Gezin bracht vijf
puppies groot
les
m
Maashaven:
ï*-'1 1
mwm 1
Spuikerkdiensten
ook in Rozenburg
■H WBÊBBÊKHÊÊ
1
1
1
iSp8|illiS|iSBiNHi
MHHHMHHHIIlll
Waar...eit wat?
mm
OOK HOOG
pE
ROTTERDAMMER
ZATERDAG 'Gr
I
XI
PfM
Op mishandeling
volgden vele
slapeloze nachten
EEN flinke hond, die op een
strandwandeling door een
„dierenvriend" met een stuk
ijzeren ketting wordt mishan
deld, is door een gedeeltelijke
verlamming niet in staat haar
zes puppies op een natuurlijke
wijze ter wereld te brengen. Dit
is het trieste begin van een even
zeer geduld als tijdrovende ge
schiedenis. Het speelt zich af in
het gezin Verburgt uit Hoek van
Holland. Deze familie bracht
door gezamenlijke inspanning
vijf „weesjes" (één puppie stierf
kort na de moeilijke bevalling)
op unieke wijze groot.
Toch in verwachting
I
BRIELLE is een van de meest
gaaf bewaarde stadjes van
Nederland. Statig priemt de 500
jaar oude St. Catharijnetoren 60
meter in de lucht. Er omheen
staan de monumenten. Van de
1000 huizen binnen de oude stads
wallen staan er 450 op de lijst
voor beschermde monumenten:
een stadhuis met het wapen
„eersteling der vrijheid" als her
innering aan het Geuzenfeit; een
eeuwenoude pomp; een vuur
toren die midden in een café
staat; gevels in Gotische stijl,
Renaissance en Barok.
RESTAUREREN
Restauratie van
monumenten: één
miljoen per jaar
KRANS
STARSWAUUEN
;pa®a58?"8S
m
DIT is de Prinses Margriet-
school van de stichting „Rij
dende School". Deze school op
wielen heeft onlangs nuttige
diensten gedaan in Schiedam,
waar de jaarlijkse kermis werd
gehouden. Zestien kinderen van
kermisexploitanten hebben in de
autobus .gerekend, dictees ge
maakt, aardrijkskunde geleerd
en alles wat er verder op een
school maar te doen valt.
Leerkrachten van de Prinses
Margrietschool zijn de heer en
mevrouw E. H. de Vries-van der
Hoek, die sinds 1958 aan de
Stichting Rijdende School zijn
verbonden.
Alle leerlingen van de rijdende
scholen (er zijn er vijf) zijn nu
met hun onderwijzers en onder
wijzeressen voor een korte va
kantie naar Ameland vertrokken.
De „grote vakantie" valt voor de
kermiskinderen pas in novem
ber, omdat er dan nergens meer
kermissen worden gehouden.
Pagina 3
2 A
-r*®™ mtb-iL,
iiSf»;,-1-"!, rx - «.„t
XXSife
ST 7L Wl
KHm!
,t>, -'X, I-Vj
IT - 'Unfits!'!, )JH m - 1
^<A«di
Maar het begon, allemaal op een
doodgewone strandwandeling, een dik
jaar geleden, rond de Paasdagen. Me
vrouw Verburgt liet het forse
huisdier, Cora, uit op het Hoek van
Hollandse strand. Cora vond in een
ongehoorzame poedel een dartele speel
kameraad en samen darden ze door
het zand. De poedel sloeg begrijpe
lijkerwijs echter meer aandacht op Co-
ra dan op zijn roepende baas.
Deze werd het schreeuwen beu en
gaf als wraakneming op de ongehoor
zaamheid van zijn eigen hond, Cora
een forse oplawaai met een eindje ijze
ren ketting. Hinkend verliet Cora
even later het strand, 's Avonds tra
den er verlammingsverschijnselen op.
Enige dagen later is het gehele achter
lijf van Cora verlamd.
Zowel de dierenarts Kruine uit
Naaldwijk als het gezin Verburgt zet
ten zich volledig voor de bastaard in.
Hoewel na een zorgzame verpleging
en geduldig oefenen Cora weer vrij
goed kon lopen, mocht 2ij eigenlijk
geen kleintjes meer krijgen. Dank zij
de wraakoefening van de poedeleige
naar.
Een tweede fase in de geschiede
nis brak aan, toen Cora een ogenblik
aan de waakzaamheid van de gezinsle-
rpVVEE kinderen uit het onder-
f nemende gezin Verburgt met vier
van de vjjf puppies.
Jen ontsnapte en met een vriendje in
de duinpannen verdween; Een natuur
lijke zaak met een evenzo natuurlijk
verloop, in dit geval echter fataal
Spoedig bleek dat er kleine hondjes
op komst waren. Alles leek normaal,
zodat er geen bijzondere maatregelen
getroffen werden. Met het klimmen
der drachtige dagen, steeg de span
ning in de houten -woning aan de
Strandweg.
D Op zekere morgen diende zich om
zeven uur de eerste puppie aan, tot
grote vreugde van het gezin Verburgt.
Nu liep de naar het leek zo
CTART voor ven nieuw zoekplaatjes-
seizoen. Dit begin lijkt niet zo
moeilijk. Een grimmige leeuw in een
sierlijke omgeving. Waar... en wat?
u weet het: inzenden per briefkaart,
aan Rijnmondrcvue, Dagblad De Rot
terdammer, postbus 948, Rotterdam,
voor donderdag 31 augustus, uilslag
zaterdag 2 september.
voorspoedige bevalling spaak, want
het tweede kleintje zat dwars en de
verlamming speelde de moeder parten.
Dierenarts Backs werd in allerijl ge
roepen. Drie slopende uren van beurte
lings massages en injecties volgden,
maar niets kon het natuurlijke ver
loop van de bevalling doen vervolgen.
B In Naaldwijk werden ten slotte de
overige vijf met de keizersnee verlost.
Deze ingrijpende operatie overleefde
Cora echter niet, zodat aan de Strand
weg het gezin werd uitgebreid met zes
„weesjes".
B Ik heb er nauwelijks over nage
dacht Ik heb het gewoon op me geno
men" zegt mevrouw Verburgt nu.
Maar wat zij met dit besluit ontketen
de, zal zi" r i iirhi -"-geten.
B Zuigfles en luiers wa
ren de ee -.den voor het
reuzenkaw nacht door
ging. Et p programma
dus, maar dan .ve, j„ at inspannen
der. Om de vier uur kregen de borelin
gen een mengsel van Nutncia-kinder-
meel en vitaminen in de fles. Later
stond er ook biefstuk tartaar op het
menu.
Liggend op electrisch verwarmde
kussens zogen de puppies om de paar
uur weer meer levensvatbaarheid in
zich op. Na drie dagen stief een der
hondjes, de waakzaamheid van het ge
zin verdubbelde.
Een andere pasgeborene weigerde
het kostelijk voedsel. Tien gram vloei
baar voedsel in een .pincetje toege
diend, hield ook deze dog terrible in
leven. Onder de uitstekende stiefmoe
derlijke zorgen -gedijden de puppies, let
terlijk en figuurlijk.
En onlangs was het feest aan de
Strandweg. De puppies deden de
eerste vrije stappen en mochten een
luchtje scheppen. In een speciale ren
konden de jonge honden zich, zoals
het hen op deze aanvallig leeftijd
betaamt, eens lekker uitleven.
De spannende uren horen in huize
Verburgt nu tot het verleden. Proble
men over de toekomstige huisvesting
hoeft.men ook niet te koesteren. Twee
blijven er aan de Strandweg. De drie
anderen vertrekken elk naar een
uitstekend kosthuis.
B Moeder Cora is overigens onder
dezelfde moeilijke omstandigheden ter
wereld gekomen. Met de keizersnee
verlost en zonder haar natuurlijke
moeder opgegroeid. Dat dit ook een
van haar nesten overkwam was het
werk van een „dierenvriend", die om
dat zijn eigen hond niet luisteren wil
de een andere hond mishandelde. Het
is allemaal toch goed op zijn pootjes
terecht gekomen, dank zij de goede
zorgen van een dierenminnend gezin
uit Hoek van Holland.
B Of zij nog lang en gelukkig leef
den blijft vooralsnog een zaak van de
voorzienigheid. Maar omdat we er nu
toch nog best een spreekwoord tegen
aan mogen gooien, besluiten, we met
het veelzeggende „Kom je over de
hond dan kom je ook over de staart".
rpWEE BEELDJES in gips. Zo
-*• zagen Prits Vogel en Diet
Wiegman er dinsdag uit na het
vervaardigen van hun sculptuur
in de Brandersbuurt te Schiedam.
Het begin van een vier dagen
durend „festijn".
De „kunstenaars" maakten een
vier meter hoge stellage van ijze
ren pijpen, die zij met in gips
gedrenkte jute-lappen omspanden.
De vervaardiging van het beeld
was eigenlijk meer bedoeld als
„culturele happening". Daarvoor
moesten belangstellenden f 1,25
entreegeld betalen.
D^ manifestie viel echter door
het slechte weer in het water.
Slechts weinig mensen kwamen
de eerste dagen naar de vervaar
diging van het sculptuur kijken.
Dat het gips niet altijd op het
beeld kwam, deerde de noeste
werkers blijkbaar niet.
•>- s»
TAIT plaatje dient om te tonen dat
- dat ook Amsterdammers hoge
schoorstenen bouwen omdat ze ook
liever helemaal geen vieze lucht ruiken.
Deze week bereikte dit betonnen, ge
vaarte zjjii hoogste punt, 150 meter
(Shell Pernis 213 meter, ter verge
lijking). Men heeft er een jaar aan
gebouwd. Omvang aan de voet bijna
12 meter, aan de top ruim zeven.
Gewicht 6500 ton- Het ding staat in het
in aanbouw zijnde complex van de
Mobil raffinaderij, die medio 1968
gereedkomt en haar ruwe olie via
Europoort zal krijgen.
Trapgevels, hals- en klokgevels
het is er allemaal, geconserveerd voor
de toekomst. Maar deze ongeëvenaar
de schoonheid brengt levensgrote pro
blemen met zich. Het restaureren kost
de Briellenaren en de overheid han
den vol geld!
O 50.000 voor de restauratie van
één huisje is aan de lage kant. Geen
wonder dat bijv. de gemeentebegrotin
gen van '65 en '66 een tekort aangaven
van resp. 330.000 en 220.000.
Elke gulden, iedere cent die er is
gaat naar de zo uiterst dringende
restauratie. En dat is bij lange na
nog niet genoeg. Om maar één voor
beeld te noemen: de vroegere
ambtswoning van de burgemeester
wordt met balken gestut, al jaren!
De restauratie van het Patriotten-'
huis in de Koopmansstraat werd be
groot op ƒ30.000. Het werd 146.000.-.
Brielle probeert het onmogelijke. Men
wil alfe 450 monumenten behouden, ja
restaureren in oude stijl. Dat kan niet,
maar men is er mee bezig!
Elke restauratie kost de gemeente
Den Briel 15 procent van het totale
bedrag. Op dit moment is de restaura
tie van de vroegere H.B.S. juist vol
tooid, kosten ƒ80.000. Hetzelfde geldt
voor het smalste huisje van dit stadje,
2,40 meter breed!
In de steigers staan de panden
Voorstraat 172 en Nobelstraat 59, waar
van de kosten nog niet bekend zijn
Gerestaureerd is de oude (uit 1604)
Latijnse School geheel voor eigen reke
ning.
O Omdat de stroom bezoekers aan
dit unieke stadje zo onvoorstelbaar
groot is geworden iedereen wil de
middeleeuwse sfeer proeven was de
EN stukje ongeëvenaarde schoon
heid: het Brielse Maarland.
Brielse overheid genoodzaakt een gro
te parkeerplaats aan te leggen, kosten
96.000.
Burgemeester is de heer H. van
Es; een bekwaam man vooral wat be
treft de financiën. Door al deze proble
men heen ziet hij een oplossing: Hui
zen bouwen, bij honderden, als een
krans rondom het oude Brieltje.
„Met een inwonertal van minstens
20.000 hebben we wat armslag, dan
kunnen 'we het meest noodzakelijke
restaureren", is zijn mening. „Wat we
in werkelijkheid nodig hebben voor
restauratie in Den Briel is 1 miljoen
gulden per jaar" zegt burgemeester H.
van Es. De rijksoverheid stelt maar 28
miljoen beschikbaar voor het hele
land.
Nog een andere grote zorg vormen
de stadswallen van Den BrieL Deze
zijn eigendom van het rijk maar ze
zijn in niet al te beste staat. Het rijk
wil deze wallen aan Den Briel verko
pen voor één gulden maar ook die
gulden is teveel, want het herstel van
de stadswallen kost één miljoen gul
den!
De Brielse stadsarchivaris en
conservator van het stedelijk museum
zegt: „Den'Briel is als een gebit dat
rot is. Zoals in vele andere steden kan
men de tanden en kiezen uittrekken
maar dan krijg je -een prothese. Den
■Briel wil zijn tanden en kiezen met
goud vullen!"
'TWEE plaatjes van de Maashaven.
Op hst ene de waterkant, op het
andere de landzijde. Grote contrasten
springen naar voren: Een fraaie pro
menade, een boulevard zo men wil
met ruim uitzicht op water en sche
pen, onder het metroviadukt. En ver
volgens een muur en een diepte, een
benedènstraat, waaraan de huizen
staan.
B Een stuk Rotterdam-Zuid, dat ge
heel werd gemoderniseerd. Tot erger
nis echter van vele bewoners. Het me
troviadukt werd gebouwd en de weg
(tevens waterkering) op Deltahoogte
gebracht. Gevolgen: enerzijds uitzicht
afgesloten naar het water en een pro
menade, anderzijds uitzicht nog meer
verdwenen door die verhoging van en
kele meters.
B Als het alleen om het uitzicht ging
zou het nog niet zo erg zijn. Maar de
hoge dijk, omsloten door een muur
(die prompt „klaagmuur" is genoemd)
had meer consequenties. Die maakte
ook dat bedrijven moeilijker bereik
baar zijn. Minder verkeer dus naar de
café's en winkels.
B De omzetten daalden na het stij
gen van de weg, die slechts na omrij
den toegang geeft tot de panden aan
Hillelaan, Maashaven en zijstraten.
Mopperende middenstanders zien nu
al weer geruime tijd tegen de muur
aan. Het gemeentebestuur is om steun
gevraagd, met name voor de horecabe
drijven. Modernisering is niet voor
iedereen vooruitgang...
unijjir -iG-jibi (rai",L—1
,kiWi
(Van een onzer verslaggevers)
ROZENBURG Naar het voor
beeld van de zondagavonddiensten in
de Amsterdamse lutherse Spuikerk
sullen binnenkort soortgelijke inter
kerkelijke diensten worden gehouden
in de gereformeerde kerk aan de Ko-
ninginnelaan in Rozenburg.
In deze groeiende woonstad voor
werkers in het Botlek- en Europoort-
gebied is een comité gevormd, bestaan
de uit leden der plaatselijke pro
testantse kerken, dat zich met de orga
nisatie heeft belast. Voorlopig zal een
maal per vier weken een dienst wor
den gehouden met „een prominente
spreker en een prominente organist".
De bedoeling is door een duidelijke
boodschap en aansprekende liederen
vooral buiten- en randkerkelijken met
het Evangelie te bereiken, al zijn de
initiatiefnemers zich ervan bewust dat
ook veel kerkelijk-meelevenden de
diensten zullen bezoeken.
In Amsterdam is de legerpredikant
ds. R. J. van Pagée de vaste voorgan
ger in deze zeer druk bezochte zondag
avonddiensten. In Rozenburg wil men
zich niet aan een vaste preker binden.
De organisatoren hebben bij de uit
werking van hun plan veel steun on
dervonden van de' plaatselijke kerken.
De Gereformeerde Kerk, die het
grootste (550 zitplaatsen) en meest
geschikte gebouw heeft, stelde dit gra
tis beschikbaar. Ook van het Amster
damse comité kreeg men veel mede
werking.
Men is van plan in de kerk een
lectuurstand te plaatsen, waurin boe
ken en grammofoonplaten zullen wor
den verkocht. De opbrengst daarvan
zal worden besteed om van tijd tot
tijd bijzondere medewerkers, bij voor
beeld een buitenlands kooraan te
trekken. De gewone kosten denkt men
uit de collecten te kunnen bestrijden.
De eerste samenkomst wordt gehou
den zondagavond 2 september om half
negen. Spreker is dan ds. G. Toorn
vliet, predikant van Radio Bloemen-
daal en organist Piet van Egmond.
Het secretariaat ,van het comité is
bij de heer A. Jacques, Lijsterbeslaan
1, Rozenburg ZJl.j.
"ROTTERDAM De tachtigjarige
mevrouw A. A. Muyser van de
Heemraadssingel is vrijdag in de
Lieve Verschuierstraat onwel gewor
den. Bij aankomst in het Dijkzigt-
ziekenhuis bleek zij te zijn overle
den.
V J