Koelbloedigheid, geduld,
zelfvertrouwen
D'
TRAGISCH LOT VAN 'N PRINSES
OPENDE PALEIS VOOR MITSJIKO
CAROL
*'-DMÉ
Goed
Sclione Mitsjiko trouwt
met de keizerszoon
SPROETJE Sfe
immii
Politieke campagne
tegen Pella
doc
David V
sf' wriMÈ.j
0
ir
mm
Delfts bord voor
Akihito en
zijn bruid
Alger Hiss naar
Nederland
BE DOCHTERS VAN
MEVROUW PEACOCK
Dpnderdag 9 april 1959
vraag of Berlijn een oorlog waard is, wordt iehjkVig nauwelijks
meer gesteld. Ze is opgelost in een veel algemener vraag. n.l. of
nog iets ter wereld een oorlog Waard is.' Niefwaar. is-er wat
ergers denkbaar dan een met kernwapens onbewoonbaar gemaakte
aarde? De grimmige waarheid hiervan geldt echt^- volstrekt niet alleen
voor het Westen. Ze geldt voor alle volken en voor, alle staatslieden en
machthebbers. Wanneer de thans ..jubilerende'1 N-AVÓ moeizaam voortgaat,
de verdediging en het politieke beleid van hét Westen, te coördineren, dan'
geschiedt dat vooral om de oorlog niet lonend te maken. Warjt wapens.en
zelfs kernwapens krijgen plotseling zin. wanneer de ene groep er wel
over beschikt cn de andere niet..
Het streven van de NAVO is er op gericht, het democratisch Westen te
vrijwaren van het gevaar van horigheid aan rle - Sow jet-Unie. Het is er
tevens op gericht, een basis te leggen voor ontwapening. Want ais oorlog
niet meer loont, waarom zouden dan de kostbare oorlogsmiddelen ïii stand
moeten blijven? Koelbloedigheid is bij dit alles een betere raadgeefster dan
vrees. Wanneer, wat vaak wordt gestéld, door de' kernwapens een prin
cipiële wijziging in de toestand is gekomen, dan zou het' inconsèquentvzijh
om aan te nemen, dat het „wie de vrede wil wapene zich ten oorlog" onver-'
aiiderlijk tot een grote botsing zou leiden.
Hier en daar hoort men het dan ook al over een andere boeg gooien
Gezegd wordt, dat het Westen alleen maar oog heeft voor het ooriogsge-
vaar, dat van de kant van Rusland zou dreigen, maar dat in feite de
dreiging een heel andere is, n.l. een economische OvervleugeÜng. Rusland i
gaat zo vooruit, het ontwikkelt zich zo snel; voor de'Westelijke landen het'
welen zijn ze achterhaald voor wat de produktie en delevensstandaard
betreft. En dan hebben deze landen nog de nederlaag geleden.
HET is moeilijk om te controleren of Rusland zó met reuzenschreden
vooruitgaat als wel eens wordt beweerd. Ieder weet, dat hij met
cijfers uit dat land wat moet oppassen, daar ze veelal de propa
ganda meer dienen dan de waarheid. Los hiervan is het maar al te
duidelijk, dat een welvarend Rusland een heel ander land moet zijn dan
een armoedig Rusland. Het is dan ook verwonderlijk, dat zovelcn dal over
het hoofd zien. Thans reeds is er veel veranderd bij een kwart eeuw ge
leden. aJ gelden de oude leuzen en beginselen nog.
Waar de wei vaart, en de ontwikkeling toenemen, moet het eenvormig
denken moeilijker worden. Alle berichten en beschrijvingen van mensen,
die thans de Sowjet-Unic bezoeken, komen vrijwel overeen in twee dingen:
het eerste is. dat het leven van de grote massa nog altijd 9ober is. al is er!
vooruitgang, en het tweede is, dat de communistische geestdrift en trouw
sterk zijn afgekoeld, vooral in de ruime kring van de leidende "figuren van
het tweede plan. Nationale trots is in grote mate voorhanden, maar dat
betekent, volstrekt niet een onkritische verering van de leiders van staat,
partij en maatschappij.
Dat op de Russische revolutie geen reactie is gevolgd lag aan het doel
bewust en krachtig hanteren door een kleine groep mensen van het door
haar opgebouwde niets ontziende machtsinstrument. Dit machtsinstrument!
is thans in verval, al is bet nog lang niet verdwenen, De contra-revolutie.,
die indertijd geen kans heeft, gehad, openbaart zich geleidelijk op een heel
andere wijze. n.l. in een vrijmaking van de geest. Het is geen snel proces,
maar het laat zich toch ook niet tegenhouden/De dictatuur boet aan grim
migheid in.
ZIEHIER, wat moet worden voorgehouden aan de politieke emigran
ten, die van liet Westen eigenlijk op korte termijn de bevrijding
van de satellietlanden wensen.. Zij zijn ongeduldig en niet zelden
een beetje wanhopig, en zouden zelfs een oorlog niet schuwen.
De NAVO echter beeft haar werkterrein van het begin af aan beperkt tnt
de landen buiten het ijzeren gordijn, zoals dat in 1948 liep en sindsdien
niet meer is gewijzigd. Verder kon en kan ze ook nu niet gaan, omdat ze
geen oorlog wil voeren maar veeleer er een voorkomen.
Et is wei beweging achter dit ijzeren gordijn. Joego-Slavïë Heeft cr binnen
gelegen; maar ligt er nu buiten. In Polen is een eigen variëteit van het
communisme aan het bewind. En in de Sowjet-Unie zelf worden de gevallen
leiders niet meer terechtgesteld cn kan Boris Pasternak verguisd word er?
en toch leven. Het zwakke punt van de communistische landen is, dat ze
pretenderen aan het glorieuze einde te staan van een ontwikkeling, tenvijl
in werkelijkheid het leven en alles wat daar bij hoort toch voortschrijdt*,
moeizaam, maar onstuitbaar.,
En nog een zwakke plek is ;er in het Russische systeem, begrijpelijker
en ook zichtbaarder voor velen: de afhankelijkheid van de sterfelijke man,
dié zich tot het leiderschap heeft ombooggeworsteld. Het is na de dood van
Stalin gebleken, toen een tijdlang de verwarring hoogtij heeft gevierd; en
het kan haast niet andeis of het zal opnieuw blijken na de dood van
Chroesjtsjew, waar niemand van kan zeggen, hoe dichtbij die is. Hier ligt
een duidelijke kans voor krachten, die onder normale omstandigheden in
hun doeleinden cn uitingsmogelijkheden worden gehinderd. Het Westen
moet, wij zeiden het al. koelbloedig zijn; maar het zal ook geduld en
zelfvertrouwen moeten hebben.
TT ET Japanse volk keurde 18e verjaardag zou worden bekenrt-
ppn hiiii)p]i.ik ftf dnt rtUppn gemaakt, maar al vóór die dag was
m. een nuwenjK aj aai aueen Aklhilü verliefd gewordm op Mi-
maar tot stand kon komen door tsjiko Sjoda er. hij btc-ef nu doof
ee?7i breuk met een heiliqe tra- voor de aandrang van zijn familie
J-, rj, .- r. om enige belangstelling te lor.en voor
ditxe. loen een tijdschrift. zijn 'zijn mooie nicht.
lezers vroeg: „Mag de prins werd door haar ouders naar
«?PT7 «icNoripfliik moic-io t-rnit Kag?*sj°ein-univcrsitc:t gezonden,
een niet aaeuijK meisje nou- 2c trachtte haar teleurstelling tc ver-
iven?'antwoordde tachtig getcn door zich aan te sluiten bij een
procent dat dat heel erg ver- ..rebeUen-iegeii-
7 7 y„ de-traditie Gp een van hun bijeen-
keerd van hem ZOU. Zijn. Veel komsten In een koffie-bar in de Gin-
oudere Japanners waren „met za\ T«kio's belangrijkste straat.
1.ij ontmoette ze een andere student, de
afschuw vei villa en vei out- 19 jaar oude 200n van een hoge
rust" door dit afiuykeu van spoorweg-beambte, Takemitsji Okoe-
ppn heilinp 1cp>ri>r- bo* De )0"8eman werd tot over z*n l'^itJUUium.i
een neiuge Keizer- oren vei.iiefd op haar en Eisei stem_
lyfce wet, en uitten de toe zicb in het geheim met hem te
hun vrees dat zo'n ve~PYer'-
Toen prinses Aisjinkakoei* a hoorae
Stap „cfe VTljmoedi- van deze vrijage waarschuwde ze
ge omgang onder de haar dochter dat ze deze Takemitsji
-j' nunmermeer mocht ontmoeten of
■jongeren zou aanmoedigen en spreken. Zijn familie was nog stren-
de familiebanden zou ver- 8er en dwong de jongeman Eisei's
■itmhlrpi) moeder een nederige brief met ver-
ontschuldigingen tc zenden, die ein-
Unverwacnte tegenkanting digde met de woorden: „sjidsoerei
tegen het huwelijk kwam van atisjemasoe" f ..ik vraag excuus voor
a 7.1 j c. mijn slechte gedrag')-
een lia van de familie Sjoda.
Mitsjiko's vader was ontzet- Recht slechts op popier
tend blij met het vooruitzicht /"^NDANKS alle moderne wetten
niïï dochter dp keirp-rin en hervormingen eisen veel ou-
J uoctiier ae Keizerin ders in Japan nog steeds het ,recht
i?O.Tt Japan te Zien u?ordeïl, op de huwelijken van hun kinderen
maar haar moeder, de gesloten, af}^Ee{esï'- D'nieuw.e gf?ndwet
m 1 .i 1 heeft dit stukje Japans familieleven
Strenge Tokiko Sjoda, dacht er niet kunnen veranderen, en „het
a?tdèrs OVer. ,Jk heb geen be- re®ht om een echtgenote of echtge-
langstelling in roem en eer", S
zei ze tegen de prins, „ik wil geus artikel 24) bestaat nog steeds
alleen maar Mitsjiko gelukkig SSS
Zien. Het Strenge hofleven zou bruiden voor het eerst op een foto die
haar geest breken. Ik wens hun vader overhandigt met de woor-
7. T-i j j den; Dit, mijn zoon, is je aanstaan-
geen huwelijk aat wreed voor de vrouwl"
haar ZOU zijn". Dit fotobruidjes-gebruik is zozeer
Waarom dan toch liet keizer
Hvrohito zijn tegenstand varen winkel erover klaagde in een brief
tegen een huwelijk dat buiten
de twee geheven niemand
l!i!l!i
iillliiil
men niét naar mijn winkel om arti
kelen te kopen maar om te speuren
naar bruidjes, dat ik een aardig
winkelmeisje nooit lang kan houden,"
legde hij uit.
Heel dikwijls leidt de ongelukkige
tweestrijd tussen sterke familie-ver
plichtingen en de liefde voor een
scheen te willen?
Uitgekozen als
mogelijke bruid
IK kan nu onthullen dat de keizer „ongeschikte" partner tot tragedie,
van gedachten veranderde nadat In 1957 pleegden meer dan 800 ver
men hem had verteld van de- tra- Uefden-beneden-de-20 zelfmoord,
gische zelfmoord van .prinses Eisei. omdat hun ouders bezwaar hadden
Prinses: Eisëi was een der drie prin- gemaakt tegen hun keus of hadden
sessen .die door de .keizerlijke raad getracht ze te dwingen tot een huwe-
w'aren gekozen als mogelijke bruid lijk zonder liefde,
voor Akihito. Haar vader was een
Chinese prins, broer van de laatste
keizer van Chifta, Poe-Ji. Haar Chi
nese naam was prinses Poe Hoéi-
Sjeng, Haar moeder was.een Japanse
prinses,"Aisjinkakoera, Eisei was in
feite"é'en ver familielid van het kei
zerlijke gezin, een meisje van grote
schoonheid en charme.
Men verwachtte algemeen dat haar
verloving met de kroonprins op haar
trouwen?" vroeK een tijdschrift. De
Japanners antwoordden, in overweldi
gende meerderheid van niet.
ken over een' huwelijk dat zij. be
schouwde als „een belediging voor
de dochter van twee keizerlijke
huizen." terwijl Takemitsji's vader
„zijn familie veel te nederig vond
voor zulk een verheven huwelijk."
.Na een laatste smeking bij hun
koppige ouders verdwenen de twee
jonge verliefden van de universiteit.
De politie zocht vergeefs naar ze.
De door smart getroffen moeder deed
per radio een beroep op de twee teen
agers. „Kom alsjeblieft naar ons te
rug," smeekte ze, bitter huilend, „ik
wil nü jullie huwelijk mijn zegen ge
ven.'
Het was te laat. Eisei en Takemi
tsji werden gevonden op een afge
legen plekje in de schitterende bos
sen van het Ize-schiereiland, bij To
kio, het beroemde oord waar paar
tjes op de huwelijksreis heen gaan.
Beiden waren dood; het hoofd van
het meisje lag gevlijd in de linker
arm van de jongeman.
Trouw aan de oeroude harakiri-
riten had ieder een haarlok, en een
stukje vingernagel afgesneden*;; dat
bijeengewikkeld in een stukje pa-,
pier cn op de grond gelegd, boven
hun hoofden werd geplaatst vóór rzij
zelfmoord pleegden. Op liet papier;
had Eisei geschreven „Er zijn -nu
nieuwe wetten, maar wij sterven
door een oudere gedragslijn;" -
Het .tragische verhaal van de:twee
jonge door 't lot gedwarsboomde ge
lieven bewóóg het Japanse volk. Het
bracht de keizer er ook toe: om zijn
tegenstand tegen het „niet passende"
huwelijk van Akihito cn Mitsjiko te
laten varen. Keizer Hirohito was zich
nu ervan bewust geworden dat zijn
oudste "zoon eerder de troon zou op
geven. dan de mooie vrouw die hij
liefhad.
De zelfmoord van prinses Eisei
opende de deur van het keizerlijk
paleis vóór het „gewone" meisje Mir
tsjiko Sjoda.
MORGENde ceremonie
van 't huwelijksaanzoek
„Ik wil nü mijn
zegen geven'
v het geval van prinses Eisei wei
gerde haar moeder te willen spre-
AMSTERDAM, Op 23 en
april a,s. zal de vrouwenbond van
de Partij van de Arbeid haar twee-,
jaarlijks congres houden in Tivoli
te Utrecht
tAdvertentie l.M.)
Zo begon dt romance. aJc dwars door
eeuwenoude tradities en talrijke voor
oordelen brak: op de tennisbanen van
Tokio.
ROME De linkse pers in Italië
heeft een felle campagne ingezet te
gen de minister van Buitenlandse
Zaken Pella, wiens aftreden zelfs
wordt geëist.
Aanleiding hiertoe is een uitlating
die Pella op een ontvangst te zijner
ere in New York dezer dagen zou
hebben gedaan.
Hij zou toen. volgens berichten van
Amerikaanse zijde, gezegd hebben:
„als mijn dochter het risico, zou lo
pen te moeten leven in een wereld
2onder vrijheid, in een communis
tische wereld, zou ik, als-vader, voor
mijn dochter het risico van de atoom
bom kiezen."
Pella heeft ontkend deze woorden
get^pzigd te hebben.
De pers van rechts en het centrum
protesteert tegen de politieke cam
pagne van de linkse bladen.
DE VOL6ENOBOA.6,
IN HErATZLlETX VAN
JOHN EL US.
Doe mee ons mee aan de AVRO-
aecie: Het geeft U evenveel vol
doening a!s een goede nachtrust
op de voortreffëfijke OLGA
matrassen
N-nee...nee, ik.-nou ja, <knee
H5PT DUIDELIJK 6£Z£S0 DAT
HET AP6ELOPEN 15 TUSSEN
Lirr5TEKEND-iKBEN BENIEUWDTCLIVE IS SlSTERgN WEER B'J ME
NAA« KET9.IK ZAL4E PORTRET GEWEEST. A8I^ IK DACHT Au DAT
NAAR DE WAGEN BRENGEN
EN DAN GAAN WE.
VANDAAG R'JD IK.
2ELF,
JE IETS OP JE HART
AD. - EN WAT WILDE
HU? JE... JE ME&T TOCH
NIETS VERTELD OVER DIE
DIEFSTAL VAN DE
ARfO&AND
JCNN
oom MARCUS HEEM
ons uitgenodigd
te komen
UNCHéN, JOHN.
5CHIKT JOU
□ar?
MOOI ZO
k denk Datje nu
geen last meer van
HEM ZULT WEBBEN. VéK
geetdê helê geschie
penis maar
WfilT 10 Dit DRUMMtfZ.
vooe MAN
KÊN JtHEM
aotv?
J l h t5T MD5 Chltri 6fUJKTS
iK6aM£ree.n nmr D£
LtlOÜl...Oi£lJ IH ElKGtVAl
erR0ül\!fN!
INtt cJuÈMLiJK
Mie.r...Hu vALtm
VOOR VAN MiJfi
VAiTt MENPtaDlÉ Zf£K
(D—WAAROM 7
LATcN WtM£.f££N
maar nm rot ami
MAAR
£6.
ONT5LA6fd/
ïOtN IKDt GRortraOM
OPPAKTt HOORPt IK i£.b RAMNtUJi
Htr 20UD£N 0£JüW£L£M
?/£Al JCJUff WtMAm/iYK.
mzezft/Doer
TMEre&ZtYK.'
WAAROM G/A?6£M
JULLfE TOCH OPEENS
OP D6 GROND U6G&J.
fX MCNPMTttéj
2DUD6N
£L, DAAR GAAN
HOU VAST
G/NNtN,
HOOR
NOGMAALS.
MAAL/VEN.
KYK£N
TUSEEJE...
n/euw
tfS-ïï9
TOKIO. Koningin JuJlana en
prins Bemhard hebben de Japanse
kroonprina en rijn bruid ter gelegen
heid van hun huwelijk, dat vrüdag
gestoten zal worden eeen antiek
blauw Deirts wandbord geschonken,
waarop de Oostindlc-vaarders op da
rede vaai Nagasaki zijn afgebeeld.
Het bord heeft een middellijn van
36 centimeter.
De koning van Thailand schonk
een sigarettendoos van massief goud.
Koningin Elisabeth van Engeland 'n
zilveren theeservies, president Gron-
chs van Italië een 36-delig glasser
vies van de beroemde glasblazerijen
van Murano en president Schari van
Oostenrijk een zilveren schaal met
de wapens van de Oostenrijkse pro
vincies. Generaal Franco gaf een zil
veren soepterrien en twee zilveren
kandelaars en president Soekarno
een tafel- en theeservies, beide van
zilver.
JEW.,. YORK Alger Hiss, een
van Roosevelts raadslieden op de
conferentie van Jalta en negen jaar
geleden veroordeeld wegens meineed
omdat hij ontkende en nog steeds
ontkent geheime regeringsdocu
menten aan communistische spion
nen te hebben gegeven, krijgt zijn
paspoort terug.
Het state department verklaarde
dat Hiss zijn paspoort had gevraagd
om naar Nederland, Engeland en
Frankrijk te kunnen reizen.
OE loei cn zie niet om.
Daar als ge wilt leren hoe bitter
mociZük het is, goed te zijn moet ae
het laatste nummer van .JVfaroriet"
ter hand nemen.
rit voor mij sla dit heerlijk week
blad nooit over, niet omdat de re
cepten mij doen watertanden, of de
breivoorbeelden op mijn verheel
dingskracht werken, dóch -uitsluitend
en alleen om de vragenrubriek, dia
mijn menselijke nieuwsgierigheid co.
ptens te eten geeft.
Margriet, die in deze rubriek} elke
week raad weet, heeft een poosja
geleden, naar aanleiding van het pro-
bfeem „eenzaam oudje" een omceo
gericht tot. de lezeressen en dat
zijn er héél wat om eens wat
vreugd en vertier te brengen, bij ou-
de mensen, die zich buiten het ag-
^0ne. dagelijkse levèn gesloten voe~
len. Thans komt zij op déze lieve al-
fatre terug, en antwoordt aan me-
juffrouw B.:
1 Veel lezeressen hebben aan deze
■oproep voldaan, maar slechts weini
gen is het gelukt, tot zo'n eenzaam
oudje door te drinpen. Ook. jij, bes
te B., hebt je best gedaan, maar je
bent er niet in geslaagd, om in je
stad ook maar één oude dame of
heer te vipden, die eens op een be
zoekje of babbeltje met jou gesteld
was. „Ik kan me niet voorstellen, dat
in deze grote stad niemand is, ziek of
gezond, die niet gesteld zou z\rn op
'n kleine vriendelijkheidschrijf je
„Waf is uw meningMargrietDaar
ik ook uit andere plaatsen dergelijke'
berichten kreeg, ben ik eens aan
het onderzoeken gegaan."
Aldus het tueekblad.
Het doet een beetje tragi-komisch
aan, -tnhd ifc.
Stoeten welvienendé dames, tot de
oren gevuld met hartelijkheid, mar
cheren op met goede voornemens ge.
plaveide wegen naar tehuizen ?;ol
oudjes en krijgen daar nul op hei
request.
Hoe zoit dat nu komen?
Ik kan mij naturen voorstellen.'
die, met ere prijs geworden, alleen
maar blij zijn, dat ze de eenzaam
heid eindelijk hebben veroverd.
Of anderen, die, doorbittere ?e-
venservaringen gehard, niet meer
vermogen te geloven in de belange
loosheid van onbekende dames die
per se: een babbeltje tuillen komen
maken. Gegrond of ongegrondtrttn-
trouwen, behoort hïèi zelden tot dg
trofeeën van dé ouderdom.
Maar Margriet heeft een andere
visie..
De oudjeS'-ujillen toel, maar de di
rectrices van de tehuizen niet, zegt
ze. Die houden om uiteenlopende -
redenen pottenkijksters liever
buiten de deur
Maar hoeven tvë dat ie nemen?
Welncen!
„Geeft dé moed niet op, lezeres
sen," schrijft ze, „Probeert toch door
te dringen tot oudjes, van wie u ver
moedt dat ze gelukkig zouden zün
met een kleine vriendelijkheid. Wei
gert men it. vraag dan naar de reden.
Alleen .mensen die iets te verbergen
hebben weigeren bezoekers, is het
niet zo?"
Als 11 binnenkort, bij tehuizen voor
ouden i'an dagengrote groepen da
mes met eeri stormram bezig ziet,
zich toegang te verschaffen, weet u
dus datw met lezeressen van „Mar
griet", te doen hebt.
Bravo!.
Want Rousseau ioist het at; ,Jfe<
goede is het schone, dat tot daden
komt."..
KRONKEL
BOSTON Het voorstel van eeh
lid van het Huis van Afgevaardigden
van de Amerikaanse staat Massachu
setts voor posthuum eerherstel van
de in 1927 wegens moord terechtge
stelde Sacco én Vanzetti, is woens
dagavond door een "wetgevende
staatscommissie verworpen.
HOME De eerste uitrusting voor
Italië's nieuwe Nike-raketbasis ii
woensdag te Venetië onder scherpe
politiebewaking ontscheept.
f Advertentie IJA.)
l i M i^M
l H jmfl
Am GEBALD BULLETT
de had Sara gelegenheid de omge
ving eens op te nemen: de lage, rood
betegelde keuken, de open, bakste
nen haard, de schoorsteenmantel
„O ja, dank je." Als een hond zou
kunnen praten, zou hij zo praten ais
neef Barnabas.
„Goed zo. Krijg ik een kop thee,
moeder?" --
„Manieren," zei oom Druid, „zijn
wat je ervan maakt. Zoals ik het
zie, zijn er goede en slechte manie
ren, "fen wat niet weet,.-wat niet deert,
zoals mijn oude vader altijd zei-
Toen hij nog leefde, dan," legde mj
uit, zich tot Sara wendend. ^„Hij is
al jaren dood, de arme man."
Hij borduurde op het thema door,
maar. Sara, hoewel ze schijnbaar aan
dachtig luisterde, hoorde niets meer.
„Kindje," zei tante Bertha, „w«
praten niet over dergelijke zaken.' -
Ze glimlachte vergevensgezind. met zijn rijen glanzende potten en Hoe geboeid ze ook was door de aard
„O nee, tante Bertha? Wij wel," pannen, de nabijheid, half zichtbaar, van haar ooms conversatie en hoe
zei Sara. Ze keek vol verwachting half hoorbaar van het met kiezel- zeer ze ook verlangde naar het ogen-
naar haar oom, hopend op_een ver- stenen bestrate erf. Door het smalle
volg van _zyn wijsheden. Hij stelde raam dat van boven een eindje open
haar met teleur. stond kwam het ritmische, reso-
„De natuur," zei oom Druid, zijn nerende geluid van warme melk die
nieuwe tekst aankondigend, „Je kunt In' een emmer spoot. Het was voor
niet tegen de natuur ingaan: zon en haar een bekend" geluid! maar hier
regen, zaaien en oogsten. Neem de op Meonthorpe was het gevoel van
bijen, neem de bloemen, neem alles de boerderij s.terker, meer op de
wat je maar wilt," ging hij edelmoe- voorgrond tredend, dan thuis. Daar
blik dat ze. er met Catherine over
konpraten, voor het moment kon
ze er niet meer van verdragen.
„Juist, vader," zei tante Bertha.
„Het voornaamste is', voor ons alle
maal, dat ..wij een goed voorbeeld
geven."
Patience nam geen deel aan het ge-
- -grond tredend, dan tnuis. Daar k 7;; wtV aarsriachtie oo de be-
[dig verder „en wat heb je, waar was het een toevallige begeleiding hoeftèn van de anderen en zat ei
komt het alles op neer? De Natuur, van een meer verfijnde levensstijl, a ae
De Heer zei: Zie de leliën des velds, hier was het de voornaamste bezig-
21'j werken niet, zij spinnen niet, heid, waarnaar alle andere werk-
Maar ze zijn er, dat valt niet té ont- zaamheden zich moesten schikken,
kennen en je kan ervan opaan dat Terwijl ze, slaperig peinzend, zat te
daar ook goede reden voor isi Je luisteren hield het geluid van het
zult misschien vragen, waarom? melken op; je hoorde het geratel
Waarom zijn ze er? Waarom van losgemaakte kettingen, een man-
gi'oeien ze en grooien ze en, nenstem, een klap op brede flanken,
kortom waarom grocuM-, ze? De blue- en het zachte gedreun van hoeven
men des velds. De klaprozen in het toen het vee langzaam over het erf
koren. De boterbloemen, de paarde- ging. Een paar minuten later stoof
bloemen, de madeliefjes. Ieder voor- met een luid gekletter van laarzen
jaar verschijnen ze, iedere zomer Barnabas Druid binnen, een slanke
bloeien ze, iedere herfst laten ze hun reus van een man. al wat kalend,
blaadjes vallen, iedere winter ster- met een scherp, klein gezicht, uit-
ven ze af. Maar ze zijn er nog Sara, staande oren en een warrig, klein
ze zijn er nog altijd, ze wachten hun geelachtig snorretje. Hij bracht een
tijd af. zou je kunnen zeggen. Waar- scherpe geur van de stal met zich
om? Dat zal ik je vertellen. Dat mee.
kómt door de Natuur." „Daisy staat bijna droog, vader.
,.En, zei tante Bertha, lichtelijk wat zegt u daarvan?" Hij schoof een
corrigerend, „omdat het Gods wil- is. s^oej pjj dc tafel, ging zitten en be-
„Amen. moeder, zei oom Druid. trttivk» rn rtc.„
En terwijl hij zijn hoofd achterover 7
boog. goot hij zijn thee in een klein -Wat een manieren! zei zijn moe-
rood-sleufje, midden In zijn baard. °S> vertederde toon. Zou
..Hè, dat smaakt, Er gaat niets boven J® mcht Sara diet eens begroeten? een opwindend onbekend landschap,
een kop thee." „Hé? O, halio, nichtje Je bent dus
In de korte stilte die hierop volg- gearriveerd. Had je een goede reis?" 1 wordt vervolgd)
overigens stil bij, kauwend, slik-,
kend.imet een onbewogen gezicht:,
een vrouw van ongeveer veertig jaar
die er door haar al grijzend haar eQ
apathische uitdrukking weinig jon
ger uitzag dan haar moeder. Wat
Barnabas betreft, die deed zijn mond
niet meer open dan om er voedsel
in te stoppen of zijn vaders woorden
vloed te interrumperen met een kor
te opmerking over oogst, marktprik
zen en het weer. Het was geen won
der, dacht Sara, dat de overlevende
kinderen van oom Druid geneigd
waren tot zwijgzaamheid: de drie
anderen, waar ze vaag over gehoord
had. waren ongetwijfeld in hun
kindsheid dood gepraat. In weerwil
van deze verzwegen sarcasmen en
hoewel ze de dagen, die zij hier
nog moest doorbrengen, telde, had
ze toch geen spijt van haar komst.
Of het nu „gezellig" was of
een verandering was het in ieder ge
val om in 'n echte boerderij te wonen.
met echte boeren en omgeven door
