POLITIEK EN MORAAL M m. m CAROL. DAY SPORT IN BEELD Ervaring opdoen Meer geld nodig m mj m en d Prof. de Quay via twee zenders „Volendam" in de radio-fees tzon Priesterarbeiders belangrijk drama en documentaire Radio ''dóór' y i pay,i3..Wrjgbt êspi oor FRANK GODWIN mm. Q MULO A en B RESA-HILVERSUM ©11 morgen Radio Tan I$.4d «l««r r. S. Ütraclian Zaterrlag'23 mei 1959 WAT moreel verwerpelijk is, kan politiek niet juist zijn, heeft prof, de Graaf, de nieuwe voorzitter van de Pacifistisch Socia listische Partij, op het congres over oorlog en vrede van de r-k' studentenvereniging Veritas te Utrecht verklaard, zulks ter verdediging van zijn Btandpunt, dat een desnoods eenzijdige afzwering van de kernwapens het enig juiste standpunt is. Als de heer De Graaf nog iets verder was gegaan, had hij verklaard, dat politiek en moraliteit zo ongeveer synoniem zijn. Men moet met deze dingen toch wat oppassen. Natuurlijk is het ook niet zo dat politiek uit haar aard immoreel is; veeleer is ze een voortdurende worsteling om de moraliteit, echter zonder ooit in staat te zijn het ideaal geheel te verwezenlijken. Ons bezwaar tegen het standpunt van prof. de Graaf en zijn medestan ders is en blijft, dat zij beslissingen in de persoonlijke sfeer tot richtlijnen voor hele volken willen maken; iets wat volkomen ia uitgesloten. Er is b.v. een zeer groot verschil tussen persoonlijke dienstweigering (een gewetens zaak, en massale weigering om in een leger te dienen (een politieke aan gelegenheid)De spanning tussen wat de overheid eist en wat de enkeling maar moeizaam of helemaal niet met zijn geweten kan overeenbrengen, ligt trouwens volstrekt niet alleen in de militaire sfeer. Men vindt er overal voorheelden van, met daarbij als typisch kenmerk van de democratische maatschappij, dat ze bereid is er vérgaand rekening mee te houden. Dit laatste is belangrijk en het geeft ook wel zo ongeveer de grens der mogelijkheden aan. Want de democratische maatschappij heeft mede tot taak, haar beschouwingswijze, haar vrijheid en haar worsteling om de moraliteit in stand te houden, waarbij zij er niet aan ontkomt, rekening te houden met de bedoelingen en de middelen van haar bestrijders. Het geweten van de enkeling, hoezeer het erkenning en eerbiediging verdient, i* hier geen richtlijn meeT; richtlijn is het zelfbehoud van de gemeenschap. AAR, zal men ons toeroepen, wat laat een kernwapen van de ge meenschap over? Het antwoord op die vraag ligt voor de hand; maar er is geen reden om dan de triomfantelijke conclusie te trekken: Welnu! Want het bewijs der vernielende kracht van het J5 (Advertentie (JVI.j EN vaste staf die over meer geld kan beschikken. Die kant moet het uit met .Sport in Beeld" (het sport journaal van de televisie) en die kant zal het binnenkort ook uit gaan wanneer de heer J. W. Rengelink, programma commissaris van de NTS gelijk krijgt. Dezer dagen zei hij ons: - uoguxx z.ex xiij una. kernwapen hoeft waarlijk met geleverd te worden, die bekend genoeg. (jVoor het volgende jaar staat W aar liet OTTl PAAI IS AT ppn h^nprL-fu 'romDsn.pU.n i.,n - - Waar het om gaat is of een beperkte gemeenschap van mensen, die de kernwapens heeft afgezworen, een bijdrage tot beveiliging van zichzelf en van de wereld heeft gegeven. Ziehier nu een vraag, die naar onze vaste overtuiging ontkennend moet worden beantwoord. Het tegendeel is het geval. Het kan niet vaak genoeg en duidelijk genoeg worden gezegd, dat het de rug toekeren aan de kernwapens niets te maken heeft met de verdwijning of onschadelijkmaking daarvan. Ziehier een bron van veel misverstand en men vergeve het ons veel demagogie. De indruk wordt zo gaarne gewekt, dat degenen, die neen zeggen tot de kernwapens, tegelijkertijd de verdedigers zijn van de schone en ongerepte aarde. Hiervan echter is geen sprake. De kernwapens blijven, en ze worden gevaarlijker naarmate het evenwicht van krachten, dat thans meer dan iets anders ze in bedwang houdt, wankeler wordt. Het aantonen van de immoraliteit der kernwapens kost weinig moeite, doch met het voeren van een struisvogelpolitiek er tegen schiet de wereld al heel weinig op. Het is geen immoreel en verwerpelijk streven ora te trachten, ze tegen elkaar af te schaffen op grond van hun zinloosheid, mèt de andere wapens, die nu juist aok geen toonbeelden van humaniteit zijn. De houding van enkelingen, die op grond van hun geweten elke bemoeiing met de atoomwapens afwijzen, verdient dezelfde eerbied als in onze maat schappij aan de dag wordt gelegd jegens alle serieuze gemoedsbezwaarden. Maar men haalt die houding alleen maar naar beneden, door ze in de politieke sfeer te brengen. PROF. VLEKKE heeft het absolute pacifisme een schone zaak ge noemd. maar toch enkel geschikt voor die weinigen, die geestelijk sterk genoeg zijn voor een martelaarschap, waarmee ze overigens de rest en het gros van het mensdom geen dienst zouden bewijzen. Dit is niet zomaar een opmerking; ze ,rindt bevestiging in de geslaagde voor beelden van vernietiging en onderdrukking, waaraan vooral de moderne geschiedenis zo droevig rijk is. Voor totalitaire regeringen bezit de uit schakeling van de bovenlaag Ier bevolking geen enkel geheim. Typerend is, dat op dit congres met zijn keur van sprekers en stand punten ook veer enkele pogingen zijn gedaan om met als voorbeeld het op treden der Fr in sen in Algerie aan te tonen, dat het Westen eigenlijk niets beter is dan bet Oosten. De waarheid is natuurlijk, dat in de Westelijke wereld de tegenkrachten zich kunnen blijven roeren. Het is heel goed mogelijk, dat in Frankrijk over enige jaren iemand minister is, die thans ernstig bezwaar maakt tegen wat in Algerië geschiedt; zoals in Groot- JBrittannië bij de aanvang van deze eeuw de man. die in volle oorlogstijd op felle wijze protesteerde tegen de concentratiekampen in Zuid-Afrika, betrekkelijk korte tijd later met het premierschap werd bekleed. Men ziet hier iets van de worsteling om de moraliteit, waarvan wij in de aanvang gewaagden. Fouten zullen altijd worden gemaakt en het is juist, dat de totalitaire landen geenszins het monopolie hebben van laakbare dad^n; maar in het Westen kan men er tegen vechten met de kans. vroeg of laat gelijk te krijgen. En in een onvolmaakte wereld is det toch eigenlijk ook het meeste, wat men kan verlangen. f Advertentie l.M.) SHAMPOO Zear.ïéér zacht en toch grondig reinigend Maakt krulzocht hoor bij groot en kfein WASHINGTON. Averell Ham man, de vroegere Amerikaanse am bassadeur in "Moskou en oud-gouver neur van de staat New York, is van plan naar communistisch China te gaan als correspondent van een aan tal Amerikaanse bladen. Het „state department" heeft er geen bezwaar tegen. Het wachten is nu nog op toestemming van Peking. er voor „Sport in Beeld" al een hoger bedrag op de begroting. Voor een. programma dat zo'n gro te kijkdichtheid heeft, dat de Neder landse Bioscoopbond de NTS destijds heeft verzocht het van kwart vóór tien naar tien uur te verschuiven, opdat niet beide avondvoorstellingen van de bioscopen er hinder van zou den ondervinden, is elke zondag een bedrag van 2500 gulden beschikbaar Relatief veel wanneer men weet dat een uur televisie door de bank ge nomen 3500 gulden mag kosten, maar evident te weinig voor een half uur dat reportagefhfsen uit het hele land vereist. Elk half uur „Sport m Beeld" wordt 's zondags met veel pyn en moeite gemaakt. Dit zijn alleszins redelijke verlangens van de makers, uitgesproken door Jean Smits, de vaste producer van het programma: een studio met repetitiemogelijkheid en twee be mande camera's, telex, telefoons en montageruimte voor films. Genoeg geld. En dit is de wei kelijkheid: een stu dio waar de staf (met de hoed m JEAN SMITS vele wensen rjlNSDAGMIDDAG om één uur 'zal prof. De Quay in de Tweede Kamer de regeringsverklaring voor lezen. Over beide Hilversumse zen ders zal men hiernaar kunnen luis teren. Het nieuws zal dan niet om één uur, maar al om kwart voor één worden uitgezonden. de hand) op een paar stoelen in het hok van de omroepster mag wachten tot het tien uur is, geen repetitiemogelijkheid zodat vaak zenuwachtige TV-meuwelingen zonder enige voorbereiding voor de camera komen, de films moeten (vlug, vlug) gemonteerd worden in Cinecentrum in Hilversum en daar na met de auto naar Bussum wor den gereden. Te weinig geld. „Sport in Beeld" mag elke zondag hoogstens drie cameramensen gebrui ken, ieder met een beperkte hoeveel heid film. De montage van de film, die normaliter een dag zou kosten, moet in anderhalf uur gebeuren. Nog eens Jean Smits: „Een sportevene ment dat bijvoorbeeld in Groningen of Limburg plaatsvindt, moeten wü soms gewoon laten lopen omdat het vervoer te duur zou worden voor ons budget." Van verschalende kanten heeft men het sportjournaal destijds fer vent verweten dat de (met best uit gevallen) flitsen van de voetbalwed strijd Hoïland-Belgie met één came ra zijn gemaakt. Dat kan ook nooit! riep men toen. Kijk eens naar Poly goon die voor een dergelijke repor tage vier cameias gebruikt. De TV-mensen verdedigen zich met vuur tegen deze aanvallen. Ten eerste, zegt men, hadden wij voor deze wedstrijd theoretisch natuurlijk alle drie de ons toegestane camera mannen kunnen gebruiken. Maar daarmee was het „rantsoen"' op ge weest en hadden wy geen enkele (film) aandacht kunnen schenken aan andere gebeurtenissen. Boven dien is het wel degelijk mogelijk 'n voetbalmatch met één camera te filmen. „Televisie", aldus de heer Smits, „vereist een heel andere aanpak dan 'n bioscoopjournaal. In de bioscoop zaal stelt de toeschouwer er zich op m een film te zien en hu wil het spel dus van alle kanten kunnen be kijken. Voor het TV-toestel daaren tegen vereenzelvigt hij zich met de man op tfe tribune die niet voort durend van plaats wisselt. Dat moet de camera dus ook. met doen. Wij kunnen volstaan met een camera op het dak van de tribune die zowel overzichten als close ups kan ma ken." En hij toonde ons in de pro jectiekamer een voortreffelijk film pje over HollandBelgie en zei te vreden: „Werk van één camera van de Beigische televisie, die precies naast de onze stond." „De vorm waarin 't sportjournaal nu wordt gepresenteerd, aldus de heer Rengelink. „moeten wy, geloof ik, zien als een periode waarin men ervaring op kan doen en waarin men de medewerkers kan testen om zo de beste mensen te vinden." 7 ONDAGAVOND 31 mei zal Dick f" Maurer, de voorhoedespeler van de voetbalclub „Volendam", in het KRO-radioprogramma te horen zyn als de leider van een muzikaal trio, waarvan de beide andere leden ook uitkomen in „Volendam". Dit muzi kale trio maakt onderdeel uit van een piogramma Ier ere van het be halen van het kampioenschap m de eerste divisie A van de Volcndamse club Andere onderdelen van dit radio- voetbalfeest (20 002045) liedjes door Jan de Cler, muziek door het orkest van Jo Budie en interviews met de voetballers door Leo Pagano. NA VIJFTIENHONDERD PROEVEN VOND MEN S 54 en pas na grondig onderzoek In de laboratoria van acht tien grote universiteiten werd VAC (met S 54) in de han del gebracht. Toen wist men zeker het nieuwe wonderbare haartonlcura te hebben ge vonden dat INDERDAAD verbluffende resultaten geeft bij de bestryding van roos, schilfers, en hoofd- jeuk, voornaamste redenen van haaruitval. S 54 alleen In VAC zit dit nieuwe element) geeft reeds na enkele behan delingen resulaat De werking is binnen vijf minuten waar te nemen door de lichte, aan gename prikkeling van de hoofdhuid- Koop nog vandaag VAC met S 54Uw haar heeft er recht op! LATEN we ruiterlijk erkennen, dat we ons gisteravond met ge reserveerde gevoelens tot het kijken naar het TV-spel „Pnesterarbeiders" hebben gezet. We kenden en respec teerden de namen die de KRO-TV» regisseur Wim Bary had weten aan te trekken om dit spel voor de ca mera's te brengen., maar van de schrijver Helmut Schwartz hadden we (misschien tot onze schande) nimmer gehoord. En de titel „Pnes- terarbeiders" was meenden we de vlag die een stuk dekte waarvan de inhoud aan een met-katholiek grotendeels zou voorbijgaan of hem althans nauwelijks zou kunnen boeien. De werkelijkheid is, dat het een toneelavond 15 geworden, die naar twee zijden een zo diepe indruk heeft achtergelaten, dat we de on volkomenheden en. storingen (vooral m het begin) van de telerecordmg als een extra bezwaar hebben ge voeld. Boeiend, in de eerste plaat0 door het intense spel dat door eigsmxj». alle acteurs en actrices werd bij gedragen, maar met minder door het probleem waarmee de kijker werd geconfronteerd. Onder dit aspect xverd „Fnesterarbeiders" bijna tot een documentaire van één van de stormachtigste episoden in de re cente geschiedenis van de r.k. kerk m Frankrijk. (Het optreden van de „Mission de France" in 1953). De uitvoering van dit stuk, met de sympathie van de schrijver dui delijk aan de zijde van de priester- arbeiders. leek ons eer. preluderen van de KRO op een gunstige pause lijke beslissing ten gunste van het hervatten van het werk der pries- terarbeiders. (De ingelaste journaal fragmenten over het aandeel van de priesterarbeiders w de sociale strijd in. Frankrijk, schenen die indruk nog te versterken). De priester ar beider, dat is met een Bijbels woord, dat in dit stuk werd. gebruikt „de herder die de kudde verlaat om het verloren schaap te zoeken". Hij werkt onder hen die ztc'n van het geloof hebben afge wend of aan wie het geloof is ont vallen, hij staat m de fabrieken, aan de zijde van de arbeider en deelt diens problemen. Op werkelijk indrukwekkende wyze was Han Bentz van den Berg zo'n priesterarbeiöer (Pierre Ro- mafis) en niet minder overtuigend waren zijn medearbeiders, van wie we hier noemen Bernard Droog (Gaston) en Joop Doderer (Meyer) trouwens, wat maakten Jacques Snoek (nuntius), Paul Storm (prior van de „Mission de France") en Bep Dekker (Gastons vrouw Lucy) niet van hun rol! Over het slot echter zullen de opinies van katholieken en met- katholieken uiteenlopen. Wat voor de eersten de blijmoedige triomf van het geloof was, zal door de anderen moeilijker (of in het geheel niet) zijn aanvaard. Naar onze smaak na derde dc auteur hier gevaarlijk de braafheid van een bidpi entje. Onze bewondering voor de daad van regisseur Wim Ëaiy en de wijze waarop hij zijn intenties realiseerde wordt hierdoor echter nauwelijks aangetast. W. Jnn, i ERNSTIGE MUZIEK 7.40S.35 KRO. Populaire klassieken» uitgevoerd door het Radio Kamer orkest oj.v. Maurits v. d. Berg met de bariton Bernard KTuyeen. Werken va» Gréty, Lully, Dworsjak, Debussy, Ho- negger en Strawinski, 11.2212.00 KRO. Matras WUIemsen laat nieuwe klassieke gram.platen horen. OPERETTE 6.306.45 VARA. Operette-concert door Christine Spierenburg en Bert Robte met het orkest van Benedict Silver man. LICHTE MUZIEK 8.058.35 VARA. Gram.opnamen van Nederlandse artiesten in het lichte genre. 9.30—10.00 VARA. Tïieo Uden Mastnan met „Hits aan de spits". 10.30—11.00 VARA. Optreden van het zigeunerorkest van Nicu Vladescu. SPORT 10.00—10.30 VARA. „Tussen stort en finish". GESPROKEN WOORD 9.15—9.30 VARA. Politieke commen taar door de heer Voskuil. DIVERSEN 8,35—9.55 KRO, Amusementsprogram ma „Tierelantijnen". Televisie -'7- -p c- s MENEER FLOWED 15 GESRANT IN DE "WEIR CLUB" CAEOL- M'JN MAN IS IN DE TUIN, VERNON. DE vV&RCLUB EEN RUSTÏGE OM LIGTINEÊN MOOIE KOE VING BOVENDIEN^ jpiE FLOWERS MAAKT OMGEVING. MENEÊR1 ALLE GASTEN FLOWERS,Fr^fWEtEN ZICW ER NOGAL EEN ONGUN 5TIGE INDRUK PAUL, ZEER OP HUN gemak. HEM DAT VER BAAST ME NIET5, CAROL. IK VERMOED DAT H'J EN JUM&O IÉTS KWAl'JKS UIT SPOKEN OP DE CLUB. MAAR PAT 15 MIJN ZAAK NIET. ZULLEN WE ER VANAVOND EENS NAAR TOS GAAN VOORUIT, JONGENS 1 DAAR 6AAN WU DOL Jt WLRJCl DR6 UITEN, MAAT» PLRJOONLUKfc KWESTIE.' LUSTER. JÜLUE. TWtt1 IKW»LHI£R GEEN ÖE.RUZIE. HE.B8LN tK ZAL JOU E5 EPFtMDREJ LEREN j%L DAT BAL-STCFP&f IS VOORPE KEEPERS NATUURLVK ét% belamgrvkb*. dan voor wie*ook. hun positie in DE DOEL MOND IS UITER/WE KWETSBAAR. DEGERINGSTC FOUT BETEKÊNT IMMERS EEN DOELPUNT/ DAAROM NEEMT TO/1 LAWPON VOORAL DE JEUGDIGE OPVOLGERS VAN DE GEROUTINEERDE NtELSS* ONDER PE LOUPE/ HV LAAT'N WAAR SPERVUUR VAN tiCSE EN STRAKKE BALLEN OP HET DOEL AFZENDEN EN ZIET MET ARGUSOGEN TOE -HOE DEZE VERWERKT WORDEN Hy Schroomt niet qm sappige KRITIEK T£ LEVEREN,MAAR ÊEN GOEDKEURING KAN EKZO NU EN DAN TOCH OOK WEL AF Mtve/ Verkort Mulo voor P.T.T. en N.S. De kertste en voordeligste opleiding (Bekende Schriftelijke Cursus) yf»bKNAAL cn weeroverzicht (8.00), J Hierna een programma van <de NCRV. Dit begint met de laatste editie van de quiz „Plus of min" onder leiding van Johan Bodegraven. (8.20). Hierna optreden van Ramses Shafry in de rubriek „Van üe grote naar fie kleine K" (9.00). Om 9,15 begint het amusementsprogramma „Scherzo". Aan- sluitend is er (omstreeks 10.15) een in gelaste reportage van Alfred van Sprang over de expeditie naar het Sterrenge bergte op Nieuw Guinea, De dagsluiting (10.25) wordt verricht door ds. Lang straat- ERNSTIGE MUZIEK 11.4012.1S KRO. Klavecimbelconcert door Pauline Aubert. Werken Cléraas- bault, Granval en Couperin. 2.30—3.35 AVRO, Concert t.g.V. het 21e lustrum van het Kon. Ned. Zan gersverbond. 2.39—3.15 KRO. Concert door het Ra dio Filharmonisch Orkest o.l.v. Hugo Rlgnold m.m.v. Theo Bruins, piano. Werken van Thomas, Ravel en Sibe lius. 3.35—4.00 KRO. Causerie bij muzikale voorbeelden, door Vfiliem Andrlesse» over Moessorgski. 10.30—11.00 AVRO. In de Muzikale coryfeeen een keuze uit het reper toire v?n Willem Andrlcssen. 11.1512.00 KRO. Het Utrechts Stede lijk Orkest speelt de Jeux de Cartes van Strawinski, OPERA 8.459.20 KRO. In een belcanto pro gramma worden op gram.plaien frag menten uitgevoerd uit opera's van Mozart en Beethoven. LICHTE MUZIEK 3.50—4 30 AVRO, Dansmuziek door Ted Heath and his music. 6,30—7.00 VARA. Optreden van het ensemble Paul Godwin. 7,39—8.00 Vi* u In „Moet je horen draait Erik uv' Vries favoriete platen uit zijn privé discotheek. 8,45—9.20 AVRO. Met Rose-Marie Volz sopraan, voert het Promenade orkest o.l.v. Benedict Silberman een pro gramma uit van beroemde walsen. 11.20—12.00 AVRO. Ben Levi Iaat nieuwe Franse gram.pla.ten horen. HOORSPELEN 1.19—1.30 KRO, „De Wadders". 5.305.50 VARA. „Do helpende hand". 8.459.20 AVRO. „De maansteen", 9.3010.35 KRO. „Wie gaat er mee naar Engeland varen GESPROKEN WOORD 3.15—3.35 KRO. Causerie door Corne lius Conljn over toneelleven in Enge land. 3.35—3.50 AVRO. Lezing „Het Joden dom in de laatste twee eeuwen". 9.209.30 KRO. Politieke commentaar door de heer Peters. DIVERSEN 7.00—7 AO VARA. Reiscau serie over Schotland door dr. L. van Egeraat. EIS—8.45 KRO. Cabaret „Wegwijs". 9 45—10.45 AVRO. Cabaret „Polamiek". jjn vee! gezinnen worden deze da- gen niet geheel onbekommerd doorgebracht. Want de eindexamen* woeden en als je een Pietje of aCJl Marwtje «ebt, die straks pewoaen wordt, voegt heel het hwise!\jJc te. ven zich eerciedig, naar het blokken, de kinddat een van de kamers de grote aanloop zit te nemen tot de sprong ouer de dram pel Elke gewone voorbijganger kan die jaarlykse periode van hoogspatu ning al zien aankomen, al# h\) on straat troepjes wonderlik foegeiranl te meisjes en jongens waarneemt die hun afscheid vieren utm de middel, bare school. Natuurlijk bent u zè ook al weer tegen gekomen. Want het is oud gebruik dat een hoogste klasbü het scheiden van de markt iets doet. Iets spectaculairs. En als' het even kan, niet wéér die oude postkoets, maar iets origineels. In 'n vorig seizoen zag ik, voor een gymnasium, een in Griekse pettmden gestoken groep, zingend voorbijtrek- ken. Dat baarde natuurlijk nogal wat opzien. Een man, die naast mi} stond te kijken, sprak bitter: „Schandelijk, hè?" „Waarom?" vroeg ik. „Dat gaat allemaal tegen de ka- tholieken," zei hij met grote stellig, heid* En btf uertnijöerde zich «ol wrok. Ergens was zijn reactie typerend voor de manier waarop men in Hol land zulke evenementen gadeslaat. Een dikke week geleden zag tic een aantal bakfietsen volgeladen met jongerts en meisjes die ook hun mid- deZbare schooltijd begroeven. De jongens droegen gehuurde jacquet- ten en slecht passende hoge hoeden, de meisjes waren in fantasiegewa den en hadden zich zwoel geschminkt. Er werd hevtg gezongen en gejoeld, om te doen uitkomen dat er iets pro- hjks gaande to as. Maar de gemiddelde man kijkt naar zoiets met een dodelijke nuch terheid, die de feestvierders pereen. zaamt en te hoop drijftWy geoen geen draad weerwerk. Neen, we kij ken alleen maar van doe-nou-maar- gewóón.En in die ijskast krijgt het uitbundig joelen en zingen iets ge forceerds. 't Moet volgehouden wor den, maar 't kost moeite Er zit voor mij altijd een tragisch kantje aan dat ostentatief jolige af scheid van de school. Want valt er voor de meesten wel zo veel te lachen? Wij sturen onze beminde kindertjes natuurlijk bij voorkeur naar mooie, verlichte, vrije scholen, waar geen tiran hun onbekommerde zieltjes be duimelen zal. Vroeger zijn we zélf op ouderwetse drilscholen geweest, met- waar? Daar toonden duffe frik ken nooit begrip uoor wat er in ons omging. Maar dat zal Jan of Annetje niet overkomen. O neen! Vrijheid! We hebben niet eens ongelijk. Maar op een dag komen ze van die lieve school af net zo blij, onge broken oprecht en vol rake spot, als we hadden gehoopt. Gaan ze daarna studeren, dan mogen ze daar nog een poosje mee voortgaan. Maar een vrij leven moet gefinancierd worden door iemand die het niet leiden kan, omdat hij het betalen moet. Eens, op een dag is het voorbij. Dan begint het bestaan. Het echte. „Ja zeg, Jan heeft die baan gekre gen op kantoor bij Van Peuteren En daar leert hij het dan weer alle maal af. Vooral de oprechtheid en de rake spot, die we .zo leuk tn hem vonden. Aan het begin gaat hij nog een paar keer door het behang, maar als hv eenbeetje vlot aap-neemt, heeft -h\j 'al gauw door dat meneer Van Peuteren helemaal niet gesteld is op zijn waarheid. Laat staan op zijn spot. En Annetje? Ach, wat is ze gauw gehuwd met slome Wim, die bij de posterijen maar niet vooruit komt. „Want die chef heeft de pik op me, zie je. Omdat hij bang is uoor ma capaciteiten Nee, ik geloof dat voorbijgangers by het zien van zo'n jolige stoet, niet lachen, omdat ze dat allemaal zo goed welen. Uit ervaring. KRONKEL TOKIO. Op 25 mei zal in Koba de eerste na-oorlogse in Japan ge bouwde onderzeeboot de „O-Yashio", te water worJen gelaten. Het I00Ö ton metende schip zal in november voltooid zijn. Televisie EEN programma van de VARA. Dit opent met een nieuwe rubriek „Ea passant" met als ondertitel, „Men sen en dingen in het voorbijgaan" (8.90). Hierna (8,45) „Doorsnee van Homme les", fragmenten uit dit succesvolle programma, gepresenteerd door Annle M. G. Schmidt, Ml eke Verstraete, Maya Bouma, Kees Brusse, Cor Lemalre, Wim lbo en Erik de Vries. Om 19,00 Sport In beeld. dc exprcssetreln Rodolfo kwam. Tom, het spijt me enorm, maar ik moest mijn neef naar de trein brengen, hij 15 met cte Talgo-expres naar San Sebastian vertrokken. Ik heb mijn tijd met verspild, zei Field. draaide zijn stoel zo, dat hij haar de rug toekeerde. Rodolfo gaf haar een tien centimomuntje en ze ging zonder te spreken verder, naar de vvülen zien. volgende tafel. Zij had een jongen van een jaar of elf bij zich, in lom pen gekleed. Hy begon op een tam boerijn te slaan. Een ander kind, een meisje op en hoog boven op de daken van de gebouwen flitsten de lichtreclames aan en uit. Een grote Amerikaanse wagen stopte langs de trottoirband en een man stapte uit. Hij glimlach te en hieid de deur open. Kunnen wij u ergens heen brengen .mjnheer Field? Ofschoon de man een donkere bril droeg herkende Field hem als de vreemdeling uit het café. Toen Field voor instapte sloot de ander het por tier en ging achterin zitten. De wa gen. reed weg. Welnu, mijnheer Field? Hoe kent u mijn naam? Denkt u dat wij zomaar ïemana zouden uitzoeken? Dan ben ik dus gevolgd, dacht hij- Hij zei: Dit is niet de weg naar mijn hotel. Wij dachten, dat u eerst mis schien nog iets van onze stad zou ten en wuifde zich wat koelte toe met een krant. Het was twee uur, het drukst van de dag, In Madrid werkt men 's zomers een lange ochtend. Men begint om acht uur en 's middags wordt er niet gewerkt. Dicht bij de plaats waar Field en Rodolfo za- Field draaide zich om. Het was donker, maar hij zag, dat aan weers zijden van de woordvoerder iemanci zat. Met de chauffeur mee waren dat er vier. Mooie wagen. Vooral 's avonds, zei de woora- jiien auuer jviiiu, een mtisie uu Wat <fru?k je. Rodolfo ging zit- jjiote voeten, begon te dansen, D'e wiii-m» «,at wn» kelners sloegen met hun servetten naar de zigeuners, maar waren te voerder. Een kwestie van nummer- druk bezig met hun klanten om ze borden, werkelijk weg te jagen. De politie agent zag het en kwam naderbij met zijn witte jas, witte helm en donkere zonnebril. De zigeuners waren plot seling verdwenen, alleen het meisje ten waren verkeerslichten en een struikelde en viel. De agent begon agent. Met geregelde tussenpozen versprongen ue lichten, luidde er een bel en de agent blies op een fluitje, terwijl hij de voetgangers wenkend over het kruispunt loodste. Toen een echtpaar op eigen gelegen heid probeerde over te steken op enige afstand van zijn standplaats wenkte hij hen terug. Waardig wegstappend van onder peld. zijn gestreepte parasol, bekeurde hij hen terplaatse. Turend met toegekne pen ogen zag Field de bankbiljetten die de agent ontving en het wissel geld, dat hij teruggaf. Al het ver keer moest er op wachten. haar te slaan met zijn knuppel. Je weet, dat je de mensen niet lastig mag vallen. Ket meisje krabbelde op en hinkte pijnlijk weg. Het voorval maakte wemig in druk op Field. Als men enige tijd Zij reden omlaag rond de Plaza de Espana en weer omhoog een an dere drukke straat in. Waarom heb ik het geluksgetal getrokken? Ons vertrouwen schijnt niec misplaatst ie zijn geweest. Hoezo? U zou naar de autoriteiten ge gaan kunnen zijn na ons interessan te maar noodgedwongen wat korie gesprek van vanmorgen. Goed. Ik ga naar de autoritei ten. Ik iaat myn pas zien. Ik vertel in Spanje is geweest, vindt men zo- m w Dan zeg ik, dat een lei» fie gewoon»* zaak van de we- *f café geld heeft aangeboden om t£ helpen bij een onofficiële ontvangst van admiraal Franklin. Bedoelt u dat? De ander lachte. Ik geloof in ieder geval met» Die avond om negen uur was hij te voet op weg naar zün hotel. Het jrr niuesi er up wai.-iii.ei». avondrood kleurde boven het plein ----- er. Een zigeunervrouw met een baby naar het noord-westen van de Gran dat het voor de admiraal veei kwam bij zijn tafeltje staan. Field Via, maar in de winkelétalages schil zou hebben gemaakt, keek door en over haar heen en brandde het blauwe en rele licht al, (Wordt vervois

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Parool / De Schiedammer | 1959 | | pagina 1