In de greep van het reus-achtige w »oI Commando's vielen ruim vier kilo af Heeft Bijlmermeerplan te veel hoogbouw? Speelweek werd succes juist door brandweer LITERATOR OVER CALVINISME d F TRADITIEVORMING eli né in NA BARRE „SURVIVAL-TEST" Als 't nog eens moet, dan op Corsica Stork-ventilatie in Benei ux-tuimel VN: DESNOODS WAPENGEWELD RHODESIË Vrouw schreef dreigbrieven: brand in café Niet volledig in evenwicht Forum bracht project in discussie GASRESERVES ROGER RAN VERWACHT Leven meisje gered Per vliegtuig naar ziekenhuis In Kopenhagen Prins houdt rede voor Kamer van Koophandel Werkspoor gaat privé-bellen bestrij den ONGELUKKEN IN MIST: 12 DODEN Rusk voorspelt hardere strijd in Zuid-Vietnam fl Pagina 3 ZATERDAG 6 NOVEMBER 1965 i.95 Door dr. C. RIJNSDORP WÊ, •as nt> as on (Van een onzer verslaggevers) ROOSENDAAL Met een fraai getekende oorkonde en vijf dagen verlof heeft ko lonel J. van Woerden, korps commandant van de com mando's. in de Roosendaalse Enge'lbrecht van Nassauka- ïerne gistermiddag de drie commando's beloond, die ne gen dagen lang in de Bies- bosch een overlevingstest hadden ondergaan. Ik ben trots op julllie, zei de overste in de onderofficiersmess, waar de drie zittend op de voorste rij van iedereen fe licitaties in ontvangst moes ten nemen. MIST RUST Wensen Verkeer Tekort .wrfthJ" I DftTTEKPAMMER ngen rorde ppen, -31 lAT»? 6SV7J hoever is Kuypers neo-calvimsme reus-achtig geble- i ken? Wat een tijdlang zijn kracht is geweest, blijkt vandaag zijn zwakheid te zijn: de zelfverzekerdheid, het r.rtntpitsffovoel. dat hele stel van onwrikbaar ddg *J J uw.*vifawivvA uiiciU) i-tv-v superioriteitsgevoel, dat heie stel van onwrikbaar geachte vastigheden, meer afkomstig uit Kuypers school dan van hemzelf- Wij staan, in kerk, staat en maatschappij, voor het échec van de erfgenamen. Hun behoefte alles te willen formuleren en organiseren, vast te stellen of althans uit te stippelen, hun behoudzucht, bemoeizucht en gebrek aan visie, hun overschatting van het controlerend bewustzijn, hun wantrouwen van wat buiten de eigen grenzen viel, is hun noodlottig geworden. Ik snijd hier in eigen vlees. De m zichzelf verloren mens wist zich geroepen tot arbeid voor de ere Gods op alle terreinen des levens men herinnert zich de terminologie. Wie actief wil zijn moet niet te veel dubben en zo hebben te veel volgelingen uit het latere kader genoegen genomen met een halve kennis, een halve ontwikkeling, een geestelijk arsenaal bijeenvergaderd uit dag- en weekbladen, brochures, aan bevolen boeken, redevoeringen, polemieken en leuzenver- werkende gesprekken. Het was vaak meer een exerceren dan een studeren. Bovendien is het moeilijk de volgelingen van alles te willen laten doen en ze tegelijkertijd te doen leven uit de overtuiging dat dit alles voor God mets te betekenen heeft. Het activisme heeft het neo-cnlvim->me onrustig gemaakt; bezonkenheid, tact, levenswijsheid en andere meer verborgen bloeiende deugden kregen te weinig aarde, lucht, zon, water ontbeerden dus het element-air nodige. Over wat bereikt is behoeft hier niet te worden gesproken: dat is niet in het geding. Op grote mannen kan men tegen hebben, dat zij, met hun deugden, ook hun tekortkomingen op hun volgeling- schap projecteren, die daarmee opgescheept blijft zitten als met een soort natuurlijke grenzen. Dit geldt van Luther, van Calvijn, van Kuyper, van Barth, van Schilder elk naar formaat en invloed. Op ergenamen en epigonen kan men tegen hebben, dat jij de grenzen sluiten en binnen die gesloten grenzen zweren bij gesloten gelederen. Tenslotte is alles gesloten. Het levenskrachtige van het neo-caivmisme in de geest van Kuyper is in Nederland maar betrekkelijk gebleken. Moet men dit betreuren, of in die ontoereikende reus achtigheid veeleer een hoopvol teken zien' Het reus-achtige leidt tot traditievorming. De reuzen worden historisch: „die van ouds geweest zijn mannen van naam". Nu is traditie een fundamentele voorwaarde voor de continuïteit in een samenleving; zonder traditie geen cultuur. Tot het algemene beeld behoort zelfs een revolu tie nu en dan, waarvan later doorgaans blijkt dat ze als revolutie met volstrekt was. Zelfs de Chinese revolutie blijft Chinees. De mens leeft zo kort; hij kan niet telkens weer helemaal opnieuw beginnen; hij is vergeetachtig en snel vermoeid. Hij heeft behoefte aan dingen waarin hij rusten kan; aan vormen, patronen die tegemoetkomen aan zijn onvolkomenheden. Hij is van gisteren, maar de overleve ring is van vóór eergisteren. Een kind heeft voor een gelukkige ontwikkeling een milieu nodig, waarbinnen het zich hechten kan aan mensen, dingen en toestanden; zo heeft ook de volwassene, meer dan hij wil toegeven, traditie nodig: een geestelijk huis, behoorlijk gestoffeerd, ook met rustbanken en gemakkelijke stoelen. Nog met zo lang geleden kon men zeggen, „Hoe barmhartig van God, dat Hij de horizon voor ons blauw heeft gemaakt. Onze kortzichtigheid wordt met een liefe lijk waas verbloemd. Het panorama geeft ons een verhe ven gevoel, want we zien zo veel, en wat we niet kunnen zien is esthetisch versluierd. Wordt die sluier weggeno men, zoals op Nebo voor Mozes en voor Jezus op de berg van de verzoeking, dan is er iets heel bijzonders aan de hand: Mozes ziet het beloofde land, maar mag het niet betreden; Jezus overschouwt de bewoonde aarde met haar culturen, maar Hij weet dat Hij eerst lijden moet. Gelukkige horizon, die ons onze rust waarborgt." Traditie brengt het gevoel mee van het verre en oude; ze heeft een esthetische nevenwerking, waaraan de roman tiek zich zo graag bedwelmde. Meer dan de „blaue Blume" was het de blauwe horizon die de romanticus heeft gelokt. Dit leidde, terugblikkend, tot historiestudie en archeologie; naar binnen schouwend, tot een steeds dieper borende psychologie; de maan. en de ruimte bedromend, tot een steeds meer geperfectioneerde sterrekundige apparatuur en tot ruimtevaart. Zo werd de horizon een uitdaging die zeker niet zonder de oorspronkelijk romantische impul sen geleid heeft tot prestaties, waarvan men vroeger nauwelijks heeft durven dromen. We weten nu dat de honzon niet blauw is en het doet zeer aan de ogen, tenzij men ze sluit. Er is een waas verscheurd, waardoor de esthetische nevenwerking van al wat traditioneel is, haar tover heeft verloren. De histori sche droom behoort tot de voor geld verkrijgbare recrea tie; het verleden is een toeristische attractie; de folklore een deviezenbron. De „pompe romaine" waartegen Calvijn zich (ook esthetisch) afzette, wordt vandaag door menige goed-roomse met een twijfelend oog bezien. Israël is weer een geografisch en staatkundig begrip; het Hebreeuws is in het Ivrit gemoderniseerd; mijnbouwkundigen zoeken via de bijbel naar vindplaatsen van mineralen; militairen bestuderen de oud-testamentische oorlogen uit strategische overwegingen; landbouwkundigen kermen de prestaties van hun verre voorvaderen. De landen van de oude culturen, zoals Egypte en India, worden bij de moderne civilisatie betrokken; geïsoleerde landen zoals Nepal en Tibet komen m het nieuws. Wie noemt Korea nog het land van de kalme morgen, China het hemelse rijk en Japan (bedreiger van de westerse economie) een sprookje? Waar kan men nog dromen? Welke horizonnen zijn nog liefelijk versluierd? Maar laten we nu even nadenken over de traditie op het gebied van openbaring en kerk. In het volgende hoofstuk: De vertraagde belofte. h Ef ïte Mfil ttosia i Neen ip- icaai veei m; e de 1 nsse en ltsti ft tiis gW °P, •1SB 'Olg BIJ St li 's Morgens waren de sergeants eerste klas Bochove en Rouw en sergeant Ketting Olivier van hun oncomfortabele verblijfplaats op de Hofmansplaat teruggehaald net een snelle stormboot. Dat was het eind van hun negen- oaags avontuur in de barre Bies- boseh, waar zij zich alleen met planten en de laatste dagen met wat vissen konden voeden Weinig had het maar gescheeld, of die negen- dagen waren er tien geworden, want door de dichte mist raakte de storm boot verscheidene malen de weg kwijt: pas na enkele vergeefse toch ten kon het drietal worden gevon- En toen ze eenmaal in Drimmelen waren, ging het m snelle vaart naar de kazerne, waar zij een licht ontbijt kregen* vier sneetjes brumbrood. een biefstukje, wat boter, een glas melk en een banaan We doen ne. kalm aan. zei dokter C Oomen tot de mannen, die overigens met eens zovéél trek bleken te hebben. Die kwam pas een uur later, maar toen hadden zij al een algeheel eetverbod opgelegd gekregen omdat ze eerst door de dokter moesten worden ge controleerd ■t Is allemaal hard meegevallen, zegt de dokter. Ze zijn ïuim vfer kilo afgevallen, 'k Had gerekend op acht De conditie van de mannen was nog prima. Die vier kilo zouden er ook zijn afgegaan na een flinke afmattingsoefening We gaan ze nu langzaamaan weer op peil brengen - En dat betekende voor de drie dappeien 's middags om een uur wat rijst groenten, kroepoek, kip en een schaaltje fruit, en daarna verplicht rusten Zo, met een degelijke maag vulling, stapten zij blozend en voor het oog fit en opgewekt de mess binnen We voelen ons uitstekend zeiden ze ook. 't Is allemaal nogal meegevallen Maar tóch waren ze alle drie blij, dat ze voor rijf dagen naar huis konden. Naar een schoon bed en een goed verzorgde tafel. Of ze het nóg eens zonden doen? Altijd, maar dan op Corsica I'VE ontberingen zijn voorbij, D drie commando's worden in een heerlijk verwarmd ver trek gehuldigd. VLAARD1NGEN Stork uit Hen- ïelo gaaj 00j. jn cje Beneluxtunnel de Ventilatie verzorgen. De tunnel (leng te 1300 meter) krijgt op beide oevers ventilatiegebouwen. Er komen hoofd- ventilatoren met een gezamenlijke ca paciteit van 450 kubieke meter per seconde en hulpventilatoren van 300 per seconde, totaal tien grote ventila toren. Levering 1 maart 1967. NEW YORK De VN hebben gisteren met 92 stemmen (achttien onthoudingen) bij Engeland aange drongen op verhindering met alle middelen, wapengeweld inbegrepen, dat de blanke minderheid van Rhode- sië de onafhankelijkheid uitroept. Op Engeland werd ook een beroep gedaan, in Rhodesië een regering tot stand te brengen, gebaseerd op alge meen kiesrecht. LONDEN Premier Wilson, die vandaag het antwoord uit Rhodesië op zijn brief tegemoet zag (er is inmiddels de noodtoestand afgekon digd), koestert de stille hoop, dat de minderheid ginds de breuk nog uit stelt. WASHINGTON Amerika heeft Engeland alle steun toegezegd in zijn pogen, de minderheid ginds te weer houden van eenzijdige afkondiging van de onafhankelijkheid. TILBURG Een 52-jarige vrouw uit het Brabantse dorp Helvoirt is de „die- renvnendin", die per anonieme) brief en per telefoon heeft gedreigd, café Kerkzicht m Berkel-Enschot in brand te steken als protest tegen de honden- handel, die daar zaterdagsmiddags vol gens haar wordt gedreven. De dreigbrief aan de kastelein (eind september; werd gevolgd door briefkaar ten met het dreigement, dat ook de kerk en de pastorie in vlammen zouden opgaan. Hoewel niemand van de dorpelingen de bedreigingen ernstig opvatte, ontstond er toch een paniektoestand toen de brie ven en telefoontjes bleven aanhouden. Het merkwaardige is, dat in café Kerk zicht nooit honden worden verhandeld. Hondenhandelaren komen er wel samen sinds de Tilburgse hondenmarkt officieel is opgeheven. Dé briefschrijfster is enige tijd in een psychiatrische inrichting verpleegd ge* weest. (Van een onzer verslaggevers) OTTERDAM Het Bijlmermeer- -1** project, de voorgestelde uitbrei ding van Amsterdam in zuidoostelijke richting op grondgebied van Diemen en Weesperbarspel, is vrijdagmiddag in het Groothandelsgebouw het on derwerp geweest van een forumbe spreking, die een overweldigende be langstelling trok. De leiding van dat foium had da architect W. van Gelderen, adviseur van het Bouwcentrum. Deelnemers waren mejuffrouw ir. J. H Mulder, hoofd der afdeling stadsontwikkeling van publieke werken te Amsterdam, ïr. A. de Gier, hoofdingenieur en stedebouwkundige bij deze dienst de stedebouwkundige jhr. ir. J. de Ranitz, prof. ir. Jac. P. Thijsse, ir. F. F. Venstra, directeur van gemeente werken te Arnhem en verkeersdeskundi- ge en prof, dr. G A. Wissink, socio- geograaf te Nijmegen. Ir. De Gier stelde, dat het uitgangspunt van het Bijlmermeerproject was de tota liteit van Amsterdam én omgeving. De Bijlmermeer is gelegen langs de grote lokale en interlokale vervoerswegen: spoorwegen, rijkswegen en het Amster dam-Rijnkanaal. De vorm werd bepaald door het Amsterdamse stadsconglomeraat als geheel. Prof. Thijsse stelde, dat men nu nog niets kan weten van de wensen van de bewoners van zo'n nieuwe stad. De yerkeerssnelheden nemen sterk toe zodat in de toekomst een woonwijk op grote afstand van het werkgebied zonder be zwaar mogelijk is. Dat Bijlmermeer zuidoostwaarts uitstak uit de Amsterdamse agglo meratie achtte prof. Thijsse minder gunstig. Wat zullen de gevolgen zijn, als deze ontwikkeling doorzet en Amsterdam en Utrecht aan el kander groeien? Een mogelijkheid zag prof. Thijsse voor een ontwik keling in de richting van de Zuider zeepolders en rond het Amstelmcer. Jhr. De Ranitz vroeg zich af of de prioriteiten in het plan in evenwicht waren, of er niet te veel aandacht was gegeven aan de verkeersstructuur. Ir. Venstra zag ten opzichte van de zeer brede en ruim opgezette wegen binnen het plan slechts één goede ver bindingsweg met Amsterdam. Hij vroeg zich af of dat voldoende was, tenzij men de bewoners van Bijlmermeer zal kun nen bewegen, onder alle omstandigheden van openbaar vervoer gebruik te maken. Als dat inderdaad geschiedt, zag ir. Venstra de brede verkeerswegen binnen het plan wel wat te veeL Prof. Wissink vreesde evenzeer voor disharmonie. Hij meende dat er een tekort was aan eengezinshni- zen In het plan is uitgegaan van woningen op één niveau, opgeno men in hoge flatgebouwen en eta- geblokken. Het kleine aantal eenge zinshuizen bevat eveneens maar één niveau. Prof. Wissink meende, dat er meer rekening moet worden ge- honden met de persoonlijke keus van de mensen. Veel mensen willen graag op twee niveaus wonent Mejuffrouw Muiier zette uiteen dat de Bijlmermeer slechts de helft is van de „zuidoostlob" van de Amsterdamse ag glomeratie. Veel ervan ligt nog in het geheel met vast. Het plan voorziet in 90 procent hoogbouw en "tien proeent laag bouw. De mogelijkheid van een tussen vorm is nog m duscussie. Er moet bovendien rekening worden gehouden met veel industriële woningbouw. En, aldus mejuffrouw Mulder, eengezinshui zen vergen veel grond. Zij zag de moge lijkheid van verschillende soort wonin gen in de hoogbouw onder ogen. Het forumgesprek leidde tot een leven dige en diepgaande discussie, waarin vragen van vele belangstellenden werden beantwoord. DEN HAAG De totale gasreser ves in de niet in concessie gegeven gebieden in Friesland, Drenthe en Noord-Holland zijn hoger dan begin van dit jaar verwacht. Dit blijkt uit het thans gepubliceerde antwoord van minister Den Uyl op vragen van het Kamerlid Oele. De gasreserves in bedoelde gebie den worden thans berekend op (met tussen haakjes de schattingen op 26 maart van dit jaar): bewezen reserves 55,15 miljard kubieke meter (38.25); waarschijnlijke reserve 62,6 (34,5); mogelijke reserve" 109,1 (56). Thans zijn nog vijf boringen in bedrijf: in Friesland twee en in Dren the, Overijssel en IJsselmeer (elk een). In twee van de vijf is al gas aangeboord (bij Drachten, American Overseas Petroleum Ltd.) en bij Norg (NAM). De resultaten van deze (ge slaagde) boringen zijn niet in boven staande cijfers verwerkt, want ze zijn nog niet beëindigd. Buiten de in concessie gegeven ge bieden zijn tot nu dertig nieuwe boringen verricht; in elf daanran werd aardgas aangeboord. (Van een onzer verslaggevers) BOTTERDAM Speelweek. promotor Ab Steensma zegt het met klem: „De achtste nationa'e Speelweek is een overtuigend suc ces geworden." We vonden hem enthousiast filmend tussen het inmiddels beroemd gewor den stadje In de Mauritszaal van het AMVJ-gebouw. Verrukt filmde hij een orkest dat op drums en vuilnis- bakken muziek maakte en een groep jongeren die met ritmische schokken de bewegingen oorlog, soldaten en zo uitbeeldde. Daar tussendoor klonk getimmer, en wierpen gekleurde schijnwerpers bi- Op een van de vele (Heidemaatschappij) In ieder geval, er werd enthousiast gewerkt (gespeeld). In een rustiger hoek je vertelt de heer Steensma dat het ingrijpen van de brandweer op zondag morgen, toen er, volgens de brandweer een levensgevaarlijke situatie was ont staan in de hal waar jongeren rustig zaten te roken tussen stro, hardboard en een grote hoeveelheid ander brandbaar materiaal, wel goed is geweest „We hebben daarna een tekening ont worpen die we nu iedere morgen met de wijzigingen bij de dienst voor bouw- en woningtoezicht laten goedkeuren", zegt hij. „Alle te gebruiken materialen wor den bij de Rotterdamse Schouwburg onbrandbaar gespoten". „Het is echter een hoogtepunt van de speelweek geworden. De regels zijn wat knellender geworden maar daardoor bloeide er tegenspel op", zegt de heer Steensma die verder opmerkt: „Na het weekend is er een ontspanning opgetre den". De botsing ontstond volgens hem omdat er mensen waren die niet verder konden werken dan de hun opgedragen taak. Op een van de vele (heidemaatschappij) hutjes herinnert nog een zinnetje aan pRINS Rernhard was een van de inleiders op de conferentie van de internationale kamer van koophandel in Kopenhagen. De foto toont de Prins in gesprek met koning Frederïk. AMSTERDAM Het leven van fle vijfjarige Honk a Schleich uit de West- duitse stad Offenbach is door het snel le ingrijpen van medische autoriteiten en de onschatbare hulp van de Ameri kaanse luchtmacht gered. Zij had bij het spelen een ernstige, levensgevaarlijke infectie in haar knie opgelopen. Amputatie van het been was het enig mogelijke en vopr haar leven werd gevreesd. Een van de be handelende artsen herinnerde zich dat het Amsterdamse Wilheiminagasthuis van prof. Boerema een hogedrukkamer htd, de enige in West-Europa, waar dergelijke infecties behandeld konden worden. Duitse en Nederlandse in stanties werden in de arm genomen. Uiteindelijk wist een Amerikaanse mi litaire'* arts een Amerikaans vliegtuig los te krijgen, nadat de pogingen een Westduitse vliegtuig te krijgen, mis lukt waren. In razend tempo en begeleid door loeiende politiewagens werd het meis je naar het vliegveld van Wiesbaden gebracht. In het vliegtuig was een arts en een verpleegster aanwezig. Prol Boerema zei de ouders van Ilonka dat zij nog maar" juist op tijd waren geweest. Hij verzekerde hen dat het kind waarschijnlijk over een week weer naar huis kan. KOPENHAGEN Prins Bemhard heeft hier gisteravond aan een diner van afdeling Denemarken van de In ternationale Kamer van Koophandel (vierhonderd gasten, onder wie koning Frederik) betoogd, dat econo mische onafhankelijkheid tot het ver leden behoort. De wereld is een open gemeenschap geworden en de algemene overeen komst inzake tarieven en handel (GATT) is van grote betekenis. "Van de zakenman, aldus de Prins, kan niet worden verlangd dat hij bij beleggingen in ontwikkelingslanden behalve commerciële ook politieke risico's draagt. De regeringen moeten als borg optreden. De prins bleek er persoonlijk voorstander van, dat de politieke risico's door een groep rege ringen gezamenlijk worden gedragen. De ontwikkelingslanden geve men ge legenheid tot export. Gistermiddag had de prins de we deroprichting bijgewoond van het door de Duitse bezetter verboden Deens-Nederlands Genootschap. Van daag keerde hij naar Nederland terug. - i- '-'taw' ,~»t de korte opstand van de speelwekers tegen officieel gezegd: „Weg met de brandweer". Het op zijn kop hangen van de bordjes „verboden te roken" heeft daarmee ook Iets te maken. Volgens de heer Steensma zouden er spanningselementen vrijkomen tijdens de grote avond op vrijdag. Ook toen is het rustig gebleven. Het is helemaal „totaal theater" ge worden, meent hij. Iedereen heeft fijn gewerkt hoewel we drie dagen achterop waren gekomen. De aandacht voor de diverse avondactiviteiten is bijzonder fijn geweest. Een van zijn medewerkers vindt de inmiddels beroemd geworden interventie bijzonder belangrijk voor deze speel week. „Ik geloof', zegt hij, „dat als het er met echt was geweest, wij het er in hadden moeten brengen." De achtste speelweek ts weer ten einde. Een enquête onder 81 deelnemers gehouden heeft slechts acht duidelijk ontevreden deelnemers geteld, en dat is beslist niet veel. "pRINSES Margaret, die een be- zoek brengt aan de Verenigde Staten is lid geworden van de persclub in San Francisco. Ze was erg in haar schik met het insigne van deze club: een. stenen repro ductie van een grote zwarte kat UTRECHT Werkspoor-personeel hier maakt in diensttijd te vaak gebruik van telefoon voor privé- gesprekken. Zestien procent privé- en vijftien procent dienst-telefoontje is te gor tig, meent de bedrijfsleiding. Wie buitensporig veel bellen, kunnen voortaan op de vingers worden ge tikt. Als dit niet helpt, moet de centrale gesprekken „uitdraaien", aldus de nieuwe verordeningen. Ook zijn tijdstippen vastgesteld waar op privé-gesprekken mogen worden gevoerd. Voor stadsgesprekken wordt een dub beltje in rekening gebracht. DüSSELDORF Twaalf mensen zijn gisteren op mistige wegen in het Ruhrgebied om het leven gekomen en 250 gewond. Het zicht was soms slechts een meter en de wegen waren vettig en glad. Bij één botsing waren vijftig auto's betrokken. DOETINCHEM Mevrouw J. F. van Kleef-Polderman (51) is op de fiets bij het oversteken door een auto aangereden en dodelijk gewond. Zij overleed enkele uren later. ABCOUDE Op de rijksweg zijn gisteravond bij mist ongeveer dertig auto's in een kettingbotsing betrokken geraakt. Drie personen werden ge wond; twee auto's brandden uit. WASHINGTON Hardere strijd ia de_ toekomst in Vietnam wanneer Ha» hoi niet over vrede wil praten, voor spelde hier minister Rusk op een persconferentie. Niettemin is Amerika bereid vredesbesprekingen te voeren, zei hij. Amerikaanse autoriteiten te Saigon schatten dat 7500 man geregelde troe pen van het Noordvietnamese leger thans in Zuid-Vietnam strijden. VATIKAANSTAD Paus Paulus heeft 50.000 dlr geschonken voor hulpverlening aan slachtoffers in Noord- en Zuid-Vietnam. MOSKOU Na acht jaar in het zondaarsbankje is Molotof (75) in ere hersteld en nu persoonlijk adviseur van Kosygin in buitenlandse en econo mische aangelegenheden. Molotof was door Chroesjtsjef opzij gezet. De laatste hem toegebrachte slag was zijn verwijdering op 3 april vorig jaar uit de partij. Een half jaar later lag Chroesjtsjef er zelf

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Trouw / De Rotterdammer | 1965 | | pagina 1