rtii
m
4
Fliers
Orpheus
te zwak
Hommage aan de jeugd van 1965
Sportief 'gedicht'
'Tokio Olympiade9
RITA TUSHINGHAM:
ZEER MOOI-LELIJK
'What's new, pussycat?'
GEK DOEN MET GEKKEN
EN DE GEKKENDOKTER
A
De Sica werpt
zich weer op
volksklucht
FILM
Arena
Centraal
Cineac-journaal
Cineac-Beurs
Cinerama
Colosseum
Corso
Grand
Harmonie
Kriterion
Lumiêre
Luxor
Metro
Prinses
Rex
Studio 62
Thalia
't Venster
Victoria
VERLEIDING IN
OPDRACHT
8
prijzen-slag
ICHIKAWA ZAG
DE 'MENS' IN
HET OLYMPISCH
SPORTFESTIJN
prijzen «slag
prijzen-slag
vrijdag 29 oktober 1965 - pag. 15
Oorlog: der werelden - Aan
vaardbaar science-fiotaonwerk
Reprise.
Aan de Rlvlèra Plezierig
avondje uit met Danny Kaye. Re
prise.
Tokio Olympiade Imposant
filmgedicht. Nieuw.
Huwelijk in Italiaanse stijl Lo
ren en Mastroiamni. Nieuw.
The best of Cinerama Er mid
den m. Prolongatie.
Jferry houd je roer recht Goed
gek. Reprise.
Porgy en Bess Fraaie verfil
ming van Gershwins opera. Pro
longatie.
Help! De Beatles. Prolongatie.
Patrouille der verdoemden
Oorlogsfilm met ethisch sausje.
Reprise. T.m. zondag.
Fotomodellen en chantage
Duistere film over duistere prak
tijken. Reprise, Van. maand. t.m.
woensdag.
Lieve, lieve John Fijne Zweed
se liefdesfilm. Prolongatie,
Operation Crosshow Redelijke
oorlogsfilm. Prolongatie.
Zorba de Griek Oerleven op z'n
Grieks, Prolongatie.
The Hill Indringende anti-le
ger film van Lumeit Reprise.
Verleiding In opdracht Melo
drama, Nieuw.
Ontsnapping uit de Orient Ma
tige avonturenfilm. Reprise.
The knack Kostelijke komedie
van Richard Lester. Nieuw.
Nog wat nieuws, pussycat?
Goed gekke komedie. Nieuw.
Een vrouw is een vrouw Inte
ressant werk van Godard. Repri
se.
De held van het Lunapark El-
vis op pad. Reprise.
(Advertentie IMJ
Geen prettiger kleding voor
het komende seizoen dan rok
ken... met blouses of vesten...
rokken, voor leder uur van
de dag.
Terlenka-up Plissé rokken
om méér variatie in Uw garde
robe te hebben, Terlenka rok
ken in schotse clan-ruiten en
unl tinten, normale prijs 14 tot
15 gulden, In een pracht kwali
teit, morgen voor nog géén
tientje.
terlenka p
Morgenvroeg begint de verkoop
vin deze Terlenka Pllwé rokken
In unl en in schotse ruiten,
In de maten
40 t/m 48,
voo
«én ui. of ««firlfL tot*
Knack:
modem
en gek
STUDIO '62
Het is op zijn minst merkwaardig
en zeker boeiend dat Engeland, na
een periode van het „kitschensinkdrama" (dat zich
bezighield met de „burgerlijke" aspecten van de
Engelse maatschappij), nu zijn eigen nieuwe golf
beleeft, waarin beatmuziek, mode (London look)
en film zich hebben losgemaakt uit hei sentiment
van het imperium en de jeugd zich, met terechte
veronachtzaming van het verleden, via èen „no non-
sense"-mentaliteit een eigen stijl aanmeet.
Wat de film betreft: „A hand day's
night" de eerste Beatlefilm, viel vorig
jaar als eetfi beweeglijke, gedurfde
verrassing uit de tot dan toe zo som
bere Engelse lucht Het was eem tijd
waarin de Beatles op het eerste top
punt van hun faam stonden, daardoor
vergat men de regisseur van hun film
een beetje. Het was de jonge Ameri
kaan Rich and Lester, dde zijn scholing
had opgedaan bij het maken van tv-
reclamespots. Nu kan men hier zijn
film „The Knack" (or how to get it)
zien, die in het voorjaar in Cannes
werd bekroond met de Gouden Palm.
Ditmaal kan men, ongehinderd door
de keizers van Liverpool, zijn aan
dacht op het werk van de regisseur
bepalen en dan moet worden vastge
steld dat Lester een uiterst oorspron
kelijk talenit heeft voor de logica van
het onverwachte. „The Knack" is zo
iets als de slag of de kneep om meis
jes te versieren: de gepommadeerde
Tolem heeft die slag zeer sterk, de on
derwijzer Colin (zijn jonge hospes).
Colin wordt in zijn bizarre Jugend-
stilhuis voortdurend geconfronteerd
met de opwindende veroveringen van
Tolen tot hij dreigt er gek van te wor
den. Hij vormt met de jonge, schilder
Tom een front tegen de agressieve
mannelijkheid van Tolen, die hij toch
steeds weer opzoekt om adviezen te
vragen voor eventuele eigen „versier-
derijen". De jongens ontmoeten het
meisje Nancy, juist van het platteland
in het overrompelende Londen gearri
veerd, onschuldig voor wat het woord
waard is, maar met een aangeboren
raffiniment dat op een duwtje wacht.
Naocy zal in Londen tot ontplooiing
komen, minder dank zij Tolen, wiens
door protenen vetgemeste potentie ten
slotte discutabel blijkt te zijn, dan wel
door Colin, die aan Nancy eindelijk het
zelfvertrouwen ontleent dat hem tot
dan toe ontbroken heeft. Dat is, min of
meer, het verhaal van „The Knack":
men zou het een modern, lichtelijk
poëtisch sprookje kunnen noemen, dat
zijn waarde meer aan de uitwerking
dan aan de inhoud te danken heeft.
Richard Lester heeft „The Knack"
in een zeer onconventioneel kader ge
zet door zijn verrassende regie die vol
gekke grapjes en zijsprongen steekt,
maar toch nooit het menselijk ele
ment in zijn tegelijk ongeloofwaardig
en aanvaardbaar viertal verwaarloost.
Het is verleidelijk te citeren utt de
lange reeks invallen dde Lester enorm
viriel ln beeld heeft gezet Ik zal me
bepalen tot de langdurige tocht met
een enorm ijzeren bad door Londen
van Colin en Tom met Nancy, door
Lester bij wijze van cinéma verité
glos opgesierd met vrontwaardigd
commentaar van de oudere generatie
die door de regisseur letterlijk buiten
spel wordt gezet.
Met Ray Brooks (Tolen), Michael
Crawford (Colin), Donal Donnelly
(Tom) en vooral de in haar „lelijk
heid" verrukkelijke Rita Tushingham
als Nancy, heeft Lester een hommage
aan de jeugd gebracht, de jeugd die
hij blijkt zo perfect te begrijpen en te
„verstaan". Bijvoegelijke naamwoor
den hebben de gewoonte in het gebruik
te devaluerep. toch noem ik „The
Knack" graag een geweldige film.
H. J. OOLBEKKINK
I'I'IIIUU „Verleiding ln opdracht".
Ikllfcrltl Ia het verhaal van een
verblinde moederliefde. Een -beetje
drakerig. Iets wordt echt» goed ge
maakt door Elke Sommer en Peter van
Eyck, die met goede hoofdrolvertolkin-
gen deze roljgent enige charmé kun
nen geven,
nxoetw
„zy" in dit verhaal
achten de „hij" in opdracht
van zijn moederweer tot het nor
male teven ,te brengen. De moeder is
echter de oorzaak van allé ellende ge
weest omdat zij haar zoon voor zich
zelf wenst te houden. Zij had al een
keer een mooie, Jonge vrpuw op hem
afgestuurd om hem to vnriefdtag te
brengen. Toen hij verliefd op -haar
raakte wist zü hot zo te arrangeren,
dat hij haar met een ander betrapte.
Sindsdien wpa bij vrouwenschuw ge-
worden. Weex tracht de moeder een
dergelijk «>ed te ««ten. Doch het mls-
lukti'rwant.Peter;- en Eva - dooraten?de
>v weira^ bedöelkigeh'LVan móeder Seii
ontdekken wat zij voor elkaar beteke-
HW-UCT Psychiatrie is de kunst van het onmogelijke: geen branche
Ui fall fal van de geneeskunst is onderwerp van zoveel ironie en
satire geweest, en algemeen verbreid is de gedachte dat een psychiater j
zelf goed gek moet wezen om het met zijn patiënten te kunnen uit- j
houden. Dat moet wel ongeveer de basisgedachte geweest zijn van
Woody Allen, de Amerikaanse scenarioschrijver van „Nog wat
nieuws, pussycat?" (What's new, pussycat?).
Het heet een komedie ie zijn, maar'
men kan de film stellig ook zien ais|
een langdurige sick joke ten koste van j
de psychiater die lange tijd het leven i
van zovele filmmakers.- schrijvers err
sterren beeft gedecreteerd Het;
schiijnit dat men in de VS wa't terug j
beginrt te komen op het wonder van:
de analyse: de psychiater Is niet lan
ger de geïdoleerde god er kan tegen
hem geschopt en gescholden worden.
Dit nu heeft Woody Allen (die zelf een
rol in de film speelt) gedaan en ook
al is „Pussycat" door de Engelsman
Cl'ive Donner („The caretaker", „No
thing but ifflie best") geregisseerd, men
kan wel zeggen dat het een Ameri
kaanse „verzets"-film ls geworden.
Peter O'Toole is een in Parijs ge
stationeerde redacteur: van een mode
tijdschrift, een betrekking die hem
gemakkelijk maakt zijn sexuele teu
gels te vieren, maar het hem weer
moeilijk maakt, omdat hij het psy
chisch niet kan verwerken. Hij gaat
in consult bij de Weenee psychiater
Fassbender (Peter Sellers) en vanaf
dat moment wordt „Pussycat" een
sex-faree, met diverse semi-orgieuze
situaties (steeds net niet iè, want het|
is een voor Amerikaanse rekening ge-i
maakte film). I
O'Toole wil van zijn achtervolglngs-
drift af teneinde met Romy Schneider
te kunnen trouwen (daartoe moet hij
zich ontdoen van onder andere Capu-
cine, Ursula Andress en Paula Pren-!
tïss), terwijl Sellers (roodfluwelen j
pakje op de schouders vallende haren)!
juist tracht ad zijn vrouwelijke patien- i
ten te verleiden. Daar de psychiater'
uitgaat van' de gedachte dat het suc
ces van „Tóole" wellicht ook op hem
kan afstralen, volgt hij de moderedac-
teirr door Parijs en dat levert een aan
tal krankzinnige woorden en beeld-
grappen op, die allemaal een relatie
hebben met de psychiatrie.
Als scenarioschrijver heeft Allen
een groot aandeel in de door Donner
met tempo en gusto geregisseerde
film. Voorbeeld van een mooie grap
die Allen voor zichzelf heeft bewaard
(hij helpt Ln een stripteasetent de
meisjes bij -het aan-- en uitkleden).
Vraagt O'Toole: „Hoeveel?" zegt Al
len: „Twintig francs". Zegt O'Toole:
„Niet veel". Zegt Allen: „Ik kan niet
meer betalen". Hei is een stukje dia
loog dat wel kenmerkend is voor he:
totaal, al haalt Allen zeker niet altijd
dit peil.
Intussen kan men zich afvragen of
er alet veel talent is verspild aan deze
schizoïde zeepbel, want het is zo'n
film waarbij men gemakkelijk de
wenkbrauwen kan optrekken (van de
medicijnman moet je afblijven!) Ik
ben dol op karikaturen en men kan
i^PUssyeat-1'zien. als een enorme kari
katuur,' waar O' Toole. (met een ver
rassende flair voor komedie) en Sel
lers (als een onwaarschijnlijk gekke
psychiater) met onweerlegbaar plezier
aan hebben meegewerkt. Ik geloof da*
het een niet van therapeutische waar
de verstoken karikatuur ,U.-waar meu
zich eventueel gekorakan lachen
HET meisje dat „mooi van le
lijkheid" is: Rita Tushingham
(van „A taste of honey"} in
Richard testers „The Knack".
.A dyer ten ties /.M.J
(Advertentie t.M.)
najaar 1965
Een ongekende aanbieding van
onze Lingerie-afdeling.
Brushed (geruwde) Nylon
nachthemden. Wat zwanen
dons betekent In flanel Is
brushed Nylon onder de Nylon
...zalig warm, koesterend en
zacht als een perzikhuidje.
Maar bovendien ...zó gewassen,
snel droog en niet strijken. In
eert flatteus, leuk model, met
ronde boothals en driekwart
mouw, rijkelijk met fraaie kant
gegarneerd.
Nog nooit goedkoper verkocht
dan 16.95, maar morgen kiest U
Uw nachthemd uit voor nog
géén zeven gulden.
Morgenvroeg om 9 uur begint
de verkoop van deze brushed
Nylon nachthemden met flat
teuze kant In dé maten S, M, en
L, in dfle charmante kleuren,
blue, rose
en reseda
Géén fcest
"WELNEE-
I BM AUTOCENTER J
•GAAN ZE ERVAN UIT,;
DAT UE NET ZO 2
GEMAKKELIJK UIT
HUN SHOWROOM
ÏMOET KUNNEN STAPPEN;
ALS vJE ER
•BINNENGEWANDELD SENT*
EN OOK J
'N PROEFRIT
J VERPLICHT BIJ l
autocenter s
TOT NIETS
AUTOMOBIELBEDRIJF
rrffütn Gmritö*» nju
CITROEN HOOFDAGENT VOOR GE
HEEL ROTTERDAM EN OMSTREKEN
DYNAMOSTRAAT10, TEL 170700
(Advertentie l.M.j
CINEAC-BEURS
(Advertentievt.M.)
vitylt Het be-
^drivao'^e^Stktotj^- alg^meen zie-
'k«nfaüte,,?'lteeft hét:?:gemé«^ebeatuur u
tebestuur verzocht om nabü de hopfd-
■togang van het Holy ziekenhuis gele-
geoheid 4e scheppen voor de verkoop
gerieve van
rmbanden
jb.tanhilMIji*
OOM 11*1» - RO
van bloemen en
de bezoekers van
In „Echt-
scheiding op
zijn Italiaans" deed Marcel
lo Mastrolanni wanhopige
pogingen zich van zijn hinderlijke
vrouw te ontdoen: in „Huwelijk to
Italiaanse sljjl" is hij beduidend han
diger --zeer lange tijd ziet hij kans er
vele losse en één vaste vriendin (So
phia Loren) op na te houden, zonder
ooit serieus over een meer duurzame
verhouding na te denken. Van het
eerste gegeven heeft Pietro Germi een
paar jaar geleden een bijtende satire
op de Italiaanse huwelijksmoraal ge
maakt, de tweede film is onder de
hoede van routinier Vittorio de Sica
een kleurig navolgertje geworden waar
weinig mensen aanstoot aan zullen
kunnen nemen. Zolang een man maar
zorgt dat hij ongetrouwd is kan hij
immers, ook in Italië, ongestraft alle
kanten op.
Mastrolanni weet Sophia Loren, die
hij als een opmerkelijk uit de kluiten
gewassen zeventienjarig meisje in een
bordeel had opgepikt, 22 jaar aan het
lijntje te houden. Maar dan moet ook
hU eraan geloven: op wat het sterfbed
van Sophia lijkt te worden, verbindt
een priester hen in de echt. Toch moe
ten er nog opeens drie zonen van
haar op de proppen komen voor Mas
trolanni. zich werkelijk gewonnen
geeft.
In het begin heeft de van fraaie
kleuren en decors voorziene film de
toon van een boertige volksklucht, een
genre waar De Sica -zo'n vijftien jaar
nadat hij als één der voormannen van
de Italiaanse film gold- zich blijkbaar
bijzonder toe aangetrokken voelt. La
ter verandert de toon menigmaal in die
van een zinderend drama, bijv, wan
neer Sóphia Loren alle registers open
trekt als-zij haar zoons de Waarheid
oyerzichzelf vertelt. Voor de rest
geeft De: Sica het vertrouwde beeld
van zijnlandgenoten, zoals buitenlan
ders dat verwachten: ledereen praat
bijna voortdurend op topbterkte, men
rolt met de ogen, de handen worden
herhaaldelijk ten hemel,geheven. En
Sophte is g^mdv.to '?trakke jurkjes,
Kortom, een 'film-zorgvuldig samen*
gesteld om er zoveel mogelijk mensen
van te laten genieten.
De film, van de Olj/m-
L; pische Spelen van vo
rig jaar,Tokio Olympiade'heeft
nog maar net ons land bereikt
maar de verwachte discussies wa
ren dl in volle drafnog eer het
startschot ivas gelost. Het zal een
strijd blijven tussen sportliefheb
bers en filmminnaars en het beste
wat er in zit is een onbeslist. De
sport an- zal veel missen in dit
door Kon Ichikawa gemaakte j
werk; de filmfan daarentegen kan
kennis vemen van een majestueus j
gedicht.
Ichikawa is uitgegaan van een visie
die, a priori, niet documentair wilde
wezen. Hij heeft vele sporten die op
hot olympisch programma stonden
slechts terloops behandeld of overge
slagen, aan andere' sporten veel aan
dacht geschonken. Atletiek, de „moe
der der sporten", beslaat het grootste
deel, maar de man die zonder spikes en
sintels niet leven kan, zal merken dat!
zelfs van deze sport een aantal facet-'
ten achterwege blijven.
Nee, zeggen de sportliefhebber dus,'
in vrij grote getale, tegen deze film en
ze vragen om een getrouw verslag van
wat er in Tokio is gebeurd. Los van het
feit dat die gebeurtenissen door de te
levisie zijn vastgelegd en er boven
dien ze komen voor de sportvereni
gingen beschikbaar reportagefilms
zijn gemaakt, is het nooit de bedoeling
van Ichikawa geweest de Olympische
Spelen letterlijk te verfilmen. Een Ja
panse minister heeft al meteen gezegd
dat de film „een onvoldoende weerga
ve was van de spelen uit sporttech-
nisch oogpunt"; alle verdere kritiek
uit deze hoek zal niet meer dan een
herhaling of een aanvulling kunnen
zijn, waarbij het gelijk, vanuit dit
standpunt, gemakkelijk te halen is,
Maar Ichikawa heeft „de triomf eni
de tragedie van de mens in dit sport-1
gebeuren" ln beeld gebracht. En ook!
de sportliefhebber moet daar «naar!
vrede mee hebben. Hij moet niet zeu-,
ren: andere olympische films zoals
Rome hebben het in de bioscoop-j
theaters nooit gedaan en vonden pas
bij vertoningen voor sportclubs ruime,
belangstelling; het werk van Ichikawa;
maakt een goede kans een „publiek"!
succes te worden en ook de fervente
sportman zou het moeten waarderen
dat althans een aantal facetten van
zijn vrije tijdsbesteding of levensvul
ling zo schitterend aan de orde komen.
„Tokio Olympiade", als fUm gezien
dan. Het is een indrukwekkende film,
waarin de bedoeling van Ichikawa op
overtuigende en meeslepende wijze ge
stalte heeft gekregen. Hij heeft afge
zien. van de holle rhetoriek en nationa
listische bijgedacten die, Leni Ricfen-
stahls films over Berlijn 1930 beheer
sten en waarin de sport werd gebruikt
als aanleiding (of voorwendsel) tot de
Hitleriaanse Triumph des Wellens.
.Ichikawa ls een speelfilmregisseur met
een verfijnd gevoel voor poëtische lo
gos- de prestatie die op het sportter
rein wordt geleverd, komt voort uit de
mens: het ls dus zaak die mens te laten
zien.
Hij doet het en vangt daarbij tege
lijk alle essentialia van de sportge
beurtenis: de concentratie van een
Russische kogelstoter, de verrukte
vreugde van de 800 meterwinnares
Ann Packer, het grandioze duel op de
polsstok, de gratie van de turners en
turnsters, de hardheid van het volley-
ballduël tussen de Japanse en Rus
sische meisjes, de finale 100 meter he
ren, opgebouwd rond de formidabele
atletiekreus Hayes, de fabuleuze tech
niek van marathonwinnaar Abebe-
meteen de meesterlijke finale van de
film); het zijn allemaal voorvallen en
hoogtepunten die de quintesses van de
sport op een filmisch weergaloze ma
nier vertellen.
„Tokio Olympiade" is een film die
voor een belangrijk deel aan de mon
tagetafel „gemaakt" ls: Ichikawa moest
kiezen uit honderd kilometer film (70
uur), waar nu twee uur en tien minu
ten van zijn overgebleven. Het is een
bijzonder goede en verantwoorde keu
ze geweest, die een zeer dramatische
film tot resultaat had.
H. J. OOLBEKKINK
(Advertentie LM.)
- a najaar 1965
Als U nu of binnenkort een
kinderstoel nodig hebt... en U
wilt voor Uw kleine evengoed
de beste en mooiste kopen
die er is... kom dan morgen
eens kijken in onze Baby-afdeling
beneden.
Want daar begint de bijzondere
verkoop vam zwaar ver
chroomde kindentoeien, met
formica bekleed los tafelblad
(..,1/ kunt er dus ook een ufett/e
en stoeltje van maken).
Kinderstoelen, normale prijs
42,50 met formica voorblad en
fraaie bekleding op rugleuning
'en zitting, morgen voor nog
géén dertig gulden.
Morgenvroeg om 9 uur begint
op de tweede etage de verkoop
van deze zwaarverchroomde
kinderstoelen ln^
frisse kleuren,
voor
1 najaar 1965
Van een bekende Twentse fa
briek kochten, wij een enorme
partij lakens en slopen.,, die wij
morgen gaan verkopen vèr
onder de normale prijs.
Lakens en slopen van Twents
graiUnnen, die beter In Uw
linnenkast dan in onze maga-
zijnen kunnen liggen, In effen en
in geborduurde uitvoering.
Géin UK of idirift.
180x130cm
2-perioons likens ÈOq
in gladd® ui"0®""?
180 x 230 cm
69 x S7 cm
Morgen begint de verkoop van
deze Twents graslinnen lakens
in glad en geborduurd, de slopen
In glad, voor echte prijzenslag
prijzen.
GMn t«l. of schrift, bot.
TNJA ENKELE MAANDEN uitstel
Lheeft Jaap Flier gisteren don
foch zijn „Orpheuf' losgelaten. Te
geneen langzaam naar boven bewe
gend. achterdoek daalde het Neder
lands Danstheater af in de onderwe
reld, waar overeenkomstig de an
tieke mythe Orpheus zijn gestorven
Eurydice zocht om haar naar het le
ven terug te voeren. Het bleef in die
mythe èn op het toneel bij goede bé-
doelingen. Orpheus werd verliezer
door eigen zwakheid en met Jaap
Fliers, oorspronkelijk voor het Hol
land Festiual bestemde, dansdranid
verging het niet anders.
Al had het publiek in de
Haagse Koninklijke Schouwburg ër
woensdagavond veel waarderend ap
plaus voor over, een gaaf, voor
zichzelfsprekend en overtuigend kunst
werk bleek hat niet. Een imponerend
theaterstuk was het ongetwijfeld wel:
met dat van zwart en blauw dreigende
decor; met al die brede getourmen
teerde dansbewegingen en met - als
belangrijkste gegeven de Orpheus-
muziek van Strawinski (met wisse
lend Lndrlngingsvermogen gespeeld
door het jonge Balietorkest onder |éi-
ding van Louis Stotijn). Maar dte
combinatie van spectaculaire aankle
ding met dito dans en muziek sloot
niet hecht genoeg: de componenten
stonden te vaak los van elkaar. Aat
Verhoogs bewegende decor was met
zijn heftige half-llguratleve taferelen
een beklemmende schildering, maar
zoog de aandacht weg van het toneel-
gebeuren, waarvoor hij met een minA
der gelukkige, te decoratieve hand
ook de kostuums had ontworpen.
Decoratieve elementen domineerden
ook hinderlijk in Jaap Fliers dans-
composlUe. Alleen de' grote solo van
de zoekende Orpheus en het duet met
zijn hervonden Eurydice kregen een
sterke, authentiekwerkende, drama
tische geladenheid, maar het gedoe
van furiën en bacchanten bereikte
geen expressiviteit en bleef voorname
lijk theatraal opvulsel bij die nu een
maal een half uur vergende muziek.
Een vondst bjeek het allerminst, dat
Flier als Orpheus' tegenspeler een „en
gel van de dood" liet optreden: een
schablone-figuur. die nergens als ka
rakter werd uitgewerkt. Daardoor
kreeg de symboliek van dit Orpheus-
ballet geen diepte en werd de hele ver
toning ondanks incidenteel boeien
de vertolkingen van Charles Czarny,
Ann Hyde en Willy de la Bye me
rendeels een-pathetische slag in .dé
lucht. „y:
Fliers handicap is nu eenmaal, .dat
zijn voorkeur uitgaat naar diepzinnige
dramatiek, hoewel hij er nauwelUké
da nataal voor heeft en zijn talent veel
heter raad weet met minder proble-i
matische lyrische dans. Zoals >hili 'V.
hier weer bewees met dat duetje, een
van de weinige passages, waarin de
dans eejv eenheid vormde met Stra-
wlnski's muziek, sober, helder en sterk
aansprekend.' rfev
i Het Rotterdamse publiek kon glsteéj
-avond tor"de Rotterdamse Schouwburgf
niet Filers werkstuk kennismaken.
A. T. I
