Gebrek aan sportiviteit
NI
TOP
secret
UwKunstgebit
Sarren
m
W«PROraSSÈ®K:
doorFRANK- GODWIU
Dinsdag 3 november 1959
2 bij Casteila /Wolwas en 3 bij Castella voor Nylon Vraag uw winkelier!
Schooltelevisie
einde 1960?
Nog witter...
Oude pas nog goed
voor West-Europa
Nieuwe voorzitter
van de NTS
geïnstalleerd
stralo^d wit...
zó wast...
ïsjja 'Rossican
diende radio
kwart eeuw
Vanavond
DmcMGf ff'JMcrfüt wow VfuvaescHu#
AVONTUREN
VAN
KAPITEIN
Televisie
aan
boord
(Aauertsntia LM.)
A maarschalk Monigomery heeft mr maarschalk Alanbreolte
eengezet. dat hei mei generaal Eisenhower in de laatste driekwart
jaar van de oorlog tegen Hitler.Duifsland eigenlijk niets gedaan
«as. Alanbrooke noemt de opperbevelhebbervan de geallieerde
legers aan het Westelijk front een povere strateeg, die er vooral in de
lase na het verslaar van de Duitse troepen in Frankrijk niet meer uit wijs
ivetri en liever golf speelde dan zich actief met ziin commando bezig te
houden. Het zouden verrassende onthullingen zijn als ze nieuw waren en
met overtuigende b-wijzen waren geslaafd. Doch wat Alanbrooke beweert
is af eerder vernomen; en dat de duidelijke geèrgerdheid van Alanbrooke
trieer steunt op gevoelens dan op feiten kan gevoeglijk worden afgeleid
uit het ou lb rek en van deze laatste.
Het ïs merkwaardig, boe weinig van de befaamde Britse sportiviteit men
terugvindt in de memoires van sommige hoge officieren. Het dijkt er op.
alspf deze het nog aJlijd niet kunnenzetten dat him land,- na alleen te
hebben standgehouden in 1940 en met zijn eigen legers er tenslotte in te
zijn geslaagd, het Duitse Afrikakorps de nederlaag toe te brengen, in de
latere fase van de oorlog de leiding min of meer heeft moeten overdragen
aan de grotere V.S. Amerika leverde de hoofd bijdrage, en 't onvermijdelijke
eenhoofdige gezag" bij de Europese operaties kwam daarom toe aan een
Amerikaan. Voor vee! Brillen betekende dit, dat de dommekracht het won
van het brein; en Alanbrooke laat zich meer dan vijftien iaar na de landing
in Normandië en de toch succesvolle slag om Frankrijk de kans niet
ontgaati, zijn gekrenkt soldatenhart te luchten.
ALANBROOKE meent (en in dat opzicht staat hij geheel achter
Montgomery) dat de oorlog in Europa i,v ].g44 «it had kunnen
zijn. Eisenhower (zegt hij) bleek echter buiten staat, van de de
moralisatie van de vijand lijdig profijt te trekken. In plaais van
één beslissende doorstoot wenste hij echter een oprukken aan alle fronten,
en die versnippering van krachten maakte de vijand zich ten goede, zodat
hij toeb nog een winter kon standhouden. Men moet, hij het beoordelen
van dit verwijt, ér rekening tnee honden dat tegenover de (betrekkelijke)
positieoorlog aan het Westelijk front gedurende de winter een krachtige
Russische opmars stond in Polen en de Donausfaten. De stilstand halver-
wege kwam Europa duur te staan, en de Britten of althans sommige Britten i
zijn roaar al te zeer geneigd, Eisenhower en trouwens Amerika in het
algemeen de schuld te geven.
Het is voor een billijk, oordeel wel goed om te beseffen, dat het in elk
geval niet aan de Amerikanen heeft gelegen, dat de landingen in West-
Europa pas in 1944 geschiedden. Zij hadden deze sprong al een jaar eerder
willen wagen. De Britten waren «iet geestdriftig, Vooral Chnrc.hill is het
geweest, die voortdurend moeite heeft gedaan, de Amerikanen warm te krij
gen voor- landingen in *r zuiden, een stoot in het „weke onderlijf" van ons
continent. Hij had daarbij steun van hoge Britse officieren. In zijn ge
denkschriften weidt Alanbrooke dan ook uit over de'voordelen, die een
vroegtijdige en snelle doorbraak naar Wenen zou hebben geh&d. Wié zich
deze feiten voor ogen stelt, krijgt qók enig besef van de politieke factoren,
die sommige Britten in toentertijd verantwoordelijke posities er toe brengt,
de Amerikanen er de schuld van te geven dat het in de eindfase niet nog
sneller is gegaan. Het staat in elk geval vast, dat militaire overwegingen
bij de Amerikanen meer hebben gegolden dan politieke. Doch met Èisen-
bower's; leiding, van de opmars van de kust naar de Elbe heeft dat heel
weinig te maken.
ESCHIEDSCHRIJVING over oorlogen is een niet minder moeilijke
a -zaak-dan wejke andere geschiedschrijving ook; en het zai wel waar
V.J zijn, dat de memoires van Eisenhower en Bradley evenzeer hun
fouten hebben als die van Montgomery en Alanbrooke. Toch laten
Eisenhower en Bradley zich veel prettiger lezen; een gevolg vooral, ge
loven wij. van.de pogingen der Amerikanen, ook de Britten recht ie doen..
Bradley-.verzwijgt niet de kritiek, die hij op Montgomery heeft, maar hij
bindt zich in, en zijn verhaal is een.echt verhaal, en.niet een «uk zelf
rechtvaardiging. Dat onderscheidt het gunstig van dat van Montgomery,
wiens motto had kunnen luiden: „Ik heb altijd gelijk".
Wat Alanbrooke betreft, dié kan wel volhouden, dat Europa verbazend
gediend Was geweest met een grote inval van bet zuiden uit, doch het
zich verdiepen "in beschouwingen over wat had kunnen zijn, is nog veel
moeilijker dan geschiedschrijving, die zich. althans baseert op een reeks
van vaststaande feiten. Wat in 1944 een einde heeft gemaakt aan de opmars
der geallieerde, legers, is niet de dadenloosheid van Eisenhower maar
gebrek aan voldoende brandstof en oorlogsmateriaal. Dat van deze brand
stof en dit materiaal in de kritieke fase wel. eens iets op de verkeerde
plaats is terechtgekomen, kan men bij Bradley op meer dan één bladzijde
lezen; doch degenen, die begunstigd werden, waren de Britten; en degenen,
.die niet verder konden, waren generaal Patton en zijn pantserstrijdkrachten,
vlak bij het. toen onverdedigde Metz, waar later bloedig om moest worden
gevochten.
En ook mag nimmer worden vergeten, dat Montgomery zijn kans op een
doorbraak heeft gehad: bij.Arnhem i" september 1944. Het was een hero
ïsche mislukking, maar de schuld van Eisenhower was dat niet.
dratis Wasknijpers
A/f ET DE bedoeling een plan uit te
IVA werken voor ongeveer 16 expe
rimentele uitzendingen van school
televisie is dezer dagen een commis
sie van voorbereiding bij elkaar ge
komen.
Deze commissie van vijf personen
Is voortgekomen uit de grotere com
missie Onderwas-Televisie, waarirri
alle belanghebbenden zun verenigd.
Men hoopt dat de vijf heren over
één tót twee maanden met iiun over-
j leg gereed zullen zijn cn dat legen
de herfst van het volgend jaar met
j de uitzendingen kan worden hegon-
nen.
Getracht wordt voor deze uitzen
dingen de beschikking te krijgen
over eigen zendtijd, buiten clie van
de omroepverenigingen en de NTS.
Tot de nu ingestelde programma
commissie behoren: drs. E. Pelosi
(Katholiek Paedagogisch Centrum!,
H.J. L. Jongbloed «Nederi. Oncier-
wijsfilm), mr. J. \V. A. Willcms (On-
derwijskundig Studiecentrum'), J. A.
Hazelaar (Paedagogisch Centrum v. j
d. Nederi. Onderwijzersvereniging)
cn drs. D, Fokkcma (Chr. Paedago
gisch Centrum).
Adverien tic 2.M
De komische Britse film „De lood
gieter en het atoomgeheim" (Top
se er et) die de TV ons vanavond laat
zien, dateert van 2952.
Het verhaal is
geïnspireerd op
de verdwijnin- j
gen achter het i
y re ren gordijn
van ic est er se
atoomgeleerden
en diplomaten.
Juist, in die dagen heerste nog
grote opschudding over het verraad
van de Britten Burgèss
de Italiaanse
i Duitsland (met uitzondering van
j West-Berlijn) toegelaten worden.
Italianen kunnen in Nederland toe-
gelaten worden op vertoon van een
DEN HAAG Nederlanders die geldige officiële identiteitskaart en
een paspoort bezitten dat nog geen i Monagasken op een nationaal pas
vijf jaar verlopen is. kunnen voort- poort, waarvan de geldigheidsduur
tan op dit paspoort in Italië en Mo- ten hoogste sedert vijf jaren is ver-
naco, België, Frankrijk. Luxemburg, streken, of een geldige officiële iden-
Zwitserland en de bondsrepubliek iiteitskaart.
werkende atoomgeleerde Po rorvo.
Als geen ander volk heboen de
Britten het vermogen spot, te drijven
met een zo ernstige aangelegenheid.
In „Top secret", in ons land in *53
vertoond, kiezen zij daar voor (onder
Italiaanse regie) de vorm van een
ondergeschikte ambtenaar bij de
dienst voor de volksgezondheid,
George Cole. Hij vertrekt naar
Frankrijk en neemt.in alle argeloos
heid de verkeerde tas mee. De zijne
blijft in Engeland achter en hij
'verlaat het land met eentas vol
atoomgeheimen.
Hier beginnen dan de moeilijk
heden in de film „De loodgieter
en het atoomgeheim'' {Top
secret): het loodgietertje (George
Cole, rechts) heeft toen h(j hulp
wilde bieden bij een ongeval zijn
eigen tas bij vergissing verwisseld
voor een map met hoogst geheïtne
documenten.
De verdwijning Wordt ontdekt en
de jacht ontketend. Britse. Franse cn
Russische geheime diensten achter-
volgen hem. Zonder precies te vve-
Maclean ten wat er. aan de hand is belandt
V oeland j George in Moskou. Dan blijkt
(Aduertentie LM.)
ds gehele dag
onwrikbaar op rijn plaat»!
Al* V wilt, dat Uw kuoatgsblt de g«-
hei« dei. door gemakkelijk, stevig «u
zeker xit, reetu dea DËNTOFIX ven
nieuw, beproefd, antiseptisch poeder
en strooi een weinig op de gebilsplant.
V zuit weer dan tevreden zijn en alle
ongemakken van Uw kunstgebit ver
geten, want U kunt lachen, spreken en
aten zoals U wilt) DENÏOFIX is dsar-
bii verfrissend, voorkomt onaangename
reuk uit de mond en is een weldaad
voor _Uw gehemelte. Wij garanderen,
dat U tevreden inlt stjn. Verkrijghear
in discrete neutrale plastic flacons,
prijs f, 2,35, hij apotheken en dro-
eindeloze verwikkelingen
wat voor wespennest hij verzeild is
en alles komt nog terecht.
Geen film om. te geloven maar wel
een die bevrijdend laat lachen om
bittere ernst.
DE nieuw benoemde voorzitter
.van de N.T.S. de heer E. A,
Schüttenhèlm heeft maandag na zijn
installatie verklaard dai de'ze benoe-
ming hem heeft overvallen als «et
groot dankbaar stemmend voorree)it
Spreker bracht hulde aan prof. Kovs i
de eerste NTS-vnorzitter en aan mr.
Roosjen voor de waarneming van j
het NTS-voorzitterschap gedurende j
de laatste anderhatf jaar.
Mr. A. B. Roos jen verrichtte ót f
installatie van de nieuwe voorzitter.
Van de zijde ran het NTS-bestuur
kon de ■sorzittcr de verzekering j
i worden gegeven dat -n flit college in
1 het algemeen een prettige verhou-
ding heerst en daardoor kon met
recht warden verwacht dat de heer I
Schiltteuhelpi zich spoedig op zijn
gemak zou voelen. Hem.was een zee
i van moeilijkheden voorspeld in rle
N.T.S. maar deze voorspelling be-
I hoefde hem geenszins te verontrus-
ten aldus mr. Roos jen.
ik eeN weg van pie WHE6 je AL TS
MG EN VAN JOU. CUé6..VEÊN6 IN VEIE
iK IV/L PE K'JNE WB&j/l WAGEN GtPEPEN?
POEN EN EEN rr - 'A ZAL IK &TOPPEN.
ANPEPE KOPEN... KUN JET
sruuR «PF6K-
HET ISX PRETTIGE
WAGEN. MAAK EÉN
PING* MOST IK JE VMM
TEVOREN N06 EVEN
OP HET h'dfcT PI?U KK6 M.J
NEtdE N™,
LT ET huwelijk van mijn zwarte ka-
i J ter Thelonious en Picasso, de ros
sige lapjespoes die toy onïanp.t a£*
levensgezellin aan hem toevoegden,
maakt Iham een vrij solide indruk.
De amoureus geaarde recht partij en,
- dte hun ivïttebroodsdagen opluister
den ophef van willen maken j den, zijn voorbij cn cr wordt be-
1 1K" rfaagd, lui en een beetje iaftg bij de
gronde geleefd.
Veel eten.
Een beetje vrijen.
En onnoemelijk veel slapen
Soms, als Thelonious wakker ivordt
uit zijn zoveelst* dut en die vrouw
m de gaten krijgt, demonstreert hij
trejfend koe microscopisch klein
zijn geheugentje is. Hij krimpt in
de 1
eld bij het optre
van het Radio
Filharmonisch
Orkest. Van de
ze functie zegt
hij' zelf: „Als
klankregisseur
ben je de scha
kel tussen kun
stenaar en tech
niek- Ik zoek.
voortdurend het
compromis tus
sen de opvattin
gen van de
kunstenaar 'en
de mogelijkhe
den van rie
techniek. Een
groot voordeel
is daarbij voor me, dat ik zelf musi
cus ben."
Rossican is geboren in "Wilna, in
het vroegere Litauen. Daar studeer
de hij .-viool en piano en was reeds
ZOALS van een bijzonder beschei
den man als Isja Kossican (54)
j verwacht kan worden,'heeft hij ër
geen ophef van willen maken
dat het zondag voor hem een be
langrijke dag was. Toen was het na
melijk 25 jaar geleden, dat hij voor
de eerste maal optrad voor de Ne
derlandse radio.
De oudere luisteraars zullen zich
hém uit die vooroorlogse dagen her
inneren als musicus van het serieuze
en lichte repertoire, in dienst van de
VARA.
Nog steeds levert hij zijn btidrage l_ejn -van ;chrSk, of hij haar voor
aan het radiowerk; maar nu als i gerst 2te(, legt zijn oren plat,
ft" ,de waardoor het lijkt of hij een zwart
I\RU, bij ooii beeld bij het optreden j steefcje draagt en sluipt uiterst uoor-
I rich tip op haa af. Pas als hij vlak bij
T j haar. is, zie je hem denken
„O ja, dat is dte «route van me."
Er hij werpt zijn woudloperspose
af en gaat een beetje beschaamd
naast haar zitten. Ze Jcykt hem aan.
„Wat /tad jij?"
„Niks. Ik was even ih de tear."
JVaar hun mimicfc te-oordelen zep-
gen ze dat.
Maar natuurlijk is het een men-,
seiijk'e dtoaling.
Ze zeggen niks.
We beelden o«s dat alleen In/om
dat ze zo aangepast kijken.
Mijn vrouw gaat daarin nog ver
der.-Ze meent, dat ze ook verstaan
iaat zij zegt.. Dit betreurenswaardig
rnisverstand, leidt tot interessante
consequenties..
Een aardip tijdverdrijf van Thelo
nious is het zogenaamde beentje
vangen. Hij gaat eerste etage
op 17 jaar koorrepetitov. Toen hij 20 op een soort overloopje liggen en
was trok Rossican naar Berlijn om ïicucht 'tot er iemand de trap op komt.
daar verder te studeren en. radio-; A Is de bewegende benen vla k bij
werk rvp te nemen.
In 1933 moest hij wijken voor de
nazi's en vond as tel in ons land. in
Hilversum,- waar hjj ,in 1934, in
j dienst van de VARA, voortging met
i musiceren voor de radio,
i In 1940 moest Rossican opnieuw
j voor de nazi's vluchten. Ditmaal
naar Zwitserland om van daar uit
in 1945 wederom naar ons land terug
te keren.
Naast zijn radiofuncties heeft Isja
Rossican vaak de rol van muzikaal
begeleider van solisten vervuld. On
der meer van Theo Olof. Herman
Krebbers. Dick de Reus. Pau! God-
win. Corrie Bijster, Aniite Hermes,
Leon Combè en Kathleen Ferrier.
m
MEE.MflAR MENEER MOR
rON EN ORRbtTJE KOMEN
mOCHlEN WILDEN
ZC DE AUroorELEN
NAftKOCHROKKCN ZE
AN DE HOND
HEööENZE
BEKEND?
IK WttfHtr NlEr„.|f(BREKE^
aCReCCbCHRP-..JUW£L£N
wat vözo achtiti
HIERHEENMIOXHIEN
WiNENZU HELPEN
WflfiR ZOEKPN HVff
EIGENLIJK NflflEt
pw-d Betty gaan met Robbie me*» naar He
„Zuiderkruis" om kennis te maken met de vader
van de jongen. Fred heeft een plan. dat. hij aan
Rnb voorlegt. Zou hij niet bereid rijn aan boord
van de „Abel Tasman'' mee 'e v»ien naar het
eiland KÜpuU? De reis kan in een dag of tien ge-
i wo|-(h'ti Roh b-fkt wn «ui h^zorgd Ki
llet avontuur lokt hem wel, maar Robbie
m elk. geval op ti;H terug ziiri in Nederland,
ut He school begint'over enkele weken. „Alle
„ik betaal de vliegpio
en uw zoon. Laat u mijn niet in <1>
gaat om een /aak, die voor mij
riik is Rob deukt
kosten zijn vo
ijn rekening, kapitein", zegtzrgt hn dan. „ik doi
I
belang
Akkoord.
pt Eoboie
hem zijn gaat hij op zijn achterpo
ten ritten en omarmt je kuit. Men
sen. die dit simpel vermaak niet ken
nen, schrikken 'er. van. Maarmijn
vrouw ontsteekt.in toorn. Ah-ik be
neden ami mijn bureau zithoor ik
haar de trap op gaan en et-en later:
„Zeg, wil F lintwet eens laten, ik
heb kousen nan!"
Zo'n beest zegt niks terug.
Maar mijn vrouw vervolgt haar-
verontwaardigde monoloog:
„Weet je wat zo'n paar kousen
kost?"
5tilte.
Hij weet het niet. denk ik.
,.Pas op hoor. Als je 't nog een
keur doet. dar: stop ik je in de kast
begrijp je dat?"
Hij begrijpt dal best: Hij is er al
1 meer ingestopt. Mijn vrouw ziet er
Ti.dd.io strenge straf in, maar ik «oor
mij geloof, dat Thelonious het er
fijn vindt, want het is een hele gro
te kast vol kleren en schoenen en
lappen en at- je na een uurtje de
deur opendoet, omdat hij zijn tijd
uitgezeten hee.", ligt hy zo in-vergc-
noegd op een berg rommel te spin
nen. dat ik de waarde ran deze sanc
tie ernstig betwijfel. Veel effectiever
is de manier, waarop hij haar weet
ie pesten. Hij heeft zijn vrouw er al
in opgevoed. Die doet waar icerd
oprechter trouw? toegewijd mee.
Tegen de tijd dat we vnllcn gaan
slapen rijiï ze allebei plotseling on
vindbaar. Ze'; sirttn dan op de don
kere, vliering en daar mogen ze niet
wezen omdat er een groot, steeds
openstaand raam is, waar ze uit kint-
ten tuimelen.
Als ik me naar bed begeef2te ik
ze zitten. Ze kijken over de rand
van hel luik met een geveinsde wel-
tciUendheid er zijn ze er zeker van
fmn machtt als ik een hand
uitsteek, treze zich terug in
het duister, wau: ze moeilijk te «in
den zijn. Berustend ga ik naar bed en
hoor mijn vrouw boucn komen. Ze
zegt:
„O nee, jongens."
Stilte. Ze liggen op hun gemak
nnar haar te kijken.
Toe nou. Ik toil «aor bed. Ik ben
zo moe."
Het klinkt hartverscheurend.
Maar ze hebben geen hart. Daarom
blijven ze rustig zitten sarren tot
risch nieuws, Mieuws en weerover- viijn vrouw er met een saklantdarit'
richt nm 8.00. bijklimt en de jacht bepttri Als ze
k (At Tr voorP'''ttrartma begint rfe j eindelyfc in de slaapkamer komt,
hoofdttlri van deze avond meteen om
8.20. Een komische film voor alle leer- j'~es7„.~e, a"U°-
tijden „De loodgieter en het atoom- „Die katten van JOU.
geheim".- 1 KROhhEL
ERNSTIGE MUZIEK
8.3(1—9.00 KRO- I>c pianiste Uaniêle
«cchcnnr. speelt de sonate no. 3 in b
kt. van Chopin.
9.00—10.25 KRO. Het Radio Filhar
monisch Orkest o.l.v. Bernard Haitink
speelt de symfonie no. 8 van Bruck
ner.
1B.OO—10.30 AVRO. GJjs Katten, Anne
Bij Is i na ert George van Renesse spelen
het trio voor klarinet, cello cn piano
van Vincent d'Indy.
1(1.40—11.00 AVRO. Hetzelfde ensemble
speelt het trio in Bes voor klarinet,
cello en piano van Beethoven.
U.iO11.55 AVRO. Orkest-werken van
Ronssel en Mariinu (gr.pl.
11.2011.55 KRO, l'ianokwintet in A
van Dvvorsjak Csr.pl.).
OPERA
7.107.4fl AVRO. fn Zwerftochten door
opcraland opnamen van Elisabeth
JRethberg, sopraan, en Richard Tauber,
tenor.
LICHTE MUZIEK
7.3#8.30 KRO. Populaire plaatjes in
Licht te verteren,
HOORSPELEN-
10.4011.20 KRO. Zesde en laatste deel
van het hoorspel „Dr. zjiwago" naar
het boek van Boris Pasternak.
DIVERSEN
8.9510.00 AVRO. Amusementspro
gramma „Uit ben je met Gastcn-
avoud waarin Guus O. ter als gast
heer optreedt en „U'a in the air", een
how met Willy Vervoort en vele
anderen.
OM *.3l> uur begin va li het avond
programma met internationaal agra.
gebaar was. In minder -dan geen tijd
had ze ontdekt, dat hij vijfentwintig
IIKIftl'fl was», mondharmonica speelde en een
hekel gekregen had aan meneer, en
mevrouw Cuddy. Hij toonde neiging
om té bli,,ven rondlummelcn, maar
op een of andere alleraardigste ma
nier slaagde ze erin hem kwijt te
raken.
„Je bent verbluffend!" riep de
vriendin uit.
„Als we in de tropen zijn, zet hij
mijn make-up in de ijskast", ant-
5 bank zaten. Ze hadden genoten van woordde mevrouw DilUngton-Blick.
kostbaar arbeidsdiner en waren Haar hut stond vol bloemen. Den-
De bus trok Ludgate Hill op, Dr. nu op weg naar de haven en draai- nis kwam terug met vazen en stelde
Timothy Makepiece legde zijn boek den juist het Embankment op, waar voor om de orchideeën in de ijskast
neer en boog zich voorover om een ze rn tegemoetkomende taxi sneden te zetten. De dames wisselden blik-
laalste blik op de St. Paul te kun- waarvan de chauffeur hen hart- ken. Mevrouw Dillinglon-Bliek nam
nen werpen. Daar.slond hij, fabel- grondig verwenste. Zijn vrachtje, een de kaartjes van de bloemen en las
ach tig. legen de nachtelijke hemel, zekere Doualci Mc Angus, keek be- de namen op mot kLeme kreetjes
Hij kreeg eengevoel, dat hij zelf nauwd door liet raampje. Ook hij van waardering. De kajuit met haar
toegeschreven zou hebben, en ge- was een passagier voor de Cape stemmige uitrusting en sombere stof-
heel terecht, aan een verstoring in Farewell. lering scheen vol van haar te zijn
een zenuwganglion, maar dat door Ongeveer twee en een half uur van haar parfum, haar bont, haar
de leken gewoonlijk beschreven later zou een taxi vertrekken van bloemen cn haarzelf,
wordt als een hol gevoel in de maag. de bloemenwinkel in Knightsbridge „Steward!" riep een kijverige stem
Dit moest veroorzaakt worden, ver- in de richting van het East End. in de gang. Dennis trok zijn wenk-
onderstelde hij. doordat hij Londen Daarin zou zich een blond meisje brauvven op cn ging naar buiten,
ging verinten. Hij had die conclusie bevinden met een doos bloemen, be- „Hij is je slaaf, echt waar," zei da
bereikt, toen hij bemerkte dat hij dokt met cellofaan, versierd met vriendin.
niet langer naar de koepel van St. een grote strik van geel lint en ge- „Ik wil liet graag comfortabel heb-
Paul staarde maar in dc ogen van ariresseerd aan mevrouw Dillington-
het meisje op de voorste bank. Ze Bliek. Ook deze taxi zou naar het
had zich omgedraaid.•kennelijk met oosten rijden, mot bestemming
dezelfde bedoeling ais hij zelf, om J'nyai Albér' Docks,
naar.buiten en omhoog te kijken..
Father Jourclatn zei: „Heb je ooit 3
dat tamelijk opwindende ding van
G.K.C. gelezen, The Ball and the Van het ogenblik af dat
ben," zei mevrouw DilUngton-Blick.
Hel was meneer Merry man, die
om Dermis geroepen had. Wanneer
het erop aankomt de veeleisende
passagiers te onderscheiden van de
meegaande vergissen stewards zich
niet gemakkelijk. Maar Den nis had
zich In meneer Merrymsn wél ver
boord van <'e Cape Farewell kwam gist. De bril, dc verwarde haren en
was mevrouw Dillirigton-Blick auto- het engelachtige uiterlijk hadden
fteigid maakte haar ogen weer matisch begonnen mot wat haar hem ertoe verleid een diagnose te
zorgvuldig nietszeggend en keek vriendinnen onder elkaar haar tech- stellen van verstrooidheid, welwil-
weer voor zich heen. Dr. Make- niek noemden. Eerst had ze haar te-ndheid en bangheid. Hij werd dan
piece keerde, niet geheel op zijn ge- aandacht besleed aan de steward, ook bitter teleurgesteld toen meneer
mak weer terug naar zijn boek. Do Farewell had slechts negen pas- Alcrryman onmiskenbare tekenen
is vervuld van een zekere ver- sagiers cn éèn steward om voor hen
baring. te zorgen. Dal was een bleke, buitcn-
2 gewoor mollige jongeman met blond
haar, dat gefriseerd leek, een moe-
Ongeveer rond de tijd dat de bus dervlek oij zijn mondhoek en ce
de St. Pnul passeerde, was een bui- stem met een uitgesproken Londc
ten ge woon chique sportwagen weg- accent, vreemd geaffecteerd en
gereden van een buitengewoon chi- beschrijlelijk gemeenzaam. Mcvrm,
quo flat tn Mayfair. Daarin zat Dülington-Bliek spaarde geen moe.
Aubyn Date. zijn beste vriendin te. Ze vroeg hem naar zijn naam
'die* eigenares van de au'o was rn 'die Dennis wnsi en ontdekte dat
aan het'slitur zat. in ccn hrmidlii- hij >ok in de har dienst deed. Ze
urn jas» rn bun twee beste vrien- gaf hem drie pond en liet doorsein.'-
den. die aaneengesmeed op dc achter- meren dal dit slechts een aanvangs-
vertoonde van een helse verschrik
king te zijn. Het scheen dat er in
de kajuit niets deugde. Meneer Mer
ry man ha., bakboord gevraagd en
'••vond zich nu aan stuurboord. Zijn
gage was niet gned opgeborgen
v. hij wenste dat zijn bed op lartd-
"ilcnmanier werd opgemaakt cn niet
als een verkeerd gevouwen circulai
re zojus hy zei. Dennis had deze
klachten met ccn berustend uiterlijk
a;ingeboord cn niet zijn ogen opge
slagen.
twurdl vervolgd)
