Labour in moeilijkheden
VERZET IN BLOED GESMOORD
m
imdmm
au
day;.
i
Victoria.
Familie
£AR©L
2£&j&!>33A5b& scheep6e teieur
Kindje verkouden?
EXE
door'
David Wrighf
Diplomaat van
VS duikt in
Londen onder
SPROETJE SPARKS
doof FRANK GODWIN
M
AVONTUREN
KAPITEIN
ROB
Dinsdag 14 oktober 1958
MET onlangs gehouden congTes van de Britse Arbeiderspartij was
geen opgewekte en indrukwekkende manifestatie van kracht en
vertrouwen. Er heerste in de bijeenkomst een ietwat gedrukte
stemming, die tal-van bladen bebben toegeschreven aan het feit,
dat blijkens het opinie-onderzoek de vooruitzichten op voor Labour
voorspoedige verkiezingen aanmerkelijk minder gunstig zijn geworden.
Deze verklaring van het geval echter berust, naar wij geloven, op een
verwisseling van oorzaak en gevolg. Het is wel waar. dat de handige
Wacmiilan kans heeft gezien, de Conservatieve partij weer wat op tc hef
fen uit de door Eden's mislukte Suez-avontuur teweeggebrachte malaise;
maar dat verandert niets aan het feit, dat de positie van de Arbeiders
partij vooral is verzwakt door duidelijk aan het licht gekomen eigen on-
zekerheid.
Belangwekkend is het verschijnsel door zijn symptomatisch karakter.
Er waren euige moties ingediend over de gebeurtenissen in Frankrijk;
afkeuring over de houding van de Franse socialisten en zclfe een suggestie,
de Franse partij uit ce Internationale te verwijderen. Ze zijn niet in
behandeling gekomen: Labour heeft genoeg met zichzelf te stellen cn
verkeert niet in een positie om andere socialistische partijen de les te
lezen. Wanneer de Franse partij zich aJ in de strijd om de vrijheid
onvoldoende zou hebben geweerd, kan de Britse partij dan gelden als
verdedigster hij uitstek van vrijheid en democratie, waar ook ter wereld?
Hier-belanden wij bij een moeilijk punt. Labour heeft een «iet onaan
zienlijke pacifistische vleugel en het valt moeilijk te ontkennen, dat conse
quent pacifisme en strijd voor de vrijheid niet «altijd verenighaar zijn.
Zelfs een looter geestelijke strijd kan bet oorlogsgevaar al vergroten en
uit dien boofde in de ogen van pacifisten als ongewenst gelden. Deze
tegenstelling drukt de vastberadenheid en werfkracht van Labour; en het
congres te Scarborough heeft op dit punt geen helderheid gebracht.
OOK elders is deze tegenstelling waarneembaar; maar 7.c tekent
zich het duidelijkst af in Groot Brittanjc, dar onverslagen en
met roem bedekt uit de jongste oorlog is te voorschijn gekomen.
Moet Engeland, dat de vrijheid heeft helpen redden, thans
overal ter wereld de stem van de vrijheid doen horenof doet het maar
beter om dc machthebbers, die daar niet van houden, een beetje te
ontzien? Dat is één vraag; en de tweede vraag gaat vee) verder: is
Groot Brittanjc niet geroepen, de kernwapens af te zweren, ongeacht
wat de andere landen, dc totalitaire incluis, doen?
Wie zegt. dat dezelfde vragen ook in ons land en ook in Wes*
duitsland aan de orde zijn, heeft niet helemaal ongelijk. Maar er zijn
toch verschillen: de 3ritten vervaardigen zelf kernwapens en boven
dien beschouwen zij zich nog altijd min of raeer als verantwoordelijk
voor het wel en wee var. de wereld. Zij gaan in dit opzicht veelal te
ver, maar dit verandert niets aan het feit, dat hun houding belangrijker
en richt gevend er ook is dan die van de Duitsers en Nederlanders, om
die alleen maar te noemen.
In de Arbeiderspartij kar men de twee richtingen wel onderscheiden:
die, welke grimmig en nouil aflatend de wereld overal het ideaal van
de geestelijke vrijheid wenst voor te houden, en die, welke zich hoe
dan ook van de kernwapens wenst af :c ivendcn cn daarvoor als het
moet zelfs de prijs van de vrijheid wil betalen. Het is ccn pijnlijke
tegenstelling, omdat degenen, die het uitbannen van de kernwapens voor
staan, licht geneigd zijn dit als het summum van socialisme voor te
stellen, los er van dat zij zich maar moeilijk kunnen weerhouden, tegen
standers hiervan als potentiële medewerkers aan massamoord te brand
merken. En de anderen hebben het moeilijk, omdat zij bet moeten op
nemen tegen wat een princioiële en humane houding lijkt.
TOCH is er geen Sp.-ke van. dat in de Britse Arbeiderspartij de
voorstanders van eenzijdige afschaffing van kernwapens ook maar
een schijn van kans maken. Caiukcll is er op tegen en zelfs Aneuritt
Bevan gaat hel te ver. De moeilijkheid is echter, dat liet ont
breekt aan een duidelijke tegenovergestelde houding. Dit brengt Labour in
de verdenking, eventueel van de verdediging des lands te willen afzien:
en als iets impopulair is in. Engeland, dan is het wel dit! De Arbeiders
partij is hierdoor gedoemd tot dadenloosheid: en dat in een tijd, die daden
zozeer nod.g heeft.
Juist, doordat Labour op dit punt duidelijk geparalyseerd is. krijgt de
conservatieve partij de wind in de zeilen; de partij, die, terecht of ten
onrechte, nog een hoog denkbeeld "heeft van dc Britse belangrijk beid
in de wereld, die bij voortduring eeu grote afschuw aan de dag legt
jegens totalitaire systemen cn die de kernwapens ziet ai* het beste middel
om Engeland te beschermen en tegelijk gelegenheid te geven, zijn roeping
jegens de wereld te vervullen. Het element van onwezenlijkheid in htm
opvattingen is oumiskenbaar: maar het standpunt laat in elk geval
aan duidelijkheid niets te wensen over.
Wjj geloven, dat de enige kan* voor Labour ligt in de verschuiving
van bet accent naar krachtige internationale actie tot afschaffing van de
kernwapens. Daarvoor is de publieke opinie wel waim te krijgen; maar
niet voor een daad. weike een zo trots land machteloos zou maken tegen
over een tegenstander, die de euvele moed zou hd»h.?n. de wapeos te
bezigen, waarvan men zelf zich op gew-etcnsgronclen had ontdaan.
NA het afschaffen van- de land- »e opbrengst per hectare bleef in- het ambitieuze iridustrialisatieplan maakt, VOQtttl omdat de op-
rente en het 'verpiicht stellen tussen ver beneden de verwachtin- van de regering te financieren. De f hojrimnen kort na dé
van de inlevering van het eigen vee Ren en de doelstellingen van hetvfof- exporten dienóen om enerzyds de sianaen oegonuen Kurc na, utj
was het verzet der kleine boeren de- jarenplan. Zij bleef 50 pet. heneden afhankelijkheid van de Sowjet-Uhie Hongaarse revolutie en dé
finitief gewekt. De ervaringen van semjadeMe per Hectare to Japan, te verkleinen - men kon daardoor poo!se moeiliiklieden. Aattvan-
de Sowiet-Unie met de kolchozen 60 pet, beneden dat van West Duits- althans een groot deel van de Russi-,
hadden de Chinese communisten land eQ 76 pet. beneden het gemid- sehe kapitaalssoederen betalenen kelyk aarzelde men zelfs itieÉ
niets geleerd. Zij herhaalden dezelf- ^de van Nederland. 'anderzijds de eigen kapitaalvorming [iet gebruik van geweld, temeer
de fouten, als hun Russische geest- T)E. politiek van Peking was erop te vergroten, bneile maustoausatie om(jai- .je hoeren onmiddellijk
verwanten, eenvoudig omdat de ide- T» gericht de nationale besparin- en snelle agrarische ontwikkeling -
ologie ia de communistische wereld gen zo hoog mogelijk op te voeren d"s» ®venals ui de Sowjet- byval Kregen tan Kant uer
nu eenmaal een grotere aandacht heeft door het consiimptiepeil zo laag mo- Vme- oetaaia met gedwongen nespa- ï0nge intellectuelen,
dan de praktische ervaring. Men rea- .gelijk te;, hóuden. Ook dit wal een "ngen, die dn levensstandaard der Ju ACL
geerde in Peking op dit poi
zet op dezelf demanier als in Mos
kou, nh met geweld en terreur. Men
paste deZe methode echter veel radi-
ealer toe. De laatste vijf jaren zijn
in China miljoenen boeren 't slacht
offer van deze terreur gewórden. De
schattingen over het aantal variëren
tussen de vijf en de"veertien miljoen
doden.
Welke waren de concreteresulta-
ïn die dagen viel het partijcongres,
waarop Mao zijn bekende rede hield
over de „honderd verschillende bloe
men," die op de' vruchtbare grond
van het communisme konden bloeien
en over de verschillende wegen naar
het socialisme. Maar devriendelijke
woorden hadden weinig effect 'De
opstanden wérden er alleen door
a angewakker d, evenals Chxoesj tsjews
theorie over de verschillende wegen
ten van: deze terreur? Ongeveer ze- 2etrou,ve navoleine van het Russi- boeren ver beneden een redelijk be- "331,1^ communisme en zijn verzoe-
sten van de 1 bestaande landbouw- "Vf.Srhlïd te ZekpiS' Tïif vel. vnnrnnmrliilr Rus- radicaler en barbaarser
gronden aanzienlijk verhoogd door SlffSliike lanS - u K j7 nog dan door de Russen in Hongarije
?T'eü r stsche broititen is gebleknii dat geschiedde.
,5 ,- P-rg„., a - S en Oost-Europa bereikte, zodat zelfs ïich dan ook VOTIg jaar m gro-
tep. .Tezamen°betekende dit aar^het 'e <feletl va" China massale eoodvóSfe uit.èvsr een indHiam
eind van het eerste, ^vijfjarenplan to"wï?den ïenfeu. D^bSparSïen boerenopstand™ hebben voor- S;
"een lap grond 'bezit.
S - ten koste van het weit-aanspeii gedaan. Men heeft;*eh daar-
pet. van de boeren moesten dienen om t>\ er inJreKing grote zorgen ge- vit china gesmokkeld).
y jj VV
r
Ttf de auto van een vriend was ik
de- ötnd uitgereden, naar buiten,
waar zaals -Louis Davids zong, de
vogeltjes fluiten en het zonnetje zo
heerlijk schijnt, 't Klopte niet hele
maal, maar droog was het ioèl, zo
dat toe Jcof/ie gingen drinken op het
terras van zo'n groot, riant gelegen
etablissement, dat 't' van de moow
dagen hebben moet. De eigenaar
stond dan ook met de mimiek van
een doodgraver d« deur en in
zijn ogen kon je lezen, hoeveel er
per dag bij moest.
Terwijl tne de koffie dronken
kwamen twee autobussen aangere
den en-stopten voor het terras. Zij
bleken" geheel gevuld mét vrouwen
van huismoederlijke1 omvang, die ol-
lemaal een papieren zeemanspetje
op de permanent droegen, om de
Jeesteltjkheid van het uitstapje te
onderstrepen,-
Toen de bussen voor het terras
leegliepen, bleek het wouwenlefler
te worden - aangevoerd door een
glimlachende jongeman, <He de han-
den' als een toetertje aan de mond
zette en .met de onwaarachtige vro
lijkheid van de reisleider riep:
„En nu dames, gaan we hier alh-
maat gezellig een vers kopje koffie
en een. lekker stukje cake gebrui
ken: Denk er óm niets betalen.
't Is bfj de prijs inbegrepen. XJ is
onze gast. Maak het u gemakkelijk.
Vandaag wordt u eens een keertje
verwend**. V
Het klonk als een vaste tekst;
't Gezelschap vulde het terras en
de kelners namen het karwei moe
deloos ter hand, zonder vertrouwen
in de financiële perspectieven. Vlak
naast mij kwamen twee dikke, in
weelderige bloemmotieven gehulde
vrouwen te zitten, die de in de bus
gevoerde conversatie op hoorbare
sterkte voortzetten.
JVou. toen zeg ik tegen hem",
sprak de ene vrouw, „die portretten
van jouw familie har gen hier altyd
maar zo prachtig in het licht t» de
voorkaiher en mijn moeder ett mijn
zuster moeten daar maar in Ket
donker tn die rot alkoof. Maar met
de schoonmaak straks zal ik daar
eens even verandering in brengen.
Dan kamen myn moeder en mijn
sr.ister ook eens een keertje in het
licht".
^AUicht", zei de andere vrouw.
„Mcar weet je wat hij toen 2egt?"
vervolgde de eerste vrouw. „Hij
zegt; „Dat zal je wel laten, want als
het een beetje wil krijg ik die acht
broers van je dan ook nog hier in
de voorkamer, terwijl mijn eigen
enige oom daar helemaal achter het
gordijn hangt". Dat 2egt hij. Nou. ik
wist wel wat me te doen stond, dat
begrijp je".
Allicht"r 2ei de andere vrouw.
Jk ging die week daarop schoon
maken en ik zette gewoon door, hè",
sprak de vertelster. Jk hing me
moeder en me zuster' in het licht".
Er viel een korte stilte.
De andere vrouw zat ademloos.
Haar geduld werd beloond:
«Maar wat deed vie man nou? Als
ik 's zondags naar de kerk was, ver
hing hij die portretten weer. Dus
als ik thuis kwam was het: zijn fa-
mielje voor en de mijne achter. Maar
dan ging hy 's maandags naar zijn
werk en dan hing ik alles weer an
dersom. Dat hebben we een jcar zo
volgehouden, want ik laat me niet
kisten en hjj is een Fries van ge
boorte, dus je beprypt."
.►Allicht", zei de andere vrouw.
Ze dronken zwijgend - de koffie en
aten van de cake.
Jk hunkerde naar de.af loop.
Eindelyto zei dc vrouw:
„Maar ja, tenslotte heb ik er in
berust. tVant tic heb ruzie gehad,
met me zuster en nou zal 't me een.
zorg zjjn waar ze hangt. En dan
je moet tenslotte leven met je man
en niet met je zuster..."
KRONKEL
-AMSTERDAM. De 41-jarige
Amsterdamse dansleraar Jan Da
niels en zijn 24-jarige echtgenote
Lies van Allena zullen half no
vember a.s. met drie andere Euro
pese dansparen naar de V.S, vér-
trekken om daar-uit te komen in
een wedstrijd AmerikaEuropa voor
professionals...
Advertentie Ltd.)
Dap rug, keel of borstje
inwrijven met
_BmL
EN GA NOÜ m »6NET1Et&NAAM
NIET NAAR DE RIVIER TERUG)
DENK JE DAT K »M WIER WEt
NÉER KAN -ZETTEN,
61LHAN?
fNTUSSÉN IN JENNIFER'S jjWjjg 1 »0è PftRFJÊ'
IE# WAT DAN NOG AIS IK NAARS .^SÏeS®
PARFUM RUIK? |K VIND *T «lTC$PJ®(SH-NA
LEKKER I IK HERT VAN CAROlWSv ALLES WAT IK
JAWEL....
LATEN WE NÜ
rMAA« naar Binnen'
gaan,CAROL. HET
WORtn TÜO OM NAAR
f "DE 5TAP TERUG TESAA#
LONDEN De Amerikaanse am
bassade te Londen zoekt naar de ver
blijfplaats van de 38-jarige George
Beers, die verbonden was aars het
bureau van de militaire attaché en j
werkte aan het Brits ministerie van I
Oorlog. Beers was naar Washington j
teruggeroepen. .Maar hij. wilde in j
Engeland blijven, waartoe hij van de j
Amerikanen geen vergunning kreeg, j
Zijn vrouw en kinderen zijn al naar j
Amerika. Beers was in Londen be-
vriend met een Canadese weduwe.
(Advertentie I.M.)
ZLMETiPuT ML ...rout IK
VROtGOfJtMLÊ WltDt OOtN
wim jKnier...
ach al o\t
KNULLtn Mtr Hun
,5P0R.r tO Gtfltn
WAARD£L006f
Wfi r
&LDOCL
)t?
j£ DtrirHltRPAb
ik. eth
ZULLtn w
}t p'nT AL
Ntr ALb Dt,
ANDtRtN
LAAT ME
IK Bttt iPROtlJL
WÉ VRFi
WORDtM?
3435. Bas begroet Jeannette heel vrolijk en m
het kort vertelt hi] welke moeilijkheden ze heb
ben. „Die ene gids heeft 'm gesmeerd/die Manuel
Cariba... misschien heeft u wel eens van hem
Behoord Hij zou vanmorgenbij ons aan -boord
komen cn. nou zit die ketêl opefins hclenvaal m
Caracas." Jjan heeft u wel pech," zegt Jeaanette
„en wou zeker zo gauw mogelijk vertrekken?
„Och," zegt Bas, „in. dit land moet je geen haast
hebben. En voor we vertrekken moeten we toch
eerst nog een gezellig avondje hebben. U komt
toch ook?" Jearmette zegt. dat zij daar wel iets
Vóór vóélt, maar nu heeft zij geen tijd om er
verder over te praten. Ze neemt vriendelijk af
scheid van beide vrienden en rijdt dan snel w
Zo, is Manuel er vanmorgen als een haas vandoor
gegaan? Dat zou kunnen betekenen, dat hij een
seintje heeft gekregen, dat John is ontsnapt. Dan
rijdt zij snel in de richting van de afgesproken
piaats.
Luchtdicht
verpakt
Altijd ovenverJ -
Altijd even lekkerl
garandeert U ide ■versheid
door UR5ULA CURTiSS
gieter, die van een. grapje hield.
Daarna ging hij' op zoek naar z'n hos
pita om een balletje op te gooien
over de auto, die in de garage achter
het huis stond. „Die kleine blauwe?"
vroeg mevrouw Judd,„die Is van. mijn
zoon Eddie." Ze was in de keuken
iets met eierdooiers aan 't doen,
wat haar niet verhinderde 'mee te
delen, dat Eddie bij de marine was
op 't ogenblik, dus. dat hij de auto
voorlopig niét nodig zou hebben.
Zó keek Torrant aan en haar gezicht
.7 nutobotsing." zei mevrouw Judd
benauwd. .Het was een akelige nacht was niet meer zo eigenaardig ge-
Het huis van mevrouw Judd iag en de wegen waren glad... In de spannen als de avond tevoren ,,U
in een rustige straat, een blok of vijf krant stond, dat ze onmiddellijk; kunt bem wel huren de tijd dat u
van het centrum, verwijderd. Me- dood waren." - hier bent," zei ze. „maar u bent er
vrouw Judd zelf was een magere, Eindelijk bewoog Torrant zich wel voorzichtig mee. hè? Edche
ongelooflijk nerveuze vrouw, die weer. Hij liep naar het raam en vroeg zo gesteld op dat wagentje,
eruit zaa of ze bij ieder onverwacht Was er nog niet iemand by de Dit was met helemaal waan Edd'e
geluid in elkaar zou klappen. Ze ging Mallows? Een secretaresse of zo. joeg co-stant alle burea m t
Torrant voor door een schemenge „Ja> rij is nog hier. Ik denk dat ze met zn gevloek als hy 's morgens m
hal en drie trappen op. Bij ieder zakelijk nog wel't een cn ander te de kleine Renault stapte. Maar t v as
portaal werd 't kouder. In de meeste regelen heeft. Anders begryp ik niet niettemin een nuto en heel \aak
huizen dacht Torrant, trekt de warm- wat ze in zo'n klein stadje zoekt, reed hij ook inderdaad. M«vrouw
te naar boven, maar hier scheen een Ze zeggen dat bij haat alles beeft halen torrant me? al
dcageiiike temperatuur zich voor nagelaten. - «et sleuteltje «aien, Torrant, met
eeuwig in de kelder te hebben ge- En omdat 't na haar woorden zn kennis van de
nesteld. 20 stil in de kamer bleef, dat zede du soort stadjes, betaalde haar on-
De drie slaapkamers op de boven- dennebomen buiten kon horen ritse- gevraagd vooruit, reed de stad m
ste verdieping waren allemaal vrij. jen, voegde ze eraan toe, terwijl za en kocht een krant by Mevrouw, d
Torrant nam de hoekkamer, die ten- de deur opende om "wegte gaan: hem zynkaraer had bczorga. liij
minste een eigen bad had, betaalde „Ik geloof dat ze Blair heet. Ze zal informeerde echter noch laiy haar
mevrouw Judd een week vooruit en er u wel alles over kunnen vertellen, noch by het meisje naar het adres van
kreeg in ruil de huissleutel. Zijn „Ja" zei Torrant zacht en heel Annebelle Blair. Dat deed hy bij
nieuwbakken hospita wurmde haar vriendelijk, „Ja mevrouw Judd, dat het postkantoor. "®dat
paarse handen in de mouwen van zal zeker wel zo zijn-" had in. het eni^e restaurant, dat
haar trui en sprak plichtmatig de Het was koud in de slaapkamer en Chauncy bezat,
hoop uit dat hij 't naar zijn zin zou de wind ging tekeer om het mus „Het huis van de Mallows? O.
hebben. Bij de deur vroeg 2e aarze- heen. Het geluid van de gordijnen, <jie man en die vrouw, die veron-
lend: „Heeft u vrienden in Chauncy, die opwaaiden en tegen het raam gejukt zijn vlak nadat ze het ge»
meneer Torrant?" - sloegen, vond een plaats in de on- kocht hadden. Dat is in de Vanguard
„Vrienden van vrienden,"' zei Tor- rustige dromen van Torrant. Het straat," zei de beambte en hij wees
raat. „Iemand adviseerde me de Mal- werd alleen iets anders. Het had iets hem hoe hij rijden moest „U ziet
ilows op ie zoeken. Gerald Mallow te maken met een vrouw, die de vanzelf, liet is een groot, oud
en zjjn vrouw. Ze hebben hier enige dood met rich meedroeg of t een huis en de garage ligt er tegenover.
1 weken geleden huizen en grond ge- handtasje was.. Met een schok kwam Ligt helemaal apart,, dus u kan
kocht en ik dachthij overeind en keek gespannen de niet missen."
1 „O hemel," zei mevrouw Judd donkere kamer rond. Toen klonk op
en'haar ogen werden groot van schrik. nieuw de verre, eenzame kreet die 't Ligt helemaal apart... de 8®ra-
O Iiève hemel Ja. 't is ook nog hem wakker had gemaakt en hoorde ge is er tegenover... Heel haudig.
I zó kort geleden gebeurd. Uw vrïen- hij. dat 't een haan was, met de Heel verleidelijk voor een hand die
den hadden natuurlijk nog niet van angstschreeuw van een stervende, maar al te bereid was om te doden,
het ongeluk gehoord." Hij ging weer slapen en ontmoette En dan ook nog deze tyd van t jaar-
Ze zweeg en greep zenuwachtig Annebelle Blair in Zyn volgende Gladde wegen, die al gevaarlijk gé-
naar de deurknop achter haar, want droom met glanzende veren en een noeg waren zonder bijkomstige om-
haar nieuwe huurder zag er plotse- stem. die overmoedig kraaide. standigheden. Maar als het isolement
ling uit of bij in steen was veran- De ochtend was grauw en de.wind van het huls bruikbaar was voor
1 dc-rd Zün vriendelijk beschaafd voelde zich nog steeds, op een mys- Annebelle Blair, darj was 't voor hem
gezicht leek te verstarren en zünhan- terieuze wijze tot het huis van me- even bruikbaar. Torrant bedankte
den die met het openen van zijn vrouw Judd aangetrokken. de man en ging terug naar de Ke
koffer bezig waren bleven dood- Torrant schoor rich ea nam een naült van Edcue Judd.
'stil liggen Hij vroeg toonloos: „Wat douche onder een toestel, dat kenne-
1 voor ongeluk, mevrouw Judd." „Eer. Ujk ontworpen was door een lood-
IW03K&
