Gezin bracht vijf puppies groot les m Maashaven: ï*-'1 1 mwm 1 Spuikerkdiensten ook in Rozenburg ■H WBÊBBÊKHÊÊ 1 1 1 iSp8|illiS|iSBiNHi MHHHMHHHIIlll Waar...eit wat? mm OOK HOOG pE ROTTERDAMMER ZATERDAG 'Gr I XI PfM Op mishandeling volgden vele slapeloze nachten EEN flinke hond, die op een strandwandeling door een „dierenvriend" met een stuk ijzeren ketting wordt mishan deld, is door een gedeeltelijke verlamming niet in staat haar zes puppies op een natuurlijke wijze ter wereld te brengen. Dit is het trieste begin van een even zeer geduld als tijdrovende ge schiedenis. Het speelt zich af in het gezin Verburgt uit Hoek van Holland. Deze familie bracht door gezamenlijke inspanning vijf „weesjes" (één puppie stierf kort na de moeilijke bevalling) op unieke wijze groot. Toch in verwachting I BRIELLE is een van de meest gaaf bewaarde stadjes van Nederland. Statig priemt de 500 jaar oude St. Catharijnetoren 60 meter in de lucht. Er omheen staan de monumenten. Van de 1000 huizen binnen de oude stads wallen staan er 450 op de lijst voor beschermde monumenten: een stadhuis met het wapen „eersteling der vrijheid" als her innering aan het Geuzenfeit; een eeuwenoude pomp; een vuur toren die midden in een café staat; gevels in Gotische stijl, Renaissance en Barok. RESTAUREREN Restauratie van monumenten: één miljoen per jaar KRANS STARSWAUUEN ;pa®a58?"8S m DIT is de Prinses Margriet- school van de stichting „Rij dende School". Deze school op wielen heeft onlangs nuttige diensten gedaan in Schiedam, waar de jaarlijkse kermis werd gehouden. Zestien kinderen van kermisexploitanten hebben in de autobus .gerekend, dictees ge maakt, aardrijkskunde geleerd en alles wat er verder op een school maar te doen valt. Leerkrachten van de Prinses Margrietschool zijn de heer en mevrouw E. H. de Vries-van der Hoek, die sinds 1958 aan de Stichting Rijdende School zijn verbonden. Alle leerlingen van de rijdende scholen (er zijn er vijf) zijn nu met hun onderwijzers en onder wijzeressen voor een korte va kantie naar Ameland vertrokken. De „grote vakantie" valt voor de kermiskinderen pas in novem ber, omdat er dan nergens meer kermissen worden gehouden. Pagina 3 2 A -r*®™ mtb-iL, iiSf»;,-1-"!, rx - «.„t XXSife ST 7L Wl KHm! ,t>, -'X, I-Vj IT - 'Unfits!'!, )JH m - 1 ^<A«di Maar het begon, allemaal op een doodgewone strandwandeling, een dik jaar geleden, rond de Paasdagen. Me vrouw Verburgt liet het forse huisdier, Cora, uit op het Hoek van Hollandse strand. Cora vond in een ongehoorzame poedel een dartele speel kameraad en samen darden ze door het zand. De poedel sloeg begrijpe lijkerwijs echter meer aandacht op Co- ra dan op zijn roepende baas. Deze werd het schreeuwen beu en gaf als wraakneming op de ongehoor zaamheid van zijn eigen hond, Cora een forse oplawaai met een eindje ijze ren ketting. Hinkend verliet Cora even later het strand, 's Avonds tra den er verlammingsverschijnselen op. Enige dagen later is het gehele achter lijf van Cora verlamd. Zowel de dierenarts Kruine uit Naaldwijk als het gezin Verburgt zet ten zich volledig voor de bastaard in. Hoewel na een zorgzame verpleging en geduldig oefenen Cora weer vrij goed kon lopen, mocht 2ij eigenlijk geen kleintjes meer krijgen. Dank zij de wraakoefening van de poedeleige naar. Een tweede fase in de geschiede nis brak aan, toen Cora een ogenblik aan de waakzaamheid van de gezinsle- rpVVEE kinderen uit het onder- f nemende gezin Verburgt met vier van de vjjf puppies. Jen ontsnapte en met een vriendje in de duinpannen verdween; Een natuur lijke zaak met een evenzo natuurlijk verloop, in dit geval echter fataal Spoedig bleek dat er kleine hondjes op komst waren. Alles leek normaal, zodat er geen bijzondere maatregelen getroffen werden. Met het klimmen der drachtige dagen, steeg de span ning in de houten -woning aan de Strandweg. D Op zekere morgen diende zich om zeven uur de eerste puppie aan, tot grote vreugde van het gezin Verburgt. Nu liep de naar het leek zo CTART voor ven nieuw zoekplaatjes- seizoen. Dit begin lijkt niet zo moeilijk. Een grimmige leeuw in een sierlijke omgeving. Waar... en wat? u weet het: inzenden per briefkaart, aan Rijnmondrcvue, Dagblad De Rot terdammer, postbus 948, Rotterdam, voor donderdag 31 augustus, uilslag zaterdag 2 september. voorspoedige bevalling spaak, want het tweede kleintje zat dwars en de verlamming speelde de moeder parten. Dierenarts Backs werd in allerijl ge roepen. Drie slopende uren van beurte lings massages en injecties volgden, maar niets kon het natuurlijke ver loop van de bevalling doen vervolgen. B In Naaldwijk werden ten slotte de overige vijf met de keizersnee verlost. Deze ingrijpende operatie overleefde Cora echter niet, zodat aan de Strand weg het gezin werd uitgebreid met zes „weesjes". B Ik heb er nauwelijks over nage dacht Ik heb het gewoon op me geno men" zegt mevrouw Verburgt nu. Maar wat zij met dit besluit ontketen de, zal zi" r i iirhi -"-geten. B Zuigfles en luiers wa ren de ee -.den voor het reuzenkaw nacht door ging. Et p programma dus, maar dan .ve, j„ at inspannen der. Om de vier uur kregen de borelin gen een mengsel van Nutncia-kinder- meel en vitaminen in de fles. Later stond er ook biefstuk tartaar op het menu. Liggend op electrisch verwarmde kussens zogen de puppies om de paar uur weer meer levensvatbaarheid in zich op. Na drie dagen stief een der hondjes, de waakzaamheid van het ge zin verdubbelde. Een andere pasgeborene weigerde het kostelijk voedsel. Tien gram vloei baar voedsel in een .pincetje toege diend, hield ook deze dog terrible in leven. Onder de uitstekende stiefmoe derlijke zorgen -gedijden de puppies, let terlijk en figuurlijk. En onlangs was het feest aan de Strandweg. De puppies deden de eerste vrije stappen en mochten een luchtje scheppen. In een speciale ren konden de jonge honden zich, zoals het hen op deze aanvallig leeftijd betaamt, eens lekker uitleven. De spannende uren horen in huize Verburgt nu tot het verleden. Proble men over de toekomstige huisvesting hoeft.men ook niet te koesteren. Twee blijven er aan de Strandweg. De drie anderen vertrekken elk naar een uitstekend kosthuis. B Moeder Cora is overigens onder dezelfde moeilijke omstandigheden ter wereld gekomen. Met de keizersnee verlost en zonder haar natuurlijke moeder opgegroeid. Dat dit ook een van haar nesten overkwam was het werk van een „dierenvriend", die om dat zijn eigen hond niet luisteren wil de een andere hond mishandelde. Het is allemaal toch goed op zijn pootjes terecht gekomen, dank zij de goede zorgen van een dierenminnend gezin uit Hoek van Holland. B Of zij nog lang en gelukkig leef den blijft vooralsnog een zaak van de voorzienigheid. Maar omdat we er nu toch nog best een spreekwoord tegen aan mogen gooien, besluiten, we met het veelzeggende „Kom je over de hond dan kom je ook over de staart". rpWEE BEELDJES in gips. Zo -*• zagen Prits Vogel en Diet Wiegman er dinsdag uit na het vervaardigen van hun sculptuur in de Brandersbuurt te Schiedam. Het begin van een vier dagen durend „festijn". De „kunstenaars" maakten een vier meter hoge stellage van ijze ren pijpen, die zij met in gips gedrenkte jute-lappen omspanden. De vervaardiging van het beeld was eigenlijk meer bedoeld als „culturele happening". Daarvoor moesten belangstellenden f 1,25 entreegeld betalen. D^ manifestie viel echter door het slechte weer in het water. Slechts weinig mensen kwamen de eerste dagen naar de vervaar diging van het sculptuur kijken. Dat het gips niet altijd op het beeld kwam, deerde de noeste werkers blijkbaar niet. •>- s» TAIT plaatje dient om te tonen dat - dat ook Amsterdammers hoge schoorstenen bouwen omdat ze ook liever helemaal geen vieze lucht ruiken. Deze week bereikte dit betonnen, ge vaarte zjjii hoogste punt, 150 meter (Shell Pernis 213 meter, ter verge lijking). Men heeft er een jaar aan gebouwd. Omvang aan de voet bijna 12 meter, aan de top ruim zeven. Gewicht 6500 ton- Het ding staat in het in aanbouw zijnde complex van de Mobil raffinaderij, die medio 1968 gereedkomt en haar ruwe olie via Europoort zal krijgen. Trapgevels, hals- en klokgevels het is er allemaal, geconserveerd voor de toekomst. Maar deze ongeëvenaar de schoonheid brengt levensgrote pro blemen met zich. Het restaureren kost de Briellenaren en de overheid han den vol geld! O 50.000 voor de restauratie van één huisje is aan de lage kant. Geen wonder dat bijv. de gemeentebegrotin gen van '65 en '66 een tekort aangaven van resp. 330.000 en 220.000. Elke gulden, iedere cent die er is gaat naar de zo uiterst dringende restauratie. En dat is bij lange na nog niet genoeg. Om maar één voor beeld te noemen: de vroegere ambtswoning van de burgemeester wordt met balken gestut, al jaren! De restauratie van het Patriotten-' huis in de Koopmansstraat werd be groot op ƒ30.000. Het werd 146.000.-. Brielle probeert het onmogelijke. Men wil alfe 450 monumenten behouden, ja restaureren in oude stijl. Dat kan niet, maar men is er mee bezig! Elke restauratie kost de gemeente Den Briel 15 procent van het totale bedrag. Op dit moment is de restaura tie van de vroegere H.B.S. juist vol tooid, kosten ƒ80.000. Hetzelfde geldt voor het smalste huisje van dit stadje, 2,40 meter breed! In de steigers staan de panden Voorstraat 172 en Nobelstraat 59, waar van de kosten nog niet bekend zijn Gerestaureerd is de oude (uit 1604) Latijnse School geheel voor eigen reke ning. O Omdat de stroom bezoekers aan dit unieke stadje zo onvoorstelbaar groot is geworden iedereen wil de middeleeuwse sfeer proeven was de EN stukje ongeëvenaarde schoon heid: het Brielse Maarland. Brielse overheid genoodzaakt een gro te parkeerplaats aan te leggen, kosten 96.000. Burgemeester is de heer H. van Es; een bekwaam man vooral wat be treft de financiën. Door al deze proble men heen ziet hij een oplossing: Hui zen bouwen, bij honderden, als een krans rondom het oude Brieltje. „Met een inwonertal van minstens 20.000 hebben we wat armslag, dan kunnen 'we het meest noodzakelijke restaureren", is zijn mening. „Wat we in werkelijkheid nodig hebben voor restauratie in Den Briel is 1 miljoen gulden per jaar" zegt burgemeester H. van Es. De rijksoverheid stelt maar 28 miljoen beschikbaar voor het hele land. Nog een andere grote zorg vormen de stadswallen van Den BrieL Deze zijn eigendom van het rijk maar ze zijn in niet al te beste staat. Het rijk wil deze wallen aan Den Briel verko pen voor één gulden maar ook die gulden is teveel, want het herstel van de stadswallen kost één miljoen gul den! De Brielse stadsarchivaris en conservator van het stedelijk museum zegt: „Den'Briel is als een gebit dat rot is. Zoals in vele andere steden kan men de tanden en kiezen uittrekken maar dan krijg je -een prothese. Den ■Briel wil zijn tanden en kiezen met goud vullen!" 'TWEE plaatjes van de Maashaven. Op hst ene de waterkant, op het andere de landzijde. Grote contrasten springen naar voren: Een fraaie pro menade, een boulevard zo men wil met ruim uitzicht op water en sche pen, onder het metroviadukt. En ver volgens een muur en een diepte, een benedènstraat, waaraan de huizen staan. B Een stuk Rotterdam-Zuid, dat ge heel werd gemoderniseerd. Tot erger nis echter van vele bewoners. Het me troviadukt werd gebouwd en de weg (tevens waterkering) op Deltahoogte gebracht. Gevolgen: enerzijds uitzicht afgesloten naar het water en een pro menade, anderzijds uitzicht nog meer verdwenen door die verhoging van en kele meters. B Als het alleen om het uitzicht ging zou het nog niet zo erg zijn. Maar de hoge dijk, omsloten door een muur (die prompt „klaagmuur" is genoemd) had meer consequenties. Die maakte ook dat bedrijven moeilijker bereik baar zijn. Minder verkeer dus naar de café's en winkels. B De omzetten daalden na het stij gen van de weg, die slechts na omrij den toegang geeft tot de panden aan Hillelaan, Maashaven en zijstraten. Mopperende middenstanders zien nu al weer geruime tijd tegen de muur aan. Het gemeentebestuur is om steun gevraagd, met name voor de horecabe drijven. Modernisering is niet voor iedereen vooruitgang... unijjir -iG-jibi (rai",L—1 ,kiWi (Van een onzer verslaggevers) ROZENBURG Naar het voor beeld van de zondagavonddiensten in de Amsterdamse lutherse Spuikerk sullen binnenkort soortgelijke inter kerkelijke diensten worden gehouden in de gereformeerde kerk aan de Ko- ninginnelaan in Rozenburg. In deze groeiende woonstad voor werkers in het Botlek- en Europoort- gebied is een comité gevormd, bestaan de uit leden der plaatselijke pro testantse kerken, dat zich met de orga nisatie heeft belast. Voorlopig zal een maal per vier weken een dienst wor den gehouden met „een prominente spreker en een prominente organist". De bedoeling is door een duidelijke boodschap en aansprekende liederen vooral buiten- en randkerkelijken met het Evangelie te bereiken, al zijn de initiatiefnemers zich ervan bewust dat ook veel kerkelijk-meelevenden de diensten zullen bezoeken. In Amsterdam is de legerpredikant ds. R. J. van Pagée de vaste voorgan ger in deze zeer druk bezochte zondag avonddiensten. In Rozenburg wil men zich niet aan een vaste preker binden. De organisatoren hebben bij de uit werking van hun plan veel steun on dervonden van de' plaatselijke kerken. De Gereformeerde Kerk, die het grootste (550 zitplaatsen) en meest geschikte gebouw heeft, stelde dit gra tis beschikbaar. Ook van het Amster damse comité kreeg men veel mede werking. Men is van plan in de kerk een lectuurstand te plaatsen, waurin boe ken en grammofoonplaten zullen wor den verkocht. De opbrengst daarvan zal worden besteed om van tijd tot tijd bijzondere medewerkers, bij voor beeld een buitenlands kooraan te trekken. De gewone kosten denkt men uit de collecten te kunnen bestrijden. De eerste samenkomst wordt gehou den zondagavond 2 september om half negen. Spreker is dan ds. G. Toorn vliet, predikant van Radio Bloemen- daal en organist Piet van Egmond. Het secretariaat ,van het comité is bij de heer A. Jacques, Lijsterbeslaan 1, Rozenburg ZJl.j. "ROTTERDAM De tachtigjarige mevrouw A. A. Muyser van de Heemraadssingel is vrijdag in de Lieve Verschuierstraat onwel gewor den. Bij aankomst in het Dijkzigt- ziekenhuis bleek zij te zijn overle den. V J

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Trouw / De Rotterdammer | 1967 | | pagina 1