CONSEQUENT
PIJNLIJKE ZAAK
Een staat trad de wereld binnen
mmc-k
mmm?
mei is het
iteupt de fóiééefc
Jennen
ÖpfSfRANK GODWlrJ:
Hoe het de meisjes Peacock
- verder ging
Men legde zich te slapen
op de grote weg'
gips™
Safest
ver.
Gangrène-zaak
beëindigd
Shell Curacao
bezuinigt
Rus schreef boek
over Abél Tasman
SPROETJE SPAR
Zaterdas 8 augustus 1959
U
EEN stuk generaliteitsland, als zodanig kan nog altijd de Noordoost-
polder worden aangemerkt. Aan het hoofd staat een door Den Haag
aangewezen landdrost, die wordt bijgestaan door een gekozen' polder-
commissie, welke echter uitsluitend adviserende bevoegdheden bezit.
Het is geen fraaie toestand, en er zijn dar» ook reeds conflicten geweest
omdat de .polderbewoners zich in hun rechten voelden tekortgedaan. De
moeilijkheid echter is. dat de planologisch opgezette Noordoostpolder zich
maar moeilijk laat inpassen in het organisch gegroeide Nederlandse staats
bestel. Om een voorbeeld te noemen: in Nederland is een gemeente niet
denkbaar zonder een toezichthoudend provinciaal bestuur. Dit betekent, dat
toekenning van volledige gemeentelijke bevoegdheden aan de Noordoost
polder niet mogelijk is zonder gelijktijdige definitieve of voorlopige inde
ling bii een provincie.
De grootste zwarigheden doen zich echter voor bij He gemeentelijke in
deling. De opzet van de polder is bepaald door waterstaatkundige en een-
nomische motieven: houd rekening met de ligging van de gronden en maak
ze zo productief mogelijk. Aldus zijn de wegen op de kaart getekend en dc
kanalen en de dorpen: zo zijn ook de kavel? tot stand gekomen, grotere
cn kleinere, alle bestemd voor één boerderij. Daarna zijn de gegadigden
voor deze boerderijen eri voor de bedrijven in de dorpen geselecteerd als
betrof het pootgoed. Neen. wij willen niet kritiseren; wetenschappelijk is
het een prestatie van belang geweest, ook door her feit. dat de bevolking
in politiek en godsdienstig opzicht het gemiddelde Nederland vertegen
woordigt. Het i« niet gering: maai nu ook staatkundig dc zaak haar beslag
moet krijgen, dient men consequent tc blijven.
DE gemeentelijke indeling van Nederland is nogal grillig: door
vreemde grenzen en verschil in oppervlakte en inwonertal. In het
Noorden des lands en op de Veluwc treft men zeer grote platte
landsgemeenten aan; elders is dikwijls elk dorp een gemeente.
De (vorige)-regering heeft, gelijk bekend, voorgesteld de Noordoostpolder
in vier gemeenten Ie verdelen. Hel is een zeer eigenaardige -/.aak, deze po.
ging tot politieke splitsing, nadat te voren de polder geheel ais een eenheid
is opgezet. Nu kan aangevoerd worden, dat wanneer «Ie Noordoost polder
cén gemeente werd. deze verreweg de grootste zou zijn in Nederland: iets
afwijkends, tets ongewoons. De zaak is echter, dat dc polder Inderdaad ook
iets afwijkends cn ongewoons is in zijn ongekende doelmatigheid en regel-
matigheid, zorgvuldig overwogen cn tot uitvoering gebracht.
Er U wel eens twijfel geuit. aar. dc juistheid van de poging, de Noord-
oostpolder als geheel tot een stuk gemiddeld Nederland te maken. Wij
willen op dit punt niet ingaan; maar bet i:- wel zo. dat voor verdeling in
gemeenten overeenkomstig het huidig wetsontwerp eigenlijk alleen reden
was geweest, wanneer de vestiging was geschied in'kwartieren, die elk één
windstreek van ons land vertegenwoordigden. Nu dit bewust is nagelaten.'
krijgt een politieke indeling in vieren het karakter van volslagen willekeur, i
3Ti alle opzichten in strijd met de tot nu toe aan de dag gelegde nauwgezette]
vermijding van willekeur. Vandaar, dat wij het volledig een.s zijn met die
Kamerleden.'die blijkens het Voorlopig Verslag vinden dat de Noordoost-]
polder één gemeente behoort te zijn. Wij hopen, dat de nieuwe regering
5n hun mening gerede aanleiding zal vinden, het wetsontwerp te wijzigen.
WANNEER minister Korthals verklaart, dat de gouverneur van
Nieuw Guinea „fysiek" niet in staat is, een grondig onderzoek
naar schending van het briefgeheim daarginds in te stellen, dan
bedoelt hij daarmee vermoedelijk, dat dr. Plat.teel niet over de
mensen beschikt, die voor zoiets bevoegd en genoegzaam deskundig zijn.
Het lijkt daarom wel zeer gewenst! dat de in hoofdzaak juridische com
missie van onderzoek, die thans wordt samengesteld, met een even welom
schreven opdracht als bevoegdheid wordt uitgerust. In wat de minister
meedeelde kwam iets te ostentatief tot uiting, dat alles geschiedt met in
stemming van de gouverneur. Er lijkt derhalve uiige aanleiding tot de
vrees, dat deze instemming nu juist niet neer geestdriftig is.
Onbegrijpelijk is dit allerminst. Het is voor het hoofd van een stukje
semi-koloniale samenleving niet prettig, dat hij op een bepaald (en zeer
gevoelig) terrein een stuk van zijn macht gedurende een zekere tijd moet
prijsgeven. Als dat althans niet het geval is, heeft zofn onderzoek al heel
weinig zin. Zoiets nu kan worden opgevat als een breuk in de hiërarchieke,
verhoudingen; een pijnlijke zaak, omdat er verwarring uit kan ontstaan in
bet gezagsschema dat. grotelijks^ pleegt te berusten op opvattingen omtrent f van de
politieke betrouwbaarheid. Wanneer thans censuur wordt uitgeoefend, dan I macht,
moet dat zijn van zich gezagstrotiw wanende figuren op mensen, die niet
als brandschoon worden beschouwd.
n
Een beeld uit de dagen toen er vre
de heerste op Celebes. Met volle ver
zamelt zich vóór het planten van de
rijst bij de hroningssteen van bet
Huis &oa in Soenggoeminassa, welke
steen vnlctnü de legende de grond
vruchtbaar kon maken.
zicht omtrent hetgeen er rondom
de souvcreiniteitsoverdracht en haar
onmiddellijke voorbereiding veelal
onder dc zichtbare oppervlakte
heeft gespeeld hier te lande,
maar vooral ook in Indonesië met
het probleem der nieuw bevochten
vrijheid in een juister licht 'te zien.
D aardoor zal weizicht te
vens aan onze zijde de
bitterheid om bepaalde onder
vindingen kunnen worden ge
temperd en zal er ruimte ont
staan voor het besef, dat mis
schien toch nog achter dé mis
lukking van vandaag voor het
souvereine Indonesië mogelijk
heden van morgen kunnen. lig
gen.
P. A. WANSINK
ID uur in Djakarta, dinsdag- "docp Repoeblik
avnnH 97 dpepmhpr 1Q4Q Even Iatcr vertrekken van het
avona m aecemoer xyiy, paleiS( doar militaire politie bege-
't Heeft die dag geregend; be- leid, enige gesloten auto's naar 't
trokken en .waar hangt nog ^egveid Kemajoran
boven de hoofdstad de klamme KLM-vüegtuig „Gouda" met aan
lucht, waar een aarzelende zon boord de heer A. H, J. Lovink, de
laatste Hoge Vertegenwoordiger van
naar laatste stralen de'Kroon en enige andere Neder-
doorheen tracht te landse functionarissen.' los van In-
koron Tn Hif laaictö donesië's bodem. In het paleis aan
boren, in cut laatste Medan Merdeka blijft achter 'sul-
uur van de tropi- tan Hamengkoe Boewono IX,
dacf nis rit» hit- waarnemend premier minister van
sene dag, ais ae nit defensie> tikoordinator keamanan"
te wijkt en alle jachtige be- coördinator voor vrede en veilig-
slommering verzoenend wordt beid -- aan wie de heer Lovink zo
j juist het bewind over souverein
opgelost in een wonderlijke en onafhankelijk Indonesië heeft
verstilling, hebben ditmaal overgedragen,
duizenden Indonesiërs en grote y 0 begon „u weidra tien jaren
groepen Europeanen zich ver- ^g-eiedën het officiële voiken-
- - - erirtrTYlp rechtelijke bestaan van de Repu-
enorme xvo- bHk indonesia serikat (Republiek
nu weldra offi- der Verenigde Staten van Indone-
het
zarrield op
ningsplein
deel Medan Merdeka. Vrij- 'oen nor een iMwtuef
1- band van gelijkwaardige deelstaten,
heiaspleïn. Dp net paleis aan op 17 augustus 1950 echter reeds
de oostzijde slaat in de lome niet tot vretisdc van alle deejgno-
ju j M j .i. j tc-n omgezet in een eenheidsstaat
avonctbries de JNederlandse van de tegenwoordige Repubiik m-
vlag traag heen en weer. Ter donesia. Tien jaren, aan de wieg
vfppryiirlen van ria wrtilrslp waarvan goede hoop cn grote ver-
weerzijden van ae vertikaie wacbtinffcn peet hebben gestaan.
vlaggemast op het platte dak „Niet langer Staan wij gedeelte-
twee militairen: 'n Nederlan- lijk tegenover elkander," zei ko-
j pn fip andpr in de uniform n,nSin Juliana op 27 december 1949
aer en ae anaer in ae umiorm in dR Burger7>aal vanhetpaleis te
Indonesische weer- Amsterdam. „Wij zijn nu naast el
kaar gaan staan, hoezeer ook ge
schonden en gescheurd en vol van
O INNEN, in de grote ontvangst- de littekens van wrok en. spijt."
u zaal een hoog gezelschap in of- Omstreeks hetzelfde uur Lovink
Men begrijpt nu wat kan gebeuren: de „gezagstrouwe" man kan hot 1 ficicle witte kleding, 'uniformen' in Djakarta: „Mogen de geschied-
loorlfe leggen en de „onbetrouwbare" man kan een hart onder de riem f met goud en tressen 'of Indonesisch schrijversvan de nieuwe staat
krijgen. Zoiets voor_h« aanzien van ,1e f overnenr tveinig gunstig rijn. 7?2 v£
gelijk ook een herstel in zijn functie van de advocaat-generaal, mr. \an jvan Djokja. omgeven door dignita- 't bewind van de Javaanse koning
Beek, 's gouverneurs .prestige niet kan versterken. Er staat nogal wat op j rissen. Documenten worden gete- Sandjaja: dat het volk. zonder be
lief spel. Hopelijk zal dil voor de commissie geen beletsel blijken, haar
werk grondig en onpartijdig Le verrichten.
MOSKOU. Een lid van het aard
rijkskundig genootschap van de
Sow jet-Unie, Wladimir Newski,
heeft een wetenschappelijk geschrift
voltooid over de zeventiende eeuwse
Nederlandse zeevaarder. Abel Tas
man. De schrijver légt in hét bij
zonder nadruk op Tasraans humane
houding jegens dë bevolking in door
hem ontdekte landen.
(Advertentie LM.)
kend: toespraken wederzijds. "Dan ducht "te zi'n voor gevaren, zich
klinkt de stem van de Koningin, te slapen legde op de grote weg en
door de radio overgebracht uit het de mensen, rijk in goede faam, het
paleis op de Dam in Nederlands goede, het nuttige en het aangena-
hoofdstad. me genoten."
Negen minuten over zes een kort Die hoop is door de gang der foi-
signaal. Langzaam zinkt de drie- ten in de sindsdien verlopen tien
kleur omlaag en drie minuten Jater jaren neergeslagen. Aan Nederland
"ijst langs dezelfde vlaggestok' het brachten zij vele-bitterheden
rood-wit van de nu soiivereine re-
publiek dei' Verenigde Staten van
Indonesië, Een windvlaag doet het
J tweekleurige dundoek breed uit-
waaien en de klanken van het „In-
donesia Raya" dringen ijl tot de
gespannen wachtende menigte door.
Beweging, blijde opwinding, ge-
ontgoocheling: voor de Indonesische
volken teleurstelling over het uit
blijven van voorspelde welvaart on
onvrede om opgedrongen vormen
van bewind; aan de regering in
Djakarta toenemende zorg om in
terne woelingen en nader sluipende
dreiging van staatsbankroet.
Maar dit alles behoeft ons niei
te weerhouden van het gedenken,
hoe tien jaar geleden een vrü en
souverein Indonesië intrede heeft
gedaan in de rij der onafhankelijke
naties van de wereld en hoe daar
mede Nederland na jaren van
moeizame voorbereiding en netelige
controversen de belofte heeft In
gelost, door koningin Wühelmina in
haar befaamde rede van 7 decem
ber 1942 gedaan.
T")AAROM wil ik in dc volgende
-L-' artikelen trachten een aantal
deels in Nederland te weinig be
kende aspecten te schetsen uit
de perioden kort vóór en volgende
op Ronde-Tafelconferentie en sou-
vereiniteitsoverdracht, waaruit kan
blijken, hoezeer aï geruime tijd
vóór 27 december 1949 de kiemen
voor een falen van het grote expe
riment dier overdrachtwaren ge
legd. Uit diezelfde elementen kun
nen ook een aantal teleurstellende
feiten uit de interne geschiedenis
van Indonesië sinds de overdracht
grotendeels worden verklaard..
Dit relaas is zeker niet geschre-1
ven uit een geest van spijtige wrok,1
Het baseert zich op de overtuiging1
dat een beter begrip en ruimer, in-
ESSO EXTRA is super zuinig
(Advertentie I.M.
In vacaniietijd
ook van Uw
scheei-zorgen bevrijd
Vergeet in Uwvacantietijd het zeep
en kwastgedoe. Of vervang Uw
oude droogscheerapparaat door
een nieuwe Braun.
Dan wordt Uw vacantia - en voort
aan Uw dagelijkse scheerbeurt
een genoegen,
Overtuigender dan iedere bewe
ring i. de vergelijkende sciieer-
proet.
in >uxe Diasüc
étui f. 59.75.
Type Special In cartonnen doos f. 44.75.
Nieuw type Standara In cartonnon
doos f. 37.50
[DOB OEEN VWAZÉTÖtNbEN
CAVOl. J00 ZAL METS> „V,.Ti
6EB£lJ(?EN. MAAf? IK
MOET WEL POQQP'JDEH
OM VAN CUE POLinE
AF TE KÜM5N.
V NEE MET DEZE WA&EN VAN
JOU MAAK iK EEN GOEIE
EN PROBEER NfET DE HELDIN
TE SPELEN, WANT PAN
VEEON6ELUKKÊN
WE ALIE0EI
.51OP
DAN TOCH
AlSJ£8l/£Ar<
HET LUKT JE TOCH
MET OM re
ÖNr5NAPPE<M
..HEF, 15 M
WET MEtöJIS
El? B'J. W'J R'JOT
alg 'n razende. j
ALB EP IETS M/5
GAAT, Z'JN ZE ER
ALLEBEI GEWEEST i
KARATS JI. De Pakistaanse
.regering heeft vrijdag bekendge
maakt dat zij ..een groot aantal"
ambtenaren en anderen in.staat van
beschuldiging zal stellen omdat zij
Pakistan voordat het leger in okto
ber van het vorige jaar aan de macht
vam, aan de rand van de afgrond
hebben gebracht.
Gebrek aan bewijs:
PARIJS. Rechter Jacques Ba-
tïgne beeft zijn onderzoek in de
„zaak Gangrene" beëindigd, omdat er
niet voldoende bewijsmateriaal was
om voortzetting van de verhoren te
rechtvaardigen.
Hij heeft in de loop van het on
derzoek ongeveer vijftien politieman
nen geconfronteerd met de vier Alge
rijnen. die het bock „Gangrène"
(kanker) waarin de Franse politie
wordt aangeklaagd wegens martelin
gen. geschreven hebben.
Gangrène" werd door de politie in
beslag genomen toen het van de per
sen kwam. Premier Debré heeft het
boek in de Senaat een „verzameling
leugens" genoemd.
EMMASTAD In het kader van
een verder doorgevoerde bezuiniging
zou de Shell Curagao N.V. cn de
scheepvaartmaatschappij van „de
olie", de C.S.M., voornemens zijn hefc
aantal uit Nederland afkomstige em
ployees ts verminderen.
Het is niet uitgesloten, dat ook een
aantal lokale krachten zal worden af
gevoerd. Ditbericht het dagblad
„Beurs en Nieuwsberichten".
Voor employees uit Nederland zul
len voorts de faciliteiten bij verlof
worden verminderd. De maatschap
pijen hebben zoals bekend reeds
tal van buitenlandse arbeidskrachten
Portugezen en Indiërs ontslagen
en naar hun land van afkomst terug
gezonden.
AMSTERDAM Op het derde
congres van de Internationale Fede
ratie van Ver.talers in Bad Godes-
berg is als secretaris-generaal van
het bestuur de heer I. J. Citroen te
Hilversum gekozen. De heer G. J. M.
Fritschy uit Geleen werd ais pen
ningmeester gekozen. Beiden maken
deel uit van het Nederlands Genoot
schap van Vertalers.
f~\ MD AT het achterdeel van een
grote, baitenlondse autobus uol
rafcanlzegangers, in de Leidsestraat
te Amsterdam klem was geraakt tus-
i sen de stoep en een tram, liep het
hele verkeer in een ommezien wast,
'Ik stond op een vluchtheuvel, vlak
naast een trouwstoetdieook niet
verder kon. 't Was een mooie, oudeT.
wetse met koetsjes é?z paarden. De
bruid, een Rubensvrouw in het wit
en gesluierd, zat jier naast haar uit
verkorene, een smalle jongen in een
wijd jacquet, die zich blijkens zijn
onzekere glimlach, een beetje ge
kostumeerd voelde, Hij hadhet
raampje neergedraaid en keek zo nu
en dan even naar buitenom na te
gaan of er al schot in kwam. Maar
de autobus tobde nog vruchteloos
voor- en achteruit, als een enorme
üis op het droge.
Toen ik net op het punt stond door
te lopen, stopte een motorfiets naast
het koetsje met het bruidspaar. De
berijder, een plompe man van een
jaar of vijf en veertig, zette zijn
voeten aan de grond en bego» een
zeer zwart shagje te draaien. Hij had
2ijn vrouw achterop, een in 'n enorm
plasticvlies gehuld gnens met een
bril en een kroes-permanent. Ter
wijl de man de. rook naar binnen
zoog, keek hy landerig in'Jjet koetsje,
schatte de bruid en ontmoette ver
volgens de blik van het jongmens,
dat onrustig ging verzitten.
,Jk zou 't niet doen", zei hij,
De bruidegom boog zach met een
behulpzaam lachje naar het raam en
vroeg:
„Wat zegt U?"
,Jk zou 't niet doen", herhaalde
de man somber
„Niet jennen, Harry", zei de vrouw
achterop.
„Dat is mijn duifje", sprak de
man, met zijn duim over zijn schou
der heenwijzend, Die heb ook zo
naast me gezetenIn 't wit. Het was
een mooi ritje, maar ik heb het ge
weten".
Nu keek de bruid even opzij en zei:
„Laat klessen, Aat".
Daar begint ze al te bevelen"
riep deman, „En je heb je nog
niet eens verbonden".
De jongen wendde zijn hoofd af en
begon ostentatief te fluiten, om te
demonstreren, dat hij in een puik
humeurtje verkeerde. Maar 't hielp
niet, want de motorduivel buiten,
behoorde tot de noodlottige groep
Amsterdammers, die wel welen, dat
zwijgen goud is, doch zich gaarne
met zilver behelpen. Op norse my-
mertoon vervolgde hij:
„Levensvreugde is er niet meer bij.
Een vrijgezelle jongen kan nog wel
eens een paar deuren openstoten.
Maar zodra dat „ja" er uit is, zit je
zwaar in de boot. Dan moet je alles
afdragen. Nooit meer eens een uur-
'tje rustig op de hoek. Nooit meer
eens een dagje vissen met de kame
raden. Neeje moet met haar uit.
En naar het voetballen? Nou, een
staanplaats je. Met pijn".
De bruid boog zich over het jong
mens heen en snautude:
„Jij bent zeker de lolligste thuis"'.
„Dat was ik, voor me huwelijk",
antwoordde de man.
„Hou je kop nou Harry", zei de
vrouw. En tot de bruid, op de 'soli
daire toon van vrouwen onder el
kaar: Hij je-.it graag. Dat héb die
man nu eenmaal".
„Ik geloof dat er al een beetje
schot in begint te komen", zei de
bruidegom opgeruimd, „We kunnen
zó doorrijden".
„Over een maand begint ze al te
potten voor een televisie", voorspel
de de man, „En als je 't kreng dan
hebt moet je er nog elke avond naar
kijken ook. Je komt geen deur meer
uit. 't Is altijd van: Waarom zou je?
't Is net zo'n mooi programma". En
dan zit je weer in die stoel gebakken.
Je krijgt één glaasje lauw bier en
als 't afgelopen is moet je naar bed".
De autobus had zich vrijgeworsield
en het verkeer kwamin beweging
»;Stap er nog uit, jongen", riep de
man, ,,'t Verwekt een zekere op
schudding maar voor de rest van je
leven zdt.je op fluweel".
Het koetsje reed door.
De bruid zat zelfbewust, rechtop
in haar sluiers, maar die jongen
keek een beetje peinzend. De man
liet zijn motor knallen. Onder het
wegrijden zei de vroitio tegen me:
„Zo is-ie altijd.. Doodgoed. Maar
hy jent graag".
KRONKEL.
MOSKOU. De .Rus Wladimir
Newski, lid van het Aardrijkskun
dig Genootschap van de Sow jet-
Unie, heeft een monografie samen
gesteld over de 17de eeuwse Neder
landse ontdekkingsreiziger Abel
Tasman. Zij zal in boekvorm wor
den uitgegeven ter gelegenheid van
het feit dat het in oktober 300 jaar
geleden is dat Tasman stierf.
reRW'JL Pftrry/£ro v/rzoex? ewr
W HftWNftflg ABW rA
JULLIE. MfiNNEN ME6SEN ALTIJD 20 M
HAA5T! SOMS WETEN JULLIE fHIÊT
EENS war JE KOOPT!
OCH, IK VIND HET WEL
LEUK OM WST TE KOPEN,
KUWRIKHOUÉKNlETVfW
OM OVERAL Té K'JKEN.
VIND JU WIN Kt
LEN OOK. PUN
^.SPROETJE?
XwwrwNssiynrr nu wesE.KE2icR.iNT
LEVEN TE HffiBENALLEEN KtOCMlSRA EN OM1
We-SEN DC IVARF 'f?££€N VAN P62E
pLOT5ELiM££ AtEWtoRlFOSEHOETVKN OOK.
NC6 VÓÓRDAT HET RUttOeR-Ori H2.T LMTS7F Dc€L-
PUKT15 VERSTOMD. STfi-T EEri SN£Ü_£ VK-TAK-
2CnB( NATIE "TUSS£N tfANS EN KtCK.SZ LAATSTE
5TAATCri.Ce GELVKriAKÖL
WTSKÜtkC£KJM7 '/Y
AMR. D/e /S r/oG rrrer
VAMMVAFJ tKL'Wrte
NiervcoR P/ersAVT^
■2£TT£N/>
PZCLUCKAUF-BACK.5 PRÖ0ER6N MET
VERRÊ TRAPPEN HUN VOORHOEDE TE
5£R£(K£N,t>QeH VICTOPJA KOMT STEEDS
riEER. OPDRINGEN EN AlS-w. KICK
WflAf\Mrr Jc
NOU? IK DACHT.
DATJYDA
JQNCtTJe ZO
HANS opeens uTtR'N
GOEDE 5EORIW6SKANS
Biedt, /RSTbeze dit-
MML
CCS> HAAIATEM
Dt ACHTERSTA N D 15,
^^TeRUSGEbftAGHT TOT 3-2
■vakheid.
„Bent u al lang weduwe, juffrouw
Transom?" polste Sara, half en half
een snauw verwachtend.
„Misschien wel, misschien niet, me
vrouw, als u me niet kwalijk neemt."
„Ik vroeg het me alleen maar af,"
.mompelde Sara. „Ik wil niet onbe
scheiden zijn."
r'-nntrrxiinrr r>Tvri „Ach, mevrouw, onder ons gezegd
door GJIiIaAJLIJ dULLlI 1 pc slot bent u <^en dame. Dat kind
gaat het niet aan, kleine potjes heb-
19 den van haar voorbeeld. In een tijd b grote oren, zeggen ze wel eens.'
Ze keek schuldbewust naar hem dat de klassetegenstelllngen oog zon- „Inderdaad," gaf Sara toe, die er
op. haar lippen trilden en haar ogen der meer geaccepteerd werden als weinig van begreep,
vulden zich weer met tranen. deel van de natuurlijke orde, was het „Nee, eigenlijk geen weduwe," zei
„Het spijt mij lieveling. Wil je niet nodig dat een jonge vrouw van juffrouw Transom op vanzelfspre-
proberen mij te vergeven?'
Zijn gezicht kreeg op slag een* te
dere uitdrukking. „Doet er niet toe.
Het is allemaal mijn schuld."
Een beetje onhandig, met zijn fi
guur geen raad wetend, kuste hij haar
Sara's stand voortdurend haar gezag kende toon. „Hoewel je het natuur-
deed gelden,'en evenmin behoefde lijk nooit weet, nietwaar?"
zij -zich te verontschuldigen als zij „Nee, dat zal wel."
het al eens gebruikte. Ze kon"zich la- „Hij v ts altijd een echt komiek
ten gaan zonder bang te hoeven zijn type, m'n Transom. „Het ga je goed,
w daarbij iets aan waardigheid in te Em, ouwe meid, zegt-ie. Je bent geen
haast' goedenacht en stapte in zijn' boeten, en als ze iemand graag mocht kwaad wijf, ere wie ere toekomt,
nieuwe bed. Zij bleef slechts half ge- werden haar gevoelens allerminst Maar ik heb geen zin om nog langer
troost in het donker liggen staren en getemperd door klasse vooroordelen, tegen die kop van jou aan tc kij-
sltep die nacht slecht. De volgende Van .de twee ondergeschikte leden ken, zegt-ie, dus zie je me niet meer
morgen was Edward opgewekt als al- van Sara's huishouding, had de keu- terug." En dat waren zijn laatste
tijd; over de aanleiding van hiin ru- kenmeid, juffrouw Transom, zich het woorden, mevrouw, u kunt het gelo-
zie werd niet meer gesproken. Maar gemakkelijkst tot een zekere vriend- ven of niet."
naarmate de dagen voorbijgleden in schappelijke omgang laten verleiden. „En toen stierf hij, wilt u zeggen?'
een uiterlijk volmaakte rust, begon Zij was een vrouw van middelbare zei Sara tactvol. „Wat ellendig voor
Sara gaandeweg te beseffen, dat het leeftijd met een constante uitdruk- u. Maar ik neem aan dat hy ijlde,
eerste hoofdstuk van hun huwelijk af- king van schaapachtige verbazing op de arme man."
gesloten was e'n dat het tweede nog haar gezicht een verbazing, die elk „Stierf? O nee, mevrouw. Hij niet.
niet was begonnen. En in deze moei- moment in geamuseerdheid scheen te Transom niet."
lijke tussenfase begon zij nu steeds zullen omslaan, maar het nooit deed. „Bedoelt u. dat hiju in de steek
meer naar de gebeurtenis te ver- Hoewel ze beweerde het leven „ko- liet?" zei Sara mét beleefde verba-
langen, die haar van haar last zou be- mick" te vinden, moest dit woord 2ing.
vrijden, die de vervuiling van haar een merkwaardige particuliere bete- „Wat anders?" zei juffrouw Tran-
nioederschap zou betekenen eh haar. kenis voor haar hebben. Want ze som, niet zonder voldoening. „Sinds
en Edward opnieuw tot elkander zou, 'glimlachte nooit op een ook maar die dag heb ik taal noch teken meer
brengen. enigszins herkenbare manier en van hem vernomen. Wat ik u zei, een
Met haar oplnerking over het per- lachen bestond voor haar uit het komiek type, die Transom van inij."
soneel,. al mocht die öp zichzelf dan .naar achteren werpen van haar hoofd „Wat een schande!" zei Sara, op-
niet hélemaal onwaar zijn, had Sara en hc'. voortbrengen van een spook- recht verontwaardigd. „Wat gemeen
zich be naald in cpn al nnsninstiv arlitip- hinnikend peluiri. De eerste van hem!"
zich bepaald in een aL te ongunstig
daglicht geplaatst. Zij zag haar minde
ren wel degelijk ais mensen met ei
gen rechten; en zowel familietraditie
ais haar eigen hartelijke aard ston
den ervoor garant dat zij méér dan
een oppervlakkige belangstelling
voor hen aan d- dag legde. Hoe
achtig hinnikend geluid. De eerste van hem!"
mrandon dat ze bij Sara in dienst „Misschien wel, misschien niet.
was, was ze een en a! stijfheid en ge- Ik wil niet beweren dat het erg^net-
reserveerdheid, ais 'n soldaat tijdens jes van hem was dat te zeggen," 2ei
de parade. Het waren misschien de juffrouw Transom onpartijdig,
„interessante omstandigheden" van „Maar ach, mevrouw, het was een
haar jonge mevrouw, met de begeiei- gelukkige dag voor me."
dende ongemakken, die iets van haar „Gelukkig?'^
mevrouw Peacock haar huishouding ongebruikte moederlijke instincten „Gelukkig. Precies wat ik zei. me-
bestierde ais een drilsergeant, was 2ij deden ontwaken, waardoor een meer vrouw. Ik heb nou een ru'stigleven
er op een of andere manier in ge- menselijke relatie ontstond. En zelfs en ik hoef alleen voor mezelf te zor-
slaagd haar personeel 'n soort knor- toen waren haar vertrouwelijke gen, U was niet met hem. getrouwd,
rige affectie af te dwingen; en haar ogenblikken even zeldzaam als kort als u me niet kwalijk neemt, dus dat
drie dochters, zelfs de zoveel kriti- van duur, als beschouwde ze het kunt u toch niet begrijpen."
scher ingestelde jongsten, profiteer- ophalen van herinneringen als een
(.wordt vervolgd)
