Hunter Douglas van
Canada naar Rotterdam
ROTTERDAMS DAGBOEK
ïn Zeeland
Ruth Breunis' het minste
dat we kunnen doen
Vierde confrontatie in
Schiedams Stedelijk
Kapelaan Hosford
keert terug
naar Engeland
zondag van 10-17 u.
ROTTERDAM RIJNMON D
Ook morgen
femina 23
in de nieuwe
grandioze fliioy' hal
BeëHémié kunst;infRijnmona 1
DOOR CEES VAN DER GEER -
-pagina 4 - zaterdag 19 september-1970
Rinus Israel blijft zijn klasse bewijzenNavier
competitieronden heeft de tweevoudige winnaar
van de Parool-beker opnieuw'de leiding-gêno-
men in ons voetballersklassement; De concurren-
vtie zit hem echter dicht op de Melen, Piet van
,der Burg vaA Hermes DVS heeft slechts een
Mchterstand van 0,08 punt en onmiddellijk daar
na volgt een zeer sterke groep van zes man met
drie Feijenoorders, twee Spartanen en een oud-
Spartaan,, Piet de Vries, die thans voor Fortuna
Vlaardingen uitkomt.
RINUS .ISRAEL
Hét klassement ziet er als vólgt -uit: -
1. Israel (Feijenoord) 7,75 (31 punten uit 4 wedstrijden);
2. v. d. Burg (Hermes DVS) 7,67 (23 uit 3);
3. tot en met 8. Moulijn, Jansen en Van Hanegem, (allen Feijen
oord), Heijerman en Kristensen (beiden Sparta), en De Vries
(Fortuna Vlaardingen), 7,5 (30 uit 4);
9. tot en mei 11. Doesburg en Eijkenbroek (beiden Sparta) en
Tetteroo (Excelsior), 7,25 (29 uit 4j;
12. tot an met 20. Treijtel en haseroms (beiden Feijenoord)y Ven-
neker en Kowalik (beiden Sparta), Van der Roer en Kwakkèr-
naat (beiden Excelsior), Kuis en Van Nierop (beiden Hermes
DVS) ;en Boon (Fortuna), 7 (28 uit 4 of 21 uit 3),
ADVERTENTIE)
op de nieuwe feestelijke Femina 23, ais eerste'in de gloednieuwe
Ahoy'-hal.Manifestaties: Evarama Mode-Pop-sjoo Wonen '71
Bloemenshow, Wolshow, feestelijke Oosterse mode, Drivo
trainers Uw tweede huis Muziek hoort er bij Eet beter- leef
gezond en in 207 inzendingen nog veel meer. Een gezellig uUje-
op zondag voor hel hele gezin
(eindpunt metro) Zuidnlëin
t/m 30 september, dagelijks van
10-17 en van 19-22.30 uti r.
bent er zó met de métro vla de
speciale 'metrobrug' tussen station
Zuldplöin en de nieuwe Ahoy'-hal;'!-
(Van een onzer verslaggevers)
ROTTERDAM, zaterdag Het centrale hoofdkantoor van de
Hunter Douglas-groep (jaaromzet ruim vierhonderd miljoen gul
den) wordt van Canada overgebracht naar Rotterdam. Dit zal geen
•invloed hehben op de arbeidsmarkt. In het Bestaande kantoor van
de onderneming aan de Piekstraat is ruimte om de enkele Canade
se functionarissen die meekomen, onder te brengen.
De recente uitbreiding in Ne
derland en het feit dat Europa
steeds een belangrijke, rol heeft
gespeeld in de activiteiten van
Hunter Douglas, zijn de motie
ven voor de' overplaatsing. Het
bedrijf houdt zich bezig met pro-
düktie van gebruiksgoederen
voor bouwnijverheid en woning
inrichting (o.m. Luxaflex) en
met de verkoop van precisiema-
chines voor de industrie.
Het bedrijf heeft vestigingen in
Rotterdam, Oudenbosch en Leek,
waar totaal zestienhonderd man wer
ken.. De produkten worden hoofdzake
lijk op <ie markt gebracht via een li
centiesysteem. Meer. d-an driehonderd
licentiehouders in 75 -landen kopen
materiaal van de maatschappij voor
assemblage onder licentie van de pro-
dukten, o-p machines van de groop.
DEN HAAG, zaterdag (ANP)
Naar de mening van de ministers Ne-
lissen (Economische Zaken), Schut
(Volkshuisvesting en Ruimtelijke Or
dening) en staatssecretaris Kruising»
(Volksgezondheid) past de voorgeno
men vestiging in het Sloegebied van
een olieraffinaderij door „Total" ge
heel in het regionaal industrialisatie
beleid als in het zeehavenbelcid en in
het ruimtelijke beleid,
Z' De. bewindslieden hebben-dit wij-
dag aan de Tweede Kamer meege
deeld in antwoord op schriftelijke
.vragen van het PSP-Kamerlid Van
der Lek; De raffinaderij zal een. be-
gincapaciteit hebben van 4 a 5 miljoen
ton ruwe olie per jaar. De; vestiging
past bovendien, zo blijkt uit het ant
woord,'in het geheel van infrastructu
rele voorzieningen ten behoeve van
het industriehavengebied Vlissingen-
Oost.
De bewindslieden wijzen er op, dat
er geen enkele ongerustheid behoeft te
bestaan dat niet voldoende maatrege
len zullen' worden genomen ter voor
koming en beperking van verontreini
ging, van nevel vorming, geluide- en
trülingsbinder, alsmede ter bevorde
ring van een verantwoorde verwijde
ring en verwerking van afvalstoffen.
De. hinderwet zal uitputtend worden
toegepast, aldus het antwoord. Aan
,'sTotel" is de verplichting ^opgelegd
zich te houden aan de tc stellen mi
lieuhygiënische eïsen.
In het antwoord wordt meegedeeld,
dat „Total" een pijpleiding, zal doen
aanleggen voor het transport van
ruwe olie tussen Rotterdam en het
Slo-havsngcbied. Op grond van eco
nomische overwegingen wordt gedacht
aan een rechtstreekre verbinding over
de Zuidhollandse en Zeeuwse stromen
.en eilanden. De Kamer zal piet wor-
'dèn gekend in beslissingen over eer»
tfaeé voor deze pijpleiding, zo blljkl
Hunter Douglas, die een' minder
heidsbelang heeft in de aluminium-
smeltery van Fechiney in VILsingen,
heeft de omzet in- de laatste t't-n 'aar
verdriedubbeld, van 33 miljoen dollar
in i960 tot ruim 107 miljoen .lollar
vorig jaar. In dezelfde periode steeg
de winst van twee miljoen tot zes mil
joen dollar.
Eveneens is een reorganisatie in de
concern-leiding aangekondigd. Om de
activiteiten van de raad van commis
sarissen In Nederland te centraliseren
werdsn tot commissaris benoemd prof.
mr H. J. Helleman. buitengewoon
hoogleraar 'aan dè Vrije Universiteit
InAmsferüaht1 enJ. van 'der Ve'der,,
president van de raa-d van bestuur
va-n dé' Nationale Nederlanden NV.
Drié Amerikaanse commissarissen zijn
afgetreden. Mr C. F. Karsten. direc
teur van de Amróbank was reeds Ne
derlands commissaris van Hunter
Douglas.
uit- het antwoord. In de vragen was
daarop,aangedrongen. De bewindslie
den'zeggen^ dat'in de procedure voor
de vaststelling, .van het tracé voldoen
de waarborgen zijn ingebouwd voor
alle belanghebbenden.
RUTH BREÜ-
N1S-COHEN (33):
W ,.ifc heb voor de
cïomirecanen ge
preekt, ifc als jodin. Het was
VPvr de jongerenkerk, dat ia
niet een dicmt voor jongeren,
moor door jongeren «er20rgd
voor allen. De dominicanen
hadden met ons contact ge
zocht, ze wilden weten wat
wij o.a. in Brazilië doen."
—Wat heb je dan gepreekt
Ruth leest voor: „Als straks
déze kerkdienst afgelopen is,
keert u terug naar de gebor
genheid van- Vu? woning. U
hoeft NIET bang te zijn, dat u
buiten door de een of andere
geheime politiemacht ivordt
ópgéuangen. Vermoedelijk zijn
er onder u, die zich deze btj?ia
fysieke angst nog uit de vorige
oorlog kunnen herinneren,
maar voor ONS is dit wit ver
leden tijd. WIJ kunnen gacn
en staan toacr we willen, en
daar hebben wc ook RECHT
op, dat Is vastgelegd in de
Universele Verklaring van dc
Rechten van de Mens."
.Wie is Ruth Breunis? Be
stuurslid van Amnesty Inter
national, met flts taak het on
derhouden van contacten tus
sen deze organisatie cn de pu
bliciteitsmedia.
•■■Amnesty International zal
de komende dagen de aandacht
irekken tijdens de Vredes-
.week, die op en om het
Schotueburppielre wordt pe-
houden en die vandaag o/jt-
"riêel is geopend Ze hebben er
een eigen star.d. „Wat ive daar
gaan doen? Informatie ver
strekken, kaarten verkopen, de
-plaat van Sielo en Morijke
'Hoving aure dc man brengen
"en niet te vergeten onze affi
ches en het boekje met de
complete tekst van de Rechten
van de Mens. Kortom toe toil-
Jen zoveel mogelijk geld bij
een zien tc brengen en zoveel
mogelijk mensen bereiken."
,2-Ruth heeft in haar gesprek
gezegd: „Eigenlijk zou Amnes-
'tg International helemaal
overbodig moeten 2(jn, maat
zolang er nog één gevangene
ten onrechte, vastzit, zotang er
nog ergens de rechten ve mens
verkracht worden is het werk
van Amnesty International
dringend noodzakelijk. Immers,
als wy zwijgen, d.w.z. als wij
niets DOEN, worden wij me
deplichtig aan het onrecht en
de onmenselijkheid, waaronder
de politieke gevangeriën [over
de hele wereld te lijden heb
ben. U zult het met me eens
zijn dat dergelijke on
lustgevoelens niet alleen door
een financiële bijdrage of door
een milde gave afgekocht kun
nen worden."
Ruth: „Het gaat natuurlijk
niet alleen om geld; veel be
langrijker is de mensen uit
hun zelfgenoegzame gezapig
heid wakker te 'schudden. Wij
hadden hier b.v. een grote sta
king, die stakers zitten nu niet
in de gevangenis, en dat is
heel gewoon; In Mexico zit ie
mand al J1 jaar in de ge van-
genis, Hij moet 16 jaar uitzit
ten, Waarom? Omdat hij een
staking heeft geleid."
„Als jij mórgen in jouw
krant schrijft ik tuil geen ko
ningin meer kom jij niet in tie
gevangenis. Dat is geen ver
dienste van jou; maar gewoon
eert kwestie van vrijheid van
meningsuiting en zelfs van
drukpers, ?uaar je bent toch
ook met me eens, dat het aan
tal landen- waar twee menin
gen bestaan, die van het regt-
me en de verkeerde, legio is,
waar mensen gewoon opgeslo
ten worden, jarenlang zelfs
niet weten waarom, omdat ze
een andere mening hebben op
politiek, sociaal of religieus
gebied, dan hun regering.
Hoe werkt Amnesty Inter
national?
„Nou,, op het..eerste, gezicht;
lijkt hetmisschien', zeer sim
plistisch, maar ...hot effect is
veel groter dan je ;deukt. W®
hebben b.v. een kaartenactie,
waarin «Ue leden' fcadrte»
schrijven, aan het staatshoofd
ere de ambassade van het be
trokken land, tvaarbt ze vra
gen om vrijlating van een be-:
■paalde gevangene en waarin
ze wijzen op het feit dat i» dit
geval weer eens de rechten
van de mens niet worden na
geleefd. Het gaat om dood
gewone mensen met doodge
wone beroepen, zoals wij ze
hier. dagelijks om ons heen
zienZe kwamen op voor hun
mening, en zitten daarom ge
vangen. In Paraguay zit b.v.
dc 39-jarig'e boer Trefilio Be-
iiltes al tien jaar gevangen,
nog steeds zonder een proces
te hebben gehad, omdat hij lid
was van de radicale liberale
partij
Hoe komt het contact tus
sen Amnesty International en
de gevangenen tot stand?
„Dat is ontstellend moeilijk.
Familieleden, kennissen van
gevangen genomen mensen
zoeken contact met ons. Vroe
ger ging dat nog moeizamer,
maar dank zij de publiciteit
hebbert we grote bekendheid
gekregen. Wij zitten nu in bij
na 30 landen. Eerst wordt op
ons onrterzoek-bureau in Lon
den uitgezoeht of het een ge
val voor ons is, of de betrok
kene inderdaad geen geweld
heeft gebruikt, of gepropa
geerd, daarna kan adoptie vol
gen. Zo'n.adoptie gebeurt door
een groep van 6-12 mensen,
dia zich helemaal met dit ge
val bezighoudt. Deze groepen
proberen een contact op te
bouwen mét zo'n gevangene
en zijn'familie. Dat kan jaren
diiren en" soms" lukt het ook
helemaal niet. Zo heeft b.o.
een Scandinavische groep van
ons er jaren over gedaan con
tact te krijgen met de S5-jari
ge dr Fricis Menders, die naar
wij dachten in Rusland geuan-
.gen. zat; Plotseling kregen wij
va» de autoriteiten bericht dat
hij buiten Riga verbannen
zat.".
„Het is wet eens deprime-
retiri, alsmaar te toerken zon
der te toeten of het resultaat
heeft, mdar aan de andere
kant is dat het minste, wat wij
m onze vijheid kunnen doen.
Elk resultaat toont aan, dat
wij'er zijn moeten en dat het
wtiVdégclljk'belangrijk is.
—.Wat zijn dan de resultaten?
Worden er door bemiddeling
van Amnesty International ge-
vangt' reen vrijgelaten?
„Wel zeker! Sinds wij in
1961 begonnen, zijn er meer
dan 6000 mense?t geadopteerd
en hiervan hebben we er ruim
2500 vrljgekregen."
Waaruit blijkt dat dat jul
lie werk was?
„Luister nou eens, wij adop
teren die mensen op een gege
ven tnoment, werken er hard
voorvoeren kaartenacties,
schrijven brieven en proberen
zoveel mogelijk publiciteit te.
krijgen. Dan blijkt na een
tijdje, dat ze zijn vrijgekomen,
vaak voor hun straftijd om
was. Ze schrijven ons brieven,
waarin ze ons danken voor
wat we gedaan hebben. Maar
of wij nou de eer krijgen is
volslagen onbelangrijk, het
belangrijkste is dat ze vrij
zijn."
Amnesty International
adopteert jaarlijks honderden
Tnensen uit alle delen van de
wereld. Daarbij gaat het steeds
om ?nensen, die niet behandeld
worden overeenkomstig de
universele verklaring van de
rechten van de mens.
Om duidelijk uit te laten
komen, dat Amnesty Interna
tiona i zich niet richt tegen
tuelk regime dan ook wordeu
o.a. de kaartenacties evenredig
verdeeld over de Oostbloklan
den, de westerse landen en de
derde wereld
Ruth zoekt in paperassen,
vindt een brief en leest; .Ik
vertel u alleen maar dat ik de
gevangenis inging op mijn
28ste 'en dat ik nu 46 ben. Ik
ging er gezond in en kwam er
ziek uit. En waarom? Omdat
'Ik tegen de Duitsers heb ge
vochten. Omdat ik mijn poli
tieke overtuiging niet verloo
chende. Omdat ik van mijn
land houd."
Ruth: „Dit iseen brief
vannee, ik zég niet van
wie, want er kunnen tenslotte
altijd repressaillemaatreftelen
genomen worden. De brief be
gint met: Ik ben nu vrij. Ik
dank u -voor alles wat u voor
7ïiijn vrijlating gedaan hebt.
Ik ben nu 15 dagen vrij, maar
moeilijkheden, hebben deze
brief vertraagd. Ik ontving uw
k aarten."
Natuurlijk begrijp je, dat er
een gejuich opgaat als we zo'n
brief ontvangen en iedereen
met nóg meer kracht en nóg
meer energie aan het werk
gaat voor de anderen, die nog
niet vrij zijn"
„Ik word soms kwaad ah de
mense» het belang van dit
werk niet inzien, dat ze niet
begrijpen, „waar we ons druk
over maken". Toen ik in de
kerk stond zei ik: Onze vrij
heid, onze welvaart is niet zo
maar een privilege voor ons
zelf, is -reiet een beloning voor
onze geweldige prestaties, u
mao het toeval, stom geluk of
goddellijke voorzienigheid
noemen, dat u vry bent, in ie
der geval legt deze vrijheid
ook en -misschien vooral ons
een plicht op; de plicht voor
de ander een deur te openen,
de ander een sleutel te geven
of alleen maar een paar tralies
weg te knippen.
Ruth; (met stemverheffing)
Zet je krant, dat ik morgen
(dat is dus vandaag, red.)
en zondag in alle missen aan
het Steiger te horen ben. Jij
moet nog iéts voor me doen, je
moet ons gironummer in de
krant zetten.
AMNESTY INTERNA
TIONAL, POSTBUS 5151,
DEN HAAG, GIKONUM-
MER 454QÜ0, TEN NAME
VAN AMNESTY INXER-
Werk van Erik Papa. Te zien op „Confrontatia IV" in het Stedelijk Museum van Schiedam.
J)E middelen en mogelijkheden van Hans
Paalman zyn niet te vergelijken met die
van Eddy de Wilde, de directeur van het Am
sterdams Stedelijk Museum. Unfair zou het dan
ook z(jn de Schiedamse „Confrontatie" ten
toonstelling te willen vergeleken met de over
eenkomstige Amsterdamse „Atelier'Lpresenta-
ties.
Maar toch! Als je nu met name de middelen
en daar bedoel ik dam uiteraard de centjes
mee! in de gaten houdt, dan is de presen
tatie van jonge, nog niet zo bekende kunste
naars in Schiedams Stedeljjk Museum zeker
geslaagd, Het is overigens de vierde keer, dat
deze confrontatie met jong talent plaatsvindt.
De opzet om van deze tentoonstellingen regel
matig terugkerende manifestaties te maken
krijgt dus behoorlek gestalte.
T"\E eerste In de serie is Wlm Smits. Hy brengt
-L' „black and white chromiums". Zijn aanwezigheid
op deze tentoonstelling bewijst, dat Paalman toch niet
geheel zijn grote liefde, de koele abstractie, los gela
ten heeft, ook al Is er duidelijk een nieuwe trend !n
zijn verzamelbeleid te noteren, met name de nieuwe
figuratie krijgt wat meer aandacht van hem.
De „black and white chromiums" van Smits zijn
uiterst gave wandobjecten, waarin de verdeling van
het vierkant door middel van verschuivingen van
vlakken of onderverdelingen met behulp van de cir
kel het hoofdthema is.
Deze (zoveelste) vierkantvariaties zijn uitgevoerd
in wit of zwart gespoten staalplaat of verchroomd
staal. Door het spiegelend effect van di.t laatste mate
riaal wordt zowel de ruimte als de beschouwer on
derdeel van het werk.
De zorgvuldigheid van uitvoering, die werkelijk
voortreffelijk is, vindt haar hoogtepunt in de presen
tatie van negen kubisehe tafeltjes in een vitrine, die
op zich weer een kubus is. Een prachtig staaltje van
clean en ruimtelijk presenteren, Wie vervolgens door
zoveel moois gedreven begerig naar de prijslijst
grijpt, /doet dan tot slot nog de prettige ontdekking,
dat het werk van Smits verhoudingsgewijs zeer be
taalbaar is. Nóg wel!
Het leuke van tentoonstellingen als „Confrontatie"
is, dat cr nogal uiteenlopend werk bijeengebracht kan
worden. Het wordt daardoor niet alleen een confron
tatie van kunstenaars met publiek, maar ook een van
kunstenaars onderling. Zo heeft bijvoorbeeld het
werk Van Smits niets te maken met dat van de Am
sterdamse schilder John Wortel.
Deze kreeg in het Schiedanue museum een ten
toonstelling, die min of meer het karakter heeft van
een klein overzicht. Ik kom op die gedachte, omdat
het geëxposeerde werk niet gedateerd is. Vermoedelijk
zit er dus nogal veel „oud" (en uiteenlopend) werk
bij. In ieder geval is niet direct duidelijk, waarmee
hij momenteel bezig is.
Het meest recent lijken mij zijn „scherm"-schilde-
rijen. In deze schilderijen is het enige thema het
weergeven van een ruimte, waarin schermen gesloten
of half geopend zijn. In dat laatste geval roepen ze
een vreemde, geheimzinnige diepte op. Maar ook
wanneer deze schermen gesloten zijn, weet hij door
knap schaduw- (en kleur-) gebruik die vreemde
spanning te suggereren. John Wortel deelt zijn zaal
met zijn vrouw Anne van der Waerden. Zij toont ke
ramiek, die zowel opvalt door vorm als kleur.
Hoar vormen zijn groot, soms vierzijdig, dikbuikig
en naar boven toe oplopend in een smal toegeknepen
mond. De vazen herinneren soms aan de koelovens
uit het Limburgse landschap, maar doen evengoed
wei eens denken aan man tel dragende figuren .Mos
groen en een haast breekbaar blauw overheersen in
een glazuurgebmik, dat door zijn steenachtige huid
herinnert aan muren vol natuurlijk ontstane ouder
dom.
"DOVEN delen Wil Bink en Erik Fape ook een zaal.
Hun samenzijn In een zaal is zeker niet door
stijiverbondenheid ingegeven, want beider werk heeft
weinig met elkaar te maken.
Bink maakt schilderijen en bllksculpturen, maar
toont In Schiedam ulieen zeefdrukken, Wat daarbij
het meest opvatt Is zijn verkennen van de mogelijk
heden van de zeefdruk. Vrijwel alles wat de laatste
jaren aan de orde is geweest, heeft hij Bink zijn
weerslag gevonden, vanaf de fotomontage, zoals die
door Warhol is gebruikt, tot de doosjesachtlge vor
men van dibbets toen deze nog van dit soort tentoon
stellingen ook werk te laten zien, dat duidelijk expe
rimenteel is in de zin van zoekend en verkennend.
Feit is' in ieder geval dat er resultaten uit komen,
want de twee zeefdrukken „vier plu's" en „een
kwart", feitelijk alleen bestaand uit vlerkanten of
kwarten, daarvan, aangevuld met wat kleur, zijn wat
mij betreft^rg geslaagd.
TTROUWEN uit de twintiger jaren of eerder z(jn het
v onderwerp van de etsen van Delftenaar Erik
Fape. In steeds nieuwe variaties geeft hij deze oma's
van nu (maar schoonheden van toenï) opnieuw ge
stalte. Samen met onmiskenbaar tijdsaanduidende
elementen ais korsetten of ovale officiersportrctten
roept hij de wereld op van de ansichtkaarten uit
vroeger tijd.
Was bet nu alleen registreren van dit wat senti
menteel getinte verlangen naar vroeger dagen, dan
was er nog niets aan de hand. Maar Pape doet meer.
Met name door knap gebruik van grafische middelen
verhevigt hij de sfeer van die tijd. Die grafische mid
delen zijn dan zowel de papier- als inktkeuze. Beide
dragen bij tot het wat 'verouderde' effect van zijn
prenten.
De tint van het gebruikte papier dóet was 'oud'
aan. de toon van zijn inkt neigt eerder naar grijs dan
naar zwart. Daarnaast combineert hij in een prent
twee verschillende technieken. Naast zijn etsafdruk
plaatst hij een blinddruk van een linosnede, soms op
gesierd door wat kleur. Het zijn prenten geworden
die wel vertederen. Zelfs de wat lieve ondeugd uit
vroeger dagen is aanwezig in billetjes, die ondeugend
onder het korset uithollen. Overigens, ben ik wel be
nieuwd naar de voorzetting. Wat komt er na de
vrouwtjes? Zeppelins, radarboten, oude veldwachters
en andere snorredragers? Nou ja, het museum houdt
ons wel op de hoogte!
Nog even dit. Op de grote en omstreden tentoon
stelling „Contrasten" in het Haags Gemeentemuseum
is Rotterdam met (slechts) twee mensen vertegen
woordigd: "Wout van Heusden en Peter Martens.
Wat betreft Van Heusden is dit niet zo verrassend,
nog onlangs had hij een grote overzichtstentoonstel
ling in hetzelfde museum.
Voor Martens is het echter ronduit een succes en
een erkenning van zijn kwaliteiten. Het zal hem goed
gedaan hebben te weten dat zijn werk, tot nu toe al
leen in Rotterdam getoond, toch niet onopgemerkt is
gebleven. Nieuw succes is er inmiddels ook al. Het
persbureau Tass heeft tien foto's van hem aangekocht
en er verschijnt een artikel over hem in een Bussi-
sche krant. Had hij nu toch maar die cursus Russisch
van Teleac- gevolgd.
Van een onzer verslaggevers)
ROTTERDAM, zaterdag De ka
pelaan van de Engelse St Mary's
Church en voorzitter van de „Missions
to /Seamen"-elub, reverend W, F. Hos-
ford, zal dinsdag 2.2 september af
scheid van zijn gemeente nemen na 25
jaar de anglicaanse kerk in Rotterdam
to hebben gediend. Nadat kapelaan W.
Popham-Hojford op zondag 27 sep
tember zijn laatste dienst in St Mary's
Church verzorgd heeft, zaj hij met
zijn vrouw terugkeren naar Groot-
Brittannië, waar hy een nieuwe func
tie zal aanvaarden in dc parochie tc
Brighton.
'De heer W. Fopham-Hosford kwam
in 1945 naar Rotterdam als pas afge
studeerde kapelaan om onder moeilij
ke omstandigheden de anglicaanse
zeemanskerk aan de Pieter de Hoogh-
weg opnieuw tot toevluchtsoord voor
Engelse zeelui te maken. Eveneens
richtte hij dei bij de kerk behoren
de „Missions to Seamen"-club op
nieuw op. Ondanks de moeilijke situa
tie van ons land vlak na de oorlog
w.st kapslaan Popham een bekend en
sfeervol onderkomen te stichten.
De persoon van de kapelaan zelf
kregen evenals zijn club en zijn kerk
Jïi korte tijd een goede reputatie on
der de zeelieden, maar ook onder, in
Nederland wonende, Engelsen «n de
Nederlanders, die de anglicaanse kerk
een warm hart toedragen. Onder deze
laatste groep bevonden zich ook pro
minente figuren zoals ir B. Wilton van
de werf Wilton-Feijenoord, die in 1959
voor zijn werk ter bevorder.ng van de
Anglo-Nederlandse relaUes uitgeroe
pen werd tot „Officer of the British
Empire".
Meer gegevens over het werk van
Chaplain W, Popham-Hosford voor
intimi heet hij kortweg „Pop" ge
durende de 25 jaar van zijn verblijf in
Rotterdam zijn te vinden in het sep
tembernummer van „Anglican Sphe
re", het maandelijks orgaan van de St
Mary s Church, dat bijna geheel gewijd
is aan het vertrek van de kapelaan. En
kele hoogtepunten uit de rijke ambts
periode van „Pop" zijn door hemzelf
in chronologische volgorde opgetekend.
Aan koninklijke belangstelling heeft
het kapelaan Hosford nooit ontbro
ken, zo blijkt uit dit verhaal. In juni
van het jaar 1940 Kwam prins Bern-
hard om het. herbouwde onderkomen
van de „Missions to Seamen"-club op
nieuw te openen. Ruim tien jaar later
mocht kapelaan „Pop" zich verheugen
in een uitgebreider koninklijk gezel
schap, toen in 1958 koningin Elisabeth
II en prins Philip van Engeland en
koningin Juliana, prins Bern hard en
de prinsessen Beatrix en Irene de
kerk en de club bezochten Ier ere- van
bet 250-jarig bestaan van St Mary's
Church.
In het septembernummer van de
„Anglican Sphere" worden ook enkele
mensen aan het woord gelaten, die op
een of andere manier betrokken zijn
geweest bij het werk van kapelaan
Hosford. Van hen komen niets dan
waarderende woorden over „hun Pop"
en het blijkt overduidelijk dat zijn
vertrek voor velen een verlies is. De
immens moeilijke taak om de grote
persoonlijkheid „Pop" op te wolgen als
kapelaan van de St Mary's Church en
als voorzitter van de „MissiSns to
Seamen"-club zal opgedragen worden
aan de reverend W. B. Andrews, die
sinds april van dit jaar nauw samen
gewerkt heeft met de schadende ka
pelaan.
ROTTERDAM, zaterdag Uit de
etalage van fotohandel ULtenbroek
aan de Karei Doormanstraat in Rot
terdam zijn twee camera's -ter waarde
van 4.000,- gestolen. Er was een ruit
ingegooid.
