Ongemotiveerd en
onsympathiek
nl
EEN JAAR M0TVRU
Persfotografen jagen
beer op de vlucht
smmwm
CARC
2
MAAK BABY'S UITZET COMPLEET
MET DE HANDIGE Z WITS AL BABYSET
heemiitsvo.l kje
en meneer Appel
Het TV-theater
presenteert
volgende week
Calvijn herdenking
Bioscoop-Borul
bezorgd over
steen aan TV
TV-distributie
Beschik kin voor
TV-zemdiïjd
Vanavond
om ui
Onderwijzers
niet in CNV
prijzen v
.r tvéerL lager
MExk m&fr ROXASECT uw huw:
SE DOCHTERS VM
MEVROUW PEACOCK
Vrijdag 3 april 1959
WANNEER wordt gesteld, dat de huidige moeilijkheden hij het
middel haat en gymnasiaal onderwijs incde worden veroorzaakt,
doordat rijp en groen er maar naar toe stroomt, dan is dar. een
aanvechlhare bewering. Immers, er is veelal tweeërlei schif
ting: het advies van het- schoolhoofd cn het toelatingsexamen. Inderdaad,
er pleegt daarna in de eerste leerjaren veel af te vallen, hetgeen op licht
vaardigheid en onvoldoendheid van deze selectie zou kunnen wijzen. Men
zij echter voorzichtig in zijn oordeel. Want het zijn beslist niet alleen de
aanvankelijk schijnbaar'zwakken, die afvallen, zomin* als het uitsluitend
de aanvankelijk schijnbaar goeden zijü, die blijven. Het proces van schif
ting werkt nogal ingewikkeld en bat. gelijk zoveel in de mensenwereld,
zich niet in wetten, ontleend aan de logika of de rekenkunde, omschrijven.
Zo gezien is her alleszins begrijpelijk en niet meer dan rechtvaardig, dat
de middelbare scholen en gymnasia met te veel leerlingen beginnen. En de
enige vrees zou moeten zijn. dat er misschien gegadigden zijn weg-gesor-
teerd, die het er toch nog wei goed zouden hebben afgebracht. Nu horen
wij echter de verontruste stemmen al opklinken: u hebt gemakkelijk praten,
maar wij bij het middelbaar en gymnasiaal onderwijs zitten met veel te
weinig leerkrachten en veel te veel aanmeldingen; het uitgaan van ideale
omstandigheden is daarom dwaas. Het gaat er op het ogenblik om, het
aantal niepwe leerlingen binnen zekere grenzen te houden en enige waar
borgen te vinden, opdat de mislukkingen tot een minimum worden beperkt.
Het is de andere kani van de zaak, en het zou dwaas zijn er san voorbij
te zien. Er moet drastisch geschift worden. Maar op de gevaren hiervan
heeft woensdag j.l. de heer I. König. voorzitter van de r,k. lerarenvereni
ging St. Bonaventura, zijns ondanks ter jaarvergadering van zijn organisatie
te Rotterdam op merkwaardige wijze de aandacht gevestigd, toen hij de
vraag stelde of men er altijd wel goed aan doet, kinderen middelbaar of
gymnasiaal oudenvijs te laten volgen, „als zij in hun eigen omgeving geen
enkel aanknopingspunt kunnen vinden".
KIJK. zei de heer KÖnig (volgens het verslag in de Volkskrant), je
krijgt op deze wijze gespleten naturen. „Wellicht worden zo indi
viduen gevormd, die straks niet sociaal opgenomen zijn." Hier nu
was volgens de heer KÖnig sprake van een ..hyperdemocratisering'
van het onderwijs. Men moet er even over nadenken om het goed te begrij
pen; maar het komt wel hierop neer, dat de heer König een schifting naar
milieu wenst ter correctie van de schifting naar begaafdheid. Want als de
aanpassing toch niet gelukt, waarom dan de kinderen een opleiding aan te
doen. die veel te hoog grijpt, ook al zijn zij geestelijk in staat, die te vol
brengen!
Is het boosaardig om te veronderstellen, dat de heer König eigenlijk de
minder gesitueerden maar liever zou uitsluiten voor het middelbaar- en
gymnasiaal onderwijs? Misschien zal hij aanvoeren, dat minder goede gesi
tueerdheid en minder goed milieu niet over één kam mogen worden gescho
ren; maar het verschil lijkt ons nogal subtiel, en moeilijk hanteerbaar ook
voor degenen, in. wier handen de schifting berust. Wij kunnen in de woor
den van de heer König dan ook niet anders beluisteren dan de suggestie,
de klok terug te draaien en ongeacht begaafdheid en aspiraties de door
stroming in de maatschappij te beperken.
Het zou belangwekkend zijn om te weten, waarover de heer König het
heeft, wanneer hij gewaagt van „gespletenheid'* en feitelijke onmogelijk
heid tot aanpassing: over nu reeds aanwijsbare gevolgen van de yper-
democratisering" van het onderwijs, of over dingen, die hij riet aansomen
maar van .welker bestaan in de praktijk nog vrijwel niets is gebleken. Wij
veronderstelién, dat dit laatste het geval is. Ons rijn allerlei gevallen
hekend'van gebrek aan aanpassingsvermogen bij begaafde mensen met
een goéde opleiding, doch die bielden volstrekt geen verband met de af
komst uit een omgeving zonder „aanknopingspunten".
LAAT ons er rond voor uitkomen: de suggestie van.de heer Kotiig
vinden wij ongemotiveerd en onsympathiek. Ons lijkt voor een recht
vaardige maatschappij de enig goede stelregel, dat ieder de oplei
ding en vorming krijgt, waarop bij op grond van zijn geestelijke
gaven het meest recht heeft. Dat het milieu invloed heeft op iemands ken
nis van het ogenblik en zelfs op iemands vermogens van het ogenblik, weet
ieder die iets met onderwijs beeft te maken. Toch zijn deze dingen niet
richtinggevend. Richtinggevend is de geestelijke (of technische)potentie.
De vraag of zich bij;deze norm dan geen moeilijkheden zullen voordoen,
moet natuurlijk, bevestigend worden beantwoord. Maar er diént aan te
worden toegevoegd, dat jonge mensen van moeilijkheden, dié zij kans zien
te overwinnen, alleen maar beter en rijker kimnen worden. Als er dan ook
één vraag op haar plaats is, dan is het wel die of veel- gevallen van onaatv
gepastheid en geestelijke onvolwassenheid in de huidige tijd niet juist het
gevolg rijn van het streven der ouderen, moeilijkheden uit het leven der
jongeren zoveel mogelijk te verbannen.
Dit mogen dan zij overwegen, die de neiging voelen, het standpunt van
de heer König te verdedigen minder in verband met de huidige spanningen
bij het middelbaar- en gymnasiaakinderwijs dan ten behoeve van een aan
tal jonge mensen uit een „ongeschikt" milieu, die de maatschappij niet
dankbaar zouden zijn voor hun opleiding. Geef ons maar de mensen, die
er zich dapper doorheen hebben geslagen: het zijn de waardevolste en
de rijpste.
(Advertentie LM.)
MENEER Appel heeft *t gisteren
een gezellig avondje gevonden.
Wij noteerden deze zin van hem
aan het slot van het AVRO-pro
gramma „Alles gaat naar wens.",
waarbij Dimitri Kreukel Frank als
gastheer optrad.
Waarom deze nu juist Karei Ap
pel als ere-gast had gekozen is voor
ons niet helemaal uit de verf ge
komen. Als een getemd dier zat Ap
pel op zijn stoeltje, zei niet veel en
bood weinig weerwerk als Frenkel
Frank hem probeerde aan de praat
te krijgen.
De vvensen die in vervulling 'gin
gen kwamen daardoor als losse num
mertjes in het beeld.
Het gemannequineer van de ook
al monosyllabische mevrouw Appel
deed wat vreemd aan en het. „toffe"
Amsterdamse slottafreel inet piere
ment, marktkoopman, koor en John.
ny Jordaan scheen in de onwennige
ruimte niet op temperatuur te kun
nen komen.
Beter bevielen ons de korte uit
eenzetting van ir. Bakema over ste-
debouw en de charmante scherts
van een TTugo Claus die het belang
rijkste aandeel namen in het be
trekkelijke succes van de uitzen
ding.
Het ziet er naar uit, dat we alle
maal heren worden. Dit ironische
zinnetje liet Frenkel Frank vallen
toen hij zijn blik liet waren over het
fraaie kostuum waarin Karei Appel
was gestoken. En Hugo Claus be
aamde dit met een „Het ziet er wel
naar uit." Nu hebben wij en naar
we aannemen Hugo Claus evenmin
iets tegen mooie pakken. We her
kenden echter in dit zinnetje een
milde spot tegen het materiële ar
rivisme dat de kunstenaarsgene
ratie van Appel bedreigt. Deze
kunstenaars dagen de burger uit.
Maar deze, die zoals Lucebèrt zei
in het gedicht dat hij aan Appel had
opgedragen lekker ging wonen in
een theemuis, dicht bij de i*adiolam-
pen, rekent het tot de goede toon
mild en vol van diep begrip de Ap
pels te benaderen.
Zijn diens doeken mooi, belangrijk
of revolutionair wereldschokkend?
Wij weten het niet. Wel echter dat
door dergelijk ..begrip" zulke schil
derdaden worden als een vuistslag
die gesmoord wordt in een kapok
kussen.
W, Jnn
Karei Appol (rechts) In het' beeld,
met Lucebcrt, die voor hem een
versje(?), Tljm(?), gedic.ht(?) kwam
voordragen.
ZONDAG
's Middags om 5 uur een dienst
uit dc gereformeerde Petrakei'k in
Den Haag met ds. J. H. Silievis
Smit als voorganger.
's Avonds om B.4Ü dé 'laatste
aflevering van „Hommeles" 'en
daarna om kwart voor tien de
eersie aflevering van het sport
journaal
MAANDAG
's Middags kinderprogramma
van de KRO
's Avonds geen uitzending.
DINSDAG
Vertoning van de film „De kléi
ne wereld van Don Canullo" met
Fernandel in de hoofdrol.
WOENSDAG
's Middags jeugdprogramma
van de NCRV.
's Avonds een nieuwe Perry
Como-show en daarna het TV-
toneelspel „Meeuwen boven Sor
rento".
DONDERDAG
Gevarieerd programma van de
NCRV met „Attentie", „Teledis-
coparade". de kunstrubriek „Stu
dio B" en Pi Scbeffers „Pas ge
perst".
VRIJDAG
Relais van de Vlaamse TV met
het toneelspel „Het koude licht".
ZATERDAG
Vraag-en-antwoord spel „Jé
neemt er wat van mee" en daarna
een bezoek aan Dorus in zijn
eigen Saint Germain des Prés.
l Advertentie l.Alj
DIT jaar is het 450 jaar geleden
dat de grote godsdie nstrefor-
mator Calvijn in Noyon in Frankrijk
werd geboren. Tevens is hst thans
400 jaar geleden dathij te Geneve
de universiteit stichtte, die zo'n grote
invloed heeft gehad op de verbrei
ding van de reformatorische gedach
te-
De NCRV draagt zowel in radio
als televisie het hare bij tot deze
herdenking. Wij noemen hiervan:
Een serie radio-lezingen over de
betekenis van Calvijn. Deze reeks
ordt op 8 april geopend door prof.
Nauta over „Calvijn en de reforma
tie in Nederland."
Herman Felderhof zal een aantal
klankbeelden samenstellen onder de
titel „In de voetsporen van Calvijn".
Hij zal hiertoe een zwerftocht door
een aantal Europese landen onder
nemen.
Op woensdag 29 april is er een
Calvijn herdenking in het Groot
Auditorium van de Utrechtse univer
siteit. De NCRV zal hiervan een
rechtstreekse reportage uitzenden.
Voorts zullen er enkele TV-uit2en-
dingen aan Calvijn worden gewijd.
Hierover komen nog nadere mede
delingen,
DE Nederlandse Bioscoop-Bond is
bezorgd over het feit. dat de
overheid gewild of ongewild
meer mogelijkheden tot ontplooiing
biedt aan de televisie dan aan de
film. Het jaarverslag van deze bond
wijst op de grote tegenstelling die
bestaat tussen de smalle financiële
basis, waarop ontwikkeling en ont
plooiing van het Nederlandse film
en bioscoopbedrijf rust en de grote
bedragen, die besteed zijn voor on
derzoekingen" op technisch gebied
voor de T.V. Een herziening van de
fiscale positie van het Nederlandse
bioscoopbedrijf is volgens het jaar
verslag nodig.
NIEUWE woonblokken die in Pois-
sy bij Parijs zijn gebouwd voor
arbeiders van de Simca automobiel
fabriek zijn toegerust met een cen
trale installatie voor goedkoop TV-
kjjken.
In elk blok is een centraal tele
visie-toestel ;en irr de daarop aan
gesloten woningen staat een „doch-
ter"-toestel. Wanneer het „moeder"-
toestel buiten werking staat wordt
het automatisch ingeschakeld indien
ergens in het blok iemand zijn
„dochter"-apparaat inschakelt. Het
zelfde gebeurt in omgekeerde volg
orde wanneer aan het eind van dc
avond de laatste abonnee zijn toestel
uitschakelt.'
Van de 7000 arbeiders van ®de
Simca-fabriek maken er 3000 van de
ze goedkope TV-dienst gebruik.
BIJ de zendtijd beschikking 1959
voor de televisie die vandaag in
de Staatscourant is gepubliceerd en
die in werking is getreden op de
eerste van deze maand, is het aantal
zenduren vastgesteld op 15.
Van hét totaal aantal zenduren, (na
aftrek van de zendtijd die is toe
gewezen aan kerken) wordt 40
verzorgd door de NTS en 60 door
de vijf omroepverenigingen.
Voor de kerken staat een totaal
van 24 zenduren per jaar ter be
schikking. Er wordt nog gezocht naar
een mogelijkheid dit aantal uren uit
te breiden in gelijke verhouding met
het per 1 april gestegen totale aan
tal zenduren.
{Advertentie t.M.)
Radio
ERNSTIGE MUZIEK
10.25-lil.5n KRO. VirgUIo Srun, viool
en Teresa ZumaBlini Pollmeni, piano,
TKENTE (Italië). Pers/otopra-
fen hebben tenslotte klaar gespeeld
wat elektrische stroom en mennen
met geweren niet vermochten. „Het
moet erkend toorden", schreven de
dankbare bijenhouders uit het dal
van de Fraite, „dat de macht rnii cle
pers nog steeds een wapen is in de
handen der gerechtigheid".
Het zijn n.l, de flitslampen van de
fotografen geweest, die een eind
hebben gemaakt aan de nachtelijke
strooptochten van een snoeplustige
alpen beer tegen de bijenkorven in
het dal.
Meer dan een week lang was de
beer elke nacht afgedaald naar het
dal om de korven van de bijenhou
ders ondersteboven te gooien en
zich te goed te doen aan de honing.
De bijenhouders spanden metaal
draden, die zij onder stroom zetten,
maar de beer brak er rustig door
heen. Zij zetten gewapende bewa
kers neer, maar. de beer lachte erom,
want hij wist heel goed, dat beren in
Zuid-Tirol beschermde dieren zijn
en niet mogen worden geschoten.
Maar zijn beruchtheid deed hem
de das om. Toen hij op een nacht
weer eens kwam om honing te
snoepen, vond hij bij de korven
zwermen fotografen, die hem alle
maal op heterdaad wilden betrappen
en zijn misdrijf op een plaatje vast
wilden leggen.
De flitslampen begonnen te blik
semen. De beer richtte zich verwon
derd op en koos vervolgens het be
ren pad, het bos In. Hij was beslis
send verslagen.
De bijenhouders juichten, maar
toen kwamen er klachten uit een
andere richting.
De volgende nacht verscheen de
beer in een dal bij San Vito op en
kele kilometers afstand. Daar was
wel geen honing, maar het dier
tracteerde zichzelf op tuinbonen.
De tuinders keken sip.
„Mooi voor die bijenhouders",
klaagden zij. „maar wie zal nu onze
tuinbonen redden?"
UTRECHT Tijdens de gisicrèn
te Utrecht gehouden vergadering van
dc Protestants Christelijke onderwij
zersvereniging is met overgrote
meerderheid van stemmen het voor
stel. van het hoofdbestuur om toe te
treden tot het Christelijk Nationaal
Vakverbond, verworpen. Het voor
stel van dc afdeling Rotterdam, de
hoofdbestuursleden op 70-jarige leef
tijd te laten aftreden, werd aanvaard.
voerrn uit de sonate in I> gr., no, 12
van Van Beethoven.
orzRA.
9.00-9.5.5 KRO. Solisten, het Promena
de-orkest en koor o.l.v. Benedict SiJ-
berman voeren fragmenten uit uit be
kende opera's.
JAZZ
7.I0-7 J0 VARA. Mie hiel rie Ruylers
Radio Jazz club met nieuwe opna
men van het Oscar Petersen trio.
8.20-8.35 VPRO. Optreden van de New
Orleans Sy» co pators o.l.v. Jan Bur-
Rers,
il.15-12.00 KRO. Jazz programma van
Guus Janson Jr. en Ton Kool.
LICHTE MUZIEK
8.20-5.50 VARA, Optreden van Ma-
Undo met zijn tango-rumba orkest,
7.30-8.30 KRO. Platen verzockpro-
gramma voor militairen.
HOORSPELEN
8.30-9.00 KRO. Theater Andersom pre
senteert vanavond een micro-musical
„De ring van Liberto Vüiacarapa".
9.0O-9.2O VARA. „Villa Sldonla".
GESPROKEN WOORD
7.20-7.30 HUv, 1. Uitzending van de
VVD,
Televisie
VOLGENS het nieuwe zendsclienia
vanavond het weekoverzicht van de
NTS (8.00). Vervolgens de film „De
Atlantische tien. jaren" c.g.v, het tien
jarig bestaan van de Noord Atlantische
Verdrags Organisatie (8.30). Tot besluit
een teterecordlng uit Duitsland van een
Jazzconcert, o.ra. van Eddie Sauter en
zijn orkest. Commentaar van J. E. Beh-
rendt.
(Adtfertentie LM.)
Voor hen, die uit ondervinding
weten, dat kopen op het juiste
ogenblik als het aanbod het
grootsten de prijs het laagst is...
tientallen guldens besparen be
tekent, is dit de aanbieding.
Want morgen beginnen wij met
d e verkoop van een helefabrteks-
voorraad „Pakistan" hoogpolige
Wilton karpetten catalogus
prijs 98 gulden voor
„grijzen, wéér lager'*.
Hoogpolige Wiltonkar
petten, geweven van hoog-
glanzende garens in diepe warme
dessins, koopt U nü voor nog
géén zestig gulden.
Zaterdagmorgen om 9' uur be
gint de verkoop yan deze hoog
polige Wilton,
originele „Paki
stan". .200x280
"oor.,
BEIROET Volgens officiële Li
banese gegevens zijn "bij de burger
twisten vorig jaar in Libanon 1.365
mensen on. het leven gekomen, waar
van 446 in Tripoli en 278 in Beiroet.
Ik HAD'r JS MISSCHIEN 8ETER NIET KUN--
NgN VERTELLEN ,MA Aft HET ZIT ME ALLE
MAAL OOK 7O DWARS. BEGRUP JE NU
WAAROM IKCUVS LIEVER. NIET ONTMOET.
JNL WIL HEM NIET ZESSEN DAT IK ALLES
WEET, EN HU ZALMÊ.NATUURL'JK
JsXOMEN OPtOEKEN^OMDAT HU Wil
'JXVVETEN WAAROM IK HEM LINKS
Die7SLFQE f\VQNP..
ALLEEN JOHN, CUVE
WAREN IN HET ATELIER TOEN
ARMBAND VAN MADAME PAXINOS
4 VERDWEEN. NIEMAND ANDERS
5 CUVE KAN HEM MEEGENOMEN
&EN-DE ARM&AND WERD &OVEN
DIEN TERUGGEVONDEN TOEN HU
D£ VOLGENDE das weer |N Hét
at=uer was geweest; ik
OAT KU BANG IS GEWORDEN
EN HEM
pg VOLGENDS CAS 'N Q£ SALON
.1.HOE GAAF HETOVERlSENS
met jou en os Gebroe
ders êlus.
A AT LIGGEN
WAAR
MOET
EENS MET
OVER PRATEN
GILLIAN. WAT DOE JE
VANAVOND IK WH
OEVER Niët thuis zun-
ZAL JE NOS WEL
VERTELLEN waarom
NIET
DAAROM
TERUG
BRACHT.
X:ȣ
DAT WA} Êfcrt PftMA IDtt Wi4t,;?Pf?0E.T}£! HtX
HOUDT D£6fl}T£rt &ÈZJ&IK ZAL Hhf PÜOO-
rue.L 2£.G6Ett DAT ZiOOK KUNNÉN K0(4
DAM KUttNÊN WllHUM KAMKó DOOR-
UIRA num£Rnü„.PHO£!
IK WOU DAT IK-üt VANDOOR KON
Q AA NMAAR IK KAN &£T£R
NOO £U£N WACHfCM f- MM
1T5FYT Kt BOOTS, KlAAR 'K y O&0M...
HADOP££NS G£M0£<3 VAMLW] MWKAKGH.
W7\AAfl HADDemiVBAfS
VjZsN/£T VAN TERUG. UOaR. A
HY BLEEP 7£Ntf/NSTEHA TOP
hetdekUGGen. 'tmse/g&v
L YK EEN ZfEUG G£2/CHr&J,...
DAT MD IK
PE£T£RyTJE3.
-^-rjEHESre/NDE'
LVKES GEKPESBN
mrje iue
KÓMT,
x^OOtV£~.
ffAtCO BGOTS.
WORDT Af AAR
IUEER
WAKKER
jc gezocht:
d/kke/
WA-m-WAD-
/DDER.-GESEUR,
(Advertentie ILM.)
Eén motgaatje kost U méér!
Bespuit tijdig Uw wollen stoffen!
„Wat, de hele dag? Ik geloof dat
ik dan maar liever een - hoe noem
de je dat ook weer lekebroeder
zou zijn geweest."
„Ja, ik ook," zei Sara.
„Ach ja, misschien wel. Maar je
moet niet vergeten dat ze ook prach
tige kunstwerken voortbrachten. Ver
sierde misboeken en zo. Laten we
nu de kapel gaan bekijken. Wat er
van over is. Dat is bet gedeelte dat
het beste bewaard is gebleven."
Zij zochten hun weg door het ho
ge gras en zetten hun onderzoek Lrgs-
tocht in oostelijke richting vov vt,
langs een weg die door lage, met
klimop begroeide muren was inge
sloten. Drie gedeelten van de kapel
en zelfs een stuk van het dak, waren
nog intact. Het schip en de kansel
waren onder gras en aarde bedol
ven, de neerslag van de eeuwen had
de grond geleverd voor nieuwe groei;
de geur. van wierook hing alleen in
je verbeelding nog in de lucht en
waar vroeger gebed en woorden van
lof omhoog waren gestegen als een
onzichtbare adem van vroomheid,
was nu de schuilplaats van trekvo
gels en broedende paren. Een ge
klepper van vleugels verbrak de stil
te toen zij naderden. Ze bleven Stil
staan, plotseling op hun hoede,
„Waar wij nu staan," zei Sobert,
„waren de kloostergangen. De vloer
ligt nu waarschijnlijk zowat een me
ter onder de begane grond. Hoe we
dat weten? Niet door graven, hoe
wel dat een goede manier zou zijn
om er achter te komen. Maar neen.
In nachten met maneschijn, in een
zekere tijd van het jaar kun je soms
een geest zien, misschien wel de
oude abt zelf, die door de klooster
gangen glijdt, het hoofd mediterend
iwr GEBALD BULLETT
gebogen. Ik zeg glijden, omdat al
leen zijn bovenste helft zichtbaar is
en de rest, van zijn middel af,-on
zichtbaar blijft. Dat betekent natuur
lijk dat hij op de oorspronkelijke
tegels loopt: en dat verwacht je ten
slotte ook, niet waar?"
„Wat griezelig!" Catherine rilde.
Maar Sara keek hem op een eigen
aardige manier aan en zei: „Geloof
je dal heus?"
„Niet helemaal, Sara. Maar het is
een mooi verhaal."
Catherine trok hem aan zijn. arm
en zei plotseling:
„Kijk eens, Robert! Daar is nog
iemand in de kapel!"
„Nee maar! Dat zie ik. Hoe..."
Hij maakte 2ijn zin niet af, in do
war gebracht door wat -duidelijk op
Catherine's gezicht te lezen stond.
„Maak je niet .ongerust, Kitty," zei
Sara rustig, „Zij is geen geest."
„Dat zie ik," antwoordde Catheri
ne. Zij wierp haar hoofd in de nek
en wierp een beschuldigende blik op
Robert.
„Hoe eigenaardig," zei Robert, „en
hoe onverwacht."
Zij ontweek zijn blik, gehinderd
door het besef dat zij door de in
dringster gezien en bespied was, mis
schien al minuten lang. Afschuwelijk
dacht ze. Hoe schandelijk. Ze komt
naar haar eigendom kijken. Zij twij
felde geen moment aan de identiteit
van de verschijning; en zij vroeg ook
niet hoe zij wist dat Robert de2e
avond hier zou zijn. Hij had het
haar verteld. Hij had alles aan haar
verteld. Zij, Catherine, was het on
derwerp van een geamuseerd ge
sprek geweest. Haar eerste impuls
was om weg te lopen, maar toen
besloot zij stand te .houdeii en te
vechten.
Olive Stapleton wachtte in een ele
gante houding de nadering van het
gezelschap af met een air van be
leefde, wat spottende onverschillig
heid.
„Goedenavond," mevrouw Staple-
ton,' zei Robert, zijn hoed afnemend.
„Dat is een onverwacht genoegen."
„O ja?" Zij gaf hem 'n hand..Maar
waarom zo plechtig, beste .Robert?
En wil je je vriendinnetjes aan. mij
voorstellen?"
„Dat wilde ik juist doen. Juffrouw
Sara Peacock, juffrouw Catherine
Peacock."
„Kijk, ten slotte ontmoeten we el
kaar .dan toch. Ik heb zoveel van
u gehoord, niet waar Robert?"
„O ja? Jk herinner mij niet
„O ja. De gezusters Peacock zijn
beroemd. Hij praatdag en nacht
over u en altijd in de meest vleien
de termen. Hoe dwaas om elkaar
hier te ontmoeten. Eén kans op duir
zend."
„Eén heel eigenaardig toeval," zéi
Catherine.
„Ja, nietwaar, juffrouw Catherine?
Toch is het misschien niet zó eigen
aardig. Ik kom hier zo vaak. Het is
zo'n prettige avondwandeling, weet
tl-"
„Houdt u veel van wandelen, me
vrouw Staple ton?"
„Ik ben er dol op, juffrouw Sara.
Eu ik bep dol op die heerlijke rui
nes. To Vreemd, zo oud."
„Ouderdom is, veronderstel ik, een
eigenschap van de moeste ruïnes,
merkte Sara op. „U moet wel dol
op wandelen Zijn, dat u zo'n eind
aflegt;"
„O, maar mijn huisje is maar een
half uur ver. Een afstand ";van niet
meer dan twee'kilometer, denk «je
ook niet; Robert?"
„Wij geloven u wel," zei Catheri
ne, „zonder de bevestiging van .me
neer Crabbe."
„Hemel, wat'eén plechtige woor
den voor een jong meisje!" zei meT
vrouw Stapleton minzaam.
Robert kwatn tactvol lussen belde
en -zei*. „Toch te ver voor Harolds
kleine beentjes. Mevrouw' Staple-
ton hGeft een allerliefst zoontje,
Catherine."
(wordt vervolgd)
