Steeds meer mannen wiebelen
nerveus op hun stoelen!
'Perfectie de vi jand
van het goede'
us ti mm
m m mm*
mm mm
m m m m
i mmm m
mm
m mm
li m m
Socialistisch commentaar radio-iuisteraars
Moderne jongelui trouwen
weer in ouderwetse' sti
m
Wilde' fuiven hoeven
niet woest te zijn
Moet Julia weg??
r.
s
Geen heisa9
toch heisa
Ons bedrukt
kar toen t je
JggLZgg?./OLK_ZATERDAG 5 NOVEMBER 1955
O Het nieuwe jaar nadert ras. Normaal is dat nieuwe
ffV" hf omr°epvak niet meer dan een gelegenheid
tot het plegen van wat gelegenheidsuitzendingen. Zie
M echter: met het voortschrijden van het laatste kwartaal-
gaan steeds meer mannen uit radio-, tv- en aan
verwante bedrijven nerveus wiebelen op hun stoelen De
oorzaak: de komst van het televisie-kijkgeld, de daar
in aan verbonden verplichte registratie van tv-ontvangers
én... het cijfer dat PTT vóór eind Januari over het
O aantal ontvangers in Nederland zal publiceren.
Dat. cijfer! Niemand weet ook maar bij benadering
hoe hoog het zal zijn. Maar de overtuiging van alle inge-
wijden is: hoog. De laagste schattingen liggen op het
Lf ogenblik rond de 40.000, de hoogste rond de 75.000.
Ontvangers! Vier kijkers mag- men één ontvanger toe-
P bedelen. Dat maakt een potentieel van 300.000 kijkers.
Het is alleen al deze mogelijkheid van 300.000 tv-kijkers
en de wetenschap dat het er in elk geval niet minder
dan 200.000 zullen zijn, die de nervositeit veroorzaken.
Lp Bij de radiomannen. Omdat ze zich gaan realiseren,
X-> dat vrij snel de televisie een geduchte concurrent van
de geluidsomroep gaat worden, én... een concurrent
waartegen met betere, beste en allerbeste radiopro-
gramma's nauwelijks iets valt uit te richten.
Bij de televisiemannen. Omdat ze zich steeds meer bewust
worden van de erwrmiteit van hun beroep, omdat ze zich rea
liseren dat ze met elk televisiespelletje of televisiedrama op
één Dinsdagavond mt^r publiek hebben dan een goed toneel
gezelschap met een successtuk in een heel seizoen.
Bij de reclamemannen. Omdat ze in de televisie van
hun standpunt uit terecht! een publiciteitsmedium zien,
dat zijn weerga niet kent.
TV in Amerika
Amerika in Moskou
Fidelio
BBC vroeger
door
Vechter
20 betekenisvol mogelijk te doen zijn.
De bruidsparen kleden zich beter en komen met nieren in ^smjdjegen neni hpop, dat d0
veel meer familieleden en vrienden naar het stad- iyk<m me nuchterder dan heer Van Oost de juiste ver
huis dan een jaar of wat geleden. Er is een alge- hun oudera warenj^heb- klaring weei^de Jonge-,
mene verschuiving van het kosteloos trouwen naar verzet. W5 heel grote betekenis aan
de betaalde huwelijksvoltrekking en van de tweede
naar de eerste klasse.
ëO
Hoogst merkivaardig
Sportiviteit
Margaret
„Tegen elkaar op"
Haagse directeuren hebben gelijk, maar,..
RjP^j^mN
MAAR ALLEEN
JE EEN
VASTE BAAN j
[ZOEKT BJJ DE/
KTRMTj
-if
JULiA/
LiERSTÏÏ,WIL\
JE MET ME
TROUWEN
uitzending van „Fidelio" een der
grote radio-gebeurtenissen van dit
grote radiogebeurtenissen van dit
jaar noemen.
Steeds enormer worden de bedra
gen, die Amerikaanse maatschappijen
m amusements-teievisie-programma's
stoppen. Tot welke voor onze ver
houdingen ridicule contracten dit
kan leiden, lazen we vorige week in
„Time". Ed Sullivan, een der bekend
ste „producers" van een televisie
programma, heeft pas van een der
maatschappijen een zevenjarig con
tract gekregen. Sullivan zal in die
zeven jaar per jaar S 176.000 ontvan
gen of wel ongeveer 700.000,— En
na die zeven jaar? Daarna heeft Sul
livan nog eens gedurende dertien jaar
recht op $100.000 per jaar (circa
ƒ380.000) op voorwaarde, dat hy in
die dertien jaar geen televisiepro
gramma's zal maken voor concur
renten van zijn huidige maatschappij
(CBS). En wist u, dat alle grote
tv-shows in Amerika (de „specta-
kels") reeds in kleuren worden uit
gezonden?
En u mag het geloven of niet,
maar de heer Valentina Sjarojewa
heeft het zelf gezegd en hy is direc
teur van de Centrale Televisie Studio
der Unie van Sowjetrepublieken. Hij
zei: „De Amerikaanse nieuwsjour-
naals blijken by onze kijkers zeer.
populair te zijn. We zullen doorgaan
Amerikaanse journaals te vertonen.
Dat leert onze mensen wat meer
over gebruiken en gewoonten in
andere landen
Voor de geluidsradio is het pro
bleem nog niet acuut. Maar toch:
wanneer een zeer populair program
ma mag rekenen op twee millioen
luisteraars (volgens het opinie-onder
zoek van het Centraal Bureau van
de Statistiek) en er zijn 200.000 lie
den die van dat programma wegge
zogen worden door dè televisie, dan
is dat een verlies van 10 procent. Bij
minder populaire programma's wordt
dit verliespercentage voor de geluids
radio veel groter. Dit zijn we we
ten het héél grove cijfers. Maar
ze flitsen ook door de hoofden der
geluidsmannen. We menen te we
ten, dat enkele dier mannen zich over
de situatie reeds danig beraden heb
ben.
De televisie neemt de zaken steeds
ernstiger In de toneelsector is men
fel ten strijde getrokken tegen de
geest van .,'t Is toch maar voor één
keer". De regisseurs worden bij de dag
veeleisender en slechte rolkennis
een jaar geleden nog schering en in
slag komt practisch niet meer voor.
De strijd om de reclame in de tele
visie woedt vooralsnog voornamelijk
achter de schermen. Maar hij woedt!
De tegenstanders van reeïame-in-de-
tv nemen het streven van de recla
memakers zeer ernstig, ze zijn zich
er terdege van bewust, dat achter de
reclameheren een grote politieke en
financiële macht staat. Ongetwijfeld
zuilen wc er binnenkort meer van
horen!
Nederlandse operaliefhebbers moe
ten Zondagmiddag naar de Avro
luisteren. Zaterdagavond wordt na
melijk met grote staatsie het ge
bouw van de Weense Staatsopera
weer in gebruik genomen. Opge
voerd wordt Ludwig van Beethovens
„Fidelio". De Avro heeft Zaterdag
avond een lijn met Wenen, maakt
van „Fidelio" opnamen, zendt die
Zondagmiddag uit. We mogen deze
Het Nederlandse programma van
de BBC is vervroegd. Het werd door
in de avond optredende storingen
te slecht van kwaliteit. Het gaat nu
de lucht in van kwart voor zes tot
kwart over zes Nederlandse tijd.
Golflengten: 224 en 48.78 meter.
(Van onze sehaakredacteur. dr, Max Euwe)
Aan onze nederlaag tegen Oostenrijk is nog wel het een en ander toe te
voegen. Onze iopborden waren niet op hun best en de staartspelers hebben
gefaald, de goede niet te na gesproken. Dit laatste geeft te denken. Drijft
de goede naam van het Nederlandse schaakteam uitsluitend op het groepje
internationale meesters, waardoor een onvolledige ploeg tegen een gelijk
waardige partner een zekere nederlaag tegemoet gaat?
Dc5e5; 16. Lg5—14, De5—h5; 17.
h2h3.
Nu is de zwarte dame in zodanige
moeilijkheden geraakt, dat zwart tot
een stukoffer besluit.
17. ...Pd7—05: 18. g3—g4, Pf6xg4;
19, h3xg4, Lc8xg4; 20. g2—f31 Alles
op zijn sterkst.
20. ...Lg4h3; 21. Fc3xe4, Pc5xe4;
22. 13 xe4, Dh5g4.
Een tempoverlies, dat door wit op
voortreffelijke wijze wordt uitgebuit.
23. Pc2—e3, Dg4—h5; 24. Lg2xh3,
Dh5xh3; 25. Dd2—d7.
Nu krijgt wit nog aanval ook. Het
einde schijnt nabij.
25. ...f7—f5: 26. Tfl—f3, Dh3—h4;
27. Dd7xb7. f5 x e428. Lf4—g3, Dh4
g5; 29. Db7f71. Kg8—h8; 30. Tdl
d7, TeSg8.
Voorlopig is het inderdaad zo. maar
er is goede hoop, dat over een aantal
jaren de ai te strenge distributie van
topspelers tot het verleden zal be
horen. Ook dat heeft de ongelukkige
wedstrijd tegen Oostenrijk geleerd.
De invallers faalden door slechte
indeling van de tijd, door de hoge
eisen aan zich zelf en aan de positie
gesteld door een vaak subjectieve keu
ze der zetten e.d., allemaal dingen, die
wijzen op een gemis aan routine,
welke tekortkoming van alle in aan
merking komende het gemakkelijkst
te ondervangen is.
Ter illustratie van het bovenstaan
de volgt hier de partij aan het acht
ste bord. welke door de Nederlander
volgens de regelen der kunst wordt
behandeld. Voortdurend drukkend op
de stelling van de tegenpartij, dwingt
hij deze ten slotte tot een incorrect
stukoffer, dat op talloze manieren te
weerleggen is.
De witspeier zoekt echter naar de
sterkste weerlegging, die hij ook
vindt, maar waardoor hij zoveel tijd
verliest, dat hij enkele zetten later in
nijpende tijdnood faalt en aldus een
bevestiging ervaart van het gezegde:
„Het perfecte is de vijand van het
pnprtp"
Wit: Dr. J. Visser
Zwart: Dr. F. Winiwarter
Konmgsindisch
1. Pgl—f3, Pg8f6; 2. g2g3, g7—
g6; 3. Lflg2, Lf8g7; 4. d2—d4,
0—0; 5. c2c4, d7—d6; 6. Pbl—c3,
Pb8d7; 7. Lel—f4.
Een speciaal door de witspeier uit
gewerkt systeem. De bedoeling is het
belangrijke e7—e5 zo lang mogelijk
te verhinderen.
7. ...c7c6: 8. Ddld2, Tf8—e8;
9. Tal—dl, Dd8a5: 10. 0—0, e7—«5.
Nu heeft zwart zijn voorlopig doel
toch bereikt, maar niet onder de
meest gunstige omstandigheden, zo
als het vervolg leert.
11 d4xe5, d6xe5; 12. Lf8—g5!
Bindt Pd7 aan zijn piaats, daar
bijv 12. ...Pb6 faalt op 13. Lf6:. Lf6:;
14. Fe4!, Dd2:; 15. Pf6;t enz.
12. ...Da5cS; 13. b2—b3, e5—e4.
Zwart is om behoorlijke zetten ver
legen.
14. Pf3—el. a7—a5; 15. Pel—c2,
Ais wit nu het voor de hand lig-
g,*nue 31. Df4! vindt, is de model
prestatie compleet en kan zwart het
weldra opgeven.
31. Tf3fl? Een ongelofelijke blun
der.
31. ..2Dg5xg3t; 32. Pe3—g2. Ta8—
f8. Nu staat natuurlijk zwart beter.
33. Df7e6, TfSxflt: 34. Kglxfl,
Tg8X8t; 35. Td7f7, Ti8xf7, 36
De6 x f7, Dg3e5; 37. Df7—d7?
37. Db7 gaf nog enige remisekansen.
37. ...De5—f5t: 38. Dd7xf5. g6xf5
en zwart won met zijn pluspion.
In het gebouw van de Verenigde
Naties in New York heb ik Van
Heuven Goedhart in actie gezien
voor zijn vluchtelingen.
Niet m de grote ronde vergaderzaal,
waar de afgevaardigden van alleran-
gesloten landen bijeen zitten en
waaruit het trage en dunne geld-
stroompje ontspringt, dat volstrekt
onvoldoende is om de Hoge Commis
saris voor het Vluchtelingenvraag
stuk in staat te stellen, zijn zware
taak te verrichten.
Neen. het was in een hoekje van
de hal, rondom een tafeltje. Van
Heuven Goedhart had verscheidene
afspraken op zijn
agenda staan, maar
toen hij hoorde, dat
er een gezelschap
journalisten uit ver
schillende Europese
landen in het gebouw was. liet hij
zich de kans om zijn vluchtelingen
zaak te bepleiten, niet ontnemen.
Tussen twee afspraken m wrong hij
een ontmoeting met de journalis
ten in de hal rondom dat tafeltje
En hij vertelde, zoals hij dat ein
deloos' veie malen al gedaan heeft
en wie weet hoe vaak nog zal doen.
Hij vertelde van de nood der vluch
telingen. van de moeilijkheden,
waarmee hij te worstelen heeft en
hij drukte de pers haar pochten
jegens deze ongelukkige slachtof
fers op het hart.
Van Heuven Goedhart vecht voor
zijn vluchtelingen. Hij vecht en
bedelt, hartstochtelijk en onver
moeibaar. Ieder jaar pleit hij bij
de Verenigde Naties, die hem met
deze taak belast hebben. Hij pleit
altijd voor meer geld. Niet voor
véél geld. Wat hij nodig heeft is,
omgeslagen over alle leden van de
wereldorganisatie van volken, een
grijpstuiver. Maar hij krijgt altijd te
weinig.
Het Nederlandse volk heeft hem
eens gelukkig gemaakt met de één-
uur-ioonactie. Het was een voorbeeld
en Van Heuven Goedhart spreekt er
over met iedereen, die hij bij de jas
kan grijpen. Hij sprak er ook over
met de journalisten in de hal van
het gebouw der Verenigde Naties.
Maar het is bij dat ene voorbeeld
gebleven.
Onder deze omstandigheden is het
moeilijk door te zetten en met moe
deloos te worden. Hij zet door en als
hij al eens door moedeloosheid wordt
beslopen, dan laat hij daarvan toch
niet blijken. Want wat zijn ten slotte
zijn moeilijkheden vergeleken met
die der moedelozen in de vluchtelin
genkampen.
Deze week stond in de krant, dat
Van Heuven Goedhart de Wateler-
vredesprijs heeft gekregen. Deze prijs
wordt het ene jaar aan een Neder
lander. het andere jaar aan een bui
tenlander toegekend. Dit jaar is de
keuze gevallen op een vechtjas.
Wie Van Heuven Goedhart wel
eens heeft gadegeslagen bij zijn ge
vecht, zoals ik in de hal van het ge
bouw der Verenigde Naties, zal be
amen, dat de keuze juist is geweest.
Ik verheug er mij over, ook omdat
Van Heuven Goedhart een partij
genoot van mij is, al geef ik toe, dat
dat er niets mee te maken heeft.
(Nadat ik dit commentaar ter zet
terij had gebracht, kwam het bericht
dat het bureau van de Hoge Com
missaris voor de vluchtelingen de
Nobelprijs voor de vrede heeft ge
kregen. Dit is een onderscheiding die
ae Wateler-vredesprijs natuurlijk ver
te boven gaat. Het is de noogste
erkenning die Van Heuven Goedhart
voor zijn vredeswerk zou kunnen
krijgen. Hy zal met de besteding van
het geld ongetwijfeld wel raad weten.
Ook met deze prijs mijn gelukwen
sen).
Tot vanavond om
kwart over negen.
T)£ HEER C. J. VAN OOST, hoofd van de Burger- proef gesteld door de grote per stuk kestenvoor zon
J crisis, de ookomst van las- Klem ritje, zei men op een
Ujke Stand te Rotterdam, zegt het zo: „Ik zie cisme en nationaai-sociaits- dorpssecretarie
een duidelijk toenemende neiging om het huwelijk me en de Wereldoorlog IL 't is iets om er ang_en
e 7. ÏM VinHprpn T.vcnmpn n
Zijn kinderen zwaaien niet diep over na te denken. Doe
meer zo uitdagend met ba- dat maar eens. Perspecfivia-
Onze ambtenaren sluiten
zich aan by de behoefte aan
meer decorum. Ze gaan, in
het zwart gekleed en we
stellen ook hogere eisen aan
de trouwspeeches. We doen
ons best niet meer dan drie
of vier paren tegelijk te trou
wen, zelfs op de dagen met
honderd of meer bruidsparen.
De mens leeft ln momen
ten. Men herinnert zich geen
bepaalde levensperiode in zijn
geheel, maar de grote ogen
blikken in dat tijdvak. De
huwelijksplechtigheid is een
moment om vast te houden.
Vandaar ook het filmen of
fotograferen in ce trouwka
mers, tegenwoordig steeds
meer gebruikelijk. Het kan
zelfs wel eens hinderlijk zijn,
omdat de aandacht wordt af
geleid."
Wat de heer Van Oost van
collega's in andere steden
heeft gehoord, bevestigt zijn
indruk, dat de drang naar
meer stiil en staatsie een
landelijk verschijnsel is. Het
heeft vermoedelijk iets met ik, niet zoveel minder „mo
de gestegen welvaart te ma- dern" kan zijn dan die van
De standsverschillen zijn de trouwdag hechten en dit
vervaagd, de tegenstellingen zo duidelijk, feestelijk en
tussen rijk en arm minder plechtig mogelijk willen doen
schrijnend. Het kosteloos blijken, met volle insteni-
trouwen is voor velen geen ming van hun verheugde
noodzaak meer In sommige ouders.
dorpen trouwt al bijna me- ook van de vaders en moe-
£ea"pHchteP) „kosteloze ders. die zelf te voet of met
dag".
Ik vind het een bijzonder
merkwaardig verschijnsel,
dat men feestelijker, plechti
ger en duurder gaat trouwen
in een maatschappij, die in
vele opzichten toch beslist
minder bekrompen, minder
„burgerlijk" is geworden. In
sommige gevallen doet men
het naar mijn smaak zelfs
al te duur en te deftig.
„Mensen die op nog geen
honderd meter van het raad
huis wonen, komen aanzet
ten met een stoet van auto's,
die dertig of veertig gulden
de tram „het boterbriefje
hebben gehaaid," demonstra
tief kaal en kosteloos
B. BRUINS
Zou die zwemster
Nel maar niet liever
ophouden met de
sportbeoefening, als
ze niet eens tegen haar ver
lies kan? Laat andeis de
KNZB haar maar eens een
poosje schorsen.
A. SFIJKSTRA
Roordahuizen 85
Ik dacht dat de
democratie langza
merhand genoeg ge
vorderd was om
kleinzielige vertoningen als
het afgeketste huwelijk tus
sen Margaret en Peter Town-
send overbodig te maken.
Het valt me tegen, dat de
Prinses niet het goede voor
beeld van haar oom, de her
tog van Windsor, heeft ge
volgd. die er zelfs de ko
ningskroon voor liet schie
ten. En dat alleen vanwege
het sprookje van het zoge
naamde adellijke bloed!
LOES SCHIPPERS
Arnhem.
(In hoeverre inderdaad de
religieuze bezioaren tegen een
huwelijk met een gescheiden
man bij Margaret hébben
meegespeeld staat ons als
buitenstaander niet ter be
oordeling. Red. HVV.)
Jaap.
Die ouders zijn over het
algemeen wat zuiniger ge
trouwd dan hun kinderen het
hebben gedaan of willen doen,
maar bijzonder sterk waren
ken, maar zeker ook met ver
anderde opvattingen.
Nu zijn er natuurlijk nog
vrij grote plaatselijke ver
schillen. Ik sprak met een de verschillen toch niet, be
gemeentesecretaris, die bin- haive by één groep.
nen een betrekkelijk klein
aantal jaren achtereenvol- M t enig voorbehoud, een
gens m Heerenveen, De Lem- omschrijving is
mer en Bameveld ambte- Sfe7^0Ug^k,°^u hrt de
ter secretarie was ge- groep van de jonge socialis-
Tn or tische intellectuelen (en zij
heil weteig drukte 'ran ge-
maakt"; de mensen hadden SU wme„ noemen
er geen bezwaar tegen, dat &eleaen wluen n0C!T!en'
men daar soms zes paren r»
tegelijk trouwde. In De item- Weg burgerlijkheid
mer liep het hele dorp bij p 1
een huwelijk uit. In Barne- Het was de tijd van „de
veld „trouwde men tegen el- nieuwe mens", die een eigen
kaar op", het kon niet duur
genoeg zijn. levensstijl zocht en met alle
In verschillende plaatsen „burgerlijkheid" wou bre-
heeft men de laatste jaren ken. „Heisa" bij het huvve-
voor de huwelijksvoltrckkin- ujk was bur£-er!ijk, daar had
gen een ambtstoga aange-
schaft, ook al weer om tege- J® raee afgedaan, het was
moet te komen aan de wens bovendien „zonde van het
naar grotere plechtigheid. eeid." (Je mocht het aller-
b.r5e,l»s,e „„„I
bovendien erg gemakkelijk; je eigenlijk niet eens in de
hoeft niet telkens een zwart mond nemen),
pak aan te trekken)-
De vaders en moeders van Dat werd dus trouwen op
de Jonge echtparen in Jaaps een koopje, want bij het zoe-
moderne kennissenkring heb- ken naar de nieuwe levens
ben er destijds niets aan ge- stijl was er nog geen jong-
daan, zegt hij. socialistisch huwelijkscere-
monieel uitgevonden.
Wel, ik heb er eens naar Het verzet tegen, de bur-
geïnformeerd by de ouders gerlijkheid was m wezen vol-
van een kleine verzameling ^ttekt niet.
ij net soms tot een nieuw soort,
verloofden en Jonggehuwden bekrompenheid. De nieuwe
in mijn omgeving, die geloof mens werd zwaar op de
Ik heb onder mijn ken
nissen vrij veel moderne
jonge echtparen, die van
hun verloving en hun
trouwdag een feestelijke
gebeurtenis gemaakt heb
ben, méér geiijk aan die
van hun grootouders dan
aan verloving of „brui
loft" van hun ouders.
Deze vaders en moeders
hebben er destijds „niets
aan gedaan". Geen heisa,
geen ouwcrwetse plecht
statigheid dat had af
gedaan. Maar blijkbaar
niet voorgoed Want die
zogezegde heisa schijnt
in volle glorie algemeen
teruggekeerd te zijn. En,
zo lijkt het wel, tot ieders
genoegen.
Die terugkeer tot de
blijkbaar toch niet zin
loze oude vormen rond 'n
climax ln 's mensen leven
is voor Berius Bruins het
uitgangspunt geworden
van een vtrgelükend fi
losofietje over toen en nu.
Hij heeft gepraat met
mensen die op verschil
lende manieren veel met
huwelijken te maken krij
gen en is zo gekomen tot
enkele voorzichtige con
clusies over de wisselende
waarde, die ln de loop
van enkele tientallen
jaren de huwende jonge
mens aan deze grote stap
heeft toegekend en nu
toekent.
Natuurlijk is hij daar
over binnen het bestek
van één artikel niet uit
gepraat. In volgende
„Perspectieven" gaat hij
er nog over door, wat
echter beslist niet-wil zeg
gen, dat de lezers hem na
zijn eerste of tweede ar
tikel niet in de rede zou
den mogen vallen.
Integendeel. graag,
zodat het iets als een ge
sprek kan worden.
JAAP VAN DE MERWE
p-r,. De laatste tijd vcr-
schijnen m de pers
steeds meer artike
len die ouders waar
schuwen tegen „wilde" (dus
niet onder toezicht van de
school georganiseerde) fui
ven van hun kinderen. Ik zou
het zeer op prijs stellen in
dien u Hierover in „De
Moordkuil" de discussie wilde
openen. (Hij staat w ij d
open. Bed. Persp.i Het is per
slot van rekening een aan
gelegenheid die ons allemaal
aangaat.
dingen niet uit het oog ver
liezen:
1. Dit is naar mijn mening
geen verschijnsel dat type
rend is voor deze tijd. Vroe
ger hebben onze ouders ook
hun kinderen over deze din
gen gekapitteld. (Toen deden
ze het nog uit zichzelf, nu
moet er eerst een rector ver
ontwaardig in de pen klim
men).
2. Het grootste deel van
de fuiven is wél aardig, en
Toen ik de samenvatting
van het rondschrijven var» Üiv2?' i
de Haagse schooldirecteuren ®e'; s ongelooflijk gezellig.
las, heb ik mij even afge
vraagd: Is dat zo? Ik geloof
het wel. Helaas.
We moeten echter twee
Perspectiviaan Van de Heuvel heeft de banvloek der ver-
I velendheid over „Julia" uitgesproken. K. Voskuil heeft dit
I zonder (socialistisch.) commentaar naast zich neergelegd.
I maar de Perspectiefredactie, die de kreet van vriend v. d. H.
zag liggen, heeft deze instemmend in haar eigen, onaan
tastbare kolommen opgenomen.
„Inderdaad! Afgezaagd!" roept Perspectiviaan Spijkstra
I in Roordahuizen.
„Julia is een voorbeeld voor menig meisje! Blijven!"
I protesteert Perspectiviaanse H. Jager uit Rotterdam.
I „Ontzettend vervelend. Stoppen!" adviseert Roelie van
Eek te Groningen.
I „Hoe kan men zich daar nu aan ergeren? Doorgaan!"
I verbaast zich A. J. Wien, Wagemngen.
t „Geef ons inspecteur Wade en Popeye terug! Weg met
Julia!" smeekt Johan Peters, Purmerend,
Ons Salomo's oordeel: Projulianen volgen de strip in Het
Urije Volk zoals ze gewend zijn. Contrajulianen kunnen
■zonder gewetensbezwaar de speciaal voor Perspectief onl-
Iworpen aflevering in deze rubriek in zich opnemen en zijn
[dan voor de toekomst gerust over het lot van de aange-
vochten strip-sterren.
We waren met een man
of twintig, allemaal ongeveer
van dezelfde leeftijd, en we
hebben gedanst (bijzonder
netjes en ingetogen). We
hebben genoeg te drinken
gehad (géén jenever, wel
bowl waar goede wijn door
gemengd was, en niemand
is „zat" of bijzonder vrolijk
geweest).
Het licht is de hele avond
één gebleven, terwijl de
ouders van de jongeman, die
de fuif gaf. de hele avond
thuis zijn geweest, en zich
mét ons uitstekend geamu
seerd hebben. Om precies
12.45 was ik thuis.
„TE LAAT!" zullen som
mige mensen uitroepen.
„Néé!" zeg ik. Wanneer dit
niet te vaak gebeurt is het
niet zo erg. De latere zaken
man zal ook wel eens een
zakenconferentie hebben die
tot diep in de nacht duurt.
Ik 11 de excessen niet ont
kennen, ze bestaan maar
het is geen algemeenheid ge
worden.
EELKE JAGER,
Hugo de Grootplein 57
Eindhoven.
INTUSSEN.
)L(
QHVLUS 0E6D zyNOSCW tWCHT.
EN "TOEN HJl ZEU/EEÏOPENDEEd"^-.
ZAG H'J Ot I
EEN SCHHILtE I
OEHOE POeiEPOET RIEP. TO€H
SPR0N4 HET ter'JU Rü« ZAG
PAULut ,SfM weisje. dat
UVJ th££ LAD/EVA
EN AHÈ.M, AtS HET
WEI TE Vjyposric, 15
ZOU IK M)LA£>y OM
HAAR. HAND WILLEN
VERDOEKEN
O, BcOOEL JE tttT,
DE S.MOND,OUWE
SOK. OKB OKE,
WANNEgR. IS D£
Bt'JDE PAC
IK ZlB MEZELFAt
LAOy DESMONO
METEEN KNOFTje,
HA HA
SPRtKeND
op Mowey
LEEK.
WM AL
