D
Geen fraaie figuur
MOEDIG EN ENERGIEK
toverwoord yoor
fit Jefer-
nb&M ja-r
Staat en mens: geen erkenning
„M O R G EN"
OOST-DUITSLAND
Moederr^6
Vijf en vier pet. meer
in diverse branches
Scheren
oJLSi i
Stichting wenst meer
armslag bij adviezen
F.
Hoe het de meisjes Peacock
verder ging
KLEIN-METAALNIJVERHEID
IHi
f Q"
4'i t
l 5r,s o
C3 j||- o.
-
Brief aan Roolvink van St. v. d. Arbeid:
NVV heeft
afwijkend
standpunt
few de éaéée<t
door. FRANK GODWIN
wnnsee mn
m
KAPITEIN
^BABYDERN
Zaterdag 17 oktober 1959
wijze waarop de minisier-piesulaot. prol. Ue Quay, dmderdac
m de Iweede h«mei er:n vraRp van de heer Burger niet heeft
nearil wmird. kan tru teil ijk geld'
die hij het land nog altiid
beste pers. Wat hij zei
aU de pmeve van bekwaamheid
•"huidip is. Hij heeft dan ook geen
,Mas 20 ongeveer, dal geen landsbelang zinh ver.
Z 'e8en 'n °vei zijn wel ol n,el polsen san de heer Stikker
voor de porleleuille ran Deleiisie. m,„ dat hi, dil rlesnndank. piel ven
koos te doen. Zeil. een hlad als Trouw aehi dit maa, zo zo. De heer De
Quay had korl on Sned moeten zeppen. dat het landsbelang hem verhin-
derde, op dit punt mededelingen te rloen.
tilaalsrcchlelijk heelt het standpunt, dat een minister wel de plirht heeft,
de Kamer in te lichten. maat geenszins gehouden is. de afzonderlijke leden
op ai hun vragen te antwoorden, inderdaad belangwekkende kanten. Nu
behoren wij echter niet fnt degenen die vinden, dat er gisteren in de Tweede
Kamer iets onherstelbaars i? gebeurd. War is gebeurd is enkel, dat een
minister.president een weinig fraaie figuur heeft gemaakt, en dat de rege
ringspartijen een standpunt hebben ingenomen, dat ze waarschijnlijk prompt
zulen verloochenen, wanneer ze te zijner tijd weer in de oppositie zijn en
ook Iets willen weten.
Prof. De Quay heeft zirh. vinden wij, nogal blootgegeven met te zeggen,
dat de kabinetsformatie een zodanig moeilijke en subtiele zaak pleegt te
zijn, dat de bijzonderheden betel maar niet bekend kunnen worden. Dat i?
een verbijsterend standpunt; een standpunt overigens, dat niet verwondert
van iemand, die mi nister-president is geworden, omdat di eerder geroepenen
uit zijn partij het, om het maar precies te zeggen, et nïe* voor deden. Het
blijft een weinig verheffende zaak dat een partfj. die in de verkiezingsdagen
zon hoge toon voerde, het er bij (iet zitten zodra zijn meest geschikte
figuren voor het ministersrhap werden aangezocht. Hier, geloven wij. ligt
de sleutel tot de zwijgzaamheid van de beer De Quay; en ook het antwoord
<>P de vraag, waarom hij het landsbelang er buiten liet.
A/T INISTEE De Schrijver heeft een moedige daad gesteld met de Kongo
JVA nu reeds de datum van de volledige onafhankelijkheid voor te hou
den. Daarmee is aan alle onzekerheid en daarop gebaseerde politieke
demagogie een einde gemaakt.
De Kongolese nationalisten kunnen de energie, die ze tot nu toe besteed
hebben aan het ageren voor de defintieve datum, wijden aan de directe
voorbereiding op de volledige onafhankelijkheid. Zij zullen die vijf jaar
zeer hard nodig hebben want niemand kan beweren, dat zij op dit ogenblik
al bijzonder goed zijn voorbereid.
Minister De Schrijver, die een van Belgie's grootste staat lieden van het
ogenblik is. heeft in de zes weken dat hij het ministerie beh« ert, zeer hard
gewerkt. Zijn boodschap aan het Kongolese volk is moedig en energiek.
De politiek van tsijn voorganger Van Hemelrijck heeft nu vrijwel geheel
overgenomen. In de taktiek en de uitvoering is hy sterker en wijzer
gebleken.
Als wij bedenken dat da eis van onafhankelijkheid eigenlijk pas m
januari j.l. voor het eerst duidelijk werd gesteld, dan dienen wij te
erkennen, dat de Belgen zeer snel dt consequenties hebben getrokken.
De moedige Belgische politiek biedt geen absolute waarborgen dat alles
nu verder zonder incidenten zal verlopen, maar van nu af kunnen de Bel
gen rekenen op de sympathie en de steun van de gehele buitenwereld, die
het vrij wordings proces van dit deel van Afrika nauwkeurig volgt.
De verschillende politieke partijen is nu elke stimulans ontnomen om
elkaar in het stellen van politieke eisen te overtroeven. De hoogste en
Uiterste eis die men zou kunnen stellen, namelijk de onafhankelijkheid, is
s3 bü voorbaat ingewilligd. A. 1.
EJN karafje wijn moet er
komen, maar de keuze is
wat moeilijk: de Hongaarse en
Bulgaarse namen op de kaart
zeggen me niets. Ek probeer
mijn voorkeur te omschrijven
en de kelner begrijpt het: „Dan
moet u deze gamza eens pro
beren F' Wat
voor type dat dan
wel is? Het ant
woord is verras
send en lach
wekkend, maar doordat alie
ironie eraan vreemd is
eigenlijk ook ontstellend:
een demokratische wijn,
meneer
De methode heeft goed gewerkt-
Veertien jaren sowjet-invloed zijn
voldoende geweest om het denken
van de Oostdustser zo te infecteren,
dat bij nog slechts schema's kent
en herkent. Wat goed is, heet de-
mok ratisch, al het andere is wes
ters, kapitalistisch, dekadent. Klein
wel alle predikanten en theologische
studenten hebben een dergelijke
verklaring geweigerd. Het conflict
is nog niet uitgevochten. Waartoe hét
zal leiden, is niet te gissen. Een
rechtstreekse aanval op de religie?
Niet waarschijnlijk. Instelling van
een staatskerk? Mogelijk. De tak
tiek lijkt nog niet vast te staan, maar
dat de staat wil overwinnen, is ze
ker.
Het protest in de huiskamer deert
is de groep van hen die zich wenst de staat minder. De jeugd leeft im-
te onttrekken aan dit conformisme, mers nauwelijks meer daar, doch in
Maar regelrecht_ verzet wordt er de scho]en. tehuizen en clublokalen
nauwelijks geboden. Niet in de pers:
die is geheel in handen van de com-
•an staat, partij en jeugdbeweging.
- - -- -v,.-- -- Het moreel van de jeugd is vol-
mumstische organisaties. Niet voor doende sterk: gehypnotiseerd door de dersopstand van juni I9j>3 m een vol-
radio of televisie: die is eigendom communistische ideologie Laat dan doende duidelijk afschrikwekkend
maar de oude garde op hUjskamer_ voorbeeld geweest
bijeenkomsten de herinnering voe- ontzag voor de macht van de
sen de DDR en de Sowjetunie: ook
hier de angst uit de gratie te ge
raken. Het gevolg is, dat men er
roomser dan de paus tracht te zijn:
de Oostduitse communist is veel dog
matischer dan zijn oostelijke geest
verwanten. Het gevolg is' ook, dat
de ijverige Oostduitser met volle toe
wijding aan het hem opgedrongen
communistische ideaal zich inspant
voor het economisch program, dat
de staat internationale macht moei
bezorgen.
Zo hebben bedrijven uit heel het
land „brigades" afgevaardigd naar
een project, dat geheel door de jeugd
uitgevoerd zal worden: de aanleg
van een oliepijpleiding van Rusland
naar de DDR. Zo zijn er hoogovens,
staalgieterijen, vliegtuigf a bri eken,
krachtcentrales uit de grond ge
stampt. Zo is er een grote chemische
groepsvorming is onmogelijk ge- industrie gekomen naast de ook
maakt: het huiskamerverzet heeft vroeger ai gerenommeerde ma
alleen een verleden, geen toekomst chine- en apparatenindustrie. Zo is-
Het is tot uitsterven gedoemd. de handel opgevoerd. En zo zal de
Pieck, Grotewohl. Ulbricht pre- productie in 1965 het vijfvoud van
sident, premier, partijsecretaris voor de oorlog halen,
ze hebben hei voor eikaar gebracht. Met fabelachtige inspanning is de
Hun socialistische arbeiders- en boe- economische positie van Oostduits-
renstaat is stevig gegrondvest en de land zo opgevoerd, dat ook de te-
oppositie heeft slechts geestelijke, genstander er zijn ogen niet meer
geen materiële kracht. De staat heeft voor sluiten kan. De DDR veroverde
het gros van de Oostduitsers zo niet zich een goede internationale han-
vnlst.rekt op zijn hand gebracht, dan delspositie en heeft een toekomst. Of
toch tol meelopen bewogen, Partij dit ook zal leiden tot een interna-
cn gewapende macht zijn krachtig tionale erkenning van de DDR
genoeg om onrust te bedwingen. De geen der „kapitalistische" landen
in enkele dagen neergeslagen arhei- heeft diplomatieke relaties met de
van de staat Niet op straat: die
wordt beheerst door de Volkspolizei.
Niet in de fabrieken of in het leger:
SED en FDJ houden daar via hun
Oostduitse staat is echter meer
een kwestie van taktiek in de oost-
wesl-verhouding, dan van simpel
realiteitsbesef, 2oals de Oostduitser
den aan het verleden, toen de po- staat ïs nu eLen natuurlijke functie verlangt. Maar Moskou en Pankow
ïitieke partijen nog niet demokra- §eViorde" ,n <het -v^n Van deJ°.0?t: hebben hem dan ook geleerd slechts
s ril! 1 teel" Moil Wtsv, mot 7Pno«i rlat Vyil in ,4—
„Polit-organe" de geest gezond. Kerk tisch geliquideerd waren Die oude Duitser. Men kan niet zeggen, dat hij jn schema's te denken
j. m Anctcf 1 r, r» f f nnHpr rlo cfavlro 0001?- 17—. 7- 4 W U
("Van een onzer redacteuren}
DEI" HAAG. De werknemers-
cn werkgeversorganisaties in de
kleine metaalnijverheid hebben over
eenstemming bereikt over loonsver
hogingen in een aantal van hun
hrancbes. Deze verhogingen zullen
voor de smeden en het metaalhe-
tverkingsbedrijf (met uitzondering
van het modelmakersbedrijfhet
carrosserie- en wagenbou-.vbedryf en
het isolatiebedrijf vijf procent be
dragen. De besprekingen met het
suto- en garagebedrijf zü« In
vergevorderd stadium en kunnen
binnenkort worden beëindigd. Het
is de bedoeling dat ook in deze
branche de tonen met vijf procent
ivorden verhoogd.
Voor de volgende branches kwam
men overeen de lonen met vier pro
cent te verhogen: het elektrotech
nisch bedrijf en het rij wiel klein be
drijf. Deze overeenstemmingen moe
ten nog de goedkeuring krijsen van
het college van rijksbemiddelaars.
Nog geen loonakkoord werd ge
stoten in het loodgieters-, In het
ver warmings- en in het modelma
kersbedrijf. De werkgevers in deze
bedrijfstakken hebben zich bereid
verklaard drie procent loonsverho
ging le geven. De arbeidersvakbon
den hebben deze voorstellen afge
wezen.
Aanvankelijk waren de werkge
vers in de kleine metaalnijverheid
van mening, dat er geen aparte af
spraken konden worden gemaakt
over loonsverhogingen in de ver
schillende bedrijfstakken van de
kleine metaalnijverheid. De werkne
mers dienden alles inclusief de
branches die niet meer dan drie
procent wilden geven te aanvaar
den. De arbeidersbonden waren ech
ter niet* geneigd daarop in te gaan.
Na lange onderhandelingen hebben
de werkgevers er in toegestemd
loonakkoorden aan te gaan, voor een
deel van de bedrijfstakken, die on-J
der de kleine metaalnijverheid re-
sorteren.
en huiskamer zijn de enige plaatsen,
waar een klem deel der bevolking
zich soms nog Isoleert en te\yeer-
stelt tegèn de infiltratie.
Maar de kerk. die eens „Volks-
kirche" was en tachtig procent van
de bevolking omvatte, heeft weinig
invloed meer. Er is vrijheid van
godsdienst, de staat betaalt zelfs mee
aan de predikantenhonoraria en -op
leiding Maar de staat eist ook een
onvoorwaardelijke loyaliteit. Vrij-
garde heeft geen contact met poli- 'n angst leeft: onder de sterke gees
tieke geestverwanten in het Westen, leh-,ke d™k. Yan de Part« ,1S
nauwelijks met die in andere Oost- vfees voor het geweld van he-
duitse steden. Nieuwe politieke S"™ m respect voor
macht van dat regiem, een re:-
Oostduitslands toekomst de „wel
vaart van morgen" hangt af van een
sterke opvoering der produktJe van
landbouw en industrie. Waar de ver
schillende besta&nshronnen van het
land liggen, hrenet dit kaartje In beeld.
jefwerm
„Het is toch een belediging van
onze arbeiders, dat hun staat niet
erkend wordt?" De man die dit zegt,
studeerde aan de Karl Marx Uni-
versiteit en is lid van de SED. Het
dat nog versterkt wordt door de ge- lot en de toekomst van de arbei-
leidelijke materiële vooruitgang die ders en hun staat gaan hem oprecht
de staat hem schenkt. ter harte. Dat die staat de arbeiders
Toch is er een angst. Angst om in en ook hem geen kritiek en vrije
oprecht staatsgezinde bedoelingen opinievorming gunt. beseft hij heel
misverstaan te worden. Angst vooral goed: „Maar dat is in het belang
om niet te kunnen voldoen aan de van de DDR. dus van het volk zelf."
eisen van het economisch program Dat deze geestelijke dwang een veel
van de DDR. Die angst is zeer we- grotere belediging Is van de Oost-
2enlyk bij de middengroep van duitse arbeider: dat erkenning van
functionarissen en ambtenaren en de mens belangrijker is dan erken-
bij de intelligentsia. En daardoor ning van de staat...: dat ziet hij
drijven vooral zij met een zekere niet...
krampachtigheid de productie op.j ANTON KAMPHOFF
Eigenlijk doet zich ook iets der
gelijks voor in de verhouding tus- SLOT
Miwsfnd
Ljcnach
8 Qnep Burg
0 WiUenfierjp
RaUUnn
FT** flrartftnburg
0 Majdïbarg
Éberju/aide 0 1
0 SïBUjk
O III
Puisijiffi
Cotijjuj-
■P O 5em;naerq
LH9
Biüfltn
DEN HAAG Het bestuur van
de Stichting van den Arbeid heeft
in een brief aan de staatssecretaris
van Sociale Zaken en Volksgezond
heid, de heer Roolvink. de resul
taten van het gieren gepleegde
ovefleig over de nader® verduidelij
king van dc spelregels voor de meer
gedifferentieerde loonpolitiek be
kendgemaakt. Daarin stelt het be
stuur. dat bij de beoordeling van
loonvoorstellen nauwkeurig moet
worden nagegaan hoe deze zich
verhouden tot de ontwikkeling van
.de produktïvitelt in de desbetref
fende bedrijfstak of onderneming.
Het resultaat zat evenwel niet
zonder meer de Inhoud va.u de door
de Stichting van den Arbeid uit te
brengen adviezen kunnen bepalen,
Ook beleidsoverwegingen zullen
daarbjj steeds een rot dienen te
(Advertentie I.M.)
t Advertentie t.m
ROOKT U YEEL?
MAAK piE CiM^EtS
PLÈITWM TPEKtfÉN
ALLEM44', IVÊO
ZUL JE ZIEN
mAVÓM OA JE PAN NIET
NPÖ 'N WEEK Of PC?
NMK JE OUPe&é
TÊófN OlE T'jp HE3
D£ MC&OTE NElte
DIE ES BESTAAT
EBN WEEK LAT EP
m hdpen Nier*
VAN ANöELA. HOE
ZOU HET MET HAAR
6AAN
tend
ddellijk a
06EEST
HAAS
VOZlOE WEEK
VES6AT tg JE
NOó TE
fEPTEUEN.
HOOS
AMEPtAAl
VOOS 'N GJ?iEZElFilK-
!n
platte dossjet <j SS «ent
oe jonóens
ZE5CH0L0CH
PflpPIEUITT.
MflM.WfiTiiJ
EEN ÖflJED-
KLPNT?
ÜE&EUPD? WiE
&EJ30NNEN?
LIEVE HELP
H£9JE6EyocH
spelen. Het NW kan zich met de
brief niet verenigen en zal zich met
een etgen standpunt tot de regering
wenden.
De meerderheid van het bestuur
wenst, het uitgangspunt X oktober
1953 aanvaardende, niettemin in
voorkomende gevallen op grond van
beleidsoverwegingen, een ruimer
standpunt dan in punt 1. van de
verduidelijking is opgenomen, in
te nemen.
In die gevallen, waarbij kan wor
den teruggegaan tot l-7-o8, zou het
bestuur zich willen daten leiden door
de gedragslijn, uiteengezet door de
minister van Economische Zaken in
de bespreking op 24 augustus en de
daarbij benoemde criteria.
Het bestuur is ook van oordeel,
dat aan de in punt 2 van de „na
dere verduidelijking" loonlijn en
produktieiijn gegeven begrenzing
niet steeds strikt de hand zal kun
nen worden gehouden. Aan de eis
van niet-o ver schrijding „op geen en
kel tijdstip" zal namelijk naar het
oordeel van ons bestuur niet in
alle gevallen kunnen worden vol
daan. M
Het bestuur is van oordeel, dat
van de gegeven strikte begrenzing
van de uitkering ineens e.d. op
grond van beleidsoverwegingen en
rekening houdende met hetgeen.
partijen ter zake overeenkomen,
dient te kunnen worden afgeweken.
/N een owd provinciestadje, ui aar
ik ambtelijk doende was geweest,
miste ik de trein van zes uur naar
huis en de men met de rodg pet zei,
dat de volgende pas over vijf kwar
tier zou gaan. Daar de wachtkamer
voor Dracula en 2tjn dames scheen
te zijn inpericht en dus «iet-tot loe
ven noodde, liep ik het stationnetje
tveer uit en keek rond «aar iets,
waarin ik die tyd op pepaste wijze
stuk zou kunnen slaan. Ben café was
er niet, maar op een der lage huis
jes las ik „Herenkapper". Daar mijn
wang ruio aanvoelde, leek scheren
mij een practische oplossing, zodat
ik overstak en binnen ging.
!n het bedompte, antikwarisch ge.
meubelde salonnetje zat de kapper
aan tajel achter een groot boek,
waarin hij bezig tvas een kranten
knipsel te plakken. Daar hij enigs
zins gestoord opkeek, vroeg ik:
„Kunt u me nog even scheren, oj is
het al te laat?"
„O nee, gaat u maar zitten," ant
woordde hij en hij wees naar de eni
ge stoei, die hij had. In de spiegel
zag ik hem opstaan. Hv u;as een
kleine, oude man met een spierwit,
scherp dooriynd gelaat en fletse,
loerende oogjes en hy had wat men
bij een acteur toneelpersoonlijk-
held" noemt zo'n sfeer die je
citvinpt te kijken, naar alles mat hij
doet.
„Ik was mijn handen even ze
zitten uoi lijm," zei hij, by het fon
teintje in de hoek,
„Aan 't plakken?" vroeg ik zin
led ig.
„Ik knip citüd de bijzondere din
gen uit de krant," zei hij. „Dit was
een moord op een oude vrouu>. Sche
del ingeslagen met een ijzeren staaf.
Gruwelijk. Maar toch knap tuerfc, dat
veel kracht vereist. Er gebeuren veel
euveldaden. Dit hele boek zit vol. En
het is maar van een jaar."
Hij droogde zijn.handen af en keek
mij via de spiegel aan.
„O, u plakt alleen misdadenbe
greep ik.
„Getvelddaden," verbeterde hü.
En met welgevallen in het boek
bladerend:
„Hier ia die vrouw, die haar man
rattenkruit gaf. Een langzame, smar
telijke dood blijkbaar. De moord met
het jachtgeweer. Dat arsenicuinzaak-
je. En de eenzame weduwe, die in
het hart werd gestoken om acht en
veertig gulden dertien. Een povere
buit.
Hij glimlachte mecioctrtg, liep langs
mij heen naar de deur en draaide de
sleutel om.
„Zo zijn we onder ons", zei hij.
En het gordijntje neertrekkend:
,,'t Is eigenlijk al over tijd. - Maar
ik scheer u nog wel even..."-
Hij kantelde me achterover en be
gon me in te zepen'.
„Ik heb acht en twintig plakboe
ken vol", zei hy triomfantelijk, „Een
liefhebberij. Mijn vrouw hield er «iet
van. Ze tvas er bevreesd voor, de
stakker. Maar ik heb me er niet aan
gestoord. Trouwens, ze is dood nu.
In een paar ddgen was ze weg."
Hij zette de kwast neer en begon
zyn scheermes te wetten.
„Met dit soort messen zijn heel
wat mensen uit de were ld geholpen"
sprak hy. „In vroeger tijd bedoel ik,
toen iedereen er een had. 't Is ook
een vervaarlijk wapen. Vlijnscherp.
Ff ff iet je gaat door een keel als
door een pakje boter."
Met het mes in de opgeheven hand
keerde hij zich naar my toe en boog
zich. over mij heen. Hij ademde
zwaar en begon myn toang te $chc-
ren
,js dat uw vrouw?" vroeg ik be
nepen, want er hing een portret
naast de spiegel, dat. een soort hu
zaar in travesti vereeuwigde.
„Nee. dat was moeder.anttooorti
de hij. „Een grote persoonlijkheid.
Vader had het niet makkelijk.
Hij bleef mij aldoor loerend aankij
ken. Via .-myn kin, bereikte het lem
met mijn keel.
„Mes goed?" vroeg hij, door zijn
neus ademend.
„Uh" antwoordde ik. Misschien
deed hij het straks ui el. Fffiet. Wat
zou hij met mijn lijk beginnen? In
de tuin begraven? Stel je voor dat
het niet aan het Itcht kwam. Dan
kon hy me nooit inplakken.
„Steen, meneer?"
Hij had het mes weggelegd en be
doelde dus geen graf steen. Even later
tens er de loeke poederlueht.
„Zo, nou is meneer weer netjes.
Hy deed de deur voor mij open
met de serviele glimlach van een
vriendelijk kappertje.
Maar als u het mij vraagt, durfde
hij niet. Misschien durft hy zyn hete
leven al niet. Maar eens komt de gro
te dag. F fffiet.
KROtfKSL
Advertentie LM
Baby-huidje
POEDER-ZALF
OLIE - ZEEP
Arthur Beckoning draaide zijn
Jsnor op en was kennelijk in zijn sas.
Julia zuchtte, er hielp geen lieve
moederen aan. Ze kon niet nalaten
„op te merken dat niet alleen jonge
j mensen zonneschijn nodig haddo;
imaar zonder onbeleefd te woreb'
j kon ze niet verder gaan met haar
openlijk verzet.
In de tuin. die inderdaad niet bij
mevrouw Peacocks reclame achter
bleef, kwam ze enigszins lusteloos,
omdat het onderwerp al lang en
breed was afgehandeld,met de
vraag voor de dag:
„Ik hoop dat iedereen het goed
j maakt op Manor Park, kapitein
I Beckoning?"
„Dank. u, Verduveld vriendelijk
van u. juffrouw Julia; De oude da
me is maar zo zo, weet. u. Maar
.Alstublieft, kapitein Beckoning.,.
„Kom nou," zei hij korzelig,
maakt u de dingen niet moeilijker
dan ze al zijn! Kunt u een jonge
kerel dan niet bij zijn naam noe
men?" r li
„Dat we alleen zijn, zei Julia,
..moet helemaal geen verschil ma-
Ven. Ik vraag u uitdrukkelijk mets
te zeggen dat u niet zoudt zeggen
waar mama bij wes. Het zou ons
beiden in verlegenheid brengen. Ik
weet hoe impulsief u bent," vervolg.
tellen.. Maar het is een groot ge
heim daar moet u aan denken. Kunt
u een geheim bewaren?"
„Als net graf. Daar ben ik be
roemd om."
„Goed dan. Ik ben verloofd en ik
ga heel gauw trouwen, kapitein Bec
koning. Maar niemand weet het,
zelfs mijn moeder niet Vooral mijn
r-T-r»*rr^ r»t u i wit moeder niet. Ze gaat er niet mee
UOOr (j hi A A LD dIJLLLI L akkoord. Ze zou alles liever doen
dan daarin toestemmen. Daar dan! Ik
ben aan uw genade overgeleverd.
Eén woord van u kan mijn hele le
ven ruïneren. Ziet u nu hoeveel ver
trouwen ik in u stel?"
„Buitengewoon verplichtend, op
mijn woord!" gromde Arthur Bec
koning."
Hij stond kaarsrecht en staarde
in de verte Eén moment scheen hij
een tweestrijd te voeren .wat hij
doen moest: boos worden of .de zie-
lepoot spelen, haar met verwijten
overladen of .ineenzinken aan haar
de ze haastig om te voorkomen*:dat voeten. Maar zijn handig uitgespeel-
hij haar in de rede zou vallen
vastbesloten hem geen twijfel te la
ten aan de betekenis van haar woor
den, „maar wat u van plan bent te
zeggen zou een grote fout zijn. U
kunt het beter vergeten."
„Dank u voor het lesje." Zijn ge
zicht was treurig en een beetje prui
lend „U bent niet op uw mondje
de vleierij had doel getroffen. Als
ze dan dacht dat hij zo nobel en
grootmoedig was. dan zou hij zich
ook nobel en grootmoedig gedragen.
„Jammer, dat u het mij niet vroe
ger heeft kunnen vertellen. U zult
wel begrijpen hoe een kerel zich in
zo'n geval voelt."
„Ik eerbiedig uw gevoelens," zei
gevallen, moet ik zegen. Ik ben geen Julia, „wat ze ook mogen inhouden.
mijn stiefmoedertje maakt het pri- bolleboos in dit soort dingen, maar Maar ik hoop niet dat u hiermee be-
zoals altijd trouwens. De oude ik kan een stille wenk begrijpen zo-
iic'tcii verloopt voorspoed.s !Uihü:c. d:c ook
graag zeeman l worden, heelt «'Je gelegenheid
om nu eens dc instrumenten te proberen, waar
mee zijn vader altijd werkt. Tjonge, zo'n sextant
is een lastig d-ng Het valt met mee om daar
mee te werken Maar Rob !ect ?.:in ziv»n geduldig
prima cm Hub verwacu: een s
nay op de missieschool van -het eiland Numea
bespreken twee fraters wat er nu met die jongen
Anaho moet gebeuren. „Hij moet in de gelegen
heid worden gesteld verder te studeren." zegt
een hunner, „het beste zou zijn, wanneer hij naar
ïïlhoVS' hei moei dóen. Ïtóïp houd. i'Ch Frankrijk zou kunr.cn.» ..Ja. maar dan moeten
zegt de ander, „zijn stiefmoeder kan het nooit
betalen... Ik ben het overigons met je eens, dat
die jongen de kans moet krijgen om het verder
te brengen in de wereld. Hij heeft bijzonder
goede hersens."
heer wist drommels goed wat hij
in huis haalde, dat moet ik toege
ven."
„Daar twijfel ik niet aan," zei
Julia, enigszins verbaasd, maar blij
dat ze althans ergens over spraken.
„Ik begrijp dat u hem erg moet
missen,"
„Wat? O ja. dat wel. Waarachtig!
Maar breek uw aardige hoofdje daar
maar niet over. lieve." Hij haalde
diep adem. als vermande hij zich om
een duik in onbekend water te ne
men. „Zo is dat! Kijk eens. juffrouw
lang hij maar duidelijk genoeg is."
„Maar begrijpt u dan niet Arthur,"
zei ze vleiend, „dat ik uw vriend
schap op prijs stel en dat ik het el-
doelt dat ik u er in hob laten lopen."
Hij gaf hier wijselijk geen ant
woord op, „Wie is de gelukkige
schurk?"
„Dat zult u gauw genoeg horen.
lendig zou vinden als er een eind En ik mag er toch op rekenen dat
aan moest komen?"
„Wel, dat is tenminste iets," gaf
hij toe „Waarachtig wat een kleine
duvel bent u toch! Wat?"
„U moet niet vloeken, dat is on
fatsoenlijk." Maar zijn vrijpostigheid
stoorde haar niet het minst;
voelde er zich eerder door gerust- gentleman
mijn geheim veilig is bij u. niet
waar?"
„Voor wie ziet u mij aan? Ik ben
geen oud wijf. wat!" Na een enigs
zins pijnlijke stilte zei hij eens
klaps: „Zo, uw ouders weigeren toe
stemming. hè? Waarom? Is hij geen
gesteld. Het voedde haar hoop dat
Julia, Ik weet iets beters om over de slag die zij hem moest toebrengen
i te praten nu we alleen zijn." maar opperx'lakkig, tijdelijk zou zijn.
•Hij is alles wat goed en oprecht
zei Julia warm. „Ik hoop dat u
niet boos op me bent? We kunnen
Julia werd plotseling benauwd. „Er is iets dat ik u zou willen ver- toch goede vrienden blijven?"
