Officier werd bouwer en
distributeur van
n
Typisch
hoekje
SAMEMWEREIMeJ
.JAPAN-EUROPA
U'
11
mÊm
mmm
WKSÊÊm
o maó
kei oude inciter dam.!
i'; tl. Wde Klerk, 'zaKKeniiragerpwf
I Jv Fatferaad, reiïi?er
C; Hopmans, kleermaker
N. P. Léter, kantoorbediende
A. J. Engels, verver
3 J, W. Efaèkefl» uitdrager
weduwe G. Herseheit, particuliere
HL C. 'Raadsel','sleper:
H. Groènewéz, sjouwer
J. W. F. Verljeek, schoenmaker
4 H. Cijfer, in gemaakte kleedereu
Si7
Bh: 318
-wBSêm
WÈÊÊëSèSBÊ
Oceaan neéiüili
j^ioot
Sleepbo«i;:ff|l
DÉ rotterdammer
PAGINA 3
ZATGRDAG. T7 OKTOBER;-T970'f:
EN de tweede-luitenant der genie'H. K. Duhoux op 30 juli 1925
als jong officier van negentien jaar oud werd beëdigd, besefte
'hij heel goed, dat het geen vaderlandslievende of andere hoogge
stemde idealen waren, die hem een militaire loopbaan deden kiezen.
Want de heer Duhoux, die eind deze maand de post van directeur
van.de Rotterdamse dienst van volkshuisvesting met pensioen gaat
verlaten, wilde in zijn jonge jaren ingenieur worden. Een. bijzonder
scherp verstand, dat hem reeds op zijn vijftiende jaar een eindexa
men hbs opleverde zou hem daartoe in staat kunnen stellen.Er wa
ren echter andere omstandigheden die dit verhinderden.
WAAR GEMAAKT
BEVORDERD
NAGEGAAN
Samenwerking in
houtbevrachting
Verdeling seheepsruimté
Seltiminel
WAARDERING
iswÈilillKlsR
WfÊÈSèi
'SÊÊmÊÈÊÊmSÊ
'70
'Hoewel er geen idealisme aan ten
grondslag lag had de heer Duhoux
toch een hoge opvatting van het ieit
dat hij officier was. Zo wenste hij
direct na de oorlog niet, zoals vele
anderen, ontslag in te dienen.
Ik was benoemd door de Konin
gin". zegt hij daar eenvoudig van.
Én'de Koningin was nog niet in ons
land. Ih zt>u het onbehoorlijk vinden,
jflijn ontslag niet aan de Koningin
aan te bieden".
Maar toen het eenmaal zover was,
mocht hij niet met ontslag: het land
had hem nodig. Pas in oktober 1949
mocht luitenant-kolonel Duhoux de
Koninklijke Landmacht verlaten om
in dienst te treden van de gemeente
Rotterdam. Over het feit, dat hij ne
gentien was, toen hij tot officier werd
benoemd zegt hij: „Dat is niet best
voor een zo jonge vent. Je wordt er
zo pedant van!"
Over zijn officiersopleiding is hij
later heel anders gaan denken dan
toen hij daarvan deel uitmaakte. „Je
werd zorgvuldig van de troep wegge
houden. Verbeeld je dat een toekom
stig officier door een sergeant-majoor
20u kunnen worden afreblaft! De
mensen moesten je aanspreken met
„jonker" en dat plaatste je nog meer
op een voetstuk boven de troep. Dat
is eigenlijk niet goed".
-Tri de oorlog heeft hij dan cok kun-
nen merken dat heel wat reserve-of
ficieren, die immers heel gewoon als
dienstplichtige waren begonnen en.
uit dé troep waren gekomen, dichter
bij de mensen stonden, er gemakke
lijker mee om konden gaan, dan veel
beroepsofficieren, die altijd buiten de
troep waren gebleven.
„Het is belangrijk', zegt hij, „met
de mensen die je later moet leiden
lief en leed te hebben gedeeld, ze te
leren zien als je medewerkers in-
plaats van als je ondergeschikten."
Als directeur van de dienst volks
huisvesting heeft de heer .Duhoux dat
inzicht waargemaakt: elke maand
heeft hij een bijeenkomst voor alle
personeelsleden van de dienst, waar
op hij een zo volledig mogelijk in
zicht geeft in dé stand en gang van
zaken en waarop iedervragen kan
stellen.
„Bij voorkeur op een buitenpost",
zegt hij, „dan.: kunnen de kantoor
mensen ook zien hoe het buiten toe
gaat.". v.'
Tijdens de oorlog was de heer Du
houx in Rotterdam, als adjudant van
kolenel Scharróo. Direct na de capi
tulatie had hij toevallig een gesprek
met burgemeester Oud, die vroeg:
„Wat gebeurt er nu met u?"
De gecapituleerde officier-zonder-
bestemming antwoordde: „Ik heb
Rotterdam zien vernietigen. Ik zou
niets liever willen dan het te helpen
opbouwen."
De genie-olficier Duhoux ging op
non-actief en kreeg een jaar later
van burgemeester Oud te horen dat
er een vacature was bij de gemeente
lijke technische dienst „Blijkbaar
was er van het gesprek wat bij hem
blijven hangen!" zegt de heer Du
houx ervan.
Hij bleef er een jaar, Want toen
kwam de bekende „mei-affaire". Voor
volg van zijn optreden in Rotterdam
tijdens' de oorlog werd verleend,
spreekt hij'niet graag. „Je vindt je
zelf niet riioedig, je bent toevallig er
gens terecht gekomen, waar wat ge
beurde. Toen ik eens bij een beschie
ting niet de kelder indook deed ik dat
niet omdat ik zo dapper was, maar
omdat ik te afgejakkerd was en te
vermoeid, om'zo'n duik te maken. Ik
daarbuiten is altijd
gekenmerkt door
voortreffelijke on
derlinge verhoudin
gen. Dat alles
straks verlaten le
vert een van de
grootste verande
ringen in mijn le
ven."
'Merkwaardig is,
dat-de burgerij zich
nooit realiseert, dat
de heer Duhoux
ook heeft te maken
met de woningdis
tributie: „Niemand
heeft mij 's avonds
met klachten en
verzoeken opgebeld
zoals andere func
tionarissen van
volkhuisvesting ge
regeld overkwam".
De buitenwereld
kende hem weinig.
Iemand, die hem
voor het eerst "ont
moette zag hem
zelfs aan voor een
ondergeschikt amb
tenaar van de socia
le afdeling- van
volkshuisvesting!
De heer Duboux
weet, dat hij .zijn
opvolger met ont
zagwekkende pro
blemen moet laten
zitten. „Na de oor
log zijn 80.000 wo
ningen gebouwd,
150.000 dateren nog
van voor de oorlog.
Die zijn nietIn de
de zoveelste keer kregen de op non- allerbeste staat maar moeten nog ja-
actief zijnde officieren bevel zich te ren mee. De woningverbetering wordt
melden. Maarirtplaats van, zoals an- een onafzienbaar probleem, voor mijn
ders na te hébben getoond dat ze er opvolger."
nog altijd waren weer naar huis te Over het Bronzen kruis, welke ko-
gaan, verdween de hele groep in ninklijke onderscheiding hem als ge-
Duitse krijgsgevangenschap,
Iri het krijgsgevangenenkamp kreeg
1 de heer Duhoux „stel je voor, van
NSB-burgemeester Mulder nota-
bene!" een brief dat hij in dienst
'van de gemeente Rotterdam was be
vorderd tot ingenieur-der eerste klas
se. „Hoe dat had gewerkt, weet ik
niet", zegt hij daarvan.
oorlogsdag er niet was. Ik kreeg toe
vallig het eerste bericht en moest dus
meteen maatregelen nemen. Pas toen
dat was gebeurd kon ik kolonel
Scharroo waarschuwen. Maar die was
heel gewoon in zijn kwartier".
Veel waardering heeft hij voor de
wethouders Meertens, mr. Bavinck en
mr. Polak. „Zeer kundige mensen.
gelferd,"' ,?at wa's'bÜjven"telefoneren en "toen'brak
n, °S' T j heer het gesprek ineens af, omdat er een
ux tenslo.te heeft opgevolgd. kogel door de draad ging. Maar noem
„De hele omgang je ,^at m0ed? Zeg liever overver-
m de dienst en ook m£ejdh€idr
In april van., dit jaar is de heer
Duhoux benoemd tot officier in de
orde. van Oranje-Nassau. Daarover
zegt hij veel liever iets: „Het is heel
bijzonder dat die onderscheiding niet
bij mijn ontslag is verleend, maar
meer dan een half jaar daarvoor. En
dat is iets om trots op te zijn."
De heer Duhoux blijft na zijn pen
sionering voorlopig in Rotterdam
wonen. Hij gaat wat reizen naar zijn
geliefde Noorwegen. „Regen? Moet je
in mei of juni gaan. Dan is het er
prachtig!"
En hij gaat zich toeleggen .op mu
ziek. De heer Duhoux is een zeer
goed violist. Actief zal hij zeker blij
ven. Maar hij wil geen baantje gaan
zoeken, al heeft hij al heel wat aan
biedingen gekregen.
EEN typisch hoekje Rotterdam, dat we
ditmaal vanuit de lucht laten zien.
Het wordt omgeven en doorsneden door
grote verbindingslijnen en hét heet Hll-
legersberg-KIeiwegkwartier. De Rozen-
laan met het viadukt slingert zich hier.
Onderaan zijn de verbindingssporen tus
sen de lijnen GoudaRotterdam en de
Hofpleinlijn zichtbaar, met daartussen
volkstuincomplexen. Onmiddellijk daar
boven strekt zich het enorme RET-com-
plex uit, de vroegere Allanfabrieken.
Midden boven de industrieën langs de
Ceintuurbaan, rechts daarvan het Noor
derkanaal met de Noordelijke Randweg
in aanleg (met de palen voor het via
dukt. die deze weg over; de Bergweg
heen zullen voeren). Lisplein en omge
ving met Opstandingskerk en Bergweg
ziekenhuis zijn rechts boven nog juist
zichtbaar. -
A LSOF het niets weegt
pakt de Uhenjéls een
baggermolen met eigen
laadgerei vast om Hem
over boord te zetten. Toch
weegt de baggermolen niet
minder dan> 420 ton. De
Uhenfels beschikt echter
over een uitermate zware
laadboom waarmee het ge
vaarte zonder mankeren
over boord gezet werd.
JN JAPANSE scheepvaartkringen wordt verwacht dat op korte
termijn een internationale samenwerking tot stand gebracht.zal'
worden bij het containervervoer op de route Japan—Europa. Dé
samenwerking heeft tot- doel dubbele investeringen in haveninstal-,
laties en onnodige concurrentie tussen de conference-scheepvaart-
maatschappijen te voorkomen. .U
J.
heeft
SCHEEPVAARTKANTOOR
Tavenier te - Zaandam
voor de houtbevrachtingsafdeling
een belangengemeenschap gesloten
met Scandinavian Continental Line
te Stockholm. Gezamenlijk hebben
zij opgericht Scol Nederland NV
met Zaandam als vestigingsplaats.
De nieuwe onderneming gaat zich
bezighouden met de bevrachting
van hout, cellulose, papier en aan
verwante artikelen van do Scandi
navische landen naar Nederland.
Ook verschepingen naar andere
landen zullen uitgevoerd kunnen
worden.
Scol Nederland zal zich als hout-
cargadoor bewegen op het gebied
van de vrije bevrachting. Scheep
vaartkantoor Tavenier zal de werk
zaamheden op rederij en algemeen
voortzetten.»; i
Zoals de plannen er nu voorstaan
zal in het najaar van 1971 een vol
ledige gecoutaineriseerde scheep
vaartdienst op het genoemde traject
op gang worden gebracht.
Twee Japanse scheepvaartonder-'
nemingen te weten Nippon Yusen
Kaisha en Mitsui ÖSK-Lines heb
ben in beginsel een overeenstem-"
ming bereikt, met Overseas Contai
ner Ltd, Associated Container
Transportation en de Duitse Ha-
EENschimmel voor 'De Doelen.
doet er aan denken dat gr'ote ge
beurtenissen, zoals die van 5 december,
nu al hun schaduwen vooruit werpen;
De gebeurtenis op de plaat. Is een vrij
kleine:'Een der paarden,, die Sinterklaas
bij zijn intocht in Rotterdam (11 novem
ber; in de buitenwijken moet berijden,-
moest worden vervangen. De vervanger,
een Arabier, was nog niet aan het stads
verkeer gewend. Daarom werd het dier
op*een stille, vroege zondagmorgen de
stad in gereden om het een beetje té
laten'wennen
Na de oorlog moest, .evenals met'de
andere officiëren, precies worden na
gegaan, wat de heer Duhoux tijdens,,,;
de oorlog ten opzichte, van de vijand
had gedaan. „Ik had", zegt hij, in de
kampadministratie mijn kaart met
gegevens gevonden. Die had de aan
tekening „Sehr Deutschfeindiich".
Waaraan ik die aantekening had te
danken, weet ik niet. Misschien von
den de Duitsers dat ik een zuur ge
zicht had. Maar die kaart was in
ieder geval een goed getuigschrift!"
Ir. A. Bos, na de oorlog directeur
van de dienst van. volkshuisvesting,
ydeed alle moeite,.de heer. Duhoux -uit
militaire dienst té krijgen. Dat lukte
eerst niet.
„Ik kreeg te horen dat ik ampele
gelegenheid zou krijgen mijn over
gang naar de gemeente Rotterdam
voorte bereidën. Maar..die „ampele
gelegenheid" duurde één dag. Teen
werd ik opgeroepen naar Amsterdam;
Ik had in het kamp rechten gestu
deerd. Dat had tot gevolg datik bij
de krijgsraadterecht kwam. En begin
1949 kreeg ik wéér een brief van Rot
terdam: de,functie van adjunct-direc-
teur van volkst: lis vesting lag voor
mij open. v -.1',"!
Burgemeester Ouc; lukte hetten
'.slotte mij uit de, dienst te krijgen."".
'..V i ~-t 1 v
Voor de mensen, met wie hij in zijn
leven nauw contact hee'ft gehad, heeft
de heer Duhoux altijd waardering,
gehad. „Ik heb vankolonel Scharroo
veel geleerd. Het is niet waar, wat zij
van hem zeggen, dat hij op de eerste
WË~ -
lili
T.JET spreekt vanzelf, dat wie op
zoek is" naar oude Rotterdamse
familienamén; in een adresboek, van
honderd jaar geleden een aantal van
die echte oude, Maastedêlijke namen
kan vinden als De Monchy, Havelaar
Van HobokenMees... Er was toen al
een bakker, die Arkesteyn heette, de
heer Wyt en zijn zoons drukten al
boeken, Otto en Jansen verkochten al
gedistilleerd, W, F. Lichtenauer deed
al in muziek, de gebroeders Carni-
nada maakten al Instrumenten, de
'heren Remkes leverden al' vlees,
Kapsenberg bond al boeken in.
Merkes verkocht al horloges, er
was reeds een graveur, die Blitz heet
te,. C. Huijser .werd „Corclietmaker"
genoemd, Molijn &Co. verkochten al
verf en vernis, piano's werden al ver
kócht door. de Gebrs. Rijken De
Lange, suikerwaren door de heer F.
M. Smulders, zeilen door Hendrik Ve
der... -
■Aan de andere kant vindt men in
'dat oude adresboek tientallen volko
men verdwenen namen. Er staan tal
loze adressen in van.firma's die niet
meer bestaan.
De heren Sutherland verkopen al
lang geen vogels meer, A. Hillen is er
niet meer om in sigaren te handelen,
bij Allan Co. kan men niet meer
om een tapijt komen, Reballio is geen
opticien meer, de hofleverancier W.
H. J. Dtcke bakt geen taartjes meer,
ZO werden een eeuw geleden bewoners
van de Korte Pannekoekstraat ver
meld In het Adresboek. De stad telde
B. H. Heetwinkel levert geen scheeps-
orgèls meer én Schippereyn Co.
geen galanterieeën meer, enz., enz..
123.000inwoners, het adresboek ruim
400 pagina's; de"stad was in vijftien wij
ken verdeeld.
A LLESbij elkaar is hét eigenlijk
een mooi onderwerp óm een
■slutiie^aan. te wijden Wat waren de
redenen waardoor oude en gevestigde
firma's tot opheffing gedwongen wer
den? Waren het voornamelijk econo
mische" oorzaken? Natuurlijk speelde
ook het gebrek aan opvolgers in een
aantal gevallen een overwegende rol„.
Interressant is verder, dat zoveel,
een eeuw geleden bekende en soms
ook veelvuldig voorkomende familie
namen intussen uitgestorven zijn. In
het oude adresb'oek met zijn verkreu-
kelde. en verkleurde band noterden
wij de volgende achternamen, die
Voorzover na te gaan was thans
niet meer voorkomen: Bellingwout,
Beltz, Biederlock, Carabain, Cleofas,
Elekint, Enzelaar, Balnerth, Van der
Benning, Genneker, Gilson, Govan,
Haaima, Isenbeck, Ista, Jelkman, Je-
nezon, Klie, Kollöfel, Korblein,
Meentzer, Menewisch, Molthein, Van
Reynes, Rico; Van Ruykum, Van
Schoonderloo, Senne, Hewaard, Wibe,
VanWckkum, Werlie, Dijtelhof,
Sluysken, Somjever, Tschummie, Til-
legekani, Vobbe, Vunrpeyl, Wagen-
treiber en Woels. Deze lijst, is uiter
aard slechts beknopt, en wij heb
ben de namen niet in het Bevolkings
register gecontroleerd (wel in andere
bronnen). Als er lezers zijn, die kun
nen melden, dat één of meerdere na
men nog steeds voortlevenhouden
wij ons aanbevolen voor een be
richtje!.' ''B-
'rIntussen is hei ook één feit, dat
naar het ons voorkomt sbminicre
pag-Lloyd combinatie. De voorge-' -
stelde samenwerking heeft betrek
king op het gezamenlijk gebruik
van container-terminals en de ver
deling van gecharterde ruimte on-
der de maatschappijen die bij de
conference zijn aangesloten; .-.-'VCAj
De uitwerking van de plannen
zullen enkele maanden in beslag:;;
nemen. De twee Japanse rederijen v>;
zullen vanaf november 1971 vijf
containerschepen laten varen" opV
Europa. ACT/OCL, nauw samen
werkend op de Australië dienst en
Hapag Lloyd zullen respectievélijkig.
drie en vier containervaartuigen op-;
de.route Europa-Japan inzetten, x
Als alles volgens het opgestelde jp
werkschema wordt afgehandeld^;:,:
zullen de vijf betrokken partners g'i
dé samenwerkin gsovereenkomst te-
gen het' eind van/dit, jaar.officiëëlte
bekrachtigen door het„ondertekenen^5
vancöntraci -
Tijdens en- oók na de besprekui--j-j
gen óm te; komen tot een nauwe
samenwérlring zal een beroep'" wor-: -[
den gedaan om' ook andere ."leden
van de European;. Freight Confe-
rérice te bewegen zich bij de vijf;;
scheepvaartmaatschappijen aan -te
'sluiten.'j;
- - ew,-uva
■fii'
DE Nederlandse Stoomvaart Maat-k;.-
schappij Oceaan te Amsterdam i';
'heeft haar vloot van zes schepem-uk^
gebreid 'met het ruim 82.00 brt melende-
schip Macaonl Dit: vaartuig is ih;il.059!?i
gebouwd, en heeft sindsa'ien: orider, de"|
vlag van de Blue Funnel Line diénst,;':
gedaari. Het schip zal worden bemand'Af
met Nedérlandsa officieren. .4,;
De Macaon zal voorlopig bliJven va-;.K
ren In de dienst-tossen. Noord-Europa.
en het Verre Oosten. Oceaan -maakt'
évenals Blue Funnel deel uit van de
Ocean Steam Ship Company te Liver;;jS
pool.
HIET alle schepen worden in,{Rotter
dam, of omgeving gebouwd,feven-
min alle slepers.,Zo,werd dezer-dagen
óp de v/èrf Kramer en Booy :in het
Friese' Kóotstertllle dé zeegaande sleep
boot Antonie Junior te water gejaten,
In aanbouw voor sleepdienst Adriaan
Kooren, Rotterdam. Lengte 27,5','m,
breedte 7.40 m, motor 1800 pk.''V
ZEVENDE JAARGANG nr: 41 Tek
sten van (o.a.) Jan Ladenius, J. v. Rhijn;{
Keés CornelisseIllustraties van Ary
Groeneveld. Henk Hartog, Robert Lan-
tbs. J. v. Rhijn, Regio Pers Onder
redaktle van Kees Cornelisse. -
namen een eeuwgeleden anders ge-'.'f-
speld uierden dan thans. De in lSTO j,
voorkomende familienaam Weeraad.
schijnt thans als Weeraat voort te b'er w
staan, Ignatus werd Ignatius, Erme-'
ritts. werd Ermerins,-/ SchoonewiUJ
komt thans voor als Schoonewil.': Ookü.
ten opzichte'van dit punt geldt, datvi
het wellicht aardig is', de'feactiès-joan's
lezers te vernemen—