yvws voer actie
oni binnenlands
toerisme te kweken
,ï„-immmi
Ilartelkaiiaal maakt
trieste wooukeru
(tijdelijk) eiland
VERGRIJZING
Dit doet de Bond
voor vrouwen In
bedrijf en beroep
Rijnmond-revue
WAAR EN WAT
ROTTERDAMMER
ZATERDAG 17 JANUARI 1968
fes :£fi f;:ry*
ZO op hei oog lijkt de bebouwing
van Nieuwcsluis nog wat. Maar
schijn bedriegt. Achter de gevels is
niet veel leven meer. Triest staat het
gehce! onder de dreigende skyline
van fabrieken in Europoort-Oost.
ZO is liet nu. Presidente mevrouw
J. G. de Bie-v.d. Pey'l met bet
jongste: bestuurslid in gesprek. Misr
sehïen wel over de koopavond
B Wat doen de 120 Rotterdamse le
den? Zij bezetten een'stemhebbende
zetel in diverse commissies en raken
via via wéér in gemeente
raadsdiscussies. Maar dat zijn bepaald
geen alledaagse aangelegenheden. *0 y
B Het merendeel van dé leden stelt
het onderlinge contact voorop.Het
lidmaatschap verzekert hen van socië-
teitsa vonden, vergaderingen, landda
gen en zelfs van een internationaal
congres. In hotel Central komen zij
„in vergadering bijeen" of houden- zij
sociëteitsavonden.
Op de sociëteit komen privé-'proble-
men aan de orde ën in de (huishoude
lijke) vergadering houdt iemand een
lezing over bijvoorbeeld de ontwikke
ling in Perzië.»
Het geheel draagt een gemoedelijk
karakter. Veel vrouwen noemen el
kaar bij de voornaam. Dat zijnde
„oudgedienden" en de Rotterdamse af
deling telt er niet weinig. Het jongste
lid is 27 jaar en eigenlijk is deze ver
grijzing" een probleem voor het
bestuur. -
B Penningmeesleresse mejuffrouw M.
C. de Knoop meent: „In deze tijd
hoeft er niet meer gevochten te wor-
dèn voor de rechten van de vrouw.
Daarom is het heel moeilijk jongere
vrouwen te interesseren voor de
Bond" en „de Hollandse-.vrouw is niet
zo clubminded".
- k*k
Dé Hollandse vrouw (en de Rotter
damse) zou dus behoudend zijn en niet
willen inlopen op. de man? Blijkbaar.:
In elk geval is het aantal jongeren bij
de afdeling Rotterdam wel zeer; be
perkt en doet de bond zelf ook conces-
.sies aan het gezelligheidselement, door
op beperkte schaal huisvrouwen: toe te
laten.
De strijd van 70 jaar geleden is nu.
eenvriendelijk klopje op de schou
der..'., met gelijkberechtiging als inzet.
TAE HOEKSE redders zieu er -. Iieel
anders uil. Na vijf jaar experiments
lit ren kregen zij een nieuwe uitrusting,
a Geen oliegoed meer. Nu kleding van wa-
j|tcrdiclit katoen, met plastic bescherming,
jfe De onpraktisciie 'zuid-westeiv die wel eens
nf waaide, beeft afgedaan. De. pakken licb-
ben een'capuchon.
I Er is sterk op de kleur gelet. Het werd
fel oranje: goed zichtbaar op het water en
8 vanuit de lucht. In samenwerking met de
te redders ontwierp inspecteur J. de Jong
van de Kon. Zuidbollandse Mij. tol Red-
B ding van Drenkelingen een (ook oranje)
M reddingsvest. Daarbij is gebruik gemaakt
H van schuimrubber. Het nylon omhulsel is
V weinig gevoelig voor chemische produk-
K ten.
Speciale instructies waren nodig voor de
dragers van deze vesten. Bij het te water
jw raken bijv. mag meu juist niet de zware
fff laarzen uitschoppen. Dat schoeisel vormt
namelijk een deel van de halans, waar-
i door de drenkeling rechtop in het water
I komt en zich op de mg kan draaien.
ij| Ander snufje: een walerdichte zak in
|f het vest met een notietiehoekje en ook
jij voor sigaretten. Men mocht eens trek krij-
gen... Op de linkerschouder van het vest is
te een lampje. Dat kan dienen wanneer de
f" drager in hel water terechtkomt. Ook de
z.g. muskeronhaak, waarmee de redders
zich op de stalen lijflijnec van de boot
vastzetten, zit. aan het vest. Het geheel
geeft meer bewegingsvrijheid dan vroeger,
i 'Al met al hopen de ontwerpers een
h nieuwe stap te hebben gezet naar nog
a groter veiligheid voor de redders.
WEKELIJKSE PAGINA met viste
en gevarieerde onderwerpen Teksten
van Aarl Begemann, Koos Delhaas,
Jeaunette v. d. Hoek, J. v. Oojen, Kees
Comelisse Foto's Atv Groeneveld,
Henk Haring, J, v. Ooyen onder re
daktie van Kr.es Comelisse
roep niet bij: alles is handwerk en dat
maakt het werk duur.
De Maassluise korenmolen krijg
nu een nieuwe kap, een nieuwe balie
of omloop en nieuwe wieken met een
lengte van 26,60 m en echt zeildoek.
Bij de laatst uitgevoerde restauratie
(1955 en 1956) werden zogenaamde
gestroomlijnde wieken met verstelbare
ijzeren kleppen aangebracht, waarbij
geen zeilen nodig waren.
Vijfenvijftig kruirollen en een rol-
lenring gaan het mechanisme vormen
waarover de kap draait. De wieken
worden bevestigd op een zeven meter
lange gietijzeren as van maar liefst
vier ton gewicht, y/aarvan de draai
punten op een speciale draaibank bij
Willon-Fijenoord moeten worden ge
maakt. Aan de as wordt een houten
bovenwicl bevestigd dat via de bo-
venschijf en de koningsspil de twee
molenstenen in beweging brengt.
Lltji was een gedenkteken, dat we
plaatsten op 13 januari. Een peli
kaan, herinnerend aan de plaats, waar.
vroeger de r.k. schuilkerk vun Kralin*
gen stond. Nu is daar de oostelijke rand
van Jiet Kraljjjgscboj?, men kijkt op die
plaats over tie Alexamlerpolderbehou-
wijig uil. Dank aau de inzenders, die de
historie ophaalden. Winnaars werden
Uiltje en Kie» Terrdioret, Schaarweide
*7. Kotterdam-21, die zullen moeten
delen
VW-informatrice Nicolien Naes-
sens Iaat een belangstellende
Mn de balie In het Rotterdamse
kantoor zien wat de „Randstad-
map." inhoudt.
Al met al een indrukwekkend pro
gramma waarvan de hierboven nog
zeer summier gehouden technische
omschrijving een leek met de ogen
doet knipperen.
Nog een paar maanden en dan gaat
het werk beginnen. En als alles vol
gens de plannen verloopt zal het nu al
zo lang totaal ontluisterde monument
nog dit jaar in zijn oude glorie het
beeld van de intussen groot en strak
geworden stad op sierlijke wijze ver
levendigen. (De) Hoop doet immers le
ven?
Een molen bleef gespaard!
JCD
TjE E gaan een heel andere kout op eu
pogen tuet dit plaatje actueel te
zijn. Meer zullen we maar niet zeggen-
Waar en wat? Inzenden per briefkaart
ander dit motto aan Rijnmond-revue,
De Rotterdammer, postbus 948, Rotter
dam, vóór donderdag 8, uitslag zaterdag
10 februari.
