Verkoudheid
door FRAlfê^iM®
!§FR0ETl®SPARK$
Donderdag 16 april 1959
^|j| Ve keus voorkeikven-, mmsM
Winter Moeieirs
sterven af
Drie jaar geëist
tegen dader van
roofoverval
Vanavond
Radio
Radio première
van opera Serse
van Handel
SE 0OCHTEBS UH
MEVH6ÜW PEACOCK
fo&ffe
_kfijgf,'u:"'ö^euké-borduurka$f)ies^
(Advertentie IM
rE Leeuwarden zit tfc in de trein
fe wachten op het moment van
vertrek. Er treedt een rijzige, blo-
zend gezonde man binnen, met een
fctein. meisje aan de hand.
„Gaat hier iemand naar Amster-
dam?" irraagt Mi, in.de plaatselijke
tongval lk, steek .mijn hand op.
„Zij moet er uit op het Centraal
Station," zegt hij, op het kind wij.
zend, Hij glimlacht niet en k'jkt mij
evenmin aan. Bij ons zou je den
ken: „Nou, als die man wil dat ik op
het kind pas, kon fty toel «jat vrien-
delijker wezen." Maar ik ben nu vtfak
genoeg in het noorden petoeest, om
Ce toeten dat daar het flikflooien on
bekend is en het gelaat zich niet
gaarne laat dwingen tot onnodige grt.
«tassen.
„Zoet blijven ziti'n, hoor zegt de
rhayt. -
„Ja oom" antwoordt ze gedwee.
Hij knijpt haar even in de ivang
en verlaat de trein. Op het perron
voegt kij zich. bij zijn eigen kroost,
zes stralende kinderen in. een aflo-
pende reeks, waarvan de grootste nog
dreumest en de kleinste een rond-
wangig jongetje dat zich zeer on
langs uit het Jcruipstaditim ophjej
introvert staat te kijken, of fty
denfet: „Dit is een vuil zaakje, maar
ik hou mijn mond."
Als wc rijden er is lang ge
wuifd gaat het kleine meisje naast
mij zitten, kijkt mij even aan en
lacht vertrouwelijk met unjdbeense
tandjes. Zij is fragile, ernstig en
kwetsbaar en ze heeft helemaal de
sfeer van het kind dat weerloos en
veel te goeder tróuw aan de wereld
is overgeleverd erg lie/, maar toch
ook beangstigend. Soms voel ik de
volstrekte onbekommerdheid waar
mee kinderen zo bona fide vertrou
wen, dat wij het dtlemaai weten, ais
een wat'al te wrede straf voor dat
beetje plezier in bed.
Uit een lederen city&apje. dat er
uit 2iet of het uit het versterf van
een trouwe plattelandsarts afkomstig
is, haalt ze een leesboekje. Uit sym
pathie bestuit ik, haar niet te vra
gen hoe ze heet, in welke klas ze zit
en wat ze later worden wil. Neen,
ik laat haar lezen. Als ik, na een half
uurtje, wegmoet voor iets menselijks,
zeg ik:
„Je blijft wel zitten, hé?"
„Ja meneer," antwoordt ze, en even
geeft haar loijse oroumtjes glimlach
imj de indruk dat ze eigenlijk past
op mij. Maar ais ik twee wagons
verder, mijn. handen sta. te wassen,
bevangt mij opeens de paniekerige
vrees dat ze daarginds, onder mijn
forjnele verantwoordelijkheid, bezig
is met allerlei doldrieste dingen, die
slecht kunnen aflopen, zodat ik haas
tig de terugtocht aanvaard. Onderweg
koop ik, uit wroeging zeker, bij de
kelner een reep chocola voor haar,
maar als ik er mee in de coupé
kom is zé juist bezig aan een enorme,
rode lolly, waardoor mijn gebaar een
element van protserige overdaad
krijgt. Zij dankt beleefdnuttigt
de. lolly zonder haast, breekt de reep
in partjes en gaat dan in de wagon
trameren als een kind dat jarig is.
Een soldaat die er, naar zijn blik
te oordelenal vele uren zonder moei.
te iri is geslaagd aan volstrekt nielt
te denken leeft helemaal op en neemt
twee partjes, zonder ie bedanken,
een dikke, notarisachtige man schudt
•nors van neen, of hem een oneerbaar-
voorstel wordt gedaan en een zeer
klein jongetje kijkt eerst gespannen
op naar zijn moeder e-n tast gretig
toe als haar knik de affaire heeft ge
kerstend:
V/eer naast mij gezetentergt zy
het boekje weg, haalt papier en pot
lood te voorschijn 'èn begint, in de
voortkabbelende trein te tekenen.
Eerst een huis met eenkloeke
schoorsteen. Het staat op een berg en
je kunt er naar toe over een kron
kelend weggetje, dat haarpotlood
uiterst zorgvuldig aanlegt. Dan doet
zij rook uit de schoorsteen dwarrelen,
bezaait het zwerk genereus inel vo
geltjes, bekijkt het geheel met een
zucht en bergt de boel vjeer op-Ter
wijl zo leest in een ander boekje
rijden wij verder zonder conver
satie, maar toch in een sfeer van mil
de eendracht. Bij Hilversum ver
klaart zij opeens: „tk ga wel eens
meer alleen in de trein en in de bus
en ik ben niks niet bang." En in Am
sterdam .schudt zij mij de hand en
zegt ernstig.' „Dag meneery En nog
ixiel bedankt voor 't reepje chocola."
Dan loopt zij hard naar. moeder
die wacht op het perron.
't Was teel een. leuke reis,.
KRONKEL
C ERIE-programma's, die in de
u radio winter bloeiers zijn, plegen
af te sterven tegen de zomer. Zo
hebben de luisteraars zondag af
scheid moeten nemen van „Opa Drib
bel en de Rimboeman" en yan „An
ti emarieke". En van andere pro
gramma's *zijn de laatste a fl verin gen
in zicht.
„Artiestencafé" bij voorbeeld: ver
leden week zaterdag zijn daarvan de
laatste twee afleveringen op de band
gezét. Zij zullen op 20 april en op'
10 mei worden uitgezonden.
Een droevig afscheid wordt het
niet. Op 20 april heeft kastelein Car-
iniggcit als gast AnnieM.G; Schmidt,
met wie hij a l'improviste herinne
ringen ophaalt. In- de laatste 'editie
op 18 mei, cffciken, dank zij een tech
nisch grapje, dé gasten die het café
in de loop van dit jaar heeft gehad
weer op.
Voor hij met vakantie gaat," maakt
Wim lbo nog een sérietje van (ver
moedelijk) drie grammofoonplaten-
programma-tjes. Hij gaat hiertoe óp.
bezoek bij mensen als b.v. Sonneveld
en Carmiggelt'en laat hen voor de
luisteraars favoriete plaatjes uit hun
eigen discotheek horen. Dit program
ma zal de kbmende zondagavonden
de plaats gaan innemen van „Axmc-
marieke",
LEEUWARDEN .Moord, moord.'
riep de 70-jarige filiaalhouder C,
Wijbenga van de zuivelfabriek te
Lenimer in de vroege ochtend van
26 juli '58 en'hij wierp zich op een,
met een nylonkous, gemaskerde fi
guur, die met de klassieke bedreiging
„je geld of je léven"' een greep deed
naar de metkgelden, die tot een be
drag van circa 40.000 klaar stonden
om te worden uitbetaald.
Drie jaar met aftrek wegens poging
tot diefstal met geweldpleging, zo
luidde woensdag de eis van de offi
cier van justitie bij de Leeuwarder
rechtbank, mr. M, H.Gelinck, tegen
de 3l-jarige expediteur J. v. d. M'.
uit Idskenhuizen, die deze overval
had gepleegd.
Uit het requisitoir van de officier,
die veel lof ..had voor de houding van
de heer Wijbenga, bleek, dat de ex
pediteur boven zijn stand had ge
leefd en de overval had beraamd als
gevolg van grote financiële moeilijk
heden.
Uitspraak over veertien dagen.
FRANCO, het moét gezegd worden, is een fascist. Men kan tomen aan
deze kwalificatie door te zeggen, dat hij niet aan de wereldoorlog
heeft deelgenomen en dat bij een trouw zoon is van de kerk en dat
hij zich kenmerkt noch door de grootspraak, noch door de eerzucht,
van lieden als. wijlen Hitler en Mussolini. Inderdaad is de activiteit van hem
en zijn aanhangers meer naar binnen dan naar buiten gericht; maar het
stelsel van dc ene partij en de rigoreuze onderdrukking van alle afwijkende
meningen, politieke én kerkelijke, verraadt duidefi'L genoeg uit welke hoek
de wind waait. Ook al is.de naam Caudillo wat in onbruik geraakt, sedert
de Fiikrer.cn de Duce op zo ongebruikelijke wijze tu> het geschiedverhaal
zijn verdwenen.
Waarschijnlijk hebben degenen wel gelijk die zeggen, dal het zich hand
haven .van. Franco verband houdt aiet het feit. dat hij wel past in de Spaanse
historie met haar gemis aan geestelijke vrijheid en haar overvloed aan bloe
dige onderdrukkingsdaden, Eén ding échter moet men zich echter bij voort
during bewust' zijnzijn machtspositie is in wezen illegaal.Steunend op
Moorse bajonetten en Duitse vliegtuigen heeft hij zich de opperste leiding
van de staat veroverd; en steunend op de wapens, die zijn aanhangers wel
en zijn tegenstanders niét meer hadden, heeft hij kans gezien deze leiding in
handen, te houden. Ook dit "is ef.n typischfascistisch kenmerk. En wie te
kennen geeft, dat; hij zo*», strijder is voor het geloof, die moet nog maar
eens nalezen wat hij zich heeft veroorloofd jegens de Baskische katholieken,
die in de burgeroorlog niet aan zijn kant stonden, omdat zij autonomie
Wensten voor bun landsdeel. Guemipa's verwoesting zal voortleven: onver
getelijk en onvergefelijk. Franco is katholiek slechts in zoverre de katholie
ken politiek op zijn hand zijn.
Meneer Perrichoai,
lief anachronisme
Groepsfoto (gemaakt tijdens de ge
nerale repetitie van „meneer Per-
rif:non gaat op reis") van de voor
naamste spelers in dit blijspel. Van.
voren naar achteren: meneer Per-
richon (Wim v.d. Brink), djn vrouw
(Nell Koppen), zijn docJUer (Marlütte
Flink). miimaar Desroche.s (Harr.v
Bronk), Mejarin (Chris Baa.v) min
naar Savary (Henk van Ulsen) en
majoor Mathleu (Lo v. Hensbergen).
(VARA), van 8.058.15, zal de minis
ter van Buitenlandse Zaken mr. Luns
een toespraak houden ter gelegenheid
van de'tiende verjaardag van de on
dertekening van het statuut van dé
Raad van Europa.
ERNSXIGE MUZIEK
l9.IQ~~lQ.4fi NRCR. Herman jHeiand
bespeelt liet CavaHlê Collorgel in de
gemeentelijke concertzaal tc Haarlem.
1140—12.0# b'CRV. Uitvoering op
gram.piaten van Puicinelta van Stra-
ivinskl oj.v, de componist.
Opeka
X.os—10.25 en 11.0312.00 AVRO. Uit
voering door het - Omrnepkamer-Or-
kest, liet koor van de Windel Ver
eniging en solisten o.I.v. Jack LooriJ
van üe vrolijke opera in 3 akten
Scrsc (Xerxes) van Handel.
GHSl'ROKEN WOORD
7.5Ö—S.fifl Hilv. I. Uitzending voor de
Chr. lilst. Unie...
ALS een voorschot op veelvuldi
ge!' optreden van „Ensemble"
voor de televisie in het volgend sei
zoen hebben de acteurs van dit ge
zelschap de kijkers giste- av^-id ver
gast op „Meneer Perricnon op
reis".
Een charmant blijspel uit het mid
den van de vorige eeuw van de
hand van Eugène Labiche, dal zich
niet op de huidige dag heeft gehand
haafd door sterke karaktertekening
of intrige maar door de ontsnap
pingsmogelijkheid uit de sleur en
zorgen van het dagelijks leven, die
deze klucht biedt.
„Terzijdes" die in moderner spelen
'n anachronisme zijn. maken hier
waar ze niet van de lucht zijn een
deel van de bekoring uit. Het hele
stuk is dan ook een (lief) anachro
nisme.
Hierbij paste bet dat de TV-came-
ra's 't als „zaaltoneel" presenteerden,
compleet met gordijnen die open en
dicht gingen voor de verschillende
bedrijven.
Met de met smaak -bijgevoegde
liedjes van Cor Lemaire en de dans
pasjes die door Albert Mol waren
ingest-deerd en tegen het bekoorlijke
decor van Friso Wiegersma werd dit
rei s verha al-met - ver w ik k el in gen -
i anno-aehttien-zoveel het pendant
van „Pension Hommeles"-met-zijn-
complicaties-anno-1959.
Met kennelijk plezier leverde
iedereen zijn bijdrage. Voorop me
neer .PeiTichon CWim v. d. Brink),
zijn vrouw en dochter, de minnaars,
de majoor, de bedienden en wie ver
der aan deze klucht van de blaas-
kakerige kruidenier te pas kwamen.
Tot de sfeer van de avond droegen
de beelden van Cor Lemaire het hun
ne bij. -
En zou dat niet ook het geval zijn
geweest als de camera's de kijkers
tussen de verschillende bedrijven
door c'.opbouw en afbraak van deze
bordpapieren werkelijkheid hadden
getoond?
W.'Jnn.
deze grote tijdgenoot van J. S. Bach
tussen 1705 en 1741 liefst 46 opera's
componeerde.
Handel heeft zich in het opera-
genre bekwaamd bij de Duitse Ope
ra te Hamburg, maar de sterkste in-
drukken onder-
t i g j a f i ge tij d ens 'n
V^alS .verblijf in Italië,
if D componisten - de
.ft-ófllip Handel dan otfk
r'ï'fji f-r «lil de Napolitaanse
stijl, zonder daar
bij. echter zijn
Duitse afkomst te verloochenen.
In Londen nam Handel met harts
tocht aan het toenmaais veelbewo
gen operaleven deel, zowel in de
functie van componist als van direc
teur van opcraondernemingen. Be
halve roem vond hij hierbij veie ar
tistieke en zakelijke moeilijkheden
en juist in de tijd dat hij Serse
(„Xerxes") componeerde, was zijn fi
nanciële positie bijna wanhopig.
Serse, stuk vol,xnet bijna onont
warbare verwikkelingen met de Per
zische koning Xerxes ais hoofdper-,
soon, kon zich in het theater niét
handhaven. De opera bevat evenw'el
zoveel boeiende muziek, dat men
de radiouitvoering van vanavond
AVRO 8.05-10.25 en 11.05-12.00 uur)
de eerste in Nederland met
veel interesse tegemoet kan zien.
W.-'A.
(Advertentie IM.)
Pullen-rijm
Schip van staat
wyze praat
woordenspel
kamer-rel
sprekers vuur
scheidingsmuur
pullen bier
staats-plezier
eensgezind
Amstel wint!
puhe°l
r;«i°w«r
AMSTE L
DIVERSEN.
7.05—8.00 AVRO, „Ga er eens even
voor zitten" xnet de SJsle aflevering
van Albert de Koning* ontbijttafel,
8-0O—10.00 NCRV. Amusementspro
gramma „Happy Landings".
T-TOEVELEN van de talloze mu-
■*- ziek liefhebbers, die het beroem
de. Largo van Handel in velerlei ar
rangementen kennen, zouden weten
dat deze aria aan het begin van een
komische opera Serse voor
komt, die voor het eerst in apx'il 1738
in het Haymarket Theatre te Londen
werd opgevoerd. Wij kennen Han
del nauwelijks meer als operacom
ponist, niettegenstaande het feit dat
(Advertentie LM.)
Neveda, Rokin J18, Amsterdam
(Advertentie IM
SHET BESfAAT NIET DAT Kj
'hu wat over die ARM-jij
1 band weer. maar
^WAAROM '5 HU DAN
HIER? HEEFTCAROUl
jrSSOMS IETS 6EZE6D, 1
KjrO WAARDOOR H'J ACH-
terdochtxg is GS-
WORDEN ?V 15
?^4MIS5CHI£N vetLtGERl
Oir MAAR BU I
TE ST6K£N. f
WAT MOET tKTE6EN' DATJfc HtN W^VSSËNjPfWi
MR.CUVE ZEGGEN ALSjff-^DSi: ZE& MAAR OA"n| P0^n»iuaii"f'"'
HU TERUGKOMT,J[tOTi ,KHieReEVVE£5r BEN^ fW0(3^2^^
SIR imiEU TOÊN WEER WEGSE-]
1 londen. fj^^niiiiriT
ik sa nu even s'aar\ wZtÉSSSaStSbe
M'H KAMER, roberts) I T-h 1
si ^^^NBHmBk--LE6 TEGSN MISS/
hmhhoay oat ik
'n MtNuur WtmÊÊÊIÊWi^
weer bu w Spte'<J£3J5aB
/BROER OF GEEN
/broer, maar VER-
DUIVELa Hu GAAT
1. ERAAN I H'J
Qgaat eraan
Griep Vj"g
Hoofdpijn
Aoor CEBAID BÜUETT
DtjUWtLtN!!
HlJI) DwAfó OOOR-ZlOrt
TROM HfctW GCüAAfl 1
„Hoe edel van u," zei Sara. „U
draagt, de last van de waardigheid,
zodat zij zich in de genoegens van
hun onbeschaamdheid kunnen ver
meien."
O hemel, dacht ze en begon te blo
zen. Waarom stel ik mij zo aan! Op
1 wie wil ik indruk maken? Hij is ze-
ker intelligent, maar hij is erg jong
1 en daar ziet hij ook naar uit, in
1 weerwil van zijn gesteven overhemd
en zijn zwarte geklede jas. Om haar
verlegenheid te verbergen begon ze,
allerlei over de school te vragen. Hoe
veel leerlingen? Hoeveel klassen?
Hoe laat gingen ze naar bed en wat
deden ze voor spelen? Ze luisterde.
1 nauwelijks naar de antwoorden,
maar spitste haar oren. innerlijk
blij- toen mevrouw Pluvius zei;
„Edward zal u na de thee alles
laten zien. Niet, Edward? Terwijl
juffrouw Druid en ik gezellig samen
praten."
Alles werd dus aan Sara getoond.
De schoollokalen, de eetzaal, de bi
bliotheek. alles moest bekeken en
bewonderd worden. Hier en daar ont
moetten ze groepjes jongens, die
wanneer ze haar zagen of als solda
ten in de houding gingen slaan of met
schuldige blikken voor hun veront
rustende aanwezigheid, wegslopen,
„Zijn ze bang voor u, of voor mij?"
vroeg zo.
„Helemaal niet," antwoordde hij
vaag. „Ik bedoel.,..'" Hij wendde
zijn hoofd af, stijf cn doodernstig.
Ze glimlachte verlegen tegen zijn
profiel en ze wenste dat hij haar aan
zou kijken en vreesde, dat hij het
doeri zou.
„Dit is de bibliotheek." zei hij na
een beklemmende stilte. „7.c komen
hier als ze lustig willen zitten lezen."
HlJ D
UlTGtrttO'
...tflKUK
fcÉftó WAT £R|fi
Zit'
iK HAO W HOUAA/O H£7AJ>R£S
VAN &N Z£K€RE JAdWEWeiAN
OPGEKREGcN^DtE ERVCOÏtZOU
2CR6EN, AA 7IV 'NGCEt> "AAfJiCORJE
KR£E6/ND£
apsjgaiJf zyn.' -rz/er w,yOi_
f sé NQ6A1 ms/jvs.
sjofel V'E/AM&eL
ffiltó DEKKN&2HTAAM &OORD t/AN&N
Ril vuwERóiEPea aeRG/Kre ten-
JSLOTTG LANGS D£ HUDSON A>£kJ YORiC
W OJATEEN STAD: 1
P HfER KLC^T HfT
HA%T OArV AVER/ka
RaaR. IoaÏöTA/X Te,
DRQY&N.U( y~tö£7 V
v ALS M££RG* k
7 p/e LdGRSTVi- d-
i{ PRCViOTcR iX
cezoEKETj' }yy
dvgeoree^sL
f IVA SN/AJ&7?AJ -
BRJP&E, AiAMHATrAA/:
fc—fy/VDSL /A'T-g
E5JZS