Ml
Voor twintig jaar en nu
'.wmmmmms
CARO
Huisraad
m
WmMlMÈÊÊËïn
Prof Lieftitick
naar Suriname
Belgisch vrachtschip
aan de grond
form wie
■voor televisie op
zondagavond
Oude Testament
als cabaret
Karei Appel mag
.het :/cggen
Hommeles I
Hommeles II
Radio is vijand
van de welvaart
Radio -uitvoering
Mattheüs Passie
Cater'ma Valerate
karaat naar
Nederland
ülili
Dé keus mr fat (even-.fONGERS
Radi
Niemv Guinea
Stichting voor
onderzoek naar
kernmateriaal
Radioseinen van
Vanguard-I
fóerom in té byten!
SE DOCHTERS MN
MEVROUW PEACOCK
Don fier flag 19 maart 1959
TWINTIG jaar geleden legde Adolf Hitler de laatste grondslagen
voor de tweede wereldoorlog. Wie zich die tijd herinnert, weet nog
wel van de ontsteltenis, die de bezetting van Praag en de val van de
Tsjéeho-Slo waakse- republiek verwekte. De vrije wereld was aan
erge dingen gewend geraakt, maar ze koesterde toch ook altijd nog de
heimelijke hoop dat er iets mis zou lopen met Hitler en dé zijnen. Een
militaire opstand of burgerlijke ongehoorzaamheid of een grootscheepse on
derlinge nazi-ruzie; dp de een of andere-manier moest het nazi-bewind
eens de verderfelijke gevolgen ondervinden van zijn eigen misdadigheid.
Maar er gebeurde niets, wat deze hoop ook maar enig voedsel gaf.-De
verdwijning, vau Tsjer.ho-Slowakije yan- de Europese landkaart was een
nieuw bewijs, dat het wachten en wensen alleen maar. teleurstelling bracht.
Rechtlijnig en consequent waren de gevoelens in de democratische lan
den niet. Men wenste, dat er iets tegen de Hiiler-cJub zóu gebeuren. <»n men
wenste tegelijk, er zelf buiten te blijven. In Groot-BriUannië echter begon
na de maart-gebenrténissen wel de mening de overhand te krijgen, dat bet
nog verder aannemen van een lijdelijke houding alleen rnaar rampspoed
kon betekenen. In Frankrijk echter wilde de verblindheid ook nu nog niet
.wijken, ai zag de regering wel in, dat het op deze manier onherroepelijk
moest mislopen.
Ieder weet. hoe het verder is gegaan. En wanneer dan thans president
Eisenhower in een rede verklaart,'dat hét afkopen van een agressor een
slechte en gevaarlijke politiek is en dal geen volk'ooit een oorlog heeft ver-
meden door te weigeren, voor zijn rechten op te komen, dan is het-duidelijk
dat het gebeuTde van twintig jaar geleden en de gang van zaken daarna
hem waarschuwend eri ^Velsprekend voor ogen staan.
EN kan wel eens de redenering horen, dat West-Europa zich niet zo
druk moet maken over Berlijn. Wanneer Duitsland verminkt en
verkleind is en wanneer vele. miljoenen Duitsers thans zuchten
onder een communistisch beivind» dan hebben zij dat alleen maar
aan zichzelf, je wijten. -Waarom ruzie te maken en risico te lopen om Ber
lijn? En plotseling horen we dan de, Fransen van twintig jaar geleden
weer vragen, waaróm zij zich druk moeten maken om Dantzig. De tijd heeft
intussen die vraag wej beantwoord. H.ct ging. maar nauwelijks om Dahtzig.
Het ging om oneindig veel meer.
Ook nu gaat het. ternauwernood Om Wést-Berljjn alleen, al zou er toch
reeds iets beschamends in zitten de ruim twee miljoen mensen daar in de
steek te laien. Wat óp bet spel staat is de vraag of de verdragen, wélke dé
volken eikaars .bestaan verzekeren, gehandhaafd zullen, worden. De vrijheid
hangt daarvail af. En deze vrijheid is in feite ondeelbaar. Een stuk er van
prijsgeven om eeii ander stuk te bewaren, zou een even verderfelijke poli
tiek rijn als ze dat twintig jaar geleden is geblekem Het gaat dan ook
alleen maar schijnbaar óm West-Berlijnhet gaat; iri werkelijkheid om heel
de vrije wereld en kunnen wij er wel bijzeggen, om de moed en de hoop
van de onvrije wereld. Men mag daar niet te licht over denken.
Nó is er natuurlijk aanleiding genoeg om er de "aandacht op té vestigen,
dat Chroesjtsjew geen Hitler is. Hitier zocht, de oorlog, de Russische dicta
tor zoekt rijn. doel eind eit zonder oorlog te bereiken. Het verschil is er, cn
daarom is thans de toestand ook lang niet zo gevaarlijk al? in 1939. Maar
er is dan toch zoiets als een ultimatum en er is in elk geval de aankondi
ging van daden, die "niet overeenkomstig de verdragen rijn. Eii daar is wel
degelijk ook de dreiging van onheil, wanneer het Westen, in gebreke blijft,
voor zijn rechten op te komen.
f XT'T'AT op het ogenblik intussen velen vrees inboezemt, dat is de drei
ging van onheil, ais het Westen wêl voor zijn rechten opkomt.
De oorlóg, die iri 1938 en 1939 als een zwarte wolk naderde, was
in ai zijn wreed en redeloos geweld toch heel wat minder kwaad
aardig dan de ai-vernietigende strijd met kernwapens, die nu moet worden
gevreesd. Men moet er zich echter rekenschap van géven, dal een toegeven
aan Chroesjtsjewniet. alleen de uitrusting met kernwapen* in tact laai.
maar bovendien Europa tót een- moreel ontwricht en feitelijk onverdedig
baar, gebied zou maken; zoals in 1939 Tsjecho-Slowakije. Deze machteloos
heid betekende wei allerminst veiligheid, want de dan zeer waarschijnlijk
geworden oorlog met kernwapens zou onze landen zeer beslist niet sparen.
Wanneer wij deze dingen constateren, dan zeggen wij er meteen hij, dat
de toestand volstrekt niet wanhopig is; en het is onze volste overtuiging, dal
hij gunstiger zal blijken te zijn, naarmate de Westelijke Janden vastbera
dener voet bij stuk houden. De topconferentie, waaraan Eisenhower zich
riu bereid heeft verklaard deel te nemen, zal dan ook niet op die van Mün-
chen kunnen lijken, waar de Westelijke staatslieden verschenen als reeds
verslagen mannen.
Het been stijf houden is natuurlijk iets anders dan het zoeken naar be
paalde-mogelijkheden in het Duitse vraagstuk. Wij zouden ons kunnen voor
stellen, dat de Westelijkedeelnemers naast een vastbeslotenheid,-.geen
rechten prijs te geven, een aantal denkbeelden ontwikkelen, die in de Duitse
kwestie en in midden-Europa in het algemeen enige ontspanning kunnen
brengen.
PARAMARIBO. De Nederlandse
finaneieel-economische deskundigen
prof, L'ieitinck en dr. Goedhart wor
den op 16 april in Suriname ver
wacht Zij zijn door de Surinaamse
regering uitgenodigd om advies uit
te brengen over de finaneieel-econo
mische toestand en ontwikkeling van
Suriname.
PORT SAÏD. Het 7.176 ton me
tende Belgische vrachtschip „Capi-
tajne Limbor" is drie dagen geteden
in de Rode Zee in de nauwe straat
Tiran aan de grond gelopen.
De Nederlandse sleepboot Rode
Zee is gisteren in Port Saïd aange
komen op weg naar Tiran.
De „Capitaine Limbor" was met
een lading stukgoed onderweg naar
Aden.
IN de „Omroepgids". het orgaan
van de NederL Chr. Radio Vereni
ging van deze week legt mr. A. B.
Roosjen verantwoording af tegenover
de leden met betrekking tot liet be
sluit van 'de NCRV om na 1 april bij
toerbeurt met -de andere omroepen
het zondagavond televisie-program
ma te verzorgen.
Voor velen in prot. chr.. kring le
vert deze zondagsarbeid problemen;
van levensbeschouwelijke aard op.
De technische faciliteiten van de
televisie zijn echter van dien aard,
aldusmr. Roosjen; dat het door
programma's op een eerder tijdstip
op telerecording op té nemen mo
gelijk is de zondagsarbeid tot' 'een
minimum te beperken.
Met betrekking tot de inhoud
van de NCRV zondagavond pro
gramma's merkt mr. .Roosjen op:
„'Steeds zal er zorgvuldig éoor ge
waakt dienen te worden, dat onze
programma's iri overeenstemming
zijn met liet karakter van de zon
dag, als zjjnde de dag des Heren".
Waarop dit ih de praktijk neer
komt blijkt uit de opsomming van
voor de zondagavond geplande NCRV
programma's.
OP de eerste NCRV-zondagavond
wordt, een gedramatiseerde docu
mentaire uitgezonden over William
Penn. de quaker die gestreden heeft
voor zijn geloof, (Telerecording).
Zondag 37 mei is de NCRV op
nieuw aan de beurt. Dan zal (even
eens in telerecording) door solisten,
koor en orkest een programma wor
den uitgevoerd van werken van Bach
en Handel. Dit wordt een maand
eerder opgenomen in de Geertekerk
in Utrecht
Op dezelfde wijze zullen op daar
op volgende zondagavonden televisie
spelen als „De eerstgeborene" van
Christopher Fry, handelende over
Mozes: „Joseph in Dothan" en
„Jephta" van Vondel en „De bloedi
ge getuide" over de geloofsheld Rod
ger Williams-worden gepresenteerd-
Andere voorbereidingen betreffen
documentaires over de geestelijke
zorg van de strijdkrachten, de werk
zaamheden van het instituut „Kerk
en Wereld" en de kinderrechtspraak.
Morgen komen wij In deze rubriek
terug op de plannen öïe de AVRO-
TV in de komende maanden hoopt
tc realiseren.
EEN aantal Italiaanse kranten is
onlangs begonnen met een nieuw
boe Lei verhaal, dat een ongewoon suc
ces werd: de geschiedenis van Adam
en Eva, gevolgd door andere, tafere
len uil dé'Bijbei; De figuren uit het
Paradijs verhaal waren voor die ge
legenheid gekleed in decente bad
pakken. Een iets minder extreme be
werking van een Bijbelse episode
viel gisteravond voor de radioluis
teraar te beleven, die op de VARA
had afgestemd, namelijk het boek
Esther in een soort eabaretvorm.
Ter gelegenheid van het Joodse len-
tefeest Poeriem had Jan C. Hubert
het verhaal van de schone koningin
Esther naverteld in dialogen "en
liedjes. Een tamelijk hachelijke on
derneming die echter duidelijk bin
nen de grenzen van de goede smaak
bleef.
Het boek Esther vertelt hoe deze
Joodse koningin, echtgenote van de
Perzische koning Ahasveros, haar
volk redt door het uitschakelen van
Haman, door zijn „oplossing van het
Joodse vraagstuk" een van de" vroeg
ste voorlopers van Hitter. De bewer
ker had er voor gezorgd, dat een
vergelijking van de snode Haman
met- zijn afschuwelijke navolger in
het recente verleden zo tastbaar voor
de hand lag, dat het zelfs de meest
verstrooide luistex-aar iniet kon ont
gaan. Ondanks alle kwaliteiten van
deze merkwaardige bewerking vin
den wij het nog steeds een onwen
nige gedachte: het Oude Testament
als musical, bijna even onwennig als
die Italiaanse strip over Adam en
'Eva.
B. v. K.
OP donderdag 2 april zendt de
AVRO-TV weer éen programma
„Alles gaat naar wens" uit. Dimitri
Frenkel Frank zal dan gastheer zijn
voor de omstreden Nederlandse
kunstschilder Karei Appel, domicilie
houdende te Parijs.
VOLGENS een: bericht in een van
de ochtendbladen zou. het einde
"Van „Hommeles" in zicht. zijn. Annie
-M. G. Schmidt zou, volgens dit blad,
van mening zijn dat je niet te lang
op-het zelfde thema moet doorbordu
ren. En het voegt hieraan toe: „Ver
standig maar ook jammer",
Wim lbo, de producer van „Hom
meles", bij wie we naar aanleiding
van dit bericht ons licht opstaken,
vertelde:Er ..worden links en rechts
besprekingen gevoerd voor het vol
gende winterseizoen, nog niets staat
vast en alléén al daarom is een be
richt als „einde van Hommeles" op
zijn minst voorbarig.
IN de volgende „Hommeles", op
5 .april,een zondagavond dus.
treedt als gast Cruys Voorbergh>op
en ook zullen de kijkers dan terug
zien Roekïe Aronds, als het vriendin
netje van. Dinky, en Henk Janmaat,
die eens een bevriende, relatie van
Paula speelde. Dit zal dan tevens de
eerste (en laatste) „Hommeles" van
dit seizoen zijn waaraan geen tele
recording te pas komt.
Op 24 mei. ook een zondag, wil
men nog een bloemlezing uit „Hom
meles" geven. „Dan hebben we al die
telerecordings tenminste niet voor
niets gemaakt," aldus Wim lbo.
WIJ zijn een natie van thuis
blijvers geworden," aldus in
een rapport naar aanleiding van het
fascinerende toestel, dat hete gezin
nen aan de huiskamer bindt, „Radio
is een vijand van de welvaart".
Deze studie, zo lezen we in het
personeelsorgaan van Van der Heem.
verscheen 24 jaar. geleden in de
Verenigde Staten. Iedere dag zitten
40 miljoen Amerikanen 100 miljoen
men bij hun radiotoestel, daarmee
de geldcirculatie en dus'de economi
sche ontwikkeling Stremmend. Som
ber is vooral dc stemming bij bedrij
ven. die hun omzetteii zien dalen
door de thuisblijvers. Tenslotte voor
spelde het rapport dat het sociale
verkeer tussen de burgers onderling
nog meer schade zou gaan lijden,
omdat men geen stap'-meer buiten
de deur zétte.
Door slechts het woord radio te
veranderen in het woord televisie
zou het een gloednieuw rapport kun
nen zijn. En dan mag het rapport uit
1935 een waarschuwing zijn voor al
te sombere voorspellingen over de
T.V.
Getrouw aan de traditie zendt, de
AVRO op Palmzondag tussen 12.00
en 4.15 uur de „Mattheus Passion"
van Bach uit.
De uitvoering uit het Concertge
bouw uit Amsterdam staat onder lei
ding van Eduard van Beinum. De
tenor Ernst Haefliger zingt de par
tij van de Evangelist, de bas Heinz
Rehfuss die van Christus. Voorts
werken mee de sopraan Erna Spoo-
renberg, de 'alt Hilde Rössl-Majdan,
Richard Lewis in de teaoraria's,
David Hollestelle in de basaria's en
de bas Hans Wilbrink in de kleine
partijen. Koren- en orkest zijn het
jongenskoor „Zanglust" onder leiding
van Willem Hespe, het Toonkunst-
koor, afdeling Amsterdam (koorlei
der: Frans Moonen) en bet Concert
gebouworkest.
Zangeres en. filmster Caterina
Vale nte zal op 3 april voor een kort
goodwill-bezoek naar Nederland ko
men. Momenteel treedt zy voor enke
le dagen op in Brussel.
Zij zou plannen hebben „Een
beetje" in haar. repertoire op te ne
men, zowel in het Frans als in het
Duits. Ook. zou zij voor Decca het
merk waarvoor zij sedert kort werkt
hiervan (tot vreugde van het duo
Schailies-Van Hemert) een grammo
foonplaat zingen.
Voorts
Brieven, telegrammen en geschen
ken (groot en klein) voor Teddy
Scholten komen nog steeds en op
vele adressen binnen. Eén adres
luidde „aan de charmante zangeres
van 'n beetje". De P.T.T. had er
geen moeite mee.
Óp het ogenblik wordt tussen Mos
kou en de Hongaarse hoofdstad
Boedapest een aantal televisie-
relais-lorens gebouwd van bijna
dertig meter hoogte, zodat de Hon
garen in 1961 de Russische televi
sie-uitzendingen zullen kunnen
volgen. Dergelijke torens zullen
ook'worden gebouwd tussen Mos
kou en Warschau, Praag, Boeka
rest en Sofia.
In het winterseizoen 1959-1960 zaï
Tom (Dorus) Mandeis voor de
VARA een tournee door het land
gaan maken.
In aansluiting op onze berichten
over AVRO's „Radio Jeugddag
1959" valt thans nog te melden dat
het avondconcert zal worden ver
zorgd door het Nationaal Jeugd
orkest o.Lv. Nico Hermans. Het
programma vermeldt werken' van
Handel, Glinka en Honegger.
üiiiiiiii
iiiiiil
iililiii;
ill
ONDER het lopen op straat had
mijn goede vriend Keen, een be
drijvige free lance journalist, die be
reid is elke .ruimte adequaat te vul
len, mij uitgelegd dat se te veel
vroeg en waarom. Want hij lipt in
scheiding, een smartelijk proces, in
meer dan één betekenis van liet
woord.
„Mijn advocaat zegt dat 't bedrag
pure onzin is, maar haar advocaat
wil er het onderste uithalen, begrijp
je? Maar dat hoef ik toch niet te
doen?"
Natuurlijk' niet," zei ik, zonder
veel overtuigingskracht overigens,
ivant ik mis, ook op dit gebied, elke
deskundigheid, aangezien ik nog
nooit gescheiden ben, zelfs niet tus
sen tafel en bed. Soms hebben mijn
Advertentie t.M.}'.
NEVEDA
wol
'n klasse
1_ apart!
Voor 2 Nevada
wikkels leuke
borduürkoartjes
Neveda, Rokin 118, Amsterdam*
Vanavond
Advertentie I.M)
WHcPT 7,'N
avond-dat had
IK VERGETEN. IK. BREM©
JE ZELF W£LTSRU6. ALS
IK fAE NU E'/EN GA VER
KLEDEN, DAN KUN JU
DAT BEVALLIGE neusje
VAN JE POEDEREN
JE SCMUNT NOGAL OP
COMFORT GESTELD TE ZIJN
SKERVOOR'n VRUGEZEt.
TU55EN TWEE HAAKJES:
HESJE AL MET EVAN
Orde Gemaakt dat
HIJ ME VANAVOND
TERUGBRENGT
..EN KIER BRENG IK M N
EEN2AME NACHTEN
°Q OR
LIPPENSTIFT
AlS fcRitMAND KOMT
lukt héial^omk Ntr
MIJN ARMtN HCÖ LOS- f
eA-tRKT.
tVt/iLflTtK. fff Hfcti WflT D HltR
6EBÉURD?h/ACHrm2Al
LOóMAAhtN
rNU 6£WAP£r(D£
KtSm Ht£&£N OfD
tmNGteoNDtrt i
ik Denk d/vt ztmrori
'Z£ KLERÊN AAM
Kotro nt£>&tn biRooto
m ff
20 UERD tK DAM
QNDELYKGEINNDBN
ENTHADOCXM/er
Ycét CATARAKXTEM
2VN,C~eCOOFtK.
DesToRn mas urróeuveQ,
WJS KUIAM MENDE LAD!MG
INSPECT&lfN
HUH?
AU£HAAt£N.
fié WEESTER! KYX
f/teRES! D'RUGT
NK£P£C
ONDER
Al MM...
BOEL HANGT
'N BEETJE3*mE&c
AAA R.'TEAM AJfET
V€£LK»JAAD 2D.
CATcRMAAR OEMS
R&WT2E77EN
OEF.'DA
EER 2lvARE
JONGEN
2EG.
WAT ZEG
JE VAN ZO'N
fP/COT?/D/BMD
DAAR BENEDEN
WMA DE KRANEN
'ARS GEBLAZEN.
o
ernstige muziek
S.D58.40 AVRO: Het Kamerorkest l
Musici cl cl Solaio voert werkejj uil
van Richter en Haydn.
8.40—9.05 AVRO: Elly Amelinc zI«S*
met begeleiding van Herman Uhlhorn,
piano, liederen van Hugo Wolf.
10.1010.40 XCRV: Gczinus Schrik be
speelt, het orgel van de Martinikerk
in Bolsward.
11.2012.00 NCRV: O.J.v. Bruno Wal
ter voert het Philadelphia Symfonie
Orkest nit- de xesde symfonie van Van
Beethoven.
LICHTE MUZIEK
10..1510.50 AVRO: Maria Zamora
speelt met haar sextet Spaanse melo
dieën,
11.2512.00 AVRO: Nieuwe lichte
plaatjes in Jan Koopmatis Dlscotarla.
HOORSPELEN
9.(1510.35 AVRO: „pe glazen toren"
een hoorspel naar de gelijknamige
Duitse film.
DIVERSEN -
7.038.00-AVRO: „Ga er eens even
voor zitien" Biet lichte muziek en een
nieuwe afleverlris van de avonturen
nan de ontbijttafel van Albert de
Koning.
8,0010-00 NCRV: Amusementspro
gramma met o.m. het radiospel „Wie,
T elevisie
DE NTS opent de avond (8.00) met
journaal en wecroverzicht. Hierna
de VARA (8.20) om te beginnen de
„Spiegel tier Kunsten". Vervolgens
(Ö.flO) de Codo-show met Donald Jones
cn corcie Brokken en daarna (9.15) een
cabaret-programmaatje van „dingen en
ondingen" onder de tjtel „Splinters en
balken".
DEN HAAG He minister van
Zaken Overzee en de minister van
Financiën a-L hebben een „stichting
geologisch onderzoek Nederlands-
Nleuw-Guinea" in het leven geroe
pen.
Deze stichting heeft ten doel de
organisatie en uitvoering van een al
gemeen economisch-geologisch on
derzoek in Nederiands-Nieuw-Guinea
met. bijzondere aandacht voor
nucleair belangrijke delfstoffen. Dit
zal geschieden in samenwerking met
de dienst in Ned. N.-Guinea, belast
met de zaken van de mijnbouw.
Terzelfder tijd is bij de^ Tweede
Kamer ingediend een ontwerp-mijn-
wet voor Ned. Nieuw-Guinea. ter
vervanging van de bepalingen van
de mijnwetgeving in het voormalige
Nederlands lndië, die tot nu toe in
Ned. Nieuw-Guinea worden toege
past. Zij werken niet meer bevredi
gend in verband met de bijzondere
toestanden en omstandigheden in
Nw.-Guinea.
WASHINGTON. De directeur
van het Amerikaanse Vanguard-
project, dr. John I'. Hagen, heeft
verklaard, dat het wel heel prach
tig Is, dat da, radio van de kunst
maan Vanguard-J na een Voj. jaar
nog steeds werkt, maar dat de
Amerikaanse geleerden hem nu toch
ivel eens zouden willen laten zwij
gen. Zij weten alleen niet hoe.
Dr. Hagen zei, dat de radioseinen
van dé Vanguard-I de radio
ontvangst van de later gelanceerde
kunstmanen bemoeilijken. Hij ver
klaarde, dat hét gebruiken van de
energie van de zon als voedingsbron
voor" de radio batte rijen, zoals in de
Vanguard-I, in de toekomst onge
twijfeld een belarigx-ijke rol zal gaan
spelen in do ruimtevaart, maar dat
op het ogenblik ook ernstig wordt
overwogen om in de toekomstige
kunstmanen mechanismen aan te
brengen, waarmee de radio kan
worden „afgezet".
vrouw en tic er toet eens zin in, na-
tuurlijk, waar de volgende ochtend
denken we altijd „nóu jaen blij
ven toch bü elkaarMaar Kees ts
een doorzetter.
„Nou heeft mijn advocaat een te
genvoorstel gedaan," sprak hif.
„Maflr zij
We stonden voor het flatgebouo)
waarin hij nu (alleen) woont.
„Loop je nog even mee naar bin
nen?" vroeg hij.
Toen de lift ons op zijn etage had
uitgeworpen, vonden we de gang pol
meubelen en huisraad.
„Er is iemand aan 't verhuizen"
stelde ik vast. Maar hij zei:. „Verrek
dat is mijn bureau. En dat is mijn
prullemand."
In zijn fiat wemelde het uan men
sen. SJornoeriieden. Een agent. De
werkster, die schreiend riep: jk kan
er niks aan doen meneer." En een
plechtig iemand met sombere kijkers
die zei: -•
,Mag ik me even voorstellen?
Knor. Deurwaarder.
,Jlangenaam,": antwoordde Kees.
„Dit zeg ik. een beetje uit gewoonte"
want als ik het goed zie is u bezig',
al mijn aardse bezittingen naar bui
ten te dragen."
„Eis van uio vrouio," zei de heer
Knor somber. .JLUes staat op haar
naam."
„Ja, maar dat hebben we alleen
gedaan voor het geval ik eens failliet
zou-gaan," sprak mijn vriend ntiief.
De deurwaarder glimlachte alleen,
maar moedeloos.
„Zoudt u even willen opstaan
Zei een der sjouwerlieden tegen mij.
Toen i?c oprees uit de fauteuil droeg
hij 'm de kamer uit. Kees verdxveen
in de keuken en keerde terug met
een fles ge never.
Meneer Knor, ligt hier al beslag
op?" vroeg hij.
„Op het moment nog niet," ant
woordde dc man. en zijn osen wer
den wat minder droevig.
We kregen allemaal een glaasje.
Alleen de agent weigerde spijtig,
doch vastberaden. Als u het mij
vraagt toorden die jongens onderbe
taald, voor een beroep dat zoveel,
oovenmenselijke versterving vereist.
Daar de pick up nog in het ver
trek was zette Kees, een plaat op en
terwijl Mariene Dietrich „Go away
from mij window" zong, zag^n wy
zijn boeken naar buiten dragen.
En zijn bed.
En zijn hangkast.
,,'t Werd stil aan tafel, 't tons of
toijn en brood, geslagen werd al uit
de greep der handen'," zei mijn
vriend. „Ken je dat? Het is een vers
van de heer Winkler Prins. Geen lit
teraire God, maar het valt me in.
Hé, meneer Knor, mijn schrijfma
chine mag ik toch wel houden? Dat
is me brood."
De man schudde zo treurig van
neen, dat we- Item nog eens inschon
ken.
„Go nwayronp Mariene. En
brak. plotseling af. omdat een der
sjouwers aan de pick up toe was.
Zijn collega klom op een stoel en
nam de gordijnen af.
,,'t Is wel onvrij zo," rei Kees.
„Moet dat nu écht?"
„Eigenlijk zou ik ook de vloerbe
dekking moeten verwijderen," zei de
lieer Knor melancholiek. „Maar dat
zie ik door Ae vjngers."
Hij keek rond'ih de lege kamers.
.„Ach meneer, vrouwensprak
hij en drukte ons de hand ten af
scheid.
IVe bleven ariiter op de vloer, met
de fles en de twee glaasjes. Er werd
gebeld. Een ernstige heer stond op de
drempel.
„Personele belasting," zei hij. -„Ik
kom uw iriboedel schatten."
Meneeru had geen beter moment
kunnen kiezenzei Kees. „Do come
in."
De belastingheer bleek niet absti
nent.
Toen de situatie hem uit de doe
ken was gedaan, vertelde hij boeiend
over rijn eigen selxeidinpen, icant hij
bleek een man vol zrervoeringen, die
geregeld trouwde, doch .later spijt
kreeg.
Bij het afscheid was zijn hand
druk vwrin en ferm.
„Kop op meneer," zei hij tegen
Kees. „U fcowit wel weer uit deze
Tixoeilyklieden
Waaruit weer volgt, dat al die
praatjes over keiharde belastingmen
sen, sterk overdreven zijn
KRONKEL
(Advertentie LM.)
31
„Je moet er met hem over spreken,
Edmund."
„Dat kan ik moeilijk doen. lieve."
„Het is je plicht. Zij heeft een'
slechte naam."
Catherine sloop weg. Ze had ge
noeg gehoord te veel. Het werd
tijd dat ze in actie kwam.
Maar wat voor actie? Het was ge
makkelijker gezegd dan gedaan. De
eerste stap lag voor de hand: daar
zij hem, volgens de gewone loop van
zaken pas over vier weken zou zien,
en er in die tijd van alles kon gebeu
ren, moest ze beginnen met hem een
brief te schrijven. Dat zou hem op
zichzelf al verwonderen en een mijl
paal zijn in hun relatie, hem duidelijk
aan baar bestaan herinneren, want
er was nog nooit eerder aanleiding
geweest hem te schrijven. Boven
dien zou ze hem brutaalweg met
„Waarde Robert" aanspreken, maar
toch niet te vrijmoedig, want-'om er
de aandacht op te vestigen en tege
lijkertijd een zekere verlegenheid te
doen blijken zou ze eerst „meneer
Crabbe" zetten eri het dan door
schrappen en er „Robert" boven zet
ten. Wat ze schrijven moest was het
volgende probleem en hoe ze het
decorum moest combineren met de
nodige vertrouwelijkheid. Eerx ont
wakend enthousiasme voor literatuur
was hierop het antwoord. Zijn be
langstelling ging behalve naar me
vrouw Stap let on, voornamelijk uit
naar boeken, boeken waren dus de
gemakkelijkste en de meest onschul
dige manier om contact te zoeken.
Waarde Robert, begon ze in gedach
ten. zóu je zo vriendelijk willen
zijn om mij een boek te lonen, alsje-
dooi GEBALD BUUETT
blieft? Mama weet niet dat ik aan
je schrijf, ze zou het misschien niet
goed vinden. Als je het een paar we
ken kunt missen, zou ik graag dat
gedicht willen lezen waarover je met
ons sprak, Perzisch geloof ik, om
trent het volmaakt begrijpen van
het droevige bestel der dingen, liet
kionk heel mooi en ook oorspronke
lijk. Nu moet ik eindigen. Hartelijke
groeten, Catherine.
Om deze brief. „Privé" gemerkt,
zodat hij niet tussen de zakenbx*ie-
ven zou raken, weg te sturen, moest
ze een postzegel uit mama's bureau
tje stelen en toen stilletjes naar liet
dorp glippen: beide misdaden be
dreef zij zonder enige scrupule.
Wanneer" het boek kwam, als liet
kwam, voorzag ze vragen én uitleg
gingen, maar in haar verlangen om
de strijd te beginnen, weigerde ze
daar verder over na te denken. Zij
had er maar" een vaag idee van
waar „het droevig bestel dingen"
op sloeg: het enige bestel dat zij
wilde versloren was liet plat) waar
zij. te recht of len onrechte, mevrouw
Sta plet on van verdacht. Zij twijfelde
er geen moment aan dat, wat er tus
sen die twee gaande was, het
werk was van mevrouw Stapleton
en niet van Robert; hij was het on
schuldige, voorbeschikte slachtoffer
zoals Henry Maltravcrs in Liefdes
verdriet of Zo zijn vrouwen. Want
Robert was geen flirt zoals die mal
le kapitein Beckoning. Hij was ern
stig en goed en vol diepe gedachten,
geen luchthartige bedrieger. Zij dacht
nu nog met een gevoel van sensatie
aan de plechtige handkus in het kan
toor, drie maanden "geleden. Een ver
bijsterende episode, maar niets kon
eerbiediger zijn geweest dan dit exm-
stige gebaar.
Zij aarzelde pas toen zij met de
brief in haar hand voor de gapende
sleuf van de brievenbus stond en
toen alleen om nog inniger te genie
ten van het dramatische moment,
de heerlijke beangstigende sensatie
op het punt te staan een onherroepe
lijke daad te begaan, waarvan de ge
volgen niet waren te voorzien. Haar
vjngers lieten de brief los. Hij viel,
licht als een zucht in de bus en was
niet meer terug te roepen, in gedach
ten reisde zij m^e en zag Roberts
gezicht vol ernstige sympathie -r
terwijl hij hem las.
„Zot Waar ben jij geweest?" vroeg
Sara, toen ze terugkwam.
„Koe zo? Is er naar mij gezocht?'
„Mama vroeg naar je. Ik geloof om
bloemen le schikken."
„Wat, alweer? Ze zijn al een keer
geschikt vandaag. Zijn ze vanzelf
weer in de war geraakt? Wat knap
van ze!" Catherine pruttelde nog
over - bet haar aangedane onrecht.
„Natuuxdijk moest ik het weer ont
gelden, omdat ik er niet was. De
bloemen, jawel! Ze had wel iets be
ters kunnen verzinnen."
„Wind je niet zo op, ezeltje," zei
Sara. „Het wus het beste wat ze zo
opeens wist te bedenken."
„Ik wind me met op. Maar het
hangt me de keel uit zo aan de iex-
band te lopen. En jou? Ik heb soms
grote zin om weg te lopen."
Omdat haar geweten niet helemaal
zuiver was- voelde ze zich enigszins
zenuwachtig en liet haar gevoel voor
humor haar in de steek.
„Een goed idee," zei Sara, haar
verbazing óver deze ongewone uit-
bai-slitig verbergend. „Lalen we s
men gaan. Jjj kunt Rosalind zijn. Je
zult er als jongeman heel aardig uit
zien en ik kan je Celia zijn. En dan
nemen we Harry Dawk ins mee als
Touchstone. Maar waar moeten W®
ti een? Er zijn helemaal geen geschik
te bossen hier in de buurt."
De toespeling 'op Shakespeare gaf
Catherine, doordat ze haar aan school
herinnerde, een idee.
„Waarom zouden we niet een paar
dagen naar rillen. Skimmer kunnen
gaan? Ze heeft ons al 20 vaak ge
vraagd."
„Jou, mij niét,", sprak Sara tegen.
„Zewas jouic boezemvriendin, na
dat ik van school was. Ik ken haaf
nauwelijks." (wordt vervolgd)