Ml Voor twintig jaar en nu '.wmmmmms CARO Huisraad m WmMlMÈÊÊËïn Prof Lieftitick naar Suriname Belgisch vrachtschip aan de grond form wie ■voor televisie op zondagavond Oude Testament als cabaret Karei Appel mag .het :/cggen Hommeles I Hommeles II Radio is vijand van de welvaart Radio -uitvoering Mattheüs Passie Cater'ma Valerate karaat naar Nederland ülili Dé keus mr fat (even-.fONGERS Radi Niemv Guinea Stichting voor onderzoek naar kernmateriaal Radioseinen van Vanguard-I fóerom in té byten! SE DOCHTERS MN MEVROUW PEACOCK Don fier flag 19 maart 1959 TWINTIG jaar geleden legde Adolf Hitler de laatste grondslagen voor de tweede wereldoorlog. Wie zich die tijd herinnert, weet nog wel van de ontsteltenis, die de bezetting van Praag en de val van de Tsjéeho-Slo waakse- republiek verwekte. De vrije wereld was aan erge dingen gewend geraakt, maar ze koesterde toch ook altijd nog de heimelijke hoop dat er iets mis zou lopen met Hitler en dé zijnen. Een militaire opstand of burgerlijke ongehoorzaamheid of een grootscheepse on derlinge nazi-ruzie; dp de een of andere-manier moest het nazi-bewind eens de verderfelijke gevolgen ondervinden van zijn eigen misdadigheid. Maar er gebeurde niets, wat deze hoop ook maar enig voedsel gaf.-De verdwijning, vau Tsjer.ho-Slowakije yan- de Europese landkaart was een nieuw bewijs, dat het wachten en wensen alleen maar. teleurstelling bracht. Rechtlijnig en consequent waren de gevoelens in de democratische lan den niet. Men wenste, dat er iets tegen de Hiiler-cJub zóu gebeuren. <»n men wenste tegelijk, er zelf buiten te blijven. In Groot-BriUannië echter begon na de maart-gebenrténissen wel de mening de overhand te krijgen, dat bet nog verder aannemen van een lijdelijke houding alleen rnaar rampspoed kon betekenen. In Frankrijk echter wilde de verblindheid ook nu nog niet .wijken, ai zag de regering wel in, dat het op deze manier onherroepelijk moest mislopen. Ieder weet. hoe het verder is gegaan. En wanneer dan thans president Eisenhower in een rede verklaart,'dat hét afkopen van een agressor een slechte en gevaarlijke politiek is en dal geen volk'ooit een oorlog heeft ver- meden door te weigeren, voor zijn rechten op te komen, dan is het-duidelijk dat het gebeuTde van twintig jaar geleden en de gang van zaken daarna hem waarschuwend eri ^Velsprekend voor ogen staan. EN kan wel eens de redenering horen, dat West-Europa zich niet zo druk moet maken over Berlijn. Wanneer Duitsland verminkt en verkleind is en wanneer vele. miljoenen Duitsers thans zuchten onder een communistisch beivind» dan hebben zij dat alleen maar aan zichzelf, je wijten. -Waarom ruzie te maken en risico te lopen om Ber lijn? En plotseling horen we dan de, Fransen van twintig jaar geleden weer vragen, waaróm zij zich druk moeten maken om Dantzig. De tijd heeft intussen die vraag wej beantwoord. H.ct ging. maar nauwelijks om Dahtzig. Het ging om oneindig veel meer. Ook nu gaat het. ternauwernood Om Wést-Berljjn alleen, al zou er toch reeds iets beschamends in zitten de ruim twee miljoen mensen daar in de steek te laien. Wat óp bet spel staat is de vraag of de verdragen, wélke dé volken eikaars .bestaan verzekeren, gehandhaafd zullen, worden. De vrijheid hangt daarvail af. En deze vrijheid is in feite ondeelbaar. Een stuk er van prijsgeven om eeii ander stuk te bewaren, zou een even verderfelijke poli tiek rijn als ze dat twintig jaar geleden is geblekem Het gaat dan ook alleen maar schijnbaar óm West-Berlijnhet gaat; iri werkelijkheid om heel de vrije wereld en kunnen wij er wel bijzeggen, om de moed en de hoop van de onvrije wereld. Men mag daar niet te licht over denken. Nó is er natuurlijk aanleiding genoeg om er de "aandacht op té vestigen, dat Chroesjtsjew geen Hitler is. Hitier zocht, de oorlog, de Russische dicta tor zoekt rijn. doel eind eit zonder oorlog te bereiken. Het verschil is er, cn daarom is thans de toestand ook lang niet zo gevaarlijk al? in 1939. Maar er is dan toch zoiets als een ultimatum en er is in elk geval de aankondi ging van daden, die "niet overeenkomstig de verdragen rijn. Eii daar is wel degelijk ook de dreiging van onheil, wanneer het Westen, in gebreke blijft, voor zijn rechten op te komen. f XT'T'AT op het ogenblik intussen velen vrees inboezemt, dat is de drei ging van onheil, ais het Westen wêl voor zijn rechten opkomt. De oorlóg, die iri 1938 en 1939 als een zwarte wolk naderde, was in ai zijn wreed en redeloos geweld toch heel wat minder kwaad aardig dan de ai-vernietigende strijd met kernwapens, die nu moet worden gevreesd. Men moet er zich echter rekenschap van géven, dal een toegeven aan Chroesjtsjewniet. alleen de uitrusting met kernwapen* in tact laai. maar bovendien Europa tót een- moreel ontwricht en feitelijk onverdedig baar, gebied zou maken; zoals in 1939 Tsjecho-Slowakije. Deze machteloos heid betekende wei allerminst veiligheid, want de dan zeer waarschijnlijk geworden oorlog met kernwapens zou onze landen zeer beslist niet sparen. Wanneer wij deze dingen constateren, dan zeggen wij er meteen hij, dat de toestand volstrekt niet wanhopig is; en het is onze volste overtuiging, dal hij gunstiger zal blijken te zijn, naarmate de Westelijke Janden vastbera dener voet bij stuk houden. De topconferentie, waaraan Eisenhower zich riu bereid heeft verklaard deel te nemen, zal dan ook niet op die van Mün- chen kunnen lijken, waar de Westelijke staatslieden verschenen als reeds verslagen mannen. Het been stijf houden is natuurlijk iets anders dan het zoeken naar be paalde-mogelijkheden in het Duitse vraagstuk. Wij zouden ons kunnen voor stellen, dat de Westelijkedeelnemers naast een vastbeslotenheid,-.geen rechten prijs te geven, een aantal denkbeelden ontwikkelen, die in de Duitse kwestie en in midden-Europa in het algemeen enige ontspanning kunnen brengen. PARAMARIBO. De Nederlandse finaneieel-economische deskundigen prof, L'ieitinck en dr. Goedhart wor den op 16 april in Suriname ver wacht Zij zijn door de Surinaamse regering uitgenodigd om advies uit te brengen over de finaneieel-econo mische toestand en ontwikkeling van Suriname. PORT SAÏD. Het 7.176 ton me tende Belgische vrachtschip „Capi- tajne Limbor" is drie dagen geteden in de Rode Zee in de nauwe straat Tiran aan de grond gelopen. De Nederlandse sleepboot Rode Zee is gisteren in Port Saïd aange komen op weg naar Tiran. De „Capitaine Limbor" was met een lading stukgoed onderweg naar Aden. IN de „Omroepgids". het orgaan van de NederL Chr. Radio Vereni ging van deze week legt mr. A. B. Roosjen verantwoording af tegenover de leden met betrekking tot liet be sluit van 'de NCRV om na 1 april bij toerbeurt met -de andere omroepen het zondagavond televisie-program ma te verzorgen. Voor velen in prot. chr.. kring le vert deze zondagsarbeid problemen; van levensbeschouwelijke aard op. De technische faciliteiten van de televisie zijn echter van dien aard, aldusmr. Roosjen; dat het door programma's op een eerder tijdstip op telerecording op té nemen mo gelijk is de zondagsarbeid tot' 'een minimum te beperken. Met betrekking tot de inhoud van de NCRV zondagavond pro gramma's merkt mr. .Roosjen op: „'Steeds zal er zorgvuldig éoor ge waakt dienen te worden, dat onze programma's iri overeenstemming zijn met liet karakter van de zon dag, als zjjnde de dag des Heren". Waarop dit ih de praktijk neer komt blijkt uit de opsomming van voor de zondagavond geplande NCRV programma's. OP de eerste NCRV-zondagavond wordt, een gedramatiseerde docu mentaire uitgezonden over William Penn. de quaker die gestreden heeft voor zijn geloof, (Telerecording). Zondag 37 mei is de NCRV op nieuw aan de beurt. Dan zal (even eens in telerecording) door solisten, koor en orkest een programma wor den uitgevoerd van werken van Bach en Handel. Dit wordt een maand eerder opgenomen in de Geertekerk in Utrecht Op dezelfde wijze zullen op daar op volgende zondagavonden televisie spelen als „De eerstgeborene" van Christopher Fry, handelende over Mozes: „Joseph in Dothan" en „Jephta" van Vondel en „De bloedi ge getuide" over de geloofsheld Rod ger Williams-worden gepresenteerd- Andere voorbereidingen betreffen documentaires over de geestelijke zorg van de strijdkrachten, de werk zaamheden van het instituut „Kerk en Wereld" en de kinderrechtspraak. Morgen komen wij In deze rubriek terug op de plannen öïe de AVRO- TV in de komende maanden hoopt tc realiseren. EEN aantal Italiaanse kranten is onlangs begonnen met een nieuw boe Lei verhaal, dat een ongewoon suc ces werd: de geschiedenis van Adam en Eva, gevolgd door andere, tafere len uil dé'Bijbei; De figuren uit het Paradijs verhaal waren voor die ge legenheid gekleed in decente bad pakken. Een iets minder extreme be werking van een Bijbelse episode viel gisteravond voor de radioluis teraar te beleven, die op de VARA had afgestemd, namelijk het boek Esther in een soort eabaretvorm. Ter gelegenheid van het Joodse len- tefeest Poeriem had Jan C. Hubert het verhaal van de schone koningin Esther naverteld in dialogen "en liedjes. Een tamelijk hachelijke on derneming die echter duidelijk bin nen de grenzen van de goede smaak bleef. Het boek Esther vertelt hoe deze Joodse koningin, echtgenote van de Perzische koning Ahasveros, haar volk redt door het uitschakelen van Haman, door zijn „oplossing van het Joodse vraagstuk" een van de" vroeg ste voorlopers van Hitter. De bewer ker had er voor gezorgd, dat een vergelijking van de snode Haman met- zijn afschuwelijke navolger in het recente verleden zo tastbaar voor de hand lag, dat het zelfs de meest verstrooide luistex-aar iniet kon ont gaan. Ondanks alle kwaliteiten van deze merkwaardige bewerking vin den wij het nog steeds een onwen nige gedachte: het Oude Testament als musical, bijna even onwennig als die Italiaanse strip over Adam en 'Eva. B. v. K. OP donderdag 2 april zendt de AVRO-TV weer éen programma „Alles gaat naar wens" uit. Dimitri Frenkel Frank zal dan gastheer zijn voor de omstreden Nederlandse kunstschilder Karei Appel, domicilie houdende te Parijs. VOLGENS een: bericht in een van de ochtendbladen zou. het einde "Van „Hommeles" in zicht. zijn. Annie -M. G. Schmidt zou, volgens dit blad, van mening zijn dat je niet te lang op-het zelfde thema moet doorbordu ren. En het voegt hieraan toe: „Ver standig maar ook jammer", Wim lbo, de producer van „Hom meles", bij wie we naar aanleiding van dit bericht ons licht opstaken, vertelde:Er ..worden links en rechts besprekingen gevoerd voor het vol gende winterseizoen, nog niets staat vast en alléén al daarom is een be richt als „einde van Hommeles" op zijn minst voorbarig. IN de volgende „Hommeles", op 5 .april,een zondagavond dus. treedt als gast Cruys Voorbergh>op en ook zullen de kijkers dan terug zien Roekïe Aronds, als het vriendin netje van. Dinky, en Henk Janmaat, die eens een bevriende, relatie van Paula speelde. Dit zal dan tevens de eerste (en laatste) „Hommeles" van dit seizoen zijn waaraan geen tele recording te pas komt. Op 24 mei. ook een zondag, wil men nog een bloemlezing uit „Hom meles" geven. „Dan hebben we al die telerecordings tenminste niet voor niets gemaakt," aldus Wim lbo. WIJ zijn een natie van thuis blijvers geworden," aldus in een rapport naar aanleiding van het fascinerende toestel, dat hete gezin nen aan de huiskamer bindt, „Radio is een vijand van de welvaart". Deze studie, zo lezen we in het personeelsorgaan van Van der Heem. verscheen 24 jaar. geleden in de Verenigde Staten. Iedere dag zitten 40 miljoen Amerikanen 100 miljoen men bij hun radiotoestel, daarmee de geldcirculatie en dus'de economi sche ontwikkeling Stremmend. Som ber is vooral dc stemming bij bedrij ven. die hun omzetteii zien dalen door de thuisblijvers. Tenslotte voor spelde het rapport dat het sociale verkeer tussen de burgers onderling nog meer schade zou gaan lijden, omdat men geen stap'-meer buiten de deur zétte. Door slechts het woord radio te veranderen in het woord televisie zou het een gloednieuw rapport kun nen zijn. En dan mag het rapport uit 1935 een waarschuwing zijn voor al te sombere voorspellingen over de T.V. Getrouw aan de traditie zendt, de AVRO op Palmzondag tussen 12.00 en 4.15 uur de „Mattheus Passion" van Bach uit. De uitvoering uit het Concertge bouw uit Amsterdam staat onder lei ding van Eduard van Beinum. De tenor Ernst Haefliger zingt de par tij van de Evangelist, de bas Heinz Rehfuss die van Christus. Voorts werken mee de sopraan Erna Spoo- renberg, de 'alt Hilde Rössl-Majdan, Richard Lewis in de teaoraria's, David Hollestelle in de basaria's en de bas Hans Wilbrink in de kleine partijen. Koren- en orkest zijn het jongenskoor „Zanglust" onder leiding van Willem Hespe, het Toonkunst- koor, afdeling Amsterdam (koorlei der: Frans Moonen) en bet Concert gebouworkest. Zangeres en. filmster Caterina Vale nte zal op 3 april voor een kort goodwill-bezoek naar Nederland ko men. Momenteel treedt zy voor enke le dagen op in Brussel. Zij zou plannen hebben „Een beetje" in haar. repertoire op te ne men, zowel in het Frans als in het Duits. Ook. zou zij voor Decca het merk waarvoor zij sedert kort werkt hiervan (tot vreugde van het duo Schailies-Van Hemert) een grammo foonplaat zingen. Voorts Brieven, telegrammen en geschen ken (groot en klein) voor Teddy Scholten komen nog steeds en op vele adressen binnen. Eén adres luidde „aan de charmante zangeres van 'n beetje". De P.T.T. had er geen moeite mee. Óp het ogenblik wordt tussen Mos kou en de Hongaarse hoofdstad Boedapest een aantal televisie- relais-lorens gebouwd van bijna dertig meter hoogte, zodat de Hon garen in 1961 de Russische televi sie-uitzendingen zullen kunnen volgen. Dergelijke torens zullen ook'worden gebouwd tussen Mos kou en Warschau, Praag, Boeka rest en Sofia. In het winterseizoen 1959-1960 zaï Tom (Dorus) Mandeis voor de VARA een tournee door het land gaan maken. In aansluiting op onze berichten over AVRO's „Radio Jeugddag 1959" valt thans nog te melden dat het avondconcert zal worden ver zorgd door het Nationaal Jeugd orkest o.Lv. Nico Hermans. Het programma vermeldt werken' van Handel, Glinka en Honegger. üiiiiiiii iiiiiil iililiii; ill ONDER het lopen op straat had mijn goede vriend Keen, een be drijvige free lance journalist, die be reid is elke .ruimte adequaat te vul len, mij uitgelegd dat se te veel vroeg en waarom. Want hij lipt in scheiding, een smartelijk proces, in meer dan één betekenis van liet woord. „Mijn advocaat zegt dat 't bedrag pure onzin is, maar haar advocaat wil er het onderste uithalen, begrijp je? Maar dat hoef ik toch niet te doen?" Natuurlijk' niet," zei ik, zonder veel overtuigingskracht overigens, ivant ik mis, ook op dit gebied, elke deskundigheid, aangezien ik nog nooit gescheiden ben, zelfs niet tus sen tafel en bed. Soms hebben mijn Advertentie t.M.}'. NEVEDA wol 'n klasse 1_ apart! Voor 2 Nevada wikkels leuke borduürkoartjes Neveda, Rokin 118, Amsterdam* Vanavond Advertentie I.M) WHcPT 7,'N avond-dat had IK VERGETEN. IK. BREM© JE ZELF W£LTSRU6. ALS IK fAE NU E'/EN GA VER KLEDEN, DAN KUN JU DAT BEVALLIGE neusje VAN JE POEDEREN JE SCMUNT NOGAL OP COMFORT GESTELD TE ZIJN SKERVOOR'n VRUGEZEt. TU55EN TWEE HAAKJES: HESJE AL MET EVAN Orde Gemaakt dat HIJ ME VANAVOND TERUGBRENGT ..EN KIER BRENG IK M N EEN2AME NACHTEN °Q OR LIPPENSTIFT AlS fcRitMAND KOMT lukt héial^omk Ntr MIJN ARMtN HCÖ LOS- f eA-tRKT. tVt/iLflTtK. fff Hfcti WflT D HltR 6EBÉURD?h/ACHrm2Al LOóMAAhtN rNU 6£WAP£r(D£ KtSm Ht£&£N OfD tmNGteoNDtrt i ik Denk d/vt ztmrori 'Z£ KLERÊN AAM Kotro nt£>&tn biRooto m ff 20 UERD tK DAM QNDELYKGEINNDBN ENTHADOCXM/er Ycét CATARAKXTEM 2VN,C~eCOOFtK. DesToRn mas urróeuveQ, WJS KUIAM MENDE LAD!MG INSPECT&lfN HUH? AU£HAAt£N. fié WEESTER! KYX f/teRES! D'RUGT NK£P£C ONDER Al MM... BOEL HANGT 'N BEETJE3*mE&c AAA R.'TEAM AJfET V€£LK»JAAD 2D. CATcRMAAR OEMS R&WT2E77EN OEF.'DA EER 2lvARE JONGEN 2EG. WAT ZEG JE VAN ZO'N fP/COT?/D/BMD DAAR BENEDEN WMA DE KRANEN 'ARS GEBLAZEN. o ernstige muziek S.D58.40 AVRO: Het Kamerorkest l Musici cl cl Solaio voert werkejj uil van Richter en Haydn. 8.40—9.05 AVRO: Elly Amelinc zI«S* met begeleiding van Herman Uhlhorn, piano, liederen van Hugo Wolf. 10.1010.40 XCRV: Gczinus Schrik be speelt, het orgel van de Martinikerk in Bolsward. 11.2012.00 NCRV: O.J.v. Bruno Wal ter voert het Philadelphia Symfonie Orkest nit- de xesde symfonie van Van Beethoven. LICHTE MUZIEK 10..1510.50 AVRO: Maria Zamora speelt met haar sextet Spaanse melo dieën, 11.2512.00 AVRO: Nieuwe lichte plaatjes in Jan Koopmatis Dlscotarla. HOORSPELEN 9.(1510.35 AVRO: „pe glazen toren" een hoorspel naar de gelijknamige Duitse film. DIVERSEN - 7.038.00-AVRO: „Ga er eens even voor zitien" Biet lichte muziek en een nieuwe afleverlris van de avonturen nan de ontbijttafel van Albert de Koning. 8,0010-00 NCRV: Amusementspro gramma met o.m. het radiospel „Wie, T elevisie DE NTS opent de avond (8.00) met journaal en wecroverzicht. Hierna de VARA (8.20) om te beginnen de „Spiegel tier Kunsten". Vervolgens (Ö.flO) de Codo-show met Donald Jones cn corcie Brokken en daarna (9.15) een cabaret-programmaatje van „dingen en ondingen" onder de tjtel „Splinters en balken". DEN HAAG He minister van Zaken Overzee en de minister van Financiën a-L hebben een „stichting geologisch onderzoek Nederlands- Nleuw-Guinea" in het leven geroe pen. Deze stichting heeft ten doel de organisatie en uitvoering van een al gemeen economisch-geologisch on derzoek in Nederiands-Nieuw-Guinea met. bijzondere aandacht voor nucleair belangrijke delfstoffen. Dit zal geschieden in samenwerking met de dienst in Ned. N.-Guinea, belast met de zaken van de mijnbouw. Terzelfder tijd is bij de^ Tweede Kamer ingediend een ontwerp-mijn- wet voor Ned. Nieuw-Guinea. ter vervanging van de bepalingen van de mijnwetgeving in het voormalige Nederlands lndië, die tot nu toe in Ned. Nieuw-Guinea worden toege past. Zij werken niet meer bevredi gend in verband met de bijzondere toestanden en omstandigheden in Nw.-Guinea. WASHINGTON. De directeur van het Amerikaanse Vanguard- project, dr. John I'. Hagen, heeft verklaard, dat het wel heel prach tig Is, dat da, radio van de kunst maan Vanguard-J na een Voj. jaar nog steeds werkt, maar dat de Amerikaanse geleerden hem nu toch ivel eens zouden willen laten zwij gen. Zij weten alleen niet hoe. Dr. Hagen zei, dat de radioseinen van dé Vanguard-I de radio ontvangst van de later gelanceerde kunstmanen bemoeilijken. Hij ver klaarde, dat hét gebruiken van de energie van de zon als voedingsbron voor" de radio batte rijen, zoals in de Vanguard-I, in de toekomst onge twijfeld een belarigx-ijke rol zal gaan spelen in do ruimtevaart, maar dat op het ogenblik ook ernstig wordt overwogen om in de toekomstige kunstmanen mechanismen aan te brengen, waarmee de radio kan worden „afgezet". vrouw en tic er toet eens zin in, na- tuurlijk, waar de volgende ochtend denken we altijd „nóu jaen blij ven toch bü elkaarMaar Kees ts een doorzetter. „Nou heeft mijn advocaat een te genvoorstel gedaan," sprak hif. „Maflr zij We stonden voor het flatgebouo) waarin hij nu (alleen) woont. „Loop je nog even mee naar bin nen?" vroeg hij. Toen de lift ons op zijn etage had uitgeworpen, vonden we de gang pol meubelen en huisraad. „Er is iemand aan 't verhuizen" stelde ik vast. Maar hij zei:. „Verrek dat is mijn bureau. En dat is mijn prullemand." In zijn fiat wemelde het uan men sen. SJornoeriieden. Een agent. De werkster, die schreiend riep: jk kan er niks aan doen meneer." En een plechtig iemand met sombere kijkers die zei: -• ,Mag ik me even voorstellen? Knor. Deurwaarder. ,Jlangenaam,": antwoordde Kees. „Dit zeg ik. een beetje uit gewoonte" want als ik het goed zie is u bezig', al mijn aardse bezittingen naar bui ten te dragen." „Eis van uio vrouio," zei de heer Knor somber. .JLUes staat op haar naam." „Ja, maar dat hebben we alleen gedaan voor het geval ik eens failliet zou-gaan," sprak mijn vriend ntiief. De deurwaarder glimlachte alleen, maar moedeloos. „Zoudt u even willen opstaan Zei een der sjouwerlieden tegen mij. Toen i?c oprees uit de fauteuil droeg hij 'm de kamer uit. Kees verdxveen in de keuken en keerde terug met een fles ge never. Meneer Knor, ligt hier al beslag op?" vroeg hij. „Op het moment nog niet," ant woordde dc man. en zijn osen wer den wat minder droevig. We kregen allemaal een glaasje. Alleen de agent weigerde spijtig, doch vastberaden. Als u het mij vraagt toorden die jongens onderbe taald, voor een beroep dat zoveel, oovenmenselijke versterving vereist. Daar de pick up nog in het ver trek was zette Kees, een plaat op en terwijl Mariene Dietrich „Go away from mij window" zong, zag^n wy zijn boeken naar buiten dragen. En zijn bed. En zijn hangkast. ,,'t Werd stil aan tafel, 't tons of toijn en brood, geslagen werd al uit de greep der handen'," zei mijn vriend. „Ken je dat? Het is een vers van de heer Winkler Prins. Geen lit teraire God, maar het valt me in. Hé, meneer Knor, mijn schrijfma chine mag ik toch wel houden? Dat is me brood." De man schudde zo treurig van neen, dat we- Item nog eens inschon ken. „Go nwayronp Mariene. En brak. plotseling af. omdat een der sjouwers aan de pick up toe was. Zijn collega klom op een stoel en nam de gordijnen af. ,,'t Is wel onvrij zo," rei Kees. „Moet dat nu écht?" „Eigenlijk zou ik ook de vloerbe dekking moeten verwijderen," zei de lieer Knor melancholiek. „Maar dat zie ik door Ae vjngers." Hij keek rond'ih de lege kamers. .„Ach meneer, vrouwensprak hij en drukte ons de hand ten af scheid. IVe bleven ariiter op de vloer, met de fles en de twee glaasjes. Er werd gebeld. Een ernstige heer stond op de drempel. „Personele belasting," zei hij. -„Ik kom uw iriboedel schatten." Meneeru had geen beter moment kunnen kiezenzei Kees. „Do come in." De belastingheer bleek niet absti nent. Toen de situatie hem uit de doe ken was gedaan, vertelde hij boeiend over rijn eigen selxeidinpen, icant hij bleek een man vol zrervoeringen, die geregeld trouwde, doch .later spijt kreeg. Bij het afscheid was zijn hand druk vwrin en ferm. „Kop op meneer," zei hij tegen Kees. „U fcowit wel weer uit deze Tixoeilyklieden Waaruit weer volgt, dat al die praatjes over keiharde belastingmen sen, sterk overdreven zijn KRONKEL (Advertentie LM.) 31 „Je moet er met hem over spreken, Edmund." „Dat kan ik moeilijk doen. lieve." „Het is je plicht. Zij heeft een' slechte naam." Catherine sloop weg. Ze had ge noeg gehoord te veel. Het werd tijd dat ze in actie kwam. Maar wat voor actie? Het was ge makkelijker gezegd dan gedaan. De eerste stap lag voor de hand: daar zij hem, volgens de gewone loop van zaken pas over vier weken zou zien, en er in die tijd van alles kon gebeu ren, moest ze beginnen met hem een brief te schrijven. Dat zou hem op zichzelf al verwonderen en een mijl paal zijn in hun relatie, hem duidelijk aan baar bestaan herinneren, want er was nog nooit eerder aanleiding geweest hem te schrijven. Boven dien zou ze hem brutaalweg met „Waarde Robert" aanspreken, maar toch niet te vrijmoedig, want-'om er de aandacht op te vestigen en tege lijkertijd een zekere verlegenheid te doen blijken zou ze eerst „meneer Crabbe" zetten eri het dan door schrappen en er „Robert" boven zet ten. Wat ze schrijven moest was het volgende probleem en hoe ze het decorum moest combineren met de nodige vertrouwelijkheid. Eerx ont wakend enthousiasme voor literatuur was hierop het antwoord. Zijn be langstelling ging behalve naar me vrouw Stap let on, voornamelijk uit naar boeken, boeken waren dus de gemakkelijkste en de meest onschul dige manier om contact te zoeken. Waarde Robert, begon ze in gedach ten. zóu je zo vriendelijk willen zijn om mij een boek te lonen, alsje- dooi GEBALD BUUETT blieft? Mama weet niet dat ik aan je schrijf, ze zou het misschien niet goed vinden. Als je het een paar we ken kunt missen, zou ik graag dat gedicht willen lezen waarover je met ons sprak, Perzisch geloof ik, om trent het volmaakt begrijpen van het droevige bestel der dingen, liet kionk heel mooi en ook oorspronke lijk. Nu moet ik eindigen. Hartelijke groeten, Catherine. Om deze brief. „Privé" gemerkt, zodat hij niet tussen de zakenbx*ie- ven zou raken, weg te sturen, moest ze een postzegel uit mama's bureau tje stelen en toen stilletjes naar liet dorp glippen: beide misdaden be dreef zij zonder enige scrupule. Wanneer" het boek kwam, als liet kwam, voorzag ze vragen én uitleg gingen, maar in haar verlangen om de strijd te beginnen, weigerde ze daar verder over na te denken. Zij had er maar" een vaag idee van waar „het droevig bestel dingen" op sloeg: het enige bestel dat zij wilde versloren was liet plat) waar zij. te recht of len onrechte, mevrouw Sta plet on van verdacht. Zij twijfelde er geen moment aan dat, wat er tus sen die twee gaande was, het werk was van mevrouw Stapleton en niet van Robert; hij was het on schuldige, voorbeschikte slachtoffer zoals Henry Maltravcrs in Liefdes verdriet of Zo zijn vrouwen. Want Robert was geen flirt zoals die mal le kapitein Beckoning. Hij was ern stig en goed en vol diepe gedachten, geen luchthartige bedrieger. Zij dacht nu nog met een gevoel van sensatie aan de plechtige handkus in het kan toor, drie maanden "geleden. Een ver bijsterende episode, maar niets kon eerbiediger zijn geweest dan dit exm- stige gebaar. Zij aarzelde pas toen zij met de brief in haar hand voor de gapende sleuf van de brievenbus stond en toen alleen om nog inniger te genie ten van het dramatische moment, de heerlijke beangstigende sensatie op het punt te staan een onherroepe lijke daad te begaan, waarvan de ge volgen niet waren te voorzien. Haar vjngers lieten de brief los. Hij viel, licht als een zucht in de bus en was niet meer terug te roepen, in gedach ten reisde zij m^e en zag Roberts gezicht vol ernstige sympathie -r terwijl hij hem las. „Zot Waar ben jij geweest?" vroeg Sara, toen ze terugkwam. „Koe zo? Is er naar mij gezocht?' „Mama vroeg naar je. Ik geloof om bloemen le schikken." „Wat, alweer? Ze zijn al een keer geschikt vandaag. Zijn ze vanzelf weer in de war geraakt? Wat knap van ze!" Catherine pruttelde nog over - bet haar aangedane onrecht. „Natuuxdijk moest ik het weer ont gelden, omdat ik er niet was. De bloemen, jawel! Ze had wel iets be ters kunnen verzinnen." „Wind je niet zo op, ezeltje," zei Sara. „Het wus het beste wat ze zo opeens wist te bedenken." „Ik wind me met op. Maar het hangt me de keel uit zo aan de iex- band te lopen. En jou? Ik heb soms grote zin om weg te lopen." Omdat haar geweten niet helemaal zuiver was- voelde ze zich enigszins zenuwachtig en liet haar gevoel voor humor haar in de steek. „Een goed idee," zei Sara, haar verbazing óver deze ongewone uit- bai-slitig verbergend. „Lalen we s men gaan. Jjj kunt Rosalind zijn. Je zult er als jongeman heel aardig uit zien en ik kan je Celia zijn. En dan nemen we Harry Dawk ins mee als Touchstone. Maar waar moeten W® ti een? Er zijn helemaal geen geschik te bossen hier in de buurt." De toespeling 'op Shakespeare gaf Catherine, doordat ze haar aan school herinnerde, een idee. „Waarom zouden we niet een paar dagen naar rillen. Skimmer kunnen gaan? Ze heeft ons al 20 vaak ge vraagd." „Jou, mij niét,", sprak Sara tegen. „Zewas jouic boezemvriendin, na dat ik van school was. Ik ken haaf nauwelijks." (wordt vervolgd)

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Parool / De Schiedammer | 1959 | | pagina 1