dê èmlMütfdum
I
De Palestijnse vluchtelingen
Belangstelling voor
„Petten" zeer groot
Op zoek
Waterman's
jl i"ftoc]. 3
CAROL:
AY
Internationaal onderzoekcentrum
Waardering van
Euratom -
deskundige
B9ijl meester
Bella beëindigt
hongerstaking
ONDERWIJZERSEXAMEN
RESA-HILVERSUM
ABPflSmOOFSS
Gooide vijfhonderd
gulden op straat!
Waterman's
ipevis
Ontslag bij Stork
in Boxmeer
Halt"-,,Stop
oor
David Wright
!-
SPROETJE SPARKS
doórFR^NKlOOE^IKi
Zaterdag 15 november 1958
STEUNVERLENING aan mensen, die in moeilijkheden verkeren,
Mjpt pa? zin wanneer ze over het onmiddellijk doel van verlichting
dezer moeilijkheden heen het perspectief opent van betere tijden.
Het is een gedachte, die in de armenzorg ai lang heerste, maar die
thans op veel groter schaal uitgangspunt is bij de hulp aan onderontwik,
telde gebieden. Waai ze geen uitgangspunt is, dat is hij de hulpveilening
san de Palestijnse vluchtelingen, Tien iaar geleden hehben deze mensen,
merendeels gevolg gevend aan de raadgevingen van de leiders der aan
vallende Arabische landen, huis en haard verlaten. Het was de bedoeling,
hen to laten terugkeren wanneer de kersverse republiek Israël was ver
nietigd. Maar Israël won, en de vluchtelingen bleven waar rij waren.
Sindsdien zijn honderdduizenden immigranten het land binnengekomen,
die de lege plaatsen hebben ingenomen. Van die immigranten waren niet
■weinigen afkomstig uit Arabische landen.
De vluchtelingen in hun primitieve kampementen aan de grenzen leven
van de steun. Zij kosten de Verenigde Naties rond driehonderd dollar per
jaar en per persoon. Van deze driehonderd dollar betaalt Amerika alleen
al twee derde. Men houdt er de men*en mee in leven. Wie zegt, dat het
een sober bestaan is. heeft gelijk; maar de meeste Arabieren zijn straatarm.
Dc vluchtelingen leven en planten zich voort, en hun gelederen zijn in de
loop der jaien zonder twiifei versterkt met velen, die het in de kampen
beter vinden dan elders. Wanneer het aantal der vluchtelingen als haast
éen en een kwart miljoen wordt opgegeven, dan kan alleen worden vast
gesteld, dat er indertijd lang niet zovpel mensen uit Palestina zijn weg.
getrokken. Het helpen van berooide mensen ia natuurlijk een prijzens-
waardige zaak. Maar het ellendige van het geval is, dat deze hulp geen
perspectieven hoegenaamd opent.
wachten de Arabieren in de kampen op? Wie deze vraag
ste^ in de Arabische wereld hoort in koor roepen: op hun te.
V V ru^keer naar Palestina! Het standpunt is eenvoudig, dat de ge
schiedenis een onjuiste loop heeft genomen. Israël had er niet
moeten zijn. De vluchtelingen behoren weer te keren naar hun woon
plaatsen, en de Joodse republiek moet van de aardbodem verdwijnen, met
haar bewoners; want met elkaar vertegenwoordigen ze een stuk onrecht
matige daad,
Het is dit standpunt, waar de Arabische landen met karakteristieke
hardnekkigheid aan vasthouden. De leiders van deze landen hesehouwen
de vluchtelingen eigenlijk helemaal niet als verwanten, die zij op alle
mogelijke manieren moeten bijstaan; zij he*ehouweii hen als nuttige
slachtoffers, geschikt om de haat tegen Israël levend te houden. En voor
dis propagandistisch doel leggen de V.N. jaarlijks ver over het miljard
guldens op tafel. Natuurlijk is het zo niet juist gesteld. Maar in de prak-
tijk komt het daar wel op neer. Herhaaldelijk is de Arahische landen het
voorste] gedaan, de betrokkenen te hervestigert op kosten van de V.N.
Maar in de Arabische hoofdsteden zegt men: nooit, nooit, nooit!
Men heeft de Arabische gevoelens willen ontzien, jarenlang. Maar het
kan zo toch niet doorgaan. De Amerikaan Hatrison, die leider is van de
steunorganisatie, treedt in 1960 af en gaat er van uit, dat dan eindelijk
ook een oplossing moet zijn gevonden. Hij neigt tot 'de mening, dat de
voortgezette hardnekkigheid nier langer mag worden gesubsidieerd. Het
ontbreekt hem niet aan mededogen met de berooiden daar in hun tenten
en keten. Integendeel, ziin hoogste doel is, ze daar uit te halen en weer
een plaats onder de zon te geven. Deze mensen moeten weer leven inplaats
van zinloos te vegeteren raison van driehonderd dollar per ziel.
HET zal niemand daarom mogen verwonderen, wanneer hij komt met
het voorstel, de subsidiëring tegen b.v. medio I960 te doen ophou
den. Er is' dan nog - -n lange tijd beschikbaar om tot cwereen-
slemming te geraken. Harrison wil. dat de Arabische landen en
Israël zich beschikbaar stellen voor onderhandden. Hij staat niet op het
standpunt, dat Israël niemand terugneemt. Israël zal zonder twijfel althans
een symbolisch contingent vluchtelingen gelegenheid moeten geven om zich
naar hun oude woonplaatsen te begeven. Maar verreweg de meesten zullen
ergens in de Arabische landen een plaats moeten vinden; een plaats waar
zij kunnen levert en met arbeid hun onderhoud verdienen.
Voor de Arabische landen zou dit in feite neerkomen op de erkenning
van Israël. Een regeling van de vluchtelingen kwestie zou niet zoveel ver
schillen van een vredesverdrag. Het verlangen daarnaar moet bij de Ara
bische regeringen als nihil worden verondersteld. Israël staat er we! wat
andere -tegenover. Deze republiek heeft goede rerlenen om «,•.-« toestand
na te streven, waarbij niet een belangrijk deel van haar mankrac it door
de voortdurende militaire paraatheid aan de ophouw wordt ont.rokken,
nog afgezien van het feit dat op de duur goede betrekkingen rmet de om
liggende landen welhaast een levenskwestie voor haar zijn.
Lijken zo de vooruitzichten allesbehalve gunstig, de stok achter d© deur
van de intrekking van de steun kan toch niet zonder uitwerking blijven.
Daar de vluchtelingen tegen Israël weinig kunnen uitrichten kan het niet
anders of zij zullen zich wenden tot de regeringen der landen waar zij
vertoeven. Dat kan tot allerlei onaangename dingen aanleiding geven, die
de regeringen zonder twijfel liever vermijden. Het is geen fraaie tactiek,
maai het is begrijpelijk, dat ze wordt overwogen De steunverlening kan
niet tot welhaast in der eeuwigheid worden gerekt. En voor de hervesti
ging zullen de V.N. gaarne geld beschikbaar stellen.
{Van een onzer redacteuren)
DEN HAAG. Petten, het Neder
landse Reactor Centrum, dat thans
In aanbouw is, is nog volledig in de
running als kandidaat voor de ves
tiging van het grote centrum voor
onderzoek van kernreacties, dat de
Europese atoom-gemeenschap Eura
tom in een van de zes landen van
Euratom moet vestigen,
Dat is de conclusie, welke deskun
digen trekken uit het feit, dat het
lid van de commissie van Euratom,
de Duitser dr. Heinrlch Krekelcr
donderdag en vr{jdag aan Nederland
heeft gebracht.
Men acht het hier in verband met
de beslissing over de plaats van ves
tiging van het Europees kem-onder-
Advertentie I.M.)
over Uw zenuwen. Neem
Mijnhardt's Zenuwtabletten
Zij schenken de rust tot herstel
PAKIJS. Ben Bella, minister
van staat van de „Vrije Algerijnse
regering" en vier van zijn medewer
kers die in een gevangenis te Parijs
zijn opgesloten hebben vrijdag hun
hongerstaking, die 16 dagen heeft ge
duurd, beëindigd.
Zij hebben weer de rechten ge
kregen die zij als politiek© gevan
genen genoten.
Zoals bekend werden de vijf man
nen twee jaar geleden gearresteerd
toen het vliegtuig, waarmee zij op
weg ivaren naar Tunis, door de
Fransen werd gedwongen op het
vliegveld van Algiers te landen. Zij
begonnen hun hongerstaking uit
sympathie met een medegevangene,
dio meer faciliteiten vroeg.
BAGDAD. „Irak beschouwt de
solidariteit en de samenwerking met
de Verenigde Arabische Republiek
ais de voornaamste basis van zijn
pihtiek," heeft radio-Bagdat. ge
zegd in een commentaar ter her
denking van derevolutie. De ra
dio voegde daar aan toe dat Irak
zeer erkentelijk is jegens hen. die
de republiek hebben gesteund in de
eerste ureti van derevolutie.
(Advertentie I.M.)
Oo kortite en voordeligst* opleiding
(Bekend* Schriftelijke Cursut)
KEULEN Een woordvoerder
van de Perzische ambassade in Keu
len heeft donderdag persberichten
tegengesproken, voieens welke ex-
keizerin Soraia in het huwelnk zou
treden met Ha ra id Krupp. de 42-ja
rige ioneere broer van de Westduit-
de staaimagnaat Alfried Krupp.
(Advertentie i.M
Voor zo'n
rauwe Itoest
neem ik altijd!
ABDIJSIROOP: dan
ben ik er het vlugst
van af, want die ver
zacht en geneest.
zoekcentrum van betekenis, dat Kre-
keler, die het officieel bezoek, dat
de commissie van Euratom onder
leiding van haar voorzitter Armand
enkele weken geleden aan Nederland
bracht, niet heeft kunnen meema
ken, alsnog alleen naar Nederland is
gekomen om zich van de situatie
hier te lande op de hoogte te stellen.
Dr. Krekeier is op zijn weg langs
de Nederlandse geïnteresseerde auto
riteiten en de belangrijke onderzoe-
ktngsplaatsen, vrijwel hetzelfde pad
gegaan als de Euratom-commissie.
Ook hij is door de Koningin ontvan
gen. Donderdag heeft hij een lang
durig onderhoud gehad met minister
president Drees, wiens verlangen
naar vestiging van het Europees
kern-onderzoekingscentrum in Ne
derland zo g,oot is, dat hij Petten
als plaats voor vestiging van het
Europese centrum extra aantrekke
lijk maakte door belastingvrijdom in
uitzicht te stellen, toen hij ie vori
ge maand de Euratom-commissie
toesprak. En dat, ondanks het feit,
dat het vooral dr. Drees is, die in
het bijzonder critiek heeft op de sa-
larisregeiingen en de belasting-vrij
dom voor Europese ambtenaren.
Dr. Krekeier toonde bijzondere
waardering voor dc mogelijkhe
den, welke Nederland in Petten
bezig is te verwezenlijken. Hij
zei, dat Nederland een duidelijk in
zicht heeft in de noodzaak om de
technische en wetenschappelijke
vraagstukken van het kernsplitsings-
en kemfusieprobleem zo diepgaand
mogelijk te benaderen, opdat de ach
terstand van Europa zo spoedig mo
gelijk kan verdwijnen.
Dr. Krekeier zei echter generlei na
dere mededelingen te kunnen doen
over de plaats van vestiging van het
Europese centrum.
{Aduerfcntic I.M.)
HILVERSUM. woensdag - Grote
consternatie ontstond gister
avond, toen een radio-luisteraar
zUn toestel door de ruiten naar
beneden gooide. Dc man die be
kend is als een rustig mens, ver
klaarde dat Ml een uur laag ver
geefs aan de knoppen had ge
draaid, maar geen muziek naar
zijn smaak had gevonden.
Onze correspondent tekent, hierbij
aan dat de man geen goed program
mablad bezat. Toen bij hem Het
zien boe by in Vrije Geluiden in
één oogopslag bet programma naar
zijn zin had kunnen vinden, spron
gen de arme man de tranen van
epijt in de ogen. Dan had ik mij
dus voor nog geen 20 cent per week
vijfhonderd gulden kunnen bespa
ren." riep hij uit!
Inderdaad lezers, voor 2.58 per
kwartaal of 10.- per jaar. abon
neert u zich op Neerlands meest
overzichtelijke radïo-tv-blad.
Objektief en volledig <ook de
programma's van de hier bereik
bare buitenlandse stations - en
een keuze uit de beste program
ma's van Vandaag). Daarom is
Vrije Geluiden het radio-tv-blad
van die grote minderheid van
150-008 kritische kijkers en luis
teraars.
Vindt u dat u daar ook bij hoort?
Geef ndan op ale-lid abonnépfvraag
een proefnummer. Een briefkaartje
naar VRIJE GELUIDEN, postbus
11. Hilversum, is voldoende.
Nederlands
- tv-spe!
TEUei'ISlE-SPELSN van Neder-
landse auteurs zijn schaars. Het
$pel „Des Konings Welbehagen" uan
Jan Starink, dat de KRO gister
avond heeft uitgezonden, vormt van
dit schaarse repertoire een welkome
aanvulling en mat mfj betreft een
hoogtepunt, De tekst, uiaaruif Sta
rinks bewondering «oor Saint Stmon
spreekt, is va?t 'n on-Nederlcnióse
lichtvoetigheid. Het spel is nauwe
lijks meer dan een divertissement,
maar de dialoog is hier ep daar
uerrufcketyk spits en pikant. Zo
wel jn de gesprekken in de anti
chambre ais in de Machiavellistische
slot-monoloog van koning Lodewijk
over de „wanorde" die de liefde
sticht. Toch is het geen praatstuk
zonder meer geioorden. Het biedt de
camera-regisseur mogelijkheden te
overJammer genoeg is Luc aan
Gen t er niet In geslaagd deze moge
lijkheden ten volle te benutten. Zijn
beeldvHsselinpen waren vrij traag,
vaak net even te laat,. De plaatjes
zelf waren mooi en in de meeste
gevallen goed „afgesneden". De
woord-regie liet ook te wensen over.
Slechts in enkele scènes werd de
dialoog zo flitsend gebrachtals de
auteur hem zich moeten hebben ge
dachtWellicht lag dit ook aan de
keuze van de spelers, van wie we
vooral Maria de Booy (het weeuw-
tje), Wim Hoddes (de luitenant) an
Friis van Dijk (een carlcaturaal
dorpspasioortje) willen noemen. Ke
■Arnomi droeg een echt Arnolciiaarts
markies je bij, Paul fïuf een indruk
wekkende maar te „breed" spreken
den Louis Quatorze. Alle lof voor
de charmante decors van Fokke
Duetz.
H, S.
Dit weekeinde
Hilversum i: (vanavond 7.35-8.30
uur) Populaire klassieken," Radio
Kamerorkest speelt o.I.v. ïlien
Rat* Symfonie'no. 4 van Mendelssohn-
Bartholdy en Le Tomb eau de Couperln
van RaveJ; (zondagmiddag 3 nor)
Klarinetkwartet van Oscar van Hemol.
gecomponeerd in 1858: (zondagavond
9.30-ïö,3o «ar> Maar de mensen, zijn
goed, luisterspel ~an Joscf Martin
Batier, geregissee: door Willem Tol
lenaar.
Hilversum U: (vanavond 10.35-30.55
uur) Zo hebben re het me verteld,
oude en nieuwe verhaaltjes en anek
doten, Improviserend gespeeld door
Mleke Verstraete en Kees Bcusse; (zon
dagochtend, 1045-31.15 uur) De Speel
doos roet o.a. Conny Stuart en Han
Bentz v. d. Berg; (zondagmiddag, 4-
4.30 uur) Jazz from Carnegie Hall, op-
iiiJi
Om negen uur fn de avond ging de
telefoon. Mevrouw van Dijk rees uit
de stoelwaarin zy had zitten bor
duren en liep er haastig heen.
,Ja, hier is Henk helemaal,"
klonk het,
„He, gelukkig dat je belt," zei ze
mei een zucht. „Ik zat zo in angst."
„Ach, onzinriep hij. „Ik ontmoet
te mensen. Ik had te praten. Dan
vergeet je de klok. Je weet. gezellig
heid
Aan zijn stem hoorde se, dat het
weer zo ver was.
„Kom je nu naar huis?" vroeg ze.
„Ja, strakjes."
„Luister nou Henk," zei ze voor
zichtig. „Ik wil niet flauw zijn, hoor.
Maar je weet wat de dokter gezegd
heeft. Jij op jouw leeftijd..."
„He, zeur nou niet," riep hij geprik
keld.
„Henk, je hart
De verbinding werd verbroken.
,JDenk nu om je hart, Henk," zei
ze treurig tegen niemand. Ze legde
de haak weer op het toestelliep te
rug naar de leunstoel en keek naar
het borduurwerk.
„Ach nee, ik ga 'm zoeken," sprak
ze opeens vastberaden.
Voor de gangspicgel zette ze haar
hoedje op haar grijze haren en deed
de donkere jas met de bontkraag aan
Zo liep se even later op straat een
keurige, frêle oma, die terugkeert
van een visite.
Waarschijnlijk was hy op de Zee
dijk, want op spraakzame avonden
vertelde hij kaar wel hoe vrolijk
het daar toeging en welke tentjes de
leukste waren. Met de tram reed ze
er heen.
Henk was altijd een beetje moei
lijk geweest, maar in de laatste tijd
werd het erger. Ze begreep het wel.
Hij kon niet verdragen, dat ze hem
uit de directie van de fabriek had
den gemanoeuvreerd, o, heel beleefd
natuurlijk met een huldiging en een
royaal financieel accoord, -maar het
bleef toe ft een feit, dat hy was afge
dankt.
,JDie mannen...," dacht ze een
beetje meewarig. ,JZe moeten altijd
baasje spelen en iets scheppen dat de
eeuwen trotseert, al is het, maar zo'n
enge fabriek. Konden ze nu maar ge
woon léven
Met een glimlach stapte ze uit de
tram. Het was kevig gaan regenen
en ze had geen parapluie. De voile
van haar hoedje werd nat en begon
te sakken.
Jk zie er uit ais een gek," dacht
ze, de Zeedijk oplopend.
In het eerste kroegje was hij niet
en in het tweede evenmin. Maar ze
wist er nóg een waar hij Wel eens
fcuittm. Flink doorstappen maar. Ja,
hierDruipend v«« het nat ging ze er
binnen. Het toets zo'n klein, opgedirkt
tentje. Achter het buffet stond een
dik mens met rood haar en op een
barkruk zat een zwaar opgeschil
derde vrouw. Verder was er nie
mand,
,,0. ik zie het al," zei mevrouw van
Dijk. ,,Ik zoek iemand
„Je vent zeker," begreep de buffet
juffrouw.
„Ja maarnou, dan ga ik maar
weer."
Ze draaide zich om naar de deur.
„Mens, het giet," riep de vrouw 'op
dc barkruk. „Kom nou efje zitten
Ze aarzelde.
,,'t Is misschien wel verstandig"
zei ze,
Toen ze ook op een kruk geklom
men was, nam de buffetjuffrouw een
glas en schonk er iets groens in.
.Jfebt ia geen koffie?" vroeg me
vrouw van Dijk.
„Drink nou op. 't Is lekker."
Ze nam een zoet slokje, dat inder
daad aangenaam venoarmde.
„Mannen," zei de vrouw op de
kruk naast haar. „Ik zal je eens wat
vertellen. Ik ben twintig jaar in het
leven, maar mannen bah. Ik ken ze
niet voor me ogen getekend zien. 't Is
me brood, hoor, maar voor mij zijn
het etters, allemaal."
„Nou mevrouw protesteerde ze
glimlachend.
Jk heet Miep," zei de promo, „En
drink eens uit. Dan krijg je er een
van mij. 't Is toch weer de hele avond
bestedingsbeperking geblazen. Die re
gering zou je ook een doodschop ge
ven."
Het tweede glas smaakte nog beter.
„Doe je jas uit, anders heb je er
straks buiten niks aan," sprak de
prouw moederlylc, „Die vent van jou
zit heus Wel ergens droog, hoor."
,A.ch weet u, hij is niet slecht," zei
mevrouw van Dijk. „Hy is zwak."
„Dan bennen ze allemaal," zei de
buffetjuffrouw snerpend. ,0, wat
bennen ze zwak. Zwak... Voor mij
is 't een vreemd zcoord voor zwer
ver."
Ze hief het glas.
„Hatsjee," riep ze. „Als je maar lol
heb."
Ze drukte op een knopje en er be-
gon 2oete, aanhankelijke muziek te
spelen.
Mevrouw van Dijk luisterde er
een beetje doezelig naar.
„Mag ik nu ook eens iets offreren,
dames?" vroeg ze eindelijk.
„Ik heet Eliy," zei de barjuffrouw.
„En ik Adele," sprak mevrouw pan
Dijk verontschuldigend.
„Nou, daar ken jij toch niks aan
doen?" pond de vrouw naast haar.
Glimlachend zag mevrouw pa*
Dijk hoe de glazen weer werden ge
vuld.
Ze vond het wet gezellig.
KRONKEL
(Advertentie l M.)
(Van onze correspondent)
NIJMEGEN De directie van de
Apparatenfabriek Stork te Boxmeer
heeft wegens gebrek aan orders aan
45 personeelsleden ontslag gegeven.
Onder hen zijn er die reeds tien
jaar in het bedrijf werkzaam 2ijn.
namen gemaakt in 't Scheveningse Ktir-
haus van Phineas Nowborn (plano),
Oscar Fettiford (bas), Kenny Clarke
(drums), Red Garland (plano) en de
trombonisten J. J. Johnson "1 Kal
Winding.
Televisie: (vanavond) Programma
verzorgd door de NCKV, Met o.a.
„Mijn bobby*' en door Kick. tan' Bom
mel samengestelde show „Sffctuwwitje
WEZEL Op een persconferentie
in Wezel is gezegd, dat veie Neder
landse weggebruikers de Duitse ver
keersborden niet kennen. Vooral op
bet bord met het woord „Halt" er
op, wordt Weinig gereageerd.
Bij de grenspost Emmerik zullen
volgende week.spandoeken worden
opgehangen, v/aarop duidelijk wordt
gemaakt, dat het Duitse „halt" de
zelfde betekenis heeft als het in Ne
derland gebruikelijke Atop". Verder
kriigen de weggebruikers een biljet
met verkeersvoorschriften in de Ne
derlandse taai. Na deze instructie-
campagne zal bij verkeersovertre
dingen strenger worden opgetreden.
MAARTAme Edith Deep
ÓÓK NAAR, PAPb ZE HEEFT
WH &RIEF AAN CAffOL
.VER&CHEURP.
asjeblieft.
NOG EÉN
KEEH ZOIETS*
IN DE TUP Y0DC?
DESH0Y/, £NJÊ
GAAT NIET NAAR
LONDEN
EN. DAT
MÉ6N IK
IK HES EEN NIEUWE )NEE, IK GEEF
ftBlÊF AAN CAODL GE- J HEM NIET AAN
SCHREVEN wil JE 'MXHAAR, DAT HEB
JE NHéTVtROiaNP-
IE ZAL HET TROU
WENS HELEMAAL
N1ÊT PRETTIG
YINDEN OMDOOP
JOU MET BRIE
VEN LASTIG
'GEVALLEN TE
WORDEN. EN
MAAR
SLAPEN
MAMMIE
MAMMIE
Er is geen Aspirin
zonder BAYERKRÜIS
door URSULA CURTISS
MA Pt k/tODTRIjP I f JA(INP\DR
IK VOND KtTlÊUK Y 6EN GAAN
tN TtRWUL DPROtT/C DC HOMKCn CfccMT.
t HOVDf H£f ]L UjKf W£L WORDT
RACHTiG BIJ, I QtROtPóJt WU 5P0RT-
DDCliy l
Wfl WAT AN-
OM ut olANDal
HOMt-Rim!
BIJ TE HOUDEN,
SPROETJE.
VERSLAGGEVER
ÖOKLtUKl
J3, De volgende dag besluit Bas. dat hij van
deze piek uit zijn onderzoekingen zai beginnen.
Maar alvorens hij van boord gaat komt Barbosa
n*»r hem toe en biedt hem zijn verontschuldigin
gen aan voor het gebeurde. „Het spijt me, dat ik
mii zelf heb laten verleiden u met de wapens in
de hand te dwingen van koers te veranderen,'
zegt hij, „ik beloof u, dat het niet weer zal ge
beuren," Hij geeft bovendien de wapens tei'ug.
Bas voelt zich opgelucht. „Praat u er verder niet
over, meneer de commissaris," zegt hij, „ik be
grijp best, dat u zich ook in een onaangename
situatie bevindt. Maar het is wel prettig te weten,
dat u ons werk niet zult hinderen;*' Nog 111
de loop van dezelfde dag komt Bas tot de con
clusie, dat de bodem hier bijzonder rijk aan ura
nium moet zijn. Dan worden zijn verwachtingen
dus niet beschaamd:
32
„Alleen telefonisch."
„Zoooo," zei mevrouw Kirby ge
ïnteresseerd. „en heeft ze u kunnen
helpen metnou ja, met wat u
wilde weten."
Ze wist 't, realiseerde Torrant zich
met iets van schrik. Ze had al die
tijd geweten wat hij via mevrouw
Partridge wou ontdekken. „In zekere
zin," zei hij rustig.
Vijf minuten later hoorde hij. dat
de telefoon van Maria in gesprek
was geweest toen Pau lette Kirby
voor het Mallow huis stopte. Ze
waren all.°bei vergeten toen ze de
afspraak voor dat signaal maakten,
1 dat Maria geen eigen lijn had. Als
ze de hoorn opnam, hooide ze her-
'haaldelijk de stem van een vrouw,
I die naar de naam Violet luisterde
ien dat wel erg dikwijls deed.
„Violet is een populair meisje,"
(zei Maria, nog steeds tamelijk stug.
1 „Ik kon dus met bellen toen mevrouw
Kirby kwam, maar even later liet
je haar zelf binnen." Tcnvant
1 luisterde belangstellend naar de pan
tomime die mevrouw Kirby had op-
1 gevoerd. Ze had geklopt, gewacht
en nog eens geklopt. Toen was do
ideur open gegaan, natuurlijk met
1 de sleutel dié ze had, maar voor ie-
mand anders zou 't lijken of de be-
woner haar binnenliet. En Maria had
a-el weg kunnen zijn toen Apnebelle
1 met Simeon vertrok. In dat geval
'zou het heimelijke bezoek van me-
vrouw Kirby aan een leeg huis,
door hebben kunnen gaan voor een
i visite aan haar vriendin.
Dat Annebellc razend zou zijn
1 als ze cr achter kwam dat nog iemand
'de sleutel van het huis had, waar
ze zich zo onbespied, waande, liet
[peen twijfel over. Maar Baulette
Kirby had dat geriskeerd voor iets
[op zolder...
Torrant herinnerde zich iets, dat
hem op het moment zelf ontgaan
was. De laden van het bureau van
Louise JVIallow waren nagenoeg leeg
geweest en in de kamer had alleen
het weekend-koffertje gestaan. Na
tuurlijk zouden er koffers op zolder
zijn en andere eigendommen van de
Mallows.
Een beetje afwezig nodigde hij Ma
ria uit met hem te gaan eten en
hij was verbaasd over het intense
gevoel van teleurstelling toen ze haar
hoofd schudde. Ze was te moe, zei
ze, ze at wel een sandwich en dan
ging ze vroeg naar bed. Hij vond 't
afschuwelijk de gezellige, kleurige
kamer te moeten verlaten. Omdat
't hier warm was, legde hij zichzelf
uit en omdat er zo'n ijzige wind
stond buiten en omdat zijn overjas
nog tussen de bosjes lag.
Niettemin meende hij het toen hij
zich bij de deur omdraaide en luch
tig zei: „Vergeet niet dat mooie,
nieuwe slot te gebruiken."
Maria sloot de garagedeur ach
ter hem af en even later de deur van
haar woning.
Moe was het woord niet geweest.
Ze voelde zich uitgeput en ze wist
nu ook waardoor. Torrant zette emo
ties in werking, die ze nooit tevo
ren gekend had en 't was even pijn
lijk als het plotselinge gebruik van
spieren, die zelden iets uitvoerden.
Ze wist zelfs precies wanneer het
was begonnen: toen hij In de deur
opening van Annebelle's zitkamer
stond en haar naam zei met 20'n
eigendomsrecht in zijn stem.
Het had natuurlijk bij zyn plan
gehoord, maar het was vervelend
voor zintuigen die er niet op reken
den. Een mens ging zich afvragen
hoe 't zou zijn als die toon echt en
eerlijk was en of er wel plaats voor
iemand anders was in zijn vrijge
zellenbestaan. Verder wilde ze niet
gaan. Hadden ze haar te goed ge
leerd. dacht ze bitter, haar gevoe
lens te beschermen? Als je in een
steriele kamer grootgebracht was,
kon je sterven aan een gewone kou.
Daar kwam nog bu wat hij ovef
Louise gezegd had. Hetzelfde wat
Simeon vóór hem had gezegd en wie
weet hoeveel mensen in Chauney
nog meer.
Ben je ervan overtuigd dat je het
Wil weten?
Maria at plichtmatig: een sandwich
en een kop koffie. Ze hield zichzelf
voor, dat Torrant haar weg wilde
hebben en dat Simeon niet te ver
trouwen was Wat andere mensen
dachten was helemaal niet belangrijk,
Ee kenden de Mailowe en Anne-
belle Blair maar oppervlakkig en
dat kon heel bedriegelijk zijn.
Haar nicht was geen moordenares
geweest. Maria verdrong de gedach
te dat iedere moordenaar en leder»
misdadiger familie en vrienden haa,
die het ontkenden. Ze piekerde over
Annebelle Blair en voelde even een
soort afkeer voor Torrant
Ze had. willen ontdekken waarom
Louise onterfd was en wat precies
de norzaak was geweest van haar
dood. Verder was ze niet gekomen.
Je kon een val zetten voor een beest
als dat nodig was, maar je ging niet
zitten kijken tot het kwam, tot het
martelwerktuig dichtklapte.
Torrant wel.
Maria snakte ernaar weg te gaan,
weg van een man die haar in de war
maakte, weg van een vrouw voor
wie ze bang was, weg van een geest
die haar wenkte. Maar ze was tegen
over Louise al eens tekort geschoten.
Als ze hiermee doorging, kon er een
patroon ontstaan, dat ze haar hele
leven niet meer zou kunnen veran
deren.
Ze stond haar kopje af te wassen
toen dc auto van Simeon beneden
stopte. Hy begeleidde Annebelie Blatr
tot dc deur, maar ging niet mee
naar binnen. Nadat hij weer weg
gereden was. gingen er lichten op
m het donkere huis. En ongeveer
vijf minuten laten werd de buiten
deur geopend en stapte Annebelle
Blair naar buiten. Ze bleef oven staan
alsof ze iets vergeten had, liet de
deur open staan en ging weer nsar
binnen. Haar schaduw was te
2ien voor het raaïn van de zitkamer.
Ze bukte zich en pakte iets.
(wordt vervolgd)
