Democratie geen cadeau- Onassis en Niarchos Taxi-moord blijkt mysterieuze zaak M dê éMlM irndim LETTERS CAROL Nad£ interviews krvgenoe ■HANDTEKENINGEN DAGERS Minder kortademig SEiLDJE-VELPON^BEELDJE Vooruitgang': in van de problematiek tittiK kom ïtrioe eert Zwarle mens bouwt aan zijn wereld DE LEKKERSTE wèg da! benauwde gevoel! i._ ABDISSIROOP Smokkelarij de achtergrond? Aviolanda is door moeilijkheden met personeel heen SPANJE ALGER IE nu voor CAIRO UBYE FRANS WEST AFRIKA KHARTOEM* SOEDAN i FORT (.AMY f FRANS FQOa'c TOR/AAL AFRIKA ADDIS A06SA ABIDJAN. BELGISCH - CONGO f KENYA -EO POL D- VU.LE V jT\ tanganjï. Ijk web't kind nog zo gezegd OAT 2E MOEST BLUVEN WAAR ÏE WAS, WEET J'J waar ie kan S 2L1N, PAUL? jMBB'Lfi p EN BOVENDIEN kun jé niet weten of ik niet. EENS 'N KANS KRüS OM JE OR Jfal te toeken, J&sa CAR OL - ASJEBUÊFT JENNIFER. TNOU OM JE TE EN NU MOET IK MEGAAN/SCHRüVEN,0ü OMKLEDEN ,0£ SWOW <V0O«BEElx>... BEGINT DIRECT WEER. rTl]ÏÏffCJ WAAROM WIL JE EfegHaM 1 SEC LW II ill n iMgjf I j|v.JWB AORes A&. H6BBEN?ftfffl. .1 r MjsscMiên su CAROL IN de kleed kamer .laat Naar V maac;edjth, gI^ze vindt het DAAR 9fftjB\ PRACHTIG L rtkw/jL KOLOttuauRtt* ffi2ijn Jlftty OETNir KONT NARE NORm ££fÖ MjK&i: AHA! LEfliPlON Oir HtrVIlAMDEl- vüJKtKAMP! bljZQHOtRHtlD OVUL OfIZt «ACE VCRTÉLLCN. DAAR ZAL IK rtotnt Wfcfc' -hun kans o/m de Populaire VOET&AlPELD te benaderen K*~VCORl>! YKRYGIK ER OOK EEN EEN ielwati.houdbaar democrali.sch regeringabcste) stampt men niet uit de grond. Het is een groot voorrecht. er over te beschikken; maat niemand krijgt.het radea». In Pakistan is onlangs de burger lijke regering door een militair bewind aan kant geschoven: en haast ieder, die er over kon oordelen, zei, dat het de enige manier was om hel land voor de.:ftréigende,chaos te behoeden. l)ézc week is ïn Khartoem, de hoofdstad van -de Soedan, iets soortgelijks geschied als eerder'in Karatsji: de opperbevelhebber van het leger, generaal Abboed heeft de macht aan zich getrokken. En ook in dit geval blijkt nergens vee) treurnis te bestaan omtrent dat wat verdween. Er was geen oppositie en ook' geen geweid. Protesten van de afgezette ministers heeft niemand vernomen, en de parlementsleden lopen al wee; vrij rond. Nu de feiten enigszins bekend worden, wekt deze macht so vernem in g geen verbazing. Het blijkt, dat premier Khalil in Caïro namens de regering onderhandelde over de verdeling van liet Nijlwater en over de samen- werking vart .Egypte én de Soedan bij de. bouw van dc. grote stuw bij Aswan. Men moet hierbij bedenken, dat de NijJ de levensader van de Soedan niet minder dan van Egypte is. Nu deed zich het geval voor, dat onofficieel en opgevraagd tegelijk met Khalil ook de oppositieleider, IsmaëJ el Azari en de twijfelachtige bondgenoot AÜAbdel ft a hm an zich in Caïro bevonden en..daar met. onderhandelingen op eigen houtje de positie van hun regeringschef een. beetje ondermijnde. Het was een" nogal gevaarlijk' intrigenspel, waar Nasser alleen maar zijde bij kon spinnen. Er is dah ook enige reden om te vermoeden, dat het ingrijpen van gene raal Abboed niet zonder meeweten en instemming van Khalil gebeurde. Het Nijlwater is te kostbaar om het te zien verloren gaan door onwaardige politieke manoeuvres; en de onafhankelijkheid van de Soedan is te belang rijk dan dat het verantwoord was. Nasser de geladenheid te geven tot een spelletje van verdeel en heers, WIE de dingen bekijkt tn de categorieën: pro-Nasser (en daarmee: pro-Moskou) 'cn pro-Westelijk, za! hier toch moeten ervaren,'dat deze onderscheiding niet alles dekt. Generaal Abboed heeft zeker Nasser geen dienst .willen bewijzen, maar deze ook niet demonstratief voor het hoofd willen stoten. Hij heeft alleen te kennen Willen geven, dat over het Nijlwater op reële basis moét worden gepraat, en dat 'de burgerlijke regeerders voor bun taak de nodige geschiktheid missen. Een buiging naar het Westen is zijn daad evenmin. Men kan zeg gen, dat de politiek van Khartoem onveranderd blijft, zij "het dat ze,-in generaal Abboed'? ogen, voortaan inderdaad de naam politiek verdient. Dé gelijkenis met Pakistan trekt de aandacht ook, in zoverre dat zowel Haar als in de Soedan de niemve heerser kan bogen op een Britse scholing. Generaal Abboed heeft het Gordoncollege.bezocht, dat de Britten indertijd hebben gesticht meer in het bijzonder voor de vorming van bestuursambte naren. Het is 'misschien een geruststellende 'gedachte, die echter tóch niét kan opwegen tegen de ervaring, dat militaire- heerschappijen sterk de eigenschap hebben om te dienen als voorportaal van de. dictatuur. In bet Naburige Oosten is dat maar; aL:'te zichtbaar. En dictaturen hebben vrijwel nooit een vriendelijk en onschuldig karakter. De democratieJmoet verworven worden-.Ze berust op bet bestaan en functioneren van partijen, 'die elkaar wei bestrijden, maar toch ook van elkaar erkennen, dat -ze 's iands belartg op hun'wijze'zo goed mogelijk willen, behartigen; Aan deze grondvoorwaarde ismisschien voldaan in India, iriaar zeker niet in Pakistan en zeker niet in de pas onafhankelijk geworden jan den van het Naburige Oosten- En er liggen nog beei wat kwade kansen, voordat een stadium is bereikt, dat de politieke rijpheid der "bevolkihgèn ëen ietwat stabiel en democratisch bewind waarborgt. boycot,.die :de internationale transportarbeidersorganisatie begint tegen de schépen onder goedkope vlaggen, is voorzichtig van op zet, maar in zijn doel duidelijk en alleszins begrijpelijk. Wij bedoelen, dat er wel eens twijfelachtiger acties zijn geweest, ïn feite gaat de strijd tegen de twee grote vrijbuiters Onassis cn.Niarchos. magnaten van de oude stempel, die slechts bun eigen regels en hun eigen ijelangen erkennen. Het wekt enige verwondering, dat die Nederlandse reders, die een tijd geleden onder het motto Vluchten of Vechten aan- drongen op belastingfaciliteiten, omdat de vrijbuiters het hun zo moeilijk maken, cu vao de boycot nier veel willen weren. 2ij moeten zich toch wel hoeden voor de verdenking, dat zij Onassis en Niarchos maar liever willen blijven gébruiken om druk op de regering uit te oefenen. Boycot, staking, het is een goede regel aan zoiets pas te beginnen al? «r een redelijke kans op succes in zit. De onderhavige boycot is er echter één met begrensd risico. Het zou ongetwijfeld beter zijn geweest, wanneer hij zich niet tot de arbeiders had beperkt. De heer Huppen, die in Trouw de afzijdigheid van de protestantse organisatie verdedigt, zegt dan ook dat arbeiders en patroons hier .eensgezind moeten optrekken. Helemaal bevre digt dit standpunt echter niet. De heer Ruppert Weet ook wel, dat deze actie (belaas) eenzijdig is. juist.omdat de werkgevers er niet veel voor voelden. "Zd"zijn"de auspiciën \'an de actie niet helemaal geruststellend. Weliswaar; is Costa-Kica reeds bij voorbaat gezwicht, maar met Liberia en Panama «al het stellig zo vlot niet gaan. Het zou echter wel enigszins 'een. blamage I tnjn," indien Onassis en Niarchos-zich sterker toonden dan die wereld, .die prijs stelt op. enigermate gezonde sociaal-economische verhoudingen. Dóór de regenwou den en moerassen van geheel Midden- Afrika heeft vele weken lang na de zesde -maart 1957 de tam-tam gedreund, van nëgerdorp tot negerdorp de wonderlijke mare verbreidende van het land van Ghan avan 't volk van zwarte rasgenoten aan de Goudkust, die"burgers .waren geworden van een onafhankelijke, sou- vereine staat en uit wier mid den de besten met de wil des volks tot regeerders waren aan gewezen, gelijkwaardigen nu van de machtigen in Europa, die zich hadden teruggetrok ken en hun taken in handen hadden gelegd van kinderen des lands. Sneller dan de mo dernste communicatie met radio en telegraaf ijlt het nieuws dezer inheemse „tro in sta tichs"; krachtigeren o'vër- rompelender dan de nieuws diensten 'in 't Westen is het effect van hun stem op primi tieve geesten in de donkere .wildernist da werkelijke belangen der inheem se volken te betrachten in de aan raking van' het Westen met de zwar te wereld. Opdat de verstoring van het eigen Afrikaanse levensritme, welke 't proces dezer ontwikkeling onvermijdelijk inhoudt, met zo min mogelijk schokken' gepaard zal gaan en opdat niet dooi- een roekeloze „europeanisering" welke overgele verde stamverbanden ontreddert en verscheurt, door geforceerde indus trialisatie welke het platteland leeg zuigt en de ruggegraat breekt van een. agrarische dorps- en. stam-eco nomie, een tropisch asfaltproletariaat geschapenwordt. Ghana's geboorte als souvereine staat betekende m de inheemse we reld van zwart Afrika voor vele hon derden inheemsen de bevestiging en in zekere zin de eerste vast-'orïüijnde vormgeving voor tastende, onvoldra gen en nog nauwelijks bewust-door- Teefde noties, welke lang reeds vóór de „gróte dag van Accra" roerden en -zich strevend rekten in de denk- en gevoelswereld van dit mengelmoes van vele zwarte stammen, welker tot' modern-geschoold denken geë mancipeerde bovenlaag zichzelf in groeiend zelfbewustzijn aanduidt met het (haast onvertaalbare) Franse be grip „négritude". Een begrip dat misschien in navormirig van woord (in analogie aan bijv. ons woord „christenheid") in't Neder lands oiei de ferm. „negerheid" kan benaderen. Het feit alléén reeds dat op een bepaald niveau van geestelijke ont wikkeling die zwarte wereld zich zó duidelijk als een begrip apart is gaan gevoelen, dat daaruit de be- hoefte ontstond, ter aanduiding daar- "von een eigen woord te smeden, kan bewijzen, hoe de volken in dit deel van Afrika zich bewegen op of vlak bij de drempeli welke de scheiding vormt tussen twee tijdperken, tussen twee levensstijlen, tussen twee lang niet altijd scherp te onderscheiden) denk. eri ge voelspa tronen, welke overal-ter weerszijden van die drempel de kenmerken dragen van oud en hieuw: van éen onher roepelijk terugwijkend verleden en een soms- popelend, soms met be klemming verbelde onontkoom bare toekomst-ontwikkeling dragen. De zwarte man van Afrika ont; 'gaat niét aan: zijn lót, al "zou hij soms- misschien (en vooral onder de oudere neger-generaties rijn er Zo) voor de huiveringwekkende aanra king met die andere wereld willen ■wegschuilen in zijn bossen, in zijn kraal, bij zijn afgoden en geesten, .die hem opjagen en teisteren soms, maar die hem toch óók de bescher ming -beloven van hun toverkracht mits hij hen met ceremonie én offer inere houdt. Maar hij. kan niet meer vluchten: de witte mens is tot zijn land en in zijn regenwouden doorgedrongen en .piaatste hem. te genover de moderne wonderen en .verwonderlijkheden, welke .zijn pri mitieve geest in een niet meer .to stuiten beweging hebben gebracht. 't Gaat snél in Afrika: met gretig aanpassingsvermogen neemt de in heemse massa bezit van de uiter lijkheden dér westèrse civilisatie. Tien jaren geleden nog was: 't ge bruik van het rad aan negerstam men van de Congo onbekend; nu vindt de inheemse bewoner yan Leo- poldstad een fiets reeds te gewoon en rijdt op een scooter, in de ont ginningen en op de havenkaden be stuurt de neger-machinist zijn bull- :er en hijskraan als z'n beste Ame. Ni>S dreunt door de ondoordringbare jungle van Afrüta de klank van de lam-tam, die 't nieuws verbreidt van dorp tot dorp.- Maar tegelijk zitten stamgenoten, van deze primitieve sei ners achter de modernste 1 radio- rendapnaratuurVoor hen heelt de traditie der voorvaderen plaats ge maakt- voor dc ontmoeting met een nieuwe cultuur. rikaanse collega. In de Sahara rijzén boortorens omhoog en in de oude jaarsnacht tussen 1957 en dit jaar vloeide de. eerste aardolie, door de 160 km. lange pijpleiding naar Toeggroek. Waar voor luttele jaren inheemse vissers met de voeten vast geklemd aan bamboestellages bóven watervallen hingen om hun buit'tej verschalken, bedwingt nu een massa le stuwdam de kolkende stroomver snellingen, de bron vormend voor vele honderdduizenden kilowatts elektrische energie. Is dit alles vooruitgang? Ongetwij feld,"Maar óók. voor. de zwarte be volking, van Afrika: 't begitx van een nieuwe, netelige problematiek, wel ke Werner G. Kr ug, die Afrika be zuiden: de Sahara -veelvuldig heeft bereisd,, aldus samenvatte;- ,;De nieu we tijd en de nieuwe ideeën werden door de blanke man naar Afrika ge bracht. Zy moeten door de zwarte man_ aan zijn eigen omstandigheden en zijn eigen omgeving worden aan gepast," Voor het Westen' betekent" dit alles twee dingen: een plicht én een taak. De taak om de naar ontwikkeling en sociale verheffing reikende vol ken in dit oude land van Cham te steunen bij 't verkrijgen der midde len en mogelijkheden welke hén kunnen binnenvoeren in'tgeheel van die modern georganiseerde wereld. Hun te wijzen^hoe .zij die middelen) zónder geestelijkeschade aan zich- zelve kunnen gebruiken, wat daar van de kracht en vooral ook- de beperkingen zijn; De plicht om - wijze matiging en besef van verantwoordelijkheid voor f Advertentie UW.) MOSKOU. Sowj et-archeologen hebben in Azerbeidsjan' bij de Per zische grens woonplaatsen en werk tuigen uit de bronstijd (10e erf 9e eeuw voor onze - jaartelling) ontdekt. dat Abdijsiroop stilt de hoest buien en zuivert "de luchtwegen. Ik heb veel minder last van m'n kort ademigheid nu ik ge regeld Abdijsiroop neem.' Eén - twee - diep ademen .heerlijk! VOe 23 genezende bestanddelen tossen het dym op en verjagen de ziektekiemen (AKKEHaJIROOP) ROERMOND. Omtrent de ge heimzinnige moord op de 40-jarige taxichauffeur Emonts uit Venlo in de hossen nah^j Swalmen is in de loop van donderdag weinig nieuws aan de dag gekomen. Vast staat dat de chauffeur rond acht uur met ziyn Duitse passagier in de richting van de grens is gereden. .Inzittenden van .een Duitse wagen vonden de taxi zwaar beschadigd door een botsing met een. boom. In de wagen lag het lichaam van de chauffeur, die met twe« schoten in bet hoofd gedood was. Een eindje verderop vond men, eveneens ern stig gewond, de Duitse passagier/Op de weg lag het pistool, waarmee de chauffeur gedood was en in de zak ken ..van de Duitser trof men patro nen aan, die pasten bij deze revolver Maar de Duitser, die in het zie kenhuis in Roermond ligt; beweert met de moord niets uitstaande te hebben, Hij verklaart, dat er een derde inzittende was. die de chauf feur gedood heeft. Dat verhaal lijkt weinig waar schijnlijk, maar een kloppende le zing heeft de rijkspolitie tot op he den niet kunnen geven. Ondertussen doen geruchten de ronde, dat er achter deze zaak waar schijnlijk een cocaine- of juwelen- smokkel-zou' zitten. Opheldering was daarover voorshands niet te krijgen. DORDRECHT. De helikopters, die de maatschappij voor vliegtuig bouw Aviolanda n.v. te Papenörecht voor het Amerikaanse leger gaat revideren, zijn van het type Sikorsky, een leger versie van dé S-55, welke ook bij onze Kon. Marine in ge bruik is. Het programma, dat Aviolanda volgend jaar voor de Kon. Lucht macht gaat uitvoeren, is ook weer normaal bezet, zodat naar het oor deel der directie gezegd kan worden, dat de moeilijkheden ten aanzien van het personeel, waarmee het be drijf onlangs te kampen had, zijn overwonnen. Dit is beslist niet de. eerste keer dat U een Duster" is aangeboden. Want deze House coats, zo handig en ptactisch voor. de hulsvrouw, zijn al aardig Ingeburgerd. Maar. die Is beslist wèl de eerste keer, dat xo'n Duster, die voor 13.95 nog goedkoop is, gemaakt van een prachtige ribstof, kunt kopen voor bijna de halve prijs. Morgen gaat het gebeuren, want dan beginnen wij met'de ver koop (het resultaat van over productie) van déze Dusters, in ruime modellen, knoopslui- ting, in opvallend goede dessins, voor nog géén zeven gulden. Zaterdagmorgen om 9 uur be gint de verkoop van öéze mo derne Dusters in diverse kleuren en dessins, in de maten 40 t/m 50 ZOU A1ARC VhRótThN Zllfl DAT IK VROtGfcR ALTljD W 0t PRljZtM VItl 61 j n? noau^oncN DRAVERIJEN (Advertentie t.M.1 v c* c- c- •*-> s. door URSULA CURTISS Hij keek naar haar en dacht aan de afgelopen nacht. Ze had niet meer de moed gehad ta gaan slapen, dat lag voor de. hand. Ze had naar alle nachtelijke geluiden geluisterd bij de deur en. de ramen en af en toe angstiff naar;, het huis gekeken aan de overkant. Woedend 2ei hij: ..Waarom heb je me in, 's. hemelsnaam niet opgebeld gisterennacht." Maria wierp -hem een verraste blik loe. „Ik ben een grote meid," zei ze. maar ze' kleurde tot in haar hals. „En je had me gewaarschuwd, waar of niet." Verdomme, dacht Torrant razend, nou is ze nog wraakzuchtig ook. Hij stond op het'punt haar de waarheid te zeggen, maar'hij hield zich-in toen hij haar ogen zag en liep naar het keukentje om beter te kunnen den ken. Hij begreep er niets meer van.Op pervlakkig beschouwd zou je móeten concluderen, dat Annebelle die bril al voor het ongeluk had verstopt, maar dat was een verdraaid gekke manier om een moord te plegen. Ten eerste kon ze niet 'eeuwig wachten op de toevallige combinatie van een glad wegdek en dronkenschap en bovendien zou 't niet eenvoudig zijn steeds de bril van Louise te ver stoppen voor ze uitgingen. Ais klap op de vuurpijl hadden ze ook nog al leen maar hun benen kunnen breken bij een ongeluk. Isee, hij snapte er geen barst van. Zou'het dan toch een gewone auto botsing zijn- geweest waar verder niets achter zat? Hij zei het hardop en Maria keek hem minachtend aan' toen ze antwoordde: „Ja. Vlak nadat hij zijn testament had x-eranderd." Je zal de mensen de kost moeten geven, die hun verzekering opzeggen en een dag later hurj been breken, dacht hü. maar hij ging er niét op in. Louise en Gerald Mallow waren ten slotte omgekomen bij een auto-onge luk en de bril van Louise wèg ver dwenen. Hij vroeg zich' af wat er met Ma ria gebeurd zou zijn als ze de bril niet had laten vallen. Toen trok hij zijn jas aan en zei:. „Laten we eens horen wat Annebelle te zeg gen heeft." In.de garage bekeek hij het raam onder de "trap, dat Maria vergeten was tot ze de kou langs haar benen voelde. Het schudde behoorlijk toen hij het openschoof.' Dat zou de tril lingen wei veroorzaakt hebben, waar door de zaag van de spijker was gevallen. De gereedschapskist kreeg ook een beurt en de vensterbank van het raam erboven. De bril kon van de vensterbank achter de gereedschaps kist gevallen zijn, maar hij kon zich niet voorstellen, dat Iemand als Louise haar bril in een garage neer zou leggen; Toen ze de deur uit gingen, bleek Simeon gearriveerd te zijn. Zijn grij ze auto stond bij de berm voor het Mallow huis geparkeerd. Maria bleef onwillekeurig staan toen ze de wa gen zag. Torrant nam haar arm en zei: „Ze hebben allebei je nicht ge kend, Misschien verspreken ze zich, je kan nooit weten." Het geluid van de klopper echo'1e over ae velden, maar het duurde even voor de deur geopend werd. Annebelle Blair, in een van haar don kere wollen jurken, keek hen om beurten aan met haar vreemde, lichte ogen. „O juffrouw Rowan meneer Torrant. Is er iets dringends? Ik ben namelijk net „Kom binnen, kom binnen," riep Simeon joviaal. Hij was plotseling achter haar opgedoken en het leek. dacht Torrant, of ze een papegaai op haar schouder had. „Hier hoort een glas sherry bij, vind je niet, An nebelle?" vervolgde hij. „Met die papieren zijn we nu wel klaar. Nee, ga jij maar zitten, ik haal het wei." Een ogenblik keek Annebelle woe dend, bijna boosaardig. Het lag ken nelijk niet in haar bedoeling iets anders te. zijn dan hooguit beleefd. Haar blik gleed koel van Maria naar Torrant. „U wilde me spreken?" „Ja." Torrant bood sigaretten aan. „We zouden graag iets willen weten over de nicht van juffrouw Rowan. We dachten, dat u ons wel zou kun nen helpen." - Simeon kwain binnen met een ka raf en glazen en' schonk de sherry in. De vingers van Annebelle sloten zich om het slanke glas alsof 't een anker was. Torrant zei: „Droeg mevrouw Mallow een bril als. ze chauffeerde?' Stilte. Volkomen stilte, nog onder streept door de wind bij het raam en het verre geluid van een auto. Anne belle Blair trok haar hand langzaam terug van haar sherryglas en zei peinzend: „Droeg ze... ik moet even nadenken." Torrant keek uit zijn ooghoek naar Simeon. De man zat iets voorover in zijn stoel, zijn gezicht onder het gladde, gele haar was zijn lelijke beminnelijkheid kwijt, het was koud en afwachtend. Even was hij zich zelf en zoals Torrant had gewe ten dat hij was: 'n jager? Annebelle Blair 2ei met grote stelligheid „nee" en Torrant was ervan overtuigd dat ze loog. Ze had ér iang over nage dacht. "Wonderlijk, want haar leugen zou' gemakkelijk te. achterhalen rijn. Mevrouw Kirby bijvoorbeeld zou het zich zeker herinneren. Simeon zag eruit als iemand die uit zijn hoofd zat te rekenen. Anne belle vervolgde: „Mevrouw Mallow droeg een bril als ze naar de schouw burg ging of naar een bioscoop, niet als ze chauffeerde of las, hoewel.' haar stem klonk schamper, „ze las zelden, moet ik zeggen." Simeon keek op en Annebelle ging verzitten in haar stoel, alsof ze haar woorden terug wilde nemen. „Maar waarom vraagt u dat? O, ik be grijp 't. U heeft zich afgevraagd waarom mevrouw Mallow niet reed onder gegeven omstandigheden. Dit is niet prettig voor u juffrouw Rowan. „Ik ;jvind,'t niet erg", zei Maria zacht. Ein'deiijK nam Annebelle baar glai op. Haar hand trilde niet, maar het glas was bijna leeg toen ze het weer neerzette. „Ik geloof dat ik het wel kan verklaren maar niemand zal het ooit zeker weten notuurlijk._ Hetzelfde zinnetje, merkte Torrant op, dat ze gebruikt had bij de dood van mevrouw? Partridge. „Als me neer Mallow te veel gedronken had, was hij nogalopvliegend. Iedere inmenging en in 't bijzonder de toe speling dat hij niet meer in staat was te rijden, maakte hem. woedend. (wordt vervolgen

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Parool / De Schiedammer | 1958 | | pagina 1