^Zondvloed" van appelen en peren doet
dit jaar overladen takken kraken
ijna éénderde gaat
naar koelhuizen
CAROL
DAY
OPGEVANGEN
R U....
SPROETJE .SPARKS..;
Vrijdag 10 oktober, 195!
CEMA -PATENT
Export
e maanden
garantie
HOLLANDIA
door
David Wright
WÊtè/m
door FRANK GODWIN
(K wou
ff
AVONTUREN
VAN
KAPITEIN
ROB
TV' herdenkt "paus
Oude beikerade
'RADIO1
en TV
Moeilijkihedeïi
Vanavond-
Oudste inwoner (111) - schildert zelf - met gemak en GETALADptAST,CVERF
Advertentie JJtf.')
was--licht- en xonecht
gordijnstoffen
woord onderduiken heeft in de bezettingstijd een zeer speciale
I betekenis gekregen. Wanneer wij daarom thans van een neiging
JL JL ,ot onderduiken in Nederland spreken, mag dat geen misverstand
wekken. De huidige vorm van onderduiken ia een andere dan die
van.de bange veertiger jaren. Toen was het een lijfelijk van de opper
vlakte verdwijnen; thans is het een geestelijk opgaan in de golf van in-
ternaüonalisroe. Op dit verschijnsel hebben wij reeds énige malen de aan
dacht gevestigd. Het is een reactie op de vroegere zelfgenoegzaamheid.
Er. is een besef van eigen geringheid ontstaan, zeer versterkt door het
zich losmaken van Indonesië van het koninkrijk. Tussen de beide vormen
van onderduiken bestaat toch ook wel verhand. In de oorlogsjaren was
bet een vlucht voor de vijand, thans is het bij velêo een vlucht uit de
weinig eervol geachte werkelijkheid.
Zo juist en verstandig bet onderduiken in de bezettingstijd was, zo ver-
keerd is het, opgevat in de zin die wij er aan gaven, thans. Het is na
tuurlijk wel troostrijk om te denken dat men zijn ietwat bekaaid Neder
landerschap kan inwisselen voor de voorname hoedanigheid van Europeaan;
maar het is er niet minder een misverstand om. Er valt namelijk niets in
te wisselen. Er valt alleen maar iets te venvervendoor het Nederlan
derschap serieus op te vatten. Een goed Europeaan kan alleen degene
zijn die, veeleer dan zich voor zijn landaard ie schamen, het beste
wat 'deze landaard hein heeft geschonken inzet voor de gemeenschappe
lijke zaak. Wie het kleine niet eert. is het grote niet weerd: het geldt hier
meer dan bij wat ook anders. Het is iets, vrezen wij. wat in Nederland
maar moeilijk wmdt begrepen. Dc laatste vijftien jaar zijn ook wel zeer
ontnuchterend geweest.
EN zeker nationaal minderwaardigheidsgevoel is op het ogenblik on-
E—4 miskenbaar. Het verklaart mede de ongewoon grote Europese ge-
A a zindheid in ons land. De eerlijkheid gebiedt, dit vast te stellen, zo
als ze ook gebiedt om te erkennen, det het een averechtse bijdrage
is aan de totstandkoming van een gezond Verenigd Europa. Een zodunig
Verenigd Europa kan sleelus een succes worden, wanneer de onderdelen
vervuld zijn van een krachtig en zelfbewust leven.
Dc Nederlandse politiek is niet klein cn onbelangrijk; ie is en blijll
van grote betekenis voor de Nederlanders. Het is een opmerking die wij
maken mede .in verband met enige klanken die wij opvingen in verband
met de algemene beschouwingen bij dc begroting vorige week: zoiets van:
is het nog de moeite waard, dat we ons daar zo' druk over maken! Zonder
twijfel zijn er gewichtiger dingen in de wereld en in Europa, alleen, de
Nederlanders kunnen er maar weinig invloed op uitoefenen. Een bcstuurs-
terrein, echter, waarop een volksgemeenschap zeggenschap heeft en be
houdt, is een kostbaar bezit; en als het niet te groot is. heeft het het
voordeel van de overzichtelijkheid. Natuurlijk zullen aan een Europese
gemeenschap zekere bevoegdheden moeten worden overgedragen, maar de
delen zullen vooral cultureel grote zelfstandigheid behouden.
Een federaai Europa zal dan ook niets te maken hebben met een super
staat of een wereldstaat. Het zal een samenstel zijn van rechtsgeiijke de
len, sterker naarmate deze delen uit eigen kracht tot groter bloei gera
ken. Een Nederlander zal een Nederlander blijven. Bevredigt hem dat
niet, dan kan hij beter emigreren naar een ver land, want hem ontbreekt
ook de aanleg tot Europeaan."
IMMERS, de smeltkroes, die ons tot eenheid «mensen zou maken, ware
niet de redding maar de verwording. Het geldt inzonderheid voor
kunst en cultuur. Het is in theorie wel mogelijk om meteen voor de
ganse wereld te schilderen en te bouwen en te schrijven; maar de
praktijk heeft de eeuwen door de les geleerd, dat voor het ontstaan van
grote, werken een lokale gebondenheid een van de voornaamste vereisten
is. Ook hier. geldt de eia van de overzichtelijkheid; een beperking van de
bronnen, waaririt men. put. Juist déze lokale gebondenheid heeft het pro
ces van uitwisseling door de eeuwen heen zo waardevol cn vruchtbaar ge
maakt.
Het heeft zin, hierop duidelijk, de nadruk te leggen, omdat, naar wij
ons verheelden, juist in de kring van de kunstzinnige intellectuelen dc
opvatting, omtrent het internationale karakter van kunstuitingen het besef
I van de noodzaak van binding aan een zeker milieu" is gaan overwoekeren.
Wie deze binding mist kan, geloven wij, nooit miérhaiidnale betekenis
£fc?ijgen. Overigens hangt:, de verwarring in Nederland ook op' dit terrein
,ten Tiauwste sarhen niet wat wij/boven het nationaal mindenvaardigheids-
'noemden.. Zoals trouwens de aanvaarding van onverwerkte woorden
en uitdrukkingen in een vreemde taal er mee samenhangt; eenverschijn-
>sel£:waaraan enige dagen geleden pp deze plaats aandacht is besteed.
(Van onze landböuwredacteur)
TI EL. Dit zijn de iveken waarin de Nederlandse fruitoogst
zijn hoogtepunt van het seizoen bereikt. Tussen- half septem
ber en eind oktober komt het beste, lekkerste en grootste deel
van de appels en peren uit de boomgaarden. Een geweldige
stroom dit jaar; nooit is de fruitoogst zo groot geweest. Alle
records die in de laatste tien jaar zijn gevestigd, worden door
de oogst 1958 massaal gebroken. Mooigaaf, gezond en-groot
fruit, dat in zijn overvloed de takken: van de bomen tot de
grond doet buigen. Vele takken zijn gebroken onder de last,
wanneer de. telers sluiten tekort kwamen om het zware ge
wicht te helpen dragen. Geen bongerd; of er staan vele bomen
in die de indruk, wekken, of een waterval van fruit van hun
top tot in het gras reikt. De Nederlandse fruittelers zijn veel
gewendmaar dit hebben zij nog nooit meegemaakt.
rQV£R; de. wegen van de fruit
teeltcentra van Noord-Holland.
Zeeland, Utrecht, Gelderland ei
Limburg trekt iedere dag een
set oom van vrachtauto's, afgeladen
met peren en appels, naar de brand,
punten van de handel endistribu
tie; de fruitveilingen. Op de grote
veilingen, zoals te Geldermalsen.
waar in deze weken 400-001 tot
500,000 kg per dag wordtgeveild,
begint de aanvoer 's morgens al om
zes uur en. als de laatste partijen
weer, door de groothandelaren, -com
missionairs en exporteurs van do
veiling worden afgevoerd, js^ de
klok het middernachtelijk uur reeds
dicht genaderd. Met man en macht
en lange arbeidsdagen moet de ge
weldige stroom van honderden mil
joenen .kilogrammen fruit in onge-
veei zes -weken worden verwerkt.
KJ IET alleen in Nederland, .maar
■t v in heel West-Europa ,L. de
fruitoogst enorm groot. De Italianen
spreken over een fantastische „oogst.
De Westduitsers weten niet wat hun
overkomt; vorig jaar plukten zij
403 miljoen kg fruit, dit jaar wordt
het viermaal zoveel: 1.7 miljard kg!
WAAR blijven deze massale hoe
veelheden? Er is een" gewel-
Advertentie i t,
dage vraagin het binnenland; om
het in de taal vande Handel weer
te geven: .„Het binnenland eet geen
fruit, het vreet fruit". Hét Ned' •-
landse .publiek -wil blijkbaar de
achterstand van vorig''jaar, toen er
ten gevolge van de nacntvorst-
ramp weinig fruit:'was, volledig in
halen./ Geweldige hoeveelheden
gaan' in dë. dagelijkseconsumptie.
Ook de conservenfabrieken kopen
zeer' veel' om" hun voorradeh" weer
op peil te brengen, die door de
nachtvorsten geheel waren, uitge
put
fruit C30 miljoen kg in 1948), dat
is bijna 30 pet, van de totale ap-
peioogst. Daarnaast zijn er nog be
waarplaatsen, met een opslagc; -cl-
teit van omstreeks43, miljoen kg.
De snelle uitbreiding van-de koel-
huisruimtè is zowel vvbor de fr.
telers als voor de consumenten een
zaak van belang geweest. Vb de
oorlog immers,moest de gehele
fruitoogst praktisch vóór Kerstmis
zijn geconsumeerd.: Na. nieuwjaar
was er nog omstreeks 5 pet. van de
oogst in bewaarplaatsen aanwezig.
Mear dat kleine beetje had niets
te betekenen. Eigenlijk was er tus
sen 1 januari en l juli voor geen
prijs vers fruit verkrijgbaar.
DOOR de uitbreiding van de
koelhuizen is er tegenwoordig
volop vers fruit tot en met maart'
en voor wie de daarna snel oplo
pende prijs kan o£ wil betalen, zelfs
tot in juni.
"Weliswaar zijn koelhuizen zeer
dure installaties (het koelen van
fruit van I oktober tot 31 maart
kost 12 tot 15 cent per kg), maar
daartegenover staat, dat zij hetmo-,
gelijk hebben -gemaakt, dat er 12
maandenper jaar vera fruit .ver
krijgbaar is. Want als het laatste
fruitde koelhuizen verlaat, worden
de vroegste, soorten alweer op de
veilingen' aangevoerd.v-y vpv- Y;V
op de lolen
atlas van de Benelux.
bij ieder paar
Cema-patentschoenen
F} E derde klant is de export,
x~^ maar die is niet bijzonder
groot, omdat ieder land royaal in
zijn fruit zit. West-Duitslandhad,
om zijn eigen fruittelers voor een
ineenstorting van de markt te be
hoeden, de voorwaarde gesteld, dat
geen fruit geïmporteerd mag .wor
den, waarvoor de exporteurs min
der. dan 18 cent per' kg - hebben
betaald. Later heeft Duitsland de
minimum-irriportprijs verhoogd en
daarbij bepaald,dat alleen nog met
name genoemde appelrassen mo
gen wardcn^ingeyoercL Eipdo'.cto-
be,r zuilen de Duitse autoriteitm
zich opnieuw,, in/overleg met Ne
derland, op 'de .situatie beraden.
Vóór Italië, dat met Nederland de
giote leverancier aan Duitsland is,
betekent die minimum-importpr'js
zo iets als een ramp, want de Ita
liaanse exporteurs, kunnen., niet be
wijzen voorwelke prijs zij Het
fruit hebben'ingekocht bij de te-
lei f. Daarentegenkan Nederland
met zijn „veilingsysteem,: die garan
tie wel geven. Dus is" Nederland
vrijwel de enig' ...exporteur op
Duitsland. 'w
Die - uitlaatklep 'van- de export is
in deze situatie van overvloed wel
bijzonder gelukkig, want anders zou
do prijsontwikkeling voor de fruit-
I telers -waarschijnlijk-, catastrofaal
zijn. Zij ontvangen nu bepaald geen
j hoge prijs aan de veiling, maar de
I giotp hoeveelheid vermenigvuldigd
met de betrekkelijk lage prijs,
i maakt de uitkomst.sluitend.
Jongens- en meisjesschoenen
Koelhuizen
F) E vierde klant die de* frult-
stroom van nu en' de komende
weken helpt verwerken,: zijn de
koelhuizen. Die worden bij "wijze,
i-van spreken tot de nok toe: volge-
stouwd. Deze bewaarmogelijkheden,
die pas in de afgelopen tien jaar
hun grote ontwikkeling zijn begon
nen, bieden in Nederland i-ujmte
voor de opslag van HG miljoen kg
WEET IK NIET.—TOEN KTlMHY
HIER ZAG "ZITTEN, MO^öT »K
WEL ÖAAN HALEN ANDERS
WAfc HU Mfö&CMEN GÉVAL
LEN EN VERDRONKEN
GOMP£,lK_ IK HOOP DAT
ZEI JENNIFER DAT ZE WIER- A LEUK MAAR WAT
HEEN ZOU GAAN? ER ZWAAIT J HAAI 2E Wc
WAT AtL EOTTH DAT MERKT!/ VROUW'.PRACH
HOE VIND JE DAT T IS Hl ER, MET
RIVIER,
G1LUAN.
KUK
EENS!
PASOP,
JENNIFER»
KUN JÊ
TERUG
KOMEN?
KoM.KCM! WtHÉBem H£T AUt/MAAL
DAT MA6IÊ..TQCK
óO£l£.HtLP!
WtL MOtlLIJK...£A NAAR LÉKKfcR rtAAR.
Buirtn DAn voa je. jt vlel BtTtR.
mtr zteütnïbtttit
Htr maar!
!K WOU DAT
IK
:Bas^hebben. :met: Manuel Gariba,-
^&f^'d&'^af«ésprökeh'....'dat-bij.: die ochtend aan'
'boordvan de: „Waterjuffer" zal komen. Wanneer
Manuel - op hef punt staat zijnhuis- te verlaten,
ïkrijgt hü-ëchtér bezoekwan:iemand, die hemver-,
..itëifc' dat die'nacht Johti Glider -uit de gevangenis
'is ontsnapt. „Weet jc dat zeker?" r.oept Manuel
vëréch'rikf uit. i'ilk 'heb het uit de beste bron,
''zegrzijh.'beZöéker.' „"maar maak je niet ongerust,
'hy.ns'vast'en zéker, gegrepen door de -krókbdilién.
Je weet zelf hoe moeilijk het is om 'er-uit te ko
men. En die beesten waren vanmorgen bijzonder
agressief." „Goëd-. goed.'v zegt "Manuel, ..maar heb
ben ze iets gevonden' Weet je zeker, dat-ie op
gevreten ls?" Nou ja, zekerheid heeft natuurlijk
niemand, maar, Manuel weet.genoeg. „Dan. ga
ik'er van door!"; roept, hij; „bedankt voor je tip;"
Wanneer dc gids niet komt opdagen, gaan Rob
en Bas die middag naar zijn huis. Nou. die knaap
woont in een dure villa.' Dan moet hij wèl veel
verdienen
/IE het door dë KRO verzorgde
televisie-programma is fidster-
avond -ruime aandacht besteed aan
de figuur van de overleden Paus
Pius XII, die allereerst werdher
dacht door de aartsbisschop van
Utrecht, mgr. dr.' Alfrink. Een uit
foto's en filmflitsen samengesteld le
vensoverzicht gaf een goed beeld
van de betekenis, die deze Paus voor
de katholieke -wereldheeft gehad.
Het accent werd gelegd op zijri be
langstelling voor alle aspecten van
het moderne leven ende moderne
techniek.
De rechtstreekse reportage uit de
kinderkliniek van de geneeskundige
faculteit van de Nijmeegse; .Universi
teit had een vlot verloop en had ge
noeg interéssante aspecten om on
danks de propagandistische tendens
ook voor niet-katholieke kijkers
aantrekkelijk tè zijn. De avond werd
besloten met -het. optreden van me
vrouw Maria van der Eist,, die in
haar televitrine ditmaal door enkele
mode-redactrices een aantal model
len van de nieuwe^wintermode liet
bespreken. Natuurlijk heeft het
vrouwelijk deel van het tv-publiek
recht op zijn eigen programma. We
vinden het echter jammer, dat* me
vrouw Van; der Eist haar voorlich-
ting meent te moeten geven in de
trant van 'de populaire damesweek
bladen; Heel •zoetjes, en tegen' 'n com
merciële achtergrond, als u-begrijpt
-wat wij bedoelen. Er hoeven, niet al
tijd namen genoemd, te worden om
de negotiete stimuleren. Uitgangs
punt van aUe .reclame-technieken is
het. scheppen'.-, van .-behoefte aan ar
tikelen, waaróp verdiend kan wór
den. .Een respectabel uitgangspunt,
voorwaar. Maar 'ook. eenuitgangs
punt, waar. "een beeldradio die zo
principieel alle contacten met de
commercie verwerpt, zich verre: van
zou moeten houden. H. S_
EEN radio-figuur, die voor de oor-
log bij een groot deel van het
pubUek zeer .populair Was, zal vol
gende week--zijn*,entree maken in
het televisie-amusement. Als Jan
Alledag zalJan Hahn. alias Peter
Pech, de hoófdrolvertolker zijn in
een maandelijkse, strip. ïn het zatèr-
dagavondprogramma van de NCRV.
Deze 'strip „Ini 't Pothuis" getiteld,, j
zal worden geregisseerd door Gerard
Rekers. Andere medewerkenden zijn
Jan Blok, AHard van.der Scheer en
Kitty Janssen. De schoenmaker Jan
Alledag wordt ons .beschreven „als
de filosoof van 't Pothuis (nee,, ver-
gis u ".iet, ei- staat "niét Sashuis), die
niemand töt last en ieder tot vriend
is.". Gerard Rekers is óok de regis
seur van de. nieuwe quiz „Plus of
min", die zal worden geleid door Jo-
han Bodegraven. In hetzelfde zater
dagavond-programma regisseert
Diek van Bommel „Een reis om de
wereld voor 80 ouden van dagen,"
zéér vrije bewerking van bet boek
van Jules Veme. De rol van de rijke
heer Philip Fok wordt vertolkt door
Steye van Brandenberg, die van zijn
huisknecht P. A. S; Partout door
Herbert Joeks.
Moeilijkheden zijn gerezeiv
rond de heruitzending van het
.televisiespel „De openbare aankla
ger", door de kro voor 12 novem
ber in het programma opgenomen.
Dezé heruitzending zal niet door
gaan. De acteurs hebben namelijk
voor deze telerecording vijftig pro
cent van het hun bij de eerste uit
zending .uitbetaalde honorarium ge
ëist. De KRO had willen .volstaan
met twmtig.procent. Tot dusverre is
door de NTS cn de Nederlandse
Vereniging van Toneelkunstenaars
nog .geen overeenstemming bereikt
over het percentage van het oor
spronkelijke honorarium, dat acteurs
bij heruitzending zouden moeten
ontvangen. De acteurs hebben nu, na
overleg met hun vakorganisatie, be
sloten geen honorarium,, lager dan
vijftig procent, te accepteren. Het ge
volg van. een en ander is, dat KRO-
regisseur. Lüc van Gent in de 1 ko
mende vijf weken een nieuw stuk
zal moeten -kiezen, en daarvoor de.
medewerkenden zal moeten zien te
vinden. vV'
(Advertentie IM
Dachc U na heus, dat onze: klan- j
ten op Zaterdagmorgen vroeg1
de deur uit zouden gaan als ze
niet uic ondervinding -wister»-
dat hun moeite dubbel en dwacs.
beloond zal worden?
Nu, Zaterdag zal hoi» moeite -
meer dan beloond worden, want
dan begint om 9 uur de verkoop
van een grote hoeveelheid
zuiver wollenWiltonkar-'
petten! f
Maar dat'niet alleen, "feest
maar goed: zuiver wollen Wilton
karpetten in de extra grote
maat 225 x 320 cm, die normaal j
voor. 189,-. gulden worden.yer-1 j
kochtikoopt'M'nu;'omdat h«
■geen seizoen Is eft omdat er
j wéef-afw ijkmgeri voorkomen «jie
rpraktisch onzichtbaar zijn
Ivoor nog géén honderdgulderu
Zacerdagmorgen om 9 uur be
gint de verkoop van deze extra
grote, (225 x 320 cm.) zuiver,
wollen Wilton karpetten,ge-j
weven van kleur-
echte wollen WiL
ton. garens iri
prachtige Perzische
dessins, ^in diepe
warme tinten voor.
Hilversum I: Opnamen -van concert,
op 2 juli te' Arnliem gegeven ter
Herdenking van de verwoesting van
de st. Ëuscbiuskerk. Uitgevoerd worden
liet Reaoiojn van Johannes Brahnts en
de Cantate ïir. 80, Ein fester Burg, van
IS. Bach (8.30-10 unr),
Hilversum II; Vervaldag, hoorspel van
Max Gunderman, vertaald door Itemco
Campert. B<c regie heeft CoosMulder.
Medewerkenden '*»-*- Guus Hermus
en Jenny van Mae riant (8-05uur).
"Vüla Sidonja, nieuwe radio ,,strlp" van
TVIm Meutdijk met gitaar-Hiustrartes
door Jan Blok 9.20),
Licht en Donker, klankbeeld' ovee
nieuwe vetenschappelljke ontdekkingen
door jack Kröner en Tom Pauka. Regie
Gabrl de Wagt. Onderwerp van dc eers
te aflevering in deze serie Is de ont
dekking vau de reflexen .van. liet „on
derbewustzijn" (9.45—10.10).
(Advertentie IMjj
Altijd ovenvrers -
Altijd even lekker!
garandeert U dé versheid.
ANTWERPEN In Antwerpen. I TOKIO Op de televisietoren in
zijn drie nieuwe gevallen vah vergif- Tokio is een antenne aangebracht
tiging door methylalcohol geconsta- I van ruim 27 meter, waardoor de to-
teerd. Het betreft Zweedse zeclïe- I tale hoogte van toren plus;-antenne
den. De toestand van een hunner- is i 364 meter is? geworden- De, Par ij se
zorgwekkend. i Eiffeltorén is;328 meter hoog.
(Advertentie LM.)
van Ceta-Béver
door URSULA CURTISS
Moord? juridisch gezien misschien
niet, want. Martin had uiteindelijk
het besluit genomen en zelf de slaap
pillen ingeslikt. -. AnnebeEe Blair
was in de schaduw, gebleven. Ze
had de stilte, de nachten, eën enkel
woord nu en dan, hun eigen werk
laten doen. Maar moord' was het
toch, in een bijzonder angstwekken
de vorm.
Hotelkamers""zijn niet Ingericht om
heen en weer te lopen. Het "bed, de
stoel, het schrijfbureau, en de prul-
lemanden zijn hinderlijke obstakels
bij iedere stap. Torrant ging voor het
raam staan en keek naar'buiten zon-,
der iets te^'zien.
Toen ging de telefoon. Da vies? Had
ihy zich vergist en belde hij. nu op
om zijn fout te herstellen?
Het was Da vies niet. Het was Tor-,
rant's broer Allan in San Francisco.
Zelfs op deze afstand maakte hij de
indruk van een :geslaagd, maat
schappelijk veilig mens.
„Jim? Luister naar me. Dit is ge
knipt voor je. Ik heb net met de
pc-etoom van Helen gesproken, hij is
vice-president yao
Torrant luisterde. Zijn schoonzus
ter was vermogend en had connec
ties by devleet. Ze was 'beslist
aardig, maar ze had té veel .vrien
den en familieleden, die er op. uit.
waren Iets Te Vinden Voor Torrant,
hoe gélukkig en tevreden hij ook
met z'n leven was. Rondtrekken met
een schrijfmachine, mocht, dan amu
sant zijn. het was met- Verstandig.
Gewoonlijk sloeg hij alle,re^jecta-
bele banen af met. een gemengd-ge-"
voel van plezier en wrevel; deze keer
u-as hij niet zo zeker. Een vaste baan,
heel anders dan het werk dat hij met
Martin had gedaan..
Aarzelend zei hij: „Kan ik je te
rug bellen?"
.yVanneer?"
„Morgenmiddag."
„Morgenmiddag?" herhaalde Allan
ontzet. „De peetoom van Helen
Torrant begreep het. De peetoom
van Helen zou wel weer de belang
rijkste peetoom van de wereld zijn.
Een oude heer met een rcod hoofd
- natuurlijk en een witte hangsnor.
Zijn kantoor zou ongeveer de afme
tingen hebben van een bescheiden
stadion. Hij onderdrukte zijn wre
vel en zei vriendelijk: „Als er voor
die tijd een andere candidaat op
duikt, heeft hij voorrang.: Zeg tegen
Helen, dat ik nog steeds te eten heb.
Zelfs te drinken."
Hij was onmiddellijk boos op zich
zélf. Waarom hadden de mensen ook
zo'n enorm geduld met hem. „Bedankt
voor dé moeite, Al/' zei hij rustig.
„Ik zal 't morgen laten weten."
Hét was bijna twee uur. Torrant
ging naar de bar én aLeen broodje
met hani, dat uitsluitend' uit slastron-
ken scheen te bestaan. Hij at .werk
tuigelijk, zijn gedachten nog bij het
aanbod van zijn broer. Het Teek hem
een aardige baan,- een- heel leuke
baan eigenlijk, met een geweldig sa
laris en meer vrijheid dan je kon
verwachten bij een- weekblad met
zo'n grote staf. De'moeilijkheid .was.
dat geen enkele baan hem vrijheid
genoeg zou laten om naar Annebelle
Blair. te: zoeken.
En dat, wist hij met ijzige vastbe
radenheid, was nou net wat hij van
plan was.Annebelle Blair zoeken.
'Het was.een besluit; dat geen plaats
meer liet voor. iets anders.
v De .restvan die dag én devolgen
de morgen kwam hij; een paar- klei
nigheden aan dc weet over.de vrouw
van wie hij- zich absoluut geen idee
kon.;:vormen;-' Het maakte hem dol,
dat hij haar op geen enkele' manier
gestalte kon geven en hij klampte zich
vast aan ieder feit. dat hij wist te
achterhalen. Orr. tc beginnen had zc
bij hel postkantoor geen toekomstig
adres achtergelaten. Dit kon bete
kenen, dat ze het niet bekend wilde
maken of gewoon, dat ze het zelf nog
niet wist. Verder had de dood van
Martin - haar dertig duizenddollar
opgebracht. Tien duizend - van een.
verzekering en dé andere twintig
door de verkoop van het huis. Ze
had het veel te haastig van de hand
gedaan, beweerde de makelaar nij
dig. Hij zou er veel meer voor ge
maakt hebben als ze - hem niet", zo
hed opgejaagd. Toch 'n-mooj som-
m et je, dacht Torrant. -Dertig dui-
zeiia dollar voor een huwelijk van
zes maanden. Dat was vijf1 duizend
dollar per maand. Lang- niet slecht.
De' belangrijkste ontdekking was
misschien we] de handigheid waar
mee ze ieder spoor; had uitgewist.
Martin Fehnister was een bekend
fotograaf geweest, z'n zelfmoord was
uitgebreid gepubliceëi-d: in-mile bla
den én toch had het onmiddellijke
vertrek van zijn. wed uwe bergeos ach
terdocht, gewekt. Het was nu natuur
lijk al een jaar geleden. Hij; had- er
moeite mëe zich dat te; realiseren.
Om -drie uur ongeveer, de' Uveede
dag van zijnonderzoek, ging -Torrant
opnieuw naar de Bolton weg; in dë
stellige overtuiging dat hier zijn eni
ge mogelijkheid lag om de draad te
vinden.
Mevrouw Westing gaf hem de ver
geten handschoenen en zag er bij de
ze gelegenheid noch rozig, noch kin
derlijk uit. Ze was kprt, op haar
hoede en achterdochtig.. Aan haar
houding was duidelijk te merken, dat
ze Martin Fehnister uit baar huis
geschrobd en behangen had en dat
ze hem op geen enkele voorwaarde
weer binnen gebracht wilde hebben.
Ze schudde ontkennend haar hóófd
tóen hij inlichtingen over Annebelle
Blair vroeg.'maar bij de deur wees ze
plotseling naar een wit huis, dat
door de bomen heen zichtbaar was.
„Vraagt u maar eens bij Polly
Stark. Zij en haar man waren be
vriend mét de Fennisters," zei ze en
er was beslist iets geniepigs in,haar
stem. Niettemin was 'Th et eerste po-
sitieve. geluid dat hij te,.horen kreeg,.
Torrant bedankte haar en liep
verder de; weg; af.
Van een afstandje, gezien zag me
vrouw Stark eruit .ais een heel jong
meisje. Ze was druk?in de weer met.
het maken van eensneeuwpop,ge-
holpen door twéé kleine, enthousias
te kindei-en. Dichterbij gekomen, was
ze ouder, dan haar tenger figuurtje
suggevccrde. Ze bad jongensachtig,
blond haar en grote, lichtgroene
ogen in een smal. levendig gezicht.
(wordt vervolgd)