Antoon Gooien Omnibus: goed boek
binnen bereik
van smalle beurs
Spel
wordt
poëzie
Nationalistisch ressentiment
beheerst zaak-Jungschlager
Mooie Gina steelt aller hart
Maar de
prins krijgt
haar tóch
UITGEVERSPRESTATIE VAN DE EERSTE RANG
Kou op de borst
i 'Jil. -JL*1
Djakarta zoekt bewijz
Emiegratielust
vermindert
B
Bonte film,
sentimenteel
maar aardig
met melk meer mans
Nero wint van
bulldozer
Eric v. d. Steen
HET VRIJE VOLK ZATERDAG 22 OCTOBER 1953
rie met Antoon Cooien voor het eerst in gesprek
komt, denkt: Tjonge, dal is een stille man, het zal
niet meevallen met hem een uur vol te praten.
Hij zit heel keurig en beleefd tegenover je, een grijzende,
wat grauwe kop boven het bruine wapperdasje met witte
cirkeltjes, een meneer die op het eerste oog net zo goed
dorpsnotaris als schrijver zou kunnen zijn.
Hij is een beetje afwerend en berustend: wéér zo'n praat
zieke man uit Amsterdam, die honderd en één dingen wil weten,
die al lang en breed in mijn dertig boeken zijn beschreven. Ik
zal er maar weer doorheen bijten.
(Van onze buitenland-redactie)
Op 29 December 1949 werd Indonesië door de souverelniteits-
overdracht in Amsterdam een onafhankelijke staat. Daar
aan voorafgegaan was een periode van grote verwarring, die
o.a. gekenmerkt werd door het optreden van partisanengroepen,
vooral op Java.
Het spreekt vanzelf dat deze niet prompt de wapens neer
legden en tot regelmatige arbeid terugkeerden, zodra Indonesië
zijn volledige vrijheid verworven had.
De zaak-Jungschlager
Moedig protest
Toen ik later aan dit gesprek
terugdacht, zag ik de her
komst van de romantische
draad, die door Coolens bonte
verhalen over de Friese dok
tersfamilie loopt.
«tl
ij het herlezen van de boe-
Coolen Omnibüs verzameld zijn,
trof mij opnieuw het natuur
lijke verteltalent, waarmee de
schrijver deze droom en reali
teit heeft weten samen te
weven.
De Antoon Coolen Omnibus
bevat drie romans: Dorp
aan de rivier, De drie gebroe
ders en Herberg in 't misver
stand. Ze tellen te zamen 556
bladzijden en zo'n driehonderd
duizend woorden.
Het is niet zeker of een over
vloed van reclame voor
een filmster gunstig is. Gina
Lollobrigida is zo vaak „in het
nieuws" geweest, dat men on
willekeurig geneigd is haar
prestaties een beetje critischer
te beschouwen dan die van
anderen.
Om echter van te voren alle
twijfel weg te nemen: zij is
zonder twijfel een mooie, zij
het dan ook niet overweldigend
goede actrice.
Van het een in het ander
DE MOOISTE VROUW:
Vermaak genoeg
WEDUWENRENTE
j HUURVERHOGING
SUCCESSIERECHTEN
KINDERAFTREK
NOODWET-DREES
En ondertussen daalt de late herfstzon boven de tuin en het mooie
Kempense landschap daarachter: weiden, akkers en bossen. Antoon Coolen
staat op en wandelt naar het raam.
ANTOON coolen
Eric van der Steen behoort tot de
dichters, die ergernis wekken. Zó
doen dit door hun wooidspelingen.
Daarmee vergrammen zij de critici,
voor wie de poëzie bepaald géén
spelletje is. Ik herinner mij met
plezier de verbolgenheid, waarmee
jaren geleden een recensente zijn
bundel Controversen afwees.
Maar het is gek, in de poëzie ligt
tussen het woordenspel en de dode
lijke ernst soms maar een heel dun
streepje. Eric van der Steen pleegt
bij voorkeur over dit streepje heen
er- weer te wandelen. Hij besent dan
ook, dat hy zyn verzen indertijd
„met gemengde gevoelens" heeft
geschreven.
Dat staat te lezen in de inleiding
tot Gemengde Berichten, een
gelukkig ruime keuze uit zyn zes
bundels. Alleen het bundeltje Paal-
tjens-navolgingen is hier verzwegen
Voor de rest stelt Erire van der
Steen zich hier voor in allerlei ver-
sehyningsvormen. Achtereenvolgens
ontmoeten wy de journalist (Ge
mengde Berichten), de student (Ne
derlandse 'Liedjes), de soldaat, de
werkloze, de pseudo-dichtei (Droe
sem), de echte dichter (Kortom,
Controversen, Cadans Ais er
cën dichter is, die zyn biografie ge
makkelijk laat raden, dan wel Van
oer Steen.
En wat die woordspelingen betreft
ik begrijp niet goed, waarom men
aanmerkingen maakt op een dichter,
die met dit hulpmiddel zulke su-
bheme resultaten bereikt als dit:
kerf in de groene vruchten
zoals kinderen doen
oogst gal uit loense luchten
en in een geel seizoen
kastanjes vallen stuk
en glansen onbedorven
maar waar rijpt ons geluk
wij hebben het verkorven
In zijn woordspelingen laat Van
der Steen taal en werkeiykheid als
glazen platen over elkaar schuiven,
tot het licht er in fantastische kleu
ren doorheen schiet.
H. V. S.
ERIC VAN DER STEEN,
Gemengde Berichten.
N.V. De Arbeidersvers, 1954.
Het aantal Nederlanders, dat
regelmatig postwissels naar de mi
nister van Financiën zal sturen,
heeft zich tot 60 uitgebreid. Veertig
n.ensen hebben verder hun instem
ming betuigd met deze actie tegen
Belastingverlaging en voor hulp aan
cie onderontwikkelde gebieden.
Advertentie 1M
■apncisri?:*»»»
En zoals hij daar staat tegen de
rosse hemel boven de donkere bos
rand krijgt deze man met zijn klas
sieke klerkenkop plotseling iets boers,
hij zou zo zijn knappe pakje kunnen
uittrekken en in kiel en lage laarzen
met het geweer over de schouder op
stap kunnen gaan naar de rand van
een ven om daar een paar eenden te
schieten.
Als ik hem zo tegenkwam op een
bospad, denk ik, zou ik hem beslist
als een stuk van het landschap accep
teren en hem voorbijlopen met de
groet die de plattelanders van Bra
bant en Friesland gemeen hebben.
Ons gesprek gaat traag en vnen-
deiyk verder. Hij vertelt over de In
dustriële revolutie die het achterlijke
Brabant in een halve eeuw tot een
byenkorf van activ-jteit heelt ge
maakt. en ik zeg hem 't een en ander
over Friesland, dat sich langzamer
en onwilliger aanpast, omdat de indi
vidualist nu eenmaal een handicap
heeft in de nieuwe wereld...
En so komen we op het vaderland
van Tjerk van Teske de Friese
hoofdpersoon van rijn Dorp aan ce
rivier en één van de broers uit
zijn Drie gebroeders.
Antoon Coolen vertelt me, hoe
hy Friesland heeft leren keunen,
HU zou met een vriend een paar
weken op de Friese meren gaan
zeilen en die vriend had hem
wonderbaariyke verhalen verteld
over de beste kameraad van zyn
leven de man die zijn schip in
orde hieid gedurende de lange
maanden van zyn verblijf in
Holland,
„Toen we in Sneek aan boord gin
gen," zo vertelt Antoon Coolen, „stond
daar by de loopplank een oudere,
onopvallende man met een pet op,
Hy stak de hand even omhoog en zei
„goeie!"
Ik keek om me heen.. Ik z&g die
goeie kameraad van mijn vriend niet.
Die heeft het zeker laten afweten,
dacht ik.
Toen we aan boord stonden, zei ik:
„Waarom is die ouwe vriend van Je
niet gekomen? Mankeert er iets
aan?"
Myn vriend was heel verbaasd.
„Heb je hem dan niet gezien?" vroeg
hy. „Je bent hem voorbygelopen. Hy
staat by de loopplank."
Daar ben ik toen een poosje stil
van geweest," zegt Coolen. „Als die
twee Brabanders waren geweest, zou
den ze elkaar de schouders platgesla
gen hebben."
Het nieuwe bestuursapparaat be
schikte over te weinig ervaren krach
ten en was dus zwak, het leger bleek
nogal eens eigenzinnig en het spoedig
over boord gooien van de federaie
opbouw ten bate van een centralis
tisch bestuur schiep nieuwe moetluk
heden In de ver afgelegen en mei
solide gevoegde delen van het grote
rijk
In deze verwarring die natuurlijk
een zwakke economische positie tot
onvermijdelijke consequentie heeft Is
het begrijpelijk dat een regering be
proeft het nationalisme te prikkelen
Het vormde de eenheid m de over
gangxperiode naar de zelfstanriiaheid
men kan volgens de wei van de traag,
neid beproeven die eenheid te hand-
naven. ook al heft zij voor de con
siructie van de nieuwe staat wpinic
zin meer
Bovendien komt men met net be-
spplen der nationalistische ressenti
menten in het gevlii bij de commu
nisten. die het 'dooi hun invloed tn
de vakbeweging iedere regering las
tig kunnen maken
De verwantsctiap lussen PN1 (de
partij van Soeka'rno) en KPJ (de
Indonesische communisten i is der
halve duidelijk en zij speelde een
belangrijke rol tot in de jongste ver
Kiezingen
Wapens der nationalisten
Naiuurlijk richt zich de wrok. die
nationalisme en communisme blijven
voeden, in de eerste plaats tegen
Nederland De ontbinding van de
oude banden ging met zonder strija
waarvan de nawerking niet ts ver
dwenen. vooral met omdat zij zich
het pijnlijkst demonstreert in de nog
altijd bestaande actie der „partisa-
nen" die vaak aan de ..Daroe! Islam'
hun fanatisme ontlenen.
Het zou goed zijn voor de verhou
dingen tussen Djakarta en Den Haag
als In de troebelen na 29 December
1949 geen namen van Nederlanders
genoemd konden worden.
Helaas hebben wij te erkennen dat
de actie van Westerling in Januari
1950 tegen Bandoeng hoezeer ook
afgekeurd door de Nederlandse rege
ring en het overgrote merendeel van
het Nederlandse volk aan de ex
ploitanten van het Indonesisch natio
nalisme scherpe wapens in de hand
heeft gegeven
Anderzijds moet geconstateerd wor
den en een Nederlands Witboek
heeft dit Juni jl. met een vloed van
documenten gedaan dat het Indo
nesische nationalisme zelfs niet de
slechtste terreur-methoden ongebruikt
heeft gelaten om bij het eigen volk
rie indruk te vestigen dat het bende
wezen - ook na Westerling is
j gesteund geleid en van wapens voor
zien door geheime organisaties waarin
Nederlanders aan de touwtjes trok
ken.
Om dit te bewijzen zijn in 1953 een
34-tal Nederlanders gearresteerd,
waaronder Jungschlager en Schmidt,
die ervan verdacht worden bij het
leveren van geld en wapens aan de
Westjavaanse benden een leidende
rol te hebben gespeeld.
In het proces daarover, dat zich al
maandenlang voor de tandraad in
Djakarta mei horten en stoten voort
sleept, zijn ontoelaatbare dingen ge
beurd. Om ..bruikbare" verklaringen
af te persen zijn getuigen mishandeld
op een barbaarse manier. Een ts er
overleden, anderen liggen in zieken
huizen, nog anderen zijn gemuil
korfd op vrije voeten gesteld.
Daarentegen zijn er onder de ge
tuigen A charge een aantal van zeer
verdacht allooi, die elkaar of zich zelf
herhaaldelijk tegenspreken en die
telkens aankomen met nieuwe be
schuldigingen. Zowel de Nederlandse
advocaat als de Indonesische advo
cate der verdachten heeft zich ge
noopt gezien het werk neer te leg
gen.
Het verzoek, een Engelse advocaat
te laten optreden, is in strijd met de
Indonesische wet geweigerd.
Kortom, de sterke Indruk bestaat,
dat men in Djakarta tot iedere prijs
'wil „bewijzen" of althans de sterke
schijn wekken, dat Nederlanders
-- als Jungschlager, Schmidt, e.a.
het werk van Westerling hebben
voortgezet.
Vandaar het scherpe conflict dat
vorige week ontstond tussen de
„djaksa" en mevrouw Bouman. de
advocate van verdachten.
Bij het verhoor van Soetoko, een
officier die Westeriings aanval op
Bandoeng van Januari 1950 heeft be
streden, poogde de „djaksa" het een
voudig als een vaststaand feit voor
te stellen alsof er verband bestond
tussen bedoelde aanval en de actie
van een geheime Nederlandse organi
satie (NIGO) waarin Jungschlager en
Schmidt een rol gespeeld zouden heb
ben, doch waarvan het bestaan
nog bewezen moet worden.
Deze poging om als vaststaand feit
voor te stellen wat men graag bewij
zen zou, maar wat men tot dusver met
bewijzen kon. bracht mevr. Bou
man ertoe, uit protest de rechtszaal
te verlaten. Een moedige daad. die
ook wel indruk zal maken in de In
donesische kringen waar men betere
rechtsopvattingen huldigt dan tot
dusver in de Landraad te Djakarta
aan bod zijn geweest.
(Van onze parlementsredactie)
Ongeveer 30.000 emigranten ver
laten dit jaar Nederland, zo schatten
deskundigen. Vorig jaar bedroeg het
aantal bijna 35.000,
Het aantal Austraiië-gangers steeg
sinds 1954 van 10.906 tot rond 15.000
in dit jaar en waarschijnlijk ook
volgend jaar. De voorkeur voor
Australië gaat ten koste van de in
teresse voor Canada.
Naar dit laatste land gaan dit jaar
ongeveer 7000 Nederlanders tegen
bijna 16.000 vorig Jaar en zelfs ruim
20.000 in 1953,
Het ziin grote mensen, deze Van
Teakes, héél grote mensen met bij
zonder fyne doktershanden, ze zyn
gevoelig, maar laten het zo weinig
mogelijk blijken, ze zijn keihard in
hun smart en wraak en woede, ze
zyn zwijgzaam, trouw en edelmoedig.
Ze handelen naar maatstaven, die
buiten de bevatting der Brabantse
dagloners en boertjes liggen ze
zyn in al hun uitingen het"tegendeel
van wat eigen is aan de gewone
kleine man die Coolen zo levend op
papier kan setten, in al zyn sorg.
zwakheid en kinderlijk geloven.
Voor deze scherpe tegenstelling had
cie schry ver dat andere volk ncdig.
het volk uit het land van meren en
weiden en geweldige wolkenluchten,
het volk dat „goeie!" zegt als een
vnend na lange tyd terugkeert naar
het huis der vaderen en niets meer.
En door het tegenover elkaar
zetten van geromantiseerde Frie
zen en het realistisch waargeno
men volk van de Brabantse
rivierkant ontstond een spanning
als tussen droom en werkeiyk
heid.
De werkeiykheid: gewone mensen,
die lijden aan angst, kleingelovigheid,
armoede, ziekte en met vallen en op
staan het einde halen.
De droom: ongewone mensen, die
heersen, hun leed verborgen houden,
baas zijn over hun angst, leven naar
eigen maatstaven en in al hun daden
traditie en sleur trotseren.
Prof. tnr. B. V. A. Röling en prof
dr. W. Banning. Nederland'
Plaats en roepiilg te midden der
natiën, uitg. De Tijdstroom
Lochem.
Smaakvol zijn de redevoeringen
uitgegeven, die de hoogleraren Ró-
ling en Eanning voor een cursus te
Bai'chem hebben gehouden, onder
de titel: Nederland, plaats en roe
ping te midden der natiën. Die
titel is echter enigszins misleidend.
Prof. Röling heeft immers een zeer
lezenswaardige terukblik op tien Jaar
Verenigde Naties gegeven, zonder
daarbij in het bijzonder de plaats
van Nederland aan de orde te stel
len. Prof. Banning komt tot een ne
gatieve conclusie. Een speciale roe
ping op het terrein van de interna
tionale politiek en het internatio
naal recht, zoals Van Vollenhove
dat zag. acht hij niet aanwezig Ne
derlands taak en roeping acht hij
in de eerste plaats gelegen in d.e
opdracht de geduldige arbeid aan
de geestelijke grondslagen van ons
volksleven voort te zetten. Het komt
ons voor,» dat deze roeping er een
is van alle tijden en de lezer die
een op de huidige situatie in het
bijzonder toegespitst antwoord had
verwacht, niet geheel zal bevredigen.
Anderlecht te Brussel onderhan
delt met het Londense Arsenal voor
het spelen van een voetbalwedstrijd
in de naaste toekomst te Brussel
Gina Lollobrigida en Vittorio
Gassmann in „De mooiste vrouw
van de wereld.
Zijn verhalen dragen de geur der
romantiek, maar land en volk staan
levensecht voor onze ogen.
Ze vertellen over mensen, groot en
vertekend als de schaduwen die by
volle maan naast ons voortwandelen,
maar keren trouwhartig terug naar
de rivier, die we kennen, en de veer
man, die bang is voor het kruien van
het ijs, en de boer, die zyn doods
angst niet meester kan worden.
En wat ervan achterblijft is vooral
het beeld van deze kleine, gewone
mensen, het beeld van deze aarde,
zyn rivier, zijn hofsteden, zyn dor
pen.
Mijn oordeel? Een onbegrijpelijk
lage prijs voor zoveel boeiende ver-
kalen. Een uitgeversprestatie van de
eerste rang, waarmee het goede boek
binnen het bereik van ook de smal
ste beurs is gekomen.
Ik hoop, dat de enorme oplage bin
nen enkele weken uitverkocht zal
zijn.
Daar is alle kans op - en dat is
een best ding voor letterlievend
Nederland. AGE SCHEFFER
Antoon Coolen Omnibus, Uit
gave N.V. De Arbeiderspers, Am
sterdam 1955. Prijs f3,75.
In de film. ,pe mooiste vrouw van
de wereld" (La donna pill bella del
mortdoj toont zeechternog iets
ahderjsHe fainheVdm alleen spelen,
viant niet alleen is zij een voortref fe-
lijkè'cabaretzangeres, ze geeft boven
dien een aria uit „Tasca" ten beste
die althans in de film zeer overtui
gend klinkt.
De film zelf is een kruising van
een revue-, een operette- en een
operafilm, met alle kleur en alle on
wezenlijkheid daaraan verbonden.
Een arm meisje ontmoet in het begin
van haar loopbaan een echte Rus
sische prins, die haar op een ogenblik
dat het haar erg slecht gaat. helpt.
Het resultaat is een „eeuwige" lief
de van haar kant, en hy is ook lang
niet onverschillig. Maar de eerste
ontmoeting leidt niet tot de verwach
te resultaten.
De prins verdwijnt uit haar leven,
maar zy biyft steeds aan hem den
ken, terwijl ze langzamerhand van
het een bi het ander verzeilt: ze
neemt zangles (de leraar wordt
prompt verüefd en prompt afgewe
zen), ze gaat naar Parijs en heeft
succes in een cabaret (iedereen ver
liefd, allemaal afgewezen).
zy duelleert met een rivale-in-de-
kunst die zy belacheüjk maakt (vele
verliefden, enz.), wordt geëngageerd
in een revue en is dan ai „de mooi
ste vrouw van de wereld".
Op dat ogenblik komt haar prins
weer op de proppen, die intussen
toch niet met de Baltische prinses
getrouwd is die voor hem bestemd
was, en nu gebeurt er iets heel le
lijks. De prins laat zich in een dol
le bui verleiden er zijn mooiste paard
tegen een hele renstal om te ver
wedden, dat hij de schone Lina
(<Lw.z. Gina) zal verleiden.
Tenor gedood
Dit lukt tamelijk vlug, maar zij
komt achter de weddenschap en
dan is het weer mis. Zij verdwijnt
V
uit het cabaretleven om na een aan
tal lessen van een beroemde tenor
op te duiken als operazangeres
Deze tenor wordt, zoals te ver
wachten valt, ook verüefd op haar,
maar dan komt de prins wéér te
voorschijn.
Een „dramatische" scène volgt:
zy verwyt hem de paardenwedden-
scüap en kondigt meteen haar ver
loving met de tenor aan.
Prins verdwijnt woedend. Tenor
wordt bij de laatste akte van Tosca
niet toneelmatig maar écht dood
geschoten en Lina verdenkt de prins,
doch laat niets los.
Succes van de beroemde operaster
in alle grote steden ter wereld ge
volgd door een invitatie van de
Tsaar aller Russen. Nieuwe ontmoe
ting met de prins, die ten opzichte
van de moord van de prins geen
kwaad weet.
Gina Lina gaat Tosca zingen.
Dit heeft ze na de moord op de te
nor steeds geweigerd Bij de laatste
akte valt de dirigent, haar eerste
leermeester, flauw en hij bekent,
dat hij de tenor heeft laten dood
schieten van een galerijtje op het
toneel af. Prins en operaster vallen
elkaar in de armen.
Het gegeven is, goed beschouwd,
zo sentimenteel en drakerig als men
zich maar kan wensen, maar Gina
Lollobrigida komt zeer gedecolleteerd
en dikwijls nog iets meer ontkleed
in kleurige kledij voortdurend om
de hoek giuren en, heus, ze is erg
mooi en ze zingt erg aardig, soms
zelfs gevoelig.
Wat dat betreft is het vermaak
dus niet van de lucht, waarbij nog
komt dat Vittorio Gassmann, die voor
prins Sergio speelt, naar ik rreen
ook wei een knappe man is en dat
de hele film allerliefst is aange
kleed.
Niemand, die deze film gaat kij
ken, kan beweren, dat hij geen waar
voor zijn geld krijgt: zang, dans en
rolijkhcid, een tikje droefenis, dat
gauw. wegebt, een moord, die gauw
vergeten is, een paar vechtende da
mes. En een duel van dezelfde da
mes, waarin Gina toont, dat ze be
halve fietsen, dansen en zingen ook
nog een beetje schermen kan.
Dat doet ze dan ook, een beetje
lang, in een revue-kostuum, ter af
wisseling van de enorme hoeveelheid
sleepjaponnen, die ze in de rest van
de film draagt.
Zodat, alles bij elkaar genomen,
men alle gelegenheid heeft om te be
oordelen of de beroemde „ambassa
drice van Italië", zoals Gina Lollo
brigida in de wandeling genoemd
wordt, werkelijk zo mooi, charmant,
talentvol, hartveroverend en zange
rig is als van haar wordt verteld.
R. BLIJSTRA
Advertentie I.M.
Ppb'ltoK* N«dtHfltid» Gro»»nf>ofr«
NEEM PER MAN
DRIEKWART KAN
DEZE KLEINE NERO ts de
held van het dorp Ceres in
Italië, Hij joeg achter een vos
aan, raakte in een tien meter
diep hol en kon er met meer
uitZijn baasje, de tienjarige
Giancarlo Garbolino, alarmeer
de de buurt en zes dagen lang
werd er door alle omwonenden
in ploegen gegraven om het
dier vrij te krijgen.
Er kwam zelfs een bulldozer
aan te pas. Toert men Nero
toen nog niet bereikt had, hield
men op, omdat een dierenarts
verklaarde dat hij na zes da
gen zeker zou zijn overleden.
Maar wat de mensen niet kon
den, deed Nero zélf. Hij groef
zich in drie dagen uit, sleepte
zich uitgeput naar Giancarlo's
huis en dronk dankbaar een
schotel melk voordat hij ging
slapen. De buren waren zo blij,
dat zij de straat voor dit dap
pere hondje versierden!
Van de Raad van Arbeid Kreeg ik
bericht, dat ik geen recht heb op
weduwenrente omdat mijn man 59
jaar oud was toen wij trouwden Het
was mijn tweede huwelijk Mijn zoon
uit dit huwelijk heeft wei een wezen
rente gekregen n P. t-e W
I ANTWOORD: De weduwe heett
recht op een rente als zij 60 jaar
I is. De rente wordt echter met toe
gekend ais de man ouder was -1an
59 jaar toen het huwelijk werd ge
sloten, De wezenrente wordt uit-
j gekeerd voor kinderen beneden
I de 16 jaar ais de vader was ver-
i zekerd.
Ik heb een winkelhuis, waarvan Ik
het bovengedeelte zelf bewoon. De
winkel met achterkamer en keuken
heb ik aan een bedrijf verhuurd,
i Kan ik voor dit gedeelte vijf procent
huurverhoging tn rekening brengen?
J M te Z.
ANTWOORD: Huurverhoging
voor bedrijfsruimte kan slechts
tot stand komen door een nieuwe
overeenkomst. Huurder en ver
huurder moeten het dus eens
worden over de verhoging die
dan maximaal vijf procent mag
bedragen.
Hoe groot is het maximum-bedrag,
dat vrij van successierechten bij tes
tament kan worden vermaakt aan
een inwonende hulp in de huishou
ding? v D te D
ANTWOORD: Aan werknemers,
die ten minste twee jaar krach
tens arbeidsovereenkomst in
dienst van de erflater zijn ge
weest en vijftig jaar of ouder
zijn. mag vrij - van successie
rechten worden vermaakt:
een bedrag van f 1.50 per week
voor leder jaai dat de dienst
betrekking langer dan twee jaar
heeft geduurd met een minimum
van f 5.— per week en een maxi
mum van ƒ30.-- per week
Is de werknemer jonger dan
vijftig Jaar dan mag de helft
van deze bedragen worden ge
schonken
Mijn zoon van 19 jaai studeert op
de MTS en is nu aan zijn praktijk
jaar begonnen Hij werkt eerst enkele
maanden in overheidsdienst en gaat
dan in een andere plaats werken, waar
hij een pension moet betalen Krijg ik
nog kinderaftrek voot hem als hij
eigen inkomsten heeft? L. K. te N.
ANTWOORD- Kinderaftrek
wordt gegeven als u de kosten
van opleiding en opvoeding gro
tendeels zelf draagt Indien uw
zoon zelf inkomsten heeft, moet
u dus nagaan of nog van gro
tendeels kan worden gesproken.
Is dit niet het geval dan kunt
u een verzoek indienen tot aftrek
wegens buitengewone lasten,
want uw zoon zal waarschijnlijk
niet In staat zijn geheel voor
zich zelf te zorgen
Een ongehuwde vrouw, wonende in
Zwolle, heeft een inkomen van
100.— per maand Heeft zij mi ook
recht op een uitkering krachtens de
Noodwet-Drees' v O te Apeldoorn
ANTWOORD: Zil komt in
aanmerking voor een uitkering
van ƒ4.— per maand
