TERSCHELLING DUITS?
RUSSEN WONEN MET VIER
MENSEN IN EEN KAMER
I
Lange reeks vragen over
uitwijzen verstekelingen
mm
(te ÉËÈi iMdurn
RB
DAY
Mmnpo
UwKunstgehii
Jongen slaat
ouders neer
ij zullen
merika
halen"
VOOR IFDCRCFH Dit VUIG V
I.AKUL
Gigantisch
DaE
Poolse delegatie
naar Moskou
Hheumatiek J
door'
David Wriah
SPROETJE. SPARK
doof FRANK GODWI
Dinsdag 7 oktober 1958
NEDERLAND wordt met zijn ll miljoen inwoners op zijn kleine
oppervlakte door deze verhouding voor verschillende problemen
gesteld. Er verschijnen -artikelen en brochures, er worden eon-
- - gresscn gehouden over de overbevolking van het westen en de
mogelijkheid van industriespreiding naar het noorden: de begrensde
bodemoppervlakte moet zo intensief mogelijk gebruikt worden. Bij derge
lijke verhoudingen kan men het. er niet langer maar op aan laten komen:
er moet gedacht gepland, geordend worden, als Nederland nog een he-
woon ba ar Jand en niet slechts een reservoir voor emigratie zal kunnen zijn.
Bij die bewoonbaarheid hoort in de moderne tijd ook het voorhanden
-zijfi van' vaköntieWden. recreatiegebieden. In de oude tijden, toen slechts
de bevoorrechten vakantie hadden en de arbeiders ffet hele jaar doorwerk
ten met uitzondering van de algemeen erkende christelijke feestdagen, was
dat geen probleem. 1N11 wel. Er gaan veel mensen naar het buitenland,
maar ook het steeds groeiende ..sociaal-toerisme" in het binnenland moet
worden opgevangen. De WaddeneiJauden behoren tot die gebieden, die
zich daartoe bij uitstek lenen en door steeds meerderen in verrukking
worden ontdekt. Als een krans van schoonheid liggen zij langs de noord-
kust, van nature voorbestemd om het groeiende aantal vakantiegangers
in de zomermaanden verblijf en vertier te bieden. Juwt \oor een dichtbe-
volkt land als het onze zijn deze .Jongen" waardevol en onmisbaar.
DEZE GROEIENDE mogelijkheden dreigen in hun ontwikkeling te
worden gestuit. Men heeft in dit blad kunnen lezen, dat een
Duitse organisatie op Terschelling een vakantieoord wil bouwen
voor 2000 kinderen, voor zomer en winter. Bij die 2000 moet men
dan nog de nodige leiders optellen, en een aantal ouders dat permanent
op bezoek zal zijn. Er zuJlcn scholen en een paar kerken moeten komen.
Het komt hierop neer dat Terschelling, dat nu al behoorlijk Duits ge
ïnfiltreerd is, weldra een volledig Duits eiland zal zijn. Die integratie zal
zich op dubbele wijze voltrekken: ten eerste zullen de Nederlandse toe
risten zich niet sterk meer voelen aangetrokken tot tie plekjes die er
misschien nog overblijven, en de bevolking van Terschelling, die groten
deels van de gasten moet leven, zal heel gauw leren de spreuk te huldigen:
„wiens brood men eet, diens woord (taal) men spreekt.
Wij hebben niets tegen Duitsers als gasten, wel als permaneme „be
zetters". Eu tegen een invasie als de hier beraamde zouden wij even groot
bezwaar maken wanneer het Chinezen of Noord-Afrikanen gold. Men heeft
ons gezegd dat wij er rekening mee moeten houden in Europa te wonen, I
en dat willen we graag, maar zekere grenzen moeten ook in een naar
eenheid strevend Europa in acht worden genomen, wil men juist die een-
beid niet in het grootste gevaar brengen.
N OOSTENRIJK en in Italië zijn ook wel Nederlandse vakantiever.1
blijven. Ongetwijfeld; maar zij grijpen niet wezenlijk in de totale
structuur van de gebieden waar zij gevestigd zijn. En dat zou hier wel
het geval rijn. Hier zou zich, wanneer deze plannen doorgaan, een 1
vreedzame en goedkope verovering voltrekken, waar geen tank en geen
atoombom aan te pas komt, alleen wat geld. Geld, waarvoor men dezelfde
nationale waarden verliest, die bij een verovering op het spel staan. Vroe
ger had Duitsland behoefte aan Lebensraum en het ging er voor vechten.
Nu volgt het de weg van de minste weerstand en tracht eens anders
Heimat te kopen. iNogmaals, het is niet nodig hier ressentimenten uit de
oorlogsbezetting te vermoeden, wanneer men als Nederlander die rijn land
lief heeft dit soort vredesbezetting met klem afwijst. Het zullen onge-
twijfeld lieve kinderen zijn, deze jonge Duitsers, en hun begeleiders zullen
zich keurig gedragen, daaraan twijfelt geen mens. Maar Nederland heeft
deze Nederlandse recreatiegrond nodig voor zijn eigen volk. Laat de
Duitsers zoeken op Sylt, FÖhr, Amrum en Norderney; allicht hebben
de rijke gasten daar nog een plekje over voor deze 2000 kinderen. .Maar
Terschelling moet een Nederlands eiland blijven.
Het is te hopen dat de verontrusting over deze zaak dermate wordt
geleid, dat de betrokken autoriteiten de nodige niaaregelen nemen om dit
dreigend onheil te voorkomen.
WARSCHAU. De topleiders van
de Poolse regering zullen deze
maand naar Moskou gaan. Aan het
hoofd van de U man bestaande de
legatie staan de leider van'de partij
Gomoelka en premier Cyrankiewscz.
De reis wordt gemaakt op uitnodi
ging van de Russische communisti
sche partij en de regering.
(Advertentie l.M.)
Wrijf ute pijn tüeg met Kloos- I
tcrhaLsem, dte diep in de huid I
dringt cn de pijn verjaagt, j
KSoosSertjals em
"geen goud so goed" J
E produktie van
alle textielgoederen
was in 1957 slechts 1.5
pet. hoger dan in 1955,
dus mipder dan de bc-
volkingstoeneming (naar
schatting 1.7 pet. per
jaar) bedroeg. Daaren
tegen steeg de sehoe-
nenproduktie met 15
pet. tussen 1955 en 1957.
Bij een stijgende le
vensstandaard neemt,
zoals bekend, ook bet
aandeel van het inko
men dat wordt besteed
aan duurzame consump
tiegoederen. toe en het
is derhalve interessant
te zien. boe in dit op
zicht de Sowjet-TJnie in
vergelijking met Ame
rika ervoor staat. In de
onderstaande tabel vindt
men voor een aantal
produkten in deze cate
gorie aangegeven hoe-
vee] ervan in 3955 in
de Sowjet-Unie pit m
Amerika per 10.000 in
woners werden gepro
duceerd.
RUSLAND
ROSTOV
Middiili
Automobielen
Naaimachines
Fietsen
Wasmachines
Koelkasten
Stofzuigers
Klokk. en horloges
Fototoestellen
Radio's
Sowjet.-Unie Amerika gekondlgd en ook in uitvoering, In bevolkingsgroei van de Sowjet-Unie
3
80
140
4
970
50
180
470
130
180
250
220
210
2600
360
850
nen voor huizenbouw op het platte
land (waar in 1955 nog 57 pet. van
de bevolking of 114 miljoen van het
totale inwonertal van ongeveer 200
de lijn van Chroesjtsjew's belofte afneemt dit ligt in de lijn der ver-
de huizensituatie te verbeteren. Te- wachtingen en dat geen nieuwe
gen het einde van 1956 waren er in migratie naar de steden plaatsvindt,
de steden van de Sowjet-Unie 18 zou in 1968 voor de 115 miljoen dan miljoen woonde) schijnen veel min-
miljoen huizen (met tezamen 668 verwachte stadsbewoners één kamer der spectaculair en de trek naar de
miljoen m2 beschikbare woonruim- van ongeveer 3 bij 4 meter per per- steden (tussen 1950 en 3955 kwamen
te) voor 88 miljoen personen, of 1.6 soon aanwezig zijn. 9 miljoen personen, een aantal ge-
personen per kamer. Tegen 1960 hoopt Hoewel men in 1956 en 1957 op het lijk aan de natuurlijke aanwas van
men deze ^woonruimte te vergroten vastgestelde bouwprogramma voor- de plattelandsbevolking, naar de ste-
tot 900 miljoen m2 en als deze bouw- uit was, lijkt het niet waarschijnlijk, den) zal waarschijnlijk niet worden
activiteit ook in volgende jaren zou dat de boute uitspraak van Chroesj- gestuit of zulk een stopzetting van
worden gehandhaafd, zou in 1968 on- tsjew betreffende de oplossing van de migratie zal niet in overeen-
geveer 1.500 miljoen m2 woonruimte het huizenprobleem binnen 10 jaar stemming zijn met de economische
beschikbaar zijn. Aannemend, dat de verwezenlijkt kan worden. De plan- plannen in het algemeen.
Het is evident, dat op dit gebied
de Russische achterstand nog belang
rijk groter was dan op het terrein
van de essentiële consumptiegoede
ren. Tussen 1955 en 1957 steeg even
wel de produktie van een aantal de
zer artikelen zeer snel in de Sowjet-
Unie. Zo nam in deze periode b.v.
de produktie van wasmachines toe
met 400 pet, van koelkasten met
200 pet. van naaimachines met 40 pet,
van fototoestellen met 30 pet, maar
die van radiotoestellen nam daaren
tegen af. omdat de markt voor dit
artikel bij het huidig inkomenspeü
en de prijzen voor deze goederen
blijkbaar verzadigd was. Deze in-
drukwekkende percentages duiden
echter ook op het aanvankelijk lage
produktiepeil voor deze goederen m
de Sowjet-Unie; de achterstand ten
opzichte van de Verenigde Staten
blijft nog substantieel.
f Advertentie l.M.)
Neem een Vicks Hoescbonbon, Ze zijn werkelijk
medicinaal toebereid (met keel verzachtende
ingrediënten van Vicks VapoRub) om U vlug
van Uw hoest af te helpen. Uw keel te verzachten P
en.ze smaken heerlijk! Haal Vicks Hoest-
bonbons vandaag nog en voel het verschil!
VICKS.... IN DIENST VAN UW GEZONDHEID!
NORHMl
KERSEN
AMSTERDAM, De 18-jarige
reeiametekenaar J. S. heeft gisteren
zijn vader en moeder, die lagen te
rusten, in een vlaag van verstands
verbijstering njet een kleine bijl aan
gevallen. Door de slagen vloog de
b]j) van de steel af. De jongen liep
na zijn daad direct naar de huisarts
om deze te waarschuwen.
Beide ouders moesten naar het
Binnengasthuis worden vervoerd,
waar de vader, die een hoofdwono -
en een hersenschudding had opge-1
lopen, ter verpleging is opgenomen J
De moeder, die ook aan het hoofd -
gewond werd. kon na behandeling
naar huis gaan.
De jongen is door de politie In de vesteringen vóór huizenbouw aan
woning aangehouden. Het rootiei 1 gewend, terwyl in Amerika dit per
voor zijn daad is nog een raadsel J centage 24 was. Voor de periode 1958-
want de verhouding in het gezin60 zijn echter grootse plannen aan-
is goed.
DIT geldt ook voor wat de woon
ruimte betreft. De gemiddelde
Rus beschikte in 1955 slechts over
4.8 m2 woonruimte voor zichzelf,
d.w.z, dat een familie van vier per
sonen in één kamer woonde van
nog geen 4 by 5 meter. Daarentegen
heeft bi Amerika de gemiddelde be
woner de beschikking over 32 m2,
d.w.z. een kamer van 4 hij 8 meter,
e f In de Sowjet-Unie werd tot voor
Jkort slechts 12 pet. van de bruto-in-
DEN HAAG. De terugzending nen, met een gemiddelde leeftijd van
van 37 verstekelingen naar Indonesië t ongeveer 21 jaar, geen gevaar voor
is het onderwerp van een lange j leven of vrijheid te duchten hebben
reeks vragen, aan de minister van bij aankomst m Indonesië? Heeft de
Justitie van de Tweede'Ka- Indonesische diplomatieke vertegen
woordigmg zich ooit op enigerlei
wijze bekommerd om. deze mensen?
Heeft deze vertegenwoordiging aan
de verstekelingen, die zij naar het
oordeel der Nederlandse regering als
„Indonesiërs" zou moeten aanmer-
1 ken, Indonesisch? paspoorten of an-
j dersoortige reispapieren verstrekt?
NEE PAUL HET ZOU VERKEERD
Z'JN HET KIND NAAR SCHOOL TE
ÖTUREN "ZOLANG IE «OQ 20
WEINIG DISCIPLINE KENT.
JENNIFER KftbGT VANWJ
AL HET ONDER
W'JS DAT 2E
NODIG «Et
ZE VERIÊT "ZICH TEGEN 1
DAAR KOMT DIE RUZIE VAN"
Z0AL5 JU HET NOEMT. MAAR
iK BEN ER WEL TEGEN OPGE-J
WASBEN.TENBLCTTTE BEH^
(KONDERWJ2ERES* ,w.
G£ WEE&T.WAAff JBtS/É
0 LU FT
DAY
merieden mejulfrouw mr. J. J. Th.
ten Broecke Hoekstra en mr. K, T.
M, van ityckevorsel. Zij willen onder
meer het volgende weten:
Om welke redenen heeft de rege
ring 37 verstekelingen doen vertrek
ken naar Indonesië? Heeft de rege
ring enige toezegging verkregen van - - -
de Indonesische regering, dat de; beslaat er dan enige zeker-
teruggezonden 37 verstekelingen, i E elddat de verstekelingen in Ittdo-
waarvan 30 Zuidmolukse jonge man-1 nesie zullen worden toegelaten?
Welke van de teruggezonden ver
stekelingen kwamen m aanmerking
voor een beroep op politiek asiel m
dier voege, dat zij gerekend moeten
worden aanhanger(s) te zijn van de
Zuidmolukse republiek (RMS) of
van de Indonesische verzetsregering
Jullie
TWEEEN
-TZOUDEN m EIK GEVAL
S GEEN RUZIE MEER MA*
l KEN. MISSCHIEN DAT
"HDE omgang met ANDERE
'NDEREN HAAR GOED ZOU POENi
f JAMMERDat IK
«3 nou WEG MOET
MEESTAL HEB IK
NIEMAND OM MEE
TE PRATEN ,EN JOU
ERG LIEF
MITUSSEAU
NU MOETIK
GAAN,
EN GA JU MAAR
GAUW TSRL1G
NAAR JE KAMER
VOOR TANTE
edith je bhapt!
fD££ 2£G! IEDEREEN
Wil NATUURLIJK HIT
NATUURLIJK NIET
■SENATOR.
toC0 KOMT EN HET fORT
WORDT HERSTELD ZOU HET
AART OE GEBOUWENDIENST BUITEN HAAR
BOEKJE DOOR EEN RIJKSBOUWWERK Af TE
BREKEN.MAAR AAK DE ANDERE KANT'
KAN MOtlLIIK Vttl DRUKTE ÓAAN MA-
RUiNE
At ARC MORron O OR M OM
Hetouoe fomwuson
SLOPERS TE RCDDtn.
BEROEMDE. 5P00K
EEN NATIONALE BEZIENSWAAR
DIGHEID KUNNEN WORDEN.
DAT ZOU DE KOSTEN RUIM-
6 CHOOK GOEDMAKEN.
Om de koffer te bereiken, die hier vlak
bij moet liggen, ziet John zich echter genoodzaekt
ean eind door het water te waden. Hij weet,
de monsters van de rivier od hem loeren, maar er
zit niets anders op. En opeens duikt vlak voor
hem een krokodil op. John loopt langzaam achter
waarts terug, het dier in de gaten houdend, maar de geopende kaken. Het beest Klapt zijn muil
de krokodil volgt hem, Hoe maaki hij het mon- dicht met het geluid van een /ware kist, die
ster onschadelijk/ John pakt een grote steen en wordt dichtgeslagen. De bewakers, die al dicht
blijft dan staan. De krokodil heft zich half uit in de buurt zijn, horen het geluid en denken er
het water, opent zijn enorme muil en op dat mo- het hunne van. Zij werpen een lichtiakkel naar
ment gooit John de steen met grote kracht tussen beneden.
f Advertentie l.M.)
(Perm es ta) Op welke wijze, op
welk tijdstip en door wie zijn zij
ervan op de hoogte gesteld, dat zij
m geval van een gegrond bevonden
beroep op politiek asiel xn Nederland
zouden kunnen worden toegelaten,
mits zij zich overigens niet aan an
dere politieke misdrijven zouden
hebben schuldig gemaakt?
Is de permanente vreemdelingen-
adviescommissie te dezer zake ge
hoord, alvorens het besluit tot uit
wijzing of meutoelating is genomen?
Zo neen, waarom niet?
Op welk tijdstip en op welke wijze
is het besluit tot terugzending naar
Indonesië aan de betrokkenen mede
gedeeld. hoeveel uren nadien zijn
zij vertrokken en op welke wijze
heeft het vervoer plaats gehad?
Berusten berichten, waarm o.m.
sprake is van een hongerstaking
onder de verstek ei mgen op dc Kruis
berg n.a.v. moeilijkheden tussen één
hunner en een wachtmeester van de
Rijkspolitie, op waarheid?
LONDEN. De Britse uitvoer
naar communistisch China is in de
eerste 8 maanden van dit jaar met
bijna 70 pet. gestegen.
f Advertentie Of.)
Hoe houdt U de gehele dag
stevig op xljn plaata?
H«t ta »l»t nodig, d&i \J angst hoort,
dot Uw gebit losschiet bij het aten,
la dien of niezenl Een weinig DENTO-
FIX morgens op da gebltsplawt
gestrooid houdt Uw gebit onwrik
baar op ai ju plaats en doet U alia
vroegere ongemakken vergeten. Ver
krijgbaar in diacrela, neutrale plaaüo
flacons, prijs f, 2,35, bij apotheken ee
drogisterijen.
Precies ont vier uur in da mid
dag, zet een Brusselse tram mij
af. voor de Esplanadapoort van da
Expo.
Ik zie het al uit de verte.
Daar staat een gigantisch monu
ment van menselijk organisatiever
mogen! Deze volzin lijkt mij leeg
genoeg om zich te lenen voor een
onderwerp, dat zo ver buiten de
oevers van deze miniaturistische ru
briek treedt, als een loereïdtenioon-
steUinff.
Voor het hek staan, naast elkaar,
elf kassa's.
Mijn enig bezit is een bankbiljet
van 5(70 Belgische Franken. Ik treed
daarmee voor kassa nummer één en
zegt
'n Kaartje alstublieft."
De man schudt het hoofd.
lrDat kan ik niet tutsselen," ant
woordt hij.
Dan maar naar kassa twee. Maar
daar wordt ook geschud. Kassa drie:
ditoBij kassa vier. waar het ma
net'zo vergaat, voel ik een licht*
opstandigheid in mij opkruipen en
ik vraag:
„Waarom kunt u dat niet wisse
len? 't Is toch niet zo'n groot bil
jet?" De man antwoordt:
„Omdat 't vier uur is. We zijn net
in dienst gekomen. Over een poosje
ia er toisselpeld."
Tk ga volledigheidshalve alle elf
dé kassa's af, maar slaag niet. Daar
sta ik met mijn bankbiljet. Hoe kom
ik nu het gigantisch monument van
menselijk organisatievermogen bin
nen.? Zat ik maar weer terugpaon
naar de tramDe kapitulant in mij
heeft er wel zin in, maar de rea
list voelt dat hij, terug in Amster
dam, onmogelijk kan zeggen:
„Ja, ik was wel in Brussel, maar
ik ben niet op de Expo geweest,
want ze konden geen 500 franken
wisselen."
Dat gelooft geen mens omdat
het waar is en dus hoogst onwaar
schijnlijk.
Er bevindt zich nóg een hokje,
voor de Esplanada ingang. Op de
ruit staat ,;Renseiortements. Inlich
tingen, Information. Auskunft" en
achter de ruit zit een juffrouw, in
een flatteus uniform, dat haar goed
staat, zoant ze is mooi, zoals zo'n
juffrouw behoort te zijn. Mij vast
hakend aan het woordje „Inlichtin
gen," smeek ik haar in onze mooie
moedertaal, het biljet voor mij klein
te maken. Zij wacht tot ik uitge
sproken ben en vraagt dan, in het
Frans, wat ik eigenlijk tuil. Ik re
produceer mijn probleem met be
hulp van veel uh'sin het Gallisch
en leer uit haar glimlachend ant
woord, dat zij zoveel geld niet op
zak heeft. Nu kan ik mij alleen nog
wenden tot de kaartjesknipper aan
het hek. Hij blijkt het Vluams mach'
lig, hoort mij aan en zegt minach
tend: „Zijn dat kassiers
Dan grijpt hij royaal in zijn ach
terzak en wisselt het biljet uit zijn
privé beursje.
Eigenlijk vond ik al dit gemar
tel voor het hek, het mooiste van
de hele Expo.
Want hoe gaat hetop zo'n ten
toonstelling?
Alle naties van de wereldbol staan
er zich welluidend op de borst t
dreunen.
Je kunt er leren hoe heerlijk het
leven is in Polen of Tsjecho-Slowa-
kijé. Of wat een pret je hebt in
Welk een puur geluk heerst in de
Congo.
En hoe gauw Picasso in de Sou?-
jet-Unie zonder werk zou zijn.
Kortom aan gene zijde van het
hek dragen alle landen breed grijn
zende maskers en zijn alle ideolo
gieën er op uit, het ons naar de ztn
te maken.
Prachtig georganiseerd hoor.
Maar die elf kassiers vóór het hek
bewezentot mijn opluchting, dat er
aan de melis gelukkig niet veel te
doen valt.
KRONKEL.
o Cr c* v
door URSULA CURTISS
HOOFDSTUK I Een blanco gezicht. Dat stond haar
het beste.
Het was een doodgewone middag Foto's van Fennister, tekst van
in februari, samengesteld uit alle in- Torrant. Dat was een soort haudels-
grediënten die je in deze maand kon merk geworden m de voornaamste
verwachten^ Het was gemeen water- weekbladen van het land. Vóór Ko-
koud, op 'n manier die door alles heen rea al en ondanks de aparte aanbie-
drong de hemel was grauiy en het dingen, die ze geen van tweeën kon-
hele landschap hierbuiten zag eruit den weigeren. Ze trokken overal
of het bevroren onder glas lag. Na- heen wöar iets voor de camera van
tuurlijk zat er natte sneeuw of ha- Martin of dc schrijfmachine van Tor
gel in de lucht. Allemaal doodgewoon rant te doen was. Naar de wachtka-
xNEiets om van ondersteboven te ra- mer van een ziekenhuis, een hoek
ken. Het was vier uur precies toen op Broadway of een boomgaard in.
Torrant de Boltonweg insloeg. Z'n Florida na de eerste nachtvorst. Wat
taxi had hij op de hoek laten stoppen, ze onder de loep namen, was geen
omdat hij het eindje naar nummer nieuws. Ze maakten er nieuws van.
37 liever wilde lopen. Waarom'hij dat En het gaf Kun evenveel voldoening
wilde, weigerde hij zichzelf te beken- als de twintig jaar, die z<e elkaar
nen. Het wist alleen, dat hij vroeger kenden.
nooit met allerlei voorzorgen een be- Op nummer 35 wierp een hond
I zoek zou hebben gebracht aan het aan een. ketting Torrant een vuile
huis van Martin Fennister. Bij je blik toe. De ketting was solide en
oudste cn beste vriend viel je bin- Torrant beantwoordde de blik min-
Inen wanneer je wou. Maar het was stens even vuil toen hij langs liep.
drie jaar geleden dat hij als carrés- Ongeveer vijftien meter verder ging
i pondent naar het buitenland was hij de opening door in 'n hoge iigus-
1 vertrokken en tijdens zijn afwezig- terhaag.
Iheid was Martin getrouwd. Van nu Het huis van de Fenmsters lag een
laf aan moest hij dus rekening hou- eind van de weg op een glooiend
den met de vrouw van Martin. Het grasveld Het was grijs, raet witte
1 is een algemeen bekend feit, dat luiken. De witte deur had een stenen
vrouwen de vriendschap van stoep met een ijzeren leuning en was
hun mannen met argus-ogen bekii- geflankeerd door twee kuipjes met
ken. Ze sorteren vroegere vrienden groene, glimmende heesters. Het was
of het sokken ra een mand zün: deze geen groot huis, maar het gaf de sug-
kan er nog mee door. die beslist niet, gestie van ruimte en het maakte een
i hier is misschien nog iets behoorlijks sierlijke indruk. Het lichtschijnsel
van 'te makenwas verwarmend jn de kille, sombere
namiddag en met 'n beetje geluk zou
Was 't hier? Torrant bleef staan er nog een open haardvuur zijn ook.
en staarde naar het huis, dat onder Torrant liep het pad af en het stoep-
i bladerloze bomen op een grasveld je op. maar toen hij de klopper liet
1 stond, terwijl hij intussen zijn uiter- vallen, bekroop hem plotseling de
1 ste best deed'n gezicht voor Martin's angst dat zijn telegram niet aange-
I vrouw te verzinnen. Het huis was komen was. De klopper maakte een
laag en modern, zo laag, dat er alleen vreemd, brekend geluid in de vries-
maar dwergen in konden wonen, op kou en even later klonk het geluid
voorwaarde dan dat hun hoofden van naderende voetstappen,
ook nog flink plat waren. Bovendien Martinof zijn vrouw?
was het nummer 33. De witte deur ging open en er
Torrant liet het gezicht van Mar- stond een vrouw voor hem met een
tin's vrouw blanco en liep door. roodwollen jurk aan. Torrant had
heel wat gezichten voor de vrouw
van Martin bedacht, maar het was
'geen ogenblik in z'n hoofd opgeko
men. dat ze eruit zou kunnen zien
als een rozig, vrolijk kind met dikke
wangen en grote, ronde ogen onder
donkere kmllen. Ze keek hem ove
rigens even verbaasd aan als hij
haar. Toen zei ze, een beetje ver-
wijtend: „Hè, ik dacht dat u Greg
was." Greg Dan moest er een par
tijtje zijn, wat hij nog minder had
verwacht dan haar gezicht. Torrant
noemde zijn naam en zag de uit
drukking van haar ogen veranderen.
Hij voelde zich dubbel onbehaaglijk
door de manier waarop ze hem buiten
liet staan en zijn stem klonk scherp
toen hij zei: jk heb een telegram
gestuurd, maar dat is dan waarschijn
lijk nog niet aangekomen, is...'
Verder kwam hij niet De vrouw in
deuropening viel hem ra de reds
met een nerveuze haast. ,,0 nee, nee,
we hebben uw telegram wel gekre
gen... of liever gezegd het werd
hier bezorgdMaar we wisten niet
wat we ermee aan moesteneh.
hoe We 't u moesten laten weten.
Ziet u, onze naam is Westing en we
wonen hier nu ongeveer een jaar.
Al zolang als meneer Fennister dood
Meer kon ze hem niet vertellen.
Of misschien was ze geschrokken
van de uitdrukking op z'n gezicht
en wilde ze hem niet meer vertel-,
len, Torrant liep langs haar heen de
kleine hal binnen, onmachtig haar
woorden goed te begrypen en even
min in staat haar beleefd te bedan
ken en weg te gaan. Hij had gevoel,
dat er een afschuwelijk misverstand
m 't spel was, een afgrijselijke ver
gissing. waar ze later allemaal sa
men om zouden lachen en hij kiamp-
te zich hieraan vast tot de vrouw,
met medelijden in haar stem, zei: „Het
moet een verschrikkelijke schok
zijn het op deze manier te horen."
,3edoeit u MARTIN Fennister?
vroeg hij* nog, alsof hij niet wist, dat
de naam Fennister weinig voorkwam-
„Bedoelt u de fotograaf, ongeveer
van mijn leeftijd?"
„Ja," knikte mevrouw Westing
„mager met een bril". Ze keek hem
aan met een hhk die hij niet be
greep. „We hebben hem niet persoon
lijk' gekend, maar we hadden dii
huis allang willen hebben. Toen hij
toen het gebeurd was, zei mijn man,
dat het geen verschil voor ons mocht
maken dat we het gewoon moesten
vergeten en erboven staan