalve onmisbare
economische instellingen zijn
ze ook een verrukkelijk feest
voor de reiziger, die nog iets
wil zien van een aspect van
het plattelandsleven, dat nog
het minst is aangetast door de
snelle ontwikkeling die Joego
slavië op het ogenblik door
maakt.
Boeren in dikke schaapsves-
hier met hun vaat-
sliwowitsj
waaruit ze
laten
proeven, naast vrouwen, die
geduldig bij hun kippen, mand
jes eieren en verse boter neer
hurken.
Enorme manden met gele en ro
de paprika's op elk restaurant
tafeltje neemt paprikapoeder de
plaats van peper in vormen de
kleurige achtergrond voor kraampjes
met glimmende aubergines, rijpe
vijgen, dadels, noten, granaatappels
en druiven, alles in onvoorstelbaar
grote hoeveelheden. Op geen enkele
ma» kt ontbroken de meer dan mars.
hoge bergen kolossale watermeloe
nen. waarvan hc; koele, sappige,
zachtroóc vruchtvlees, ontdaan van
de glimmend-zwarce pitten, de beste
remedie is tegen dorst. Achter een
blad met een rijk assortiment ge
droogde genees- en keukenkruiden
suf: een oud vrouwtje met een per
kamenten huid, die even droog is
ais haa- koopwaar. Haar buur
vrouw. gehuld in een zwarte om-
slr-gcoek. is zo arm. dat haar hele
handel bestaat
derige conlectiejurken, die sommige Een feestelijk Montenegrins man
vrouwen dragen en de uitgezakte nenkostuum met bijbehorende zil-
colbertjasjes van enkele mannen ste- verbeslagen pistolen komt op het
ken schamel af tegen de gracieuze ogenblik al op enkele duizenden
waardigheid van de traditionele kle- guldens. Waar het nog gedragen
derdrachten. De kostbare, met goud- wordt, is het .gedoomd"tot museum-
diaad geborduurde kostuums, waar- stuk te worden of tot attribuut van
aan Joegoslavische meisjes soms ja- een van de talrijke volksdansgroe-
ren hebben gewerkt, zijn het in pen, die zich met krachtige steun
snel tempo aan het afleggen tegen van de communistische jeugdbewe-
ae oprukkende kledingindustrie.
In volmaakt evenwicht draagt deze
Dalraatische vrouw, een grote ge
vlochten mand op het hoofd.
uit ee'i klein
keteltje met
lanjjs de weg
geplukte roze-
bottels.
De meeste
vrouwen dra
gen prachtige
zelfgebor-
duurde vesten
over lange wit-
ES NACHTS over Joego- linnen onder-
kleden Bos-
slaviscne wegen rijden is nischc' vrou-
niet zonder gevaar. Er zijn ^e"j.urt'Se pB'!
weliswaar geen Balkanrovers riode de kleu-
rige wijde ha
meer en ook ae meeste beren rembroek heb.
en wolven, vertonen zich door- feSd,il®v£'^
gaans niet op de weg, maar het pet in de ene
b r hand het spm-
grote gevaar komt van vreed- rok. waarop in
zame boeren, die in de nachte- bolma1Jl!
lijke uren met hun onverlichte Tiaal. 2it en
J in de andere
karren naar de markt trekken har.d de klos,
eri elk snelverkeer tot een jonnen draad
levensgevaarlijke onderneming 5'°nrdt gesp°"Ü
maken. Marktdagen vormen in nend tussen
T i-i de koopwaar
de meeste Joegoslavische dor- door. De flod-
ging inspannen om de langzaam ver
dwijnende folklore van
de vele volken, die
Joego-Slavië herbergt,
te conserveren.
Wat er intussen nog
over is aan oude volks
gebruiken en kleder
drachten, isoverigens
boeiend en veelzijdig
genoeg. In zeer. veei
dorpen is de volksdans
nog springlevend en de
balladenzangers, die
zichzelf pp de gusle,
een vrij primitief met
bokkevel bespannen
snaarinstrument bege
leiden. 'zijn er bepaald
niet alleen voor de
toeristen. .Hét lied
komt de 'meeste Joego-
slaviërs trouwens van.
nature vrij gemakke
lijk uit de keel; Een
van mijn tochten door
de Bosnische bergen
maakte ik meteen
propvol, kreupel auto
busje. dat hijgend de
hellingen opknoop. De
chauffeur, 'n. zorgeloze
man met een vette
uniformpet achter op
■het hoofd, onderhield
tijdens het' rijden ben
Levendige discussie met
de passagiers. Na een
serie ijselijke bochten
barstte de man plotse
ling uit in een lang,
welluidend lied. dat ik
aanvankelijk ten onrechte hield voor
een dankhymne, omdat alle inzitten
den aan een dodelijke val in een van
de vele ravijnen ontsnapt waren
maar dat mij later werd verklaard
als 'n ballade voor een populaire oor
logsheld.
Meer dan eens ben ik ook luid
zingende mannen op paarden, muil
dieren en boerenkarren tegengeko
men. De dubbele herdersfluit met
zijn vèrdragende toon wordt nog
overal in Joejo-Slavië virtuoos be
speeld en het is volstrekt g&en zeld
zaamheid als een herdersjongetie.
dar tegen het vallen van de avond
een paar dieren vcor zich uitdrijft,
daarbij met krachtige stem en on
navolgbare intonatie op een oude
volksmelodie improviseert.
En wie'het- Servisch slecht be
heerst kan zelfs nog wel iets aan-
tiekkelijks ontdekken in het gezang
van een troep haveloze militairen.
De tekst van hun liederen handelt
dat had u al begrepen over
één onderwerp, dat tot de essentie
herleid neerkomt op: „Tito is een
aardige man".
(Advertentie LM.
nu in 30 seconden verlicht
De hevigste astma-aanval wordt met
één enkel Adozo tablet bedwongen.
De verlichting is onmiddellijk- In
dien u aan astma lijdt, paoet U be
slist Adozo proberen! Verkrijgbaar
bij apothekers en drogisten.
Een doedelzakspeler iilt Baranja
(Kroatië) in zijn prachtig bewerkt
traditoneel kostuum.
AMSTERDAM Het tienjarig
bestaan van 't Humanistisch Thuis-
front zal 25 oktober a.s. gevierd wor-
der. met een feestelijke bijeenkomst
in het militaire tehuis „De Leem-
fberg" te Nunspeet. De heer E. A.
[Vermeer zal eea herdenkingsrede
[uitspreken.
(Advertentie l M
f N de stad kwam ik Herman te-
gen, een vage vriend. Hij is een
weduwnaar met twee jonge kinde
ren die hij met sombere plichts
betrachting groot brengt.
,Zk ben net van vakantie terug",
zëi hij.
„In eigen land gebleven?" ver
onderstelde ik, want hij zag zo tuit,
„Nee Italië. Een badplaatsant
woordde hij.
„Waarom, ben je dan niet bruin?"
vroeg ik.
,Pat komt, ik was mes Hansje, hè.
myn oudste zoon. Zeven is hij", 2et
hij, op een toon of-dat een afdoen
de verklaring to as. Maar ik begreep
de samenhang niet, zodat hij het me
evenuitlegde.
„Kijk, het was zijn eerste buiten-'
landse reis. Zo'n jongen zit het hele
jaar in dé stad, dus ik dacht, laten
we maar naar ZtaEié" gaan, dan ben
je tenminste zeker van de zon..
Maar in dat hotel was een lift, zie
je, en die' lift werd bediend door
een kwiek jongetje. Met dat jon
getje was hij de eerste dag al be
vriend. Je weet hoe kinderen dat
doen, ze converseren met armen en
benen, maar ze begrijpen elkaar. Op
zichzelf was 't heel aardig, maar
voor de vakantie had 't consequen
ts es,die ik niet had voorzien. Want
Hansje, mocht van de jongen de hele
dag in de lift. Naar boven, naar
beneden,'naar boven, naar beneden
alsmaar. Man, hij vond het mach-
«ifi. Als ik '«ochtends aan hem
vroeg; „Hans, zullen we naar het
strand gaan?" dan zei hij: ^fou pap,
al« 't mag wil ik liever in de lift".
Ik bleef ook maar in dat hotel han-
gen,t 'want je moet toch een beetje
toezien op zo'n kind. Trouwens, hy
deed nog allerlei andere dingen ook.
De kelners helpen met tafel dek
ken. Borden sjouwen. Vaten wassen.
Dat vond hij blijkbaar heerlijk. En
wat doe je danHij was tenslotte
voor zijn plezier uit en dat gedoe
tn het -hotel prefereerde hij verre
boven het strand en de zon en de
zee v'
Hij zweeg en keek me neerslach
tig aan,
„Maar gek is het wel", vervolgde
hij peinzend. „Dat je zo'n kind met
een trein half Europa doorsleept al
leen opdathij, in een Italiaans ho
tel, een paar duizend keer op en -
neer kan gaan met de lift. En bor
den kan spoelen in een snikhete
keuken. Wil je wel geloven dat die
kelners het echt beroerd vonden,
toen we weg gingen. Ze hadden wat
aan hem
.En waar had je je jongste kind
gelatenV' vroeg ik.
Want dat ventje is pas drie,
„O, thuis", antwoordde hij, ,Mijn
dienstmeisje en haar man heoben
die weken in mijn flat gewoond en
op hem gepastJa, dat was een
beetje 'n vervelend thuiskomen...
„Iets naars gebeurd?"
„Nou ja, naar..." zei hij, ,Jk had
tegen ze gezegdjullie bestellen
maar wat je nodig hebt aan eten
en aan drinken. En als je soms zin
hebt in een glaasje wijn hier is
de sleutel van de kast met de fles
sen
Hij zweeg.
„Nou ben ik nogal een liefhebber
t>an u»0n sprak hy.
„En toen je terugkwam was de
kast leeg?" veronderstelde ik.
„Nee, o nee", antwoordde hij,
,,'t Zijn heel bescheiden mensen al
lebei. £n enorm zuinig. Ze hadden
de helft van het huishoudgeld over,
toen ik terugkwam
„Maar wat was er dan met die
wijn?" vroeg ik.
„Ja, dat hebben ze ook heel be
scheiden en gewetensvol gedaan, zie
je maar dat pakte niet zo leuk uit",
zèl hij, „Toen ik terug kwamtoen
vroeg ik: „En, kebben jullie nog
wijn gedronken?" Toen zegt zijJa,
meneer twee flesjes. Maar u
hoeft niet bang te zijn, hoor. Want
we hebben eerst naar de jaartallen
gekeken en we hebben de aller
oudste genomen. Aan de nieuwe
zijn we niet aangeweest"."
KRONKEL
I .-
Door Nicholas Blake
3421" Jeannette gaat het eerst van.boord. Zij
zal hier in Miradero blijven. Bas en Rob nemen
hartelijk afscheid van. haar en wensen haar veel
geluk toe in haar nieuwe werkkring. „En mis
schien zien we elkaar nog wel," zégt Bas, „want
wij zün voorlopig nog niet weg." Ondertussen is
de koffer langzaam maar zeker in de richting
van de rots gedreven. Het ding is..in het vuil
grijze water bijna niet te zien, maar dezelfde
gevangene, die zo scherp het schip in dé gaten
hield, toen het voor anker ging,, volgt de bewe
gingen van de koffer nauwkeurig. Daar stoot het
ding op het slib aan de voet van de rots. De kro
kodillen, die in de reeds felle ochtendzon liegen
te dutten, hebben er niet de minste belangstelling
voor. De gevangene buigt zich over de rotsrand.
Oe koffer ligt nu vast in het gele, stinkende slib.
72 en gearresteerd. Het beroep op het
publiek had tot dusver geen oogge-
„Ja. Hij was er nogal erg aan toe tuige opgeleverd van de ver-
had het idee dat hij miss Miles onderstelde handelingen op Hunger-
misschien vermoord had in een vlaag ford Bridge, wat inspecteur Wright
van verstandsverbijstering." gesterkt had in z'n overtuiging dat de
„Ik vrees dat hij geen erg even- inwoners van Londen een. onopmerk-
wichtig karakter heeft. De oorlog, zaam ras waren. De politie was er
weet u." Liz Wenhams ogen dwaal- niet in geslaagd de aankoop van een
den af en ze sprak op verstrooide weekendtas, een monty-coat of een
toon. „Niet dat hij zijn werk niet op scheermes door Cyprian Gleed op te
briljante wijze doet. Het was een sporen.
beetje een gok toen we hem in do „Daar verknoei je vast je tijd mee.
directie opnamen, maar dat is ze- Ujj Zou nooit in zijn gewone
ker gerechtvaardigd. Het is ont- kleding het gebouw van Wenham
zettend jammer dat hij zich teveel Geraldine binnengelopen zijn als hij
met die vrouw bemoeid heeft. Een Van plan was een moord te gaan
vlaag van verstandsverbijstering, zei plagen. Hij probeerde zich te ver-
li?" mommen," zei Nigel.
„Ja, daar was hij bang voor." „We doen natuurlijk ook navraag
Liz Wenham gaf duidelijk te kennen naar de aankoop van een lichte
dat ze't onderhoud beëindigd wens- regenjas."
te te zien.zo 'duidelijk dat Nigel, „Een lichte regenjas?" Nigel was
na té hebben gezegd dat zé hem niet onthutst;
behoefde uit te Jaten, een ogenblik „ja_ Een die tot een klein pakje
buiten de kamer bleef staan en miss opgerold zou kunnen worden en ge-
Wenham 'n nummer hoorde draaien makkelijk'in de weekendtas gestopt,
en even later hoorde zeggen; „Ste- Een grote maat regenjas."
phen? Liz. Kun je met mij lunchen? o nu beeriio ik het U bedoelt
Thuis?" Haar stem was nauwelijks d "0u„n'1,1
te herkennen dcor een plMselmge ^gen °ou hebban om jfe nlè/te
emotie, ,Ze is een heel jnfsihgente be2Qedeien met bloed en hem zo
vrouw dacht Nigel, toen hij de straat i.ji 7«n werk aeriaan had in-
e" t0Ch °P EEn b6PaaW PUn'' gepakt zotf hebbent"
argeioqs. „Ja. Hijheeft een oude regenjas,
In de late namiddag van diezelfde maar daar zijn geen bloedsporen op
dag belde inspecteur Wright Nigel te vinden. Daarom kijken we uit
thuis op. Het resultaat van de con- naar een nieuwe."
frontatie was negatief geweest zei „U denkt ook aan alles,
hij; Susan dacht dat ze Cyprian „Daar word ik voor betaald, mr.
Gleed herkende als 'ie man die ze Strangeways."
het kantoor had zien verlaten, maar „Maar hebt u aan de hoed ge-
ze was niet bereid dat onder ede te dacht? Een grote'zwarte hoed? Er
verklaren. Aan de andere kant was zijn maar weinig Engelsen die zo'n
de herkomst van het zwavelzuur hoed dragen. Wat een verraderlijk
opgespoord een vriend van Cyr kledingstuk!"
prian Gleed, die op'een chemische „Misschien kon hij zich geen
fabriek werkte had hem ervan voor- nieuwe hoed veroorloven èn die re-
zien. Toen hij met dit bewijs werd gen jas. Hij zat aan de grond
geconfronteerd .was Cyprian zo zwijg- „Och, toe noul Iedereen kan een
zaam geworden als een oester A- had hoed stelen."
geweigerd een verklaring af te leg- „Maar hij wist dat het gebouw
gen zonder juridisch advies, en was zo goed als leeg zou zijn na half zes.
instaat van beschuldiging gesteld In ieder geval kon hij er zo goed als
zeker van zijn dat er niemand op
de bovenste verdieping of op de be
gane grond zou zijn, en de lift bracht
hem langs de verdieping waar de
compagnons werken."
■„En. de sleutel van de zijingang?"
„Ah, als we die met hem in verband
zouden kunnen brengen, zou de rest
kinderspel zijn; Ik heb Miriam San
ders nog eens aan de tand gevoeld
ze is nu tenslotte in Gleed teleurge
steld, tussen haakjes, nadat ik haar
vertelde wat hij u heeft geprobeerd
te leveren maar ze zweert dat ze
hem de sleutel nooit gegeven heeft
en ik geloof baar. Maar hij wist
waar die sleutel bewaard werd en
hij was in het gebouw op de dag dat
de sleutel verdwenen is. Ik twijfel
er niet aan dat hij haar aandacht
even afgeleid heeft en toen de sleu
tel gepikt"
De zondag ging voorbij zonder
dat er iets van belang voorvleL
Om half elf maandagmorgen, terwul
Nigel Strangeways zijn ontbijt nut
tigde benevens een rapport van de
politie van Geeengarth, dat Wright
hem per speciale boodschapper had
laten "brengen rinkelde de telefoon.
Het was Arthur Geraldine. Op ge
dempte toon, alsof hij Nigel condo
leerde met een verlies, kondigde hij
aan dat er zojuist op kantoor een
hoogst ongelukkig voorval had
plaatsgehad. Of Nigel tijd had om on
middellijk te komen.
„Wat ia het? Wat ls er gebeurd?"
vroeg Nigel, half verwachtend dat
Geraldine hem een tweede dode in
het gebouw zou melden.
„Het eh wapen is gevonden.
Een scheermes. Het brengt mij 111
een zeer pijnlijke positie. Daarom
heb ik u eerst gebeld."
.Pijnlijke positie! Het mocht wat!'
dacht Nigel, blazend van ergernis
terwijl de. taxi hem naar Angel
Street bracht. ,Ik durf te wed
den dat ik weet waar het scheermes
gevonden is.'
Hij zou die weddenschap gewon
nen hebben. Vijf minuten voordat
Geraldine gebeld had, kwam zijn se
cretaresse Basil Ryles kamer bmnen.
„Mr. Geraldine zou graag even
de klapper van de Aston Memoir*
doorkijken voor de reclameconxe-
rentie. mr. Ryle," zei ze.
„Nooit van gehoord," antwoordde
Ryle nors.
„Hij ligt op de bovenste Pla"~
Als ik even op uw stoel zou mogen
staan
(wordt vervolgd)
