M. A. Kolster:gewoon dienstverlening
Eenheidsl adin
Lumière-leider Van Doorn: bioscoop met tijd
Publiek weet veel te weinig
I
m
IlSMïiiiiffg
iüsw
Jubileumfeest
Toni Boltini
Rapport.
over
verpakking
1
GRAAFSTROOM
f9|
1
e
r
k
BOTTERDAM „We zitten met het buurt- en clubhuiswerk aan
de grens van ons kunnen", zegt directeur M. A. Kolster van de Ka
tholieke Stichting voor Gezin en Jeugd, een wat aangepaster naam
voor het van ouds bekende Sint Franciscus Liefdewerk. Later in het
gesprek, dat toch wel min of meer zijn wortels vindt in dé gerucht
makende paniek uit april van dit jaar toen het gehele Rotterdamse
club- en buurthuiswerk aan de noodklok hing en in een verder ver
schiet alleen nog maar faillissementen dreigden, gaat de heer Kol
ster nog verder: „als je mij in mijn hart kijkt, dan zou ik nog het
Hefst zeggen: wij weten niet meer wat we nog met onze deskundig
heid aan moeten, we zullen het samen moeten doen, samen moeten
ontdekken wat het clubhuis voor de buurtbewoners kan doen." -
So'n uitspraak zou alleen niet
:o eerlijk zijn tegenover onze
*igen mensen in het veld. Ze zijn
met de staf van het centraal bu
reau aan het Emmaplein druk
bezig om na te gaan hoe het ver
der moet met het clubhuiswerk,
maar ik geloof dat zo'n stelling
nu net wat te ver gaat".
I
I
I
melk heertijk
boter vers
kaas kostelijk
i
M. A. KOLSTER
EEN rijk geïllustreerd boekje,
getiteld „Unitised Trans
port" heeft tot thema het ver
lagen van de kosten door toe
passing van het unit-load sys
teem bij overslag. Het is ge
schreven door J. I. Lamain,
chef transport van de Rotter
damse maatschappij voor
vrachtvervoer D. Burger
Zoon.
S'U
mmm iii
ROTTERDAM „Terwijl de heren bij een pilsje voor de televisie
zaten te kijken naar de cupwedstrijden, boden wij de dames hier in
de foyer gratis koffie aan. Daar keken ze wel van op. Ik heb nu al
een lijstje van de avonden, waarop Europaeupwedstrijden worden
gespeeld. Ook daar heb ik weer plannen voor".
Bedrijfsleider T. W. J. van Doom van het Lumièretheater pro
beert zijn bioscoop bij de tijd te laten zijn. Hij bruist van ideeën en
praat over dat publiek dat hij van de ene kant graag alle service
wil verlenen, welke hij pas kan geven door een ander, klein, stukje
publiek als een soort natuurlijke vijand tegemoet te treden. Een
behoorlijke dosis psychologie, zakelijk.inzicht en technische kennis
zijn de wapens om het gevecht om het behoud van dit stuk uitgaan.
I
„Het publiek weet zo weinig
van een bioscoop af. Ik kreeg
pas nog een jonge kerel hier die
zonder kaartje was binnengeslo
pen en die we eruit wilden zet
ten. Hij zei toen tegen me: „De
jeugd van Rotterdam heeft niks.
Daarom kom ik zonder kaartje
binnen. Dat lukt me bijna over
al. Ik vind het waanzin dat je
moet betalen. Dat geld moet he
lemaal de wereld uit. Dan zou er
minder narigheid in de wereld
zijn",
„Ja, maar in het stadion be
taal je toch ook?".
„Nee, want daar kom ik ook
zo naar binnen". „Soms geef ik
een portier een knaak en dan
lukt dat best".
„Dat is toch omkoperij?".
„Toen had ik 'm. Hij moest er
kennen dat-ie scheef zat. Maar
diezelfde jongen .geeft wel f 1,10
voor een pilsje uit".
OUVREUSE-VAK
VAN ALLES EN NOG WAT
WENSEN
Hing versterkt
Seatrain-vïoot
PAGINA 3
2
ZAT.fiRiDiAiG 3! JUL! 19711
Fl
r
s,
I™
Club- en buurthuiswerk
heeft schoonmaak
Voorlopig springen een paar feiten
In het oog. Om te beginnen is dankzij
üiet werk van gemeenteraad en wet
houder Van der Ploeg het faillisse
ment van in het bijzonder de Katho
lieke Stichting voor Gezin en Jeugd
wei afgewend. Sterker nog: de voor
genomen sluiting van niet minder
dan zes ciubhuizen om tot sanering
van de gehele instelling te komen is
nog niet nodig gebleken. Van over-
heidszijde is zelfs enige druk uitge
oefend om toch én geen geval tot een
dergelijk harde maatregel over te
gaan.
Aan de andere kant komt het gehe
le clubhuiswerk volledig op de hel
ling. Misschien mag men niet zeggen,
dat de financiële bemoeiingen van Se
gemeente daar toe geleid hebben,
maar zij hebben op hun minst de he
le zaak in een stroomversnelling ge
bracht. Het boterde allang niet meer
zo best in het gehele club- en buurt
huiswerk.
Ook in de Katholieke Stichting
voor Gezin en Jeugd was men via de
vraag van de medewerkers of zij ook
eens niet over het beleid mochten
i
w
1'
K
tlUf
tiaMnHfmt
01S4S.24S
meepraten tot het inzicht gekomen,
dat club- en buurthuiswerk ook een
zaak van de buurtbewoners ls.
En op dat punt ontbrak er nog al
wat De heer Kolster: „Mlsscihien wat
zwart-wit gesteld, maar er ls zo'n
statische toestand ontstaan, die zich
nog het best laat samenvatten met
clubjes draaien, eventueel een maat
schappelijk werkster paraat om pro
bleempjes op te lossen en op zijn best
dan ook nog een crèche beschikbaar.
De mentaliteit was zo van: we doen
een aantal dingen en je kunt komen
of je kunt weg blijven. En die instel
ling kan nu natuurlijk niet meer. De
mensen zijn mondiger geworden en
zullen dat ln de toekomst nog veel
meer worden.
Bij de mensen van vandaag kun je
niet aan komen met een curatieve
zorg. Je zult ala beroepskracht hoog
uit mee mogen, doen als het er om
gaat problemen uit de wereld helpen.
De tijd van beleid door beroeps
krachten maken is voorbij. Nu is het
de buurt èn de vakkunddgen, die sa
men een programma zullen moeten
opstellen. Dat betekent dan weer dat
de functie van de clubhuisdirecteur
heel anders wordt. Hij maakt samen
met de buurt een werkplan en een
begroting en zal dan bij een alge
meen bureau zoals dit het geld bij
elkaar moeten zien te krijgen. Met
argumenten. En september van dit
jaar zouden we zo al widen werken.
De voor de hand liggende vraag is,
wat er dan in de clubhuizen van de
stichting zal (moet) veranderen? De
heer Kolster zegt: „We moeten wel
reëel blijven en geen wonderen ver
wachten. De echte resultaten komen
op de lange termijn als de buiten
wacht werkelijk kans ziet zijn in
vloed op het beleid uit te oefenen. En
of het werkterrein veranderen zal?
Ja, we zijn tenminste zo ver dat wij
ons bezinnen op wat we eigenlijk aan
het doen zijn. Was het vroeger dat
we zeiden: hier zijn we, kom naar
ons toe, nu zijn we zover, dat we
durven te zeggen: we zijn er nog,
kunnen we misschien iemand ergens
mee van dienst zijn?"
Veel later in het gesprek wanneer
naar de boodschap gevraagd wordt,
die de Katholieke Stichting voor Ge
zin en Jeugd op dit moment heeft,
;zegt de heer Kolster: „We willen de
mensen, die -de clubhuizen bezoeken
en de beroepskrachten, die er werken
op één vlak brengen. De beroeps
krachten hebben een deskundigheid,
maar de bezoekers hebben ook des
kundigheden. De stafleden van het
clubhuis zijn zeker rdet de totale des
kundigen, die het weten. Waar ik dan
persoonlijk naar zoek is hoe ln een
organisatie als de onze de mogelijk
heden van onze deskundigen en van
de bezoekers zo verantwoord moge
lijk ten goede komen aan de gehele
bevolking. We willen af van de ima
go, van dat zeer traditionele beeld
van die clubhuizen die maar pro
grammaatjes afdraaien. Wat de pio
niers gedaan hebben (lees: pater
Kwanten) was geweldig. Nu staan we
echter voor de taak aan dat alles
werkelijk gevolg te geven, het werk
aansluiting te geven op de nieuwe
tijd".
In de gesprekken binnen het kader
van de stichting staat het woord
dienstverlening op dit moment sterk
voorop. Of om met de heer Kolster
zelf te spreken. „Ik voel mij wel ver
want met Albert Heyn, waarover ik
pas nog een verhaal heb gelezen. Hij
heeft zijn zaak helemaal op de consu
ment afgestemd. Hij wil dienstbaar
zijn. Zo zie ik het voor dit bedrijf
(want dat zijn we voor de wet, we
moeten zelfs een ondernemingsraad
oprichten omdat we meer dan 10(1
werknemers hebben) ook dienst
baar zijn"'.
Het boekje is onlangs verschenen
bij de Unit Load Council te Oslo en
berust op de eivaringen van de
aangesloten maatschappijen over de
afgelopen 20 jaar, waarin het „mo
derne vervoer tot een waanzinnige
race van het ene knelpunt naar het
andere" en handkracht tot „de
duurste vorm van energie" gewor
den is.
Door het omhoog schietende ar
beidsloon is het van vitaal belang
geworden het overladen van goede
ren te mechaniseren bij elke scha
kel in de keten van het vervoer,
vanaf het fabrieksmagazijn. per
vrachtauto, trein, schip en vliegtuig
naar de detaillist of het warenhuis
in overzeese gebieden. Op die weg
kan het voorkomen, dat de goede
ren 12 tot 16 keer overgeladen moe
ten worden en het arbeidsloon
daarvoor kan meer dan 60 pet. van
de totale kosten uitmaken.
Het antwoord hierop is de unit-
load, zegt de heer Lamain. Hieron
der verstaat hij een colio van exac
te afmetingen, vorm en sterkte, die
voordelig met een mechanische
standaard-uitrusting kan worden
verwerkt. Hij toont verder aan hoe
dozen, in karton verpakte artikelen,
zakken en drums van al of niet aan
bederf onderhevige waren op pal
lets van goede constructie of platte
laadborden opgestapeld kunnen
worden voor een. vlug en veilig
vervoer over de gehele wereld.
Zelfs grote containers of de bakken
van kangoeroeschepen kunnen
economischer worden aangewend,
indien ze d.m.v. een vorkheftruck
met unit-lading worden volge-
stuwd.
Bakstenen, bulbijzer, schuitjes,
chemicaliën, verf, houten wandpla
ten, spijkers en electromotoren, al
les kan goedkoper en gemakkelij
ker worden overgeladen, Indien
men ze bij elkaar zet op pallets en
met plastic folie overtrekt, 'vast
plakt of afdekt, een folie dat bij
verhitting krimpt en zich om lading
en pallet samen vasthecht. Deze
methode, de krimpfolie verpak
kingsmethode, is als verpakking
voor elke vorm te gebruiken, zelfs
bij dakpannen en sanitair aarde
werk.
Maar standaardisatie is een eer
ste vereiste, vooral wat de pallets
betreft. De afmetingen van vracht
auto's en treinen worden bepaald
door de breedte van tunnels, wegen
en spoorwegen en men mag aanne
men, dat ze zo blijven. Derhalve
dienen de pallets aangepast te wor
den en de beste standaardmaat er
voor is 1000 x 12"00 mm, omdat der
gelijke pallets zowel in de lengte
ais in de breedte of gecombineerd
deels in de lengte en deels in de
breedte in de .meeste huidige voer
tuigen passen.
Zakken van polytheeu zijn" goed
koper en schoner eti bieden een be
tere bescherming dan jute, zakken.
Chemicaliën kunnen in palletdozen
worden vervoerd, zodat ze dichter
op elkaar kunnen worden gestuwd.
Ook kan men gebruik maken van
zakken van zeer grote afmetingen,
met een inhoud van Pf:2 m3, (zie
foto). De jongste ontwikkelingen in
de toepassing van krimpfolie wor
den beschreven.
''1' L- ut - J 'f.c-
a-u' f», Li wl
t 3-i 3_ J.i.
li mfS"T n/*' V
jm.
tem Km mm -i fi.1 r.%j --j v
i tBjwyim
„M.V 4 T" h
hi?f !j L 1 tftjr h&iVv
T. '3 4-t' r.S#
MattgSHBSMfflaB
5sj23§6&!
n'S-'rSnrH
?j» 'v3 -—T-msgMj
«L rfcinA-. id- V-hr - ''j
pul''-
I
f
Het bioscoopbedrijf draait om het
publiek, om de films die worden aan
geboden, maar ook om de entourage.
Het is ondoorzichtig, want de heren
van de Nederlandse Bioscoopbond la
ten niet graag het achterste van hun
tong zien. De simpele, alledaagse,
fflaar onbekende ervaringen van een
bioscoopbedrijfsleider die het klappen
van de zweep kent, wijzen al op een
enorm tekort aan voorlichting aan
net publiek.
„Een jongen hier die ik op zijn
nummer had gezet wilde na afloop
met me vechten. Ik- heb hem toen
meegenomen naar de lege zaal vol
rommel. Ik heb hem ook ergens de
opslagplaats latenn zien van vernielde
fauteuils. Zo'n reparatie kost tussen
de 25 en 35. En jullie betalen 2,25
Per plaats, zei ik. Daar had-ie nog
nooit aan gedacht. De mensen weten
gewoon niet wat er tot zofti bioscoop
aan de hand is".
Het publiek: „Dat is enorm ver
anderd. Vroeger was men echt een
avondje uit. De'jongen liet een meisje
voorgaan. Nu komt hij het eerst bin-
ben en de jongen houdt nog geen
deur voor haar open. Het meisje
zegt dat ze haar jas uit wil doen,
maar de jongen vraagt daar niet
yeer naar. Ik heb wel eens gedacht
hat da n^isjes tegenwoordig voor de
jongens betalen. Maar dat had ik
verkeerd begrepen. Omdat de jongens
van die strakke broeken dragen, kun
nen ze er geen portemonnaie in be
waren. Vandaar dat die in de tas van
de meisjes verdwijnt",
De portier: overbodige man, die
alleen maar fooien incasseert, zeggen
ze. „Elke cassa zit in een tochthoek
zodat elk papieren bankbiljet dreigt
weg te waaien. Hij zorgt ervoor dat
dat niet gebeurt. Maar voor alles di
rigeert hij het publiek in flink tempo
naar binnen. Hij vraagt of groepjes
bij elkaar horen zodat ze bij elkaar
komen te zitten. Maar hij geeft ook
inlichtingen en zorgt dat bijvoorbeeld
doktoren, verloskundigen of ver
pleegsters op kunnen worden geroe
pen, We hebben naast het projectie
scherm een rood of groen licht dat
gaat flikkeren als er iemand plotse
ling weggeroepen wordt. Dat kan zo'n
dokter van tevoren afspreken. Ook
daar bemiddelt de portier.
De ouvreuse, iemand die als een
soort goed geklede slavin aan haar
meesters diensten bewijst, zeggen ze.
„Ouvreuse zijn Is een vak. Ze moet
er goed uitzien en met publiek kun
nen omgaan. Ze moeten snel in de
pauze kunnen serveren. Dat is cgk de
reden waarom wij maar één soort
bier verkopen en een ijsje van één
prijs. Anders gaat het publiek zoeken
en dat duurt te lang. Geen zakjes
chips die kraken, wel pinda's in ge
luidloze zakjes. Geen kauwgom die
plakt. Ik let er op of -de koffie goed
is. Dat kun je na de pauuze zien: als
de kopjes half vol staan, is ie niet
goed geweest. Dat kan natuurlijk
niet.
Bij een jeugdfilm moeten ze veel
kleingeld als wisselgeld bij zich heb
ben. Ook aan het eind van de maand
bij films voor achttienjarigen. Op an
dere dagen moeten er guldens en
briefjes van 5 als wisselgeld zijn bij
films boven de achttien. Stroopwafels
zijn een rage. Dat komt omdat er
steeds meer van buiten komen of met
brommers van langere afstanden.
Dan hebben ze meer honger. Koeken
laten ze voor de helft liggen. Daar
houd ik niet van. Ik zou hier wel
het-dogs willen verkopen, maar geen
kroketten. Die ruik je teveel.
Maar ouvreuses zijn moeilijk te
krijgen. De jongeren willen van vrij
dagavond tot zondagavond vrij heb
ben. Schakel je dan weekendkrachten
in, dan klagen de vaste ouvreuses te
recht dat juist die profiteren van de
fooien die tijdens de weekenden veel
groter z'jn dan door de week.
Bedrijfsleider, een man van onbe
stemde opleiding die filmpjes kan
kijken en verder elke ochtend vrjj
heeft, zeggen ze.
„Met deze warmte moet ik er elke
dag zijn van half tien 's morgens tot
twaalf uur 's nachts. Bovendien moet
je kunnen invallen voor de operateur
die met een gezwollen kaak naar de
dokter moet tijdens de voorstelling,
voor een garderobejuffrouw die er
niet is, een caissière of iemand die
koffie zet. Want het publiek is onge
duldig. Als het bij de televisie hapert,
gaan de mensen een kop thee drin
ken. In de bioscoop beginnen ze me
teen te fluiten. Binnen de dertig se
conden moet een storing verholpen
zijn.
In Lumière draait de laatste de Fu-
nèsfilm.
„Het Rotterdamse publiek lacht
graag. Maar er zijn niet zoveel lach
films. Als het publiek een westem
ziet vol actie, hoor je ze niet. Maar
het is mis als de actie pas in het
laatste half uur komt of in het begin
en dan niet weer. Dan gaan ze zich
vervelen. Bij films boven de achttien,
gangsters en sexfilms moeten we op
extra bierverkoop rekenen. Bij lief-
desfilms waar de paartjes op komen,
schenken we veel koffie. Bij alle-leef-
tijdenfilms doen de goedkope con
sumpties het vooral zoals drop, pe
permunt, fruitrollen en ijs. Daar moet
je met je inkopen rekening mee hou
den, ook bij lange films waarin de
pauzes uitlopen.
De jongens waar je het meeste last
van hebt komen in groepjes van acht
of twaalf.
Die hebben vaak de hele dag dat
lawaai van de fabriek ln hun oren
gehad en schreeuwen van jewelste. De
meesten ken je wel. Die mogen we
ook de toegang weigeren. Ze knoeien
ook graag met de leeftijden. Dat gaat
altijd zo: de jongen die achttien is,
koopt de kaartjes, de rest volgt. De
laatste heeft dan meestal een grote
zonnebril op en rookt een sigaretje.
Als je die dan vraagt naar zijn ge
boortedatum raakt hij vast. Ik heb
eens een stel gehad dat vertelde twee
broers te zijn van boven de veertien.
De ene was op 13 maart geboren, de
andere zei: „op 23 april" van datzelf
de jaar. Toen ik vroeg of .ze dan
twee moeders hadden, begrepen ze
het niet. Ze kwamen er niet in.
Gastarbeiders zeggen je graag goe
dendag, vooral als je wat Spaans of
Italiaans tegen ze spreekt. Daar heb
ik nooit last mee. Ze zeggen „adios"
of ..arrivcderci" als ze weggaan.
Als we eens mensen weigeren om
dat ze aangeschoten of agressief zijn,
doen we dat alleen om het andere
deel van het publiek service te bezor
gen. Ik zorg altijd in de buurt te
blijven van zo'n ploeg herrie
schoppers.
Als ze de trap op gaan of naar het
toilet, ben ik altijd net even in de
buurt. Siechts een enkele keer moe
ten we de politto er bij halen. We
kunnen het meestal zelf -wel redden,
niet met de harde hand. Ik hoorde
laatst dat zo'n schreeuwerd te horen
kreeg: „Hé, Willem, kom eens hier".
Toen hij het in de pauze nogal bont
maakte, sprak ik hem ook met „Wil
lem" aan. Hij was zo verbouwereerd
dat ik hem precies kon vertellen wat
ik wilde en dat nam-ie nog aan ook.
Nee. als ze weten dat er op ze gelet
wordt, heb je er geen moeite mee.
Met de meisjes hebben we nooit last.
Er zijn twee van die we kennen, die
achter de jongens aan zitten. Die ge
ven de ouvreuses dan wel een onge
vaarlijke plaats.
Wat te doen om de bioscoop aan
trekkelijker te maken? „Ik zou er
wat meer sfeer in willen brengen. Ik
heb in Spanje en België gezien dat ze
bijvoorbeeld een sherrybar inbouw
den. Daar kunnen de bezoekers dan
van te voren even gezellig zitten. Ik
heb al wat plantenbakken laten neer
zetten en grote zitbanken in plaats
van tafels en stoeltjes. Dan kunnen
de groepjes elkaar beter vinden. Kin
dermatinees gaan moeilijk omdat we
vaak met filmeontracten vast zitten.
Maar in Rex bijvoorbeeld lopen ze
geweldig, bij verjaardagspartijtjes of
zo. Die matinees zijn zalig. De kinde
ren klappen al ais het licht langzaam
uitgaat. Voor alles moet er service
verlening zijn".
Het bioscoopbedrijf is ondoorzich
tig. Het speelt zich niet in de open
baarheid af. Er zitten veel kneepjes
in die het tot een echt vak maken dat
moeilijk in urentellerij is onder te
hrengen. En de tijden veranderen,
goals het publiek verandert.
„Toen ik nog in Metropole Den
Haag werkte, kon de cassière
elke week vijftig plaatsen reserveren
voor de vaste klanten die allemaal
hun vasle plaatsen hadden. Daar
kreeg ze dan twee kwartjes extra
voor. Die begon de dag zo al met ƒ25
of 35 gulden. Ook Drees sr. had zijn
vaste plaats op het balcon..."
ROTTERDAM Van 19 augustus
tot 9 september zal het Circus Toni
Boltini weer in Rotterdam zijn.
Boltini reist nu een kwart eeuw
door West-Europa en naar aanleiding
van dit jubileum is er een speciaal
jubileumprogramma. Verder is de ge
hele outillage zowel tent als fa-
Cade helemaal vernieuwd.
Circus Toni Boltini zal aan de Hof
dijk staan er er zullen elite middag
en avond voorstellingen zijn.
BE Unit Load Council te Oslo
Noorwegen, heeft kortgelede-
een rapport samengesteld betref
fende^ de tegenwoordige en toe
komstige rol van houten kisten als
verpakking voor te verschepen goe
deren.
Het doel van de studie, uitge
voerd door Industrikonsulent A.S.
te Oslo, in samenwerking met Car
gopack te Hamburg, was om vast te
stellen welke besparingen op het
gebied van produktie, transport en
verscheping verkregen konden
worden door het ontwerp van de
tot nu toe gebruikte kisten zodanig
te wijzigen dat zich minder ver
voersproblemen voordoen. De mo
gelijkheid om beschadiging van da
goederen door deze methode te ver
minderen, werd tevens onderzocht.
Het rapport bevat feiten, "statis
tieken, ontwikkelingsdetaüs en af
beeldingen van de nieuwi ontwer
pen en voorbeelden van specifieke
besparingen in de praktijk. Volgens
het rapport zijn ruimtebesparingen
mogelijk van 510 pet. terwijl ma-
teriaalbesparingen zeifs 20 pet. of
meer kunnen bedragen. Uit een ty
pisch voorbeeld blijkt dat een kist
voor middelzware machines zodanig
gewijzigd kan worden dat het ver
plaatsen en vervoeren geheel op
mechanische wijze kan plaatsvin
den waarbij een besparing van 11
pet. op materialen en 10 pet. op het
totale volume wordt v erkregen.
DOOR .Seatrain is onlangs een
containerschip in de vaart ge
bracht op de aanvoerdienst van De
nemarken, Zweden en Noorwegen
naar Bremerhaven. Hiertoe werd
besloten ter verkrijging van een
grotere containercapaciteit, die be
nodigd is voor de toenemende con-
tainerladingen, die vanaf Scandi
navië via de transatlantische con-
tainerdienst verscheept worden.
Het nieuwe schip biedt een
transportcapaciteit van 72 contai
ners van 40 ft. Ket ms Ring kwam
in Helsingborg in de vaart en de
dienst wordt volgens tijdcharter
onderhouden.
De ms Birka wordt hiermee op
deze routes vervangen, en er wordt
een wekelijkse dienst onderhouden
van Bremerhaven naar Kopenha
gen, Helsingborg, Gothenburg, Oslo,
Kopenhagen en terug.
De introductie van het ms Ring is
do laatste ontwikkeling in de ge
plande uitbreiding van de rederij -
capaciteiten. Seatrain verzorgt nu
ongeveer 15 procent van het totale
containertonnage transport op de
Noord-Atlantische oceaan.