VRON wil zender
in Huizen (N.-H.)
Proef op zee
AVONTUREN
VAN
KAPITEIN,
ROB
.REDT EEN
PRISMA
Vanavond
„Tien-dagen -
geheel verzorgd"
Over tien jaar
„gloibovisie"?
Vera T.yn.n gast
bij de NCMV.
KINDJE VERWACHT
Kees Mandeis
verlaat VRON
Chevalier naar
Moskou?
boord
gu u üEsro
0,m>lrr<Taa 5 november 1959
(Advertentie l.M.)
f) E dokter zei:
i „U mankeert niets, maar u
rookt te veel en daarom hijgt u op
de trap."
j Dat is diep waar.
j ïk ben een nerveuze paf/er die,
I zonder /iet £e merken, een heel doos-
j je achter elkaar leegsehrokt en soms
een nieuwe aansteekt, teruiyl er nog
i. een op het asbakje lipt te branden,
„U moet wèi verminderen," zei hij.
Maar hoe doe je dat?
„Heel eenvoudig. V moet telkens
als u op het punt 'staat een sigaret
te nemen, rustig aan u zelf vragen:
wil ik er nu werkelijk zo graag eert.
of kan ik nog best even wachten?"
ik heb het beloofd.
Al een week ben ik er mee bezig.
Het is een uiterst interessant $y$.
teem, dat leidt tot een verwarrende
splitsing der persoonlijkheid. Vroeger
bezat ik er maar eer» en daar had ik,
eerlijk gèzegd, ruimschoots genoeg
aan, maar. sinds mijn privé oorlog
tegen de nicotine is uitgebroken heb
ik 'V twee, eèn witte en een zwarte.
De zwarte is de van ouds bekende
Caliban, die gewocn zijn zin wil
hebben, zonder zich af te vragen of
dat wel goed is.
En de witte praat op me in als een
huisbezoeker van het heilsleger en
j smeekt me, de hele dag, het monster
te bedwingen en .de verkommerde
sieZ als 'n witte duif naar het zwerk
te zenden.
't Is moot, maar begrotelijk.
.Mijn doosje sigaretten ligt op mijn
schrijftafel en ik zie mijn hand auto
matisch ïn die richting gaan- -
„Halt/ roept de witte. „Heb je nu.
werkelijk behoefte, aan zo'n ding?
Je mag, hoor. Ik verbied jé niets.
Ik zal ook niet kwaad zijn.. Maar wel
verdrietig.
„Zeur nou niet, ik wil roken,"-zegt
de zwarte geprikkeld-
„Ca je gang," klinkt het weemoe
dig. „Waarom zou je je bekreunen
am een dokter? 't Js immers je eigen
I lichaam? Dat mag jé best bederven."
„Goed, dat spreken we dan. af,"
zegt de zwarte.
Weer strek ik mijn hand uit, maar
de witte legt er de zijne, die warm
zacht en mollig is bovenop.
je gezin-...," hoor ik. ,£>enk
je wel aan je gezin? Aan al die dier-
baren... Hoor je. hoe ze wenen aan
je groeve?"
Dat is cp.n stoot onder de gordel.
iJVdu uooni'i, dan, niet," kreunt dt
zwarte.
En ik doe het doosje dicht en leg
het; ver van mijn bureau, in de hoek
van de kamer, op een kast.
In mijn binnenste klinkt het zui-
i ver psalmeren van de witte, dat
i echter het. permanent gemopper van
de ander nier overstemt.
„Roken. Ik wil roken. Ro
ken. zeurt .hij.„Wat steekt daar
nu in? Een sigarefje. 't Is toch geen
cocaine. Ik heb er pas vijf gehad
vandaag.
Ik sta op e» loop naar de kast.
Waarheen gaat ge, vriend?"
Dat is die witte zemelaar weer.
Maar ik schud hem af en steek een
sigaret op. Die droge snik hoor ik
wel degelijk. Om mijn goede wil te
tonen, loop ik twee trappen op en
leg het doosje mét de sigaretten in
de slaap kamer naast mijn bed. Zo.
Nu weer naar beneden welge
moed, want rokend. Maar een half
uur later begint 't geduvel opnieuw.
„Roken... Ik wil roken.,. Ro
ken..."
Waarom heeft ds vent die de tabak
he- eerst naar Europa bracht, eigen
lijk geen schipbreuk geleden?
„Wat loop je toch aldoor de trap
pen op en af tcrennen?" vraagt
nitin vrouw.
En hijgendat ik doe!
Maar voor de kuitspieren is het
goed.
KRONKEL
MET zijn TV-uitzending van gis-
teravond heeft de VPRO het
signaal gegeven waarmee de actie
„Redt. een kind" is geopend.
De2e actie, die via TV én radio
wordt gevoerd we kondigden deze
reeds aan in de krant van dinsdag
richt zich op hulp aan kinderen van
Algerijnen die als vluchtelingen
léven in het oostelijk deel van Ma
rokko. Vijftigduizend kinderen van
mensen die voor de. nu al jaren
durende oorlog uit Algerië zijn ge
vlucht en onder erbarmelijke om*
j standigheden leven in een soort nie-
j mandsland.
„Een leven zonder kleren, zonder
i werk on zonder toekomst" zoals ds.
J. A. van Nieuwenhuijzen in zijn
slotwoord zei.
Doel van de actie is zoveel moge
lijk kinderen in. de. kleren te zetten,
zodat zij gewapend tegen de bittere
koude die in de maanden jannari en
februari dit deel van Afrika bezoekt,
de winter kunnen ingaan.' j
Honderd gulden zijn hiervoor
per kind nódig, en dé VPRO
"oept ons op geld, zoveel geld als
maar enigszins mogelyk is, bij
een te brengen op girorekening
250,000 ten name van Actie Redt
een Kind, te Hilversum.
Ds. Van Nieuwenhuijzeh deelde in
zijn slotwoord nog mee, dat weke
lijks bet ingezamelde geld zal wor
den overgemaakt aan het Rode Kruis
van Marokko en dat dit onder inter-
nationaal toezicht zal zorgen voor
een strikt eerlijke en zt> nuttig mo
gelijke besteding.
Bij een uitzending als deze vallen
neigingen tot kritiek weg. Als geheel
'was het trouwens een zeer indrin
gend document van ten' hemel
schreiende ellende.
In de VPRO-radio-uitzending van
zaterdagavond 7.35 tot 7.55 uur vol
gen nadere bijzonderheden over deze i
actie. W. Jnn.
fgj het-goéde anltir-horloge
Mi ffe' op lief rode^pyrieftoe/tjo) vW.;
Radio
ERNSTIGE MUZIEK
8.05—8.3J AVRO, Het piano-duo Vitya
Vronsky en Victor Babin speelt vier
handige werken van Schubert. Dvvor-
sjak en Lutoslawskl.
9.50—10.30 AVRO. Het JanaceK kwar
tet speelt vandeze componist liet
strijkkwartet „Intieme brieven":
11,0011.30 NCRV, De organist Halte
v. d. Scliaaf. concerteert op het orgel
van de Herv. kerje te Locnen a. d.
Vecht..
11.30—11.55 NCRV. Leden van het
Rheïnisches "Ramerorchester o.l.v.
Maurice Kagcf speelt composities
van Anton Webera,
LICHTE MUZIEK
11.05—11.55 AVRO. Uit dc wereld van
het amusement.
neem bij
pijn
het zekere
voor
het onzekere:
AKKERTJES
Mitsen de pijn weg
X T AN oudsher i$ de A.R.P. te pretentieus, dat» dal ze in een gareel kan
lopen dat anders is dan zij het zeil wenst. deze partij waren de
yf acuimrnen rond van die vele „preciezen". predikanten en anderen die,
uitgaande van een strenge leer, altijd de maatxdiappij wilden inrich
ten naar hun opvattingen. Zij waren niet degenen, die zich naar «Ie meerder,
heid schikten, zij waren de geroepenen die het volk wennen te vormen en
voor te gaan. Men kan hierover denken zo men wil. dneh in elk geval «laat
vast dat deze felle overtuiging hel Nederlands# volk mede heeft gemaakt tot
wat bet is. Wat zou van dit alles overblijven in een gemeen schappelijke
rooms-protestantse partij?
Iets van de oude gezindheid heef» men kunnen terugvinden in de kritische
redevoering, waarmee prof. P. S. Gerluaiuly rijn ere-Jidinaatsrhap van dc
A.R.P. beeft aanvaard. Zijn verontrusting hield speciaal verband niet dc
lijdelijkheid, die zijns inziens de voormannen van dc partij aan de dag leggen
waar het gaat om het bepalen van haar plaats in bet volksleven. Wij zoeken
het volk, zo ongeveer zei de heer Cerbrandy, en niet een gedeelte van bet
volk. Dit was een duidelijk woord. In de tijd van Ahtahant Kuypcr kende
ieder de boodschap van Je partij. Wie kent ze vandaag de dag. buiten Je
eigen (slinkende) kring?
Geen combinaties uiel andere», hoogstens de anderen halen in de tevoren
door de eigen partij afgepaalde ruimte! Met is een stijl, die de tegenwoordige
leiders niet in stand hebben welen te houden. Ilel krenkt de heer Cer brandy
en verzwakt de positie van de partij: dezelfde partij, die nu vriendelijk tot
de christelijk-sociale combinatie wordt uitgenodigd, doch zichzelf dom net
gevolg geven er aan alleen maar de genadestooi kan toebrengen. Lm <bt zien
wij haar toch niet doen.
HOORSPELEN
8.35—9.30 AVRO. „Spreekuur van elf
tot twaalf" een, spel van Epon Mus»
towskl met Max Croiset in de hoofd
rol. Regie: Diek van *Putten.
GESPROKÉN WOORD
7.3ft—8.00 Hilv, I Uitzending van de
Anti Rev. Partij
DIVERSEN
7.05—8-00 AVRO. „Ga er eens even
voor zitten" met een gr. platen prog,
van Flip v. d. Schalie en het Clsto
deel. van „Koek en ei".
8.00—9.45 NCRV. Amusements progr.
„Vlag in top" niet optreden van do
organist Bernard Drukker, Kees
Brusse, Sleto Hoving, radiospelletjes
en de actie „4 x Z NI"
j-J ET KltO-télevisieprogramma „Zo
A xzijn ze"- van Jan Blaaser dat
zaterdag 2-4 oktober plaats moest
maken voor Peter Frankenfeld's
show uit Wenen wórdt nu. uitgezon
den «p zondagavond 15 november.
Aan dit programma dat een reis
naar Italië „Tien dagen geheel ver
zorgd" in beeld zal brengen, werken
mee Koos Huisman als reisleider.
Tiny Voute, 3ep Nooy, Sara Hev-
blom, Riek Scha gen. Ellen BevgcV,
Albert Mol, Rob Milton. Joop Do'dc-
rer. Jan Pruis, Ben Hulsman, Frits
Engels, Willy Uuys, Guise ppe Mig-
none en Bar te lom eo Rossi,
VER tien jaar zal men de uit-
wisseling van televisie-program
ma's over de hele wereld waarschijn
lijk beschouwen als de gewoonste
zaak.
Deze -mening sprak de heer J, L.
Pulling, van het Britse instituut-yoor
elektronische specialisten uit op "een
conferentie die dezer dagen in ton-',
den is gehouden.
De grootste moeilijkheid ligt vouv- -
lopig in hei tot stand brengen van j
ecu schakel tussen Amerika en
Europa.
Permanente TV-verbinding 'tussen.
Oost- en Wesl-Europa kan in de;
nabije toekomst worden gerealiseerd,.!
hetzij via Finland» Berlijn, Wenen oi
Joegoslavië, j
(A vertentie 1.3,1.
{Advertentie 1.31.)
Televisie
NA het journaal en wee ro verzicht
(8.00» een programma va a de
KRO. Dit omvat:
8.20 „Kon dag uil hrt leven van de
Paus" een documentaire over de dage
lijkse bezigheden van paus Johannes
XXIII.
9.00 Het TV-spel „De openbare aan- i
Mater" van Kritz Hochwaldrr onder
regie van Witn Bary.
Herhaling op tfWerording van de
uitzending van 10 juli 1957.
NEDERLAND heeft nu de 0.Ï.E.M., die et-u Sicep wil doen naar de
commerciële televisie, en de combinatie van dagbladondernemin
gen, die hetzelfde beoogt. Maar de common Ie televirie i.« er nog
niet, en bet is ook nog helemaal niet zeker dar die er komt. Het i>
opmerkelijk, dat.de Kamer zich het oordeel in de/e materie niet zoveel klem
heeft voorbehouden. Dat zou, dunkt ons, niet het zijn geneest wanneer
rii zich iu grote lijnen bij het standpunt van de regering had kmuien aan
sluiten. Dit standpunt houdt, gelijk bekend, in «lat in bcjjin.,el geen be/waren
bestaan tegen de invoering van commerciële televisie. Wij moeten m»g zien.
dat de Kamer er nel zo over denkt.
Men weel, dal wij geen voorstanders zijn van commerciële iclevj-ie. Reed*
'enige malen hebben wij'ónze bezwaren er tegen ontvouwd. Het i* wel moge-
lijk, er een onschuldige vorm voor te vinden, maar deze kan voor de zaken
lieden niet aantrekkelijk zij», hetgeen eventueel i» de opbrengst uiiing zal
komen. Voor de zakenwereld zit er pas muziek in. wanneer reclame en amu
sement tot één koek worden samengebakken, zod.it or uict anders opzit da"
«likken in rij» geheel. Dit kan inderdaad geld in hoi laatje brengen; maar
hoezeer het systeem leidt tot corruptie, lil'jkt in «loze dag"» weer Jd.i «ie
onthullingen over het quiz-srhandaa! in de N -b. Deze laatste affaire ontleent
haai griezeligheid vooral aan bet feit, dat alles begrijpelijk i*.
Wat i» Nederland niet algemeen bekend is. is het aiwijzend standpunt
tegenover de commerciële televisie i» Hefgië. Daai oerit noch «ie regering,
noch het parlement er voor; me» beselt echter, zwak te -iaa». wanneer het
taalverwante Nederland er mee begint. Nu er iti Bcpoltivveibaiid zoveel
wordt gecoördineerd en geharmoniseerd, wekt het verbazing, «lat op iici g«r-
bied van de commerciële teJevisib klaarblijkelijk geen overleg is gepleegd.
Voor de Nederlandse Tweede Kamer rnoge <le Belgische opvatting een mlen
t« meer zijn om dc regering niet op bet verkeerde pad te volgen-
spelen "yan volkomen esthetisch en
ethisch verantwoorde aard.
De commercicte mededelingen zul
len bestaan uit.het v.erinelden. van de
naam van de ondernemmg,-'die" het
programma aanbood- Deze mogen
niet meer dan vijf procent van de to
tale zendtijd in beslag nemen.
Raadpleeg dan vooral tijdig het dok-
térsboek „In blijde verwachting", ge
schreven door Dr. A. J. M. Lamers,
Specialist-Vrouwenarts, met een rijk
dom van weten betreffende geboorte
en verzorging va» baby's huidje. Dit
hoogstaand bock is als gratis surprise
gevoegd bij een
BABYSET
uootgesdi/teven &a&pA3Zzoïging
AMSTERDAM. De heer Kees
Slanders, een der adspirant-aandeel-
houders van de Vrije Radio Omroep
Nederland I.o. heeft -zich op de dins
dagavond gehouden besloten verga
dering- van aandeelhouders terugge
trokken uit de VRON, omdat hij van
oordeel is „dat er te veel dilettanten
in de leiding zitten. Er maken noch
technisch noch artistiek vakmensen
deel van uit," zo zei hij.
De heer Mandeis (artiest en eige
naar ysin een cabaret in Amsterdam)
deelde mee, dat hij zelf een werk
schema voor de opzet van de VRON
heeft opgesteld, waarin hij o.m. tot
de conclusie komt dat er 'tenminste
oen aanvangskapitaal van een half
miljoen gulden nodig is en een voor
bereidingstijd van zeker vijf maan
den.
De VRON had een aanvangskapi-
taal vati een ton begroot en is voor
nemens om reeds op Sinterklaas te
gaan uitzeudeu.
PARIJS JVu iedereen tegen
woordig naar Moskou gaat, waarom
ik dan niet?" zei Maurice Chevalier
woensdagavond bij zijn terugkeer uit
Hollywood waar de opnamen voor ,de
film „Can-Can" (doorn in het ooj
van Chroesjtsjewzijn beëindigd.
Chevalier verklaarde nog nimmer
-in Rusland, Japan of Indië te zijn
opgetreden. Na een paar weken rust
in zijn villa buiten Parijs gaat de
vermaardechansonnier terug naar
Amerika en vandaar op tournee naar
Australië. Vervolgens zal hij in
Frankrijk aan twee films meewer
ken.'Over een eventueel bezoek aan
Moskou bleef hij verder wel vaag.
Nf£T tl£F KAN.MC CM JÉ ZO TE PLA6EN
MET CA&OL, HE LATEN Wê MAAfL^B
AAN ONSZELF PENKEN TW9Êm(ff®
m he&ben 'n
H£e(?LUkf -B&sïlS} CC r-
WEEK Jvle
DeKAP..-W:\. r*..- 9&Ë::
chaRieg, is het hu NOcne pat
WE OVER EEN fVESK 0PHOVDEH
MET ELKAAf? re ONr-yr-fxC
lMQstensm~T~rl '!i y
r Bm&ELOOEl T
NIET PAT IK VAN
CHAPLÊ5 HOV, MAAUi
HET IS XOCH HEI/&
V zo, njss.1 VI
„Dat zag er wel naar üit, vond je
dniet?"
Meneer Cuddy glimlachte. Hij
had een vreemde, flauwe lach, heel
breed en begrijpend. „Ze zien er be-
laehelijk uit vo'lgens mij," zei hij.
<t êl II „We verkeren in deftig gezelschap
schijnt*het," merkte mevrouw Cud
dy op. „Heb je- dat bont gezien?"
„En dat parfum! Pffftl"
„Ik zal jou wel in de gaten moeten
houden, dat merk ik wel."
„Kon jij noren, wat ze zeiden?"
„Heel wat," gaf mevrouw _Cuddy
.wind. V moet een mantel aandoen, toe „Ze mag dan al erg deftig pra-
juffrouw Abbott." ten, maar haar ideeën zijn doodge-
„Dat doet er niet toe. O, goed. woon."
Dank u wel." „Hoezo?'
Ze nam haar jas uit.de kast. greep „Het is een mannen jaagster."
haar handtasje en haastte zich naar De glimlach van meneer Cuddy
buiten. verbreedde, zich. „Heb je die bloe-
Rechtdoor, de trap af en rechts- men gezien?" vroeg hij. „Orchidee-
om," riep hij haar achterna en voeg- en. Dertig shilling per stuk kosten
de eraan toe: „Verdwaalt u maar niet die."
in de mist." „Kom nou!"
Haar manier van dóen was zo „Absoluut! Dat is een feit. Ze wa-
vreemd geweest, dat zijn nieuwsgic- reu heel mooi ook," zei meneer Cud-
righeid geprikkeld was. Kij ging dy met een merkwaardige buiging
naar het dek en was nog op tijd om in zijn stem.
haar door de mist over de kade te „Heb jij gezien wat er met die
zien Jiollem „Ze loopt als een vent," dame gebeurde, die in dé bus over
vond Dennis. „Je hebt rare mensen de schouder van die man zat te
op de wereld." lezen?"
Meneer en mevrouw Cuddy zaten „Of ik dat gezien heb! Als je het
op hun respectieve bedden en ke- over ijskoud hebt! Pffti"
ken elkaar aan met die half-spot- „Hij zat over die moorden te lezen,
tende familiare blik. die zo voor Weet je wel? De Bloemenmoorde-
witieme gelegenheden bewaarden. De naar. Ze beweren, dat hij bloemen
ventilatoren in het plafond stuw- achterlaat oj de borst van zijn
den warme lucht naar binnen, de slachtoffers. En hij Zingt."
patrijspoort was- gesloten, rle baga- „Daarvoor of daarna?"
ge opgeborgen en de Cuddy's had- „Daarna is het niet afschuwelijk?*'
den het gezellig. vroeg mevrouw Cuddy met welbe-
Alles goed tot dusver." zei me- hagen,
vrouw Cuddy behoedzaam. Meneer Cuddy maakte een onbe-
Tevreden, lieve?" stemt! geluid.
„Ik mag niet klagen. Het lijkt Zijn vrouw vervolgde: „Js krijgt
schoon." er kippcvel van door eraan te den-
„Qnze eigen douche en toilet." ken. Waarom zou zo'n vent zo gek
wees hij cn maakte mët zijn hoofd doen?'.'
een beweging in de richting van „Vrouwen."
een smalle deur. „Dat is het. Geef de dames da
„Dat hebben ze allemaal," zei zij. schuld maar weer," zei ze goed ge»
„Ik zuu niet graag met iemand moe- mutst. „Daar moet je man voor zijn."
ten samendoen." „Nou zeg jij hot dan. Stond er
„Wat vond jij van de mensen? voet over in dè krant?"
Raar stel. vond ik." „Zo goed kun ik het niet zien,
„Roomse priesters," maar ik geloof van wel. Het staat
..Eentje muur. Die ander kwam op alle affiches. Zo, hebben hem'na
hem wegbrengen. Denk je dat ze tuurlijk nog met ie pakken."
rooms zijn?" 4wordt vcv<Mgd>
:J^ja
f ANSEL A t
HEtftL'JK,.
KE6.I Ol£2fl«HtB
IK M££E6£Il£N!
f f«££(IK HêB ISOOIT
ZULKE 6R0T£ 6£DRA
V ܣN in HUIS.
IS OirCELD
LEN
we HiBBEN l£TS ItsrERESSfiNfS -\J-
6EV0N06N IN DE WfiöEN VAN DE ,KKnM
HERDACHTEN KOWU EVEN KUKEN^lC''*ruJIJ;
i MJNEER MOLTON 7 T"j[
„O God!" zei Katherine Abbott
..Wat ben ik afschuwelijk ongeluk
kig."
Dennis klopte op de deur.
„Telegram» juffrouw Abbott," zei
hij.
„Telegram?Voor mij? Ja?'
Hij maakte de haak los en kwam
binnen.
Juffrouw Abbot nam het telegram
en scheurde het met bevende han
den'open. Hei trilfle in haar vingers,
i LIEVE ABBEY ZO ONGELUK-
1KIG SCHRIJF ALSTUBLIEFT OF
INDIEN NIET TE LAAT TELE-
i PONEER. F.
Dennis was blijven wachten. Be-
vend ?ei Katherine Abbott: „Kan
|ik nog een antwoord verzenden?"
i. „Hm... ja. Ik bedoel..."
1 „Of telefoneren? Kan ik bellen?"
„Er is telefoon aan boord, maar
jk heb al eén file zien staan wach
ten. toen ik voorbijkwam."
„Hoe lang duurt het nog vóór we
afvaren?"
„Een uur bijna, ma^r de telefoon
wordt eerder verbroken,"
Opgewonden zei juffrouw Abbott:
„Hot is heel belangrijk. Werkelijk
heel dringend."
„Toch. toch."
„Wacht eens. Heb ik geen tele
fooncel gezien? In de buurt van de
bushalte?"
„Dat is zo." zei hij" waarderend.
„Dat u die gezien hebt!"
,.lk heb nog wel tijd» is het niet?"
„Massa's tijd, juffrouw Abbott.
Zeeën."
„Dan dor ik'dat. Ik gn meteen."
„tn de eetzaal staJn koffie en
tudwiches."
„Die wil ik niet. Ik ga nu."
„Het is koud buiten. Echte vries-
