len onbekend m Vroeger herenhuis is nu Wapen van Rhoon JACHTVOGELS KUNNEN WEER VRIJ ADEMEN... Europoort: vormingswerk Machtig en inspirerend... met mannetje ^floor^ Pendrecht als dorp al lang verdwenen 95 Vogelleven in jannari RHOON K.Z.H.R.M. ]VBEÜW JAAM, NIEUWE JAS Gondeliers ...op niveau MET-jes TTERDAMMaR pagina 3 ZATERDAG 9 JANUARI 2965 AN de ietwat achterover- hellende hoge voor muur, die symmetrisch onderbroken wordt door vele ramen, vertellen «n met de wind heen en weet ëtand bord en een door twe- euwen vastgeklemd beeldhouw- srk in welk dorp men staat. Ir jl rood en goud siert het gemeen ■wapen in het alleroudste deel an Rhoon, aan de smalle Dorps raat, het café-restaurant annex ptel het „Wapen van Rhoon". Broodgebrek Achter het huis lag tot voor kort een tuin met fruitbomen, die afgesloten werd door een grote vijver. Nu staat er wat speeltuin- gerei en parkeren er auto's. „Huys te Pendrecht" is aangepast aan de van Wiliem iiï, dl ÏX M twintigste eeuw en op 't eerste ge- Feesten Hchuil veelbewogen geschiedenis Murk Leis afgetreden als president van de DAT de maand december achter de rug is, betekent voor vele vogels een onbewuste opluchting. Tot ultimo van die maand moch ten bezitters van een jachtakte jacht maken op een aantal vogels jachtvogels genaamd en het is te begrijpen dat de vogels, die de jacht hebben overleefd, uiter mate schuw geworden waren. De jachtvogels die zich thans weer vrij kunnen bewegen zijn de pa trijzen en de fazanthennen. Tevens is er een viervoeter, het haas, die ook onder deze regeling valt. mi Rijnmond-noten Sim «en ten Overvallen Veel ganzen HIJ„ TE PENDRECHT Hotel en café-restaurant „Wapen van Rhoon" was eens het „Huys te Pendrecht". Vandaag in de serie „Bij" velen on bekend. hetgeen in en om dit huis speel de en speelt. Het pand is a! jaren geschaard In de j van gelegenheden waar dorpelingen i z'n tijd Iets nuttigen, bepraten en (ren. Lang was dat In Kboon op die iats niet mogelijk, want in voorbije jiiwen woonden er de „heren van boon" en heette het plechtstatiger tuys te Pendrecht". ï)e Rhoonaars en tegenwoordig ook 3e anderen drinken er nu hun pilsje, laatje of wat dan ook en stoten er de éren rode en witte ballen. Naast een tlmoelingspunt in het dorp, is het ïapen van Rhoon" dankzij de |erst gunstigs ligging tegen Rotterdam K een tehuis geworden voor groe- b buitenlanders voor arbeiders die Ir de altijd werknemers vragende Sjiek- en Europoo-tbrdrijven naar (r lijn gehaald. Het „Wapen" draait br een groot deel om die mensen, itelier H. Evers ziet ze graag komen, irgelijke groepen brengen hem een ft inkomen. Van passanten moet het hotel 't niet hebben. Buiten ziet men vrijwel niels fan de dorpse gelagzaal binnen, kort geleden nog vergroot door het uitbre ken van een paardestal. Aan de straat doen stoep en deur (die zich slechts laat vrmurwen door meerdere forse Jukken aan een bedstee-achtige deur knop) nog wel denken aan toen, aan tijd waarin koetsdeuren opengin gen. paarden werden op- en afgetuigd, |n de „heren" met "hun dames gingen «f kwamen, gHuys- te Pendrecht" heeft zijn naam fa het dorpje dat in de prille Middel- iawen in één adem met Rhoon werd faoerrd. Heel lang is het al verdwenen (Pendrecht herrees bijna op dezelfde Sats een tiental jaren terug als me sne Rotterdamse woonwijk. |VER de oorsprong van de naam is in de loop der tijd veel gefantaseerd ibeweerd. Pendrecht zou geboren zijn i de naam Palndrecht, zo luidt een fa de fantasieën. Men gaat terug naar koning der Franken, Clotarus. die St in de zesde eeuw aan de stok krijgt 1st de Sak sen. Op het eiland IJssel- tnde moet toen vreselijk gevochten P en de Franken hielden 20danig huis it er in die streek een nijpend brood- Srek ontstond, jBrood is in het Frans „pain" en it op 't verstomde strijdtoneel ver ken dorpje ging Paindrecht heten, et wapen laat (nog altijd) drie Wrte ijzeren boeien op een zilve- k schild zien. Zijn die boeien een ènnnering aan het gruwelijke lot er Saksen? kostte hem de trouwpartij van zoon Pieter IX, die hij bij die gelegenheid vrijheer van Pendrecht" maakte. Als huwelijksgeschenk kreeg hij van z'n vader een huis tegenover het kasteel, „Huys te Pendrecht". Een dergelijke woning vereiste een rijk leven en juist dat kónden de laatste heren zich niet meer veroorloven. Na de dood van zijn vader verkoopt Pieter IX in 1679 het huis aan de toenmalige baljuw van Rhoon. - Volledige zekerheid of het huidige huis nog steeds het eerste is, heeft men niet. Velen geloven dat het huis bij de Rhoonse brand van 1669 tege lijk met rechthuis, pastorie, secretarie en veie oorkonden en kaarten verlo ren is gegaan. De stichter van het tweede huis moet dan Hans Willem Bentinck tot Diepenheim zijn geweest, die in 1682 door aankoop van Pieter IX „heer van Rhoon en Pendrecht" werd. De prijs die hij betaalde be droeg 145.000. Hij was een vriend A AA" de smalle, kronkelende Dorps straat ligt het eeuwenoude „Wa pen van Rhoon". links een zaal waarin plattegronden van de Rhoonse polders, kerk en school een beeld geven van de groei die de lande lijke grensgemeente van Rotterdam in korte tijd heeft doorgemaakt. Op zes borden hangen er achter glas ook teke- ningn van de wapens die in glas en lood aanwezig zijn in de grote zaal van het Rhoonse kasteel. Boven bevinden zich de ruime kamers van het enige hotel in het dorp. van Portland maakte. Aan die gebeur-zicht herinnert weinig aan het tenis herinnert nog steeds de Port- vp]e -jat zich rondom hppft afce landsepolder in Rhoon. veie aai Zien r0naonj nee" alge- Het landhuis wordt door de „aanhan- speeld. Maar achter de naam gaat gers van de brand" genoemd als een een vanDuive- Bd, die de stich- t van Rhoon is, SM in 1199 van fat, graaf van ?!land, grond kier Pendrecht, )t grensde aan 6t Ambacht (tend recht. Toen zijn bezit Bg bedijken, be- fad Pendrecht als meenschap al Mt In de twaalfde toen de Wij van Egmond lor schenking kderen in het (rp had ver been wilde zij ®r een kerk |uben. Na om de pge financiën J de rij'ke Abdij bt Bavo te heb- aangeklopt, Prdt die kerk ge- fawd. Slechts een (cie tweehonderd r heeft het ;6ine godshuis er Staan. De storm- ped van 1373 (akte radikaal en (ingoed een eind Ui het dorp. Pen- ;eeht werd he aven. c gehele Ricderwaard had in dat »r geducht te lijden van het water. I één etmaal groeide een brede rivier, Koedood, die de waard in tweeën zoals bij de Sint Elisabcthvloed ,1421 de Dordtse Kil ontstond. Ridder- (rk, Camisse, BarenJrecht en Zwijn- Epfbt liepen onder water. Pendrecht Srdween met kerk en al volledig in de S'vcti. Alleen Pernis moet droog ge- «ven zijn. Tientallen jaren heeft het Ster in de polders gestaan. Door onder- Jïe ruzies werd aan indijkingen niet Tdackl. ®'Sgo's nakomelingen kregen het, be- Mve in Rhoon, ook voor het zeggen op gronden van Pendrecht. Zij woonden bet, nog bestaande, kasteel. Rumoeri- '«uwen gingen voorbij, eeuwen waar- Hoeken en Kabeljauwen, Spanjaar- en Hollanders vele veldslagen heb- f uitgevochten. RHOONSE heren leefden er in de zeventiende eeuw- goed van. Pieter UI had veel geld voor zichzelf en z'n meti nodig. Hij organiseerde aan de Pöjde band bier- en wijnfeesten. Een vot deel van zijn nog kleine bezit produkt van de vroeg-achttiende eeuwse architektuur, van de Lodewijk XlV-stijl. Heel waarschijnlijk beeft de Franse-'ar- chitekt Daniël Marot in het ontwërp een woordje meegesproken. Deze vestigde zich in 1685 in Holland en werd bekend als „Architect van Zijne Koninklijke Majes'rit van Groot Bretagne. Willem de D.-de". Hij was betrokken bij de bouw van het slot Heeren-Loo, de ver siering van de Trèves-zaal aan het Bin nenhof en van de trappenzaal in het Loo. WA ANDERHALVE eeuw in het bezit van de Bentincks te zijn ge weest, gingen de eigendommen, waaronder dus ook het ,JIuys te Pen drecht", door koop over aan Anthony van Hoboken, een bekend Rotter dams reder. Dat was in 1830. Edward van Hoboken, die stierf in 1913, was de laatste „heer van Rhoon en Pen drecht". In 1916 werden de bezittin gen eigendom van een vennootschap ter „Exploitatie van Onroerende Goederen Rhoon, Pendrecht en Cort- gene". Van deze n.v. hebben de heer Evers en vroeger zijn voorgangers het huis in pacht. Uiteraard heeft het interieur nogal wat veranderingen ondergaan. Rechts naast de hal ligt nu het café-gedeelte. A AN de muur hangt het helgekleur- -A [je bord waarop het Rhoonse ge meentewapen is geschilderd. (Van een onzer redacteuren) - ROTTERDAM In verband met het bereiken van de zeventigjarige leeftijd is de neer Murk Leis afgetreden als president-directeur van de Koninklijke Zuid-Ho'.landsche Maalsehapph tot Red ding van Schipbreukelingen. In zijn plaats is benoemd rat. J. Th. van Munster van Heuven, ais vice-president zal optre den ir. D. T. Ruys. De heer Murk Leis heeft 31 deel uit gemaakt van het bestuur van de maat schappij, waarvan 16 jaar als president directeur. Hij zal nog enige jaren be stuurslid blijven. B Fazantehanen, snippen, holenduiven, meerkoeten benevens alle eenden- en ganzensoorten mogen tot 31 januari ge schoten worden. De wet noemt evenwel een aantal soorten ganzen en eenden. TfEN nieuw jaar, een nieuwe Rijnmondrevue. Deze rubriek zet de derde jaargang in met een wat vernieuwde „aankleding". De titelaanduiding is een „kopje kleiner'" gemaakt, zodat de verschijningsvorm wat anders zal aandoen. Overigens blijft de inlyoud als van ouds: „van alles wat", uit Rotterdam en wijde omgeving. Elke maand zal men de bijdrage over vogels van de heer A. de Jong aantreffen, „mannetje Floor" blijft een veertien- daagse gast. De fotopuzzel. die een vaste schare speurders blijkt te trekken, wordt voortgezet: Nu onder de naam ,.V/at en waar"? komt er weer om de andere week een zoekplaatje. Elke week worden „Rijnmond-natén" gekraakt over actuele gebeurtenissen. En verder komt aan de orde wat maar de moeite waard is: serieus en lichtvoetig, merkwaardige-zaken uit. een dynamisch gebied worden, belicht, allerlei mensen zullen aan het woord komen, kortom een bonte verscheidenheid zal deze revue passeren, bouwgronden eri weiden m de buurt van de grote rivieren zijn hun voedsel- en verblijfplaatsen. Ook de Friese grei- den en de IJsselmeerpolders herbergen soms duizenden ganzen van velerle soort' /ANDANKS de feestdagen is cr toch Maar ook weer vanwege de jacht nog een redelijk aantal inzendin- zijn ze allemaal even schuw en achter- gen gekomen op tiet plaatje van ,fIoc;htJg' A?.®' valt 'ec^' rY'c- mee om ze 19 december 3955. Het ging ditmaal met de kijker eens goed op te nemen. om hfit XVilte H„is< vooroorJoga Rot. terdams „monument*1. Getoond "werd i de lichtreclame op het dak (koffie en thee). Dat hadden de metsten, goed gezien. Marja v. Schothorst, Vijver 2, Bodegraven, krijgt de prijs. "VOLGENDE /.aak a In 1964 moesten we vaak naar hoven kijken, waar om nu niet eens een keer haar be neden? Anders ziet u dit heeld vast niet... Wat., en Waar? Inzendingert onder dit motto aan „Rü^nonikcv1301** De Rotterdammer, postbus .948, Rot terdam, tot 21 januari, uitslag 23 januari. waarop in het geheel niet gejaagd mag worden. Overigens heeft de eerstge noemde categorie een week extra in Enorme stijging aantal dron ken rijders - Uit, (niet altijd) goed voor u Willem Ruys toch Achille Lauro - Lauwerloze ontkno ping Hoe moet concertgebouw he ten? - Filharmonische disso nant (Waarom niet „De Tent"?)... FUUT OP NEST vrijheid geleefd, omdat er niet gejaagd TE Rotterdam is in oprichting de Stichting „Europoort" voor sociaal-cultureel vormingswerk. He lemaal nieuw is deze instelling niet, want onder de trefnaam „Europoort" bestaan reeds jaren cursussen voor o.a. predikanten en ouderlingen, cul turele cursussen en een avondbijbel- school. ti Men wil nu echter het werk breder opzetten. Vandaar dat het stichtingsbe stuur een studie maakt der mogelijkhe den voor vorming van de mens in en buiten de kerk. De maatschappij 'wordt steeds gecompliceerder, de mens ster 's moeilijker bereikbaar. Deskundigen zijn nodig om de vorming, die de stichting zich voorstelt, te geven. De stichting zal voor dit alles een beroep doen op de overheidskas. Graag zou men zien dat de niet-specifiek evangelisch taken worden gesubsidieerd. Met rijk en gemeente lopen onderhan delingen. De bestaande "arbeid, in de vorm van het z.g. Welkom-Werk van dr. K. J. Kraan, wordt ingebracht. Soortge lijke vertakkingen op maatschappelijk gebied van evangelisatieinstellingen worden ook in deze omvangrijke bunde ling opgenomen. Ook „Jeugd en Evan gelie" neemt deel. t „Op deze wijze wordt de gemeen schap gediend, terwijl de evangelisatie- taak der kerken ongewijzigd blijft", zegt waarnemend directeur van „Euro poort" S. Bestebreurtje, die de bedoe lingen in grote lijnen uiteenzette. Hij beschouwt 2ich als „bouvvpastor" in de beginfase, tot dat een directeur is be noemd. t Men denkt namelijk aan een organi satie. waarvan het directeurschap een volledige dagtaak is. Daarnaast is een z.g. maatschappelijk opbouwwerker no dig, die de vormingstaken coördineert. Ten derde dienen er vormingsleiders te zijn en voorts administratieve krachten. Het bestuur bestaat uit dr. Kraan, voor zitter: J. F. Wiggers, secretaris; P. Berghoef, penningmeester. Dit is een voorlopig college, waarnaast een curato- rum zal worden gevormd. „We moeten nu gebruik maken van de mogelijkheden", vindt de waarne mend directeur. De oude methodes vol doen niet meer. Met geschoolde krach ten zal het werk bovendien doelmatiger en intensiever kunnen worden gedaan. In grote lijnen is wel bekend wat wij moeten doen, maar verdere studie is wenselijk. Wat het organisatorische en financiële facet betreft komt nu gauw broodnodige versterking. Het gaat hier om wegen die moeten worden ingeslagen om het functioneren van de Christen in de samenleving van vandaag beter mogelijk te maken. He laas ondervindt „Europoort" dat velen van deze noodzaak nog weinig zijn doordrongen. Maar de leergierigen, cfie de cursussen volgen, zijn enthousiast. De stichting zalmeer van zich doen horen! (Bureau: Atrium. Karei Door manstraat 143, tel. 120806). TOPFEREEND Dat moet beslist kruipend en liggend gebeuren, op het ogenblik eèn nogal frisse bezigheid. Tussen Numansdorp en Zuid-Beijerland in de Hoekse Waard zagen wij enkele dagen geleden, boven de grienden vele honderden ganzen vliegen en hier en daar zaten grote troepen in de sneeuw. B Het is een hele toer om de soorten aan hun (trek-) roep te herkennen, zodat je de zittende dieren wel moet beslui pen om zekerheid te krijgen welke soort het is. Op één ochtend zagen we niet minder dan vier soorten, nl. grau we ganzen (de grootste), kolganzen, rietganzen en brandganzen en wel in troepen van vaak vele honderden exem plaren. Eén enkele troep brandganzen bestond zeker uit ruim vierhonderd stuks en we verzekeren u, dat zoiets een zeldzaam imponerend gezich. is. B In de lucht zagen wij ook wel troepen van honderden exemplaren, maar ue aanblik van die honderden dicht opeen zittende grote vogels was toch verreweg het mooiste. Hetzelfde geldt t oor de eenden die wij daar mag worden als de velden met sneeuw zagen. Gedeeltelijk in het water en bedekt zijn. gedeeltelijk op het land en op een paar B In het veld kun je heel goed mer- dijken telden we 2000 a 3000 smienten, ken, dat genoemde vogels van tijd tot Ook de smienten eten welgras, maar tijd achtervolgd worden. Als je soms open water is toch onontbeerlijk voor nog honderden meters van ze vandaan ze. bent vliegen ze al op en ze hebben alle B Als het niet erger wordt met de reden daartoe. Patrijzen en fazanten winter zullen zij zich er wel doorheen kunnen iemand geweldig laten schrik- slaan en als de winter nog strenger gaat ken als ze van heel dichtbij wegvliegen, worden, wijkèn zij uit naar de open Kieviten en goudplsviercn daarentegen gedragen zich heel wat vertrouwelijker, maar op déze vogels mag niët' wörden gejaagd:- :y: a Daags voor Kerstmis zagen wij in de polder nog behoorlijk veel kieviten en gouaplevieren en ook kemphanen. Ze konden nog naar hartelust azen naar allerlei insekten. Toen heeft de vorst, gepaard gaande met sneeuw en hagel hen wel wat overvallen en er zat niets anders op dan er maar zo snel mogelijk vandoor te gaan. Dat hebben ze dan ook onmiddellijk gedaan en dat was harde noodzaak, want hun voedselbron was volkomen onbereikbaar geworden. B Toch zagen wij enkele dagen na Kerstmis ergens in de buurt van de grote rivieren hier en daar nog enkele solitaire kieviten rondfladderen. Boven dien ontdekten we daar ook een stuk of wat snippen, die ook niet tegen sneeuw en ijs kunnen. Zij zaten veelal in sloten, waarvan de zor. soms de randen wel eens deed ontdooien, naar voedsel te zoeken. B Overweldigend zal de hoeveelheid voedsel in die spleetjes ook niet geweest zijn en het is te hopen dat zij èn kieviten en goudplevieren nog een vei lig heenkomen hebben kunnen zoeken. Het voedselvraagstuk is voor al deze vogels en speciaal in verband met het winterse weer een kwestie van leven er dood. B De diverse soorten ganzen kunner: zich met hun stevige snavel ondanks de sneeuw wel redden. De winter moet wel heel streng worden eer zij verdwij nen. In hoofdzaak eten zij gras en dat kunnen zij nog we', vinden. Zoals in iedere winter vertoeven weer geweldig veel ganzen in ons land. Vooral slikken uiterwaarden en grienden zomede land zee. Dat doen toppéreendjes en futen ook, hoewel de futen uitgesproken z'oet- watervogels zijn. Gevreesd moet worden dat zij alle op zee.niet zo veel voedsel zullen kunnen bemachtigen. B Wij hopen intussen voor de vogels, dat deze winter niet zo streng zal wor den als die van nu twee j'aar geleden.. A. de Jong. TJET ding kan wie weet welke tecli- nische benaming hebben, voor ons is dit een gondeltje, waarin mannen- zonder hoogtevrees, draaiend aan lieren, dalen of stijgen langs de gevel van een hoog gebouw. Wie aan de weg gondelt beeft ook bekijks en van daar dat de lens dit beeld opving. OMDAT, naar verluidt, zo men zegt, de kans bestaat op de mogelijk- ïeid dat de Van Brienenoordbrug dit iaar, pardon deze maand, wordt ge opend, ook hier een plaatje van Ne derlands meest gefotografeerde oeververbinding van. het ogenblik. Zo ziet men debrug. met haar zuidelijke oprit verrijzén van de IJs- selmondse oever. Ondanks dat machtige betongedoe toch een tafereeltje met sfeer: een bootje op de voorgrond, wat drijfhout, het geheel im mist gevat... ft „Dé machtige opritten tekenen zich nu duidelijk af komend uit het zuiden zie ik in het licht van de stralende najaarsdag,/, de werkers krioe len in het zand als bij de bouw van een pyramide de brugboog fier en nadrukkelijk oprijzend uit het land schap overspant, de rivier als een. symbool van ingehouden kracht straks wordt de brug officieel geopend L. bewoners van beide zijiden étkiaiax tot nog toe noodgedwongen negerend komen over de brug voorafgegaan door autoriteiten die wat woorden ft Geen wonder dat iemand zich ge- zullen spreken er hangt een vleug van inspireerd kan voelen bij deze aanblik trots want dit volk is klein maar groot Zo bijv, de heer \V. J. Oosthoek, Elle- zijn kunnen." mare 84, Rotterdam-23, die ons een gedicht over de brug stuurde/Elders in deze kxaiït staat men open voor poëzie. Maar er is slechts één Van Brienen oordbrug en daarom voor deze keer: OET mannetje (lat naast ons 4f stond op het niiildcnbalcon van lijn 5 zei, terwijl hij 0115 de hand toestak: „In lang nle gezien, he? Komp natuurlijk door al die feesdage. Intusse nog alles wat wenselijk is. Ik bin benieuwd wattut jaar zal brenge. In de eer ste plaas '11 burrugetneester, 'n nieuwe dan, azzu begrijp wattik bedoel. De ouwe gaan weg, he? Hebbu gelcze watter allemaal staan te gebeure? Dat is nie mis. 't Mooie vinnik, dademe alle maal op 't stadhuis magge kom- me, in de Burrugerzaal, zogezeg. In de krant sting: iedereen is welkom. !k heb al tege me vrouw gezeg: Daar mottewe been. Ik heb in me leve zeve Irarriigemecsters meegemaak, maar ik lieppcr nog nooit eentje 'n band magge druk ke. E11 dat willik nou wel is doen. Gewoon naar bimie slappe in die deftigheid en dan zegge: Dag burrugemeester, en dan 'n uurtje met 'm prate, gewoon prate, zoaj u en ik gezellig met elkaar kenne prate. Ik heb 'in zo wel teen en tander te verteile. Al wassut alleen maar over de straat van me, die nou al wekenlang is opge- broke. Kan best zijn, dattie dat «ie eens weet, dad de de ambienare dat voor hem vcrborrtige hebbe gehouwe. Daddeze hebbe gcdacli: Wat nie weet, wat nie deer. Zo issut tocli? Laneme nou eve wel weze! en ik denk, 'dat de burrugemeeater ook niet elleke dag door die straat van mijn komp. Hij woon in Kralinge en ik in Weste. Maar goed, ik wil 'm d'r toch wel op atent make voor die weggaan. Niet dattut veel zal heilupe, maar misschien dattie 't doorgeef au zV opvolluger. Begrijppu nou waar rik heen wil?1*. We zeiden gemeend: Jazeker! "LJIJ zei: „*t Zit nie lekker met die opvolluger, he? Iedereen bedank maar. Nou die. prefesser weer. Yin-, nu *t gek soms? Nou, ik nie. jVlottu u eigc is indenke. Die pref ess er heb 1n goeie haan, maggeme amieme. Nou. en wat zal die die reuze haan nou weggooije voor al die narigheid, die onze Inirrugenieester hep gehad. Dat dneit toch niemand? U mot is oplette, me treje binne* kort *r hurrugemeesterloze tijdperk binne, wattik u smoes. Nou is eerlijk, azzeze u nou is zou we vragc burru gemeester te worre, zou 11 dan drek ja zegge? Nee, nou is eerlijk, rcch op de man af. U zou zegge: Ziock jullie voor myn maar *ti ander. Datis toch logisch? U begin niet 'n schuld van *n onderdvyftig tnilltjoen. Assieblifl! Burmgeineester, ovvu maar eve wil zorruge asdat ine de werrukminse kenne Letale, en daddemc vort kenne? Begrijppu wattik bedoel? Je zien as burrugemeester van Rotterdam geen uitkompst meer. Je zit maar in 't (luister te stare, alle lich is verdwene. En me komme d'r alleen uit azzeme krasse maatregele neme. Begrijppu waarrik heen wil?". We zelden gemeend: Niet helemaal! zei„Kijk, nou benrie alleen de bmrugenieester en wat wethouwers naar de Haag gegaan, en dat is fout. Me hndde met ze alle motte gaan. ledereen. Op de fies, op de motor, met doto en met de trein, 't Had 'n hele optoeh motte worre, van hier tot gunler. Wat (laggu as de menisters, die stoot Rotierdainmers voor z'n deur had zien staan? Hij was ze eige '0 rotje gesehrokke. Of dachte van nie soms? en hij had z'n geldkissie opegemaak en gezeg: Nou, Van Walsum, pikker maar uit wat je nodig hep. Van prate bebbecue 't in Rotterdam nooit motte hebbe. Mc kenne nie prate, me binne geen praters, me benne meer doenerrs. Met prate is Rotterdam nie groot geworre, maar wel met 't doen. Tege die hoge here kenneme toch nie opprate, die benhe tc glad. Nee, 't is nog nie te laat. Nog kenneme de zaak redde, maar dan optreje! Rotterdam veruit, de Haag mot vallei Kijk, dat gaanik de burrugemeester nou op *t stadhuis personelijk verlelle. He, conducteur, stop is effe, ik mot d'r af! TN liet blad „RET", waarvan liet (keurig verzorgde) tweede nummer verscheen, heeft eindredacteur en voorlicbtingsman J. C. -F. Berggren een leuk rubriekje geopend. liet heet „Dagstuat" en er staan enkele zaken in, die we u niet willen onthouden. Uit de correspondentie aau de directie van liet vervoersbedrijf: Een brief van een Amsterdammer, die zich helderziende noemt. „Aan de directie vun de RET. Weet dat u een ondergrondse tram aanlegt. Maak u beleefd erop attent dat Parijs ecu ondergrondse beeft. Caat u daar eens kijken, Was daar in 1956. Heeft grote perrons, kanrtjesverkoop, banken om te zitten. Ga u daar eens kijken en vraagt een kaart der ondergrondse Parijs. U verbetert de Rotterdamsche!" Een briefkaart van een jochie, ge heel in hoofdletters. „Geachte mijn beer. Ivan u men soms helpen aan boekjes met foto's van u autobussen? Ik lion erg van u bussen, en als bet kan de wagennummers van u bussen. Ik beeft er 52, die bussen heb jk allemaal gezien, maar meer kan ik er niet krijgen. Mijn dank is zeer groot ervoor. Veel 'voorspoed en weinig kapotte bussen wenst ik u, Met vrien delijke groeten

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Trouw / De Rotterdammer | 1965 | | pagina 1