STICHTING VRIJE RECREATIE BLUFT
SJET VRIJE KAMPEREN NASTREVEN
1 Brieven aan
J jninisterraad
en alle
politieke
fracties
L_
s
m
em
.klant van het RIB
duistere zaak voor
a .'Ma* V 4
la
INKOOPBUREAU HALVE EEUW OP
BRES VOOR ZUINIGHEID
Zuidhollandse
VVV naar
Delft verhuisd
m
door
Aad Begemann
R-
I
i
I
rnrnmtm
nwimmM
flmsiMjl
Bruggen in Boskoop
voor verkeer dicht
Besparing
Ook anderen
In eigen kring
I
s
MEERKERK Boer W. v. d.
Berg uit Meerkerk gaat door. De
Stichting Vrije Recreatie die hij
nu een jaar geleden heeft opge
richt wil het kamperen bij boe
ren, fruittelers en tuinders ver
der uitbreiden. Men blijft er naar
streven om deze vorm van kam
peren te legaliseren. Twee stap
pen hebben boer V. d. Berg en
zijn medebestuursleden van de
stichting de afgelopen weken ge
nomen. Er is een telegram ge
stuurd aan de ministerraad en er
is een enquête opgezet onder
de politieke partijen.
tó&\iüErdt£EDrriMr<BLK?ii ihdii
?mKKïKDE -MSréMSHS' EEK PaïETTEGE
VMCAKTÜ WiLlj^&lfïHSSf
ss its*-A mummüïüÉsiAJin<m
Ape RICiiTÏB CtE5tffFT/;
gTSMMMig
Reacties
Stoppen
DEN HAAG Het lijkt de
moeite niet waard om even stil te
staan bij het vijftigjarig bestaan
van het Rijksinkoopbureau aan
de Laan van Meerdervoort, Vijf
kruisjes voor een rijksinstelling
is immers niets bijzonders. Op
pervlakkig bezien is dat mis
schien wel juist. Maar toevallig
is het Rijksinkoopbureau (voor
do rijksinsider beter bekend" "als
R.I.B.) een instelling die in het
prille begin van haar bestaan de
HOEK VAN HOLLAND
Met de belofte dat van de be
zwaren goede nota £ou worden
genomen ze waren op de band
opgenomen en dat de zaak in
het komende voorjaar in de raad
van Rijnmond zal worden be
handeld, sloot gecommitteerde
P. Th. Biersma dinsdagavond in
het druk bezette Jagershuis in
Hoek van Holland de bijeen
komst af over het ontwerp-
streekplan Westland.
Het Rijksinkoopbureau ver
werkte vorig jaar 1,1 miljoen
nota's in de computer, die bij
elkaar voor een totaal omzet van
672 miljoen gulden zorgden. Dr.
Denijs verwachtte dat in 1972
vrolijk het miljard gepasseerd
zou worden. Met het oog op de
bezuinigingen wil hij daar nu
echter nog een vraagteken achter
zetten. Maar erg iang zal de
omzet van meer dan een miljard
wel niet op zich laten wachten.
PAGINA 3
WOENSDAG 11 AUGUSTUS 1971
et er niet
p.
in het telegram wijst de SVK er op
dat het woord „recreatie" niet voor
komt in de regeringsverklaring. Het
bestuur is wel verheugd over de in de
regeringsverklaring aangekondigde
herbezinning. De SVR vindt het een
daad van „wijs hcrbezinnlngsbeleld"
om het kamperen bij dc boer spoedig
te legaliseren. Ook vraagt het bestuur
dringend dc poUtieovervaltcn op vrije
campings te verbieden. Men noemt ze
een vloek In een vrij en democratisch
land.
In een brief aan 98 fracties en poli
tieke eenlingen in de elf provincies
van ons land en de fracties in de
Tweede Kamer worden de partijen
uitgenodigd kleur te bekennen ten
opzichte van het vrije kamperen. Bij
de brief is een enquêteformulier ge
voegd waarop de fractie of partij kan'
laten weten wat het beleid ten op
zichte van het vrije recreëren in de
komende jaren wordt. De heer v.d.
Berg stelt dat alle partijen zich tot
nu toe op de vlakte hebben gehouden
met het uitspreken van een duidelijk
oordeel over het kamperen bij boe
ren. Verder dan het vrijblijvend luis
teren op hearings, o.a. in de Tweede
Kamer, en het lezen van brieven en
andere stukken van de SVR is het
niet -gekomen.
«gap#*©»*
zitten
De heer v. d. Berg wil de reacties
j of het uitblijven van reacties op deze
enquête in de openbaarheid brengen
en aan de -kiezers tonen.
Overigens is deze brief ook gezon
den aan de minister van CRM, dc
stichting recreatie, de directie van de
ANWB en de Nederlandse kampeer-
taad. De gemeenteraden van Amster
dam, Rotterdam, Den Haag en U-
trecht die geen vrije campings ken
nen, maar wel 75 procent van de
vrije recreanten leveren ontvingen
hem ook.
Op dit ogenblik telt de Stichting
Vrije Recreatie driehonderd deelne
mende boeren en ongeveer duizend
donateurs, dat zijn de kampeerders.
Ook boer v. d. Berg "heeft ondanks
een veroordeling nog steeds caravans
ei tenten op een mooi stukje weiland
sfaan. Hij heeft, volgens een voor
zichtige schatting, berekend dat in
eet nu bijna afgelopen kampeersei-
zoen tussen de 10.000 en 15.000 Neder
landers het kamperen bij boeren heb
ben ontdekt en er in feite illegaal
gebruik van hebben gemaakt. Daarbij
zijn dan nog niet geteld de trekkers
die op de zogenaamd officiële cam
pings niet meer terecht kunnen.
Het bestuur van de stichting heeft
onlangs zo'n tweehonderd boeren be
zocht die wel kampeerders wülen
toelaten. Daarbij zijn er 25 geadvi
seerd er mee te stoppen omdat de
outillage niet goed was. Op de vrije
campings adviseert de stichting een
minimum afstand tussen tent of cara
van van vijf meter. Het bestuur wil
300 vierkante meter per tent of cara
van als een minimumeis.
De SVR geeft de "boeren ook een
adviesprijs. Deze is uiteraard veel la
ger dan die op een officiële camping.
Logisch, er is veel minder comfort.
Maar de SVR-terreinen zijn, aldus de
heer v. d. Berg, duidelijk niet -bedoeld
voor die -kampeerders die veel luxe
en comfort willen, maar die wel prijs
stellen op ruimte, rust en een stukje
ongeschonden natuur." Volgens hem
zou juist de vrije keus in dit geval
kunnen leiden tot een goede verde
ling tussen recreanten en beschikbare
recreatieruimte in ons land.
Hoewei er van officiële zijde een
wat soepeler houding wordt aange
kondigd. tegenover deze vorm van
kamperen, blijven de gemeenten nog
steeds optreden. In een week noteer
de de stichting de volgende gevallen. -
Op 20 juli 's morgens in alle vroegte
een politie-inval op een boeren-cam-
ping in Giethoorn. Op 21 juli iets de
gelijks in Loosdrecht waar dc kam
peerders werden verjaagd. Op 22 jnH
bij de lieer Salaric in Kockanje een
dreigende uitzetting. Dankzij het
blokkeren met wagens van het ter
rein werd het voorkomen.
Op 23 juli weer inval in Giethoorn.
Op 24 juli een optocht in Rockanje
als protest. Op 26 juli kreeg de heer
Salarie in Rockanje van de provincie
ineens wel toestemming om tenten en
caravans te mogen laten staan. Op 26
juli laat GS weten dat voor de inval
in Ameide, enige tijd -geleden, de po
litie schuld zou treffen. In de prak
tijk is van een soepele houding -dus
nog geen sprake.
Vele boeren zijn inmiddels veroor
deeld, anderen hebben soms een ver
gunning gekregen. De stichting wi] al
dit soort zaken verzamelen. „Men
wil", aldus de heer v. d. Berg, „in de
toekomst hardere acties gaan onder
nemen om het vrije kamperen er
Kampeerboer W. v. d. Berg met
een van de medebestuursleden
van de Stichting Vrije Recreatie
tijdens de persconferentie waar
op hij onder meer hardere maat
regelen aankondigt als de toe
stemming om bij boeren te kam
peren niet snel wordt gegeven.
door te krijgen." Welke acties wil
men nog niet bekend maken.
Tijdens de eerder genoemde rondrit
door Nederland kwam boer v. d. Berg
ergens in de bossen achter Vaasen
{bij Epe) een nieuw landhuisje tegen.
Het bleek van de heer Geertsema te
zijn. Hij heeft er een folder van dc
SVR in de bus gedaan met het ver
zoek om voor minder draagkrachtigen
het verblijf In" de natuur ook moge
lijk te maken, door het vrije kampe
ren te steunen.
V. d. Berg heeft er. nog geen ant
woord op gekregen.
Duidelijk is, dat met het vrije
■kamperen niet alleen recreatiezoekers
worden gediend maar ook de boeren,
tuinders en vooral fruittelers wat fi
nanciële steun -krijgen.
De heer v. d. Berg: „iHet typische is
dat je van iedereen, ook van officiële
zijden, schouderklopjes krijgt, maar
dat er verder niets gebeurt. Het
wordt op de lange baan geschoven, in
de doofpot gestopt. Wat ik vier jaar
legaal heb geprobeerd is nu iile-gaal
wel -gelukt. Van GS heb ik nu toe
stemming tot het plaatsen van een
aantal caravans. Maar van de ge
meente heb i-k sinds het voorjaar
niets meer gehoord".
Ten stelligste ontkent v. d. Berg
dat de SVR een politieke groepering
is. „We willen gewoon vakantiemoge-
lijkheden scheppen. We zijn geen
witte campinghouders en geen ka-
boulerboeren, slechts idealisten".
De hoop van het SVR-bestuur is nu
gevestigd op de nieuwe regering en
dc medewerking van de politieke
partijen om nog voor het vakantiesei
zoen 1972 het vrije kamperen moge
lijk te maken.
DELFT Burgemeester mr. J. M.
Ravesloot heeft dinsdagmiddag in
Delft het grondig verbouwde WV-
kantoor aan de markt heropend. Hier
bij begroette hij de provinciale VVV,
die na de opknapbeurt -uit Den Haag
is verhuisd en haar intrek in het
Delftse informatiecentrum heeft ge
nomen. Het kantoor is voorzien van
een diaprojector, waarmee de vier
informa trices een betere service aan
de bezoeker kunnen verlenen. Een
primeur voor Delft is de aanwezigheid
van een video-recorder de eerste
bij de VW-kantoren in Nederland
waarmee toeristische beelden van
Delft kunnen worden getoond. Een
bijzonder appetijtelijk geheel, prees de
Delftse burgemeester, die tot erelid
werd benoemd.
£r:,^A- denijs, directeur van het grond de ambassad.ev.njk van Den kunnen, dank zij een gebaar van
Rijksinkoopbureau, op het dak Haag. Buitenlandse ambassadeurs de Nederlandse regering, gebruiK
van zijn domein. Op de achter- maken van de R.I.B.-diensten.
Dat moet op aanwijzing van de mi
nister worden herzien om de aanleg
van de Rijnpoorthaven tussen de
Hoek en Maassluis mogelijk te ma
ken. De haven is bestemd voor con
tainer-, ry-op-/rij-af-schepcn en pas
sagiers- en veerdiensten.
IVat een hearing had moeten
S
ij - ii
-A PilÉiV; --111*
zijn, werd een verdediging van het
plan, door de gecommitteerde. Hij
liet niet na er herhaaldelijk op te
wijzen dat hij zich tot het laatst te
gen de aanleg had verzet, maar dat
hij na de beslissing van de regering
zich als goed democraat geroepen
voelde het nu te verdedigen.
Hij voelde zich bovendien gesteund
door de opvattingen van de Centrale
actiegroep Rijnmond (CAR), die de con
tainerhaven naar de terreinen op de
Maasvlakte, voor Hoogovens gere
serveerd, wilde verplaatsen. Die sug
gestie had hij zelf al eens gemaakt,
„En Rijnmond is het toch maar ge
weest, die voorlopig Hoogovens-
Hoesch geweerd hebben," voegde hij
eraan toe.
Overigens mislukte een opiniepei
ling door CAR-leden, mogelijk ge
maakt -door de zwakke leiding van de
bijeenkomst. Toen de vraag werd ge
steld wie tegen de havenaanleg op de
noordelijke oever van de Waterweg
was, gingen alleen hun handen om
hoog en niet die van de belangheb
benden uit de streek. „U wilt toch
niet zeggen dat u de totale bevolking
van het Westland vertegenwoordigt",
merkte de heeer Biersma bij de soms
heftige discussie op aan het adres,
van het CAR.
Een tuinder uit Maasdijk vroeg met
nadruk een eind te maken aan de on
zekerheid voor de mensen die een
agrarisch bedrijf hebben, dat voor de
haven en de daarbij behorende groen
strook moet wijken. Daarop kon de
gecommitteerde geen antwoord
geven; het staat volgens hem vast,
dat als de hele procedure achter de
rug is, Rotterdam snel gaat beginnen.
Door middel van bezwaarschriften,
tot 5 september bij de raad van Rijn-
worden vertraagd.
mond in te dienen, kan de zaak enorm
Wijkraadsvoorzitter Van der
Houwen zag de noodzaak van een
Rijnpoorthaven in. Hij hoopte echter
dat de Hoek grond met agrarische be
stemming zou krijgen om er 3.000 wo
ningen te bouwen.- In het vigerende
streekplan kan Rotterdam-aan-zee
van 2.000 woningen nu, tot 3.000 wo
ningen in 1980 uitgroeien.
De heer Van den Bosch, die namens
het Landbouwschap afdeling Zuid-
Holland sprak, vreesde dat met de
Op de wagens achter de trekker
liet W. v. d. Berg een aantal
journalisten zien hoe zijn „kam
peerterrein" er uitziet.
haven een planologische misgreep
van de eerste orde wordt gemaakt.
Ilij vroeg de beslissing op te schor
ten tot de Kroon beslist had op het
rekest van Naaldwijk tegen de aan
wijzing van de minister.
Gecommitteerde Biersma was er
van overtuigd dat er voor de getrof
fen agrariërs vervangende grond zal
worden gezocht in de nabijheid van
het Westland.
De groenstrook van enkele honder
den meters breed, voorgeschreven
door de minister, dient naar hij zei
ter vermindering en demping van
geluidshinder die de overisag van
containers meebrengen. Tegelijk met
de haven wordt die strock aangelegd.
Deskundigen zijn met inrichtings
plannen al bezig.
Uit een kosten-batenanalyse is vol
gens de heer Biersma geblekën dat
de Rijnpoorthaven voor de Neder
landse economie een bijzonder goede
zaak is. Toen Rotterdam in 1967 ver
zocht de haven te mogen aanleggen,
zouden de kosten ƒ175 miljoen heb
ben bedragen; nu komt het project op
300 miljoen.
Een bewoner van de streek kon
niet nalaten tegen het eind van de
bijeenkomst te getuigen dat hjj dc
taal van de tegenstanders en de ma
nier waarop zjj hadden geageerd, be
treurde. „Dat heeft velen gehinderd."
BOSKOOP De eerste twee op
haalbruggen in het Zuidwijk, gere
kend van de Reijerskoperweg, zullen
donderdag enige tijd voor alle ver
keer zijn afgesloten in verband met
het aanbrengen van startplaten.
rijksambtenarenwereld door een
diep en overvloedig tranendal
voerde en de winkelier in een
zo vernietigende rouw dompelde,
dat hij even het hoofd in de ne
ringdoende schoot legde om ver
volgens verontwaardigd uit te
schreeuwen dat het een schande
was. En ook handel en industrie
stonden niet te juichen van on
verdeelde vreugde. Zij signaleer
den met lede ogen de verrijzenis
van een commerciële potentaat
die zich op één plaats vestigde
en een einde zou ma-ken -aan hun
politiek van verdeel en heers. En
dan komt het allemaal wel even
anders te liggen. Dan is 'het een
bewonderenswaardige prestatie
dat het R.I.B., gedwongen door
zoveel emotionele tegenwind, na
een kortstondige levensaanschou
wing niet het bordje R.I.P. aan
de R.I.B.-deur behoefde te han
gen. De nationale zuinigheid won
het van de emoties, iets wat van
het buitenland niet gezegd kan
worden. Daar bestaat, hoe graag
men het ook zou willen, niet
zoiets als een R.I.B.
De directeur van het Rijksinkoop
bureau, dr. M. J. Denijs, begrijpt deze
tegenwind wel, die inmiddels overi
gens danig geluwd is en al dicht te
gen windstilte aanleunt. Voor de
rijksambtenaar, van nature voorzien
Van een wat overmatig besef van
eigenwaarde was de komst van het
R.I.B. een psychologische opdoffer.
„In zijn prestige werd een fikse deuk
geslagen. Hij moest een bevoegdheid
afstaan. Hij gaf niet meer de order
om bij het opraken van het papier
nieuw papier te kopen. Hij kon het
ook zelf niet meer kopen. Zijn status
was aangetast, hij was min of meer
gedegradeerd. Bevoegdheid, status,
prestige, het was allemaal weg en als
laatste in die rij ook de mogelijkheid
tot corruptie. Ook de winkelier
schreeuwde moord en brand, onjdat
hij door de verschijning van het
R.I.B. het rijk als klant kwijt was.
Papier, ballpoints, schrijfmachines en
alle andere werkbehoeften werden
niet meer bij de winkelier gekocht,
maar rechtstreeks van de fabriek be
trokken".
Al deze onstuimig gespuide senti-
•menten waren niet toereikend om het
R.I.B. op de knieën te krijgen.Deze
rijkszuigeling wist namelijk leger en
vloot „achter zich", die het zoge
naamde Munitiebureau hadden voor
een gezamenlijke inkoop. De ervarin
gen met dit bureau waren zo gunstig
dat inkoopcentralisering voor de ci
viele rijksdienst, via het R.I.B. dus,
gewoon niet mocht achterblijven. Be
zwaren of geen bezwaren.
„Als iedere rijksdienst gewoon
maar op eigen houtje zou zijn blijven
inkopen dan zou voor de artikelen
waarschijnlijk twintig procent meer
betaald zijn dan wij nu doen. Tel uit
je winst als je weet dat wij in 1970
een omzet hadden van 672 miljoen
gulden. En door die centralisering
kon bovendien op de personeelskosten
bespaard worden."
Het Rijksinkoopbureau laat het
geld dat er door die centrale inkoop
binnenkomt er aan de andere kant
weer niet uitgaan. De centen die het
„verdient" worden niet over de balk
gegooid om er nu maar duurdere
werkbehoeften voor aan te schaffen.
En ook de corruptie krijgt geen kans.
„Niemand hoeft toch zeker aan een
gouden bureau te zitten, dat is onzin.
Wij zijn alleen maar geïnteresseerd
in een produkt dat goed, bruikbaar,
niet te duur en niet te goedkoop is.
Luxe is er niet bij. Een onderzoek
heeft aangetoond dat een bureau met
één ladeblok voldoende is. Dus kopen
wij ook alleen bureaus met één lade-
blok in."
„En wat uie corruptie betreft: ik
heb liever dat een van mijn inkopers
op mijn eksteroog gaat staan dan dat
er een ongezonde verhouding is tus
sen inkoper en leverancier. De inko
pers staan voortdurend onder contro
le. Als wij een ongezonde situatie
ontdekken dan vliegt hij eruit. Met
ons apparaat, dat ten slotte moet zor
gen voor een verantwoorde besteding
van gemeenschapsgelden, kunnen wij
geen enkel risico nemen.
Door scheiding van functies hebben
wij daarom 'n systeem ontwikkeld
y dat corruptie vrijwel waterdicht en
kreukvrij het hoofd kan bieden, Door
die scheiding valt een moeilijk te
verklaren handeling van iemand di
verse anderen onmiddellijk op. je
staat dus constant onder controle, zo
dat de mogelijkheid tot fraude of cor
ruptie tot een minimum beperkt
wordt. Ondanks het feit dat de Ne- -
derlandse ambtenaar doorgaans wei
nig corrupt is wilien wij iedere mo
gelijkheid toch zoveel mogelijk uit
sluiten".
1 In die vijftig bestaansjaren hééft
het R.I.B. zich wat ontworsteld aan
het strikte keurslijf van uitsluitend
inkoper voor het rijk. Het is nog wel
zo dat iedere rijksdienst verplicht is
om zijn aanschaffingen door het
Rijksinkoopbureau te laten verrich
ten, maar thans kunnen ook anderen
van zijn diensten gebruik maken.
„Territoriale overheden als provin
cies, gemeenten, waterschappen kun
nen hun aanschaffingen via ons rege
len", aldus dr. Denijs. „Ook scholen
en door het rijk gesubsidieerde in
stellingen als ziekenhuizen, universi
teiten en bejaardenoorden kunnen er
van profiteren.
En dat gebeurt ook in steeds be
langrijker mate. Van de 22.000 afne
mende instellingen die wij vorig jaar
bedienden waren er „slechts" 44 pet,
rijksdiensten. Tegenwoordig houden
wij ons bovendien nog bezig met in
koop van goederen voor ontwikke
lingshulp. Van oudsher overigens
hebben alle buitenlandse ambassades
in ons land van de R.I.B.-diensten
gebruik kunnen maken. Dit als een
hoffelijkheidsgebaar van de kant van
dc Nederlandse regering".
Het R.I.B. wil het gouden bespa-
ringsjuWleum alleen in eigen kring
vieren. Dr. Denijs vindt het wat
moeilijk een receptie te houden voor
de 22.000 afnemers en 3.000 leveran-
viers. „Je zou dan moeten gaan selec
teren en dus discrimineren". Die
22.000 afnemers manifesteren jaar
lijks 800.000 behoeften, variërend van
paperclipsen, nietjes en schrijfblocs
tot complete fabrieken, elektronenmi
croscopen, gestolen tv-circuits en
huisdrukkerijen. „Wij verkopen geen
schappelijk onderzoek 'n aap wil heb-
nee, als een professor voor weten
ben en dat hebben wij jaren terug
wel eens meegemaakt dan komt
die aap er. Die is toen door ons In
België opgedoken".
