ms®
Harm Ottenbros: 'Ik pakte
Stevens met oud foefje'
H
B
k
■8
Oudkerk liet zich niet ie tang nemen
MIDDELMATIG
AMATEUR WERD
GROOTMEESTER
ËÏRiSR^
üsumw®®1
CJUU/a:
i
llQMHHHHHBi
1 WÊ
mmm
DOOR KWALITEIT
si I S
- - HL
■Pil
MIS
i 'é--iWïM
.ii—J
iSiteilp
8pp
H
-
a
Zonder durf
Reserve
Tevreden
Bracke veel te
sterk in finale
UITSLAGEN
WK WIELRENNEN
pag. 6 - maandag 11 augustus 1969
door ROB van dsn DOBBELSTEEN
ZOLDER, maandag. En
toen klonk liet Wilhelmus.
Voor liem. Voor Harm Otten
bros, de nieuwe wereldkam
pioen der beroeps renners.
Zal iemand ooit weten, wat er
in de kleine Nederlander om
ging, toen hij de eerste lonen
van zijn volkslied hoorde?
Zal hij dat zichzelf eigenlijk
nog ooit herinneren? Mis
schien dacht hij aan zaterdag,
toen hij na de „Omloop van
Terlaemen" te hebben ver
kend, bij zichzelf zei: „Dat is
een, parcours je voor mij".
Misschien ook dacht hij aan dat
moment, toen hij samen met Ger-
ben Karstens, Wllfried Bölke en
Roger de Vlaeminck naar de op
dat moment leidende elf renners,
waaronder Walter Godefroot, Jan.
Harlngs en Evert Dolman was ge
wipt. Maar het meest waarschijn
lijk is, dat hij dacht aan die laatste
20 meter, toen hij zijn voorwiel
centimeter voor centimeter voor
bij dat van Juüen Stevens zag glij
den en toen plotseling begreep,
dat hij op weg was de wereldtitel
te veroveren
Kalm
Die sprint Harm Ottenbros kon er
een half uur na de wedstujd betrek
kelijk kalm over vertellen. In zijn wftf
ruim zittende, gloednieuwe regen
boogtrui zei hij: „ïk dacht maar steeds
aan de Omloop van de Fruitstreek,
begin dit Jaar in België. Toen zat ik
ook met Julien in de finale. Ik vertrok
toen van kop af en -werd met 20 centi
meter verschil verslagen. Ik wist één
ding zeker: als ik wereldkampioen
wüde worden, moest ik hem voor zien
te krijgen. Ik wilde uit zijn wiel de
marreren. Ik pakte hem met een oud
foefje. Ik sprong weg en kneep plotse
ling in de remmen. HU trapte erin,
kwam aan kop en toén was het ge
bakken".
Zo eenvoudig als Harm Ottenbros
het vertelde, zo zenuwslopend was het
vpor de toeschouwers geweest. Tot 300
PU '-mBÊÊÊÊm
fe# jpSaPïRi
'O. - 'Sifcaêl
UK.
mlwf <•-. - -
Mot twintig centimeter voorsprong op .lullen Stevens (links) has It Herm Ottenbros het wereldkampioenschap binnen.
meter voor de eindstreep kropen de
drie ronden voor het einde uit een
kopgroep van acht renners ontsnapte
Belg en Nederlander, slingerend over
het in de hitte smeltende asfalt. Ste
vens voorop, Ottenbros erachter. Ste
vens na dc wedstrijd: „Vlak voor die
streep wist lk ineens, dat ik had ver
loren. Een Jaar waken geleden had ik
nog met Willem U-Gazelle ploegleider
Ton Visscer over Ottenbros staan pra
ten. Ik had hem gezegd, hoe jammer
ïlc het vond, dat Harm in de Tour niet
éen rit had gewonnen. Vissers zei me
toen, dat Harm te nerveus was ge
weest Dat Harm veel te vroeg was
gaan sprinten, terwijl hij juist In de
korte spurt zo snel us. Ik weet het nog
goed. Vissers zei, dat Ottenbros op dal
punt misschien wel één van de besten
ter wereld wa«. En toen lk vanmiddag
daaraan dacht, wist lk, dat !k verloren
was. Ik had het op een lange sprint
moeten gooien. Dat ik ooit zo stom
had kunnen weren".
'Sur place'
Stevens had gelijk. Het was dom om
met Ottenbros eei. „sur place" aan te
gaan. Toch probeerde de Belg het nog,
maar verslaggever Fred de Bruyne
veïtelde toen de Belgische tv-kljkêrs
al dat Ottenbros zou winnen. Zoals
luttele seconden later bleek, terecht
Ottenbros word wereldkampioen. Hij
smeet zijn wiel duidelijk zichtbaar als
eerste over de glimmend zwarte pot
loodstreep, die de dikke witte ean-
komstlijn in twee helften sneed.
Ottenbros wereldkampioen. Een
grotere verrassing Was niet mogelijk
geweest. Vooral da Belgen stonden
verbijsterd naar de huldiging te kij
ken Ondanks de ruzie, die er in dc
Belgische ploeg zou zijn, leek hat voor
onze zuiderbuien al direct na de stmt
een zeer leuke dag te worden. Natuur
lijk, Eddy Merckx zat niet voorin. Het
„wonder op wielen" werd by zijn
doorkomsten in het peloton zelfs dooi
het publiek uitgejouwd
Boezemvriend
Maar wat wist het publiek van het
akkoord dat Godefroot én Merckx
volgens Belgische insiders hadden ge
sloten. Merckx, die met een wereldti
tel niets extra's meer kon verdienen,
hij zit wat zijn startgeld van DOOO.—
per criterium betreft, toch al san het
plafond, zag wel tets in Godefroot flla
wesreldkompioon, „Dat wan de enige
mogelijkheid om in de criteria na hel
wereldkampioenschap toch nog wet
meer geld In het laatje te brengen, zó
had hij geredeneerd.
En Merckx had natuurlijk niet he
lemaal ongelijk. "Wereldkampioen Go
defroot tegen de Tour de France-win-
naar Eddy Merckx, dat doet het wel
bi) de „Inrichters" van do Belgische
criteria en bij het publiek nog meer.
Godefroot mocht daarom al snel na d?
start naar voren gaan, samen fflet
Merckx's „boezemvriend" Jullén Ste
vens als tweede pion In het spel, Dp
zeer sterk en Intelligent rijdende Dol
man glipte met de twee Belgen mee
evenals Jan Harlngs, Dahcelli en nog
zes anderen. Het bleek de beslissende
slag, want alleen Karstens Waat-
matis zei over hem, dat hij dê enige
was. die nipt als een „Nederlander"
reed, omdat hij zich eau de voorge
schreven ploegtactlek had gehouden
Roger de Vlaeminck en Bölke
kwamen er nog bij, Toen werd de
loopplank ingetrokken.
Aarzeling
Vijftien man onder wie vier van de
formidabel rijdende Nederlandse
ploeg alleen Wltn Schepers Moest
na een valpartij de strijd staken le
ken zich te gaan opmaken voer
eindsprint met Godefrdot en D&neélli
uiteraard als grootste favorieten. Maar
toen kwam die „jump" van Julien
StevenB. Drie ronden voor tijd. Juist
op een moment dat het kopgroepje
door pech, onmacht en een felle zon
als een overrijpe vrucht uit elkaar
was gebarsten. Alleen Harm Ottenbros
ging mee, Godefroöt wachtte op Dan-
celli en Dancetll wachtte op Godef
root. Een aarzeling, dié voor de Ne-
dedads/Belgische - tandem genoeg
was om zoveel afstand te nemen dat
de sprint in alle rust kon worden uit
gevochten. Een daarin bleek Harm
Ottenbros dan de slimste, „Niet te ge
loven" zuchtte een verbijsterde ploeg
leider Ton Vissers, „een wereldkam
pioen in mijn pleog".
door ROB van den DOBBELSTEEN
ANTWERPEN, maandag. Harm Ottenbros flitst zondagmiddag,
10 augustus 1969 om 16.28 uur als eerste over de aankomstlijn in
Zolder. Hij is wereldkampioen bij de beroepsrenners. Een bijna niet
te geloven prestatie van een coureur, die eigenlek alleen in Neder
land voor vol word aangezien, Het buitenland kende hem nauwelijks,
zoals hij ook in eigen land tot voor drie jaar geleden niet of bijna
niet bekend was.
Dc op 2? Juni 1943 Ui Alkmaar
geboren zoon van Jan Oitenbrok
een amatcurccurcur met meer dan
regionale betekenis breekt eigen
lijk pas door als hl) professional
wordt. Als amateur zBgoviert hij on
danks zijn voortreffelijke sprint in
sléchts twee grote stad-tot-stad
wedstrijden: dc klassieker, de ronde
van Friesland en de Dorpeitomloop
van Drente. Criteria wint hit even
wel in overvloed. Tussen 1982 en
1966 rijdt Harm als amateur 43 keer
winnend door de finish. Maar veel
Indruk maakt dat niet.
Joop Mlddcllnk, coach van dc Ko
ninklijke Nederlandse Wtalren Dnte,
neemt hem in 19G5 toch mee naar de
Ronde van Toekomst Hij rijdt daar
slecht Ais een renner zender durf
Joop Middel'nk vertelt bij Ihute-
komrt: „Dat leek nergens op. Het is
een anrd'gp, middelmatige amateur,
die goed kan sprinten. Als professio
nal wordt het niets."
Tooh treedt Ottenbros toe tot de
rijen der beroepsrUders. Begin 1967
zet hl) zijn handtekening onder een
contract, dat hem bindt aan Willem
II-Gazelle. Zhn vuurdoop bfj de pro
fessionals krijgt hy In de Ronde van
Begïe. Hij treedt niet op de voor
grond, maar doet dat een maand ia-
tor 'n dc ronde van Italië des te
meer, Onnteuw blijkt zUn snrlnf een
sterk wapen. Hl) wordt twee keer
tweede In massasprints en dat geeft
hem zoveel vertrouwen, dat hU er in
dc Ronde van Zwitserland echt on
los durft te gaan, En zo waar, hij
wint eén étappe vlak daarop gevolgd
door een zege In een criterium In
Goirlc.
Naar de Tour de Franco gaat hij
niet en hij wil zich daarom des té
beter voor bereiden op het wereld
kampioenschap In Heerlen, Maar
Harm wordt als rereserve aangewe
zen. Vla de telefoon bedankt hU voor
d'e „oer". Harm had rechtstreeks In
de ploeg gekozen willen worden. Een
beslissing, die tekenend Is voor het
karakter voor eon jonge broeparen-
ner, dié plotseling begrijpt, dat hij
moet gaan knokken. Die gaat leren
Inzien, dat een beroepsrenncr ner
gens komt, ala hij niet een keer iets
durft.
Heeft die plotselinge „wil" van
Harm lets te maken met het feit. dat
hij trouwt met P>a Hovinga uit Pa-
terswoldc en de verantwoording
voor een gezin krijgt te dragen?
Wellicht. Ech feit Is het, dat Harm
in 1088 hl) Is Inmiddels naar het
Brabantse Hnogerhelde verhuisd om
dichter bU het „Koergebcuren" te
*l)n sterk doorbreekt,
HU wint acht wedstrijden en
Wórdt prompt uitgenodigd om deel
te nemen aan de Tour de Franco. Hij
rijdt in de eerste helft van janques
Goddets circus opvallend regelmatig
maar moet In de Pyreneeën onder
vinden, dat hij niet kan klimmen en
dat nooit zal leren. Hij geeft op, be
reidt zich nauwgezet voor op het
Nederlands wcgkamptoenschap maar
-wordt tweede.
Ylsscrs, zijn baas toont zich tevre
den, Bogin 1909, hU Is dan al vader
van zijn nu ruim één Jnar oude
doohtert.1i> Fable, tekent Ottenbros
«»n twpeladg contract. Dc altijd
geed^emutete „HatnpJe" hH heeft
een bijzonder droge, typisch Noord-
hnMandsc humor maakt tegelijk
zlln plannen bekend. „Ik zie," zegt
hU» „vier hoogtepunten. Eerst mik ik
op een voorjaarsklassieker, dan op
één of twee rit overwinningen ln de
Tour de France, als derde komt het
Nederlands kampioenschap en ten
slotte de strijd om de wereldtitel."
Van de voorjaars klassieker komt
niets, In de Tour dc France wordt
hij eerst door Barry Hoban en ver
volgens Herman van Sprlngel van
een étappe overwinning afgehouden
en in het Nederlandse kampioen
schap wordt hjj zoals trouwens ie
dereen, verrast door Jacques Fr\j-
ters. En dan komt Zolder, De Om
loop van Terlaemen. Harm ziet kan
sen. HU voelt zich al een paar weken
In goede vorm cn daarom Is er bU
hem een zeker optimisme. „Mijn
aankomst cn mijn koerslnzlcht zijn
beter dan alle nndere onderdelen
van het wle'ervak," meent hij als hü
zondagmorgen op zijn flets stapt. Uil
klaagt alleen tivcr het hete weer.
„Dat ligt me niet," zegt de man (l'e
ztehzelf vol zelfspot de „Adelaar van
Hnogerhelde" noemt, Zeseneenhalf
uur later Is hU wereldkampioen der
beroepsrenners. Na een wedstrijd
waarin hl) formidabel reed. Na een
wedstrlid waarin hij alles durfde.
Joep Mltldelinkt „Ongelooflijk, Wat
is dat knaap ie sinds hl] beroepsren
ncr is geworden, veranderd."
(ADVERTENTIE)
AtfltfU'„90M"
met icti roe (doppen.
9 nieuwe verbeteringen. oa.aa.SO
Adldit'i.Wtinblty"
mal Adipan- noppenzooi cn. 6S,-
AdIda«-„Eufop* Cup"
mal schroefdoppan. ca. 0O.BO
Adlda«*„Rlo"
nilt Adlpan-noppenzool. oa. B1,BO
Adldaa-t.BsntliBo"
mol achroefdoppen, i
AdldM-„La Pat"
met blauwe noppentool. oa. 33,-
Vraag Adidas Katalogu* wi bi] Importeur:
J. van Kfioyk, Postbus 77, -
ValkeniWMfd.
door ROB van den DOBBELSTEEN
ANTWERPEN, maandag. Dat schot. Die scherpe knal,
die zich zaterdagmiddag echoënd een weg baande door de
zware patattenlucht van het Antwerpse Sportpaleis. Het
moet Jaap Oudkerk als een zoetgevooisd gitaar-akkoord in
de oren hebben geklonken. Het betekende immers, dat hij,
de wereldkampioen der amateurstayers 1964, nu diezelfde
titel bij de beroepsrenners had veroverd.
Met recht „veroverd". Want in
die waanzinnige „steile" wand van
motorduivels en fietsende waag
halzen, bestonden geen combines.
Verbrand waren ze, verteerd door
de niet te blussen eerzucht van
twee coureurs: Jaap Oudkerk en
Theo Verschuerên. Opgepept als
ze werden door hun soms op milli
meters langs elkaar schurende
gangmakers Bertus de Graaf (63)
en Joop Stakenburg (41), kon er
aan samenwerking met de andere
over het 250 meter lange ovaal tol
lende combinaties niet worden
gedacht.
Er moest In de2e ongelofelijk spec
taculaire finale gefietst worden en wel
70 hard mogelijk. Toch wilde Bertus
de Graaf na die laatste onwaarschijn
lijk lang durende tien ronden, waarin
Theo Verschueren tot op vijf meter
van Oudkerk kwam om dan als door
een onzichtbare band met een ruk van
de rol te worden getrokken, nog pra
ten over de tegenwerking, die hij van
alle anderen had gehad. Het klonk een
beetje onwaarschijnlijk uit de mond
van deze uitgekookte doorgewinterde
entraineur. Wie toch, had de zaterdag
zo machtige Oudkerk ook maar een
strobreed in de weg kunnen leggen,
Alleen Theo Verschueren en in veel
mindere mate Leo Proost waren daat-
to# ln staat geweest. De rest werd
eenvoudig verpulverd. Onder de als
maar rondmalende benen van de Ne
derlander. Jaap Oudkerk was als vier
de gestart; Theo Verschueren als eer
ste. Het was een loting, die de voo»-
spelllng dat de Belg wereldkampioen
zou worden, bijna tot een vaststaand
lelt verhief. Wie immers, zouden od
zïm „eigen" baan vertoevende Ver
schueren van de leiding kunnen drin
gen? Op Jaap Oudkerk had de loting
en het steeds sterker wordende ge
rucht, dat Verschueren een formidabpl
aantal frankjes ter beschikking had
gesteld aan diegene, die hem wilde
helpen, nochthans weinig indruk ge
maakt
Geleefd
Oudkerk: „Ik ben geen moment
bang geweest. Ik vertrok met een vas
te overtuiging. Vorig Jaar al m Rome
heb ik gezegd, dat Antwerpen het
voor mij moest worden. Ik heb er he
lemaal naar toe geleefd. In het begin
van dit jaar veel criteria gereden en
op tijd wat rust genomen. Daarbü
komt dat ik in Bertus de Graaf een
goede gangmaker heb en dat ik od
winterbaneh gewoon de regclmatigste
ben geweest. Als men over de laatste
twee jaar voor elke winterbaanweri-
stryd punten toekent, ben ik verreweg
de eerste,"
Geen angst dus bij Oudkerk. Naar
later bleek terecht. Binnen tien minu
ten schoof hij langs het hele veld tot
bij Verschueren, waarmee hij toen een
duel aanging, dat het goed gevulde
sportpaleis boven op de banken
bracht. Stakenburg en De Graaf
stuurden hun machines zo dicht bij el-
Bertus de Graaf met Jaap Oudkerk m 2ijn „zog" op weg naar de wereld
titel brj de stayers.
kaar, dat een botsing en een afschu
welijk ongeluk onvormUdeRjk leek
Joap Oudkerk over dat moment: „Ik
heb toen even het idee gehad er mee
te stoppen Ik waag mijn leven niet,
dacht ik, en ik gmg van de rot af
Maar Bertus de Graaf hielp mij over
dc schrk heen cn even later was Ik
toch langs Versehuerpn
Bloedhoml
Oudkerk is met meer van de kop
weggeweest Maar wat had hij hel
Boms moeilijk. Keer op keer joeg Ver
schueren hem onder een oorverdovend
tumult als een bloedhond op tot In de
nabijheid van de achter Noppie Kooh
rijdende Leo Proost. De bedoeling van
beide Belgen was duidelijk. Oudkerk
moest m de tang worden genomen
Maar ook deze hindernis nam de Ne
derlander op superieure wyze. Na
bijna een uur te hebben gefietst. Het
hij Proost „ter plaatse", en dat ver
leidde dc coach van de Nederlandse
stayers Martin Wterstra tot de uit
spraak: „Als hij nu ook Delillo en
Meuleman nog weet te passeren, ib
Oudkerk wereldkampioen."
Wiersma dacht hetzelfde wat ieder
een dacht. .Meuleman zou tn het ,stel"
zitten Meuleman zou Oudkerk moeten
opvaneen. Maar opnieuw bleek hoe
moeilijk het stayers wereldje is te
doorgronden. Hoewel De Giaaf en
Meuleman elkaar nog donderdag
avond Ln de douches van het Sportpa
leis spiernaakt te lijf waren gegaan,
bleek er van een eonfroyerse tussen
be.tde heren nu niets meer over te zijn.
Meuleman draaide de gaskraan wijd
open en bleef uit de buurt van Oud
kerk, die nu de ruimte kieeg om Ver
schueren van zich af te houden. Do
Graaf mocht dan na afloop woedende
beschuldigingen uiten aan het adres
van Meuleman, omdat hy de Neder
landse combinatie voortdurend in de
vuile wind had gezel: het tegendeel
was waar. Als er dan toch een combi
ne was in deze stay eis finale, dan be
stond hy tussen De Graaf en Meule
man. Verschueren zei na afloop met
voor niets dat Meuleman hem had
verraden en dat juist deze Belgische
gangmaker hem van de zege had af
gehouden De zege, die nu voor Jaap
Oudkerk was. Zei de nieuwe wereld
kampioen tijdens een in allerijl geïm
proviseerde huldiging in een restau
rant aan de Keiserlei: „Combines of
geen combines. Ik heb de tdtel en dat
is het belangrijkste".
ANTWERPEN, maandag. Ferdi
Bracke het kon bijna niet anders
werd wereldkampioen bU de beroeps-
achtervolgers. Bracke, die zich na de
Tour de France alles heeft ontzegd om
naar deze titel te kunnen reiken, was
ln de finale een volle klasse sterker
dan de toch ook „redelijk" fietsende
Porter. De Engelsman kreeg geen kans
tegen de als een „plaatje" over het
ovaal stu'vende Bracke. Al na 2450
van de S0Q0 meter werd Porter inge
haald
Peter Post (verloor in de halve fi
nale van Bracke) en Gert Bongeis
(verlies tegen Porter) streden om dc
derde plaats. Peter won nadat Bon-
gers lange tijd had geleid. Ook Post
haalde zijn tegenstander in. Een pres
tatie waarmee deze „oude meester"
zich bijzonder verheugd toonde,
De uitslag van de wegwedstrijd: I.
Wfreldkamplocn Harm Ottenbros
(Ned) 262,860 kilometer ln 6 uur 23
minuten 44 seconden, 2. Stevens Bel)
Swerta (Bel); 6. Harlngs (Ned): 7, Ca-
tieau <Fra): 8 Paollm (Ita); S Kar
stens (Ned); 10 Wolishohl (Wdl); II.
Dolman (Ned); 12. B Guyot (Fra), 13
Fr (j ten. (Ned); 14. De Vlaeminck
(Bel), is Agostinho (Por): 16, Blofava
(Ita), 17 San Migue-1 (Spa). 18
18. Mcndcs (Por); lfl. Godefroot (Bel);
20 Bólke (Wdl) allen op 221; 24 Van
Loay (Bel); op 4 min. 35 sec25 Ste
vens (Ned z t26 Wagtmans (Ned)
e t34 Du Bots (Ned) op 5 min 10
sec 40 AnquctU (Fra) z t,
De uitslag van de stayersflnale: I,
wereldkampioen Jaap Oudkerk (Ned)
160 km in luur 33 min 59.79 sec. (ge
middelde 03.631 km/u.); 2 Verschue
ren (Bel) op 200 meter. 3 Dc Lllio
(Ita) op 3 ronden en 235 meter, 4
Proost (Belg) op 6 ronden en 245 me
ter 5 Kemper (Wdl) op 7 ronden en
115 meter
