Officier werd bouwer en distributeur van n Typisch hoekje SAMEMWEREIMeJ .JAPAN-EUROPA U' 11 mÊm mmm WKSÊÊm o maó kei oude inciter dam.! i'; tl. Wde Klerk, 'zaKKeniiragerpwf I Jv Fatferaad, reiïi?er C; Hopmans, kleermaker N. P. Léter, kantoorbediende A. J. Engels, verver 3 J, W. Efaèkefl» uitdrager weduwe G. Herseheit, particuliere HL C. 'Raadsel','sleper: H. Groènewéz, sjouwer J. W. F. Verljeek, schoenmaker 4 H. Cijfer, in gemaakte kleedereu Si7 Bh: 318 -wBSêm WÈÊÊëSèSBÊ Oceaan neéiüili j^ioot Sleepbo«i;:ff|l DÉ rotterdammer PAGINA 3 ZATGRDAG. T7 OKTOBER;-T970'f: EN de tweede-luitenant der genie'H. K. Duhoux op 30 juli 1925 als jong officier van negentien jaar oud werd beëdigd, besefte 'hij heel goed, dat het geen vaderlandslievende of andere hoogge stemde idealen waren, die hem een militaire loopbaan deden kiezen. Want de heer Duhoux, die eind deze maand de post van directeur van.de Rotterdamse dienst van volkshuisvesting met pensioen gaat verlaten, wilde in zijn jonge jaren ingenieur worden. Een. bijzonder scherp verstand, dat hem reeds op zijn vijftiende jaar een eindexa men hbs opleverde zou hem daartoe in staat kunnen stellen.Er wa ren echter andere omstandigheden die dit verhinderden. WAAR GEMAAKT BEVORDERD NAGEGAAN Samenwerking in houtbevrachting Verdeling seheepsruimté Seltiminel WAARDERING iswÈilillKlsR WfÊÈSèi 'SÊÊmÊÈÊÊmSÊ '70 'Hoewel er geen idealisme aan ten grondslag lag had de heer Duhoux toch een hoge opvatting van het ieit dat hij officier was. Zo wenste hij direct na de oorlog niet, zoals vele anderen, ontslag in te dienen. Ik was benoemd door de Konin gin". zegt hij daar eenvoudig van. Én'de Koningin was nog niet in ons land. Ih zt>u het onbehoorlijk vinden, jflijn ontslag niet aan de Koningin aan te bieden". Maar toen het eenmaal zover was, mocht hij niet met ontslag: het land had hem nodig. Pas in oktober 1949 mocht luitenant-kolonel Duhoux de Koninklijke Landmacht verlaten om in dienst te treden van de gemeente Rotterdam. Over het feit, dat hij ne gentien was, toen hij tot officier werd benoemd zegt hij: „Dat is niet best voor een zo jonge vent. Je wordt er zo pedant van!" Over zijn officiersopleiding is hij later heel anders gaan denken dan toen hij daarvan deel uitmaakte. „Je werd zorgvuldig van de troep wegge houden. Verbeeld je dat een toekom stig officier door een sergeant-majoor 20u kunnen worden afreblaft! De mensen moesten je aanspreken met „jonker" en dat plaatste je nog meer op een voetstuk boven de troep. Dat is eigenlijk niet goed". -Tri de oorlog heeft hij dan cok kun- nen merken dat heel wat reserve-of ficieren, die immers heel gewoon als dienstplichtige waren begonnen en. uit dé troep waren gekomen, dichter bij de mensen stonden, er gemakke lijker mee om konden gaan, dan veel beroepsofficieren, die altijd buiten de troep waren gebleven. „Het is belangrijk', zegt hij, „met de mensen die je later moet leiden lief en leed te hebben gedeeld, ze te leren zien als je medewerkers in- plaats van als je ondergeschikten." Als directeur van de dienst volks huisvesting heeft de heer .Duhoux dat inzicht waargemaakt: elke maand heeft hij een bijeenkomst voor alle personeelsleden van de dienst, waar op hij een zo volledig mogelijk in zicht geeft in dé stand en gang van zaken en waarop iedervragen kan stellen. „Bij voorkeur op een buitenpost", zegt hij, „dan.: kunnen de kantoor mensen ook zien hoe het buiten toe gaat.". v.' Tijdens de oorlog was de heer Du houx in Rotterdam, als adjudant van kolenel Scharróo. Direct na de capi tulatie had hij toevallig een gesprek met burgemeester Oud, die vroeg: „Wat gebeurt er nu met u?" De gecapituleerde officier-zonder- bestemming antwoordde: „Ik heb Rotterdam zien vernietigen. Ik zou niets liever willen dan het te helpen opbouwen." De genie-olficier Duhoux ging op non-actief en kreeg een jaar later van burgemeester Oud te horen dat er een vacature was bij de gemeente lijke technische dienst „Blijkbaar was er van het gesprek wat bij hem blijven hangen!" zegt de heer Du houx ervan. Hij bleef er een jaar, Want toen kwam de bekende „mei-affaire". Voor volg van zijn optreden in Rotterdam tijdens' de oorlog werd verleend, spreekt hij'niet graag. „Je vindt je zelf niet riioedig, je bent toevallig er gens terecht gekomen, waar wat ge beurde. Toen ik eens bij een beschie ting niet de kelder indook deed ik dat niet omdat ik zo dapper was, maar omdat ik te afgejakkerd was en te vermoeid, om'zo'n duik te maken. Ik daarbuiten is altijd gekenmerkt door voortreffelijke on derlinge verhoudin gen. Dat alles straks verlaten le vert een van de grootste verande ringen in mijn le ven." 'Merkwaardig is, dat-de burgerij zich nooit realiseert, dat de heer Duhoux ook heeft te maken met de woningdis tributie: „Niemand heeft mij 's avonds met klachten en verzoeken opgebeld zoals andere func tionarissen van volkhuisvesting ge regeld overkwam". De buitenwereld kende hem weinig. Iemand, die hem voor het eerst "ont moette zag hem zelfs aan voor een ondergeschikt amb tenaar van de socia le afdeling- van volkshuisvesting! De heer Duboux weet, dat hij .zijn opvolger met ont zagwekkende pro blemen moet laten zitten. „Na de oor log zijn 80.000 wo ningen gebouwd, 150.000 dateren nog van voor de oorlog. Die zijn nietIn de de zoveelste keer kregen de op non- allerbeste staat maar moeten nog ja- actief zijnde officieren bevel zich te ren mee. De woningverbetering wordt melden. Maarirtplaats van, zoals an- een onafzienbaar probleem, voor mijn ders na te hébben getoond dat ze er opvolger." nog altijd waren weer naar huis te Over het Bronzen kruis, welke ko- gaan, verdween de hele groep in ninklijke onderscheiding hem als ge- Duitse krijgsgevangenschap, Iri het krijgsgevangenenkamp kreeg 1 de heer Duhoux „stel je voor, van NSB-burgemeester Mulder nota- bene!" een brief dat hij in dienst 'van de gemeente Rotterdam was be vorderd tot ingenieur-der eerste klas se. „Hoe dat had gewerkt, weet ik niet", zegt hij daarvan. oorlogsdag er niet was. Ik kreeg toe vallig het eerste bericht en moest dus meteen maatregelen nemen. Pas toen dat was gebeurd kon ik kolonel Scharroo waarschuwen. Maar die was heel gewoon in zijn kwartier". Veel waardering heeft hij voor de wethouders Meertens, mr. Bavinck en mr. Polak. „Zeer kundige mensen. gelferd,"' ,?at wa's'bÜjven"telefoneren en "toen'brak n, °S' T j heer het gesprek ineens af, omdat er een ux tenslo.te heeft opgevolgd. kogel door de draad ging. Maar noem „De hele omgang je ,^at m0ed? Zeg liever overver- m de dienst en ook m£ejdh€idr In april van., dit jaar is de heer Duhoux benoemd tot officier in de orde. van Oranje-Nassau. Daarover zegt hij veel liever iets: „Het is heel bijzonder dat die onderscheiding niet bij mijn ontslag is verleend, maar meer dan een half jaar daarvoor. En dat is iets om trots op te zijn." De heer Duhoux blijft na zijn pen sionering voorlopig in Rotterdam wonen. Hij gaat wat reizen naar zijn geliefde Noorwegen. „Regen? Moet je in mei of juni gaan. Dan is het er prachtig!" En hij gaat zich toeleggen .op mu ziek. De heer Duhoux is een zeer goed violist. Actief zal hij zeker blij ven. Maar hij wil geen baantje gaan zoeken, al heeft hij al heel wat aan biedingen gekregen. EEN typisch hoekje Rotterdam, dat we ditmaal vanuit de lucht laten zien. Het wordt omgeven en doorsneden door grote verbindingslijnen en hét heet Hll- legersberg-KIeiwegkwartier. De Rozen- laan met het viadukt slingert zich hier. Onderaan zijn de verbindingssporen tus sen de lijnen GoudaRotterdam en de Hofpleinlijn zichtbaar, met daartussen volkstuincomplexen. Onmiddellijk daar boven strekt zich het enorme RET-com- plex uit, de vroegere Allanfabrieken. Midden boven de industrieën langs de Ceintuurbaan, rechts daarvan het Noor derkanaal met de Noordelijke Randweg in aanleg (met de palen voor het via dukt. die deze weg over; de Bergweg heen zullen voeren). Lisplein en omge ving met Opstandingskerk en Bergweg ziekenhuis zijn rechts boven nog juist zichtbaar. - A LSOF het niets weegt pakt de Uhenjéls een baggermolen met eigen laadgerei vast om Hem over boord te zetten. Toch weegt de baggermolen niet minder dan> 420 ton. De Uhenfels beschikt echter over een uitermate zware laadboom waarmee het ge vaarte zonder mankeren over boord gezet werd. JN JAPANSE scheepvaartkringen wordt verwacht dat op korte termijn een internationale samenwerking tot stand gebracht.zal' worden bij het containervervoer op de route Japan—Europa. Dé samenwerking heeft tot- doel dubbele investeringen in haveninstal-, laties en onnodige concurrentie tussen de conference-scheepvaart- maatschappijen te voorkomen. .U J. heeft SCHEEPVAARTKANTOOR Tavenier te - Zaandam voor de houtbevrachtingsafdeling een belangengemeenschap gesloten met Scandinavian Continental Line te Stockholm. Gezamenlijk hebben zij opgericht Scol Nederland NV met Zaandam als vestigingsplaats. De nieuwe onderneming gaat zich bezighouden met de bevrachting van hout, cellulose, papier en aan verwante artikelen van do Scandi navische landen naar Nederland. Ook verschepingen naar andere landen zullen uitgevoerd kunnen worden. Scol Nederland zal zich als hout- cargadoor bewegen op het gebied van de vrije bevrachting. Scheep vaartkantoor Tavenier zal de werk zaamheden op rederij en algemeen voortzetten.»; i Zoals de plannen er nu voorstaan zal in het najaar van 1971 een vol ledige gecoutaineriseerde scheep vaartdienst op het genoemde traject op gang worden gebracht. Twee Japanse scheepvaartonder-' nemingen te weten Nippon Yusen Kaisha en Mitsui ÖSK-Lines heb ben in beginsel een overeenstem-" ming bereikt, met Overseas Contai ner Ltd, Associated Container Transportation en de Duitse Ha- EENschimmel voor 'De Doelen. doet er aan denken dat gr'ote ge beurtenissen, zoals die van 5 december, nu al hun schaduwen vooruit werpen; De gebeurtenis op de plaat. Is een vrij kleine:'Een der paarden,, die Sinterklaas bij zijn intocht in Rotterdam (11 novem ber; in de buitenwijken moet berijden,- moest worden vervangen. De vervanger, een Arabier, was nog niet aan het stads verkeer gewend. Daarom werd het dier op*een stille, vroege zondagmorgen de stad in gereden om het een beetje té laten'wennen Na de oorlog moest, .evenals met'de andere officiëren, precies worden na gegaan, wat de heer Duhoux tijdens,,,; de oorlog ten opzichte, van de vijand had gedaan. „Ik had", zegt hij, in de kampadministratie mijn kaart met gegevens gevonden. Die had de aan tekening „Sehr Deutschfeindiich". Waaraan ik die aantekening had te danken, weet ik niet. Misschien von den de Duitsers dat ik een zuur ge zicht had. Maar die kaart was in ieder geval een goed getuigschrift!" Ir. A. Bos, na de oorlog directeur van de dienst van. volkshuisvesting, ydeed alle moeite,.de heer. Duhoux -uit militaire dienst té krijgen. Dat lukte eerst niet. „Ik kreeg te horen dat ik ampele gelegenheid zou krijgen mijn over gang naar de gemeente Rotterdam voorte bereidën. Maar..die „ampele gelegenheid" duurde één dag. Teen werd ik opgeroepen naar Amsterdam; Ik had in het kamp rechten gestu deerd. Dat had tot gevolg datik bij de krijgsraadterecht kwam. En begin 1949 kreeg ik wéér een brief van Rot terdam: de,functie van adjunct-direc- teur van volkst: lis vesting lag voor mij open. v -.1',"! Burgemeester Ouc; lukte hetten '.slotte mij uit de, dienst te krijgen."". '..V i ~-t 1 v Voor de mensen, met wie hij in zijn leven nauw contact hee'ft gehad, heeft de heer Duhoux altijd waardering, gehad. „Ik heb vankolonel Scharroo veel geleerd. Het is niet waar, wat zij van hem zeggen, dat hij op de eerste WË~ - lili T.JET spreekt vanzelf, dat wie op zoek is" naar oude Rotterdamse familienamén; in een adresboek, van honderd jaar geleden een aantal van die echte oude, Maastedêlijke namen kan vinden als De Monchy, Havelaar Van HobokenMees... Er was toen al een bakker, die Arkesteyn heette, de heer Wyt en zijn zoons drukten al boeken, Otto en Jansen verkochten al gedistilleerd, W, F. Lichtenauer deed al in muziek, de gebroeders Carni- nada maakten al Instrumenten, de 'heren Remkes leverden al' vlees, Kapsenberg bond al boeken in. Merkes verkocht al horloges, er was reeds een graveur, die Blitz heet te,. C. Huijser .werd „Corclietmaker" genoemd, Molijn &Co. verkochten al verf en vernis, piano's werden al ver kócht door. de Gebrs. Rijken De Lange, suikerwaren door de heer F. M. Smulders, zeilen door Hendrik Ve der... - ■Aan de andere kant vindt men in 'dat oude adresboek tientallen volko men verdwenen namen. Er staan tal loze adressen in van.firma's die niet meer bestaan. De heren Sutherland verkopen al lang geen vogels meer, A. Hillen is er niet meer om in sigaren te handelen, bij Allan Co. kan men niet meer om een tapijt komen, Reballio is geen opticien meer, de hofleverancier W. H. J. Dtcke bakt geen taartjes meer, ZO werden een eeuw geleden bewoners van de Korte Pannekoekstraat ver meld In het Adresboek. De stad telde B. H. Heetwinkel levert geen scheeps- orgèls meer én Schippereyn Co. geen galanterieeën meer, enz., enz.. 123.000inwoners, het adresboek ruim 400 pagina's; de"stad was in vijftien wij ken verdeeld. A LLESbij elkaar is hét eigenlijk een mooi onderwerp óm een ■slutiie^aan. te wijden Wat waren de redenen waardoor oude en gevestigde firma's tot opheffing gedwongen wer den? Waren het voornamelijk econo mische" oorzaken? Natuurlijk speelde ook het gebrek aan opvolgers in een aantal gevallen een overwegende rol„. Interressant is verder, dat zoveel, een eeuw geleden bekende en soms ook veelvuldig voorkomende familie namen intussen uitgestorven zijn. In het oude adresb'oek met zijn verkreu- kelde. en verkleurde band noterden wij de volgende achternamen, die Voorzover na te gaan was thans niet meer voorkomen: Bellingwout, Beltz, Biederlock, Carabain, Cleofas, Elekint, Enzelaar, Balnerth, Van der Benning, Genneker, Gilson, Govan, Haaima, Isenbeck, Ista, Jelkman, Je- nezon, Klie, Kollöfel, Korblein, Meentzer, Menewisch, Molthein, Van Reynes, Rico; Van Ruykum, Van Schoonderloo, Senne, Hewaard, Wibe, VanWckkum, Werlie, Dijtelhof, Sluysken, Somjever, Tschummie, Til- legekani, Vobbe, Vunrpeyl, Wagen- treiber en Woels. Deze lijst, is uiter aard slechts beknopt, en wij heb ben de namen niet in het Bevolkings register gecontroleerd (wel in andere bronnen). Als er lezers zijn, die kun nen melden, dat één of meerdere na men nog steeds voortlevenhouden wij ons aanbevolen voor een be richtje!.' ''B- 'rIntussen is hei ook één feit, dat naar het ons voorkomt sbminicre pag-Lloyd combinatie. De voorge-' - stelde samenwerking heeft betrek king op het gezamenlijk gebruik van container-terminals en de ver deling van gecharterde ruimte on- der de maatschappijen die bij de conference zijn aangesloten; .-.-'VCAj De uitwerking van de plannen zullen enkele maanden in beslag:;; nemen. De twee Japanse rederijen v>; zullen vanaf november 1971 vijf containerschepen laten varen" opV Europa. ACT/OCL, nauw samen werkend op de Australië dienst en Hapag Lloyd zullen respectievélijkig. drie en vier containervaartuigen op-; de.route Europa-Japan inzetten, x Als alles volgens het opgestelde jp werkschema wordt afgehandeld^;:,: zullen de vijf betrokken partners g'i dé samenwerkin gsovereenkomst te- gen het' eind van/dit, jaar.officiëëlte bekrachtigen door het„ondertekenen^5 vancöntraci - Tijdens en- oók na de besprekui--j-j gen óm te; komen tot een nauwe samenwérlring zal een beroep'" wor-: -[ den gedaan om' ook andere ."leden van de European;. Freight Confe- rérice te bewegen zich bij de vijf;; scheepvaartmaatschappijen aan -te 'sluiten.'j; - - ew,-uva ■fii' DE Nederlandse Stoomvaart Maat-k;.- schappij Oceaan te Amsterdam i'; 'heeft haar vloot van zes schepem-uk^ gebreid 'met het ruim 82.00 brt melende- schip Macaonl Dit: vaartuig is ih;il.059!?i gebouwd, en heeft sindsa'ien: orider, de"| vlag van de Blue Funnel Line diénst,;': gedaari. Het schip zal worden bemand'Af met Nedérlandsa officieren. .4,; De Macaon zal voorlopig bliJven va-;.K ren In de dienst-tossen. Noord-Europa. en het Verre Oosten. Oceaan -maakt' évenals Blue Funnel deel uit van de Ocean Steam Ship Company te Liver;;jS pool. HIET alle schepen worden in,{Rotter dam, of omgeving gebouwd,feven- min alle slepers.,Zo,werd dezer-dagen óp de v/èrf Kramer en Booy :in het Friese' Kóotstertllle dé zeegaande sleep boot Antonie Junior te water gejaten, In aanbouw voor sleepdienst Adriaan Kooren, Rotterdam. Lengte 27,5','m, breedte 7.40 m, motor 1800 pk.''V ZEVENDE JAARGANG nr: 41 Tek sten van (o.a.) Jan Ladenius, J. v. Rhijn;{ Keés CornelisseIllustraties van Ary Groeneveld. Henk Hartog, Robert Lan- tbs. J. v. Rhijn, Regio Pers Onder redaktle van Kees Cornelisse. - namen een eeuwgeleden anders ge-'.'f- speld uierden dan thans. De in lSTO j, voorkomende familienaam Weeraad. schijnt thans als Weeraat voort te b'er w staan, Ignatus werd Ignatius, Erme-' ritts. werd Ermerins,-/ SchoonewiUJ komt thans voor als Schoonewil.': Ookü. ten opzichte'van dit punt geldt, datvi het wellicht aardig is', de'feactiès-joan's lezers te vernemen—

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Trouw / De Rotterdammer | 1970 | | pagina 1