SCHERP CONFLICT TIJDENS RELASTINGDEBAT
Kamermeerderheid
tegenover Hofstra
Oplossing niet waarschijnli jk
Waar het om
gaat
Socialist De Kadt op
vingers getikt
AMSTERDAM BEPLEIT
VOORRANG IJ-TUNNEL
Het huidige
Israël
Verhit debat in Lagerhuis
Randolnh Churchill
over
MINISTERS NIET EENSGEZIND
NOGMAALS NIE
H'
Recht en onrecht
H1
In feite conflict
tussen PvdA en
andere partijen
v_
Vluchteling 200 m
van gevangenis
in woning gepakt
In het belang van het verheer
„Levensvoorwaarde
Nobelprijs aan pater
Pire uitgereikt
voor hoofdstad'
Wat staat daat?
Labour wenst een
parlementaire
enquête
WOENSDAG 10 DECEMBER 1958
r
v_
Directeur: H. DE RUIU
ZESTIENDE JAARGANG No. 4168
Minister Hofstra heeft weliswaar het onaanvaardbaar" nog niet
uitgesproken, maar zijn toon was allesbehalve tegemoetkomend.
Misschien, dat het beraad achter de schermen, dat ongetwijfeld
vandaag zal plaats vinden een oplossing zal brengen, maar waar
schijnlijk is dit niet. Daarvoor lopen de standpunten te veel uiteen.
Daarbij komt, dat dr. Drees er niet in is geslaagd in het kabinet de
eenheid over deze -zaak te bewaren.
Zo groot mogelijk
Op de kop
Niet overtuigend
Hi
Niets van begrepen
(Van een onzer verslaggevers)
B. en W. van Amsterdam hebben
in een adres aan de minister
raad en de leden van de Staten-
Generaal gevraagd aan de bouw
van een IJ-tunnel voorrang te ge
ven bóven die van de Coentunne],
Dr. Berghuis herstellende
prof. Verkuyl
n
ti
Botwraam: witte ae mwiiraai za xeiei. xioiwt t,».
Postbus 1112 - Postgiro No. 424319.
Klaehtendienst abonnementen: 1813019130 uur
Zaterdags 1718 uur. Telefoon 115(00.
's-G;avenhage: Huygenaplein 1 - Telet, 183467 (3 lijnen.)
Postbus 1081 - Postgiro No. 424867
Klaehtendienst: 1830—X930u. Telef. 362369.
Dordrecht: Seheflerspteln 3 - Postgiro No. 424208 Telefoon 4571
Klaehtendienst na 1730 uur 7314
Schiedam: Lange Kerkstraat 24 b - Telefoon 67882
Abonnementsprijs 61 cent per weck 1 2,65 per maand, I 7.90 pei
kwartaal. Losse nummers 15 cent. Verschijnt dagelijks
(Geldig tot morgenavond)
MEER WIND.
Veranderlijke bewolking met tüdciyk enige neerslag.
Aanvankelijk matige, later tot krachtige of hard toene
mende zuidwestelijke wind. Ongeveer dezelfde tempe
raturen.
Morgen: zon op: 8.37 maan op: 8.54
onder: 16.29 onder: 17.48
Hoofdredacteur: Ut. J. A. ti. J t>. BKUfNü SLOT
|ET hoogste recht is soms het
grootste onrecht. Dat bewijst de
zaak Bang-Jensen. Men zal zich de
ze zaak herinneren a!s een der uitlo
pers van de Hongaarse opstand. De
Ver. Naties hebben bemoeienis ge
had met deze opstand. De Assemblee
heeft het Sowjet-optreden in dit on
gelukkige land veroordeeld.
Er is ook een rapport der V.N.
over deze opstand. De tekst daarvan
ix één doorlopende veroordeling van
het Kremlin. Tot zover is hier recht
gedaan hoewel, veroordeling is
hier nog niet hetzelfde als vonnis,
straf, het met sancties treffen. In de
vergelding, die een strafrechtgeding
inhoudt, heeft het instrument der V.N.
tekort móéten schieten, gezien de sa
menstelling hunner leden.
De Deen Bang-Jensen was als
ambtenaar dér V.N. toegevoegd aan
de speciale commissie van onder
zoek en heeft in deze functie vlueh
telingen ondervraagd. Deze vluchte
lingen waren bevreesd zich uit te
spreken, uit bezorgdheid voor het lot
van verwanten in het vaderland, die
de communistische wraak zou kun
nen treffen. Bang-Jensen heeft toen
beloofd persoonlijk voor het geheim
houden van hun mededelingen in te
staan. Hij zegt daartoe de bevoegd
heid te hebben verkregen.
Toen naderhand van Bang-Jensen
verlangd werd zijn dossier met de
getuigenverklaringen voor de archie
ven der V.N. in te dienen, heeft hij
geweigerd. Dit leidde tot de schor
sing van Bang-Jensen in zijn functie
en daarna tot zijn ontslag. Zowel
tegen schorsing als ontslag heeft
Bang-Jensen protest ingediend. Thans
heeft de hoogste beroepsinstantie der
V.N. dit beroep ongegrond verklaard
en de secretaris-generaal Hammar-
skjoeld in het gelijk gesteld.
IN het geheel van de ambtenaar-
lijke verplichtingen en het ad
ministratieve gareel i het uiteraard
zeer deskundig samengesteld hof van
beroep juridisch wel het gelijk aan
zijn zijde hebben, en dus ook erkend
moeten worden, dat Hammarskjoeld
het formele recht aan zijn zijde had.
Als ambtenaar' zal Bang-Jensen dan
wel gefaald hebben.
AJles draait om de integriteit van
ènderen, van collega's van Bang-Jen
sen, in dit geval communistische col
lega's in het apparaat der V.N. Hier
omtrent koestert Bang-Jensen geen
enkele twijfel: deze lieden zijn niet te
vertrouwen. Het overhandigen van
de dossiers stond voor hem gelijk
met het uitleveren van geheimen
aan de verdrukkers in Boedapest.
Iets, wat misschien wel niet te be
wijzen is, maar waarvan men over
tuigd ban zijn.
Secretaris-generaal Hammarskjoeld
heeft moeilijk kunnen zeggen: ja
ambtenaren van mij zijn niet te ver
trouwen, V.N.-geheimen lekken di
rect door achter het ijzeren gordijn
De hoogste beroepsinstantie kon ook
alleen met institutionele maten me
ten, niet met kwalificaties van amb
tenaren, die niet bewezen zijn en
misschien ook niet bewezen kunnen
worden, en moest dus formeel-yuri-
disch (en hoe kon het hier anders?)
Bang-Jensen wel in het ongelijk stel
len.
Wat de secretaris-generaal wèl
kwalijk mag worden genomen is, dat
hij in zijn volheid van machtsbe
voegdheden niet een weini' opzich
tige weg heeft kunn.en kiezen om
Bang-Jensen te sauveren en de ge
heimen veilig te stellen.
Heeft hier soms o_k een rol ge
speeld een zekere aversie, die vaal
tussen Zweden en Denen opgemerkt
wordt? Dat zou bedroevend zijn. In
elk geval heeft Hammarskjoeld ten
slotte moeten toes'emmen in een
compromis (want hij kreeg de pa
pieren tóch niet), inhoudend, dat de
•dossiers in tegenwoordigheid van
Bang-Jensen werden verbrand, maar
tevens, dat deze als ambtenaar
moest gaan.
P welk punt Bang-Jensen ook te
gen het administratieve appa
raat mag zijn opgelopen, of hij ten
onrechte gemeend heef» een belofte
te kunnen afleggen, dat laten wij in
het midden feit is, dat hij ni de
ze belofte als integer mens geen an
dere weg heeft kunnen bewandelen
dan hij bewandeld hééft en dat hij-
geweigerd heeft het in hem gestelde
vertrouwen te beschamen. Zijn belof
te heeft trouwens geleid tot een
overtuigender tekst van het V.N.-
rapport Ook op dit punt heeft hij
het ware belang der V.N. gediend.
Dit alles eert deze Deen als een
mens, voor wie het geen vraag is,
of in geval van levensbelangen vai
anderen formaliteit dan wel reali
teit de voorrang heeft. Daarom is
In deze zaak het hoogste administra
tieve recht het grootste onrecht je
gens deze man. die zich waarlijk
een man betoopd h.eft. Open staat
Leven van kabinet hangt
aan een zijden draad
(Van onze parlementaire redacteur)
ET leven van liet kabinet hangt aan een zijden draad. Tenzij
de socialistische minister van Financiën bereid is alsnog
de Kamer te volgen in haar wens de werkingsduur van de
z.g.n. .,verlengingswetlen" te beperken tot een jaar, zal er een ka
binetscrisis uitbreken.
In het dehat, dat gisteren in de Tweede Kamer werd gevoerd, werd
één ding duidelijk: de minister behoeft niet te rekenen op een ver
dere tegemoetkoming van de Kamer. Niet minder dan vijf amende
menten werden ingediend, alle voldoende ondersteund om aanneming
reeds bij voorbaat zeker te verklaren. Een motie van prof. Romme,
gisteravond als een late Sint-Nicolaasverrassing de Kamer gepresen
teerd, wordt ook voldoende ondersteund.
Als zeker moet worden aangenomen
dat niet alleen de K.V.P.-fractie in het
parlement geen enkele stap terug wenst
te doen (pror. Romme liet daarover
geen twijfel bestaan), ook de K.V.P.-
ministers in het kabinet menen, dat
minister Hofstra moet toegeven aan de
grote aandrang van de meerderheid
der Tweede Kamer.
Vooi A R. geldt in feite hetzelfde.
De beide a.-r. bewindslieden staan in
deze zaak naast hun katholieke col
lega's en ook de a.-r. kamerfractie
hoewel zij door enkele suggesties
van haar woordvoerder, de heer Van
Eijsden, alles heeft gedaan om een
breuk te voorkomen heeft vast
beraden stelling genomen.
Wat de positie van de c.h. ministers
betreft, deze is nog niet helemaal dui
delijk, maar de omstandigheid, dat de
fractieleider van de c.h., de altijd zo
gematigde dr. Tilanus, zich achter de
oppositie stelde, moet minister Hofstra
toch wel te denken geven.
Dat dc confessionele regeringspart
ijen de V.V.D.-fractie aan hun zijde
vonden, valt niet te verwonderen. Dit
maakt alleen, dat de meerderheid, wel
ke tegen de verlenging van de betrok
ken wetten met twee jaar is, zo groot
als mogelijk moet worden geacht, want
aan de overzijde van de ontstane kloof
aevinden zich alleen de heer Burger
en zijn geestverwanten en de commu
nistische groeperingen. Wat de laatst»n
oetreft geldt nog, dat „zij over het ge
heel van minister Hofstra's „verlen-
rinfswetten" het „onaanvaardbaar"
hebben uitgesproken, een „onaanvaard
baar". nat eveneens werd gehoord uit
de mond van de S.G.P -vertegenwoor
diger dc heer Van Dis.
Er is dus in feite sprake van een
conflict tussen de P.v.ij.A. en de ove
rige partijen en daarom is het goed,
dat de woordvoerders van de diverse
fracties bij het debat in de Tweede
Kamer duidelijk stelling hebben ge
nomen tegen de heer Burger, die
meende, dat zij, die niet achter de
bewindsman van Financien zcuden
gaan staan, degenen waren, die de
lasten van onze volkshuishouding
wensten af te wentelen op de minst
draagkrachtigen.
(Van onze parlementaire
redacteur)
De „verlcngingswetten" van
minister Hofstra zullen de schat
kist in 1959 een voordeel opleve
ren van ƒ159 miljoen. Voor 1960
ligt het geraamde voordeel nog
aanmerkelijk hoger.
Het gaat om de volgende be
lastingen:
1. Verhoging van de omzetbelas
ting op sigaretten, op tv-toe-
stellen en op personenauto's,
motorvoertuigen en autoban
den.
2. Verhoging van de vennoot
schapsbelasting van 44 tot 47
procent.
Verhoging van de vermogens
belasting van vUf tot zeven
promille.
Verhoging van het bijzonder
invoerrecht op benzine van
16.65 tot 24.25 per hl.
5. Vrijstelling van de omzetbe
lasting op sigaren.
De minister wil voorts de sy
stemen voor vervroegde afschrij
ving en investeringsaftrek wij
zigen.
De genoemde verhogingen wer
den twee jaar geleden tijdelijk
ingevoerd in het kader der be
stedingsbeperking. De regering
betoogde toen uitdrukkelijk, dat
verlenging der verhoging na de
twee jaar niet in haar voornemen
lag.
3
4.
verweer van de minister van Financiën
niet overtuigend meer. Hij vroeg „rus
tige bezinning" van de Kamer, om de
argumenten van hem en die van de
Kamer nog eens naast elkaar te leggen.
Hij verzwakte zijn eigen stelling door
te betogen, dat het moeilijk was om nu
precies uit te maken, wie gelijk had.
Zijn argumenten noemde hij „redelijk,
hoewel niet doorslaggevend" en de
waarde van „de pro's en de contra's"
was niet duidelijk vast te stellen.
Bepaald zwak was de bewindsman
toen hjj suggereerde, dat de late indie
ning van het wetsontwerp te wijten zou
zijn aan de trage behandeling in dei
Raad van State. De bewindsman was'
uitgedaagd door prof. Oud, die zijn
partijgenoot Van Leeuwen te hulp was
gekomen om de minister op de knieen
te dwingen. j
De liberale leider zei, dat redenerend j
van uit het standpunt van minister
Hofstra het toch mogelijk moest zijn
geweest de verlengingswetten reeds bij
de behandeling van de rijksbegroting'
in te dienen. Dit was niet gebeurd en
daarom was de regering verantwoord*.-
lijk voor de ontstane situatie cr» voor
alle daaruit voortvloeiende gevolgen.
(Van onze parlementaire redacteur)
Bij dc behandeling van de begroting
van Buitenlandse Zaken heeft de A.R.
afgevaardigde mr. Biesheuvel de so
cialistische spreker De Kadt op zilii
vingers getikt, omdat hii de indruk
had gewekt dat het Nieuw-Guinea-be-
Ieid van de PvdA door het grootste
gedeelte van ons volk zou worden ge
steund. Andere partijen zouden echter
deze volkswil niet in het geding willen
zien gebracht, zo was ongeveer de
strekking van het betoog van de heer
De Kadt geweest.
iiidiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiisiiiiiiii
De heer Romme, die in de loop van
het debat een motie had ingediend
om de minister duidelijk te maken, dat
de Kamer niet van onwil zou kunnen
worden beschuldigd, greep deze door
de heer Burger zelf geschapen gelegen
heid gretig aan. om deze een gevoelige
afstraffing te geven. „U zet de zaken
op de kop", zo beet hij de socialistische
fractieleider toe. „Deze wetten werden
destijds aangenomen in het kader van
de bestedingsbeperking. Een ongemo
tiveerde verlenging met twee jaar be
tekent, dat de bestedingsbeperking lan
ger dan nodig wordt doorgevoerd. De
verlenging van de wet strekkende tot
verhoging van de omzetbelasting be
tekent. dat, indien het voorstel van de
minister wordt aangenomen, de lasten,
die daardoor op ons volk drukken, zon
der enige motivering blijven gehand
haafd. Dat en niet wat wij voorstel
len Is in strijd met oe -belangen van
de minder-draagkrachtigen."
De heren Van Eijsden en Tilanus wa
ren zeer verbolgen over de opmerking
van de heer Burger, dat aanneming
van de motie-Romme een bewijs zou
z'un van het wantrouwen der fracties
in het regeringsbeleid. Zij wezen dit
als onjuist en onwaar van de hand.
Dat minister Hofstra, die bij de ver
dediging van zijn beleid een vrij ze
kere indruk maakte, zich bij mr. Bur
ger's betoog aansloot, maakte de Kamer
duidelijk, waar de schoen wrong. Niet
de minister, maar de socialistische
fractie had de koers bepaald. En dat
nam de Kamer niet.
In derde termijn sprekend was het
(Van een onzer verslaggever-,)
In een woning aan de Scheepmakers-
dijk te Haarlem, op nog geen twee
honderd meter afstand van de gevan
genis, is vannacht omstreeks twee uur
de 23-jarlge Jos M. van Roon gearres
teerd, die maandagmiddag uit de Haar
lemse „koepel" ontsnapte.
De politie had een tip gekregen, dat
de man bij kennissen was, en de ont
snapte verzette zich niet, toen twee
rechercheurs hem, kwamen halen. Hij
is verhoord en weer naar de gevange
nis teruggebracht.
De heer Biesheuvel stelde nu. dat
zijn fractie achter de regering stond
en dat er dus voor hem geen enkele
reden was op het vraagstuk Nxeuw-
Guinea terug te komen, ware het niet,
dat de heer De Kadt hem daartoe had
gedwongen.
De heer De Kadt zal aan de hand
van de verkiezingsuitslagen toch niet
hebben betoogd, dat zijn visie door het
gehele volk wordt gedeeld, zo vroeg
mr. Biesheuvel.
Hem interrumpeerde de PvdA-ver-
tegenwoordiger Goedhart: „Dat ging
om de gemeenteraden en de provin
ciale staten".
Hierbij speelt de landspolitiek een
grote rol, zo vervolgde mr. Biesheuvel
die vervolgens opmerkte, dat de heer
De Kadt wellicht een wissel had ge
trokken op betere tijden.
De socialistische vertegenwoordiger,
die o.a. prof. De Gaay Fortman had
geciteerd, kreeg te horen, dat hil van
het betoog van deze A.R. hoogleraar
niets begrepen had.
Het ging alleen om de evangelische
onrust,- die ons moet beklommen als
wij zien, hoever het met Indonesië en
ons gekomen is, zo expliceerde mr.
Biesheuvel die vervolgens de heer De
Kadt voorhield, dat de A.R.-partij niet
allen uit hoogleraren en studenten be
staat. zoals deze had pogen te sugge
reren.
Hij wees de gedachte, dat de rela
tivering der soevereiniteit reden zou
kunnen zijn om van de soevereiniteit
over N.-Guinea af te zien, van de
hand. Dit is een ondergraving van ons
eigen recht op zelfstandigheid, want
ook ons eigen land heeft met de rela
tivering van de soevereiniteitsinhoud
te maken door het van kracht worden
der Europese verdragen.
De Soudanese premier, brigade-generaal
Ibrahim Abboud wast zich 's morgens altijd
bulten onder de kraan, hetgeen waarschijn
I(Jk niet veel staatshoofden doen. Abboud
was de leider van de revolte van het leger,
waardoor dc Tweede Republiek Soedan
werd gevestigd.
beroep op het Internationale Hof h
Den Haag, maar wij zien niet hoe
hier ook iets anders dan dc formel
punten in geding in aanmerking kan
worden genomen.
ET treft, dat vandaag de tiende
verjaardag gevierd wordt van
de proclamatie van „De Rechtei
van de Mens". De Assemblee heeft
destijds een beroep gedaan op alle
leden der V.N. om aan de tekst der
verklaring bekendheid te geven „en
ervoor te zorgen, dat zij worde ver
spreid. vertoond, gelezen en behan
deld, voornamelijk in scholen en
andere inrichtingen van opvoedkun
dige aard. zonder onderscheid op
grond van de politieke status van
landen en gebieden" Deze rechten
van de mens zijn gegrond op het
principe der individuele vrijheid en
gelijkheid in rechten v i de mensen,
misschien nog de mogelijkheid van'op leven, vrijheid en onschendbaar
heid van persoon, van slavernij en
horigheid, van willekeurige arresta
tie of straf, van huwelijk en gezin
van eigendom en van gedachte, gewe
ten en godsdienst, mening en menings
uiting en bestaan.
Deze korte opsomming, is voldoen
de om te beseffen, dat m de er-
lopen tien jaar wel tegen geen ver
klaring door leden-staten van dc
V.N. meer za zijn ge/« *igd dan te
gen juist deze verklaring. Vanzelf
sprekend dient het s*re-'en om veilig
te stellen wat in de westelijke demo
cratieën toch nog el het meest in
acht wordt genomen, met kracht te
worden bevorderd. Maar het is wel
triest, dat het hier een verklaring
betreft van een organisatie, die nu
weer ln haar hoogste administratie
ve orgaan een mens heeft veroor
deeld, die metterdaad rechten déze
bovengenoemde rechten, van mensen
in gevaar naar zijn vermogen hééft
veilig gesteld.
T/OOR het eerst sedert lange tijd heeft
Sir Winston Churchill weer eens de
lunch (jebruikt op Downing Street 10,
de ambtswoning van de Britse premier,
waarin Churchill zich ongetwijfeld zeer
goed thuis" voelt. Op de foto zien wc
de 8-f-jarioe Britse staatsman afscheid
nemen ran zijn gastheer, premier Harold
Macmillan.
Tüdens een indrukwekkende plech
tigheid in dc aula van de Oslose uni
versiteit is vanmiddag de Nobelprijs
voor de vrede uitgereikt aan de Bel
gische pater dominicaan, Georges Pire.
Koning Olav de Vijfde, de voorzitter
van het parlement, een aantal ministers
en een honderdtal genodigden woonden
de plechtigheid bij.
Pater Pire zal de helft van de geld
prijs gebruiken voor de afbouw van
het „Fndtjof Nansen-dorp" in de bui
tenwijken van Brussel, de andere helft
zal hjj gebruiken om zijn plannen voor
het „Anne Frank-dorp", waarvan nog
niet vaststaat waar het wordt gebouwd,
verder uit te werken.
Volgens het adres zal de voorkeur
voor de IJ-tunnei, die een levensvoor
waarde voor Amsterdam genoemd
wordt, gebaseerd moeten ziin op ver-
keersoverweglngen. De hoofdstad heeft
zich daarbij gebaseerd op statistische
cijfers uit 1950.
Er zijn ook recente cijfers beschik
baar van een rentabiliteitsonderzoek
van het Centraal Planbureau. B. en
W. achten het niet juist deze cijfers,
die ook in het bezit van Waterstaat
zijn, te publiceren. Zij zeggen er ech
ter van overtuigd te zijn dat deze
recente cijfers ten aanzien van een
verkeerstelling van de oeververbin
dingen de cijfers van 1950 accen
tueren.
B. en W. wijzen er o.a. op dat ln
1950 gebleken is dat van het verkeer
over het Hemveer ruim 2/3 afkomstig
was van of bestemd was voor Amster
dam. Van het verkeer over de IJ-veren
was dit met 89% het geval. Van het
totale verkeer over Hem- en IJveren
was ruim 82% op de hoofdstad ge-
orienteero.
Dit od Amsterdam georienteerde
verkeer heeft zijn begin- of eindpunt
voor het grootste deel in de binnen
stad of de naaste omgeving. De IJ-tun-
nel zal dit verkeer direct op de ge
wenste plaats brengen, de Coentunnel
daarentegen zal het dwingen gebruik
te maken van de deels uiterst nauwe
westelijke stadswegen, die reeds zwaar
belast zijn.
Ook het doorgaande verkeer zal vol
gens B. «-n W. belangrijk meer gebaat
zijn bij de IJ-tunnel dan by de Coen
tunnel,
Bü het vraagstuk van de prioriteit
van IJ- of Coentunnel spelen de kosten
volgens B. en W. geen rol, daar deze
ln dezelfde orde van grootte liggen.
Verder zal het noodzakelijk zijn Am
sterdam, dat met uimtcgebrek wor
stelt. ten noorden van het IJ zo snel
mogelijk als woon- en werkgebied tot
ontwikkeling te brengen. Het aantal in
woners van dit stadsdeel zal binnen
enige jaren van circa 50.000 tot 100.000
uitgroeien. Zonder een onbelemmerde
verbinding tussen de belde stadsdelen
zal de entwikkeling zodanig geremd
worden, dat Amsterdam zijn nationale
taak niet meer naar behoren kan ver.
vullen, aldus B. en W.
Na de ongelukkige val, waarbij dr.
W. P. Berghuis, voorzitter van het
Centraal Comité van de A.-R. Partij,
enige weken een zware hersenschud
ding opliep, is, naar wij vernemen,
thans een periode van regelmatig her
stel ingetreden.
Dr. Berghuis mag het ziekenhuis,
waarin hij moest worden opgenomen,
nog niet verlaten. Hervatting der
werkzaamheden is de eerste tijd even
eens nog niet mogelijk.
Mijn fractie heeft waardering en be
grip voor het geluid, dat de zending
bij monde van prof. Verkuyl laat ho
ren, zo betoogde mr. Biesheuvel ver
volgens. Het is een oproep tot bezin
ning en hier wordt in wezen een zaak
van christelijke politiek geraakt.
Ook ter zake van N.-Guinea laten
wij ons echtejr leiden door het Evan
gelie. Dat het een eis van christelijke
politiek zou zijn N.-Guinea over te
dragen aan Indonesië ontgaat ons ech
ter. Niet nationaal chauvinisme, maar
het welzijn van de Papoea's is de ach
tergrond van ons standpunt-
Voor de atoombewapening geldt een
zelfde politieke reactie. Ook hier moe
ten wy ons laten leiden door een con
frontatie met het Evangelie,
Het pacifisme Isoleert de naasten
liefde. Doch de Wet Gods omvat twee
zaken: liefde en gerechtigheid. Deze
twee zijn onverbrekelijk verbonden.
Mr. Biesheuvel besloot zijn betoog
met de opmerking, dat christelijke
staatkunde actueel is en dat zyn fractie
er alles aan gelegen is de chr. politiek
ook buiten de landsgrenzen te doen
doordringen.
De uitslag van Trouw's
najaarsprysvraag „Wat staat
daar?" is bekend. De oplos
singen en de namen der
prijswinnaars vindt u elders
in deze editie.
/N dit nummer vangen wij aan
met de publikatie van een
artikelenserie over het huidige
Israël tien jaar na de stichting
van deze staat.
Onze redacteur drs. J. Klatter,
die twee jaar geleden de Arabi
sche landen rondom Israël heeft
bezocht en daarvan een uitvoe
rige reportage in ons blad heeft
gegeven onder de titel „Met
Trouw door het Midden-Oosten",
heeft nu Israël bereisd, meer dan
,,van Dan tot Berseba". Want
daar was ook bij inbegrepen heel
het oude zuiderland, thans de
Negeb, waar de ontwikkelings-
capaciteiten van het nieutoe Is
raël fantastische resultaten heb
ben bereikt en staan te be
reiken.
Ook andere, culturele en poli
tiekeaspecten komen hier aan
de orde. terwijl twee artikelen
van bijzondere aard in ons
kerstnummer zullen worden op
genomen.
Het Britse Lagerhuis heeft gisteren
een rumoerig debat gehouden over de
recente artikelen van Randolph
Churchill over de gebeurtenisse' 'ü-
dens de Suez-crisis.
Premier Macmillan verwierp het
denkbeeld van Labour om een parle
mentaire enquête-commissie voor
deze kwestie in te stellen, waarop tu
mult ontstond op de banken van de
oppositie.
Macmillan riep op een gegeven
ogenblik boos uit, dat er mogelijk
vroeger dan men denkt verkiezin
gen zullen worden gehouden, „opdat
de kiezers kunnen uitmaken wie van
ons, de leider van de oppositie of ik
hel populairst is".
De Labourieider Gaitskell verklaar
de. dat Randolph Churchill had ge
schreven dat er overleg tussen de re
geringen van Frankrijk en Israël en
tussen die van Engeland en Frankrijk
over de acties in 1956 tegen Egypte
%vas geweest. De kwestie kon volgens
hem alleen door een volledig parle
mentair onderzoek opgehelderd wor
den.
De Labour-afgevaardigde Hughes
meende, dat men in het land de indruk
had dat indertijd voornamelijk Mac
millan voor de expeditie tegen Egypte
verantwoordelijk was geweest. Een
parlementaire enquête zou Macmillan
de gelegenheid geven zijn reputatie te
verdedigen, zei hij.
Macmillan zei, dat er indertijd geen
verklaring is geweest waarover niet
gedebatteerd was en die niet op dat
ogenblik was weerlegd.
