Noodzakelijke toenadering
E
reclassenten
moe
Waterman's
MAPRO
Jaarlijks passeren er
5000 personen
(jem blad vmrdefnotut
O'
Feest
26 SEPTEMBER NAT. RECLASSERINGSDAG
va|
Gefa-Bever VLEKKENPASTA Z? L35
Hoe liet dc meisjes Peacocfel
verder ging
RESA-HSLVERSUM
met is het
(ms&% de (Ttééen.
Studenten gaan
benzinestation
exploiteren
iam
.Waterman's
GORDIJNSPIRAAL
Kröller-Muller-
museum in trek
AVONTUhtN
KAPlt
I ROB®
dmr
htêi/er Siuuser
Zaterdag 19 september 1959
WERGIE ontstaat dikwijls uit tegenstellingen. De spanning tussen
Oost en West na de tweede wereldoorlog is een veelszins betreu
renswaardig verschijnsel; maar de bezinning op levensbeginselen
en levenswaarden, waartoe ze de Westelijke wereld heeft genoopt,
kan bezwaarlijk ais verloren moeite worden beschouwd. De verklaring van
de ontwikkeling van bei menselijk geslacht en demenselijke cultuur als
gevolg van de noodzaak, antwoorden te vinden op telkens nieuwe uildagin
gen, is door de verbreiding van de beschouwingen van Toynhee geleidelijk
gemeengoed geworden. Overigens zijn deze beschouwingen op hun beurt
weinig anders dan de geschiedkundige variatie op de veel oudere biologi
sche theorieën van Darwin,
Op het ogenblik is de grootste uitdaging van de mensheid het
kernwapen. Het bedreigt West en Onst gelijkelijk, doch men ontwaart hij
Oost krampachtige pogingen om aannemelijk te maken. dat. West het
meest bedreigt. Het bezoek van Chroesjtsjew aan Amerika echter levert
tegelijkertijd het bewijs, dat Oost van zijn voorsprong toch niet zo erg over
tuigd is en feitelijk wel beseft, dat er iets gemeenschappelijks moet gebeu
ren, omdat het forceren van een eenzijdige oplossing iets is, dat thuishoort
in het rijk der levensgevaarlijke illusies.
Om het anders te zeggen: de uitdaging van Oost aan West en andersom
wordt nu overschaduwd door een uitdaging aan allen. Het is een merk
waardige en tamelijk ingewikkelde toestand. Men moet er aan denken,
dat het Russische communisme, dat zich in een aantal variaties over een
niet onbelangrijk deel van de aarde heeft uitgebreid, zijn wervende krarhi
ontleent niet alleen aan hetvoortdurend hameren op de gunstige wijze,
waarop het zich onderscheidt van. het kapitalisme, maar ook op de faam
van onoverwinbaarheid. waarvan het zichzelf heeft voorzien.
HET bestaan van het communisme, wij zeiden het reeds, is voor
West in zoverre nuttig, dat het dwingt tot zelfkritiek en zelf gene-
zing. Hoe kan men de kleiir wit onderscheiden en nastreven, wan
neer er geen donkerder nuances bestaan? Zeker is intussen, dat
West er tamelijk vast van overtuigd is, voor de verbreiding van zijn op
vattingen het nier van de wapens te moeten hebben. En zeker is ook, dat
Oost aan het bezitten van wapens aanzienlijke betekenis toekent. Want de
faam. der on ovenvin baarheid berust hierop veel me,er dan op die Marxis-
tiseh-Leninistisehe stellingen, die de ondergang van het kapitalisme of
vat daarvoor doorgaat, als onafwendbaar proclameren.
Ziehier het zwakke punt van Oost. Want wanneer op het punt van de
ontwapening iets van betekenis wordt bereikt, houdt dit dan niet in dat
de tegenstelling, die de communistische leiders zn hard en dringend nodig
hebben, een groot deel van zijn betekenis verliest? Krijgt de faam der
onoverwinbaarheid er niet een onherstelbare knak door? Men ziet het,
de beantwoording van de uitdaging van het kernwapen en trouwens de
wapens in het algemeen is niet een geïsoleerde aangelegenheid. Gerust
mag worden gesteld, dat een succesvolle ontwapening het ijzeren gordijn
en het bamboe-gordijn en welke andere gordijnen ook plotseling tot tame-
lijk zinloze dingen zouden maken.
Voor Chroesjtsjew en trouwens voor alle communistische machthebbers
is het grote probleem, boe zij het gevaar van algehele-vernietiging der
mensheid kunnen ontgaan en desóndanks de aanvallende en opdringende
positie van hun deel van de wereld handhaven. Het lijkt haast niet moge-
lijk; en hierin ligt dan ook de reden van het feit, dat alle tot nu toe van
Russische-zijde gedane 'voorstéllen inzake de kernwapens en inzake de
ontwapening de oprechtheid misten, die nodig was om de andere landen
er-zich achter te doen scharen. Het kan zo echter niet doorgaan. Te Mos
kou beseft men dat zeer wel, en niet met veel voldoening.
Mi
ISSCHIEN is het nuttig, er nog eens uitdrukkelijk de aandacht
op te vestigen, dat het verdwijnen van Rusland aJs potentieel ge
vaar voor West in zoverre niet zonder bedenking zou zijn, dat
veel geestelijk élan. veel zelfonderzoek en veel streven, het beter
te doen, er door in het gedrang konden komen. Voor wat de huidige toe
naderingspogingen betreft, is dit echter van weinig hetekenis.'Het streven
naar vermindering van de spanning en van de bewapening wordt bij West
niet vertroebeld door angst voor de geestelijke gevolgen voor een verande
ring dér verhoudingen. Bij Ruslahd is die vrees ongetwijfeld in sterke
mate aanwezig. Het is in elk geval van belang, steeds voor ogen te hou
den, dat de. hafdige-,uitwisseling van bezoeken en reeds gehouden en nog
te houden internationale besprekingen niet door het wegvagen van enkele
oude misverstanden plotseling tot 'vervaarlijke successen zullen leiden. De
•verschillen-zijn te-groot en de geschillen zijn te diep geworteld; en" boven-
al wordt het bestaansrecht vooral van Oost te rechtstreeks afgeleid uit de
beweerde verachtelijkheid van de tegenpartij.
Intussen hangt het. zwaard van Damocles tc duidelijk zichtbaar en te
vreeswekkend zowel aan de Westelijke als aan de Oostelijke hemel dan
dat een politiek van propaganda of van verstoppertje spelep nog op haar
plaats zoii zijn. De tijd daarvoor is voorbij. Dar weel men in Moskou en
dat weet men in Washington; en ook In de Europese hoofdsteden weet
men het. Het gaat thans om het scheppen van een sfeer, waarin het moge
lijk.is het grootste risico van het kleinste te onderscheiden. Ais het gelukt,
mag een moeizaam begin van heuse ontwapening worden verwacht. Ook de
Kussen moeten het wagen. Tenslottezijn tegenstellingen nooit blijvend.
Aan de kim doemt al weer een nieuwe uitdaging op: die van de onder
ontwikkelde gebieden en van de angstwekkende toeneming der wereld
bevolking.
DEN HAAG De Nederlandse
rcciassermgunsteltingcn staan jaar
lijks voor cle moeilijke taak om voor
Tlobaa! 5000 personen een nieuwe,
passende werkkring te vinden. Het
gaat hier uit-raard om mensen die
op <le een of andere wijze met de
strafrechter in aanraking zijn ge
weest en onder toezicht van de re
classering staan.
In de volksmond heet het dan wel.
dar je eerst gestolen moet hebben,
voor je aan een goede baan komt,
maar in de dagelijkse praktijk van
de reclassering' blijkt evenwel dat
deze stelling geenszins opgaat. Vaak
stuit men oj de angst, dat de ge
straften weer ir hun oude fouten
zullen vervailen. Met deze instelling
zal de reclassering altijd weer reke
ning moeten houden.
Met de nationale recJasseringsdag
in zicht f26 september) heeft het
Nationaal Bureau voor Reclassering
hel probleem van „passend werk
voor de reclassent" in kort bestek
voor de per> laten behandelen.
Voor het assende werk blijft men
Indië helpt Bhoetan
aan wegen
NEW DELHI Indië en Bhoetan
hebben overeenstemming bereikt
over een door Indië uit te voeren
hulpprogramma voor de aanleg van
wegen in het kleine koninkrijk in
het Hlmalayagebied aan Indië's
noordgrens.
Een regeringswoordvoerder heeft
meegedeeld dat zo spoedig mogelijk
zal worden begonnen met de aanleg
van twee wegen en dat er later nog
drie zullen worden aangelegd. De
werkzaamheden zullen waarschijnlijk
over twee maanden na afloop van
de regentijd beginnen.
helaas nog voor het grootste deel
aangewezen op het vrije bedrijfs
leven. In dt overheidssfeer met
als gunstige uitzondering het staats
bedrijf der jP.T.T. is als regel nog
steeds geen plaats voor ex-gestraf
ten.
Dr. Joh. H. Scheurer, personeels
chef bij de N.V. van der Heem te
Den Haag, vertelde, dat, enkele
voorwaarden in acht genomen, het
bedrijfsleven beslist geen bijzonder
nare ervaringen heeft met de plaat
sing van reclassenten in kantoor, fa
briek of werkplaats. De moderne
Personeelsselectie, die de plaatsing
meer op verstandelijke dan op emo
tionele gronden bewerkstelligt, heeft
ook voor de reclassent gunstig ge
werkt. Zijn plaatsingsmogelijkheden
worden misschien wat kleiner, maar
eenmaal tewerkgesteld, heeft hij
meer kans van slagen. Deze gun
stige ervaring komt onder meer
voort uit het feit- dat men nu
alleen kijkt of de betrokkene ge
schikt is voor zijn werk, maar ook
of hij past in een bepaalde werk
groep. Om. over de plaatsing goed te
kunnenoordelen zal het bedrijf
Advertentie l.M.)
STAATSEXAMEH(H,8.s.&Gym.)
De kortste en voordeligste opleiding:
(Bekende ScbnYfe/yke Cursus)
Advertentie LM.)
OSLO. De rechtbank van Folio,
in Noorwegen, heeft de oliemaat
schappij „Norske Esso" en de eige
naars van de Nederlandse tankboot
„Bloemendaal" veroordeeld tot eeti
gezamenlijk te betalen boete van
250.000 kroon (ongeveer 132.500)
wegens besmetting van -het water
van de Oslo-fjord" nu enkele jaren
geleden. Het bedrag zal. aan 93 Noor
se burgers, wier bezittingen hierdoor
geschaad werden, worden uitbetaald.
AMSTERDAM. - Omtrent half
december zal Amsterdam het eerste
studenten-benzinestation van de hele
wereld krygen. Het wordt een ser
vicestation van de Shell aan de ro
tonde op de Zeeburgerdijk, even voor
de brug van Schcliingwoude, dat ge
heel „bemand" wordt door werkstu
denten. Zij worden daar vanwege de
Stichting Onderlinge Studenten
Steun geplaatst.
Het ligt in de bedoeling er twaalf
tot vijftien studenten te plaatsen; al
leen de technische bedrijsleider zal
een niet-student zijn. De jongelui
werken er volgens het arbeidsschema
van de stichting -O.S.S., nl. "achttien
uur per week. Zij zullen by dc Shell
in" Den Haag een opleidingscursus
krijgen voor dit speciale service- en
benzinepompwerk. De S.O.S.S. ex
ploiteert ook de bioscoop „Kriterion"
in Amsterdam.
fAdvertentie i.M t
evenwel voldoende geïnformeerd
moeten zijn over -het verleden van
de delinquent. „Niet om met wel
lust in 2ijn verleden te grabbelen,
maar om het de meeste kansen to
geven."
De ervaring heeft geleerd, dat de
grootte van een delict bijzonder wei
nig zegt over de kans van slagen in
normaal, regelmatig werk. De werk-
schuwen, die meestal weer in kleine
diefstallen vervallen, zijn niet mak
kelijk. aan het werk te zetten. De
boekhouder die veertig of vijftig mil
le verduisterde, zal in zijn oude vak
nauwelijks nog kansen hebben. Op
de2e aspecten wees de heer J. F. I,
Boere, hoofd van een reclasserings
bureau in Utrecht. Tewerkstelling
mist alle kans van slagen bij uitge
sproken onmaatschappelijke figuren,
workschuwen, habituele dronkaards,
zwervers enz. Zij maken, evenwel
een kleine minderheid van de 5000
uit.
Voor de 'grote groep bestaan goede
reclasseringskansen. Een goed re-
classeringsplan is daarbij noodzake
lijk. VeeJ reclassenten overschatten
zichzelf. Zij geven voor goede vak
lieden te 'zijn, maar. blijken in de
praktijk nog niet geschikt te zijn
voor hulp-arbeider. Voor hen moet
scholing en herscholing uitkomst
brengen.
Bij het bedrijfsleven onderkende
de heer Boere drie instellingen. De
genen die plaatsing - van ex-gestraften
categorisch afwijzen ën bedrijven die
bij een. krappe arbeidsmarkt wel,
maar bij een wat groter aanbod geen
reclassenten willen nemen. Hij noem
de deze houding bepaald opportunis
tisch. Door de. reclassering wordt de
gelukkig steeds groter - wordende
groep van bedrijven., die onder be
paalde reële voorwaarden bereid zijn
reclassenten aan het werk te stellen,
het meest gewaardeerd,
(Advertentie LAL)
MAPRÖ-spiraof is sferfc en soepel
en overal in buis fe gebruiken.
Voor tlw gordijnen, de was. Uw
garderobe enz.
Enorm practiscb, eenvoudig fe be
vestigen en te verwijderen.
méér mogelijkheden met
rei octrooi 74341
Lei op Ae gelebus!
OTTERLO. Het Kröller-Müller-
museum op de Hoge Veluwe mag
zich' iri een steeds groter belangstel
ling verheugen. Gisteren kreeg hét
de honderdduizendste bezoeker van
dit jaar, een Duitser, die van de di
rectie een boek. kreeg aangeboden-
Vorig jaar kwam de honderddui
zendste bezoeker pas in december.
WIS DENK JE VVEtDArjE
SENT IK LAAT ME
900R jou oe wer m r*~
NIET L9ZEN, ZYIV1A
EN DOOQ.
K'JK EE> AAN ZE
KAN D£m£N.
h'DE BESPA ATT
SE STAAT
MANNEQUIN
WOQDEN. KIND
DA AC
NIEMAND.
N WIE
DENK JS
EL OATJ'J
&ENr, BEHALVE
'N GOEIE KENNIS
VAN MSNEêC EóAU?
IK PENk....
Nou zêöoe pourie nee! mrrrboze
NEEMT TOCH GEEN /ZIJN VADER ARRE5TE-
Mee! vren liHErNcrzo
ECHT DPUTEN
kleine hm po wildon
WEED
ZE DACHTEN DAT
HET EEN AANKNO
PINGSPUNT WAS EN
pistool
WAT ZE! OE POLITIE
VAN QAT A1A0KÊR
SPROETJE
NLANGS heb ik in een van
mijn stukjes iets verteld uit
'n boek over de vrouw van
Abiaham Lincoln en over de
echtgenoot van Benjamin
d'Israeli. Ik verstoutte mij toen de
verzuchting, dathet belangwekkend
kon zijn de geschiedenis te beschrij
ven. gezien door de ogen van de
vrouwen der invloedrijke staatslie-
den.
Prompt daarop schreven enkele
lezeressen mij vriendelijke briefjes.
Of ik misschien iets kon vertellen
van de vrouw van Chroesjtsjew. Ze
kenden haar uiterlijk van de foto's,
een nog al stevige moeke, zo eentje,
die naar de foto geoordeeld meer
beiar.gstelling heeft voor de stof
zuiger dan voor het Kremlin, Maar
wat is er meer van haar bekend?
Nu Nina Chroesjtsjew op' bezoek
is in Washington hebben vrijwel alle
kranten ter" wereld" artikelen ge
bracht van mensen, die bij Nina op
visite waren. Een aantal van die
verhalen heb ik gelezen. Daaruit
krabbel ik dan voor u het volgende
onvolledige portret bij elkaar.
Nikita Chroesjtsjew (de man)
heeft wat zijn kleding betreft de
goedesmaak van een inktvis. Hij
heeft altijd van alles te veel. Na de
dood van Stalin liet Chroesjtsjew
zich graag zien, in uniform, steevast
in uniform, met alle erekruisen en
medailles. Aan die opschepperij
heeft Nina een eind gemaakt. Re
den: de vrouw van de Amerikaanse
ambassadeur had haar terloops ge
zegd, dat Chroesjtsjew zich ordinair
kleedde. Nikita gehoorzaamde.
Sindsdien kleedt hij zich altijd in
een burgerpakje. Dat de herenmo
de in Rusland evenals de dames
mode een paar maten achter is, kan
niemand helpen.
Nina kookt zelf. Toen mevrouw
Nixon uit Rusland terugkwam, ver-
lelde ze in Amerika, dat het eten in
het huis van Chroesjtsjew eerste
klas was. „Ik' zou het in Amerika
niet beter wensen," zei ze.
Van 2ijn eerste vrouw heeft
Chroesjtsjew vijf kinderen. Al de
genen die over de huishouding van
Chroesjtsjew spreken of schrijven,
zijn het er over eens, dat Nina die
kinderen opvoedt alsof het haar ei
gen kinderen zijn.
Nina is eerr eenvoudige vrouw,
die zelf vertelt, dat ze niét van op
zichtige kleren houdt. Het haar
draagt ze strak en in een „ui". Ze
speelt geen enkele politieke rol,
maar haar man maakt er tegenover
bezoekers geen geheim van, dat hij
zijn plannen en denkbeelden graag
op haar „probeert." Haar reacties
zijn meestal beslissend voor hem.
Wanneer buitenlandse diplomaten
bij het echtpaar Chroesjtsjew op vi
site zijn kan Nina er niet altijd on
deruit, wanneer haar een oordeel
over politieke kwesties wordt ge
vraagd. Dan vlucht ze in algemeen
heden. Toen mevrouw Nixon'haar
vroeg, hoe zij over de spanning tus
sen Oost en West dacht zei Nina:
„De vrouwen van Rusland verlan
gen naar vrede"... en Nikita
Chroesjtsjew vulde deze opmerking
aan met de woorden: „Zo spreken
alle vrouwen."
Over het huwelijksleven van Sta
lin werden vreemde verhalen ver
teld over dat van Chroesjtsjew
bestaat maar één oordeel: hij steunt
in veel meer zaken dan. veelal
wordt aangenomen op het oordeel
van zijn vrouw.
BELGRADO De Belgische vice-
premier Albert Lilar heeft uit han
den van president Tito van Joego
Slavië de orde van de Joegoslavische
Vlag ontvangen. De orde werd toe
gekend wegens" verdiensten „bij de
ontwikkeling van de vreedzame sa
menwerking en vriendschap tussen
Joego Slavië en België".
f N het Gooi Liep ifc onlangs op 'n
dorpskermis, 't Was een mooie,
orthodoxe, met een fcnaiiende kop
van Jut voor de jongens met de
spierballen en een speeltent, waar
de winnaar wordt bedreigd met zo'n
in blaartrekkend rose uitgevoerd
schemerlampje, In hethart van. de
feestelijke verwarring- stond een mi-
matuur circus, dat je voor twee
kwartjes binnenmocht om, zoals de
bonisseur beloofde, te constateren
dat er Nederland nog wel echte
artisten zijn": Het bleek mooi, rood
gevoerd en vol blijde grlinstertjes.
Knus op eikaars' schooi gezeten, lui
sterden we naar. de muzikale ouver
ture, ciie icerd voortgebracht door 'n
grammofoon en een blond jongetje
van een jaar of elf; datbijna weg-
gezonken achter een volwassen
drumstel, de nielodie concies mee-
roffelde. Hij leek mij het zoontje van
de directeur, een strenge, toezicht
houdende jongeman, met een niet
ondermijnd gevoel van eigenwaarde,
die uit ae gordijnen trad om ons met
begrijpelijke voldoening „de slanpeR.
darne" te annonceren. Nu wipte een
klein meisje, kennelijk het zusje van
de drummerf ih het zaagsel, maakte
sier-buiginkjes en onwaarachtige
voila-lachjes en begon haar frêle
lichaam in een groot aantal onno
dige bochten te wringen. Toen zij
gereed was en met een ballettrippel-
tje tuilde wegzweven, hield papa
haar maande en zei, na een kort,
fluisterend beraad: „Hooggeëerd pu
bliek, omdat er nog mensen zijn
binnengekomen, die het begin heb
ben gemist, zal de slangendameeen
extra toer verrichten, die zij maar
tweemaal per dag kan doen: het
hoofd blijft staan, doch het lichaam
wentelt zich".
Het bleek waar en het broertje
roffelde er bij met grote verve. Nu
kwamen moeder en de oudste doch
ter. Zij' klommen met duidelijke te
genzin in de nok en gingen 'daar
aan elkaar hangen, doch niet met het
oppervlakkig gemak, waarmee men
dit gewoonlijk ziet verrichten, doch
angstig en stevig aan alle kanten
vasthoudend, zoals U en ik het zou
den doen, waardoor het nummer een
menselijke diepgang kreeg, die een
even hartelijk als opgelucht applaus
opleverde. De clowns, een volgeverf.
de jongen en een klein, moe man
neke, -kwamen - armmoedig bewijzen,
hoe moeilijk huh metier is, maar kin
deren hebbende verrukkelijke eigen
schap te lachen als dit kennelijk in
de bedoeling ligt, zodat ook dit num
mer onder lauweren werd bedolven
De directeur zelf trok. daarna het
programma wat scheef, door iets te
goed met de trapeze overweg te kun
nen, maar hij herstelde gelukkig on
middellijk het evenwicht doortoen
hij terug was in hét .zaagsel, te zeg
gen: „Hooggeëerd publiek! Daar wij
niet in de ongevallenverzekering
kunnen worden opgenomen, is er
thans een kleine schaalcollecte. Blijft
li rustig zitten. De dames komen
bij V".
Toert een slaperige ezel nog een
paar uit het publiek opgetrommelde
jongetjes, die het trotse „wij horen
er bij" mimisch niet geheel konden
onderdrukken een paar keer van zijn
rug gepooid had, waren de twee
kwartjes op en zwermden we naar
buiten, open voor andere genie
tingen.
Ouders stonden, met een ijzer-
stérke glimlach' om de lippen, hun.
hart vast te houden by de botsauto-
tjes, omdat hun zoontje zich, rade
loos aan .het-stuurwiel draaiend in
een onontwarbare kluwen metaal
ophield en boerse families combi
neerden plichtsgetrouw donker bier
mei poffertjes, omdat je op. een ker
mis 'nu eenmaal niet om zo'n mier
zoet, kief bordje heenkomt.
Er waren ook luwe tentjes:
Een bedaagde draaimolen, bijvoor
beeld, voor de kleuters.
■En zo'n altyd-prys-hufsje; met een
elektrische trein, die je, door op een
knop te drukken, tot stilstand, bren
gen kon naast een snoepje oj een
zaj^je conjetti, dat je dan kréég. Hel
werd gedreven door' een lief oud
echtpaar, da$ de kinderen met enge
lengeduld behandelde en zelfs be
reid toas tot het ruilen van prijzen,
die by nader inzien niet zo in de
smaak vielen. Want de voorkeur van
kinderen is onpeilbaar. Ik zag ten
minste een klein jongetje een reep
no gat teruggeven, omdat hij zijn sin.
nen had gezet op zen koperen trouw,
ring, waarmee hij zich daarna weg-
spoedde, nieuwe vreugden tege
moet KRONKEL
Mduercentie Lf
53
situatie, dat zij moest aandringen
om naar de Koninklijke stoet te mo
gen kijken, die eind februari door do
straten van Londen zou trekken op
de nationale dankdag ter gelegen
heid van prins Edwards ersiei. En
dit terwii! de optocht door Oxford
.Street zou komen op geen honderd
meter van Grove Crescent. Er zou een
T, hossende, lawaaiige, opgewonden me-
door GERALD BULLElTmgte op de been zijn. zei Hubert;
haar zouden alle mogelijke ramp
spoedige dingen kunnen overkomen,
aan dat zij van plan was zich de „Niet als jij bij me bent om op
komende zomer aan de kunst van het mij te passen, lieve Robert," zeize
Alweer het kindHoe mooi dat voor- boogschieten te gaan wijden, waar- vastberaden. „En het zou zo onbe-
uitzicht op zichzelf ook was, ze werd 0p Robert haar er slechts met een leefd zijn, weet je, niet naar de Ko
er ziek van er voortdurend en plech- ernstige glimlach aan herinnerd had ningin te gaan kijken als ze zo voor
lig aan herinnerd te worden: vaak dat zü tegen die tijd wel iets belang- komend is ons daartoe eens een keer-
had Catherine het gevoel dat Robert rijkers zou hebben om zich mee be- tje in de gelegenheid te stellen. Ha-
er een voorwendsel in zocht om haar zig te houden. Dit was des te irritan- re Majesteit zou het mij nooit verge-
aan de leiband te leggen, als was 2ij tor omdat dit elegante tijdverdrijf, ven.'
zelf nag een kind. Een hele serie dat taldus het onderschrift) „het Ten slotte was Robert zo welwillend
scherpe antwoorden schoten haar gezicht verscherpt, de spieren staalt zich te laten overreden. Ze gmgen
door het hoofd. Maar ze zag er stuk en een bevallige houding bevordert", niet alleen s middags naar de scbit-
voor stuk van af en bewaarde een jn haar'bloedeigen park, precies om terende stoet kijken een kortston-
enïgszins broeierig stilzwijgen, Het de hoek van Grove Crescent, beoe- dige aanblik tussen duizenden hoof-
bewees alleen maar, zo stelde ze bij fend werd. den door maar trokken toen net
zichzelf vast, hoe weinig een mens Robert was zeer zeker niet de donker was geworden opnieuw de
zelfs wist van de persoon die je het oude heer van wie hij zo vaak een stad in om zich bij de gestadig aan-
best meende te kennen, kluchtige uitbeelding had gegeven; zwellende stroom kljklustlgen te voe-
Het vooruitzicht vader te worden maar liep bij niet gevaar een oude gen en de feestverlichting in ogen-
had Robert veranderd en allerminst kletskous te .worden? Tot op een ze- schouw te nemen. In een huurrytuig-
ïn uitsluitend gunstige zin. Vroeger ker punt was zij hem dankbaar voor je dat de dag tevoren door Robert
had hij, omdat hij het zalig vond zijn onvermoeibare bekommernis, het besproken was, reden zij langs een
een beetje uitgelachen en vertroe- was hartverwarmend zo kostbaar met lampions versierde Oxford
teld te worden, altijd graag munt te worden gevonden, in liet bijzonder Street, vervoigens door Regent Street
geslagen uit het feit dat hij zo veel door lièm; maar de rol van heilige naar Piccadilly, over Haymarket en
ouder was dan zij- Dan speelde hij Koe vond zij weerzinwekkend. Dc Pall Mail naar Strand, waarna ze
bij voorkeur een oude heer mei be- waarheid was dat zij hoewel zij oostwaarts afsloegen om nog een oiiK
vende stem. kippige ogen en knik- hem graag kinderen wilde schenken te werpen op een veelkleurige slra-
kende knieën, en deze opvoering was cn hen ook hartstochtelijk zou lief- lende Sint Paul, de grote koepel ar»
tijdenlang een soort standaardgrap hebben als zij er eenmaal zouden zijn gebiesd met vetpotjes, de vvestelyke
tussen hen geweest. Nu echter nam volstrekt geen haast had "tnet het gevel overspoeld met kalklicht. Het
hii zijn anciënniteit hoogst serieus, moederschap. Het onvruchtbare eer- verkeer ging voetje voor wieltje. Le
- T u...i.~I iil, n A ../.nlrY^n n IPIÏ AAH
Jim en Fred ebben ni,\al geruime lijd een diep
gaand verschil van mening nvfcr de vraag hoe de
fabriek en die mijn nu verder .zullen moeten wor
den geëxploiteerd Jim Wilson, die chemicus is.
.ibezit waardevolle patenten van zichzelf voor de
fabricaae. van plastics en hij wil de fabriek daur
nu geheet op instellen. Fred is een geheel andere
mening toegedaan, voornamelijk omdat hij vreest,
dat zijn zwager een te dominerende rol zal Mart
spelen in het bedrijf. „Jij bent een stijfkop,
Fred," zegt Jim. „geloof me nou. die fabriek kan
veel meer winst maken ais wij mijn plan uit
voeren. Maar laten we er morgen in alle rust
vérder over praten. Het wordt trouwens tijd, dat
we Sanders aflossen. Ik ga nu aan dek; wé hpb-
ben nog een dag varen voor de boeg en we heb
ben dusi nog slle tijd om tot een oplossing te ko
men, die ons allebei zal bevredigen."
delijkheid die haar toestand mee- de jaar -
bracht: het voorrecht, de plicht, de hebben gedaan. Haar nieuwe leven dichte drommen over de rijweg,
noodzaak de uiterste voorzichtig- vol bedwelmende vrijheid, haar he- Talloze paardevijgen verzamelende
heid le betrachten. Geen sprake meer )e nieuwe waardigheid als getrouw- straatjongens sprongen met ware
vnn uilgangsavondjes. van langdu- de vrouw, scheen haar vooreerst vol- doodsverachting tussen paardenoe-
rice diners, van ba is waar tot in de doende, ven en rijtuigwielen door om na kor-
vroeee ochtend gedanst werd. Zelfs Aan die fase zou nu echter ten te lijd weer met hun bij elkaar ge-
op liet schouwburgbezoek, die on- spoedigste een eind komen, of 2i? dat bezemde schat op te duiken. Maar oe
uitpuUelijke bron van vreugde, werd -nu*prettig vond of niet. Voortaan zou menigte, luidruchtig en uitbundig,
beknibbeld. Aangemoedigd door een elke stap die zij deed met argusogen was goed gemutst, op een paar
prent getiteld Sohone bergschutters, worden gevolgd, iets dat haar het strijdlustige dronkaards na. Cathen-
die zij in een geïllustreerd weekblad benauwende gevoel gaf weer bij ma- ne overkwam niets ergers dan ee
in de wachtkamer van haar tand- ma thuis te zijn. Het was bijvoor- onvoorziene uitbreiding van haar vo-
arts had gezien, kondigde Catherine beeld kenmerkend voor de nieuwe cabulaire.
