VERANDERING VAN LIJN CARQL DAY Radio-luisteraars spreken zich uit Denning in de klem IvanI I 1 het de meisjes Peacock;; verder ging Tweedracht AVONTUREN «4® Hippisch concours ia Eurovisie TV-documentaire i vaste TV-zender T"V-omroepster moet wjjlieh J voor man V auavond „Jeugdland" gaat j 't zeegat uit KUNSTGEBIT Baron Bentinck bij min. Lloyd over ootheemdea-i erzaal krijgt Brit reecl te water Ij voor overweg aangezien PROTHESE (DËNTOnX) W WAT 1$ EK, CHARLES WAAROM KOM JE WIET &'J ME, »la ZITTEN PROBEIR ME HOU NIET W'JS Tl MAKEN PATJE &WETENSBSSÊ JE DWARB 2IT J JK --«gggSg WE O VAT CAROL ZlCHjjmSM IN PAP'JB WEL VERMAAKT WELNEE.1. RNOEfó ZOUOttl WE TOCH KOPLftMPÉM ZtÊN OfU Z'JN 2E...LN ZE RIJDEN NIET HARD' DENK JE DRT WE6EV0U3O t WORDEN? Dinsrlao; 27 oktoSer 1959 si» Wanneet de frater is vertrokken barst Hammond achter /-»t.' Jc snapt toch wol. dal het om t^'- Jo« ..Dat heb te verdraaid slum «esoecld. Fred." kapitalen saai'. ..Da: «rm nu; niets schelen. <»nt- zegt hij; ..je bent «1 half overwind. dat die jonge» woordt ried: „ais die jongen mm; ne. l is. dan jouw nee: is Je had je va»j d.vi domme mncL-n ml ik daarom allr. ;j maai bin z.,n. Ln al.- i) houden Niet je voor. dat rtic knaap aanspraak .i'-fh» heeft op ztjn «andeei ;n nr® /aak. da:. maken op /i.in asndeej m de zaak op de i.p- knie: mi da' aandeel. Be \.)h Ivnn brenCften van dc patenten? Weet jij. wie hier nntuungk is hei wet degelijk Ronnie en je Kimt je -cv toch alleen maai', over verheugen, dat hij na zoveel jaren terecht is gekomen? „Laat mij die zaak nou rustig uitzoeken." stelt Hammond voor. „jullie ^aan toch immers met vakantie?" Ja. dat is zo. Fred en Elly gaan oen paar weken met de ..Abel Tasman" weg. naar Sydney, waar wedstrijden worden, gehouden. 84 Hun ochtendprogramma was nog niet geheel afgewerkt. „Hoe doet die plaatsvervanger van mij in Lutter- ficid hel. kapitein Beckoning? Al wat ervaring met hem?" „Geschikte jonge vent. Hij is erg attent voor de oude dame." „En accepteert het dorp hem.' Maar u is nauwelijks in een positie f om dat te kunnen weten." „Het beste is. dat u bij ons terug- komt. dokter." zei Arthur Becko- Jning. „U bent do'man die we willen hebben, u-at!" „H'm, Dot staat te bezien. Er is hier een hoop te doen heb ik ge- merkt. Handen vol werk. Kan niet alles tegelijk doen." „Dat lijkt me een verduiveld klets- l praatje." zei Arthur Beckoning. {..Komt U maar terug. Dan behoeven J we.mevrouw Witherby ook niet te missen." Julia kleurde bij het corn- pliment. en zond hem een verteder- Jde glimlach toe. „Zo, ik ga er maar {eens vandoor, als u me toestaat. Nog A'at zaken af tc doen, weet u." Hij nam zijn hoed af en stak zijn {hand uil. ..Gefeliciteerd en al die {dingen. Verduiveld mooie dag van- {daag, wat!" „Dank je, Arthur. Ik zal nooit ver- {getcn wat'je voor me gedaan hebt. Nooit.'" Na Witherby de hand. geschud te {hebben, sloeg hij zijn hakken tegen {elkaar, maakte een voorbeeldige hal- Ive draai rechtsom en marcheerde i weg. Julia aarzelde. Haar eerste opwel ling was tc blijven staan. Er heers te even een kleine verwarring, ter: wijl de twee heren wachtten tot zij op de aangewezen stoel zou heb ben plaatsgenomen. „Papa..." „Het dunkt mij gemakkelijker als wij er eerst eens bij gaan ziltcn, door GEKALD BULLETÏ „Ja. natuurlijk. Neemt li me niet kwalijk," zei Julia verward. De heer Peacock wachtte tot zijn En nu, eindelijk met haar echtgenoot bezoekers veilig en wel in de twee alleen, overweldigde haar een plot- leunstoelen waren weggezonken cn seling gevoel van verlegenheid. Zij n£}in men zelf weer achter zijn bu- hadden deze ochtend nog geen cn- reau plaats. Hij- plaatste zijn vinger- bel intiem woord of blik gewisseld, toppen tegen eikaar in een enigszins Zij kon nog niet geloven dat zij nu man en vrouw waren. Zij glimlachte flauwtjes, niet we tend hoe de stille te verbreken. Eén gehandschoende hand rustte op het hek van het kerkhof. „Maak je geen zorgen, lieveling," zei Witherby. „Alles zal terecht ko- meditatieve pose en keek hen over zijn paperassen welwillend aan. Witherby kuchte nerveus. Zijn wenkbrauwen bewogen op en neer als vogelvlerken. „U moet ons ver geven dat we u zo maar bij uw werk komen storen." begon hij- „Dat is niets, beste kerel. Een ge inen. Ik heb een groot vertrouwen noègen. Wat ik- je verzoeken niai in je vaders gezond verstand." vertel me eens maar overhaast je „Laten we dadelijk naar hem toe- njet-. doe alles op je gemak." zei gaan, Charles." smeekte ze. „Hoe meneer Peacock, „waarmee ik jc eerder hoe liever." van dienst kan zijn." „Natuurlijk, lieveling, dat hadden vóór Witherby had kunnen a»t- we immers afgesproken?" herinner- woorden, zei Julia met volledige de hij haar vriendelijk. zelfbeheersing: „We moeten u iets Hoewel meneer Peacock erom be- vertellen, papa." kend stond dat hij nooit enige ver- dat vermoedde ik al. .Eh wal ba dng liet blijken, wilde dit niet zeg- mag het wel wezsn, lieve kind?" gen dat een dergelijk gevoelen hem informeerde de heer Peacock, onbekend was. Maar hij ontving „Kunt u het niet raden?" vroeg zijn bezoekers niettemin met be- Julia deemoedig, rocpsmatige hoffelijkheid, met on- Getroffen door haat toon gaf hij verstoorbare kalmte, in een kamer royaal toe: „Wel ia. misschien kan die naar leer en perkament en zwart ik dat." Hij keek van de een naar gelakte aktenclozcn geurde en waar- de ander. „Jallh aanwezigheid, van de twee wanden ter weerszij- zien in het licht van een zekere ge- den van zijn overladen schrijftafel beurtenis ;n het nabije verleden. <s van de vloer tot de zolder bekleed althans, zeer suggestief." waren met boekenplanken vol dikke „Wel, papa," stamelde Julia „wat in linnen en zwijnsleer gebonden u. kunt u m'; vergeven?" werken. „Ik. vertrou- e»- op dat dat niet no- ..Goedemorgen. Witherby,zei me- dig.zal zijn. lieve kind. Maar ik ver neer Peacock. „Goedemorgen. Julia, keer nog altijd in het -ongewisse» Neem plaats, oude vriend. En" hij Mijn veronderstel ling dient nog t® wierp een onderzoekende blik óp worden bevestigd." Julia „jij ook, dochterlief." (wordt vervolgd* Wilt u mij vertellen of u Tiaar, een of meer van deze radio- uitzendingen hebt geluisterd of niet? Deze vraag hebber» enquêteurs van het Nederlands Instituut voor de Publieke Opinie (het NIPO) op maandag 1.9 oktober voorge legd aan een groot aantal Nederlanders uii alle delen van Het land. De vraag had betrekking op de uitzendingen op 18 oktober. k luisteraars in 7* j '.S -Morgen8 mannen vrouwen samen i KRO Plechtige .Hoogmis 4 8 6 VARA Hum. Verbond 4 4 4 VARA Weer of geen weer 23 21 -2 I 's Middags Conv. d. Kerken Geref Kerkdienst 4 7 5 AVRO Sport revue 42 18 30 is A vonds VPRO jcugdkerkdienst 2 2 2 NCRV Zon dag avondlezing 4 5 4 J AVRO Paul Vlaanderen 29 33 31 I KRO Stad zonder ogen 15 13 14 Ook is gevraagd: Bent tl gisteren, zondag 13 oktober naarde kerk geweest of niet?" Van de ondervraagden antwoordden 41 7* bevesu- I gend cn 59 ontkennend. DIKWIJLS wordt .verklaard, dat de RukmcIm leiders mtveraniierüik hetzelfde doel nastreven, en dar. zo hun optreden naar buiten no? Kei verschillen vertoont, dit samenhangt met de wisseling m taktiek welke nodig j, om de mensen in hol Westen die oude. Hues beginnen te doornen, met nieuwe weer zand in tie ogën Ie Stromen. Ons komt het voor dat deze opvatting vo„r een zekere tijdsduur wel bruikbaar en verhelderend is geweest, ntssr op langere termiin de dingen wat scheel begint te trekken, in de mensenmaatschappij moet men steeds voorzichtig zijn met het aannemen van een zeker automatisme in de ontwikkeling. Zelfs In streng totalitaire landen gelukt het niet, op de duur de geest geheel te onderschikken aan de leer. Evenmin bepalen op de duur de leiders helemaal het gezicht van de maatschappij. De maatschappij bepaalt ook het gezicht van de leider#. Waarschijnlijk heeft Stalin gelooid in de sidling, dat op een of ander UldStip een beslissende «trïjd tussen de kapitalistische en communistische wereld zou ontbranden. Aangezien dit geheel volgens de leer zon zijn. kon .V v*ei 0f> t1*?™ hebben Kennelijk achtte hij echter in zii» tiid huManc nog te zwak voor een zodanige oorlog (want wat kon het anders zijn dan een oorlog?*, en zjj„ «ireren »s er dan ook bij voortduring op gericht geweest, geen moeilijkheden uit te lokkeu. Het ua, meer vrees n vredelievendheid; de ware Stalin ontwaarde men na hei bondgenoot schap met Duitsland, toen hij de Russische legers (|f randstate», oostelijk Polen en Bessnrahië deed veroveren en het niet a»n Jiem lag. dat Finland door telle weerstand hetzelfde lot ontging. De tweede wereldoorlog echter, waarin Rusland met de grote kapita listische landen dezelfde vijand bestreed, heeft de opvattingen van de Russische leiders sterk beïnvloed, al bleek dit ni« zo dadelijk en mne*( de wereld aanvankelijk nog menen, dat de oude opvattingen en doeleinden zien hadden gehandhaafd. STALIN^ dnnd was nok het einde van een tijdperk. Dit slaai nu wel vast. Het i* niet helemaal iricer /o ah voorheen. Wel bewijst het dempen van de opstand in Hongarije, dat'alle gedachten omttent de humanisering van Rusland ah op z.ijn minst voorbarig nmgen heien; doch naarnaast moeten wel de scheuren in de monolithische opbouw steed? meer de aandacht trekken, Chroeeitsjew is g;een Stalin, en hij zou het niet kunnen zijn, ook wanneer hij het wilde. De" doe tri» ai re starheid van voor* i heen, die het systeem als on feil haar deed voorkomen en van-de leider een godheid maakte; is losgelaten omdat het hu eenmaal niet was vol te honden. De geheime politie heeft een stuk van haar macht cn daarmee van haar betekenis verlóren. Men praat vrijer en rustiger in de Sowjet-Unie. Niet, dat kan worden gesproken van een radicale verandering, in de toestand. Het waarnemen van wat niet gewijzigd is., is gemakkelijker dan hel vaststellen van de verschillen mei voorheen. Nog altijd koesteren de Russische leiders weinig vriendelijke gedachten jegens de Westelijke Janden. aan wier wensen ze dan ook zo weinig mogelijk verkiezen toe te geven. Doch op één punt tekent, misschien toch eert nieuwe ontwikkeling zich af en'wei voor wat he treft de aloude doctrinaire opvatting omtrent dc onvermijdelijkheid van een soort sloloorUig met de kapitalistische wereld. De Russische leiders houden nog wel een sla? om de arm, maar liet komt toch wel hier op neer, dat zij aan een grote oorlog niet meer- ge* Joyeo. Zij pronken graag met de voorsprong die. naar zij veronderstellen. Rusland bezit op het gebied van de allermodernste wapens, en zij dreigen hij gelegenheid met'die wapens; er is echter goede reden om aan ie nemen, dat zij vóór het gebruik van deze wapens even beang«t zijn at.« wie ook ter wereld (misschien sommige in de communistische ..religie" gelovende Chinese leiders uitgezonderd). Z O moeien de accenten wel iets anders vallen, ïn de communistische wereld houdt men er aan vast., dat er een afgrond van verschil beslaattussen de „marxistische" productiewijze en' dé „kapita- listisché": en als het Oosten er aan vast houdt, dan kan het Westen moeilijk het tegendeel betogen. Dtt houdt wc' in, dal: de communistische landen nog steeds een soort eindzege zien. zij het dan ook, dat die zal worden verkregen met andere middelen dan een oorlog van allen legen allen. Het houdt tevens.in, dat de kansen op meer toenadering en begrip vooralsnog niet mogen worden overschat. Het verwerpen van de oorlog als praktisch middel i« natuurlijk' heel iets j anders dan het principieel verwerpen ervan. Pe kansen op ontwapening j worden wel groter, maar niet in die vorm, dal 1ip[. Westen zich op enig tijdstip 'Zou kunnen, veroorloven, hij de Rus-en ver in de minderheid Ic zijn. Gelijktijdige evenredige ontwapening ejhier zou Chrnesjtsjew en de i zijnen misschien kunnen schikken, omdat op deze wijze de industrie zich j meer zou kunnen werpen op de pruduktie van verbruiksjroederen. waar-i van Rusland nog altijd veel minder heéfi dan West-Europa, om van Amerika j maar helemaal niet te spreken, Wie zich de uitlatingen van Cliroesjisjew jn Amerika herinnert, zal er iets in hebben beluisterd van het verlangen, op dit punt de handschoen i op té< nemen. Als de oorlog dan toch uitblijft, welnu, dan zal Rusland zorgen een verzorging»- en consumptie peil te hereiken, dat niet onderdoet voor dat van het Weslen, ja, dit overtreft! Het is 'de nieuwe lijn in He itrijd legen het kapitalisme,, met ta! van zwakke, doch zeker niet. alleen maar zwakke kanten. BONN Het hoofdkwartier van luchtmacht in Europa heeft ver- de Amerikaanse zeventiende lucht- I.klsard. dat men daardoor het opera macht za] van Libye naar Ramstein, Üoneel commando 'over de meeste in West-Duïtsland, worden o verge-taktisehe eenheden in Frankrijk en bracht. Een woordvoerder van het AVest-Duitsland verkrijgt, hoofdkwartier der Amerikaanse Vrijdagavond c november zendt de Nederlandse Televisie 1 Stichting van 10.0010.45 uur een rechtstreekse TV-reporlage uit van het internationaal concours hippïque dat in Wenen wordt gehouden. Com- j ment aar van Hans Eijsvogel. I A CHTER de Singerzaal te 'Laren 1 van waaruit regelmatig televisïe- P'ogramma's worden uitgezonden j zal een permanente lelevisiemast van 22 nieter hoog worden geplaatst. Met de paraboolzender op deze mast wordt een vaste straalverbinding met Bussum mogelyk en later ook met Hilversum als het nieuwe video- schakelcentrum definitief in gebruik is. j De noodzakelijke hoogte van de i Larense TV-mast is vastgesteld door het oplaten van ballon non die op de óntvangstpunten in Bussum eji Hil- versum moesten kunnen worden waargenomen. Door deze ..Singer zender' komt een TV-re port a ge wagen vrij die lot dusver stoeds bij de uitzendingen uit t de Singerzaal in; Laren aanwezig moest zijn. EJ ET Int speelt met nar, Den- 1)»'* ning," dat de TV vanavond te zien geeft laat zowel minnaars van een thriller «Is hen die van een hu moristische film houden aan hun trekken komen. Het verhaal is een beetje onwaar- schyitlijk, maar wat hindert dat. Wie wil, kan er met een beetje goede wil toch nog wel een logische draad in ontdekken. i John Mills is in deze Bril se film de ui an. die bij toeval een ander i doodde en steeds weer gcconfron- te er cl wordt met deze moord-per- ongeluk. t i Hy is vliegtuigbouwer en om de eer én goede naam vim zijn doch lor te beschermen deelde hij een klajï j uit, die zo hard aankwam, dat de schurk (die zich.Jaler"nog'.even al^ diens tweelingbroer laat zienj aan 1 een te vroeg einde kwam. 1 Voor de vliegtuigbouwer begint j hiermee de narigheid pus goed. Hij i wordt tot in de spreekkamer van de i psychiater achtervolgd door 'kwel- geesten, en dan probeert een nieuwe- ën bonafide schoonzoon'in spé hem uit alle macht in het gevang tc krij gen. In de laatste meters van-de fihn neemt alles een andere wending dan I iedereen verwacht en vermoedt. Hoe die is verklappen we liever niet. fN de Britse teleuisicmoeien j vrou uïciijke omroepsters gaan- i de weg plaats 1 nek en coor manne lijke collega's. De commerciële TV yaat hierin coyr en-ook de BBC {/dat steeds min der van- vrouwen pebrttik maken voor deze functie. Verklaring voor rleze verande ring is. dat de meerderheid van de k ij k e rs uit u route en >e$ta a t e n dut vrouwen er de voorkeur (tan .geren het programma aanpekou- i digd te rien door een men in- plaats ran door een sea'e-yeuote. t John Mills en Phyllis Calvert in 2 discussie over hei lot dat e-'u j I loopje dreigt te nemen met j in r. Denning. Radi T" ER gelegenheid van het zevende 1 lustrum van dc NCRV verbindt deze omroep aan de ,.J«ugdland"-uit- zendingen op de komende woensdag- middagen con puzzle, die voor ongc- veer tweehonderd kinderen een zee- i reisje zal opleveren van Amsterdam naar Rotterdam aan boord van een groot zeeschip in de loop van met i960. Elke week wordt.„er oen of andere puzzle uitgezonden en telkens zullen er twee winnaars door het lot tvor- i den aangewezen om de reis mee te maken. j Boven dién worden er elke week twee actieve verzamelaars van post- zegels aangewezen om mee het zee- j gat uit te gaan. Aan deze zeereis zal i.z.t. een complete ,.Jeugdland"-mid- dag worden gewijd. Om de luistérsêhare vast in dc stemming te brengen zal er elke weck een gast in ..Jeugdland" iels komen vertellen over de handels- vaart. OSLO Op de hellling van een berg in bet Noorse distriet Rondane zijn up 1.300 meter hoogte stoffelijke overschotten gevonden van' dertien Duitse militairen en burgers, die in 1044 bij een vliegtuigongeluk om het .- leven zijn gekomen. {Advertentie l.M.) Bij guur weer kunt U verkoudheid voorkomen met o ERNSTIGE MUZIEK a.TO9.20 KUO. Het Radio Kameror- k*»st. 0.1.v. Roelof Krol oprolt m.m.v. de bariton Bush by werken van Schu- bert. Cf«ssle.v ..en F.lear. ie.no—10.30 AVRO. fierste nitv. in Nederland van rte sonate voor alt viool en piano in cis van Menriels- j sohn door het duo- Lory en Ernst j U'aiifUcti i 10.40II.0(1 AVRO. AffcUl MuslcaJi. een verzanieling van kleine werken van de Italiaanse cumponist Hiagn Mar int, die leefde van 1597 tot 1063. 11.3011.55 KRO, Vitv. op jrr. platen; s'an de sonate voor cello en piano in C jr. van Prokofjef. OPERA 7.10—7.40 AVRO. In Zwerftochten i door operaland, opnamen van Zin ka j Milanov mei fragmenten uit opera's i van Verdi, j JAZZ 11.10—11.35 AVRO; Jazz-corner van Wouter van Gooi en Roel Balten. IJCllïE MUZIEK j 1.308.30 KRO. Gr.platett programma, Licht te verteren. HOORSPEL i 10.40—U,30 KRO. Vijfde cedeetle van J het hoorspel in zes dpien. „Or. Z,|i- wago" na.ar het boek van Boris Pasternak. DIVERSEN 8.03—10.00 AVRO. „Uit hen je", een [Advertentie IM.) i LONDEN. De Nederlandse am- bassadeur in Londen, mr. A. W. C. bacon Bentinck \*èn Schoonbeten, heeft maandag op eigen verzoek een onderhoud gehad met de Britse mi nister van Buitenlandse Zaken, Sel- wyn Lloyd. Het ging om een alge mene bespreking. Minister Lloyd ontving maandag ook de Belgische ambassadeur Van Meerbeke. Dc Belgische ambassadeur i had om het onderhoud verzocht. f j W/OENSDAGAVOND 4 november 1 zendt dc VPRO-televisie een J filmreportage uil van de nood der j vluchtelingen in Marokko, ïn deze reportage valt vooral de nadruk cp het int der fUiiz.rnrirn kinderen De k ksi is van Simon Vmkvt.uog. Regie tn montage zijn van Jocs Odufic Ds. J. A. v. Nieuweuhuijzcn spreekt een slotwoord. Wanneer de vorm van het mond- weefsel of tandvlees zich wijzigt, waardoor Uw prothese loslaat, dient U de landarts te raadplegen. ri/5S EN RUIMTEN, V schrompeler AII«*n d« tender» is in sloel hel -gebit weer passend te moten, Trochf dit niet ïelMe doen met stoflen, die zich op het gebit vojlzeiJen, de vorm wi;:iger< en de J«re nondwnefjsls kvnnen ooitoslen. Indiër. U zich niet onmiddellijk lot ds lo.nda-fi kunf wcncJen, is hel racdzoam voorlopig DENTOFIX te gebrvike.n, eer» DancenODm clkolisch poeder, o'ol hef cebit slevsg op 'zijn ploolj hovdf. DENIOFJX wordt geheel verwijderd door hei schoon- spoelen von Uw gebij en geeft geen luurvormmg ander de pIeai.,Hol vormï oen zacht,beschermend loog* je lossen gebiJ en ge- hemelle en doet hef gebit goed vastzitten, zodat men even gemak kelijk ken eten, preten .en Icdion ols met natuurlijke Janden. 'Dus geen ongst meer voor verschuiven, los zitten d., doch we! een gevoel vcm zeker. hsiddonkzijDENTOFIX. 'Verkrijgbaar bij Apothekers en Orogis anuiwiuentsproBraimrKi met Geert •Elfferieh als castheer in „Hoe mankt u hel?", de qui/ „Wie komt er Iti zijn hobby?" en. de eerste af* levering van het nieitsve serie-hoor spel vatt BH Asser „Oasboek van een grootvader". Televisie 8^0 Een Nat Kiiig Cole show met als gast Krankle Lnlne. 8.45 Een documentaire over IJsland. S .00 Ken humoristische detective „Het lot speelt met mr. Den» ine" (Mr. jieitnihB drives north"). (Tan on re correspondent) AMSTERDAM Gisteraimnd o«» half twaalf is de 49-jarige Engels- v»ian Klausner met iün onto bij de j Vnlkcnu'Bppoiit in' het IJ gereden. Oorroak; de Engelsmfin dcchi, dal hy j voor een spoorwegovergang stonden no g ie el r«u kunnen doorrijden voor de trein aankwam. Het incident liep voor hem zonder lichamelijk letsel af. maar dé auto werd zwaar'beschadigd. „Toen ik rode lichten zag» dacht ik aan een onbewaakte overweg", ver telde de Brit aan dc politie. „Maar toen ik na een paar minuten vach ten geen trein hoorde aankomen, be sloot ik het maar te wagen. A L veertig jaar zvoom myu tart- I je Wies in hcl2c ijrie huis te ffctnrlem. Ze heeft er haar kinderen i groot gebracht, tot ze uitvlogen, en haar man nerf roe te ld, mt hij stierf. j Daarna dwaalde ze er een tijd lavg I door te veel lege kamers, want ze is bore» de zeventig en hoeft dus nief te rerlitiren. Maar een jaar geleden re tegen me: J „ffc bert er Toch maar toe OHergc- j gaan. Ik heb de benedenbocl ver- Jtnurd aan een dame. Nou ja. j? Lititi zal ik taal missen natuurlijk, riiaar alleen is maar alleen eti ife heb misschien een becije gerellip- heid aan haar". Toen ik gisteren even pp beaoek u'as. bleek die laatste uencacfiting nief te zijn gehonoreerd. „Zag je iiaarvroeg tante coiispi- raiie.r. „Nee", antwoordde ik. „Is ze aardig?" „Aardiy'C' riep ze, ,.'t Is een ser pent". En rij schetste ?uij het Iepen met haar-fon-bcnedeft. „Ik had het -moeten' weten", rei ze, „Toen ze kwam huren was ze zo poeslief. Ze zoende me bijna. Ik dacht, nou ja. 't is misschien beetje een overdreven iemand. Maar liet contra cl was nog niet getekend cn de meubels stonden er nog niét in, re veranderde als een blad acm de boom. Ik had een tafeltje in de Itrtl staan en daar zette ik ivel eens iels op poor de leveranciers. Toen zegt. ze tegen me: „Dc hal is van my, iciit u dat wegnemen?" Zo trierig, weet je wel? ik dacht „kreng" cn j ik nam liet weg, En weet je: wat ze ook doetAls ze weg moet «oor ceu boodschap, sluit re alles af. De kamers, de keuken, ja, zelfs hei pri vaat. Ze is zeker bang clnü iïc er. gaxiw evert op ga. Maar dat is toch bele digend? Ik groet haar niet meer"-. Zo liggen de kaarten. 't In een enigszins tragi-konlfsch spel. Tante zit op haar bnlcon, kijkt in d" tuin, waar haar kinderen vroeger hebben gestoeid cn ziet, met lede otfcn, boe het serpent peren phtkt van de bnom', die oom heeft geplant. „En er ritten er net zo veel aan pan 't jaar", zegt ze spijtig. Zij obscrueert anndftchtig de open slaande deuren, die- eigenlijk 'met haken móeten wordenuasfperet. Maar dat doet zij-uan-beneden niet; „En als het hu straks gaat waaien, dan slaat die deur natuurlijk tegen de muur en dan breekt de ruit. Als ik goed met haar was, zou ik waar schuwen. .Maar nou ik' denk er niet aan. Laat het maar gebeuren. En als.re dan bu my komt ojn een nieuwe ruit en dat doet ze, want ze is zo gierig als. de het dan zeg ffc; „Nee meurauio, dat is onvoor zichtigheid, dus dat.moet n zelf bc- nlen Dan rul je haar eens rien kij ken". Ze geniet cr al bij voorbaat van cn bidt, als u .het mij vraagt, iedere ar o iid om srorm. Een maand geleden .werd er gc- held. Er. stond een man voor dc deur, die .tégen tante zei; „Mepronte, in het kader van ovse grote reclameactie, oj.freer ik u hier bij een flesje mondwater". „O, dank u rrcl Tnencer', zei fanfe, „Mattr er zijn hier twee bewoonsters". „Nou mevrouw; dan krijgt er nog een." tante zette het ftenje mor 'f. mens vati beneden op een boekenkastje in de gang en. nam mee naar 'boven. ..Maar toen ik de volgende mor gen de. melkboer, hielp, zag ifc 'dat ze het flesje op de trap had gezet. Zo van: hou je rommel bfj je. Ik zei nifcs. Ik zette het gewoon weer van de trap op het kastje. Maar de volgende ochtend had zij het zee er van het kastje op de 'trap. gezet. Nou, zo gaat het al een maand. We zeggen niks. We schuiven via ar met dar. flesje. Ik heb 't vanmórgen weer op haar kast gezet." Toen ik na de thee wegging zag ik. hoe zij-van-beneden, een spich tig mens, gehuld in-een mooie, gare neurose, liet met vinnige nadruk op de trap plaatst el Gek? Och. d'c ver houding tussen oost en west is eigen lijk net zo iets. KRONKEL

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Parool / De Schiedammer | 1959 | | pagina 1