Hcemtiiin en dieren hof in Kr a* se bos voor Schepen op o waó ket I Dieren in Blijdorp .imSSBÊSÈm- Um "v --IrfilF#" Waar en wat? wHH Station BP MMHiK I ;pE RQTTKRDAMMF.R ZATERDAG 1 APRIL 1967 JÉ EXCURSIE KINDERBOERDERIJ O BELONING VERBAZING LEIDING P. J. Madern: honderd diensten per jaar en vee! huisbezoek gecombineerd STOKSTAARTJE Piiirina 3 DE eerste zaden en grassen zijn al aangebracht in de heem- I tuin, die in het Kralingse bos bij I het strandbad wordt aangelegd. I in juni kunnen de eerste Rotter- damse natuurliefhebbers genieten van de soorten korenbloemen, I kruiden en varens, die zij anders I pas na een moeizame tocht door het Hollandse landschap zouden hebben gezien. Opzichter M. van Brandwijk van de plantsoenen dienst vertelt dit zichtbaar en thousiast. In het Park, waar in I960 Floria- de vflas is reeds eerder een heemtuin aangelegd. Deze tuin is echter altijd een „zorgenkindje" gebleven omdat de bodemgesteldheid, de lucht en de omgeving niet geheel voldoen aan de eisen die voor dergelijke typische Hol landse gewassen noodzakelijk zijn. In de Kralingerhout aan de plas is de toestand ideaal. Vooral de sfeer en ligging in de wat moerassige omge ving dragen hiertoe bij. Om de tuin zal een gracht wor den gegraven waarover een rustiek ophaalbruggetje zal komen. Hierdoor zal de sfeer van deze in Nederland (nog) vrij zeldzame tuin worden ver hoogd. Slechts in Schiedam en in Aalsmeer is zo'n „Hollandse tuin" te vinden. Midden op het stuk grond, dat midden in het bos ligt, zal een huisje worden gebouwd dat zal wor den ingericht met houten banken en tafels, die met de omgeving één ge heel zullen vormen. Vooral voor groepen die een ex- cursie zullen maken naar de tuin zal dit gebouwtje van groot belang zijn omdat het ook een Nederlandse speci aliteit is dat er plotseling (hardnekki ge) regenbuien kunnen vallen. Vooral van kindergroepen ver wacht de heer Van Brandwijk veel belangstelling. Er zullen voor groepen schoolkinderen dan ook excursies wor den georganiseerd om met behulp van deskundigen een indruk te krij gen wat voor soort gewassen er in de Hollandse polders zijn te vinden. Op de oppervlakte van 1,3 hecta re zullen in totaal 140 soorten gewas sen worden geplant. H „Het onderhoud in deze tuin zal zeer intensief moeten gebeuren", zegt de heer Van Brandwijk. „Vooral om dat grassen nu eenmaal snel elkaar overwoekeren. Met de hand zullen de- zo begroeiingen van eikaar gescheiden moeten worden." In het voorjaar van 1968 zal de tuin in zijn totaliteit gereed zijn. En daarmee zal Rotterdam de beschik king hebben over een stukje unieke Hollandse polderbegroeiing. De heemtuin is niet het enige nieuwe dat in hét Kralingse bos tot stand komt. Een paar honderd meter verder wordt met man en macht ge werkt aan de bouw van de kinder- boerderij. Na jaren van voorbereiding is men dit jaar met de bouw begon nen op een stuk terrein van 1 hectpre groot. Hierop zullen vier gebouwtjes ko men met een puntdak en een rieten bedekking. Alles in stijl. Het terrein van de kinderboerderij zal worden af- DE fundamenten van de kinder boerderij z(jn gelegd, spoedig volgt de rest. derij. Hij zal zich voornamelijk be zighouden met vog eis." In septem ber zal men gereed zijn met bouwen, B Met deze projecten zal het Kra lingse bos zijn naam van recreatiebos nog meer eer aandoen, W.J. P deze plaats krijgt het Kralingse bos zijn heemtuin. ren. want elk beest hoe klein of groot ook, heeft zijn eigen naam. De vaste verzorging van de die ren zal in handen blijven van de twee vaste stalknechts. Bovendien staan een veearts en een boer garant voor een goede conditie van de die ren. „Na een bezoek aan de boerderij zullen de kinderen op school een opstel maken over hun belevenissen met de dieren. De beste „auteurs" mo gen als beLaning een hele dag op de boerderij komen helpen. Ook boswachter Breure zal met zijn gewichtige uniform en zijn gewel dige kennis over vogels een belang-' rijke rol gaan spelen voor de bezoe- kertjes", zegt Marianne, die aanvanke lijk thuishoorde op de afdeling voor lichting van de plantsoenendienst. Daarvoor had zij de kleuterkweek school en de landbouwschool bezocht en was zij leidster van Jeugdland. Over enkele maanden zullen vele kinderen voor het eerst kennis kun nen maken met dit dierenparadijsje. „Neem nou de uitverkiezing. Voor ons al moeilijk te begrijpen: Hoe moest ik het dan zo. een voudig mogelijk aan doven uit leggen? ïk wist het niet.. Totdat, ik bij het voorlezen van de no tulen hoorde zeggen:->jsDe - vol- gende keer zal de heer Madern komen spreken over' dé uitver kiezing". En'bij het' Uitspreken, van dat woord maakte de secre taris een gebaar met wijsvinger en duim," alsof hij iets van de tafel raapte en het omhooghield. Dat was het: uitverkiezing. Zo zijn er zoveel gebaren voor zo veel begrippen". Tijdens een van zijn schaarse' vrije uren vertelt de heer P. J. Ma-- dem, voorganger voor de doven in. de Chr. Geref. Kerk (maar dat niet al leen) over zijn werk voor de, doven in Rotterdam en omstreken, (meer dan honderd). Dagwerk is het nog niet „al zou ik niets liever doen", nachtwerk wordt het wel vaak. Hoe anders zou hij het klaarspelen om zo'n honderd diensten per jaar door heel Nederland te houden, om op huisbezoek té gaan en preken voor te bereiden? „Mijn meeste preken zijn in een hotelkamer gemaakt" zegt hij en die hotelkamer is weer een gevolg van zijn ook al niet rustige dagelijks be- roep: vertegenwoordiger in optische artikelen. Om bij het begin te beginnen: on geveer zes jaar geleden kwam de heer Madem voor het eerst in aanra king met doven. Het was tijdens het eerste lustrum van de gereformeerde bijbelkring voor doven, die iedere week werd gehouden. „De voorzitter, de heer K. Herrewijn, begroette me met de woorden: ,.U wilt straks zèxer ook wel feliciteren?" 9 De schrik sloeg me in de benen. Ik had geen idee hoe je voor doven moest praten. „Probeer het maar eens" was het enige dat de voorzitter nog zei. Gelukkig was .ik een van de laatste sprekers, zodat ik nog wat kon afkijken. De verbazing, echter, tpe.n ik klaar was! Iedereen klapte iR dé Hptjr TN haar charmante jurkje en met haar verzorgde .uiterlijk ziet ze er helemaal niet uit als een meisje dat gewend is dagelijks in een spijker broek in de stallen rond le lopen- Toch is zij de leidster van de nog in aanbouw zijnde kinderboerderij „Klein "Dierenhof" in Het Kralingse bos. Over enkele maanden begint zij aan het grote avontuur, waaraan in totaal jaarlijks 11.000schoolkinderen zullen deelnemen. Het ris de 22-jarige Marianne van Maagdenberg, die de rol van gast vrouw gaat spelen. Hoe haar ambte lijke functie zal heten is nog niet be kend omdat zij in de Rotterdamse ambtenarenwereld een unicum is. „Kinderen kennen een geit en een pony niet meer omdat zij er nooit meer mee in aanraking komen", zegt Marianne. „Juist daarom is onze Die renhof opgezet om het kind weer te leren vertrouwd te raken met de die-- ren. Alle 360 scholen in Rotterdam zui len van. de kinderboerderij kunnen ge nieten. Er is een plan opgesteld waar door per dag twee klassen (voorlopig alleen de vierde klas) een dag kunnen komen tijdens de schooluren. Met dia's en een inleidend praatje wil ik de kinderen dan duidelijk maken wat er allemaal op een boerderij gebeurt. Ve la kinderen uit de stad hebben daar tegenwoordig geen idee meer van." Voor zo'n dag krijgt ieder kind zijn eigen taak. Dit zal ondermeer bestaan uit het voederen van de die ren, hokken schoon maken en gewoon spelen met de dieren. Met uitzonde ring van zaterdag en woensdag zal elke werkdag (beter schooldag) ccn groep van zeventig kinderen de boer derij bevolken. Woensdag en in het weekeinde zijn open dagen. Dan kun nen de ouders met hun kroost op ei sen gelegenheid naar de boerderij ko men. Als ze de winterstal binnenkomt kijken een tiental geiten en een Paard haar aan. „Deze zullen de bok- kewagen gaan trekken", zegt Marian ne terwijl zij op een paar prachtige bokken wijst met stevige hoorns. Ze noemt daarbij de namen van de die- INDERDAAD. het wbs moeilijk. Er kwamen muur enkele oplossingen binnen. Nuluurlijk van mensen, die be kend zijn in de nieuwe (nog kale en schaars bewoonde) wijk Ommoord in Rn ttrnlum-Alexaml er-hul). Het verste flatblok. bij de Ommoordseweg en de Kellogplauts, was afgebeeld. Winnaar: K. M. v. Krimpen, Wilgenlei 96A, Rot terdam-]?. geschermd door een muur. Nadat vo rig jaar december krediet is verleend bouwt men onder toezicht van de af deling bouwkunde van gemeentewer ken, Een van deze gebouwtjes zal wor den ingericht als woonhuis. Rondom de nog te bouwen open haard zullen ongeveer 35 kinderen plaats kunnen nemen om te luisteren naar de uitleg van een leidster over de dieren op 'de boerderij. Zij zal hierbij gebruik ma ken van dia's. De boerderij zal onder andere worden „bevolkt" door pony's, ezels en een zeug met biggen. „Wij zullen zorgen dat er voortdu rend een varken met jongen is, omdat dit vooral voor de kinderen een sensa tie is", zegt de heer Van Brandwijk. H „Onder leiding zullen de kinderen daar zelf de dieren verzorgen. Klasge- wijs zullen de kinderen naar de boer derij komen. Het is Wel noodzakelijk om hier leiding te geven omdat in feite elk kind ten opzichte van dieren nog wel eens van plagerijtjes houdt. 'Ook de boswachter zal worden in geschakeld bij het bezoek aan de boer- VIER schepen van de Holland-Amerika Lijn die in de loop der jaren de naam Rotterdam hebben gedragen (de laatste doet dat nog steeds) prijken sinds kort op wand tegels boven de deuren van een flatgebouw in de Alexanderpolder. Eigenaar van dit .28 'woningen '(vier lagen) tellende, flatgebouw ishet Pensioenfonds HAL. Het werd gebouwd door NV Aannemingsbedrijf Wh Bakker en Smit. Ter gelegenheid van rie opening schonk de directie van de rederij de vier tegels, ter versiering van do strakke lijnen van de flat. Een fraaie versiering en. tegelijkertijd een duidelijke aanwijzing van wie de flat is. f$P§IP -w>. -"'.i .■■■f - .a bi den. en 'ze zeiden: „U hebt een dove in de familie' U kunt goed spreken!" Ik moest toen direct al de bijeen komst sluiten, en' van heteen kwam het ander. In hield een volgende keer op de kring een onderwerp en het werd een openbaring voor me." Steeds meer verdiepte de heer Madern zich iri het dovenwerk: hij nam als ouderling met bijzondere op dracht van de Chr. Gereformeerde Kerk zitting in 'de' Interkerkelijke Commissie voor de geestelijke verzor ging van' 'doven in' Rotterdam' en omstreken (een commissie waarin de Hervormde Gemeente,, de Gerefor meerde en de Christelijk Gereformeer de Kerk zitten) en werd voor zijn kerk voorganger van de landelijke .Ne derlandse(Christelijke. Bond voor Doofstommen. Een van" de vele 'hoogtepunten,' in zijn werk is ongetwijfeld de gecombi neerde dienst met de „horende" ge meente geweest, door dé twee boven genoemde organisaties en de Chr. Ge ref. Kerk totstandgebracht op 11 de cember van het vorig jaar - (op, 16 april wordt er weer een gehouden). De heer Madern ,was toen voorganger. Tot dusver hadden de doven in kërkzalen of consistoriekamers alleen hun eigen diensten''gehad; bij de ge combineerde dienst kwamen ze in aan raking met de gemeente in de Reho- bothkerk aan de Noordsingel. De gang van .zaken .week slechts weinig af- van de- gewone. Van te vo ren was het onderwerp van de predi king al besproken.-Tijdens de, dienst, als de anderen zongen, zeiden de do- ven de liederen mee. De tekst daar van werd via een stellage voor de preekstoel afgerold. De organist regel de de maat naar het spreektempo van de doven. „De reactie op die eerste' di'-nst was ongèlooflijk", aldus de heer Ma dern. De mensen zeiden: „We hebben nog. nooit geweten, dat ditkon. -Wpt: kunnen wij doen? Ze begrepen dat ook de doven deel uitmaken van de gemeente,'dat ze geen -groep' of kerk 'apart vormen. Ook het-avondmaal wordt „gecom bineerd", .gehouden, alleen komen de" doven na het lezen van het formulier pas binnen en gaan ze na de bedie ning weer weg. De aovendiensten zelf hebben uiteraard èveneens hun- eigen re bels. De tekst van de lie deren staat op een' schoolbord geschreven en wordt aangewé- ,zen. De voorganger tracht zoveel mogelijk met simpele en duidelijke 'ge baren de preek aannemelijk te ma ken. En de inhoud. van 'het gezegde mag niet te veel. abstracts bevatten. Wie eenmaal de toewijding en vreugdevan de doven tijdens een A70LGENDE puzzel. En «"eer maken we liet niet gemakkelijk. Waar... en wat? Inzendingen per briefkaart on der dit motto aan Rijr.mondrevue, De Rotterdammer, postbus 948, Rotterdam vóór 13 april, uitslag lö april. UEEL ROTTERDAM vierde feest toen 28 april 1877 het (2e) station Delftse Poort werd geopend. Vlaggen wapperden, gebouwen waren geïllumi neerd, er was vuurwerk. De hal van het nieuwe gebouw was één bloemen zee. Aan de muren prijkten de wa pens van vele steden. De wacht ka mers waren ingericht voor receptie en feestbanket. Het was geen mooi gebouw en zo groot ook niet. Eigenlijk heette het officieel „Centraal Station", maar die officiële naam gebruikte niemand. In de loop der jaren speelde er zich een Indrukwekkend stuk spoorweggeschie denis af. De frequenties op alle lijnen uierden verhoogd, nieuwe gebieden kwamen binnen bereik, rijtijden wer- len korter In „DP" kwamen grote internatio nale treinen als de Etoile du Nord en de Rheinguld. Steeds belangrijker werd het vrachtgoederenverkeer. zo zelfs, dat men een 60 jaar geleden al dacht aan een afzonderlijk DP-vee- en vrachtstation. Het oorspronkelijke moest dan wat meer naar het westen worden verplaatst. Een deel van het diergaardeterrein zou er aan moeten gelbven. IbTENIGMAAL zagen we op dat oude station belangrijke persona ges aankomen. Charles Chaplin gaf ons er eens een hand. Het was op een vroege morgen in 1931. Hij kwam metde nachtboot uit Engeland en ging naar Berlijn. Hij zal zich het gesprek niet herinneren. Misschien wel dat een fotograaf (in zijn zenu wen) 'zoveel magnesiumpoeder ge bruikte dat het station bij na in de fik vloog.... De zangeres Jeanette MacDonald za gen we er. Ze zat rustig in de wacht kamer, terwijl 20 journalisten en. 30 fotografen op de trein wachtten, die haar zou brengen. Maar ze was een dag eerder gekomen, met zo'n 20 kof fers en had een kamer in Atlanta betrokken. Jeannette Mac-Donald stond op het punt in de trein te stap pen toen ze werd ontdekt. Uit een coupéraam heeft ze zich toen zo'n 40 maal laten fotograferen.... Ti/I ENGELBERG zagen we er uit de trein stappen. Een grote rel was er toen duizenden toenmalige tie ners de filmacteur Willy Fritsch plat' dreigden te drukken. Als hij nog eens komt zal het wel kalmer gaan.... In de" dertiger jaren zaten we in DP eens een krant te bekijken. -Een foto-van" een zwaar gebombardeerd Chinees sta tion trok onze aandacht.- Onwillekeu rig keken we naar boven, naar de overkapping. Bij de gedachte dat zoiets in Rotter dam zou kunnen gebeuren huiverden we. Maar het gebeurde wel, maar en kele jaren later. Wat er van DP over bleef was grotendeels een ruïne, Rot terdam moest er zich jarenlang mee behelpen De plaat hierbij is uit de jaren dat het op het Stationsplein nog zo heer lijk rustig kon zijn. Reizigers werden met aapjes vervoerd, kruiers sjouw den koffers, de vogels' floten in de bomen van het plantsoen. Een enkele reis naar Amsterdam kostte eind vori ge eeuw f 1,85 derde klas. Maar voor een sneltrein moest men 20 pet. meer betalen. - - - DE heer Madem op de kansel tijdens een dienst voor doven. Op het bord de orde van dienst. kerkdienst heeft meegemaakt zal de woorden van de gereformeerde predi kant ds. A. Brouwer (die zich met zijn collega's ds. J. Godthelp van' de Hervormde Gemeente en ds. I. de Bruijne van de Chr. Geref. Kerk voor dit wérk inzet)" kunnen begrijpen: „We spelen kerkje, maar het is een heilig spel". CVDE CTOKSTAART3ES danken liun naam aanhun stijve, kort bebaarde staartje. Bfö onraad gaan de diertjes rechtop ritten, steunend op hun staartje, dat dan als derde poot fungeert. De kleine kolonie stokstaartjes in Blijdorp doet (lat regelmatig. Stokstaartjes behoren tot de grote groep van de civetkatten: roofdieren (lie niet direct met de katten verwant zijn en over ile gehele Oude Wereld verspreid voorkomen. Bepaalde soorten scheiden sterke geurstoffen af, die zeer onaangenaam ruiken (ze worden voor de parfumindustrie gébruikt!). De stokstaartjes van Blijdorp komen uit Zuid-Afrika en missen de geur- klieren. Het zijn diertjes die gemakke lijk tan! worden en zeer goed als huis dier te houden zijn. Ze zijn vrij klein, iels groter dan een cavia. Hun kleur ia beige, met fijn bruine ihvarsslrepen op de rug. Ze iconen in open. droge vlakten, kolonieagevvijs in holen, die hele onder, grondse gangenstelsels vormen. Dit laatste Is nogal vreemd voor roofdier- achtigen, inaar de stokstaartjes zijn vredelievend en kunnen hier eigenlijk niet toe gerekend worden. Hun voedsel bestaat voornamelijk uit insekteu, ook wel muizen, slangetjes, eieren e.d. Alle soorten bewonen volledig waterloze streken en'schijnen vrijwel zonder water te kunnen. Het vocht in bun voedsel blijkt voldoende te zijn. Hel zün voor roofdieren echte dag- dicren. Ze zijn dol op zonnebaden en men kan ze vaak aantreffen op rijtjes voor hun. halen gczen-n, brandend in de bete zon. De diertjes zijn zeer actief, graven veel en zpn altijd op zoek naar iets eetbaars. Daarbij maken, ze het ge luid van een pruttelende koffiepot. Stokstaartjes planten zich snel voort: als regel krijgen zc twee jougen tegelijk. B. O.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Trouw / De Rotterdammer | 1967 | | pagina 1