TERSCHELLING DUITS? RUSSEN WONEN MET VIER MENSEN IN EEN KAMER I Lange reeks vragen over uitwijzen verstekelingen mm (te ÉËÈi iMdurn RB DAY Mmnpo UwKunstgehii Jongen slaat ouders neer ij zullen merika halen" VOOR IFDCRCFH Dit VUIG V I.AKUL Gigantisch DaE Poolse delegatie naar Moskou Hheumatiek J door' David Wriah SPROETJE. SPARK doof FRANK GODWI Dinsdag 7 oktober 1958 NEDERLAND wordt met zijn ll miljoen inwoners op zijn kleine oppervlakte door deze verhouding voor verschillende problemen gesteld. Er verschijnen -artikelen en brochures, er worden eon- - - gresscn gehouden over de overbevolking van het westen en de mogelijkheid van industriespreiding naar het noorden: de begrensde bodemoppervlakte moet zo intensief mogelijk gebruikt worden. Bij derge lijke verhoudingen kan men het. er niet langer maar op aan laten komen: er moet gedacht gepland, geordend worden, als Nederland nog een he- woon ba ar Jand en niet slechts een reservoir voor emigratie zal kunnen zijn. Bij die bewoonbaarheid hoort in de moderne tijd ook het voorhanden -zijfi van' vaköntieWden. recreatiegebieden. In de oude tijden, toen slechts de bevoorrechten vakantie hadden en de arbeiders ffet hele jaar doorwerk ten met uitzondering van de algemeen erkende christelijke feestdagen, was dat geen probleem. 1N11 wel. Er gaan veel mensen naar het buitenland, maar ook het steeds groeiende ..sociaal-toerisme" in het binnenland moet worden opgevangen. De WaddeneiJauden behoren tot die gebieden, die zich daartoe bij uitstek lenen en door steeds meerderen in verrukking worden ontdekt. Als een krans van schoonheid liggen zij langs de noord- kust, van nature voorbestemd om het groeiende aantal vakantiegangers in de zomermaanden verblijf en vertier te bieden. Juwt \oor een dichtbe- volkt land als het onze zijn deze .Jongen" waardevol en onmisbaar. DEZE GROEIENDE mogelijkheden dreigen in hun ontwikkeling te worden gestuit. Men heeft in dit blad kunnen lezen, dat een Duitse organisatie op Terschelling een vakantieoord wil bouwen voor 2000 kinderen, voor zomer en winter. Bij die 2000 moet men dan nog de nodige leiders optellen, en een aantal ouders dat permanent op bezoek zal zijn. Er zuJlcn scholen en een paar kerken moeten komen. Het komt hierop neer dat Terschelling, dat nu al behoorlijk Duits ge ïnfiltreerd is, weldra een volledig Duits eiland zal zijn. Die integratie zal zich op dubbele wijze voltrekken: ten eerste zullen de Nederlandse toe risten zich niet sterk meer voelen aangetrokken tot tie plekjes die er misschien nog overblijven, en de bevolking van Terschelling, die groten deels van de gasten moet leven, zal heel gauw leren de spreuk te huldigen: „wiens brood men eet, diens woord (taal) men spreekt. Wij hebben niets tegen Duitsers als gasten, wel als permaneme „be zetters". Eu tegen een invasie als de hier beraamde zouden wij even groot bezwaar maken wanneer het Chinezen of Noord-Afrikanen gold. Men heeft ons gezegd dat wij er rekening mee moeten houden in Europa te wonen, I en dat willen we graag, maar zekere grenzen moeten ook in een naar eenheid strevend Europa in acht worden genomen, wil men juist die een- beid niet in het grootste gevaar brengen. N OOSTENRIJK en in Italië zijn ook wel Nederlandse vakantiever.1 blijven. Ongetwijfeld; maar zij grijpen niet wezenlijk in de totale structuur van de gebieden waar zij gevestigd zijn. En dat zou hier wel het geval rijn. Hier zou zich, wanneer deze plannen doorgaan, een 1 vreedzame en goedkope verovering voltrekken, waar geen tank en geen atoombom aan te pas komt, alleen wat geld. Geld, waarvoor men dezelfde nationale waarden verliest, die bij een verovering op het spel staan. Vroe ger had Duitsland behoefte aan Lebensraum en het ging er voor vechten. Nu volgt het de weg van de minste weerstand en tracht eens anders Heimat te kopen. iNogmaals, het is niet nodig hier ressentimenten uit de oorlogsbezetting te vermoeden, wanneer men als Nederlander die rijn land lief heeft dit soort vredesbezetting met klem afwijst. Het zullen onge- twijfeld lieve kinderen zijn, deze jonge Duitsers, en hun begeleiders zullen zich keurig gedragen, daaraan twijfelt geen mens. Maar Nederland heeft deze Nederlandse recreatiegrond nodig voor zijn eigen volk. Laat de Duitsers zoeken op Sylt, FÖhr, Amrum en Norderney; allicht hebben de rijke gasten daar nog een plekje over voor deze 2000 kinderen. .Maar Terschelling moet een Nederlands eiland blijven. Het is te hopen dat de verontrusting over deze zaak dermate wordt geleid, dat de betrokken autoriteiten de nodige niaaregelen nemen om dit dreigend onheil te voorkomen. WARSCHAU. De topleiders van de Poolse regering zullen deze maand naar Moskou gaan. Aan het hoofd van de U man bestaande de legatie staan de leider van'de partij Gomoelka en premier Cyrankiewscz. De reis wordt gemaakt op uitnodi ging van de Russische communisti sche partij en de regering. (Advertentie l.M.) Wrijf ute pijn tüeg met Kloos- I tcrhaLsem, dte diep in de huid I dringt cn de pijn verjaagt, j KSoosSertjals em "geen goud so goed" J E produktie van alle textielgoederen was in 1957 slechts 1.5 pet. hoger dan in 1955, dus mipder dan de bc- volkingstoeneming (naar schatting 1.7 pet. per jaar) bedroeg. Daaren tegen steeg de sehoe- nenproduktie met 15 pet. tussen 1955 en 1957. Bij een stijgende le vensstandaard neemt, zoals bekend, ook bet aandeel van het inko men dat wordt besteed aan duurzame consump tiegoederen. toe en het is derhalve interessant te zien. boe in dit op zicht de Sowjet-TJnie in vergelijking met Ame rika ervoor staat. In de onderstaande tabel vindt men voor een aantal produkten in deze cate gorie aangegeven hoe- vee] ervan in 3955 in de Sowjet-Unie pit m Amerika per 10.000 in woners werden gepro duceerd. RUSLAND ROSTOV Middiili Automobielen Naaimachines Fietsen Wasmachines Koelkasten Stofzuigers Klokk. en horloges Fototoestellen Radio's Sowjet.-Unie Amerika gekondlgd en ook in uitvoering, In bevolkingsgroei van de Sowjet-Unie 3 80 140 4 970 50 180 470 130 180 250 220 210 2600 360 850 nen voor huizenbouw op het platte land (waar in 1955 nog 57 pet. van de bevolking of 114 miljoen van het totale inwonertal van ongeveer 200 de lijn van Chroesjtsjew's belofte afneemt dit ligt in de lijn der ver- de huizensituatie te verbeteren. Te- wachtingen en dat geen nieuwe gen het einde van 1956 waren er in migratie naar de steden plaatsvindt, de steden van de Sowjet-Unie 18 zou in 1968 voor de 115 miljoen dan miljoen woonde) schijnen veel min- miljoen huizen (met tezamen 668 verwachte stadsbewoners één kamer der spectaculair en de trek naar de miljoen m2 beschikbare woonruim- van ongeveer 3 bij 4 meter per per- steden (tussen 1950 en 3955 kwamen te) voor 88 miljoen personen, of 1.6 soon aanwezig zijn. 9 miljoen personen, een aantal ge- personen per kamer. Tegen 1960 hoopt Hoewel men in 1956 en 1957 op het lijk aan de natuurlijke aanwas van men deze ^woonruimte te vergroten vastgestelde bouwprogramma voor- de plattelandsbevolking, naar de ste- tot 900 miljoen m2 en als deze bouw- uit was, lijkt het niet waarschijnlijk, den) zal waarschijnlijk niet worden activiteit ook in volgende jaren zou dat de boute uitspraak van Chroesj- gestuit of zulk een stopzetting van worden gehandhaafd, zou in 1968 on- tsjew betreffende de oplossing van de migratie zal niet in overeen- geveer 1.500 miljoen m2 woonruimte het huizenprobleem binnen 10 jaar stemming zijn met de economische beschikbaar zijn. Aannemend, dat de verwezenlijkt kan worden. De plan- plannen in het algemeen. Het is evident, dat op dit gebied de Russische achterstand nog belang rijk groter was dan op het terrein van de essentiële consumptiegoede ren. Tussen 1955 en 1957 steeg even wel de produktie van een aantal de zer artikelen zeer snel in de Sowjet- Unie. Zo nam in deze periode b.v. de produktie van wasmachines toe met 400 pet, van koelkasten met 200 pet. van naaimachines met 40 pet, van fototoestellen met 30 pet, maar die van radiotoestellen nam daaren tegen af. omdat de markt voor dit artikel bij het huidig inkomenspeü en de prijzen voor deze goederen blijkbaar verzadigd was. Deze in- drukwekkende percentages duiden echter ook op het aanvankelijk lage produktiepeil voor deze goederen m de Sowjet-Unie; de achterstand ten opzichte van de Verenigde Staten blijft nog substantieel. f Advertentie l.M.) Neem een Vicks Hoescbonbon, Ze zijn werkelijk medicinaal toebereid (met keel verzachtende ingrediënten van Vicks VapoRub) om U vlug van Uw hoest af te helpen. Uw keel te verzachten P en.ze smaken heerlijk! Haal Vicks Hoest- bonbons vandaag nog en voel het verschil! VICKS.... IN DIENST VAN UW GEZONDHEID! NORHMl KERSEN AMSTERDAM, De 18-jarige reeiametekenaar J. S. heeft gisteren zijn vader en moeder, die lagen te rusten, in een vlaag van verstands verbijstering njet een kleine bijl aan gevallen. Door de slagen vloog de b]j) van de steel af. De jongen liep na zijn daad direct naar de huisarts om deze te waarschuwen. Beide ouders moesten naar het Binnengasthuis worden vervoerd, waar de vader, die een hoofdwono - en een hersenschudding had opge-1 lopen, ter verpleging is opgenomen J De moeder, die ook aan het hoofd - gewond werd. kon na behandeling naar huis gaan. De jongen is door de politie In de vesteringen vóór huizenbouw aan woning aangehouden. Het rootiei 1 gewend, terwyl in Amerika dit per voor zijn daad is nog een raadsel J centage 24 was. Voor de periode 1958- want de verhouding in het gezin60 zijn echter grootse plannen aan- is goed. DIT geldt ook voor wat de woon ruimte betreft. De gemiddelde Rus beschikte in 1955 slechts over 4.8 m2 woonruimte voor zichzelf, d.w.z, dat een familie van vier per sonen in één kamer woonde van nog geen 4 by 5 meter. Daarentegen heeft bi Amerika de gemiddelde be woner de beschikking over 32 m2, d.w.z. een kamer van 4 hij 8 meter, e f In de Sowjet-Unie werd tot voor Jkort slechts 12 pet. van de bruto-in- DEN HAAG. De terugzending nen, met een gemiddelde leeftijd van van 37 verstekelingen naar Indonesië t ongeveer 21 jaar, geen gevaar voor is het onderwerp van een lange j leven of vrijheid te duchten hebben reeks vragen, aan de minister van bij aankomst m Indonesië? Heeft de Justitie van de Tweede'Ka- Indonesische diplomatieke vertegen woordigmg zich ooit op enigerlei wijze bekommerd om. deze mensen? Heeft deze vertegenwoordiging aan de verstekelingen, die zij naar het oordeel der Nederlandse regering als „Indonesiërs" zou moeten aanmer- 1 ken, Indonesisch? paspoorten of an- j dersoortige reispapieren verstrekt? NEE PAUL HET ZOU VERKEERD Z'JN HET KIND NAAR SCHOOL TE ÖTUREN "ZOLANG IE «OQ 20 WEINIG DISCIPLINE KENT. JENNIFER KftbGT VANWJ AL HET ONDER W'JS DAT 2E NODIG «Et ZE VERIÊT "ZICH TEGEN 1 DAAR KOMT DIE RUZIE VAN" Z0AL5 JU HET NOEMT. MAAR iK BEN ER WEL TEGEN OPGE-J WASBEN.TENBLCTTTE BEH^ (KONDERWJ2ERES* ,w. G£ WEE&T.WAAff JBtS/É 0 LU FT DAY merieden mejulfrouw mr. J. J. Th. ten Broecke Hoekstra en mr. K, T. M, van ityckevorsel. Zij willen onder meer het volgende weten: Om welke redenen heeft de rege ring 37 verstekelingen doen vertrek ken naar Indonesië? Heeft de rege ring enige toezegging verkregen van - - - de Indonesische regering, dat de; beslaat er dan enige zeker- teruggezonden 37 verstekelingen, i E elddat de verstekelingen in Ittdo- waarvan 30 Zuidmolukse jonge man-1 nesie zullen worden toegelaten? Welke van de teruggezonden ver stekelingen kwamen m aanmerking voor een beroep op politiek asiel m dier voege, dat zij gerekend moeten worden aanhanger(s) te zijn van de Zuidmolukse republiek (RMS) of van de Indonesische verzetsregering Jullie TWEEEN -TZOUDEN m EIK GEVAL S GEEN RUZIE MEER MA* l KEN. MISSCHIEN DAT "HDE omgang met ANDERE 'NDEREN HAAR GOED ZOU POENi f JAMMERDat IK «3 nou WEG MOET MEESTAL HEB IK NIEMAND OM MEE TE PRATEN ,EN JOU ERG LIEF MITUSSEAU NU MOETIK GAAN, EN GA JU MAAR GAUW TSRL1G NAAR JE KAMER VOOR TANTE edith je bhapt! fD££ 2£G! IEDEREEN Wil NATUURLIJK HIT NATUURLIJK NIET ■SENATOR. toC0 KOMT EN HET fORT WORDT HERSTELD ZOU HET AART OE GEBOUWENDIENST BUITEN HAAR BOEKJE DOOR EEN RIJKSBOUWWERK Af TE BREKEN.MAAR AAK DE ANDERE KANT' KAN MOtlLIIK Vttl DRUKTE ÓAAN MA- RUiNE At ARC MORron O OR M OM Hetouoe fomwuson SLOPERS TE RCDDtn. BEROEMDE. 5P00K EEN NATIONALE BEZIENSWAAR DIGHEID KUNNEN WORDEN. DAT ZOU DE KOSTEN RUIM- 6 CHOOK GOEDMAKEN. Om de koffer te bereiken, die hier vlak bij moet liggen, ziet John zich echter genoodzaekt ean eind door het water te waden. Hij weet, de monsters van de rivier od hem loeren, maar er zit niets anders op. En opeens duikt vlak voor hem een krokodil op. John loopt langzaam achter waarts terug, het dier in de gaten houdend, maar de geopende kaken. Het beest Klapt zijn muil de krokodil volgt hem, Hoe maaki hij het mon- dicht met het geluid van een /ware kist, die ster onschadelijk/ John pakt een grote steen en wordt dichtgeslagen. De bewakers, die al dicht blijft dan staan. De krokodil heft zich half uit in de buurt zijn, horen het geluid en denken er het water, opent zijn enorme muil en op dat mo- het hunne van. Zij werpen een lichtiakkel naar ment gooit John de steen met grote kracht tussen beneden. f Advertentie l.M.) (Perm es ta) Op welke wijze, op welk tijdstip en door wie zijn zij ervan op de hoogte gesteld, dat zij m geval van een gegrond bevonden beroep op politiek asiel xn Nederland zouden kunnen worden toegelaten, mits zij zich overigens niet aan an dere politieke misdrijven zouden hebben schuldig gemaakt? Is de permanente vreemdelingen- adviescommissie te dezer zake ge hoord, alvorens het besluit tot uit wijzing of meutoelating is genomen? Zo neen, waarom niet? Op welk tijdstip en op welke wijze is het besluit tot terugzending naar Indonesië aan de betrokkenen mede gedeeld. hoeveel uren nadien zijn zij vertrokken en op welke wijze heeft het vervoer plaats gehad? Berusten berichten, waarm o.m. sprake is van een hongerstaking onder de verstek ei mgen op dc Kruis berg n.a.v. moeilijkheden tussen één hunner en een wachtmeester van de Rijkspolitie, op waarheid? LONDEN. De Britse uitvoer naar communistisch China is in de eerste 8 maanden van dit jaar met bijna 70 pet. gestegen. f Advertentie Of.) Hoe houdt U de gehele dag stevig op xljn plaata? H«t ta »l»t nodig, d&i \J angst hoort, dot Uw gebit losschiet bij het aten, la dien of niezenl Een weinig DENTO- FIX morgens op da gebltsplawt gestrooid houdt Uw gebit onwrik baar op ai ju plaats en doet U alia vroegere ongemakken vergeten. Ver krijgbaar in diacrela, neutrale plaaüo flacons, prijs f, 2,35, bij apotheken ee drogisterijen. Precies ont vier uur in da mid dag, zet een Brusselse tram mij af. voor de Esplanadapoort van da Expo. Ik zie het al uit de verte. Daar staat een gigantisch monu ment van menselijk organisatiever mogen! Deze volzin lijkt mij leeg genoeg om zich te lenen voor een onderwerp, dat zo ver buiten de oevers van deze miniaturistische ru briek treedt, als een loereïdtenioon- steUinff. Voor het hek staan, naast elkaar, elf kassa's. Mijn enig bezit is een bankbiljet van 5(70 Belgische Franken. Ik treed daarmee voor kassa nummer één en zegt 'n Kaartje alstublieft." De man schudt het hoofd. lrDat kan ik niet tutsselen," ant woordt hij. Dan maar naar kassa twee. Maar daar wordt ook geschud. Kassa drie: ditoBij kassa vier. waar het ma net'zo vergaat, voel ik een licht* opstandigheid in mij opkruipen en ik vraag: „Waarom kunt u dat niet wisse len? 't Is toch niet zo'n groot bil jet?" De man antwoordt: „Omdat 't vier uur is. We zijn net in dienst gekomen. Over een poosje ia er toisselpeld." Tk ga volledigheidshalve alle elf dé kassa's af, maar slaag niet. Daar sta ik met mijn bankbiljet. Hoe kom ik nu het gigantisch monument van menselijk organisatievermogen bin nen.? Zat ik maar weer terugpaon naar de tramDe kapitulant in mij heeft er wel zin in, maar de rea list voelt dat hij, terug in Amster dam, onmogelijk kan zeggen: „Ja, ik was wel in Brussel, maar ik ben niet op de Expo geweest, want ze konden geen 500 franken wisselen." Dat gelooft geen mens omdat het waar is en dus hoogst onwaar schijnlijk. Er bevindt zich nóg een hokje, voor de Esplanada ingang. Op de ruit staat ,;Renseiortements. Inlich tingen, Information. Auskunft" en achter de ruit zit een juffrouw, in een flatteus uniform, dat haar goed staat, zoant ze is mooi, zoals zo'n juffrouw behoort te zijn. Mij vast hakend aan het woordje „Inlichtin gen," smeek ik haar in onze mooie moedertaal, het biljet voor mij klein te maken. Zij wacht tot ik uitge sproken ben en vraagt dan, in het Frans, wat ik eigenlijk tuil. Ik re produceer mijn probleem met be hulp van veel uh'sin het Gallisch en leer uit haar glimlachend ant woord, dat zij zoveel geld niet op zak heeft. Nu kan ik mij alleen nog wenden tot de kaartjesknipper aan het hek. Hij blijkt het Vluams mach' lig, hoort mij aan en zegt minach tend: „Zijn dat kassiers Dan grijpt hij royaal in zijn ach terzak en wisselt het biljet uit zijn privé beursje. Eigenlijk vond ik al dit gemar tel voor het hek, het mooiste van de hele Expo. Want hoe gaat hetop zo'n ten toonstelling? Alle naties van de wereldbol staan er zich welluidend op de borst t dreunen. Je kunt er leren hoe heerlijk het leven is in Polen of Tsjecho-Slowa- kijé. Of wat een pret je hebt in Welk een puur geluk heerst in de Congo. En hoe gauw Picasso in de Sou?- jet-Unie zonder werk zou zijn. Kortom aan gene zijde van het hek dragen alle landen breed grijn zende maskers en zijn alle ideolo gieën er op uit, het ons naar de ztn te maken. Prachtig georganiseerd hoor. Maar die elf kassiers vóór het hek bewezentot mijn opluchting, dat er aan de melis gelukkig niet veel te doen valt. KRONKEL. o Cr c* v door URSULA CURTISS HOOFDSTUK I Een blanco gezicht. Dat stond haar het beste. Het was een doodgewone middag Foto's van Fennister, tekst van in februari, samengesteld uit alle in- Torrant. Dat was een soort haudels- grediënten die je in deze maand kon merk geworden m de voornaamste verwachten^ Het was gemeen water- weekbladen van het land. Vóór Ko- koud, op 'n manier die door alles heen rea al en ondanks de aparte aanbie- drong de hemel was grauiy en het dingen, die ze geen van tweeën kon- hele landschap hierbuiten zag eruit den weigeren. Ze trokken overal of het bevroren onder glas lag. Na- heen wöar iets voor de camera van tuurlijk zat er natte sneeuw of ha- Martin of dc schrijfmachine van Tor gel in de lucht. Allemaal doodgewoon rant te doen was. Naar de wachtka- xNEiets om van ondersteboven te ra- mer van een ziekenhuis, een hoek ken. Het was vier uur precies toen op Broadway of een boomgaard in. Torrant de Boltonweg insloeg. Z'n Florida na de eerste nachtvorst. Wat taxi had hij op de hoek laten stoppen, ze onder de loep namen, was geen omdat hij het eindje naar nummer nieuws. Ze maakten er nieuws van. 37 liever wilde lopen. Waarom'hij dat En het gaf Kun evenveel voldoening wilde, weigerde hij zichzelf te beken- als de twintig jaar, die z<e elkaar nen. Het wist alleen, dat hij vroeger kenden. nooit met allerlei voorzorgen een be- Op nummer 35 wierp een hond I zoek zou hebben gebracht aan het aan een. ketting Torrant een vuile huis van Martin Fennister. Bij je blik toe. De ketting was solide en oudste cn beste vriend viel je bin- Torrant beantwoordde de blik min- Inen wanneer je wou. Maar het was stens even vuil toen hij langs liep. drie jaar geleden dat hij als carrés- Ongeveer vijftien meter verder ging i pondent naar het buitenland was hij de opening door in 'n hoge iigus- 1 vertrokken en tijdens zijn afwezig- terhaag. Iheid was Martin getrouwd. Van nu Het huis van de Fenmsters lag een laf aan moest hij dus rekening hou- eind van de weg op een glooiend den met de vrouw van Martin. Het grasveld Het was grijs, raet witte 1 is een algemeen bekend feit, dat luiken. De witte deur had een stenen vrouwen de vriendschap van stoep met een ijzeren leuning en was hun mannen met argus-ogen bekii- geflankeerd door twee kuipjes met ken. Ze sorteren vroegere vrienden groene, glimmende heesters. Het was of het sokken ra een mand zün: deze geen groot huis, maar het gaf de sug- kan er nog mee door. die beslist niet, gestie van ruimte en het maakte een i hier is misschien nog iets behoorlijks sierlijke indruk. Het lichtschijnsel van 'te makenwas verwarmend jn de kille, sombere namiddag en met 'n beetje geluk zou Was 't hier? Torrant bleef staan er nog een open haardvuur zijn ook. en staarde naar het huis, dat onder Torrant liep het pad af en het stoep- i bladerloze bomen op een grasveld je op. maar toen hij de klopper liet 1 stond, terwijl hij intussen zijn uiter- vallen, bekroop hem plotseling de 1 ste best deed'n gezicht voor Martin's angst dat zijn telegram niet aange- I vrouw te verzinnen. Het huis was komen was. De klopper maakte een laag en modern, zo laag, dat er alleen vreemd, brekend geluid in de vries- maar dwergen in konden wonen, op kou en even later klonk het geluid voorwaarde dan dat hun hoofden van naderende voetstappen, ook nog flink plat waren. Bovendien Martinof zijn vrouw? was het nummer 33. De witte deur ging open en er Torrant liet het gezicht van Mar- stond een vrouw voor hem met een tin's vrouw blanco en liep door. roodwollen jurk aan. Torrant had heel wat gezichten voor de vrouw van Martin bedacht, maar het was 'geen ogenblik in z'n hoofd opgeko men. dat ze eruit zou kunnen zien als een rozig, vrolijk kind met dikke wangen en grote, ronde ogen onder donkere kmllen. Ze keek hem ove rigens even verbaasd aan als hij haar. Toen zei ze, een beetje ver- wijtend: „Hè, ik dacht dat u Greg was." Greg Dan moest er een par tijtje zijn, wat hij nog minder had verwacht dan haar gezicht. Torrant noemde zijn naam en zag de uit drukking van haar ogen veranderen. Hij voelde zich dubbel onbehaaglijk door de manier waarop ze hem buiten liet staan en zijn stem klonk scherp toen hij zei: jk heb een telegram gestuurd, maar dat is dan waarschijn lijk nog niet aangekomen, is...' Verder kwam hij niet De vrouw in deuropening viel hem ra de reds met een nerveuze haast. ,,0 nee, nee, we hebben uw telegram wel gekre gen... of liever gezegd het werd hier bezorgdMaar we wisten niet wat we ermee aan moesteneh. hoe We 't u moesten laten weten. Ziet u, onze naam is Westing en we wonen hier nu ongeveer een jaar. Al zolang als meneer Fennister dood Meer kon ze hem niet vertellen. Of misschien was ze geschrokken van de uitdrukking op z'n gezicht en wilde ze hem niet meer vertel-, len, Torrant liep langs haar heen de kleine hal binnen, onmachtig haar woorden goed te begrypen en even min in staat haar beleefd te bedan ken en weg te gaan. Hij had gevoel, dat er een afschuwelijk misverstand m 't spel was, een afgrijselijke ver gissing. waar ze later allemaal sa men om zouden lachen en hij kiamp- te zich hieraan vast tot de vrouw, met medelijden in haar stem, zei: „Het moet een verschrikkelijke schok zijn het op deze manier te horen." ,3edoeit u MARTIN Fennister? vroeg hij* nog, alsof hij niet wist, dat de naam Fennister weinig voorkwam- „Bedoelt u de fotograaf, ongeveer van mijn leeftijd?" „Ja," knikte mevrouw Westing „mager met een bril". Ze keek hem aan met een hhk die hij niet be greep. „We hebben hem niet persoon lijk' gekend, maar we hadden dii huis allang willen hebben. Toen hij toen het gebeurd was, zei mijn man, dat het geen verschil voor ons mocht maken dat we het gewoon moesten vergeten en erboven staan

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Parool / De Schiedammer | 1958 | | pagina 1