D'
HET KLEINE VOLK
I
Voor eerste maal op
Nederlandse televisie
Boy
CAROL
DAY
II
SPROETJE SPARKSV VVj.tfcoKE
,ï.k dieri
COMPAGNONS DE LA CHANSON
Banale kost
TV-reportages
van bezoek van
Perzische sjah
Examen deen
Hoomans en Mulisch
naar Helsinki
Harry Truman
vijfenzeventig
Vanavond
7~ rrjöor'"'""*"
David Wright'
STAATSEXAMEN^
RESA-HILVERSUM
DE DOCHTERS VAN
MEVROUW PEACOCK
h 2
Zaterdag 9 mei I959
grote geschiedkundige Arnold Tnynbee beschrijft ergens in zijn
hoofdwerk A Study r>{ History de relatief belangrijke bijdrage van
Nederland aan de vorming van het na-middeleeuwse Eurofa en
aan de beschaving van de nieuwere tijd. Het geringe grondgebied
en de beperktheid van de hulpbronnen stelden natuurlijk grenzen aan wat
Nederland vermocht, en hebben ook bewerkstelligd dat bet in veel dingen
bij Frankrijk en Engeland moest achterblijven; maar dat verandert niets
aan het feit, dat bet Nederlandse geluid een waardevol en onmisbaar ele
ment is geweest in het geheel der Eumpese cultuur, ook waar die haar
invloed ver over de wereldzeeën heeft verbreid.
Het is een feit, waarvan men zich in ons land gedurende een groot deel
van de vorige eeuw te zelfgenoegzaam bewust is geweest: en de felle actie
na de tachtiger jaren om Nederland weer „op te stoten in de vaart der
volken**, was dan ook hard nodig. Kunst en wetenschap hebben sindsdien
weer een kenmerkende opleving vertoond in het duidelijke besef, dat er
nationaal een stuk traditie en reputatie en eer viel op te houden. De
nationale verwerk: ng van internationale opvattingen en impulsen is altijd
de vruchtbaarste wijze gewees: om het tot tets waardevols te brengen.
Deze overtuiging is jarenla ig in Nederland diep geworteld geweest, maar
ze schijnt nu enigermate aan het wankelen te zijn. De opvatting, dat kunst
en wetenschap internationaal behoren te zijn en het bewustzijn der be
perktheid van de Nederlandse cultuurkring, brengen velen er toe, dan maar
meteen te proberen, met zijn kennis en ideeën en vermogens een grotere
kring binnen te treden. De vrees om onopgemerkt te blijven, blijkt zeer
groot te zijn de laatste jaren, gezien de grote schaal waarop allerlei
pabïikatie* van Nederlanders in vreemde talen het licht zien. Het is een
verschijnsel, dat gecompleteerd wordt door de wens. hniten de landsgrenzen
in werk en woord niet als vreemdeling te worden herkend.
HIER i® zonder twijfel sprake van verval van het nationaal besef, dat
klaarblijkelijk in de ogen van veel hedendaagse Nederlanders
gelijk staat met kortzichtig nationalisme. De zielkundige achter
gronden van deze ontwikkeling hebbe.-. wij bij een vorige gelegen
heid al eens gepoogd te schetsen: een reactie op de gewelddadige verstoring
van de langjarige eiland-positie van ons land. versterkt door het zelfstandig
worden van Indonesië, welk feit de kleinheid van Nederland extra beklem
toonde.
Het beeld van ven-al wordt nog duidelijker, wanneer blijkt hoe weinig
het eigen land kennelijk nog meegeeft aan emigranten anders dan een
bijdrage in de overtocht Overal kan men lezen: de Nederlandse inkortte-
lingen zijn zo gemakkelijk, ze passen zich zo graag aan en ze schudden
hun eigen geestelijke plunje zo zonder veel moeite van zich af. Wie dit
beeld vergelijkt met dat van vroegere landverhuizers, die in de nieuwe 1
omgeving krachtig vasthielden aan taal en nationale levensstijl, moet wel I
een gevoel van beklemming krijgen. Want het is natuurlijk helemaal geen
verdienste, zich licht te laten opslorpen door een nieuwe omgeving. Veel
waardevoller is het. aan die omgeving iets van zichzelf te schenken.
Zinloos is het, om deze dingen heen te draaien of ze niet te willen zien.
Dit laatste is, naar wij ons verbeelden, in sterke mate het geval in intel
lectuele kringen, waar de gevoelens van onlust waarschijnlijk het sterkst
ontwikkeld zijn. In wezen is het een minderwaardigheidsgevoel, dat drijft
naar de internationalisering: laat ons op gelijke voet meedoen met de
anderen., irtplaata van als „provincialen** niet te worden opgemerkt en
verstaan. Er zijn graden en variaties.-maar over het geheel komt het daar
toch wel op neer.
fATUURLIJK is het geen kwestie van taal alleen; maar wel is
nadelig voor Nederland dat het niet als Vlaanderen voor zijn taal
heeft moeten vechten. Dit heeft de strijdbaarheid, die zo groot is
over de zuidgrens, hier niet versterkt. Men wantrouwt in Vlaan
deren de Nederlanders, en niet helemaal ten onrechte. Daar heeft men zich
in cultureel opricht moeizaam een plaats onder de zon veroverd; hier is
er een bereidheid, de eigen plaats zonder veel tegenstand te ruimen.
Het kan niet vaak genoeg worden gezegd, dat de Europese eenwording
als voorwaarde van welslagen heeft niet de culturele smeltkroes maar de
krachtige hand haring en grootscheepse uitwisseling van' de nationale
geestelijke voortbrengselen. Wie dat niet inziet, heeft er niets van begrepen.
De beste bijdrage aan een verenigd Europa is dan ook, de eigen stijl en de
eigen verworvenheden op cultureel gebied met ernst en geestdrift uit te
bouwen. De historie rekent in volken, niet in ondefinieerbare massa's.
Wij ontvingen kortgeleden een prospectus voor een nieuw tijdschrift dat
uit wil gaan van het besef, „dat ons bestaan in hoofdzaak wordt bepaald name (op telerecording). Daarna
naar Gooiland als attractie voor de
99
>xh:
/EAN LOUIS JAUBERT heeft ons gevraagd zijn groeten over te brengen
aan Bak wie. (En dat doen we dan bij deze).
Hij kent hem «it 1033. Jaubcrt speelde toen in de Franse voetbalclub
Colwnr en Baku-ie, lid ran Mets teas zijn tegenspeler. Formidable, even-
at trouwens Rivers en Van der Art.
Voor wie hiervan «iets beffrypt; Ba feu-ie is onze tnedetoerfcei* Bakhuys,
Rivèrs is niema.id and -ts da71 Rijvers en Ven der Art noemen wij Van
der Hart.
De TV-kijker zal Jean Louis Jau-J „Les Compagnons de Ia Chanson**
bert morgenavond in zijn huiskamer j zoals ze gisteravond voor de Ne- i
ontvangen, als een van de negen j derlandse televisiecamera's op~ I
1
Fransen die samen
wereldver- J traden en zoals ze morgenavond j
Na
maarde Compagnons de Ia Chanson op het beeldscherm te zien zijn. -
zondagavond knt-n-n-mrnTnit-* i da£ 20 en don der-
vormen (AVRÓ-TV;
8.20—8.43).
Vrijdagmiddag om kwart over een
arriveerden zc (per T.E.E. „Ile de
France") in Amsterdam. Om iets
over tweeën stapten ze de AVRO-
studio in Hilversum binnen voor een
kennismakend babbeltje met Jef de
Groot en gastvrouwe Mies Bouw
man. Om drie uur wilde Jaubert
liefst een dutje gaan doen. maar
moest hij met zijn acht Compagnons
naar de srota studiezaal om daar do i'^TsclTe'siitnimmeT
situatie in ogenschouw te nemen Kora,scne- slotnummer
voor hun eerste TV-optreden in Ne
derland. Om vier uur maakten ze in
kostuum, samen met Mies Bouwman.
*n camera-repetitie met de nummers
die de kijker morgenavond te zien
krijgt. Om half acht 's avonds de op-
DE zeer hoge uitzondering van
aaneengesloten radio-zendtijd van
half acht tot elf uur, heeft de VPRO
gisteravond onder meer besteed aan
de uitzending van 'n hoorspel waar
mee de Belgische omroep de Prix
d'Italia 1958 heeft verworven; te we
ten „Ik dien" van Herman Teirlinck.
„Ik dien" is de navertelling, inde
vorm van een openluchtspel, die deze
grote Vlaamse schrijver in 1924 heeft
gemaakt van de Middeleeuwse spro
ke van de Kloosterzuster Beatrijs,
zoals voor hem dat o.m. de dichter
P. C. Boutens heeft ge'aan.
Naar dit spvl heeft ny zelf het
prijswinnende hoorspel geschreven.
Het stelde aan de luisteraar die er
van heeft willen genieten eisen.
Maar wie zich in geconcentreerde
aandacht hiertoe zette, werd be
loond door de rijkdom en de beel
dende kracht van Teirlincks taai.
We hoeven hier niet te verbloe
men dat Vlaamse televisiespelen bo
ven de Moerdijk in het gunstigste'
geval slechts een gematigde ont
vangst ten deel pleegt te vallen. Dit
hoorspel daarentegen was in elk op
zicht voortreffelijk. Niet slechts door
het spel der medewerkenden maar
ook door de toepassing van elektro
nisch geluid en de muziek die de
tableaus scheidden, en ondersteun
den,
W.Jnn.
DE radio-luisteraars en televi
sie-kijkers krijgen banale
i programma's voorgezet. Vaak zijn
I deze zwak en onvoldoende voorbe-
reid."
Tot hier zou de lezer kunnen me-
j nen dat we een kritische kantteke-
ning citeren by de programma's die
uit Hilversum en Bussum komen. Het
i vervolg zal hem uit de droom hel-
pen; „De zaak van de communisti-
i sche opvoeding wordt onvoldoende
j gediend als de televisie vaker wordt
I gebruikt voor het uitzenden van el-
i lenlange redevoeringen dan voor to-
neelstukken, films en sportmanifes
taties."
Deze kritiek is afkomstig uit de
i Prawda, het persorgaan van de com
munistische partij in de Sowjet-
Unie. Radio-Moskou heeft deze in
j extenso weergegeven.
LTET bezoek van de sjah van Per-
A zië aan ons land zal door de te-
Ie visie worden verslagen op woens-
speelt werken van Cor de Groot en
I.enn Orthel.
II.2Z—12.{10 KRO. Manus Willcmsen
bespreekt nieuwe klassieke gram.
platen.
LICHTE MUZIEK
6,35—7.00 VARA. Muziek kiosk met
nieuws uit de wereld der lichte nu- 1 Het u?as er stil. Êe.i Tafeltje'vlu
9.45^-10.(10 VAKA. Theo uden Mas- afleert een vrouw van een
man laat Hits aan de spits horen. jaar 07 VTjj en veertig en staarde
10.00—10.35 VAKA. Het VeleU-cn- f met ogen, die zeer ver yerti>ijtóen
semble en het haltroom-orkest mot! in haar lege koffiekopje Ze hiv
oude en nieuwe dansen. j meer dan ze zat, maar 'leefde
TN een cafeetjetas ik de kmten
Het was er stil. Ep.i tnfwn*
10.0510.35 KRO. Concert van lichte
amusementsmuziek door het Cascade-
ensemble o.I.v. Johnny Omhach.
10.35—11.15 VARA. Sch Ij venspeurder
draalt successen van vroeger.
GESPROKEN H'OORD
T-40—7.55 VPRO, Causerie van dr.
Nicolette Brulning over haar bezoek
aan Israël.
9.30—9.45 VARA. Politieke commen
taar van de heer Voskuil.
DIVERSEN
VARA Amusementspro-
8.05—9.30
gtamma-
8.35—9.55
gramma.
KRO. Amusement spro-
Televisie
door de taal die wij gebruiken, door de mensen die hier wonen en door
de lucht die hier hangt.** \Tij weten niet, wat er van terechtkomt, maar
het er niet minder het plezierigste geluid om, dat wij in lange tijd
hebben gehoord. Het besef, dat Nederland niet beier maar anders is dan
de omringende landen en daarvoor moet uitkomen, lijkt ons de grondslag
ven een gezonde reactie op een nihilistisch-intemationalistische stroming,
waarin men in feite alleen maar spoorloos kan ondergaan.
CANNES. De Sowjet-afgevaar-
digrie op het filmfestival in Cannes
heeft vrijdag verklaard, dat de Rus
sen plannen hebben vcor een inter
nat' ona al filmfestival in Moskou van
3 tot 17 augustus.
(Advertentie IMj
met actieve,beheerste zenuwen
Mijnhardfs Zenuwtqbfette.<
openingsavond van de week voor de SnSionïïe wim tMV«ÏC
NEW YORK De verslaggevers
die oud-president Harry Truman dik
wijls vergezellen op zijn ochtend
wandelingen, waren vrijdag al vroeg van s
AMSTERDAM. In de eerste a?,ra zijn drur. Onder het zingen nan f yeidsucces maakten.
dag 21 mei. Op de
amateurfotografie. Zaterdagmorgen j eerste dag is de TV
vroeg weer naar Frankrijk om daar 1 '5 ochtends om tien
's avonds honderd mijl ten zuiden uur reeds in de
van Parijs weer op te treden. In j ether voor een di-
dat uurtje vrijdagmiddag tussen drie recte reportage van
en vier hoefden ze de nummers van 1 ie aankomst van de
morgenavond niet meer door te ne- sjah aan de Prins
men. Die „Le Gondelier", *t Joodse i Hendrikkade in
,.Hava Naguila", „Les trois cloches" i Amsterdam en aan-
in het Engels gezongen als „The sluitend van de
three bells", „Tom Dooley" en hetkranslegging. die
zitten muur- hij zal verrichten
vast in hun geheugen; ondanks de bij he; nationaal monument op de
prachtige, maar moeilijke modula- i Dam.
ties. Nee. terwül technici met kabels In de avond van de tweede dag
cn camera's sleepten on met het licht i van zijn bezoek wordt hem ee1*
manipuleerden, namen zij op een j voorstelling aangeboden van de korte
hoekje van het podium een nieuw opera „Gianni Schicci" van Puccini
nummer door; „Venus" dat zoals door de Nederlandse Opera in de Ko-
het deze vrijdagmiddag klonk ninklijke Schouwburg in Den Haag.
stellig nieuwe lïuweren aan hun in.- De TV-kijker zal hierbij aanwezig
♦~rnationale roem toevoegt. j zijn via een directe uitzending die
Al 17 jaar bestaat deze troep. En i avonds om ha]/ tien begint,
al zijn er in de loop der jaren nieu
we gezichten bijgekomen, de kern is
onveranderd. De meesten zijn tussen
de dertig en veertig en hebben naast
dit zingen in htm vrije tijd aanvan
kelijk andere beroepen gehad. Fred
Mella was onderwijzer; 2ijn broer
Bené Melia, huisschilder; Guy Boxir-
guignon was bankbediende en Hu-
bert zijdekweker.
Vaste voet in de showbusiness kre
gen zij dank zij Edith Piaf. met wie
zij van „Les trois cloches" een we-
eek van juni organiseert het In
ternationaal Theater Instituut te
Helsinki een congres gewijd aan 't
„avant garde"-toneel. Van elk land
zijn een schrijver en een regisseur
uitgenodigd, die op dit gebied werk
zaam zijn. Nederland wordt verte
genwoordigd door Elise Hoomans en
Harry Mulisch. De Fransman lone-
co en de Engelsman John Osborne
wonen het congres eveneens bij.
..Happy Birthday, dear Harrybaden j ln nu reiMn 2e Se hele wereld at
z<7 hem een_taarv me, kaarsjes aan.(ze maakten reeds zeven toumee's
Truman ts <0 geworden.. j door de VS) om volle zalen te laten
Op de vraag of hij ook fouten in genieten van hun voortreffelijke
zijn leven had gemaakt, zei de jari- door-en-door muzikale kunst.
ge: ,Meer dan genoeg, maar ik heb Jammer, dat ze morgenavond niet
er geen spijt van." Hij zou zijn leven
indien mogelijk precies zo overdoen.
Alleen sou hfj wat eerder trouwen.
Truman was 35 toen hij in het hu
welijk trad.
„Venus" zingen. De laatste woorden
daarvan zijn: „Bonsoir et merci...",
en we zijn er var overtuigd dat de
kijkers hen dat graag zouden nazeg
gen.
Radio
ERNSTIGE MUZIEK
7.45—8.35 KRO. Het Overljsela FhJl-
harmonJsch Orkest 0.1.?. Jan Brussen
NA het journaal en het wecrovcr-
zicht (.8.00) een programma van
de KRO. Dit begint met de rubriek
„Anno", waarin filmfragmenten utt
1912—'13 -worden ver'oond. Hierna, de
eerste aflevering van een nieuw pro
gramma van Jan Btaaser, getiteld „Zo
zijn 2e" (8.35). Vervolgens een reporta
ge van het optreden van Victor SU—
%'ester in de Margriethal in utrecht.
(9.10). Een film van Alfred Hitchcock
is het volgende programma-onderdeel
(9.45). Hierna de dagsluiting «loor pater
Leopold Verhagen (10.10).
1 cn hhof^ch
Radio
ERNSTIGE MUZIEK
11.30—12.15 KRO. Het Radio Kamer
orkest oJ.v. Jan Brussen met Lottie
Wackers-Haas- Werken aan Mozart
en Larason.
2.30—2.55 KRO. Recital door de pia
niste Lia Palla. Werken van Stallaert,
Hay dn en Rivier.
10,30—11.90 AVRO. In de reeks muzi
kale coryfeeën opnamen van de so
praan Rita Stretch.
Il,t5-t-12.oo KRO. Het Utr. Stedelijk
Orkest o.I.v. Paul Hupperts met Les
Illuminations van Benjamin Britten.
JAZZ
11.20-—12.00 AVRO. Jazz at the Phil
harmonic. Opnamen van het optre
den. in Scheveningen van EUa Fitz
gerald en het trio Oscar Petersen.
LICHTE MUZIEK
1.2D2.00 AVRO. Verzoekplatenpro-
gramma voor militairen.
6.3D—7.00 VARA, Optreden van het
zigeunerorkest Nicu Vladescu. j
8.108.45 AVRO. Concert door Be
Zaaiers o.I.v. Jos CJeber.
HOORSPELEN*
1.10—1.30 KRO. „De Wad der 5".
5.305.50 VARA. „Oe helpende hand".
8.459.20 AVRO. „Be maansteen".
9.30—10.15 KRO. „Wie gaat er mee
naar Engeland varen
GESPROKEN WOORD
9.20S.30 KRO. Politiek commentaar
door de heer J. M. Peters.
SPORT
2.50—4.45 AVRO. Reportage van de
voetbalontmoeting Turkije—Neder
land.
DIVERSEN
7.007.30 VARA. Discussie tnsseu twee
ervaren musici o.I.v. Rutger Schoute.
7.308.00 VARA. Cees Laseur laat
favoriete platen horen uit zijn privé
platencollectie.
8.15—8.45 KRO. Cabaret „Wegwijs".
9.25—10.15 AVRO. Een speciaal pro
gramma t.g.v. moederdag.
Televisie
OM vijf ntir 's middags een kerk
dienst uitgaande van het IKOR.
Voorganger is de hervormde predi
kant ds. BUskes.
Om acht uur 's avonds begint een
programma van de AVRO. Dit opent
met een herdenking van de 100ste ge
boortedag van Willem Kïoos. Hierna is
er een optreden van de zanggroep „Les
Compagnons de la Chanson" (8.28). Het
AVRO-programma wordt besloten met
de tweede aflevering van het A toe Z
programma van Thijs Cbanowski. Deze
keer de letters C en D met o.m. Jules
de Corte, Ko van Dijk. de Dixieland
Pipers en Eddy Doorenbosch (8.45),
om 15.00 uur begint het gezamenlijke
sportjournaal.
Advertentie LM.)
RM0R&EN GA tk &'J 00M
iMARCUS LOGEREN, CL WE,
ALLEEN VOOR HET WEEKEND.
MAANDAG BEN IK WEER TERL
Jen dan hoef ik wet
WERKEN...;
LUISTER JE
iKSEL JE DUS OP ALS IK WEER rPAT ZOU IK
TFRUG &FN.MI5SCH1EN KUNNENJSRftAG DOEN,
WE VOOR D£ REST VAN DE/HoAR...ENFIN, WE
LATERALS
TLfl'ISKDML
NATUllRuJK,
DAG IETS 6AAN
DOEN
ZULLEN ZiEN. IK SPREEK
JE NOG WEL VÖ0R JE
^«WE&&AAT... OM JE NA
^f>Q.T£ WUIVEN
BOEL
ROOS OP WETENSCHAPPELIJKE
WIJZE BESTREDEN
dank zö d« ontdekking van
de fenomenale eigenschappen
van S 54. Dit mysterieuze in
grediënt in VAC haar toni cum
gaat- roos en schilfervorming
krachtdadig tegen. Reeds na
enkele behandelingen consta
teert men resultaat V^f mi
nuten na de toepassing van
VAC (met SM) neemt men
Koop nog vandaag een fles VAC en constateer zelf de waar
neembare werking 1
de aangename lichte prikke
ling in de hoofdhuid waar.
die de activiteit van VAC aan
toont. Achttien grote univer
siteiten onderzochten VAC en
waren eenparig in hun lof. Ook
voor zal VAC Iets doen:
het maakt de haren sterker,
gezonder en mooier.
"fti mi... Ac- Mik, muur leejae OD
toen de man btnnenku'am. He; nf'
luid van dichtslaande ta.tidcuren
kondigde hem aan, zoals het geklnk
van soldaten hakken de komst van
een generaal annonceert. Toen nam
hij het café met het aplomb wan een
baas, die cifce cieur zonder kloppen
openstoot.
„Dag Ans," sprak hij zakelijk
„Dag Ed."
Haar toon was zachter. Hjj gino
zitten en'zei, of h\j een vergadering
opende
„Ik heb precies een half uur."
„Druk?"
„Razend."
„Ben je nog alleen?" vroeg ze
aarzelend.
.rAUicht. Wat denk je wel?"
„O niks. Bep had je laatst gezien
met een blond meisje," rei ze.
„Ach, die BepDa's me secreta.
resse," sprak hij geërgerd.
Js juffrouw Verbrug dan weg?"
,J\Tee, ik heb er ttuee nou. De zaak
gaat goed."
„Fijn," zei ze.
„Ja."
Hü zweeg stuurs. Toen, op ont.
ploffende toon:
,JD ie Bep van jou is ook een aarts-
roddel."
„Ze heeft me anders veel steun ge.
geven, toen ik het moeilijk had,"
zei de vrouw op betraande toon,
Htj kuchte en keek in zijn hand of
er iets te lezen stond.
Nog koffie?"
„Graag."
„Ober twee koffie."
Hy keek haar even aan.
„En jij ook nog alleen?" vroeg
hij.
„Ik?" zei ze, met een lachje. En
ze maakte een achteloos handgebaar
naar haar eigen gestalte.
,JZeg, dat van die driehonderd gul
den is o.k. hoor," zei hij.
„Fijn."
Hij nam zijn bril af en wreef over
zijn ogen.
,Jk tuilde nog iets met je bepra
ten," zei hij, „over Boy. Wat is er
eigenlijk aan de hand met ^ie jon
gen?"
„Niks bijzonders," antwoordde ze,
„Ik begrijp 't niet," sprak hü, „Zeg
nu eens eerlvk, Ans je ageert
toch niet tegen me, of zo?"
„Tk praat altijd heel aardig ooer
je," zei ze, week weer.
„Goed, goed, dat wist ik teel," riep
hij haastig. ,JlTaar hij doet zo eigen
aardig, voor een jcngen van zestien.
Als hij nu die ene dag in de muand
bij me is. dan maak ik me natuur
lijk helemaal vrij. Goed. Hij komt
's ochtends. Dag pa. Hij gaat ritten
of hij een bezemsteel heeft ingeslikt.
iYott, ik vraag hem natuurlijk eerst
naar zijn vorderingen op school. Hoe
staat het met je Frans? Goed pa. En
je Ictijn? Goed pa. Ja pa. .Nee pa.
Meer komt er niet uit. Jfc bedoel
.hij maakt zo'n suffige indruk."
„Suf ts hij anders allerminst," zei
ze, agressief opeens. „Hij had laatst
nog een negen voor zijn uriskurtde»
repetitie."
„Daar heb je riep hu. „Dcf ral
hij my nu niet eens vertellen. En
hij is nooit vrolijk. Ik zeg wel eens:
„jongen, lach, je bent toch jong."
Maar nee. De laatste keer had ik 'n
heel leuk boek opgescharreld, waar
ik zelf om gebruld heb, toen ik nog
zo'n knaapje was. Nou Ans, ik heb
hem er Uvee hoofdstukken uit voor
gelezen. Maar geen lachje."
,Ach, ze zyn nu weer anders, die
jongens,"' zei de vrouw.
,J5n muziek," vervolgde hij. ,Jk
zeg tegen hem: „Wil je een itukje
muziek horen?" Goed pa. No ik
maak het niet te zicaar voor ht m,
dus speel ik een plaat van ,JTt. e
kleine Nachtmusik." Hij luistert Hoe
trirtd je 't? Mooi pa. Punt.- Uit."
„Hij is meer op jazz," zei de vrouw.
„O jé, ik moet al weer weg,"
sprak de man, op 2ijn horloge kij
kend. ,£)ie driehonderd gulden gi
reer ik wel, hoor"
,yij7i," zei ze.
Toen de deur achter hem dichtge
vallen was, ging ze weer zitten sta
ren.
KRONKEL
WAGENINGEN. De lector dr.
H. C, D. de Wit is benoemd tot hoog
leraar in de plantensystematiek ea
-geografie van de tropische en sub
tropische gebieden aan de Land
bouwhogeschool te Wageningen.
{Advertentie I.M.j
D* kortste en voordeligste opleiding:
(Bekend» Schriftelijke Cursus)
Coot EE&AiQ BU1LETT
HEt maat. war
OOijt? OA )tEfN
0>ENZINEjrATfON
&LGINNLN
N££
PiT WOROT ££IH
KLC'N R tbT AU
RA 1ST
DAA?2Al!K
OAN IEO AAN
MOETEN DOEN
HET BEVAL
ME HELEMAAL
MIE.T!
ZEG. DANNj. Jt KRIJGT
CONCURRENTIE... ER 10
ttN VENT Olt ttN
EINOjÊ. VERDEROP
LAN6S DE WEG EEN
RESTAURANT GAAT
BEGINNEN
JA. H£T 15 MIJN OUDE VAK..-
NOG EEN PAAR DAGEN
DAN 2JJN WE KlAAR.
Tjonge
MENEER 5M«T,
D OCHFtT
HARD OP'
t/ees.'xyK tzvs
STAAT DA**, Nf£TD/a
V£XW.-\AA 'PeAAPAieT
Z'N NSEUkjeKAK?
NOUKAT
GtFMTUN&, /W.' HOT 15
£1GENL VK N'£T 76 GELOVEN,
t DE2£ KAGEN KU//11
3ÏJAAK GELEDEN KERD
Ge&cvwD.' alles /s/n
TIP TCP- CCND/r?E.'
ZEG oe
PK VAN,
KICK 7
UiAKEIPEl
20U tiV MISSCHIEN
PANNE ->
HEBBEN 7
VCCRUIT
Hsm
groot voordeel gemeen met preken:
ze spreken nooit tegen."
„Dat zou u tegenvallen, meneer
Peacock. De intelligente jongens
kunnen discussiëren dat wit zwart
wordt, als ze 't op hun heupen heb
ben. Maar dat kan mij niet schelen.
Alles is beter dan suffig toegeven-
Waarom, zeggen ze, spraken de Ro
meinen geen Engels, als verstandige
kerels, meneer? Nu. zeg ik, omdat het
in de eerste plaats bun moedertaal
niet was. En bovendien bestond
gaf Edward toe. „Er was een tijd het nog niet. O nee, meneer, waarom
dat myn ouders er hun zinnen op niet? En dan zijn we waar we wezen
gezet hadden- Maar ik voelde dat ik moeten. Ze proberen mij zo aan het
de roeping miste. En dan zijn er nog praten te krijgen over geschiedenis
andere redenen.'* in plaats van over vervoegingen en
„Andere redenen?" verbuigingen. Het zijn gewiekste
- „Misschien zoudt u ze intellectue- kwajongens."
len het je niet verwijten. Een van de Ie bezwaren kunnen noemen." Hij „Maar je mag ze toch graag, is
zuidelijke graafschappen, niet?" ving een waarschuwende blik van niet?"
„Een vrij groot. En het heeft, als Sara op. „Mijn nut als ik dat bezit, „Ach ja," gaf Edward lachend toe
u het zich herinnert, een kustlijn." moet op een ander terrein liggen,"
„O ja. Dat heb ik meen ik op de voegde hij er haastig aan toe.
Eat
^En nu, nu"?! Lrtitterfieid hebt k™ J«jniachjen met goed öikkanr
gezien, dat middelpunt van de be- ^en ervan overtuigd dat Ed-
ward daar helemaal niet aan dacht.
„Je komt dus uit Sussex, hè, Lin
ton?"
„Ja meneer Peacock, Ik vrees van
wel."
„Trek 't je niet aan kerel. We zul-
„ik was er vroeger zelf ook een, weet
schaving. ben je van plan, hoor ik -!
Sara, om hier in de buurt een 1 Yel* Edward? zei mevrouw
nieuwe school te openen."
„Mijn vader heeft zo iets
„En nog niet zo heel lang geleden,
zei meneer Peacock. „Ik kan nog
sporen vinden. Edward, van die en-
zonde."
„Lieve hemel!" riep Edwara. „ik
hoop toch van niet!"
Zelfs mevrouw Peacock, hoewel a®
Peacock. pointe van het grapje haar gelukkig
»iDe waarheid is, mevrouw, dat ik ontging, stemde in met het algemeen
hoofd voor mij, hier ergens in de mij een dergelijke roeping niet waar- gelach. Het was niet te ontkennen:
Midlands, of waar dan ook. En het dig acht." Hij kon bijna Sara's zucht het was gezelliger in huis en de meis-
hoeft. niet speciaal een nieuwe school van verluchting horen. „Ze vraagt jes waren duidelijk vTolijker sinas
te zijn. Een oude is ook goed. een heel bijzondere kwaliteiten, vindt u Edwards komst. Ze zou hem tracn-
riie al bestaat, onder voorwaarde dat niet? Kwaliteiten die ik zeer zeker ten over te haien te blijven tot Ca-
ze een Hoofd zoeken." niet bezit. Mijn vader bezit ze in tacrine's verjaardag of ervoor
„Juist. Heb je over Eton of Har- overvloed. Oneindig geduld en be- terug te komen nadat hij zijn ou-
row gedacht?" grip. Hij is, ais ik 't zo zeggen mag. ders, zoals het behoorde, had bezocht.
J „Nee," bekende Edward. „Zoudt de vader van de hele gemeente. Hij Tegen die tijd. daar was rij zeker
u mij dat aanraden? Zouden ze mij brengt het merendeel van zijn tijd van, zou er wel iets beslissends züh
waard zijn?" door met te luisteren naar hun moei- gebeurd.
„Hebt u er nooit over gedacht theo- lijkhcden. Hij zegt dat luisteren zijn Maar de aanwezigheid van £d-
logie te gaan studeren, meneer Lin- voornaamste plicht is. Hij lykt op ward, die al een lid van het gezih
Chaucers Poor Parson of a Toiwn leek, deed hen Julia niet vergeten,
weet u. Behalve dat hij gelukkig niet die de laatste dagen in de pastorie
z6 erg arm. is. Bur Cristes ioore, and was geweest en er ook geslapen natL
his aposflcs twelve. He taught, but met een meisje uit het dorp als enig
first he followed it himsefte. En gezelschap. De Budge's waren nog
mi)n moede! óók. Zij doet ook haar diezelfde morgen vertrokken nadat
er zeker van," zei mevrouw deel. en dat is geen kleinigheid, dat de inhoud van hun koffers was ge-
Peacock, „dat je een goed predikant verzeker ik u." controleerd en ze hadden een sIeer
zou zijn." ,,Het komt mij voor, beste kerel," van boosaardigheid achtergelaten,'
„Dat is erg vleiend, mevrouw, maar zei meneer Peacock, „dat je uitste- die Julia moest trachten te veranj-
niet juist, vrees ik." kend geschikt zou zijn voor de di- ven. Haar zusters, door Edwara ver-
„Zo'n aangenaam, waardig leven, plomatie. Maar laten we niet pro- gczeld. gingen haar iedere dag op-
En zo nuttig." beren je van je gekozen weg af te zoeken.
„Er is wel eens sprake van geweest,' brengen. En onderwijzen heeft een (Wordt vervoiga-"
ton?" vroeg mevrouw Peacock. „Nee,
ik zal je Edward noemen."
„Graag, mevrouw Peacock."
„Dat zullen we allemaal doen," zei
Catherine snel, die hem nooit an-
der? bod
