De crisis van de steenkool
Hat drama van Woerden
Paniekje
ROTEiEEPT
Nike-raket
op hol
Songfestival
öoaugffestüvaJi
teleurstelling
Radio zat op liet
schellinkje (II)
Sfcinbusceho's m
radio en TV. Abe
en prof. Romme
Viviee Leigih geeft
zïelh gewonnen
aan
Voorts
De ontdekking, welke het kunstgebit vasthoudt,
zoals de kaak de tanden vasthoudt.
i4£s ts.
TV -spelletjes in
hebben
een
CETAFLEX koudlijm -* Ceta-Bever voor de Doe-het-Zelver
Schrik in Engeland
door TV-stuk
over ruimteschip'
door
SPROETJE- SPARK
V anavond
en morgen
Radio
STAATSEXAMEHchbssg^,
RESA-HILVERSUM
DE DOCHTERS VAN
MEVROUW PEACOCK
^VAT "N HEERLIJKE AVOND!
l ZONDH OM NU ÜL -
L NAAtt HUIS TB A AN.
LATEN WE HIËft, ftÜ
tBkHËT WATER WAT
¥8, SAAM PRATEN
NU Wg HET TOCH OVER M'nYeN IK. DACHT DAT JE AL-
BROER HEBBEN-WAAROM AiEEN MAAR ABSTRACT
BEN JE Nier &1j MIJ 66KO-MEnXw6RK DEED. OS DOE-
VOORJE PORTRST ?'lK 3L0Ü jT-" DIE IK. TEN MIN
NET oneindio beter, ge-v I ste onl&ns5 bu
daan HEBBEN. I IC DEN It ly i S' HEB
OAT lit. MAAR-EEN» E^Njt j Ljp JP^GBZIEN J
TEXgNiNG VAN VEtórvfl "k «»-di&jSF2E^Q[
Cl Dig! DAT WAS ROMMEL, PRE
CIES OÊZELPDE ROM/V\El ALS
VAN JOHN, ALLEEN MINpgR A
KOSTBAAR, ZO NU EN DAnJ-<&»
IS ER WEL EHNS VRAAS
HAAR ZULKE ONZIN.
MAAR EgN COED X
SCHILDERIJ KOOprJ^^
^IEMAND. \^&5:
MmSÈ^o^A GotO NltUWö/
S,ï51Tltr hij Htdfr cm utn &t&m-
(J13J9P- A K£M tfl KAN er.M PflARMflfirf-
"iEr WER.KEJS-'
V£X W£6 M/V M£NtóT£ öft£/iG££t öPX0£7J£h
KALM£R£rtD£ WOORDWeriZUH VASTZHAND MtT
Z£rtuk!flCHT/c,£ om ror
60£O20,ZfLV£R5rf?Aflr^S^^^
!K BUN J VRiBSp, «A&JflwfS
HOQRL.KO/^DAfi
Apt API WtrCRUG.hH^^^S^iBfk »S£®$1
SPAotrjt KicMrzJCH vast
AM H£TRW<f/VOPAARD.
f «f7" Vf£TORfA{.OfF£NSf£E VERSLAPTE
t'mnm+ftom"ENGELYKZO VAAK
/r3»P» GEQEL'RT, A WW
fïersucess
1(kX'i'Cr^^p* aamde
I AtiQettf
aawt/
MET HIELP
If AUmML
Nt£TS!
PEJUP/T&l-
KOOlLEEKkjEL
DienrGe-
SpyKERJ),'
TVROUWEF0R7UM PAD
ViCTOR/A KLNPELYKDe
m*.m FUG TOE6EPEERP!
-£J£ SSH07EM TZ6EN
llmm* PAAL CF LAT,..
Wssmm RAKZL/NGS
ALAAST OF OP
'MWt.ift vePceayN
SgfcMttB* GESWPD':.
I-OvdcrUupplf!
E Belgische achtergrond van moeilijkheden in de Borinage hebben
wij onlangs gepoogd ie schelpen; maat hel is natuurlijk billijk,
deze moeilijkheden ook te zien in bet licht van wat gevoeglijk de
■v Europese koletierisi? kan worden gpnoenid. Deze crisis bestaat
hierin, dat er meer kolen worden'gedolven dan er worden verkocht. De
Duitse kolenvoorraad bedraagt, op het ogenblik veertien miljoen ton; de
Belgische zevert miljoen ton. 1)« crisis wordt versrherpt 'door het feit, dat
ook thans de invoer van Amerikaanse knJen nog voortgang heeft. Deze in
voer geschiedt op grond van langlopende contracten. Westduitsland heeft
nu besloten, zijn grenzen voor deze kolen te shii'en; een maatregel, waar
tegen begrijpelijkerwijs vooral te Rotterdam profesten zijn opgegaan en die
"de vraag doet rijzen, in hoeverre de Europese samenwerking bestand is
tegen economische spanningen.
Wat op het ogenblik sterk de aandacht trekt, is de kennelijk Verkeerde
schatting van de kolenbehopften in het gebied van de Kolen- en Staalge
meenschap, Er is een opstelling gemaakt van r.ijlers omtrent datgene, wat
de zes landen zoal aan energie nodig hebben in de komende tiid: maar ook
wanneer de totale behoeften ongeveer iuist zijn geraamd, dan is toch de
verhouding tussen kolen et» olie onjuist gezien. De zaak is. dat in vele
bedrijfstakken de olie de kolen gewoon verdringt. Zonder twijfel komt dat
Triede, doordat olie een veel zindeliiker brandstof i« dan steenkool; maar bet
ligt ook nan de prijs. Men beeft de Europese kolen onbekommerd veel te
duur laten worden. 7 :'.y; *-f:..j
in de prognoses van de Kolen- en Sta al gemeenschap is de olie als sluit
post gezien; dé praktijk is. dat de kolen sJuitpoBt zijn geworden.' Twee din
gen wreken zich hier: de begrensde taak van de Gemeenschap en het feit.
dat wel de steenkool, maar niet de olie onder haar bevoegdheid valt. Ze
heeft de feitelijke ontwikkeling niet voorzien, maar ze heeft de loop der
dingen ook niet in de hand kunnen houden.
TU de moeilijkheden er eenmaai zijn, lijkt het aantrekkelijk, temg te
r valleri op de oude 'genepprniddelen bij een crisis: de grenzen altii-
4 ten en de zelfgenppg/anmhejd betrachten. In Duitsland is al een
begin gemaakt, on in Relgie is dé neiging er toe eveneens duidelijk
te bespeuren; maar in beide isrrden ontbreekt ,het: toch- ook niet aan bet
hesel, dat op. rleze wiize de paarden arhteT de wagen worden gespannen.
"Dwang tot het koppn van de binnenlandse kolen door de toevoer van bui
tenlandse brandstoffen af te snijden, tast de grondsJag van. het euvel niet
aan.. Wat nodig is. is het delven van kolen op efficiënte wijze en het op de
markt brengen van kolen tegen concurrende prijzen.
Wie hierover eens wat dieper nadenkt, kómt wel tot de conclusie, dat
er meer voor nodig,is dan een min of meer coördinerende .politiek. Het is
waar, de Kolen- en Staalgemeenschap heeft ook belangrijke bijdragen ver
leend, ter sanering van de Belgische mijnen en in zoverre de doelmatigheid
van de kolenindustrie inderdaad helpen bevorderen, maar daarnaast is er
tóch alom een grote mate van vrijblijvendheid instandgelaten. Men ziet dan
ook. dat thans allerlei eisen loskomen, waarbij, in Duitsland en België die
van de nationalisatie het meest de aandacht trekken. Er bestaat ontevre
denheid over de wijze van beheer, en waarschijnlijk niet ten onrechte.
In elk geval is er van een Europese knlenpolitiek te weinig sprake ge
weest. Er zijn na Mi i.i rl ijk allerlei gemeenschappelijke dingen geschied, maar
in het beheer is een verscheidenheid gehandhaafd, die voor een rationele
exploitatie allerminst bevorderlijk is geweest. Nu de fouten aan het licht
ïcomen, zal niet de weg van de minste weerstand mogen worden gekozen
door het uitschakelen van de. concurrentie, waartegen men heeft verzuimd
om te zórgen, opgewassen te zijn. De Kolen- en Staalgemeenschap, die zo
aardig liep. in tijden van hoogconjunctuur, staat voor de vuurproef. Ze zal
door een krachtig en doortastend beleid haar bestaansrecht moeten be
wijzen.
EEJN man, die. reeds tweemaal was veroordeeld wegens autorijden on
der invloed van alcohol, heeft thans op de grote weg bij Woerden zijn
slotstuk gepresteerd. Tussen een reeks van .autowrakken en acht
kreunende gewonden is hij zelf dood te voorschijn gehaald. Het is
een aangrijpend en schokkend drama, en de neiging'om van deze dode niets
dari goeds te leggen, zal zeer gering zijn. Intussen mag de vraag toch, wor
den gesteld of Hij de enig^ schuldige was. Tweemaal was hij veroordeeld en
toch had hij een rijbewijs. En wist men ter,plaatse, waar hij zijn geestrijke
dranken had verorberd, niet dat hij straks'weer achter het stuur'zou zitten?
\De onverenigbaarheid van alcohol-én-snelverkeer valt zeker niet buiten
de officiële aandacht, maar wij verbeelden' ons telkëDs weer, dat hier in
letterlijke zin veelvuldig sprake is van een openlijk water prediken en een
heimelijk wijn drinken.'Er zijn bezwaren bij geneeskundigen om de bloed
proef toe-te passen, en er is bier en daar bij de rechterlijke macht neiging
on een vergoelijkende houding aan te nemen wanneer verdachten voor ko
men, die wel zijn bekeurd, maar door een gril van het toeval geen brokken
hebben gemaakt. Een arts. die terdege voorstander van de bloedproef is,
verklaarde ons dit verschijnsel eens met de volgende woorden: hoe kunnen
ze anderen i» de petoet helpen voor dingen, die ze zelf doen!
Het alcoholgebruik is na de oorlog toegenomen heeft dr. Drees onlangs
vastgesteldgoed. we leven in een vrij land, maar we hebben er recht op,
beter te worden beschermd tegen de gevolgen, dan kennelijk op het ogen
blik het geval is.
T^E met veel tam tam aangekon-
digde nationale finale voor het
Eurovisie Songiestival is een. bittere
teleurstelling geworden. Van de acht
nieuwe liedjes behoorden er zes tot
het' geestloze, totop de draad ver
sleten en voor geen volwassene te
verteren „wat-zij n-je-ogen-blauw-
en-daarom-hou-ik-zo-van-jou" genre.
Slechts één liedje; .^Een beetje"' be
zat kwaliteiten, die alle andere in
zendingen misten; het had een origi
nele en geestige tekst. Bovendien
droeg Teddy Schol ten pittig,
zonder onnodige dikdoenerij en zon
der misplaatst gegalm voor.
Het algemeen resultaat is wel een
treffend bewfjs voor de geestelijke
armoede van hetgeen in het amuse-
mentsgenrc de radioluisteraar wordt
voorgezet.
Zouden de heren van de amuse
mentsmuziek ei 'niet wijs aan doen
om eens voor hun teksten gebruik
te maken van echte dichters? Dan
zouden die tenminste ook nog een
graande kunnen meepikken van het
thans we.csecooide deel der luister
en kijkbijdragen.
W. COESEL
(Lang niet alle namen van hen die
liedjes hebben ingezonden voor de
keuze i»an de Nederlandse bijdrage
voor het Songfestival zijn bekend ge
worden. Er waren 125 inzendingen
en slechts de namen van hen die de
acht uitverkoren liedjes hebben in-
gestmtrd zijn gepubliceerd.
IVe hebben echter de indruï: dat
helgemiddelde peil niet groots is
geweest-.
Of „echte dichferé' ook goede
tekstdichters zonden zijn voor wat
op zijn best een plezierig niemen
dalletje zal voorden, wagen we
te betwijfelen. WJnn.).
ALS radio-luisteraar naar het
songfestival van dinsdagavond
had ik het gevoel dat ik in een pro
gramma. dat helemaal op de televi
sie was afgestemd op het schellinkje
zat. Aan de ene kant kan ik me
doordat ik niet door TV-plaatjes
werd afgeleid beter op.de kwali
teit van de liedjes concentreren. (Ze
vielen me overigens niet mee).
Maar vaak ook kréég ik de in
druk dat ons, radioluisteraars, din
gen ontgingen. We waren gast bij
een telcvisieavondje'en naar ik ge
loof niet eens een.gewaardeerde gast.
Er staan in ons land toch altijd nog
veel meer radio's dan TV's?
A. P. TEN DAM
Wu ontwin pen nop enkele brie» on
van gelijke strekking. De indruk
in deze brieven, klopt niet met die
van de heer Gijsbert ■•■'Nfeuwland.
hoofd lichte' muziek van de AVRO
die de radiouitzending voor zijn re
kening nam. Integendeel, meent hij.
de radio heeft zelfs op'de TV een
voosprong genomer. door.meteen een
interview uit te zenden met winna
res Teddy.Scholten).
KOPENHAGEN Dé Deense re
gering heeft vrijdag aan de Deense
politieke partijen te kennen gegeven
dat zij. aan haar verlangen om pre
mier Chroesjtsjew uit te nodigen
voor een officieel bezoek aan Dene
marken in dezelfde tijd als aan
Zweden en Noorwegen, vasthoudt.
Als onderbreking van het AVRO-
programma op dinsdagavond 24 fe
bruari is er van 5.15 tot 9.30 uur
een uitzending van de P.v.d.A. in
de radioserie „Zendtijd politieke
partijen".
Abe Lenstra, dr, Max Eu we. Jan
Lemaire sr. en prof. dr. P. Geyl
zullen spreken over ..Mijn keuze".
Vanavond komen van 88.07
voor de t'levisie Bob Spaak oud
minister ir. Vondeling en J. J- A.
Berger met eenzelfde opwekking
voor de aa istaande - verkiezingen.
Op maandag aanstaande zullen de
TV kijkers in de zeven minuten
voor politieke partijen kunnen
kennismaken met de landelijke
lijsttrekker van de KVP prof.
Romme. Aan het eind van deze
week. zaterdagavond heelt de Lim
burgse KVP kandidaat de heer J.
M. Peters de zeven minuten TV-
spreekbeurt.
OE ®ritse actrice Vivien Leigh,
echtgenote van. sir Laurence
Olivier is gecapituleerd voor de TV.
Volgende maand komt zij voor - de
commerciële, televisie in de rol van
Sabina in het toneelstuk „The skin
of our teeth" van Thornton Wilder.
„Ik ben van- plan dit niet vaker te
doen dan hoogstens driemaal per
jaar, anders gaat de mensen mijn
gezicht, vervelen"' aldus Vivien
Leigh.
Ook sir John Gielgud is bezweken
voor de televisie .(en ook hij voor
de commerciële TV). Op 31 maart
debuteert hij voor dit medium
met „A day by the sea" van N.
C. Hunter.
ïn de volgende aflevering van
Pension Hommeles op maandag
avond 2 maart zullen als pension
gasten aanwezig zijn Ko van Dijk
en zijn echtgenote Teddy Schaank.
Ger Lugtenburg heeft op donder
dagavond 5 maart voor de AVRO-
TV de produktie van een drie-luik-
prcigramma met „Jqs Cleber in
Amsterdam", een arrangement van
bekende melodieën en bekende
plekjes in Amsterdam met mede
werking van Jos Cléber en zijn
orkest, illustrator Kees Bantzin-
ger en fotograaf Ed van der
Elsken, een kwartiertjé over vio
len en violisten, en een halfuur
Rita Reys.
(Advertentie l.M.)
Noch pasta Noch poeder 1 Noch rtsbberplaatjca
Maar kussentjes t>an soepel plastic waardoor
het kunstgebit aan de vorm der kaken, wordt aangepast»
■vrieuw J De SMÏG-kussertt- sentje blijft soepel. Laat zich
je» voor kunstgebitten gemakkelijk verwijderen alt
verlossen U dadelijk van de het vervangen moet worden,
pijn en liet ongemak tenge- Smaak- en geurloos. 100%
voig«j vnnecnloszittendgebtt. -.. Hygiënisch. Kan wórden
Het zachte plastic houdt het schoongemaakt in een hand-
gebit stevig op zijn plaats, omdraai. Geen "kleefmtdde-
omdat hetsoepel en elastisch Jen" meer, die men tedere
Ss als het vlees zelf, U kunt dag weer moet opl
ongedwongen eten, spreken, Vraag de SMIG-kussentjej
lachen. Het kunstgebit volgt en maak een einde - aan
olie bewegitiRen van de kaak het ongemak dat hot kunst-
en Uw tandvlees doet geen gebit U bezorgt BIJ alle
pijn meer. Het SMIG-ku^- apotheken en drogisten.
(Advertentie l.M.)
;-ï ypiPK mc^ndr j%n-ke&lo'nTsmetcing
f Advertentie f.M.J
AL van grote televisie program
s-ma's die in de VS by het begin
vanhet. winterseizoen vol geestdrift
zijn begonnen, hebben de strijd om,
de gunst-van 'de, kijker (en de 'ad
verterende firma's, - die het móeten
bekostigen) reeds verloren.
En als het \vaar is dat wat nu in
do VS gebeurd over een paar seizoe
nen ons deel zal zijn, dan is het in
teressant te vernemen dat daar de
meeste ra diöspelletj es het loodje
hebben moetenleggen; het .inbègrip
van „Twenty-one" .(het vragenspel
dat model'heeft gestaan voor ons
radiospel „Het hangt aan de muur
en het tikt"), en r „The 64,000 Ques-
ton" (waarnaar: Theo Eerdman's „Je
neemt'er wat van mee" gemaakt is).
Tot' de TV programma's dié bet in"
de VS nog steeds goed doen: beho
ren de cowboy-vervolg verhalen.
Bciencë-fiction verhalen boeken in
de VS 'op.de.TV nog. maar een ma
tig/succes.
7ELES de flegmatieke Britten
^-'kunnen in paniek raken.- Dit is
gebleken uit de nerveuze reacties op
een televisiestuk, waarin meegedeeld'
werd dat ereen ruimteschip boven
Londen was verschenen,
De politie kreeg kort na elkaar
verschillende telefoontjes van opge
wonden mensen.
Het stuk begon onverwacht met de
mededeling van de 'premier, dat er
een ruimteschip boven Londen ver
schenen was dat op het punt stond
om bommen te werpen. Onmiddellijk
daarna verscheen op het televisie
scherm het beeld van een satelliet
die roerloos boven Londen hing.
Woordvoerders van de televisie heb
ben later geschrokken kijkers: hun
verontschuldigingen aangeboden.
RADIO
ERNSTIGE MUZIEK
7.-108.30 KRO. Het concertgebouw
orkest voert civ. George Szett het con
cert no, 3 uit voor plano en orkest van
Bela Bartok. Aan de plano Theo
Bruins.
ïl-22—12.00 KRO. Mamis Wülemsen be
spreekt nieuwe klassieke grammofoon
platen.
opera
6.2b—€.45 VARA. Belcanto, een pro
gramma van aria's uit Italiaanse ope
ra's.
LICHTE MUZIEK
6.10—6.30 KRO. Muziekprogramma De
Springplank.
GESPROKEN (VOORD
6.45—7.00 Hilv, I. Verklezlngsuttz. voor
de CH'U.
7.407-53 VPRO. Ih zlln derde tézlng
over het liberale Jodendom spreekt
rabbijn Soetendorp over verschillende
Joodse standpunten.
DIVERSEN"' 7
8.05—p.3p VARA. Amusementsprogram
ma ,^*leln. acht uur dertien".:
8.309.30 KRO. Voorlezing van Albert
van palsum uit het boek. „Jezus In
zijn tijd" dóór Daniël Rops.
9,309.55 VARA. Het hangt aan de
muur en het ttkt.
a.55.10,10 VARA. Optreden van Dorus
met meneer Cor Stêyn.
30.45—11.05 VARA^ Verhaaltjes en
anekdotes ln „Zo hebben ze het me
verteld'' met MScke Ver&traete en
Kees Brusse onder regie van S. de
Vries Jr;.
Televisie
Het avondprogramma begint met een
uitzending voor de politieke partijen.
Vanavond de PvdA (8.00). Htema
het journaal en overzicht (B.07). Vervol
gens begint het KRO programma (8.27),
Allereerst „Blijf er niet voor thuis"
hierna een optreden van Peter Streuder
(9-07); vervolgens de tweede aflevertng
van Alfred. Hitchcock presenteert (9.22).
Tot besluit van de. avond het optreden
van tw-ee Amerikaanse comho's Horace
Silver en Sonny. Rollins, die voor zij
het zaalconcert van deze nacht gaan ge
ven in het Amsterdamse Concertge
bouw concerteren in de Singer Con
certzaal in Laren (9-47).
ERNSTIGE MUZIEK
10.0910.35 VARA. uitvoering van
twee cantates van J, s. Baeh
2.20—3.15 AVRO, Het Radio Filharmo
nisch Orkest met het grote omroep
koor en solisten voeren onder leiding
van Bernard Haitfnk uit 't GUgamesh
epos van Bohuslav Martlnu.
2.553,30. KRO, Een blazersensemble
voort werken uit van Mozart en Schu
bert.
3.30—4.oo KRO. Causerie van Willem
Andriessen, muzikaal geïllustreerd,
over dé tweede symfonie van Brahms.
10.30—11.00 AVRO. Muzikale cory-
pheeëh. Maria Callas zingt aria's uit
Italiaanse opera's,
11.15—12.00 KRO. In de reeks Muziek
van onze tijd een uitvoering van het
blaaskwintet van Arnold Schönberg.
fA IJ de deur draaide juffrouw
i.J Truus rich om en zei: „Dus je
weet het owêr een half uurtje ben
ik terug. Ik'moet alleen even naar
de tandarts. Blijf maar lekker zit
ten. Kijk maar een beetje Uit 't raam.
Dat is gezellig."
Mevrouw van Beekweggezonken
in haar enorme fauteuil knikte en
vertrok haar gerimpeld oude vrou
wen hoofdje tot de grimas, die zij
voor een geritststellende gliwlcch
htetcl. Maar toen de deur achter juj-
frouw Trtiits was dichtgevallen,
kwam er een venfjnig trekje om haar
mond.
„Kreng," zei ze.
'Want mevrowv van Beek koester
de een stille haat jegens de fikse
huishoudster, die haar nu al jaren
lang dag en nacht beredderde. Zo
mocht niks van juffrouw Truus. Ze
mocht niet eens huilen omdat haar
man gestorven -was. Dan zei juffrouw
Truus:. „Hè mens, stel je niet aan,
dat is al tvHntig jaar geleden, hij
fcomt al bijna xveer terug." En ze
mocht geen koekje bij de thee. Truus
wel. Die vrat koekjes. Maar zij niet,
omdat ze suiker had. En ze mocht
niet alleen in de hal van het flatge
bouw, omdat ze wel eens iets gepikt
had. Een fles melkOf een paar ap
pels uit het mandje, dat de groen-
tenboer 's ochtends altijd uoor de
deur van de buren zette: Wat gaf
dat nou? Maar ze had op haar kop
gehad van Truus, 't Kreng.
Door het raam zag mevrouw van
Beek haar huishoudster, aan de over
kant van de straat, in de tram stap
pen.
„Ze heb lekker kiespijn," dacht ze
triomfantelijk en rees behoedzaam
.uit haar stoel. Voor een vrouw van
vier en tachtig liep ze nog mooi
rechtop. Eerst ging ze naar koekjes
zoeken, maar de kasten waren na
tuurlijk op slof. Toen deed ze de
buitendeur open en keek in de hal
van de flat.. Er stond niets voor de
deuren van de buren. Teleurgesteld
wilde mevrouw van Beek. naar de
kamer terugkeren, maar opeens zag
ze dat het ijzeren deurtje van een
LICHTE MUZIEK
8.05—8.55 AVRO. Uitzending van een
Weens programma, gedirigeerd door
Robert Stolz.
11.29—12.00 AVRO. Ben Levi iaat nieu
we lichte Franse plaatjes horen.
HOORSPELEN
1.10—1.30 KRO. De Wadders.
5,30—5.50, VARA. Opa Dribbel en de
Rimboeman,
8.55—9-30 AVRO. „MUn naam is Cox!"
fl.30—111,25. KRO. Ambtelijke dwa
ling". een hoorspel dat gespeeld wordt
door een groep Amsterdamse Journa
listen.
GESPROKEN WOORD
3.303.50 AVRp. Derde en laatste le
zing van prof Wapstra over de voor
delen van atoomenergie.
6.00—6.15 IKOr, Discussie o.Lv. ds.
Ruitenberg naar aanleiding van do
laatste synodevergadering waar o.m.
gebedsgenezing sport en het kansspel
aan de orde zijn geweest,
DIVERSEN
10,45—11,15 VARA. Zondagmorgen ca
baret-programma. De Speeldoos dat
deze keer gaat onder Rotterdamse vlag.
9.45—10.00 AVRO. Impressie uit Parijs
door Jan Brusse-
T elevisie
MET commentaar van de heer F. J,
A. de Gijs en onder camera-regio
van WI*n Bary begint 's avonds om
7.3ö uur een uitzending van een avond
mis uit de parochiekerk van de Drie
eenheid ln Bloemendaal.
Eli PASO (Texas) Een raket
van het type Nlke-Hercules Is don
derdag stuurloos geworden en op
70 meter van een boerderij In
Nieuw Mexico ontploft. Zij had
toen 25 kilometer afgelegd. Niemand
werd gedeerd.
der brievenbussen niet op slot was
Ze deed het open 'en trok een lange
gele envelop te voorschijn. Ben beet
je hijgend vanopwinding -Uep ze er
zo snel a Is ze kon,-mee .naar binnen'
In de kamer ging ze aan tafel zit
ten en scheurde de envelop open: Et
zqt een krant in, een oud nummer,
uit de tijd van de crisis in Irak en
Libanon. Mevrouw van Beek had aï
jaren geen krant meer gezien. Juf
frouw Truss vond het niet nodig. Ze
uou-ujde het blad open, zette haar
bril op en bekeek nieuwsgierig de
achterkant. Een enorme margarine-
advertentie bevatte een foto waH een
blond jongetje, dat vrolijk in een bo
terham hapte.
"„Ach, dat is Fransje," zei ze teder.
Dat was haar zoon, nu een be-
langrijk zakenman van zestig -
maar in de laatste jaren zag me
vrouw van Beek hem in gedachten
steeds voor zich als het kleine jon
getje van toen. A
„Fransje eet zijn boterham,'' stelde
ze vast.
Ze draaide de krant om. Op de
voorpagina stond, met enorme letters
ouer de volle breedte: „Wereld op
rand van nieuwe oorlog." Ze las die
woorden wel drie keer, zorgvuldig
spellend. Toen beving haar opeens
een onbestemde angst.
„Truus!" riep ze.
Maar er kwam geen antwoord.
Gejaagd stond ze dp en liep de ka
mer uit. Op de gang was de telefoon.
„Ik moet Fransje opbellen," dacht
ze, ,Jk moet hem waarschuwen."
Ze wist best hoe het moest en hei
nummer stond bonen aan op 't lijst
je dat naast het toestel hing. Met
bevende vinger draaide ze het.
„Goedenmiddag. Met van Beek en
Co."
„Ik tuil Fransje," mompelde ze.
„Pardon, ik kdh u niet verstaan.
Met wie spreek ik?"
„Met mewrouuj van Beek."
i,0. 'n Ogenblikje mevrouw."
liet toestel .kraakte. Er ktuatn
een. andere vrouwenstem:
„Directiesecretariaat."
„1 k ben mewrouio van Beek. Ik
ben zijn moeder," zei ze.
„Ja ja, mevrouw eh, meneer is
in conferentie, maar ik probeer het
even,"
Even later klonk zijn stem:
„Ja moeder-wat is er?"
„Er komt oorlog, Frans," zei ze.
Wat zég je?v Hè, ft«eest eoen
stil :heren.g:Ja. moeder, wat wil je
.nou?'!
,,'t Staat in de krant," zei ze, „Er
komt oorlog."
„Ach, wat een onzin," Hep de'man,
„Je moet geen kranten lezen. Waar
is juffrouw Tnius?
„Die ts* lekker ndar de tandarts,"
zei mevrouw van -Beek, tiZe heb pijn
in d'r bek."
„O nou móeder, ik ben bezig
op het moment, maar ik kom gauw
bij je. Maak je maar geen zorgen
De stem aarzelde.
„Er komt helemaal geen oorlog,
hoor."
De buitendeur ging open en juf
frouw Truus kwam binnen,
„Dag Fransje," zei mevrouw van
Beek-teder. Maar de verbinding was
al verbroken. Ze legde: de- hoorn op
het toestel en ging schoorvoetend de
huiskamer binnen. Juffroüw Truus
stond bij de tafel met de krant en
de envelop en zei boos:
„Wat heb je.nou weer gedaan? Dat
is héél stout. Dat mag je niet- doen."
Mevrouw van Beek ging in haar
leunstoel zitten. Ze kreeg natuurlijk
weer op haar kop. Ze kreeg altijd op
haar kop. Moeizaam, probeerde zij
zich te herinneren, waarom ze daar
net za'n angst had gevoeld.
Maar ze was het nergeten.
KHONKBL
(Advertentie I.M.j
Da kortst» en voorde//gs(a opleiding:
(Bekcndm Schriftelijke Cursus)
éocr CEBALD BDILETT
Mendelssohn in hun plechtigste com
posities, hoewel er bij HSndel toch
vaak een zekere levendigheid op
trad.
Som3 werd mevrouw Peacock ge
prest terwijl zij zichzelf accompag
neerde „De Heer is mijn Herder"
te zingen. Zij deed dit op deze ayond
en Edmund, die altijd weer opnieuw
verrast werd door haar diepe alt, zo
verschillend van haar spreekstem,
verloor zich in herinneringen aan de
a keer dat hij haar voor het eerst had
ee? met een eigen gehoord, nu zes en twintig jaar ge-
Nonsens Witherhv'" zei Pdmund wil, Zijn lijfelijke aanwezigheid m leden, in het huis van haar moeder.
d.!?i )i i k y' JSdmunü huis een grote, krachtige man, Het was noc dezelfde rozenhoutetl
Peacock. „Ik heb geen seconde tn met een mooie kaqtaniehrtiiri* rainr - /if® oezeiiae xozennvuve
eevaar verkéèr Jii en miin vrrmw mooie Kastanjebruine snor pjgno met de vergeelde toetsen, het-
gevaar venteer, jy en mijn vrouw en zware bakkebaarden, die een ypifdA rbeirio en fWeifde vreemde.
heulen samen om mij als een oud breed blozend ccvricht versierdenzeuae meisje en üezertae vxeemac,
wijf te behandelen. En de wind is ^veranderdl hMroD 'n bS onSrk diepe stem dm zij plotseling vooxt-
om - als ik niet heel erg vergis. blrl manilr Ze was ionier Er bracht - het leek de stem van-e«i
En bovendien met die wind van jul- Xel ^ouw als moid^r AlIee^ ai f^ere. verborgen vrouw, rijp jer-
lie zou je geen .papieren zak kun- Srora^ okkend, - beangstigend. Daardoor
nen vullen!".
Toch was het advies niet onwel
kom: daar hij geen
had om naar zijn kantoor, terug te
gaan, was hij blij met het excuus
de zaterdag Zowel als een groot deel
eT. g«en andere redenen had de jongeman haar voor het eerst
/ies niet onwel- ^ren £®wcest- waren zijn dochters opgemerkt. Hij wist helemaal niet of
bSoSdere haSï *o1-op,±em> atmosfe5r ln hij haar stem wei mooi vond, maar
Dijzonoere naast gezm was nooit zo vreedzaam als zij WOnd hem'; op, zij zinspeelde op
wanneer papa thuis was. onvoorstelbare mogelijkheden, het
ub <M»«Muag «uw« ais ueu groot aeei De zondagmorgen was gewijd aan wa.s. een aanlokkelijk geheim, dat
van de zondag op de boerderij te de kerkgang. De Peacockfamilie zat coutf que coute onderzocht moesv
kunnen rondscharrelen in een sport- in de familiebank, het personeel worden.
broek metbéenwindsels en in zijn volgde op een afstand en ging'ér- En nu was ze zes en veertig en
oude tweedjasje: Zo gekleed, zo be- gens anders zitten, dicht genoeg in de moeder van zijn drie dochters,
zig, voelde hij zich beter op zijn de nabijheid om te tonen dat ze er- „Dank je, lieve," zei hij, toen rij
gemak dan in zijn keurige stadskle- bij hoorden, maar niet zó dichtbij van dé piano opstond. „Het was
ren, gedwongen cliënten te onder- dat het aanmatigend kon lijken. De prachtig." Toen hij haar vreemd ver-
vragén, testamenten op te stellen, keukenmeid die jammer genoeg legen blik opving, lachte hij. „Ik heb
akten van overdracht te passeren en maar het was misschien wel gemak- nooit .gedacht dat ik nog eens met
heethoofden processen uit hun hoofd keiyk 1 tot de afgescheiden kérk een trombone zou trouwen." -
„Edmund toch! Wateen onzinnig
gezegde!"
„Kom, wat nu?" zei Edmund.
„Kom Catherine." Hij trok rijn
wenkbrauwen op. „Zing jij nu de
Dorpssmid voor ons."
„Maar is dat wel gepast,
te praten. Al die werkzaamheden hoorde, stelde het vervullen van
vertegenwoordigden niet alleen een haar godsdienstplichten uit tot de
ander leven maar een heel andere avond, want het zondagse middag
persoonlijkheid, Dat werd door de maal, dat om één uur werd opge-
hele familie erkend, het was een diend gebraden lendestuk met
van zijn vaste grapjes, dat hen nooit twee groenten en een vruchtentaart
verveelde. ?,Je bent een schaamteloos was een instelling, die bijna even
wezen, Emily," placht hij dan te zeg- heilig was als de kerkdienst 2elf:
gen. „Je hebt twee mannen." En een onmisbaar- onderdeel van de vroe^ Sara ondeugend. „Is het wei
Emily, die. net deed alsof ze ge- zondagsviering, 's Avonds na de gewijd genoeg?"
schokt was/ antwoordde dan kalm: avonddienst, zaten ze rustig bijeen „Alle goede muziek is gewijd, Iief-
„Hoe kun je zulke dingen zeggen, om van het einde van de dag te ge- je," antwoordde hij met een knip-
waar de meisjes bij zijn nota bene!" nieten, zoals hun hart hun ingaf: in oogje.
Hij bracht haar soms werkelijk in een luchtig gesprek, met voorlezen „En is alle gewijde muziek goed,
de war met. zfjn nog vrijmoediger of musiceren. Vroeger toen de kin- papa?"
grapjes, maar ze genoot van die sen- deren nog klein waren was de enx- „Dat moet je liever aan je moeder
satié en was misschien in het ge- ge toelaatbare zondagslectuur de vragen." Daar ze begreep dat ze ge
heim dankbaar voor het feit dat, Bijbel en de Pelgrimsreis geweest, vaar liep door dit tweetal voor de
hoewel hij zich vaak bij haar oor- maar niet lang geleden was Tenny- gek te worden gehouden, weigerde
deel neerlegde, vooral in zaken, die sons In Memoriam aan de lijst toe-' mevrouw Peacock zich hierover uit
hem niet in het. bijzonder aangin- gevoegd. Ook de muziek moest voor te laten.
gen, hij toch op een prettige manier deze dag geschikt zijn Handel of (wordt vervol?*'
