Geëmotioneerd pleidooi
van Ewout's advocaat
Toestand tyfuspatiëiiten
in ons land gunstig
Katendrechtse jeugd
Al eeuwen lang veel
te doen om Paasvee
Jonge boer uit stad
9 maanden naar Canada
SCHIEDAMS WATERFRONTBEWEGING
Alleen voor
diefstal
veroordelen?
K
„Ijzervreter"
D£ boer was
ver „heen"
Etentje
r
de rotterdammer
Pagina 5
ZATERDAG 30 MAART 1%3
Er uit gedraaid
Verontwaardiging
niet verheffend
De kans dat er in Nederland
nog meer mensen met tyfus be
smet worden dan de vijf waarvan
nu bekend is dat ze aan de ziekte
lijden is „bepaald beperkt". De
toestand van de Nederlandse
patiënten is bovendien zeer gun
stig. Dat heeft de directeur-gene
raal van de volksgezondheid,
prof. dr. P. Muntendam, gister
avond op een persconferentie in
Den Haag meegedeeld.
-kir
wëèêêêêêêmÉ*
ATENDRECHT heeft ook
jeugd. Maar al te vaak
wordt zij vergeten. Omdat deze
Rotterdamse havenbuurt het
predicaat ,,De Kaap" draagt
bestaat zij niet geheel uit gele
genheden voor twijfelachtig ver
maak. Er wonen ook vele ge
zinnen met kinderen. En geluk
kig zijn er instellingen, die zich
het lot van deze jeugd aantrek
ken en goed werk doen.
Rijnmondnoten
Een Fluorstraat in de buurt
van bet Rotterdamse Drink-
waterleidingbedrijf: Andere
straatnamen worden Zout
steeg, Goorlaan, Brakkeweg
en Ghloorstraat
Perpetuum mobile-Van Jo-
le; Er zit althans beweging
in.
Vlaardingert laat ballonne
tjes op om het vuil te volgen:
Prijs voor de versfckomen.de:
rondleiding in Pernis...
20e eeuw wint
van romantiek.
mts
MET een pleidooi als een slijtageslag,
-* een pleitrede zoals naar inhoud
en opbouw zelden of nooit in een
Nederlandse rechtzaal gehoord zal zijn,
heeft inr. H. C. Dietz, verdediger van
de jongste verdachte. Ewout 11. gister
avond als laatste in de rij van pleiters,
de behandeling' van de Baarnse moord
zaak afgesloten. Ongetwijfeld was mr.
Dietz fel geëmotioneerd en ontlaadde
zich in zijn pleitrede a tic spanning,
waarmee hij gedurende anderhair jaar
zich op deze zaak had voorbereid. Er
(Van onze speciale verslaggever)
Mr. Dietz repliceerde slechts kort:
*1' de officier niet overtuigd is zou ik'
was eerlijke bewogenheid maar lege-1^**®" °Pnie«w moeien beginnen, maar]
litkftrtiiri valse nathos. die aan h*f i»»_i ^an niet meer opbrengen.j
lijkertijd valse pathos, die aan het be
toog niet ten goede kwam. Mr. Dietz
maakte de indruk overspannen te zijn.
Op vele punten was hij verward en
hij wekte verbazing als hij bijvoor-1 .v"or lelf vvas bet kennelijk
beeld, doelend op Boudewijn en Ewout,nfi"santhof f dacht hij
„itriep „Dm* geschifte jongens" of j twee maal toe V gezegd
over zijn client sprak als over „dat:had. „het is vandaag mijn trouwdag er,
aapje ik zou toch wel graag het etentje, dat
lVat echter de meeste verbazing'ik aan m'n vrouw beloofd beta kijk
wekte, was dat juist deze advocaat een (daar zit ze willen halen
groot deel ziin pleidooi richtteHad mr. Dietz zich maar gehouden
tegen Hen- De familie-advocaat «m» wat hij zelf gezegd had, toen hij
van de H.' nimmer twfjfel heeft j aan het slot van zijn pleidooi een samen-
laten besta-, an zijn mening over vatrting gaf, ..Daar had ik het eigenlijk
Henny W„ iiau zich hiervan beter
kannen onthouden. De manier waarop
hU, naar aanleiding van de wijze waar
op Henny VP. donderdag met hem de
vloer had aangeveegd, na herhaalde
lijk sarcastisch sprak over „de advo
caat Henny W„ of nog sarcastischer
„mijn confrère Henny W.. droeg niet
b(j tot bewondering voor deze pleitrede.
Het Is nauwelijks mogelijk het betoog
van mr. Dietz samen te vatten. Hij viel
het „eminente betoog" van'de officier
op alle punten aars. Als de officier, vol
gens mr, Dietz. uitgegaan was van een
aantal supposities, dan kon hij dat ook.
"Welnu, hij deed het maar hij vond,
dat zijn supposities minder karakter van
veronderstellingen hadden dan die van
de officier.
Mr. Dietz weigerde te geloven, dat
angst voor verraad alleen inzake de
eerst" diefstal Henny W, ertoe bracht
Theo Mastwijk bij de gebroeders H. on
der te brengen. „Er moet iets anders
tassen die twee geweest zijn" en mr.
Dietz liet zijn. gehoor lange tijd in de
waan, dat hij dat „iets" zou gaan ont
hullen. Toen het er echter op aankwam,
kwalificeerde hij het „iets" alleen maar
als een ernstig delict zonder enig bewijs
daarvoor aan te voeren.
Orn aan te tonen, dat Ewout niet mede-1'
püchtig is aan het medeplegen van moord,
noch aan pogirtg tot moord, greep mr.
Dietz zich vast aan een woord van de
officier (in eerste instantie van Henny
W.i, dat „Ewout er zich uitgedraaid
heeft".
„Dat is juist", zo riep hij uit, „deze
jongen wilde niet. meedoen, maar hij
wist niet hoe hij dat aan moest leggen,
dit aapje van 15."
Eh hij vervolgde: „Goed, goed. Die
opvoeding ging niet zo prachtig en ze
konden niet zo goed samen praten, maar
men kan toch niet aannemen, dat Ewout
op wacht stond om onverwachte bezoe
kers. zoals bijv. zijn oudere, weg te slaan.
Karei, zijn broer, is toch ook thuisge
komen. Die heeft hij toch ook niet weg
geslagen. Nee, Ewout kon niet op wacht
staan en wou niet op wacht staan.
Hij heelt zich eruit gedraaid, zegt de
officier. Nou. hij heeft er zich goed
uitgedraaid. Want hij krijgt er zeven
jaar voor".
Volgens mr. Dietz had Ewout plotse
ling voorgesteld op wacht te gaart staan,
omdat by van het begin af aan niet mee
wilde doen. Hij verzon een smoes op
het moment, dat hjj zich voor het eerst
bewust werd, dat de moord werkelijk
zon gebeuren.
Het wachten had geen enkele zin.
Zeker niet ais er geen waarschuwings-
sein was afgesproken. Ewout heeft zich
eruit gedraaid door voor te geven., dat
hij op wacht ging staan. Ewout is een
vriendelijk jongetje, dat iedereen wilde
helpen. Hij gaat later zelfr de put op
zoeken als die wegen® de verbouwing
geopend moet worden."
Alsof mr. Dietz aanvoelde wat de
rechtbank en de zaal bij deze laatste
woorden dacht, voegde hij eraan toe:
„Het is misschien niet helemaal nor
maar, maar ja".
Aan het slot van zijn bijna drie uur
geduurd hebbend pleidooi, toen president,
rechters en officier zich zaten te ver-
hijten, zei mr. Dietz:
..Ewout heeft alleen maar meegedaan
aan de voorbereidende handelingen. Dat
waren geen medeplichtigheidshandelin-
gen aan moord of een poging daartoe.
He4 is dus tegenstrijdig als hem mede
plichtigheid wordt aangerekend. Ik vraag
dus vrijspraak voor het primair ten laste
gelegde en verzoek uw rechtbank mijn
cliënt te willen veroordelen voor diefstal,
door het opleggen van een gecombineer
de gevangenisstraf en behandeling, sub
sidiair een gevangenisstraf gelijk aan de
duur van het voorarrest."
Er ging een hoorbare zucht door de
zaal. Mr. Van (Dijken, de officier, zei "net
niet mogelijk en nodig te achten, in te
gaan op alle stof, welke mr. Dietz had
aangedragen. De advocaat had hem niet
overtuigd en mr. Van Dijken bleef daar
om bij zijn eis.
wei bij kunnen laten" merkte hij op.
Het was tien voor zes toen Ewout H.
het laatste woord kreeg. Hij zei alleen
„het is een ellendige geschiedenis' voor
me geweest".
Mr, Dietz was zijn pleidooi, reagerend
op wat er naar aanleiding van zijn op
treden van donderdag over hem geschrc- i
ven was, zeer sarcastisch begonnen. Hij
streek met een groene zakdoek over zijn
bezwete voorhoofd en zei:
„Ik grijp deze zakdoek om mijn hoofd
af te vegen, fk heb dat gisteren ook ge
daan. Het kan zijn omdat het hier zo
broeierig heet is. Het kan ook zijn omdat
ik de advocaat Henny W. hier ontmoette.
Het kan ook zijn, omdat ik mezelf maar
een klein familie-advocaatje acht die
uit een klein landelijk plaatsje komt. dat
ook wel het „groene graf" genoemd
wordt."
En direct daarop Het hg heel melodra
matisch volgen dat hij anderhalf jaar
tegen deze zaak had opgekeken en zicht
als verdediger bad „afgebeuld", 's nacht»
had moeten doorwerken „met mijn
vrouw, die gelukkig ook nog een beetje
juriste is, als secretaresse". Bovendien
kondigde hij nog aan, dat hy tengevolge
van deze omstandigheden misschien wel
halverwege zijn pleidooi zou „afknap
pen". Ik wacht al anderhalf jaar op het
moment dat ik hier alles kan vertellen.
Ik sta hier als epn stuk „bewogenheid".
Kort daarop ging er gemompel door de
zaal toen mr. Dietz zei, dat hij Ewout
niet zou betitelen met „mijnbeer" 'zoals
anderen wel gedaan hadden), maar mis
schien wel kon spreken over „mevrouw
uw moeder" (wat hij dan ook prompt
deed).
President mr. Gijsman, die getoond
heeft onder alle omstandigheden heer
te kunnen blijven, toonde dat ook mi
weer. Toen mr, Dietz pathetisch uitriep,
dat hij ..niet alle stukken uitspreiden
kon in deze zaak", zei mr. Gijsman hof
felijk: „Had u dat tevoren gezegd, dan
had ik een tafel neer laten zetten".
Verontwaardiging was te bemerken,
toen rr.r. Dietz een volledig verwrongen
••oorstelling gaf van de vraag, die hij
uonderdag aan Henny W. gesteld had
over een plastic waslijntje, dat deze in
zijn zak had. Nu zei hij, dat hij Henny
deze zin uit het proces verbaal had voor
gelezen: „Ik greep van de werkbank een
stukje plastic draad". Maar wat had hij
werkelijk voorgelezen* Deze zin: „Ik had
een stukje plastic draad in mijn zak om
de daad ie kunnen volbrengen."
In zijn pleidooi kregen verschillende
mensen een veeg uit de pan. Bijvoorbeeld
de advocaat van Henny W., mr. Francois
Pauwels.
Van hem zei mr. Dietz:
,JM". Patrwels beeft in zijn pleidooi
Ewout er in willen draaien," (mr.
Pauwels had beweerd, dat ook Ewout
schuldig was aan mededaderschap).
„Maar hjj had dat niet nodig voor zijn
pleidooi. Hij heeft mij erdoor gedwon
gen nu allerlei dingen over Henny W.
te moeten zeggen en dat bad' ik liever
riet gedaan. Maar ik neb het nodig
voor mijn pleidooi, Mr. Pairwels heeft
hulp-officiertje gespeeld".
Over psychiaters zei mr. Dietz:
„Ze werken met allemaal mooie
begrippen en rapporten. Maar Ik ben
er niet van onder de indruk. Het leven
van een mens is heel anders dan psy
chiaters kunnen beschrijven". En om
aan te tonen, dat hjj het niet kwaad
bedoelde voegde hU eraan toe:
„Ik heb grote bewondering voor prof.
Riimke. Hjj heeft me nog ontgroend In
Amsterdam".
De gebroeders H. kwalificeerde hij als
„slappe jongens, meesloffers! Als mug
gen om een kaarsvlam en de kaarsvlam
is W." Even later zei hij weer van hen:
„Ze waren pionnetjes en instrumenten
in handen van een superman."
Wel, daar konden Henny W. en de
zachte jongetjes H. het mee doen. „Ge
schifte jongetjes", waren ze. Vergoe
lijkend volgde mr. Dietz eraan toe, zich
blijkbaar plotseling beseffend, dat deze
kwalificatie toch wel pijnlijk moest zijn
voor Ewout. die dit alles moest aanho
ren:
„Neem me niet kwalijk jongen, dat ik
dat zo zeg. maar je bent geschift ge
weest."
Henny W. kreeg tenslotte nog een flinke
douw. „Ik heb voor iedereen, die aan
dit proces heeft meegewerkt de grootste
waardering. Behalve voor één."
Over Ewout heette het nog:
..Hij schrijft nu goede brieven naar
l>ui3. Aan zijn broer Erik bijvoorbeeld.
Daarin schrijft hij: jongen, volg m'n
goede voorbeeld."
Neen, het was geen verheffend schouw
spel, dat in de laatste uren van deze
voortreffelijke behandeling van de
Baarnse moordzaak geslikt werd.
Het zal zelden voorgekomen zijn, dat
de president van een rechtbank een ver
dediger zelfs nog onder het uitspreken
van de pleitrede terecht heeft moeten
wijtzen. Mr. Gijsman heeft het mr. Dietz
herhaalde malen moeten doen in de
laatste dagen van dit proces. Ook giste
ren weer. Want toer. mr. Dietz wilde
gaan citeren uit het psychiatrisch rap
port. dat over Ewout uitgebracht is
hij wilde daaruit zeer intieme zaken, de
verdachte betreffend voorlezen moest
de president zeggen: ..We hebben de
uiterste terughoudendheid betracht met
het citeren van rapporten. Het gaat om
uw cliënt, begrijpt, u dat?"
En toen mr. Dietz tegensputterde, zei
mr. Gijsman geërgerd: „Laat me nu toch
eens uitspreken. Denk eraan, dat bij
ieder woord, dat u zegt. Ewout meeluis
tert. Ais u dat maar begrijpt."
Het was zeventien over zes, toen de
president, na het uitspreken van een
kort dankwoord tot allen, die voor een
rustig verloop hadden 'gezorgd, met een
forse hamerslag de marathon-zitting sloot.
Overigens acht de Nederlandse
geneeskundige hoofdinspectie het
wel nuttig dat Nederlanders die na
13 februari in Zermatt zijn ge
weest, contact opnemen met hu»
huisarts om zich te laten onder
zoeken. Dit, omdat de mogelijk
heid bestaat dat de mensen die
met tyfus besmet zijn geen ziek
teverschijnselen vertonen, maar
wel bacillendrager zijn. En ook
over die mensen wil de hoofdin
spectie, die via de inspecteurs van
de volksgezondheid gegevens vaïi
huisartsen verkrijgt, graag inlich
tingen debhen.
Zoals gezegd, lijden vijf Nederlan
ders die in Zermatt hebben verbleven
aan. tyfus. In Zwitserland zijn er dat
180 (waarvan er vier zijn overleden),
in Duitsland 13. in Engeland 45 (waar
van er 1 is overleden), in fle Verenigde
Staten 2, in Italië 4 en in Denemarken
en Luxemburg ieder 1.
Tijdens de persconferentie deelde dr.
W. P. J. A. Weebers, geneeskundig in
specteur voor de volksgezondheid die
door dr. H. J. Dijkhuis, geneeskundig
hoofdinspecteur, naar Zermatt werd ge
zonden om daar „poolshoogte" te ne
men mede, dat hij in Zermatt 7000
hotelregistraties heeft doorgewerkt,
waartussen hij de namen van 63 Neder
landers heeft gevonden. Omdat het
vaak gebeurt dat slechts het gezins
hoofd zich in een hotel of pension laat
registreren, schat hij dat tussen de^ 200
en 300 Nederlanders na 1 februari in
Zermatt. hebben verbleven. Dr. Wee
bers zei het persoonlijk hoogst waar
schijnlijk te achten dat de tyfus-ex-
plosie in Zermatt ontstaan is nadat
leidingwater vermengd is geworden met
beekwater. Hij legde er echter de na
druk op. dat het offtciele onderzoek in
Zerrmatt nog niet is afgesloten en dat
de oorzaak officieel dus ook nog met
bekend is.
Tp EN „ijzervreter*' hert cïe nieuwe
aanwinst vau de Shell ia Pernis.
Dar is althans de naam die de hetende
volksmond heeft jtegeven aan een rij
dende magneet, die nu de wegen op
«Ie uitgestrekte enTiipïexeri ijzervrij
weet te houden. Het gaat om een
„sterke verstelbare staafmaguert np
wielen. Met de hand kan het „wagen
tje** worden voortbewogen, het kan
ook arhler een of ander voertuig wor
den vastgemaakt.
Dit „stalen ei van Columbus'* werd
uitgevonden nadat men de oorzaken
ontdekte van het feit dat bepaalde
vorkheftrucks snel floor de handen
heen waren. Dat kwam omdat in de
nibberlood-, waar men de flotaiiier#
\nor het transport van halen in elkaar
zet, nogal eens wordt gemorst met
spykers en schroeven. De magneet
kwam er om de vloer van die loods
np^jkervrij te houden.
Toen de resultaten goed waren be
sloot men het werk van de magneet
uit te breiden tot het gehele terrein.
Aehter de veegwagen rijdt het apparaat
nu rond. De bezem van de veegwagen
neemt het zand en het stof mee, de
magneet pikt «Ie ijzeren voorwerpen
op. Bij ile Shell kun je nu „van de
vloer eten**
Ij1 EN van. Rotterdams traditione-
■*-* 2e evenementen, waarvan de re
putatie tot ver buiten de grenzen be
kend is, mag de Paasveetentoon-
stelling worden genoemd. Over en
kele dagen, dinsdag 2 april, is het
complex van de Veemarkt weer het
toneel voor een agrarisch festijn,
dat meer mensen van buiten trekt
dan stedelingen. En nu al voor de
93e keer.
Toch Is die Paasveetentoonstel-
ling niet altijd in Rotterdam ge
weest. Van 1851 tot .1895 werd zij
namelijk afwisselend in Rotterdam
en Schiedam gehouden. Toen bleek
dat de trek van inzenders en bezoe
kers minder groot was naar Schie
dam kwam de expositie definitief
naar de Maasstad.
Ook bood de tentoonstelling
vroeger niet alleen vee, zoals nu.
Onmiddellijk na de oprichting van
de Hollandse Mij. van Landbouw af
deling Rotterdam, Schiedam en om
streken de organisatrice werd
er een evenement van gemaakt
waar men naast vee ook graan en
lijnzaad, lanabouwprodukten, pluim
vee en landbouwwerktuigen kon vin
den.
Steeds groter werd de tentoon
stelling. Van ongeveer 200 stuks
gemest vee in vier rubrieken in de
eerste jaren groeide zij uit tot een
800 a 1000 in ongeveer honderd ru
brieken nu. De Rotterdamse Paas-
vee-expositie is dan ook de belang
rijkste van ons land.
Waarom Paasvee? Als Pasen
nadert maken velen in den lande
zich op om te zorgen voor een goed
stuk vlees. Dat zijn o.a. de slagers,
die een bekroonde Paasos willen
uitstallen, de veehouders, die op
zo'n tentoonstelling graag een eer
ste prijs willen behalen. En dan de
hoteliers, die hun gasten een extra
goed stuk vlees willen voorschote
len.
II Ja, voor een goed stuk rund- -
vlees wordt heel wat verricht, reeds 9 bouudofc %an Europa.
eeuwen geleden was dat zc In de Driftige graafmachines ploete-
Middeleeuwen schonk men de vor- ren diep in de bodem van de Maas
sten versierde ossen. Later maakte kant om van het wandelpark een
Jacob Cats gedichten op de paasos- bouwdok voor schepen tot 130.000
sen. ton te maken. Nadat WF bereidt de
Een van die Instanties is de Geref.
Stichting Sociale Arbeid. Zij is bezig
een gebouw in te richten, waar reeds
onderkomen Is voor vele activiteiten
ten bate van die jeugd. Het is een
groot project en het kost veel geld.
Er ontbreekt nog ongeveer een halve
ton.
Daarom gaat de GSSA kortweg
zo te noemen een actie voeren. Als
binnenkort het gebouw aan de Zweder-
straat (zijstraat van de Putsebocht)
wordt geopend start de campagne. Een
folder gaat in 25.000 exemplaren de
deur uit. Lang niet alleen naar adres
sen in Rotterdam, ook daarbuiten. Het
is een goed uitgevoerd stuk drukwerk,
dat de aandacht waard is.
M In kleuren en met foto's vertelt
deze folder over. de nood van deze
jeugd. Onder het motto „Hier ligt ons
werkterrein- havenwijk... hier groei
en ze op..." Tussen, de foto's, die
indrukken geven van de haven, het
vermaak in Katendreeht, van. het werk
dat voor de jeugd en ook voor oude
ren wordt gedaan, is een sobere
tekst opgenomen. Een paar citaten:
B „Hier is de welvaartsbron van
Rotterdam, hierheen komen, schepen
uit allerlei windstreken. Honderddui
zenden zeelui van elke nationaliteit en
huidskleur vinden in ontelbare bars
hun amusement Maar hier is niet al
leen rijkdom, niet alleen de glinstering
van het gele; in tochtige krotten, in
nauwe straatjes, waar het zonlicht
nooit doordringt worden kinderen ge
boren» groeit een nieuwe generatie
op".
„Eens vullen de kinderen, die na
In onze lokalen spelen, gezinnen stich
ten. ZIJ zullen een levensstijl moeten
bezitten om zelfstandig te kannen zijn
otn overeind te blijven. De lokroep van
de straat dringt. Ook nn. Het is niet
alleen zonlicht, dat zij nodig hebben.
Er is meer. Zij hebben behoefte aan
een woord, een woord van bemoediging,
van troost. Honderden weten dat er
een andere wereld bestaat naast de
hunne. Zij weten het. omdat ons werk
mogelijk is. Mogelijk dankzij de sub
sidies, die kerk en overheid verlenen»
mogelijk wellicht dankzij uw steun".
„Hoevelen echter moeten niet bui
ten blijven omdat er geen mogelijk
heid bestaat hen te ontvangen? Hoeve
len blijven verstoken, van de hulp. die
zij zo broodnodig hebben! Gelukkig
komt er verandering. Een voormalige
schoolgebouw aan de Zwederstraat
wordt verbouwd en als clubhuis inge
richt. De kosten zijn hoog, maar voor
het geluk dat wij in mensenlevens kun
nen "brengen. is geen prijs te hoog.
Het gaat om het heil van een mede
mens. Als dit heil voor u enige bete
kenis heeft denk dan ook die mede
mens".
Aldus dan die foider. Het gaat in
dit werk in de vorm van handenarbeid,
naaicursussen en allerlei vormen van
bezigheid en ontspanning wordt gedaan
thans om 200 kinderen. Maar dat is
een aantal, waarop men zich niet
blind moet staten. Het werk groeit na
melijk steeds, het aantal daarbij be
trokkenen ook.
En behalve die activiteiten in het
clubhuis zijn er andere plezierige din
gen voor deze jeugd op komst. Zij zal
namelijk In groepen met vakantie
Tenten van clubhuis jeugd uit
drecht worden deze zomer ergens bij
Hellevoetsluls opgezet. In de Pinkster-
vakantie is er op kleinere schaal ook
al een kamp. Er zijn meer plannen,
o.a. voor een kampeerterrein bij de
Reenwijkse plassen.
Dit en nog meer wil de
GSSA allemaal doen voor deze jeugd,
die zoveel moet missen. Beter dan wij
dat kunnen toont de folder het belang
van dit werk. Als de ontvangers van
dit drukwerk gemiddeld twee gulden
geven is de exploitatie van het club
huis rond. Voor wie geen folder ont
vangt en toch iets wil doen is hier
het gironummer: 384720, „Geref. Stich
ting Sociale Arbeid Rotterdam Katen
dreeht".
e gaan.
Katen-
EBOGEN kwam hij de rechtsaaal
binnesigetselïuifeld. Zijn rug en
ryn rechterbeen waren zwaar Joot
„rimmetiek" aangetast. Zijn gehoor
wai ook niet meer wal het vroege*
was. Maar vanonder de boerenpot gib*
aterden een paar lepe «pottende ogen.
„U bent zonder beroep, woont Sa
Alblaaaerdam en bent van Dl," sei do
politierechter. „Man, je bent nog oude*
als ik. En je hebt dronken op da Sekt
gereden. Je bad vijf jenever an twe#
pils op."
„Dat klopt," knikte de «s*Jan4>
bouwer, die zowat dubbel gevouwen
over bet verilac.hienhek.je „hing." «7*
moet met jouw leeftijd niet mee* ËW»
.«en,** vermaande de politierechte*. „Ik
mocht 'tniet meer van m'n vrouw, "fcje
veel te gevaarlijk met het verkees wet
tegenwoordig,** waa bet antwoord, JD*
politie vond dot do oud# hoer
lijk drenken was. ,Ja. ik tm
heen,** beaamde hij. Hij wm
naar, woonde helemaal alleen «B had
een maandelijks inkomen wat'250v
„Dat moet u niet ment doen," gal
de officier. „Als n weer drenken of»
de fiets stapt en komt te vullen, is het
met n gebeurd. Ea drinken at toch
voor een man van uw leeftijd bel».
maal niets. Ik vraag twintig gulden
boete.**
.-Kan ïk bier betalen?1* vroeg du
bejaarde boer en tastte naar rijn beurs,
„Hier niet, ga staar met de deurwMsr»
dey mee. Maar ik maak er vijfden gul
den van," zei de politierechten^
TJENDRIK KAREL LOUWEN is
een jonge boer, die in een grote
stad woont en nu negen maanden
naar Canada gaat om kennis te ma
ken met en te werken in h :t agra
risch bedrijf. Een wonderL.ke com
binatie? De zeventienjarige Rotter
dammer vindt het niet bijzonder
zijn hart gaat nu eenmaal uit naar
het boerenleven.
In zijn ouderlijk huis, driehoog aan
de Stadhoudersweg in Rotterdam, ver
telt Henk Louwen dat het boeren niet
in de familie zit, op een verre oom
met een boerderij na. Maar op tien
jarige leeftijd maakte hij kennis met
een boerderij bij een logeerpartij in
Limburg.
Sindsdien wou hij boer worden.
Henk heeft alles gedaan wat een
boer doet: melken, ploegen, hooien, te
veel om op te noemen, zo veelomvat
tend is het werk op een boerderij dat
nooit stilstaat. Nu is hij een van de 80
jonge Nederlanders, die het Canadese
CCHIEDAMS waterfront is in be-
wegingGedurende een halve
eeuw had de rivierzijde van Schie
dam het vaste beeld van bomen
rijen en naar Rotterdamse zijde de
keien van rode daken van de huis
jes aan de Havendijk. Daar is nu
een eind aan gekomen. Het gezicht
van het Schiedamse waterfront ver
nieuwt zichmoderne bouwwerken
verrijzen op het vroegere recreatie
gebied.
Tekenaar Octave De Coninck
geeft hier zijn kundige uisie op.
Toen hij naar de zijde van Wilton
Fijenoord en buur-scheepswerf De
Nieuwe Waterweg keek zag hij al
niet anders meer dan schepen. De
schuiten liggen rijen dik aan de ri
vierzijde. Ze maskeren als het wa
re dat het laatste groen op de vroe
ger zo rustieke Maaskant moet
sneuvelen voor de aanleg van het
Nieuwe Waterweg zich voor om
meer werkloodsen te bouwen op de
van da gemeente verkregen bouw
grond.
De bedrijvigheid in da steeds
drukker wordende Wilhelminahaven
verbergt zich enigszins achter de
hoge tanks en ketels van Hoek's
Machinefabriek en de Tankerclea-
ning. Dit alles tuordt geflankeerd
do or het mooie restaurant Euro
poort dat steeds meer bezoekers
gaat trekken. Achter het restaurant
gaat de overheid de waterkerende
dijk ophogener komt in de Voorha
ven een moderne Buitensluis.
Tussen Europoort en die sluis
worden geleidelijk vijf torenflats in
gebruik genomen. De eerste flat,
een plaatflat „Tritonflat" genoemd,
is al bewoond. De tweede rich
ting oost is ook al bijna gereed
en in het midden van de Maasbou
levard zal een derde plaatflat ver
rijzen. Dan is nog slechts de toren
hoge nieuwe gashouder van de
Schiedamse Gasfabriek te zien, 'die
deze winter in gebruik is genomen.
Aan de zijde van de Voorhaven
komen twee sterflats te bouwen
voor rekening van „De Nederlan
den". Het hoogste punt van de rood
stenen skeletten is al bereikt. De
peperdure flats zullen over enige
maanden worden betrokken.
Het Hoofd in Schiedam is nog
steeds de uitloper van de oude Ha
venstraat langs Schiedams Voorha
ven. De oude scheve gebouwen
gaan echter al vrijwel schuil achter
de nieuwe bebouwing en als rijk en
provincie aandacht gaan schenken
aan verhoging en verbetering van de
waterkering is het met deze oude
bebouwing gedaan.
m Dan verdwijnen de vloedplanken
bi] het Hoofd. Dan heeft de twintig
ste eeuw het definitief gewonnen
van de romantiek.
agrarische leven negen maanden gaan
verkennen. Zij vertrekken op l april
met de Rijndam en de jonge louwen
hoort bij de 37 van het CBTB-eontin-
gent.
Waarom naar Canada? „Het is de
bedoeling later naar Australië te gaan
en daar boer te worden. Ik kon later
in het jaar ook voor een stage naar
Australië, maar ik ga liever naar Ca
nada om eerst eens wat anders te
zien." Henk Louwen heeft namelijk
drie broers in Australië (geen boeren),
die bet goed gaat. Eén broer is nog
thuis, één zuster getrouwd.
Het gezin Louwen is overigens ge
wend aan afstanden: op het ogenblik
is de moeder in Australië aangekomen
en de vader gaat er binnenkort been.
Volgens Henk zullen zijn ouders na
pensionering van H. K. Louwen Sr,
voorgoed naar dat werelddeel gaan.
En hij dus zo gauw mogelijk. Waar
om? Hier is immers geen mogelijkheid
een bedrijf voor jezelf te beginnen. In
Australië zijn mogelijkheden genoeg.
Eerst gaat de agrarische stedeling
zijn blik verruimen en zijn praktijk
vermeerderen in het land van de
Maple Leaf. De provincie Nova Sco
tia is zijn reisdoel, omdat daar ge
mengde bedrijven zijn. Formeel mag
Henk Louwen met zijn 1" je ar niet
naar Canada, maar vanwege zijn erva
ring en omdat hij in juli al 18 jaar
wordt (de minimum leeftijd voor zo'n
reis) stemden de Canadese autoriteiten
toe.
'Yf/tti.' n(t>
HOtK
Uijlflmi»""»*1 Mil IWHWPilKlü
