I
wordt
m
ROTTERDAMS DAGBOEK
Mr. H. G. van Everdingen: 'Ze onderhandelen met het pistool op de borst'
m
Wie is beste voetballer?
DR. DE GRAAF NEEMT
AFSCHEID VAN KEURINGS
DIENST VAN WAREN
De SABA is bijna blut
ROTTERDAM RIJNMOND
iPostzegelplan
Consequenties
Restaurant
■dSMSk
Beleefd
boekhouder
DOW CHEMICAL (NEDERLAND) N.V.
Brief aan dagboek
Wotities
pagina 4 zaterdag 14 maart 1970
'Aan de westkant van het huls is de
afstand door de tuin van .D'Oli-
phant" tot het opgespoten terrein van
.Rotterdam amper dertig meter. Theo
retische mogelijkheid, dat daar straks
een kille kraakinstallatie komt te
staan. Het „postzegelplan" dat op di
verse punten herzien moest worden.
Het beroep is nog hangende, maar
Rotterdam staat al aan het hek van
-,D1OUphant".
Rond de 20ste februari van dit jaar,
toen de heer en mevrouw Van Evcr-
- dingen op reis waren in Zuid-Fortu-
i gal, werd er op „D'Oliphant" een
brief van burgemeester en wethouders
- 'yan Rotterdam bezorgd. Bij hun
thuiskomst, enkele dagen later, lazen
de heer en mevrouw Van Everdingen,
dat Rotterdam van plan was het pont-
veer naar Heenvliet op te heffen. De
kosten (men zegt 270.000 gulden per
jaar) waren te hoog. Vóór 1 maart
moesten mr. Van Everdingen en zijn
'vrouw Rotterdam laten weten hoe ze
'erover dachten.
Rotterdam stelde een regeling voor:
Per 15 maart het veer uit de vaart ne
men. Het dagmeisje, de werkster en
de naaister zooden op kosten van de
ROTTERDAM, zaterdag. Een
deel van het plafond van de toegangs
hal irv de Hervormde Vredeskerk aan
de Lede in Vreewijk is.gisteren naar
beneden gekomen, waarschijnlijk
doordat een straaljager de geluidsbar
rière doorbrak. Een stuk van ongeveer
tien meter lengte stortte neer.
De heer en mevrouw van Ever-
dingen met een van hun honden,
J)E oprukkende bulldozers, die in
Botlek en Europoort ruim
baan maken voor kraakinstalla-
-tiès en olietanks, staan dreigend
-yöor de hekken van het eeuwen-
.oude kasteeltje „D'Oliphant".
ïn de verpletterende opmars van de
Rotterdamse industrie is de veste
overeind gebleven. Rotterdam mag er
niet door. Een benarde veste welis
waar, want ondanks de bescherming
van monumentenzorg Is het beleg In
feite al begonnen.
Kasteelheer mr. H. G. van Everdin
gen (hoofddirecteur van de Nationale
Lévensverzekeringsbank) en zijn
'vrouw zijn de laatste bewoners van
het dorpje Nieuwe Sluis, dat al van de
kaart geveegd is. Het voortbestaan
van het uit 1592 daterende kasteeltje
is vooral de laatste jaren onzeker ge
weest. Het stond de uitbreidingsplan
nen ven het Rotterdamse industriegc-
bied In da weg. Mr. van Everdingen,
sinds '53 eigenaar van „D'Oliphant",
won zijn gevecht om het behoud van
zijn huis. Tot twee maal toe besloot de
Kroon, dat de buitenplaats gehand
haafd. zou blijven. „D'Oliphant" be
landde onder de vleugels van Monu
mentenzorg. En daarmee leken de
problemen opgelost.
Maar in de jaren die volgden kwam
- dè industrie steeds dichterbij; ook het
Hartelkanaal kwam gereed en sneed
'- hét buiten van de familie Van Ever
dingen van de bewoonde wereld ef.
Hét dorp Heenvliet, waarvan het ge-
-zin sociaal en economisch afhankelijk
.Is, was aan. de andere ant van het
water kómen te liggen.
1 - In de herfst van '67 trof Gedepu
teerde'Staten, van Zuid-Holland een
regeling, waarmee de gemeente Rot
terdam en de familie van Everdingen
akkoord gingen: tussen Heenvliet en
„D'Oliphant" zou de gemeente een
pontveer inleggen door het Hartelka
naal. Het veer kwam er; de landop-
spuitingen overigens ook. Het fraaie
kasteeltje en het armzalige stukje
.„landschappelijk daarbij behorende
terrein" ligt nu in een put, ingeklemd
tussen persleidingen en opgespoten
zandlicbamen. Zoals het' met een
•praktische term werd aangeduid: „het
postzegelplan". Een postzegel op een
groot vel wit papier.
De veerpont, die de dienst onderhoudt tussen Heenvliet en d'OIIphant.
„D'Oliphant": staan laten tussen de olietanks?
door WIM AMMERLAAN
gemeente per taxi van en naar „p*
Olipbant" worden gebracht. Ook de
gezinsloden van mr. Van Everdingen
konden voor rekening van de gemeen
te met een taxi voor boodschappen of
wat dan ook naar Heenvliet worden
gebracht.
De termijn van 1 maart verstreek
zonder dat mr. Van Everdingen van
zich liet horen. Via zijn Dordtse advo
caat heeft hij b, en w, van Rotterdam
afgelopen donderdag in een nota van
acht foliovellen zijn gedachte over het
voorstel wel erg duidelijk gemaakt:
„Rotterdam scnijnt te menen dat men
de voor bewoning en onderhoud van
de buitenplaats benodigde communi
catie met de bewoonde wereld kan
waarborgen door een dagmeisje, een
werkster en een naaister over een af
stand van ongevec-r 1215 kilome
ter aan te voeren. Dit' is een illusie."
Vanuit een schitterend 18de-eeuwse
fauteuU in een van de kamers van het
kasteeltje, waarde schafturen van de
grondwerkers de rust even hebben te
ruggebracht, zegt mr. Van Everdingen
waarom hij niet eerder kon of wilde
reageren: „In enkele dagen tijd kun je
niet zo'n belangrijke beslissing nemen.
Dat moet je rustig kunnen overden
ken, Rotterdam heeft duidelijk niet
begrepen wat de consequenties isljn.
Er wordt wei gedacht aan ens en aan
het personeel, maar wat denkt u van
de leveranciers, die moeten straks ki
lometers gaan omrijden. Mijn vrouw
en ik hebben de dokter nog wel eens
nodig. Nu is het zo, dat hij een paar
kilometer heen en terug moet afleg
gen, maar dat zouden er dan straks
een stuk of dertig worden. In een
groot huis als hel onze heb je wel
eens een timmerman nodig; nou en
die gaat echt geen dertig kilometer rij
den om iets te komen repareren."
En: „Ik begrijp Rotterdam wel. Wij
zijn lastige mensen, die erg Ln de weg
zitten, maar ten slotte hebben wij niet
voor deze situatie gekozen. Er is een
bestemmingsplan voor dit gebied, dat
bepaalt, dat er havens en industrie
komen. Maar er is ook van hogerhand
beslist, dat ons huis gehandhaafd moet
blijven."
En: „Het huis kan nu nog gedreven
worden, maar wanneer de ader van
Heenvliet nu ook nog afgesneden
wordt, is wonen hier praktisch uitge
sloten. Misschien dat ons protest aan
b. en w. van Rotterdam tot andere ge
dachten zal brengen, maar men moet
toch inzien, dal het onverkoopbaar is
%vat er allemaal met D'Oliphant ge
beurt. Wat moet ik nou als straks bij
wijze van spreken de olietanks in
mijn tuin staan," Mr. Van Everdingen
maakt er geen geheim van, dat hij
best bereid is van zjjn kasteel afstand
te doen, maar: „Toch zou het een gru
wel zijn als we uit dit huis zouden
gaan."
RESTAURANT
Wat er ln dc toekomst met OU-
phant" gaat gebeuren, is nu nog een
onzekere zaak, Mr, Van Everdingen
onderhandelt over de verkoop van het
kasteel, „Misschien wordt het wel een
restaurant," zegt h\\, „maar dan zullen
de exploitanten toch zéker verlangen,
dat het huis goed bereikbaar blijft."
Hot is praktisch uitvoerbaar ,,D'
Oliphant" voorzichtig af te breken en
op een andere plaats in een betere
omgeving zorgvuldig te herbouwen.
Zoals in Rotterdam met Kuyl's Fun
datie gebeurd is. Er is herhaaldelijk
over gepraat, jaren geleden al,
Mr, Van Everdingen weet een goede
mogelijkheid: „Aan de rand van het
pleintje ln Heenvliet, waar al die leu
ke historische gebouwtjes zijn opge
knapt, ligt een stuk open land. Daar
zou het prachtig kunnen. Kijk, histo
risch is het natuurlijk zwak, „D'OII
phant" hoort hier, en eigenlijk ner
gens anders, maar je moet ook een
beetje praktisch denken en dan maar
voor hot minst kwade kiezen. In de
gegeven omstandigheden zou het de
beste oplossing zijn."
Maar waar stuit het dan op af?
Mr, Van Everdingen ten slotte: „Ik
denk op de kosten. Rotterdam zegt dat
hot zeker twee-miljoen gulden zou
kosten, maar Monumentenzorg hoeft
mij verzekerd dat 300 gulden per ku
bieke meter het hoogste bedrag is ge
weest dat er ooit voor een dergelijk
karwei is betaald. DLt huis heeft een
inhoud van tweeduizend kubieke me
ter en het zou dus op zo'n zes tot ze
ven ton komen. Dat is heel wat anders
dan twee miljoen. Ik weet niet wat
Roterdam eigenlijk wil. Ze onderhan
delen met het pistool op de borst. Het
maakt echt geen pretfge indruk da
we zo scherp in de tang worden geno
men."
Het verschil tussen Rinus Israel en Jan van
Beveren is m «ïe competitiewedstrijden van
zondag ongewijzigd gebleven. Dat betekent dat
Feijenoords verdediger de ranglijst van ons
voeÉbaïZersfeïassement voor de tweede achter
eenvolgende week aanvoert met een voorsprong
van zegge en schrijve tweehonderste punt op
zijn Spartaanse rivaal.
Het klassement luidt nu:-
1. Israel (Feijenoord) 7J57 (174 uit 23); 2. Van Rinus Israel
Beveren (Sparta) 7,55 (151 uit 20); 3. Èikelenboom (Fortuna) 7J30
(146 uit 20); 4. v. d. Burg (Hermes DVS) 7£7 (160 uit 22); 5. Jansen
(Feijenoord) 7,26 (167 uit 23); 6. Van Hanegem (Feijenoord) 7J.8
(158 uit 22); 7. Van Nierop liermes. DVS7,15 (143 uit 20); 8.
Lïbregts (Excelsior) 7,09 (156 uit 22); Bosveld (Sparta) 6,85 (137
uit 20); 10. en11. Laseroms (Feijenoord) en Eijkenbroek (Sparta)
6,83 (157 uit 23); 12. en 13. Romeijn Feijenoorden Van Kooten
(Hermes DVS) 6,81 (143 uit 21); H.^reijtel (Feijnoord) 6,78 (156
'uit 23); 15. en 16. Moulijn Feijenoorden Ter Horst (Sparta) 6,74
(155 uit 23); 17. Bassant (Excelsior) 6,71 (141 uit 21); 18. Van Dui-
penbode (Feijenoord,) 6,69 (154 wit 23);_19.,en 20. v, d. Roer en Van
Beveren (beiden SVV) 6,65 (resp, 153 uit 23.en 147 uit 22).
ROTTERDAM,
Op 31 maart zal dr H. dc Graaf
definitief afscheid nemen van de
keuringsdienst van waren, waar
aan htf als deskundige op het ge
bied van de luchtverontreiniging
was verbonden, na z\jn pensione
ring in juni vorig jaar als advi
seur,
Dr H. de Graaf werd op 21 juni
1904 te Marum (Groningen) geboren
Hij volgde het gymnasium in Sneek
en Zutphen en studeerde scheikunde
in Amsterdam en Leiden, waar hij in
1930 promoveerde.
Na zijn studie was hij te Leiden
enige tijd werkzaam op het gebied
van gasexplosles bij de staatsmijnen.
Van 1931 tot 1934 was hij assistent bij
prof, dr Ir A. J. Kluyver op het labo
ratorium van technische microbiologie
te Delft.
In 1934 werd dr De Graaf benoemd
lot scheikundige bacterioloog aan 4®
Keuringsdienst van Waren voor het
gebied Rotterdam. Van 1938 tot 1940
heeft hij meegewerkt aan het testen
van gasmaskers en rubberpakken,
waartoe de gemeente Rotterdam het
initiatief had genomen.
Luchtverontreiniging
Als één der eersten ln Nederland
heeft dr De Graaf zich beziggehouden
met het onderzoek naar de luchtver
ontreiniging. Reeds in 1948 werd on
der zijn leiding een_ onderzoek inge
steld naar vergiftigingsverschijnselen
bij koeien, veroorzaakt door fluor,
waarbij bleek, dat fluor zich ophoopt
ln de botton („fluorosis").
In 1952 werd overgegaan tot het
meten van. rookconcentraties en S02,
Een jaar later werd begonnen met re
genvangers, waarbij chloriden, sulfaat,
fosfaat, nitraat, zwevend slof en teer
gehalten werden bepaald. Sindsdien
zijn de werkzaamheden geleidelijk
aan toegenomen.
Internationaal is dr De Graaf geen
onbekende. Zo werd in OECD-ver-
band (Organization of Economie
Cooperation and Development) mee
gewerkt aan de standarisering van
Dr. H. DE GRAAF
methoden voor dc analyse van lucht
verontreiniging. Tijdens dc conferen
tie in 1965 te Stresa resulteerde dit
o.m. tot samenstelling van hot boekje
..Methods of measuring air pollution".
Verder heeft dr De Graaf een groot
aandeel gehad in do voorbereidingen
van de totstandkoming van de centra
le meld- on regelkamer van do Raad
voor de Milieuhygiëne in het Nieuwp
Waterweggebied, die is overgegaan in
de centrale meld- cn regelkamer van
Rijnmond.
Bij zijn pensionering in juni 1969 is
dr De Graaf als adviseur inzake lucht
verontreiniging aan de keuringsdienst
van waren verbonden gebleven. Hij
zb! worden opgevolgd door drs J. E.
Evendjjk. die sinds 1 december i960
als hoofd van de afdeling onderzoek
luchtverontreiniging bjj de keurings
dienst van waren in dienst is.
ROTTERDAM, zaterdag. Van 1
tot en met 6 april wordt in Rotterdam
het „Internationaal Gaudeamus con
cours voor vertolkers van muziek van
onze tijd" gehouden, Dc stichting
Gaudeamus organiseert hot samen met
de Rotterdamse kunststichting. Aan
dit concours nemen 77 deelnemers uit
zestien landen deel.
Hot ojxtotn en voi\;Ijr\ ev® n: 1 a4e** rub riek bnfe kénfniet d of de raktucf i®
Instemt jw et d* meBingep.dtV daarin fo Lalt dra liking komen* do eh dat
8; zij deze belong wekkend genoegvlndt kennis van <Je lezer» te;
J ll^engeh. iBrioyan zonder vollediae riaom en adr«> worden fenlj^e ge*;
Llegd. Do. red act!» behoudt xlch het r#cbfvaor In Minding ente v«r-/
ly! >ffm. I
TTW artikel „Belasting wil beleecfd
u worden" heb ik met aandacht ge
lezen en voor de plannen niets dan lof.
Sta mij toe dat ik naar aanleiding
van dit artikel even de aandacht ves
tig op een m.i. bespottelijke situatie
nl. dat gepensioneerden (ln het alge
meen mensen van 65 jaar en ouder
dus) die een uitkering van meer dan
één instantie ontvangen) jaarlijks een
i-B formulier in moeten vullen ter
wijl in praktisch 90 van de 100 geval
len de uitkeringen (met uitzondering
van door het Rijk of de Gemeente zolf
vastgestelde verhogingen) tot aan hun
dood toe gelijk blijven. Mijn moeder
bijv, is nu 86 jaar en krijgt nog trouw
ieder jaar een Ï-B formulier toegezon
den met daarbij een toelichting van 40
pagina's hoe het formulier dient te
worden ingevuld. Heeft men er wel
eens een ogenblik aan gedacht wat
een onnodige moeite men deze mensen
en vanzelfsprekend hun familieleden
bezorgt om zo'n formulier enigszins
juist ingevuld te krijgen?
Rotterdam
G. P. VINKE
(ADVERTENTIE)
Dow Chemical is een vooraanstaande Amerikaanse maatschappij met verschil
lende vestigingen in Nederland.
Voor de "Invoicing Department" die de fakturering, exportdokumentatie en
een deel van de administratieve verwerking van de verkoop In Europa/Afrika
verzorgt, zoeken wij een
Een M.U.L.O.-opleïding en praktijkdiploma boekhouden achten wij noodzake
lijk. Bovendien zien wij gaarne een redelijke kennis van de Engelse taal en
studie voor en/of diploma M.BA, omdat van deze medewerker wordt verwacht,
dat hij de reads mechanisch verwerkte gegevens zelfstandig moet kunnen ba-
oordelen en afhandelen. Leeftijd omstreeks 25 jaar.
Bij gebleken geschiktheid zijn In ons snel groeiend concern uitstekende pro
motiemogelijkheden aanwezig.
Uw sollicitatie gelieve U te richten aan onderstaand adres onder vermelding
van ref.nr. 273
POSTBUS 7500, ROTTERDAM-BOTLEK.
TVS HEER H. L. F. Gress-
mann, voorzitter van de
Stichting Algemene Belangen
voor Antillianen, is bijna blut.
Gelijk zijn compagnon.
Er moet gauw een subsidie
komen van het ministerie van
Cultuur, Recreatie en Maat
schappelijk Werk, anders zou
de stichting wel eens het som
bere (opheffings)voorbeeld
van Dolli Antilli kunnen vol
gen.
Gressmann en secretaris
ïnesia financieren "tot nu toe
zelf, maar het is een vanzelf
sprekende vanzelfsprekend
heid, dat ze niet aan het finan
cieren blijven kunnen. De huur
(zij het een geringe) van de
zaal aan de Kelenstraat moet
betaald worden, de wekelijkse
adviezen van een psychiater,
de vormingslesaen en de sport
toernooien.
En van een bron van in
komsten is geen sprake: er
wordt op de soosavonden géén
entree geheven en van contri
butie heeft men blijkbaar nog
nooit gehoord.
Maar hoe men het ook
wendt of keert, over één ding
kunnen we het eens zijn: een
stichting die een Antilliaan
hier in een volstrekt ander
leefklimaat begeleidt moét er
zijn.
Gressmann zegt mij: „Als de
mensen hier komen, wctèn ze
niet waar ze het zoeken moe
ten, zó vreemd. Ik heb het zelf
negen jaar geleden ook mee
gemaakt en toen was het nóg
moeilijker. In de eerste plaats
zitten, ze al met de taal, Neder
lands wordt op school wel on
derwezen,' maar het gebruik
ervan is nihil. Dan komen ze
hier en dan kunnen ze zich
H. L. F. Gressmann: 'Ik kan
niet aan het financieren
blijven. Ik heb ook een
gezin'.
niet naar behoren uitdrukken.
En een foutieve communicatie
leidt onherroepelijk tot con
flicten. Daarom moeten wc die
mensen direct in bescherming
nemen.
De leefsfeer is ook zo anders
hier. Als een Antilliaan, die
het over is, bij u op visite
komt, zal hij (bij regenachtig
weer) zeker zijn voeten niet
vegen. Dat is al één voorbeeld.
En dat moet men dan niet zien
als lompheid, want dat is het
niet. De man is gewoon niet
anders dan zonneschijn ge
wend en bij mooi weer is voe
tenwerk eerder bij- dan
hoofdzaak. Zo'n man heeft
hetzij alléén hetzij met zijn
gezin een goed gerichte voor
lichting nodig. Zo niet, dan
vrees ik dat hij óf gauw zijn
biezen pakt óf verkeerd wordt
beïnvloedt"
De Stichting Algemene Be
langen in Nederland (landelijk
georganiseerd, maar met een
sterk plaatselijk karakter) zal,
indien het ministerie gunstig
reageert op de subsidie-aan
vraag, een advertentie plaat
sen voor een maatschappelijk
werker in vast verband.
Gressmann: „Je kunt niet
buiten een vaste kracht. Daar
voor is het werk te veel om
vattend en te belangrijk. De
mensen die uit de Antillen ko
men moeten niet de indruk
krijgen dat het maar amateur-
werk is. Daarom willen we
ook eenmaatschappelijk wer
ker, die in dc eerste plaats
goed bekend is met het 'vak en
in de tweede plaats wat af
weet van de Antilliaanse be
volking."
Wie o wie.
DAGBOEKSCHRIJVER
QPVOEDEN Is actief leiding
gever». Met at dat zoge
naamde begrip voor de jeugd
kom je er niet uit. Alles be
grijpen betekent nog nfet alles
vergeven. Soms wil zo'n Jon
gen gewoon een» ruzie met
zijn vader. Daar heeft hij
recht op. Als hij dat uitlokt,
maar de vader laat hem maar
gaan, dan voelt zo'n jongeman
dat hij niet serieus wordt ge
nomen.
Er zijn ook vaders die al
leen maar bedroefd gaan zit
ten kijken, maar dat la'-een
vorm van terreur die kinde
ren je bijzonder kwalijk ne
men. Nee, ze verwachten een
stuk realiteit lp do opvoeding.
Met begrip «Heen kom je er
niet,
PROF. DR. F. GREWEL
(geïnterviewd In Inzicht)
Geachte Dagboekschrijver,
T\E pagina over het bejaar-
denprobleem met aan
dacht gelezen. Het is Inder
daad om te huilen als je weet
hoeveel oudere mensen er nog
geholpen moeten worden en
als Je weet hoeveel wachten
den er nooit geholpen zul
len worden.
M(Jn moeder was zeventig
jaar toen zc zich opgaf voor
een tehuis, Ze was echter nog
goed ter been en haar wérd
gezegd: „Komt u maar terug
als u tachtig bent,"
Moeder kreeg wel een be
jaardenflatje cn zc had het
daar werkelijk héél ge
zellig. Maar mettertijd gins ze
slechter zien en slechter lopen,
zodat een bejaardentehuis de
enige oplossing was. Maar
daar kwam ze niet meer vóór
ln aanmerking, want bejaar
dentehuizen zijn voor gezonde
bejaarden.
Ze heeft moeten verder tob
ben tot het moment, dat ze
kwam te vallen en moest wor
den opgenomen in een zieken
huis. Nu is het haast vanzelf
sprekend, dat zusters in een
ziekenhuis geen tijd hebben
voor cn zeker, geen gevoel
hebben voor het gezeur van
bejaarden.
IViyn moeder Is daar werke-
lyk van verdriet gestorven. Ze
gaf helemaal niet meer om het
leven en ik ben cr va» over
tuigd, dat vele bejaarden, die
niet óp t(jd geholpen werden,
dit gevoel hebben.
Dit moet toch allemaal
voorkomen kunnen worden.
Als er dan géén geld is waar
om dan niet weer eëna zo'n
actie op de ty, waar alle Ne
derlanders voor worden opeg-
roepen. Ons volk staat bekend
als een gulle gever, zeker
wanneer met hot geld de be
langen van dc eigen Nederlan
ders (in dit geval bejaarden)
worden behartigd.
Hoogachtend,
Mevr. J. P-v. d. K.
'VTORIG Jaar hpb ik in deze
rubriek een pleidooi ge
houden voor ecu wat ludieke
speech van de trouwambte
naar. Ik wilde het nlot graf-
pap ulalr» niet drooggorüg,
maar ik wilde een mixture.
Lezers, dlc op mijn schrjjven
reageerden, zagen zelfs iets in
een gezellig (en liet liefst toe
passelijk) muziekje.
Welnu, gisteren was ik bij
een huwelijksvoltrekking van
een goede vriend en tot mijn
niet geringe verrassing heb ik
mogen opmerken, dat dc. ter
plekke aanwezige trouwamb
tenaar vele ludieke dingen
deed,
Ik hob genoten in een.
trouwzaal en dat is lang gele
den,
Zo af en toe lokte hö (onbe-
wuat) een discussie uit met de
bruidegom, liet do hele zaal
lachen door een toespeling en
nam vervolgens de brulgcgom
voor een tweede keer in da
veiling en ontroerde me ten
slotte met zijn toespraak.
Zyn naam (tn(j door een
bode ingefluisterd); trouw
ambtenaar - Vermeulen. Ont
houd deze naam; verzoekbu-
wciyken z(jn toegestaan.
