Democratie geen cadeau-
Onassis en Niarchos
Taxi-moord blijkt
mysterieuze zaak
M
dê éMlM irndim
LETTERS
CAROL
Nad£ interviews krvgenoe
■HANDTEKENINGEN DAGERS
Minder
kortademig
SEiLDJE-VELPON^BEELDJE
Vooruitgang':
in van de
problematiek
tittiK kom ïtrioe eert
Zwarle mens
bouwt aan
zijn wereld
DE LEKKERSTE
wèg da!
benauwde
gevoel! i._
ABDISSIROOP
Smokkelarij de
achtergrond?
Aviolanda is door
moeilijkheden met
personeel heen
SPANJE
ALGER IE
nu voor
CAIRO
UBYE
FRANS WEST AFRIKA
KHARTOEM*
SOEDAN
i
FORT (.AMY
f FRANS FQOa'c
TOR/AAL AFRIKA
ADDIS
A06SA
ABIDJAN.
BELGISCH -
CONGO f
KENYA
-EO POL D-
VU.LE
V jT\
tanganjï.
Ijk web't kind nog zo gezegd
OAT 2E MOEST BLUVEN
WAAR ÏE WAS, WEET J'J
waar ie kan S
2L1N, PAUL? jMBB'Lfi p
EN BOVENDIEN kun jé
niet weten of ik niet.
EENS 'N KANS
KRüS OM JE OR Jfal
te toeken, J&sa
CAR OL -
ASJEBUÊFT JENNIFER. TNOU OM JE TE
EN NU MOET IK MEGAAN/SCHRüVEN,0ü
OMKLEDEN ,0£ SWOW <V0O«BEElx>...
BEGINT DIRECT WEER. rTl]ÏÏffCJ
WAAROM WIL JE EfegHaM 1 SEC
LW II ill n iMgjf I j|v.JWB
AORes A&.
H6BBEN?ftfffl. .1
r MjsscMiên su
CAROL IN de kleed
kamer .laat Naar
V maac;edjth,
gI^ze vindt het
DAAR
9fftjB\ PRACHTIG L
rtkw/jL KOLOttuauRtt* ffi2ijn
Jlftty OETNir KONT NARE NORm
££fÖ MjK&i:
AHA! LEfliPlON
Oir HtrVIlAMDEl-
vüJKtKAMP!
bljZQHOtRHtlD OVUL OfIZt
«ACE VCRTÉLLCN.
DAAR ZAL IK
rtotnt Wfcfc'
-hun kans o/m de Populaire
VOET&AlPELD te benaderen
K*~VCORl>!
YKRYGIK
ER OOK EEN
EEN ielwati.houdbaar democrali.sch regeringabcste) stampt men niet
uit de grond. Het is een groot voorrecht. er over te beschikken;
maat niemand krijgt.het radea». In Pakistan is onlangs de burger
lijke regering door een militair bewind aan kant geschoven: en
haast ieder, die er over kon oordelen, zei, dat het de enige manier was om
hel land voor de.:ftréigende,chaos te behoeden. l)ézc week is ïn Khartoem,
de hoofdstad van -de Soedan, iets soortgelijks geschied als eerder'in
Karatsji: de opperbevelhebber van het leger, generaal Abboed heeft de
macht aan zich getrokken. En ook in dit geval blijkt nergens vee) treurnis
te bestaan omtrent dat wat verdween. Er was geen oppositie en ook' geen
geweid. Protesten van de afgezette ministers heeft niemand vernomen, en
de parlementsleden lopen al wee; vrij rond.
Nu de feiten enigszins bekend worden, wekt deze macht so vernem in g geen
verbazing. Het blijkt, dat premier Khalil in Caïro namens de regering
onderhandelde over de verdeling van liet Nijlwater en over de samen-
werking vart .Egypte én de Soedan bij de. bouw van dc. grote stuw bij
Aswan. Men moet hierbij bedenken, dat de NijJ de levensader van de
Soedan niet minder dan van Egypte is. Nu deed zich het geval voor, dat
onofficieel en opgevraagd tegelijk met Khalil ook de oppositieleider, IsmaëJ
el Azari en de twijfelachtige bondgenoot AÜAbdel ft a hm an zich in Caïro
bevonden en..daar met. onderhandelingen op eigen houtje de positie van
hun regeringschef een. beetje ondermijnde. Het was een" nogal gevaarlijk'
intrigenspel, waar Nasser alleen maar zijde bij kon spinnen.
Er is dah ook enige reden om te vermoeden, dat het ingrijpen van gene
raal Abboed niet zonder meeweten en instemming van Khalil gebeurde.
Het Nijlwater is te kostbaar om het te zien verloren gaan door onwaardige
politieke manoeuvres; en de onafhankelijkheid van de Soedan is te belang
rijk dan dat het verantwoord was. Nasser de geladenheid te geven tot een
spelletje van verdeel en heers,
WIE de dingen bekijkt tn de categorieën: pro-Nasser (en daarmee:
pro-Moskou) 'cn pro-Westelijk, za! hier toch moeten ervaren,'dat
deze onderscheiding niet alles dekt. Generaal Abboed heeft
zeker Nasser geen dienst .willen bewijzen, maar deze ook niet
demonstratief voor het hoofd willen stoten. Hij heeft alleen te kennen
Willen geven, dat over het Nijlwater op reële basis moét worden gepraat,
en dat 'de burgerlijke regeerders voor bun taak de nodige geschiktheid
missen. Een buiging naar het Westen is zijn daad evenmin. Men kan zeg
gen, dat de politiek van Khartoem onveranderd blijft, zij "het dat ze,-in
generaal Abboed'? ogen, voortaan inderdaad de naam politiek verdient.
Dé gelijkenis met Pakistan trekt de aandacht ook, in zoverre dat zowel
Haar als in de Soedan de niemve heerser kan bogen op een Britse scholing.
Generaal Abboed heeft het Gordoncollege.bezocht, dat de Britten indertijd
hebben gesticht meer in het bijzonder voor de vorming van bestuursambte
naren. Het is 'misschien een geruststellende 'gedachte, die echter tóch niét
kan opwegen tegen de ervaring, dat militaire- heerschappijen sterk de
eigenschap hebben om te dienen als voorportaal van de. dictatuur. In bet
Naburige Oosten is dat maar; aL:'te zichtbaar. En dictaturen hebben vrijwel
nooit een vriendelijk en onschuldig karakter.
De democratieJmoet verworven worden-.Ze berust op bet bestaan en
functioneren van partijen, 'die elkaar wei bestrijden, maar toch ook van
elkaar erkennen, dat -ze 's iands belartg op hun'wijze'zo goed mogelijk
willen, behartigen; Aan deze grondvoorwaarde ismisschien voldaan in
India, iriaar zeker niet in Pakistan en zeker niet in de pas onafhankelijk
geworden jan den van het Naburige Oosten- En er liggen nog beei wat
kwade kansen, voordat een stadium is bereikt, dat de politieke rijpheid
der "bevolkihgèn ëen ietwat stabiel en democratisch bewind waarborgt.
boycot,.die :de internationale transportarbeidersorganisatie begint
tegen de schépen onder goedkope vlaggen, is voorzichtig van op
zet, maar in zijn doel duidelijk en alleszins begrijpelijk.
Wij bedoelen, dat er wel eens twijfelachtiger acties zijn geweest,
ïn feite gaat de strijd tegen de twee grote vrijbuiters Onassis cn.Niarchos.
magnaten van de oude stempel, die slechts bun eigen regels en hun eigen
ijelangen erkennen. Het wekt enige verwondering, dat die Nederlandse
reders, die een tijd geleden onder het motto Vluchten of Vechten aan-
drongen op belastingfaciliteiten, omdat de vrijbuiters het hun zo moeilijk
maken, cu vao de boycot nier veel willen weren. 2ij moeten zich toch wel
hoeden voor de verdenking, dat zij Onassis en Niarchos maar liever willen
blijven gébruiken om druk op de regering uit te oefenen.
Boycot, staking, het is een goede regel aan zoiets pas te beginnen al?
«r een redelijke kans op succes in zit. De onderhavige boycot is er echter
één met begrensd risico. Het zou ongetwijfeld beter zijn geweest, wanneer
hij zich niet tot de arbeiders had beperkt. De heer Huppen, die in Trouw
de afzijdigheid van de protestantse organisatie verdedigt, zegt dan ook dat
arbeiders en patroons hier .eensgezind moeten optrekken. Helemaal bevre
digt dit standpunt echter niet. De heer Ruppert Weet ook wel, dat deze actie
(belaas) eenzijdig is. juist.omdat de werkgevers er niet veel voor voelden.
"Zd"zijn"de auspiciën \'an de actie niet helemaal geruststellend. Weliswaar;
is Costa-Kica reeds bij voorbaat gezwicht, maar met Liberia en Panama
«al het stellig zo vlot niet gaan. Het zou echter wel enigszins 'een. blamage I
tnjn," indien Onassis en Niarchos-zich sterker toonden dan die wereld, .die
prijs stelt op. enigermate gezonde sociaal-economische verhoudingen.
Dóór de regenwou
den en moerassen
van geheel Midden-
Afrika heeft vele
weken lang na de
zesde -maart 1957 de tam-tam
gedreund, van nëgerdorp tot
negerdorp de wonderlijke mare
verbreidende van het land van
Ghan avan 't volk van zwarte
rasgenoten aan de Goudkust,
die"burgers .waren geworden
van een onafhankelijke, sou-
vereine staat en uit wier mid
den de besten met de wil des
volks tot regeerders waren aan
gewezen, gelijkwaardigen nu
van de machtigen in Europa,
die zich hadden teruggetrok
ken en hun taken in handen
hadden gelegd van kinderen
des lands. Sneller dan de mo
dernste communicatie met
radio en telegraaf ijlt het
nieuws dezer inheemse „tro in
sta tichs"; krachtigeren o'vër-
rompelender dan de nieuws
diensten 'in 't Westen is het
effect van hun stem op primi
tieve geesten in de donkere
.wildernist
da werkelijke belangen der inheem
se volken te betrachten in de aan
raking van' het Westen met de zwar
te wereld. Opdat de verstoring van
het eigen Afrikaanse levensritme,
welke 't proces dezer ontwikkeling
onvermijdelijk inhoudt, met zo min
mogelijk schokken' gepaard zal gaan
en opdat niet dooi- een roekeloze
„europeanisering" welke overgele
verde stamverbanden ontreddert en
verscheurt, door geforceerde indus
trialisatie welke het platteland leeg
zuigt en de ruggegraat breekt van
een. agrarische dorps- en. stam-eco
nomie, een tropisch asfaltproletariaat
geschapenwordt.
Ghana's geboorte als souvereine
staat betekende m de inheemse we
reld van zwart Afrika voor vele hon
derden inheemsen de bevestiging en
in zekere zin de eerste vast-'orïüijnde
vormgeving voor tastende, onvoldra
gen en nog nauwelijks bewust-door-
Teefde noties, welke lang reeds vóór
de „gróte dag van Accra" roerden en
-zich strevend rekten in de denk- en
gevoelswereld van dit mengelmoes
van vele zwarte stammen, welker
tot' modern-geschoold denken geë
mancipeerde bovenlaag zichzelf in
groeiend zelfbewustzijn aanduidt met
het (haast onvertaalbare) Franse be
grip „négritude". Een begrip dat
misschien in navormirig van
woord (in analogie aan bijv. ons
woord „christenheid") in't Neder
lands oiei de ferm. „negerheid" kan
benaderen.
Het feit alléén reeds dat op een
bepaald niveau van geestelijke ont
wikkeling die zwarte wereld zich zó
duidelijk als een begrip apart is
gaan gevoelen, dat daaruit de be-
hoefte ontstond, ter aanduiding daar-
"von een eigen woord te smeden, kan
bewijzen, hoe de volken in dit deel
van Afrika zich bewegen op of vlak
bij de drempeli welke de scheiding
vormt tussen twee tijdperken, tussen
twee levensstijlen, tussen twee lang
niet altijd scherp te onderscheiden)
denk. eri ge voelspa tronen, welke
overal-ter weerszijden van die
drempel de kenmerken dragen
van oud en hieuw: van éen onher
roepelijk terugwijkend verleden en
een soms- popelend, soms met be
klemming verbelde onontkoom
bare toekomst-ontwikkeling dragen.
De zwarte man van Afrika ont;
'gaat niét aan: zijn lót, al "zou hij
soms- misschien (en vooral onder de
oudere neger-generaties rijn er Zo)
voor de huiveringwekkende aanra
king met die andere wereld willen
■wegschuilen in zijn bossen, in zijn
kraal, bij zijn afgoden en geesten,
.die hem opjagen en teisteren soms,
maar die hem toch óók de bescher
ming -beloven van hun toverkracht
mits hij hen met ceremonie én offer
inere houdt. Maar hij. kan niet
meer vluchten: de witte mens is tot
zijn land en in zijn regenwouden
doorgedrongen en .piaatste hem. te
genover de moderne wonderen en
.verwonderlijkheden, welke .zijn pri
mitieve geest in een niet meer .to
stuiten beweging hebben gebracht.
't Gaat snél in Afrika: met gretig
aanpassingsvermogen neemt de in
heemse massa bezit van de uiter
lijkheden dér westèrse civilisatie.
Tien jaren geleden nog was: 't ge
bruik van het rad aan negerstam
men van de Congo onbekend; nu
vindt de inheemse bewoner yan Leo-
poldstad een fiets reeds te gewoon
en rijdt op een scooter, in de ont
ginningen en op de havenkaden be
stuurt de neger-machinist zijn bull-
:er en hijskraan als z'n beste Ame.
Ni>S dreunt door de ondoordringbare
jungle van Afrüta de klank van de
lam-tam, die 't nieuws verbreidt van
dorp tot dorp.- Maar tegelijk zitten
stamgenoten, van deze primitieve sei
ners achter de modernste 1 radio-
rendapnaratuurVoor hen heelt de
traditie der voorvaderen plaats ge
maakt- voor dc ontmoeting met een
nieuwe cultuur.
rikaanse collega. In de Sahara rijzén
boortorens omhoog en in de oude
jaarsnacht tussen 1957 en dit jaar
vloeide de. eerste aardolie, door de
160 km. lange pijpleiding naar
Toeggroek. Waar voor luttele jaren
inheemse vissers met de voeten vast
geklemd aan bamboestellages bóven
watervallen hingen om hun buit'tej
verschalken, bedwingt nu een massa
le stuwdam de kolkende stroomver
snellingen, de bron vormend voor
vele honderdduizenden kilowatts
elektrische energie.
Is dit alles vooruitgang? Ongetwij
feld,"Maar óók. voor. de zwarte be
volking, van Afrika: 't begitx van een
nieuwe, netelige problematiek, wel
ke Werner G. Kr ug, die Afrika be
zuiden: de Sahara -veelvuldig heeft
bereisd,, aldus samenvatte;- ,;De nieu
we tijd en de nieuwe ideeën werden
door de blanke man naar Afrika ge
bracht. Zy moeten door de zwarte
man_ aan zijn eigen omstandigheden
en zijn eigen omgeving worden aan
gepast,"
Voor het Westen' betekent" dit alles
twee dingen: een plicht én een taak.
De taak om de naar ontwikkeling
en sociale verheffing reikende vol
ken in dit oude land van Cham te
steunen bij 't verkrijgen der midde
len en mogelijkheden welke hén
kunnen binnenvoeren in'tgeheel van
die modern georganiseerde wereld.
Hun te wijzen^hoe .zij die middelen)
zónder geestelijkeschade aan zich-
zelve kunnen gebruiken, wat daar
van de kracht en vooral ook- de
beperkingen zijn;
De plicht om - wijze matiging en
besef van verantwoordelijkheid voor
f Advertentie UW.)
MOSKOU. Sowj et-archeologen
hebben in Azerbeidsjan' bij de Per
zische grens woonplaatsen en werk
tuigen uit de bronstijd (10e erf 9e
eeuw voor onze - jaartelling) ontdekt.
dat
Abdijsiroop
stilt de hoest
buien en zuivert
"de luchtwegen.
Ik heb veel minder
last van m'n kort
ademigheid nu ik ge
regeld Abdijsiroop neem.'
Eén - twee - diep ademen .heerlijk!
VOe 23 genezende bestanddelen
tossen het dym op en verjagen
de ziektekiemen
(AKKEHaJIROOP)
ROERMOND. Omtrent de ge
heimzinnige moord op de 40-jarige
taxichauffeur Emonts uit Venlo in
de hossen nah^j Swalmen is in de
loop van donderdag weinig nieuws
aan de dag gekomen. Vast staat dat
de chauffeur rond acht uur met ziyn
Duitse passagier in de richting van
de grens is gereden.
.Inzittenden van .een Duitse wagen
vonden de taxi zwaar beschadigd
door een botsing met een. boom. In
de wagen lag het lichaam van de
chauffeur, die met twe« schoten in
bet hoofd gedood was. Een eindje
verderop vond men, eveneens ern
stig gewond, de Duitse passagier/Op
de weg lag het pistool, waarmee de
chauffeur gedood was en in de zak
ken ..van de Duitser trof men patro
nen aan, die pasten bij deze revolver
Maar de Duitser, die in het zie
kenhuis in Roermond ligt; beweert
met de moord niets uitstaande te
hebben, Hij verklaart, dat er een
derde inzittende was. die de chauf
feur gedood heeft.
Dat verhaal lijkt weinig waar
schijnlijk, maar een kloppende le
zing heeft de rijkspolitie tot op he
den niet kunnen geven.
Ondertussen doen geruchten de
ronde, dat er achter deze zaak waar
schijnlijk een cocaine- of juwelen-
smokkel-zou' zitten. Opheldering was
daarover voorshands niet te krijgen.
DORDRECHT. De helikopters,
die de maatschappij voor vliegtuig
bouw Aviolanda n.v. te Papenörecht
voor het Amerikaanse leger gaat
revideren, zijn van het type Sikorsky,
een leger versie van dé S-55, welke
ook bij onze Kon. Marine in ge
bruik is.
Het programma, dat Aviolanda
volgend jaar voor de Kon. Lucht
macht gaat uitvoeren, is ook weer
normaal bezet, zodat naar het oor
deel der directie gezegd kan worden,
dat de moeilijkheden ten aanzien
van het personeel, waarmee het be
drijf onlangs te kampen had, zijn
overwonnen.
Dit is beslist niet de. eerste
keer dat U een Duster" is
aangeboden. Want deze House
coats, zo handig en ptactisch
voor. de hulsvrouw, zijn al
aardig Ingeburgerd.
Maar. die Is beslist wèl de eerste
keer, dat xo'n Duster, die
voor 13.95 nog goedkoop is,
gemaakt van een prachtige
ribstof, kunt kopen voor bijna
de halve prijs.
Morgen gaat het gebeuren, want
dan beginnen wij met'de ver
koop (het resultaat van over
productie) van déze Dusters,
in ruime modellen, knoopslui-
ting, in opvallend goede dessins,
voor nog géén zeven gulden.
Zaterdagmorgen om 9 uur be
gint de verkoop van öéze mo
derne Dusters in
diverse kleuren en
dessins, in de
maten 40 t/m 50
ZOU A1ARC VhRótThN Zllfl DAT IK
VROtGfcR ALTljD W 0t PRljZtM VItl 61 j
n? noau^oncN
DRAVERIJEN
(Advertentie t.M.1
v c* c- c- •*-> s.
door URSULA CURTISS
Hij keek naar haar en dacht aan
de afgelopen nacht. Ze had niet meer
de moed gehad ta gaan slapen,
dat lag voor de. hand. Ze had naar
alle nachtelijke geluiden geluisterd
bij de deur en. de ramen en af en toe
angstiff naar;, het huis gekeken aan
de overkant.
Woedend 2ei hij: ..Waarom heb je
me in, 's. hemelsnaam niet opgebeld
gisterennacht."
Maria wierp -hem een verraste
blik loe. „Ik ben een grote meid,"
zei ze. maar ze' kleurde tot in haar
hals. „En je had me gewaarschuwd,
waar of niet."
Verdomme, dacht Torrant razend,
nou is ze nog wraakzuchtig ook. Hij
stond op het'punt haar de waarheid
te zeggen, maar'hij hield zich-in toen
hij haar ogen zag en liep naar het
keukentje om beter te kunnen den
ken.
Hij begreep er niets meer van.Op
pervlakkig beschouwd zou je móeten
concluderen, dat Annebelle die bril
al voor het ongeluk had verstopt,
maar dat was een verdraaid gekke
manier om een moord te plegen. Ten
eerste kon ze niet 'eeuwig wachten
op de toevallige combinatie van een
glad wegdek en dronkenschap en
bovendien zou 't niet eenvoudig zijn
steeds de bril van Louise te ver
stoppen voor ze uitgingen. Ais klap
op de vuurpijl hadden ze ook nog al
leen maar hun benen kunnen breken
bij een ongeluk. Isee, hij snapte er
geen barst van.
Zou'het dan toch een gewone auto
botsing zijn- geweest waar verder
niets achter zat? Hij zei het hardop
en Maria keek hem minachtend aan'
toen ze antwoordde: „Ja. Vlak nadat
hij zijn testament had x-eranderd."
Je zal de mensen de kost moeten
geven, die hun verzekering opzeggen
en een dag later hurj been breken,
dacht hü. maar hij ging er niét op in.
Louise en Gerald Mallow waren ten
slotte omgekomen bij een auto-onge
luk en de bril van Louise wèg ver
dwenen.
Hij vroeg zich' af wat er met Ma
ria gebeurd zou zijn als ze de bril
niet had laten vallen. Toen trok
hij zijn jas aan en zei:. „Laten we
eens horen wat Annebelle te zeg
gen heeft."
In.de garage bekeek hij het raam
onder de "trap, dat Maria vergeten
was tot ze de kou langs haar benen
voelde. Het schudde behoorlijk toen
hij het openschoof.' Dat zou de tril
lingen wei veroorzaakt hebben, waar
door de zaag van de spijker was
gevallen.
De gereedschapskist kreeg ook een
beurt en de vensterbank van het
raam erboven. De bril kon van de
vensterbank achter de gereedschaps
kist gevallen zijn, maar hij kon
zich niet voorstellen, dat Iemand als
Louise haar bril in een garage neer
zou leggen;
Toen ze de deur uit gingen, bleek
Simeon gearriveerd te zijn. Zijn grij
ze auto stond bij de berm voor het
Mallow huis geparkeerd. Maria bleef
onwillekeurig staan toen ze de wa
gen zag. Torrant nam haar arm en
zei: „Ze hebben allebei je nicht ge
kend, Misschien verspreken ze zich,
je kan nooit weten."
Het geluid van de klopper echo'1e
over ae velden, maar het duurde
even voor de deur geopend werd.
Annebelle Blair, in een van haar don
kere wollen jurken, keek hen om
beurten aan met haar vreemde,
lichte ogen. „O juffrouw Rowan
meneer Torrant. Is er iets dringends?
Ik ben namelijk net
„Kom binnen, kom binnen," riep
Simeon joviaal. Hij was plotseling
achter haar opgedoken en het leek.
dacht Torrant, of ze een papegaai
op haar schouder had. „Hier hoort
een glas sherry bij, vind je niet, An
nebelle?" vervolgde hij. „Met die
papieren zijn we nu wel klaar. Nee,
ga jij maar zitten, ik haal het wei."
Een ogenblik keek Annebelle woe
dend, bijna boosaardig. Het lag ken
nelijk niet in haar bedoeling iets
anders te. zijn dan hooguit beleefd.
Haar blik gleed koel van Maria naar
Torrant. „U wilde me spreken?"
„Ja." Torrant bood sigaretten aan.
„We zouden graag iets willen weten
over de nicht van juffrouw Rowan.
We dachten, dat u ons wel zou kun
nen helpen." -
Simeon kwain binnen met een ka
raf en glazen en' schonk de sherry in.
De vingers van Annebelle sloten zich
om het slanke glas alsof 't een anker
was. Torrant zei: „Droeg mevrouw
Mallow een bril als. ze chauffeerde?'
Stilte. Volkomen stilte, nog onder
streept door de wind bij het raam en
het verre geluid van een auto. Anne
belle Blair trok haar hand langzaam
terug van haar sherryglas en zei
peinzend: „Droeg ze... ik moet even
nadenken."
Torrant keek uit zijn ooghoek naar
Simeon. De man zat iets voorover
in zijn stoel, zijn gezicht onder het
gladde, gele haar was zijn lelijke
beminnelijkheid kwijt, het was koud
en afwachtend. Even was hij zich
zelf en zoals Torrant had gewe
ten dat hij was: 'n jager? Annebelle
Blair 2ei met grote stelligheid „nee"
en Torrant was ervan overtuigd dat
ze loog. Ze had ér iang over nage
dacht. "Wonderlijk, want haar leugen
zou' gemakkelijk te. achterhalen rijn.
Mevrouw Kirby bijvoorbeeld zou het
zich zeker herinneren.
Simeon zag eruit als iemand die
uit zijn hoofd zat te rekenen. Anne
belle vervolgde: „Mevrouw Mallow
droeg een bril als ze naar de schouw
burg ging of naar een bioscoop, niet
als ze chauffeerde of las, hoewel.'
haar stem klonk schamper, „ze las
zelden, moet ik zeggen."
Simeon keek op en Annebelle ging
verzitten in haar stoel, alsof ze haar
woorden terug wilde nemen. „Maar
waarom vraagt u dat? O, ik be
grijp 't. U heeft zich afgevraagd
waarom mevrouw Mallow niet reed
onder gegeven omstandigheden. Dit
is niet prettig voor u juffrouw Rowan.
„Ik ;jvind,'t niet erg", zei Maria
zacht.
Ein'deiijK nam Annebelle baar glai
op. Haar hand trilde niet, maar het
glas was bijna leeg toen ze het weer
neerzette. „Ik geloof dat ik het wel
kan verklaren maar niemand zal
het ooit zeker weten notuurlijk._
Hetzelfde zinnetje, merkte Torrant
op, dat ze gebruikt had bij de dood
van mevrouw? Partridge. „Als me
neer Mallow te veel gedronken had,
was hij nogalopvliegend. Iedere
inmenging en in 't bijzonder de toe
speling dat hij niet meer in staat
was te rijden, maakte hem. woedend.
(wordt vervolgen