Pastorale werkkamer
voor remonstranten
Romantische ruïne
van
LESJE GRONDWET
ass
m
Soos voor
mi
Verlaten veilins
(§eóprekken met mannetje ^loor*
Dieren ie'
m i
WÈ
w**WÊÉmm
oud nuts
-te
Ongeval Sirak
rekorri stuk
.,'t Rad" draalt nu in
vroeger kapelletje
van nonnenklooster
Renzéii komen
er nu aan!
2A
ZATERDAG 2 DECEMBER 1967
Motel verhuurt nu
ook in winter....
Rijnmond-revue
V?i heter contuet
met predikanten
- -
NIET IEDEREEN
EDWARDS
FAZANT
nomKDAMMKIt
Pagina
Op een sonibere herfstmorgen bestijgen we met G. A. Lainaison
van den Berg de vale trappen van ruïne Ravesteyn in Heen-
vliet. kraaien en duiven vliegen verschrikt op uit de steenbrokken,
hun schrille kreten verstoren de immense stilte van deze middel
eeuws aandoende omgeving.
Wanneer we in een van de torens zijn aangekomen hebben we
een prachtig uitzicht over de slotgracht, hot donkere bos en de
daar achter liggende boomgaard en tuinderijen.
De jonge heer Van den Berg. die fruitkweker van beroep is
en dit jaar zijn eerste eigen oogst kon binnenhalen, vertelt dat
de ruïne zo'n vijf-, zeshonderd jaar oud is en vroeger met de z.g.
„donjons" Bievdesteyn. Leeuwesteyn. Blïcksteyn en Wielesteyn
een hele vestiging vormde, misschien wel als bescherming tegen
de invallen van de Noormannen.
HE REMONSTANTSE BROEDEK-
SCHAP heeft al bijna een jaar
een pastorale werkkamer waar vier
dagen in de week 's morgens een der
predikanten bereikbaar is voor een
mondeling of tclefoniseh gesprek met
de lidmaten.
Mejuffrouw ds. G. S. Westerouen
van Meetoren, de initiatiefneemster
I In de ruïne is nos iets van een cel
zichtbaar waar volgens de overleve
ring de pastoor van Brielle. Angelus
Merula, in de tweede helft van de
zestiende, eeuw gevangen -heeft, geze
ten.. Deze pastowr/predikte-ïn die tijd
het protestantisme, werd als ketter op
bevel van de Spaanse inquisitie gegre
pen en schijnt, naar de verhalen, op
weg naar de brandstapel te zijn over
leden,
De vader van onze rondleider, de
heer I.. A. Lamaison van der. Berg,
..ambachtsheer van Hecnvtiet", woont
:n het vlakbij gelegen, fraai gerestau
reerde ambachtshuis.
Deze titeï van ambachtsheer, zegt
de jongste telg van dit zeer oude
geslacht, is erfelijk en geeft o.a. het
recht te vissen in de -Heenvlietse pol
der en op deBernisse, het veerrecht
op het eiland Rozenburg en verder het
reent om zwanen te houden, de zwa
nendrift.
Het herenhuis blijkt ook ai heel
oud te zijn, getuige een gevelsteen met
Latijnse tekst die zegt dat de zeer
Christelijke koningin Maria de Medi
ei. moeder van de drie machtigste ko
ningen en twee hertogen uit het hu
welijk met Hendrik IV en de door
luchtige Prinses van Oranje, Amalia
var, Solms hier in het jaar 1638 me
beider aanzienlijke hofstoet gastvrij
zijn ontvangen voor dat zij scheep
gingen naar Engeland.
FOTO
r o b i
boven: Een zeldzame ruïne
op een sombere herfstdag.
L. A. LAMAISON V. D. BERG
Heer van Heenvliet
In die tijd werd het huis bewoond
door Johannes van den Kerckhoven,
een aan alle .Europese hoven bekend
diplomaat onder de voorname naam
van „Seigneur d'Heenvliet". Op het
marktplein staat heden ten dage nog'
de tolpoort, een plaats waar de rech
ten werden geheven voor het betreden
van het ,,rijk" van de Heer van Heen-
vliet..
De ruïne zelf, die door deskundigen
wel één van de mooiste van Nederland
wordt genoemd, heeft in ieder geval
door de eeuwen heen zijn grote char
me behouden- De heer Lamaison van
den Berg hoopt dat dit in de toekomst
ondanks alle uitbreidingen van Botlek
en Europoort altijd zo zal blijven. Al
was het alleen maar ter nagedachtenis
van die arme pastoor Merula...
J. B.
T\E kamers van een motel staan
over het algemeen in de winter
merendeels leeg, zo leert de ervaring.
Aangezien de directie van het in mei
j.l. geopende Skywaymotel bij de Rot
terdamse luchthaven hiervan op de
hoogte is" gaat zij haar 40 kamers aan
particulieren verhuren.
Dit geschiedt naar het voorbeeld
van Zwitserland, waar men in een be
paalde tijd van het jaar in een motel
kan gaan wonen. In het Rotterdamse
geval gaat het om kamers, die gemeu
bileerd zijn, douche, toilet en radio,
koelkast en telefoon hebben. Een en
keling moet 300 per maand betalen,
een duo 400.
Men kan er voor de winter onder
dak zijn, want de verhuur is tot
maart.
KKE1.1JK.SK pagina MH-l va.tr en
gt'varircriie mulenvrrpcri Tcksli-n
van Bram On.iervvijk, J. Hordijk. Jo«
ris ItniItl.rrr!. JeaiiiwUe v J. Hoek, ICeps
fatrnelissr Foto's- van Ary Groene-
velt] en Henk flartoa. VTirn Kousen-
lu-im Outlet rrdaktir van Kees (air-
i.'-i
van deze praatkamer zonder drempel,
vertelt dat het. idee ontstaan is uit het
feit dat door de uitbreiding van de
stad en nog enige factoren het
persoonlijke contact met de predikan
ten moeilijker is geworden.
Aangezien dit contact toch uiterma
te belangrijk is zijn we met deze
werkkamer begonnen, zegt ds. Van
Meeleren: natuurlijk bezoeken de pre
dikanten nog wel aan huis, maar dan
is een serieus gesprek door de -huise
lijke omgeving met kinderen en zo
vaak moeilijk terwijl dat in de neu
trale sfeer van deze kamer wel moge
lijk is. De mensen moeten echter wel
uit zich zelf komen, net zoals dat ook
bij een arts ge-beurt.
Nu moet men ons beslist niet als
een soort hulpdienst gaan zien, ver
volgt de predikante, we willen alleen
maar open staan voor een vertrouwe
lijk gesprek met onze leden.
Eventuele problemen in het gezin
of op het werk kunnen dan uitgebreid
besproken worden en tot een oplossing
worden gebracht. -Drempelvrees is er
nog wel. maar dat wordt gelukkig
al minder, besluit ds. Westerouen van
Meeleren.
JB
IMNSDAGAVOND in t
D wordt gekeuveld, gc
de soos. Er
gediscussieerd
en gelachenï Maar in de eerste plaats
worden er contacten gelegd.
MEJ. WESTEROUEN' VAN
MEETEREN
LIET trotse veiligheidsrekord van
Rotterdamse Esso-raffinaderij
in de Botlek is deze week door een
ongeval stuk gegaan. Niet minder dan
1363 dagen achtereen, sedert maart
1ÜG4 is er gewerkt zonder z.g. verzuim-
ongeval.
Donderdag echter maakte een werk
nemer een val. waardoor hij een
hersenschudding opliep en dus voer
enige tijd werd uitgeschakeld. Meer
dan drieënhalf jaar volkomen veilig
werken is een uitzonderlijke prestatie.
Elk jaar. in maart, placht de Esso
het feit te vieren dat er weer een jaar
bij de „veiligheid"' kwam. Drie maal
heeft men dat feestelijk kunnen doen,
met toespraken en een attentie voor
personeel en gasten.
Esso Botlek gaat vanzelfsprekend
door met streven naar de uiterste vei
ligheid. tiet behaalde rekord is echter
wel zeer bijzonder en dus moeilijk te
evenaren, laat staan te overtreffen...
terdam, lange" rommelige trap,; daarbij een nieuw middel,
kijk uit voor het afstapje, een scheme- De twee andere bestaande en he
rige ruimte, sociëteit 't Rad. Vroeger proefde middelen van ..de Migra-
een kapelletje van het nonnenklooster tiestichting zijn in volgorde van vesti-
achter de Eendracntskerk. De achiey-ging, de. mensa enhet_ jongerenhotel
muur toont een geometrische verde- >,En Passant",in pand. 45 aan de Een-
i 1i ..T 1„T_—u. H ettiort
ling van zilverkleurige vlakken," Een
voudige lino's in zwart-wit dekken de
zijmuren. De vierde muur is beschil
derd in grillige pa-ronen. Kunstwerk
jes van de jonge schilder Christiaan
van der Hoeven.
Roodgeruite, lichtdemper.de lampe-
kappen hangen boven lage tafels. Een
bar met spirituele en zwakalcoholische
KC
;f55W
(verlof A) drankjes in de ene hoek,
een klein halfrond podium in de ande
re hoek. Dit is het koor van het
ex-kapelletje, waar ook nu weer iets
uitgedragen wordt. Zaterdag en zon
dag amusement en lichte muziek;
dinsdag zgn. culturele voorlichting.
Voor een gulden per avond,
De zoveelste soos in Rotterdam. Nu
niet voor hip publiek, niet voor be
jaarden en ook niet voor gebrekkig
Nederlands sprekende gastarbeiders,
maar voor jeugdige immigranten. Vol
gens Wolters' woordenboek: mensen
drachtsweg.
Hoteldirecteur S. Homminga ziet
het allemaal in „poten". De soos is de
derde poot. Over een eventuele vierde
poot wordt gemompeld. Er zijn vage
plannen voor nieuwbouw en een-stuk-,
je grond-in het centrum. Plannen voor
uitbreiding of verbetering zijn er
overigens altijd wel. in een goed lo
pend hotel. 65 van de 72 bedden zijn
bezet door merendeels buitenlanders.
En dan alleen door. mannen, want
voor vrouwen is de accommodatie nog
onvoldoende.
H Een mensa, een jonger.,ihotel en
«•en soos -bieden gedrieën hulp {voed
sel, onderdak en contact) aan (im)mi-
granten, huizen even eensgezind onder
één dak en 'hebben toch verschillende
ingangen.
Cultureel medewerker van de
Stichting, oprichter van de soos en lid
van het voorlopig bestuur Hans Smits
zegt dit ervan: „We kunnen niet ie
dereen toelaten. De soos was eerst in
de recreatiezaal van het hotel. Alle
gasten, (merendeel buitenlanders -
red.) konden zomaar binnenlopen. Nu
met een eigen ingang kunnen we ook
toegang weigeren. Want ze verstaan
vaak geen woord Nederlands. Wan-
die naar een andere plaats gaan. Vol-, neer ?e het.goed kunnen volgen, mogen
[WE Ma
vers
Maasiandse veiling heeft door di-
■erse omstandigheden van buiten
af op 1 oktober van dit jaar haar
poorten moeten sluiten. Sinds die tijd
ligt het enorme terrein eenzaam en
verlaten en is er van de .grote bedrij
vigheid die voorheen op het veiling-
terrein heerste niets meer te bespeu
ren.
Wat er met de veiling gaat gebeu
ren en wat er gevestigd zal worden is
in Maasland en daar buiten al sinds
geruimen tijd het gesprek van de dag
geweest. Vele geruchten hebben dan
ook de ronde gedaan. Er werd gespro
ken van cle vestiging van een kisten
fabriek, onderdak voor de WSM-bus-
sen. transportbedrijf, botenhuis en zo
meer.
Dit alles is echter uit de lucht ge
grepen, hoewel dit bij uitstek aan weg
en water gelegen terrein voor deze
doeleinden geschikt zou zijn.
Wat er op de terreinen gevestigd
zal worden is tot op heden onbekend,
daar het geheel bij inschrijving ver
kocht zal worden. De oppervlakte van
het gehele terrein bedraagt 18.000 m.2,
waarop diverse gebouwen aanwezig
zijn.
Maasland hoopt dat er op dit ter
rein een bedrijf gevestigd zal worden,
waar velen- een boterham zullen kun
nen verdienen. J.V.
gens de initiatiefnemer, de Katholieke-
Migratiestichting: jongeren die bij de
opname in de nieuwe gemeenschap-
j \E oliereuzen komen c.aan voor
Rotterdam! Shell Europoort ver-i
wacht, aldus „Onder de Vlam", don
derdag 21 december „de, ?00.0Q0_ttons
supertanker „Bergelrus'V die eigendom
is van de bekende Noorse rederij. Ber
ge Bergesen. Het schip vaart In time,-
charter voor de Koninklijke/Shell,'
Groep. De tanker zal zijn eerste lading)
van 173.000 -ton ruwe olie innemen te,
Mena al Ahmadi aan de Perzische
Golf.
Volbeladen heeft het-sohip een diep
gang van 62' voet (circa 18,60 meter).'
Dat is momenteel nog voor elke
Westeuropese, haven te veel. Met
173.000 ton' lading zal het schip in Eu
ropese wateren 54 voet "(fcirca 16,2(1
meter) diep steken, een diepgang die
voor cle Franse haven Le Havre -geert
problemen schept, maar voor de Rot
terdamse geul nog te veel is.
Daarom wordt 40.000 ton olie in Le
Havre gelost waarna de Bergehus met
133.000 ton aan boord en een diepgang
van 44 voet (Circa 13,20 meter) via de
geul naar walsteiger 103 van Shell Eu
ropoort komt,
Marine Adviser Poot en walkapitein
Tober met zijn mannen verwachten
geen moeilijkheden. „Wat ons betreft,
is het een fluitje van een cent en had
ze meer kunnen brengen. We hebben
namelijk 17,65 meter water voor onze
steiger staan."
ze natuurlijk wel naar binnen.'
Onder -het nog kleine aantal bezoe
kers zijn véél verpleegsters en kamer
bewoners. 'Zij komen hetzij als con
tactzoekenden hetzij als hulpverlener.
Want Hans Smits wil op de duur een
kerngroep vormen die doorkneed is in
het opvangen van nieuwelingen. Het
voorlopig bestuur telt in elk geval al
vier man en (misschien) één vrouw.
JVDH
tf INDEREN klimmen graag, ook op grote beelden. Begrijpelijk dat Gijsbert
AV Karei van Hogendorp's monument op de Beurstrappen nogal eens vim te
krijgt. Deze twee jochies krijgen een lesje staatsinrichting van de grondwets
ontwerper
ff ET mannetje dat naast ons
stond op liet midchri-
balcort van lijn 5 mi. oppe-
irekt: „Zeker wel gelezc. hè.
van dat Rotterdamse raeezin-
gertje? Nee? 't Hep anders in
de krant gestaan. D'r mot. in
Rotterdam zogezcg 'u zanger
iceze. die 'n lied hep gemaak
op de metro. Aardig, hè?
Kijk, je mot maar op 't
idee komme. 'n Paar honderd
duizend Rotterdammers lope
nou al jare te prate over de
metro, maar d'r hep nog nie
mand gezeg: Hé, lanemc d'r
ncni is 'n i-ersie over schrijve.
Die jonge wel, en dat vin 'k
fijn, om 'n woorretje van me
kleindochter te gebndke.
Die jonge liep gezeg: Azzere
de metro opcue, wil 'k de hvr-
regemeester 'n gouwe plaatje
anbieje. Ook dat vin 'k fijn,
azzu 't mijn vraag.
Maar toch vraag 'k me eige
af, of oud-burrege meester
Van Walsitm dat plaatje nie mot hebbe. Hij hep
per slot met de bouw van de metvo de kat de bei
angebonde, en bnrregemeester Thomusse hep alie
vig maar d'rop doorgewerrek. Burregemeester
Thomasse hep 't iverrek afgemaakt. Maar hij kon
't toch me stoppel' Of u'el soms? Hij mos toch wel?
Stel i! v. eige voor. dat-ie had gezegIk voel niks
voor 'n metro, gooi alle gate maar iveer dicht.
Dat zou 'n rel zijn geworre.' Mag 'k nog efje?"
We zeiden beleefd: Ga uw gang,
JJIJ zei: „Die Rotterdamse zanger hep gezeg, dat
J1 'r op de platemart allenig maar versies over de
Amsterdamse grachten verschijne en dat t net is
of wij in Rotterdam niks hebbe om over te zinge.
Kijk, daar gaan 't nou om. Me hebbe in Rotter
dam ook niks om over te zinge, behalleve de have
dun. Maar me hebbe geen grachies en mc hebbe
geen Weslertore. me hebbe geen Jordaan en geen
Leidscplein. Waddeme wel hebbe, hebbe me afge-
bmke. Me hebbe in Rotterdam mooi je plekkies ge
had om over te zinge, en dat hebbeme ook wel ge
daan. denk tl maar is an de liedjes van Coos Speen-
hoff over 't Kelandplain en over de Booijmanshol
en over de paardetrem. Me zou we nog ken ne zinge
over Dcllefshave, maar dan motte me gauw weze,
anders hebbeme geen Dellefshave meer. Maar ja,
die have, die Rotterdamse have, die hep t in t.
versie altijd goed. gedaan. Ik mag toch nog wel
cffe?".
We. zeiden: Natuurlijk.
HIJ zei: „U weet dat niet zo, want u ben van 'n
jongere ganerasie, maar d'r is 'n versie over
een meissie en 'n zeeman. Dat meissie woonde op
Katedrech, en die zeeman hiette Arie en omdattie
rood haar had hiette-d-ie Rooije Arie.
Kennv. me vollege? Nou, op 'keer voer Rooije
Arie uit en tega de tijd, dat-ie terug mos komme,
sting dat meissie elleke dag an de waterkant om
'm op te ivachte. Maar wat voor schepe d'r ook
passeerde, 't schip van Rooije Arie was-t-er nooit
nie bij. Tragisch, hè? Dat schip was -neUiurlijk pp
zee gebleve. 1
KijJc, dat teas nou 'n ech Rotterdams versie, waar
je gemoed bij vol' schoot. Ik hep mins'e iit de zaal
zien griene as 't op 't podium door 'n zanger ge~
brach wier.
En nou zal 'k is één ding zegge, zo recht uit me'
hart. Voor mijn kenne ze al die versies over gra
chies en Weslertore en over lichies op plcine voor
d'r eige houive. Geej mijn maar versies over de
Rotterdamse have en over schepe, die over alle
zette zee je gane. Wij in Rotterdam kenne daar ten
minste over zinge. Wij hebbe ommers 'n have?
Afijn, me hebbe nou 'n versie over de metro.
Kenne ze in Amsterdam ook nie zinge. La-rne-nie-
Ictche! Ik zeg maar zo hé, conducteur, stop is
efje, 'k mot d'r hier ommers af!
U'DWARDS fazanten zijn bieren
van grote waarde, omdat ze tut tie
sterk bedreigde diersoorten r behoren.
De banen zijn donkerblauw niet groene
vleugeïdekveren, een kleine witte kuif,
rode poten en lichte sporen. De henne
tjes hoofdzakelijk donkerbruin.
De Vogels horen thuis op de ooste
lijke hellingen van het gebergte van
Centraal An nam, het omstreden gebied
tussen Noord- en Zuid-Vietnam. Geen
streek dus de laatste jaren voor fau
na-bescherming. De fazanten leven tus
sen zeehoogte en 1000 nieter, vooral in
liet onderhout.
In de jaren Pwintig slaagden twee
Europese ornithologen er na maanden
zoeken in tweemaal een fazant te zien
te krijgen. De inheemsen kenden de
dieren wel, ze vingen ze in strikken
.•oor consumptie. In 1923 kende men
alleen nog maar vier opgezette exem
plaren, in het museum le Parijs, in
1895 gevangen. In 1921 kwamen de
eerste levende dieren naar Europa. In
Frankrijk werden de eerste broedresul-
tateii gehoekt en vandaar gingen vogels
naar vele dierentuinen en vogelkwe-
kers over de gehele wereld.
Blijdorp heeft de ervaring dat kweken
niet al te moeilijk is, maar liet opfok
ken daarentegen zeer moeilijk. De
diergaarde is er nooit in geslaagd kui
kens groot te brengen in een kunst-
moeder ihroedilunr 21 dagen). De
moeilijkheid is dat de kuikens door de
moeder worden gevoerd. Heeft men
een krielkipje dat niet alleen broedt,
maar ook voert, dan gaat bet goed.
Vorig jaar had Blijdorp een Ed
wards hennetje dat goed op haar eie
ren bleef zitten en al het werk deetL
De dieren groeiden uitstekend op.
P
t}..
