ntr-m Als haar ineens niet meer 'wil', dan wordt het pas boeiend... Ieder in z n vak 'PAPOEA'S krijgen wél beloning' mssm gevangenis nooit geheel wate Jicht fe Spreemvenpraat 3. IS HET GEWOON OM IN DEZE TIJD TE RUIEN?' Ml J Frans kabinet ongedeerd door begroting heen eicling jonge bouwvakkers in gevaar? Visrokerij door brand verwoest wBmm Ontslag voor 200 man in NOP I BUITENBEWAKING BIJZONDER MOEILIJK Kamerlid stelt Ontvluchtingen in cijfers vragen over ontsnapping Heistelling valt om, man gedood Telegraaf-stunt bij gevangenis Scheveningen üiirp* DEN HAAG: S8EBEL Kapsel bij hemdjurk: POEF HET VRIJE VOLK ZATERDAG 3 AUGUSTUS 1957 PAGINA 3 MIIM PIF actief ZWITSERSE HORLOGES VRIJDAG tr/TAT ZEG JE op vragen als: VV -Juffrouw, is het gewoon om in deze tijd van het jaar te ruien?'... De baas zal het me wel niet kwalijk nemen, dat ik maar zeg, dat dat door allerlei omstandigheden kan worden veroorzaakt, die niets met de Lijd van het jaar hebben uit te staan. Je kunt toch moeilijk seggen: Dat zal ik 's even voor u gaan vragen! DONDERDAG ANNY IS GESLAAGD en ze loopt met haar rapport opge lucht door de zaak. Het belet haar niet om even later toch maar weer gauw in het afsprakenboek te gaan 'tellen hoeveel dames nog.'- Ze telt er een dozijn of misschien wel het dubbele, maar de dag blijft er even jong onder. v i mt-m; h -■>' JN" <\i 1 Het enig nog onbekende op deze dag is de uitdeling van de salariszakjes. Een beginnertje verdient 15,75 voor haar was sen, vegen en poetsen. Je kunt noch van het een noch van het ander dik worden, maar je staat ook nog maar aan het begin van een heel lange lad der. MARGREET KOCH Voor padvinders VERVOLG VAN PAG. J r— ■ik v jflÜËtok 1 't Was eeit mooi punt in Gelres heu velland en bij dat punt stond een res taurant en in dat restaurant werd twee oude mensen die ook eens 'n dagje uit wa ren en „graag wat thee wilden drinken meneer" voor een „potje" thee drie gul den en veertig cent berekendPieter schreef erover en ik kan er nu weer 'n verhaal aan toevoe gen„Er is in de provincie Utrecht een mooi punt en bi) dat punt staat een restaurant en in dat restau- £?n,t; £octl laten wij het de heer G. iv. uit Rotterdam maar laten ver tellen: Ik heb laatst een tocht meegemaakt van de invalidenvereniging. wij kre gen consumptiebonnen die goed wa ren voor een kop koffie, maar jcan- neer wij wat anders wilden, dan konden wij dat ook nemen. Bij de eerste uitspanning hadden we alle maal wel sin in een kopje troost, maar bij de tweede lustter. ik en een heleboel van mijn lotgenoten wel wat ander"- Dat was er niet bij, Pieter. De kelnebevalen: jCerst de bon op maken," Nu is dat op zich self niet zo ver schrikkelijk. Het bestuur heeft ons een prachtige tocht aangeboden en die mensen kunnen een gulden maar een keer uitgeven. Maar de menta liteit van sommigen: k waren eigenlijk allemaal maar arme sloebers, die moeten leven van invaliditeitsrente en wat bijsteun. Ondergetekende bestelde drie ijsjes maar die toerden niet gebracht. Ik ging dus op stap naar het buffet waar die bevroren dingen vandaan kwamen. Die ijs'es kostten 1£0 en ik had het geld net neergelegd toen er zich een ander mee bemoeide. De prijs werd plotseling verhoogd tot 2,40. Eerlijk Pieter, ik heb ze met d'r ijsjes laten zitten. En als wij beden ken dat zulke uitspanningen groot zijn geworden ook door de arbeiders, kunnen wij dit soort mensen missen cis kiespijn. Net is droevig maar waar." Pieter heeft ook wel eens van die verenigingstochten meegemaakt en dan was er vrij vaak nogal wat ge harrewar met de consumptiebonnen. Er stond koffie op en men wilde li monade drinken of er stond limonade op en men wilde pils hebben. In dit opzicht moet ik de kelners gelijk ge ven: „Je kunt krijgen wat er op je bon staat en verder niets.De ver warring zou anders te groot worden. De geschiedenis met dat plotseling lo dure ijsje is weer een van de nare dingetjes, die de klant zo irriteren. Had zo'n man maar beter op de prijs lijst moeten kijken? Akkoord, maar niet iedereen is gewend in restau rants en uitspanningen waar de meeste mensen toch maar een hoogst enkel keertje komen. Sen Pieter be kende, zeer bekwame kelner vertelde mij: „Wij begrijpen dat allemaal best. Je kijkt de mensen aan en weet dan zo ongeveer 1 wat ze kunnen en niet kunnen, y,anneer er dan een ijsje besteld wordt zou het al bijzon der onbehoorlijk zijn om maar meteen met het duurste glas aan te komen. Ik probeer de mensen zoveel mogelijk te helpen. En dan gaan ze weg als tevreden klanten." De man bed gelijk. Maar hoevaak kom je het anders tegen? De veel te dure pot thee,' een ijsje dat plotse ling in prijs gestegen is, een somber gezicht wanneer de klant zich pre cies aan de vijftien procent fooi houdt, een achteloze behandeling wanneer het .zomaar" wat dagjes mensen lijken.. Onaangename din gen, die en dat zeg ik met nadruk in een behoorlijke zaak mte goed- getraind en deskundig personeel ta boe zijn. Nu hoort men wel: „Ja maar in die buitengelegenheden moet men het eigenlijk maar van een paar va kantiemaanden hebben. Voor vak kundige kelners heeft men niet het hele Jaar emplooi. Er lopen dus heel wat niet-vakmensen bij. En wat moet zo'n groot gezelschap niet snel be diend worden." Dat mag dan waar zijn, maar dan moet men niet te veel hooi op zijn vork nemen. Een zaak die zichzelf respecteert geeft de klanten waar zij recht op hebben: Een behoorlijke consumptie, behoorlijke bediening. En geen foefjes, die de verdiensten groter moeten maken. Dat het Prinses Irenefonds onver droten en eigenlijk zonder al te veel ruchtbaarheid doorgaat met het be zorgen van verantwoorde ontspan ning aan zieken vindt Pieter ver heugend. Zo gaf de afdeling Rotter dam van het PIF in 1956 in acht ziekenhuizen en sanatoria dertig ca baret- en vierenveertig filmvoorstel lingen. De opera, een in ziekenhuizen ongebruikelijke kunstvorm, werd op grootse wijze vertegenwoordigd door de Everyman's Opera Group in een uitvoering van de negeropera Porgy and Bess, een gebeurtenis waarover in de gehele Nederlandse pers is ge schreven. Rotterdam heeft dus een flink deel genomen van de 500 voor stellingen die het PIF in het gehele land organiseerde. Dit (beste) werk kost natuurlijk geld. Daarom heeft het fonds een vriendenkring, die natuurlijk altijd voor uitbreiding vatbaar isDat men bij de namen van de medewer kende artsen die van zeer bekende Rotterdammers aantreft, is bijzonder prettig. Aanbod Aan het einde van de week hebben wij de volgende aanbiedingen in ons Boek der Bijdragen opgeschreven: een een persoons ledikant met spiraal van V. uit de Krekelstraat: een divan en een buffet (bestemd) van G. van de Jagerslaan: een rieten leunstoel op wieltjes (bestemd i van S. uit de le Blerslootsteeg te Vlaar- dlngen; capsules voor mej. Beeke van Van B. van de Plelnweg en postzegels van een onbekende. Een gulden voor de spreeuwenpot ontvingen wij van K. uit de Kerkstraat te Blelswijk en een gulden van L. uit de Willem Barentsstraat. Alle aanbieders onze oprechte dank. Verlies De heer H. G. Maan. Rulvenstraat 11b. verloor dinsdag tussen huls en de Zwaanshals, hoek Zaagmolenstraat, zijn roodlederen werkschoen. Het dochtertje van mevrouw Smit. Koordeinde 12, is In de omgeving van de Plantage-Lusthof- straat haar blauw toppertje met witte veters kwlj'geraakt. Vondst Mevrouw A. van Velaen, Bajonetstraat 109, vond vrijdag op de Coolslngel een kindercape met een blauw-gerulte ca puchon. Deze ls terug to halen na twee uur. De heer J. Broere. Putselaan 329b. ontdekte bi) Nleuwerïerk a. d. IJssel een aktentas met o.a. enkele kranten. De heer L. Dronkers. Christlaan de Wetstraat 111, vond op 23 Juli aan de Parkhaven een bril. De heer Lehman. Van Duylstraat 69. heelt dinsdag in Overschle een gebreid klndervest gevonden. Bij de fam. Dub- beltng. Wevershoekstraat 67a, berust een op 4 Juli gevonden klnderbril. Deze werd gevonden op de Schlcdamsswcg bli he. Marconlpleln. PIETER SPREEUW. zeven wil een In de serie reportages 'Ieder in z'n vak' was onze redac trice Mar gr eet Koch een week leerlingkapster in een Delftse kapsalon. U vindt hier naast haar derde (en laatste) verhaal. (Van onze pariementsredactie) 'Mensen, die een dergelijke moedige daad hebben verricht, komen altijd in aanmerking voor/een beloning. Het staat dan ook als een paal boven water, dat de Nederlandse regering Iets voor de Papoea's van Mangan- disapi zal doen.' Dit verklaarde een officiële zegs man van het ministerie van Zaken Overzee op onze vraag of de Papoea's van Mangandisapi, die elf inzittenden van de Neutron hebben gered, voor hun hulp nog beloond zullen worden. Er wordt momenteel een onderzoek ingesteld, wie voor een beloning in aanmerking komen en waarmee deze mensen het meest gediend zullen zijn. Men wees ons erop, dat dit los staat van een eventuele beloning, die van de zijde der KLM zou worden uitgereikt. Advertentie I.M. Voor dt mooist* coHaGll* elk* pr!]»kUne noor I STADHUISPLEIN 24-26 I NIEUWE BINNENWEG 227„ PARIJS (AFP) Het Franse kabi net Is gisteravond Iaat gereedgeko men met de begrotingen van 1958, waarbij op een bedrag van 60 mil jard frank is bezuinigd, zoals door de jonge voortvarende minister van Financiën Gailiard was voorgesteld. Een ogenblik heeft een kabinets crisis gedreigd, toen het er naar uit zag dat Gailiard 'zijn' zestig miljard niet zou krijgen, maar in de slotzit ting heeft men toch nog nieuwe pos ten kunnen vinden, waarop bezuini gingen kunnen worden toegepast. De contacten met de meisjes in het keukentje of in de grote kast met flessen, tubes, handdoeken en kap mantels worden steeds genoeglijker. Soms kan er één ineens verzuchten: nou, ik kan geen dames meer zien icat dan mede zijn oorsprong vindt in de stralende zon, die al zijn gunsten uitdeelt aan de mensen op het café terrasje vlak voor onze deur. Onder het koffiedrinken in het keu kentje ontspint zich een gesprek met de baas over de opleiding, waaraan Ada en ik zouden moeten beginnen in september. Vier'jaar avondschool, een paar maalper week in Rotter dam of Den Haag, zal ons lot worden, als we tenminste werkelijk iets van het vak willen leren. Gerda (met 19 jaar de oudste van het stel) is de enige die dat al achter de rug heeft, maar ze is nog bezig aan haar 'vestiging', die een jaar duurt, waarin het praktisch werken wordt geperfectioneerd en waarin bovendien nog heel wat theorie wordt geleerd. Van anatomie, natuur- en scheikunde, maar ook van haar- en huidziekten moet een kapper een en ander weten. 'Vroeger heel wat meer dan tegenwoordig,' zegt de baas, die de opleiding graag op nog degeiijker leest geschoeid zou zien. Wie zich werkelijk zelfstandig wil vestigen, is met die vijf jaar nog met uitgepraat, want ook het middenstandsdiploma wordt (uiteraard) geëist. En de dagscholen? (Er zijn er en kele in den lande.) De baas blijkt er niet' enthousiast over. Je moet dit vak van onder af aan in de dagelijk se praktijk leren, gewoon beginnend als wasmeisje, en vooral veel van de praktijk zien, vindt hij. In de dage lijkse praktijk is ook pas te onder vinden of het vak je ligt. Zo moet je allerlei onverwachte techni che of quasi-technische vra ten beantwoorden. Je komt ook voor werkelijk technische problemen te itaan van haar, dat ineens niet meer wil' en waarvoor in overleg met de Daas oplossingen worden gezocht. Dan pas wordt het vak leuk, want makkelijk haar heeft de grote vak kennis van de kapper niet zo hard nodig als het haar, dat met zorgvul dige behandeling in de loop van de tijd wordt 'opgebouwd' tot mooi haar. Ik ben werkelijk éen beetje trots, als ik «elf bedenk, dat een stugge, droge haardos een crêmebehandeUng nodig tou hebben en de baas zegt: Natuur lijk, dat- moet deze dame eigenlijk altijd hebben. Vanavond trainingsavond. De baas vindt de avondschool niet genoeg en instrueert zijn personeel, dat model len uit de familie meebrengt, graag nog een avond in de zaak. Dan mogen ...IN DE KAST met shampoojlesje Ada zoekt het nummer van mevrouw X op klok op een halj uw inprikken voor kap negen... Onder de tonen van het draaiorgel, dat op marktdag zijn uiterste best doet geen ogenblik te zwijgen, beginnen voor mij de herhalingsoefeningen. Het nieuwe vak wordt al gewoon en de zinnetjes als 'U had afgesproken, mevrouw mag ik uw mantel dan even?' en 'Wat voor shampoo gebruikt u; had u hier nog shampoo, staan?' rollen zo maar van de tong. ::^C>z-.v-v- ;v - - li i ..IN DE 'MENCKE UK ENvei mengen, spoelingen mengen... ze watergolven en de baas wijst pre- cier welke krul verkeerd om ligt, of het punt, waar het haar verkeerd is ingedeeld. H ben model voor Janny, die vóór het watergolven moet oefenen met permanentrollers. In plaats van permanentvloeistóf gebruikt ze natuurlijk water, maar verder is het precies echt. Hoofd goed indelen, zodat de klemmen er op zouden kunnen, en iedere pluk haar glad en strak inrollen. Op hon derd kleinigheden moet je letten en het kritisch oog van de baas maakt het piet gemakkelijker. Tot slot haalt hij de rollers er zelf uit om elke krul te keuren. Er zijn heel wat goede bij, maar ze zijn nog lang niet allemaal tn orde. Het lijkt afschuwelijk moei lijk. Watergolven gaat Janny gemakke lijker af, maar als mijn hoofd is uitr gekamd, merk ik pasgoed, hoeveel routine en vakken-'- er blijkbaar nodig zijn om een werkelijk mooie watergolf te maken. Aan watergolven hoef lk zelf trouwens nog niet te den ken en knippen het moeilijkste van het hele vak ligt helemaal in een verre toekomst. ZATERDAG De zaterdagse drukte valt erg mee. Net charmante carillon op de Nieuwe- Kerkstoren heeft het echter des U drukker, want zaterdag is een trouw dag bij uitstek en dus worden er heel wat bruidsklanken van Waaner en Mendelssohn over de Markt gegoten, waar de paardehoeven bij het af- en aanrollen van de koetsjes ons werk begeleiden. 'Je krijgt de neiging om op de maat te gaan haren vegen. Met de klanten gaat het steeds vlotter. Je begint kijk te krijgen niet alleen op hun haren, maar ook op aun wensen betreffende lectuur en lo tions. 'Kap vijf wil een Piccolo, kap zeven Buitenlandse modebladen.' 'Juffrouw, is mijn dame al droog?' 'Geef 's even een tondeuse en een aekkwastje.' 'Juffrouw, ben'ik nou nóg niet droog?' Het zijn allemaal vertrouwde klan ken geworden, zoals wassen een ver trouwde handeling en het doen van de fooien in de tippenpot een ver trouwd gebaar is, zoals het prateD met collega's-over parfums, klanten, filmsterren en kleine dagelijkse bele venissen een vertrouwd gevoel geeft (Van een onzer verslaggevers) De Stichting Vakopleiding Bouw bedrijven, waarin werkgevers en werknemers samenwerken, ziet in de bestedingsbeperking een gevaar voor de opleiding van jonge vaklieden. Dit heeft de voorzitter, jhr. mr. W. Laman Trip, verklaard tijdens de zo- merexamens 1957, waaraan meer dan tweeduizend leerlingen na een prak tijkopleiding van twee jaar deelne men. „Als de bestedingsbeperking de oor zaak zou zijn, dat de jongeren, in aantallen nodig om het korps vakar beiders op peil te houden, niet allen aan werk kunnen worden geholpen, dan zijn de moeite en opofferingen, de bedragen door het bedrijfsleven voor de opleiding bijeengebracht, voor niets besteed," aldus jhr. Laman Trip. De Stichting Vakopleiding Bouw bedrijven heeft nu bijna zevendui zend bouwvakarbeiders in spe onder gebracht in het leerlingenstelsel. Aan het eerste examen, in 1948, namen nog maar acht kandidaten deel. Vooral de laatste jaren is de groei zeer sterk geweest. De Nationale Padvindersraad -krijgt binnenkort de beschikking over twee duizend pasklare elementen voor de opbouw van een tiental houten troep huizen. Dit is een geschenk van de Stichting Vakopleiding Bouwbedrij ven, die vervaardigen van deze ele menten (dak- en wandschotten, spanten, deuren, etc.) als examenop gaaf heeft opgedragen aan de twee duizend jonge timmerlieden, die van daag het rijksnijverheidsdiploma kregen. (Van een onzer verslaggevers) Een razend snel om zich heengrij- pende vuurzee heeft vannacht in korte tijd de grote rokerij van de firma Plug en Zn aan het Rokerspad te IJmuiden volledig verwoest. In de vlammenzee ging 10.0000 kg verse vis, haring en makreel en een grote party voor verzending gereed staande gerookte makreel verloren. Voor de brandweer was het een zeer gevaarlijke blussing, want op een gegeven ogenblik explodeerde met een luide knal een vat olie in het gebouw. De door de brand aangerichte schade is zeer groot, maar wordt door verzekering gedekt. Kapper Georgius, die in Parijs een beroemdheid is, heeft dit kapsel a la 1925 gecreëerd, voor geval uhet wilt dragen bij uw nieuwe 'hemdjurk'. Het kapsel heeft de toepasse lijke naam 'Poef'. Het is thans definitief dat onge veer 200 arbeiders in dienst van de Directie van de "Wiermgermeer', (Noordoostpolderwerken) worden ontslagen. Het ontslag is een gevolg van de rijksbegroting 1958 eo de daarmee verband houdende investeringsbe perking waardoor de werkzaamheden van de Directie van de Wiermger meer minder omvangrijk zullen zijn dan aanvankelük was gedacht. Het tempo van de ontginning van Oostelijk Flevoland zal nl tijdelijk worden vertraagd, een temporisering dus op de begroting voor 1958. Ia plaats van 6000 ha zullen 4000 ha in cultuur worden gebracht. Of de ontginningswerkzaamheden ook in de toekomst zullen worden vertraagd, zal afhangen van de ort- wikkeling van de financiële posi ".a van ons land. ,pN - jaSwfciKjMM*-"' - J", Nadrukkelijk wees de bewindsman, bijgevallen door de directeur-generaal van het gevangeniswezen, mr. E. A. M. Lamers, erop, dat het gevan genispersoneel geen blaam treft. "Het heeft zich lofwaardig ingespan nen om de ontsnapten te achterha len.' De maatregelen om nieuwe ont snappingen nog meer dan tot dus verre te voorkomen, hebben dus voor al betrekking op versterking van de veiligheid binnen de gevangenismu ren. Er komt echter ook nog een bui tenpost bij om dat deel van de munt te voorzien, dat tot nu niet voor ontvluchtingspogingen dienstig werd geacht. De verscherpte buitenbewa king is na de ontsnapping van de Zwarte Ruiter ingesteld. Zij is zo veel mogelijk overgenomen door de rijkspolitie, die van 's avonds half zeven tot "s morgens zeven uur sur veilleert. Deze buitenbewaking wordt bemoeilijkt door de huizen van de omwonenden. Daarbij kan er niet overal een patrouille lopen, zoals b.v te Breda, waar de gevangenis dooi een ringmuur hermetisch !s afge sloten. Een definitieve beveiliging van d» Scheveningse gevangenis kan dus, naar wij elders vernamen, nooit vol ledig worden gegarandeerd. Op de vraag of de ontvluchting in de hand was gewerkt door de hoop steenkolen die tegen de buitenmuur lag ongetast. antwoordde minister (Van onze pariementsredactie) In 1947 ontvluchtten van de toen aanwezige ongeveer 15.000 gedeti- nereden er 51 (0,3 in 1948 van de 15.000 63 (0.4%), in 1949 van de 10.000 102 (1 in 1950 van de 7.000 78 <1,1 in 1951 van. de 6.000 79 (13 in 1952 van de 6.000 52 (0,8%), in 1953 (in dit jaar is het nieuwe gevangenissysteem ingevoerd) van de 5.000 28 (0,5 in 1954 van de 4 000 24 (0.6%). in 1985 van de 4 000 35 (0,6 in 1956 van de 4.000 32 (0,8%). In 1957 zijn er tot dusverre 20 ont vlucht, waarvan minder dan de helft nog voortvluchtig is. samKaicen gisteren, aai net nier geen kwestie van nalatige schuld betreft. De gedetineerden moesten eerst eni ge sprongen van respectievelijk 4,5 en 2.5 meter maken, alvorens zij deze plek konden bereiken, aldus de be windsman. Dit is een KLM-luchtfoto van het gevangeniscomplex in Sche- veningen. Uit het raampje bij de pijl zijn de vijf mannen naar buiten gekropen. Via de dak goot en een stenen sierpilaar lieten zij zich zakken op een (hier niet zichtbaar) platje. Vandaar sprongen zij op de begane grond en temmen langs een schuin oplopende hoop steenkool (bij het cirkeltje) terecht op de eerste verdieping van de in aanbouw zijnde ge vangenisdrukkerij rechthoek). De zgn. luchtvellen, die de vorm hebben van een deel van een cirkel, zijn afgebroken, evenals het gebouwtje op de plaats waar nu de drukkerij wordt gebouwd (hier met een witte lijn aangegeven LUDGER JOHANNES WILKE ERWIN LUDWIG FRESE De Hongaren Jozsef Nagy en Imre Farkas, die door een rechtbank te Boedapest ter dood waren veroor deeld wegens het vormen van staats- vyandeiyke groepen en wegens moord, £yn in hoger beroep veroor deeld tot respectievelijk twintig jaar en levenslange gevangenisstraf. Het lid van de Tweede Kamer de heer Berkhouwer, heeft de minis ter van Justitie de volgende schriftelijke vragen gesteld: 1. Is de minister ermede bekend, dat op dinsdag 1 augustus wederom een aantal gevangenen zijn ontvlucht uit de plaats hunner detentie, dit maal de strafgevangenis te Sche- veningen? t. Is de minister bereid te onderzoe ken of deze vlucht is geschied op bijkans dezelfde wijze als waarop enige maanden geleden een ge vaarlijke recidivist is ontsnapt uit vermelde gevangenis? 3. Is de minister bereid te bevorde ren. dat maatregelen worden ge troffen, zodat mogelijkheden ter bevordering van ontsnapping als deze, worden weggenomen en dat in het algemeen in ieder gesticht de mogelijkheid tot ontvluchting tot de minst denkbaar proporties wordt teruggebracht? Is de minlst,-" bereid een onder zoek in te spellen naar de wijze en manier, waarop de diverse ont snappingen van de laatste tijd zijn kunnen geschieden en wil h(j on derzoeken op welke wijze hieraan het meest doeltreffend paal en perk kan worden gesteld, met be kendmaking der bevindingen en resultaten, waartoe dit onderzoek leidt, in een aan de kamer over te leggen nota? Bij de bouw van de nieuwe tele fooncentrale te Steenbe: vrij dagmiddag een dodelijk nu,,. ,uk ge beurd. waarvan de 64-jarige arbeider P. Iriks, wonende te Steenbergen, het slachtoffer is geworden. Op een ge geven moment viel een heistelling om, waaronder de man geraakte. Hij werd zo ernstig gewond, dat. hij kort daarna overleed. Het stoffelijk over schot werd overgebracht naar het ziekenhuis. De rijkspolitie stelt een onderzoek in. De man was gehuwd en vader van twee kinderen. (Van een onzer verslaggevers) De redactie van het dagblad De Telegraaf heeft gemeend, vrijdag middag met een stunt de strafge- j vangenis in Scheveningen en de Haagse politie in alarmtoestand te moeten brengen. fri kostuums die op gevangenis kleding leken, liepen twee jonge ver slaggevers en een fotograaf gisteren om kwart voor vijf quasi onopval lend in de buurt van het gevangenis complex rond, blijkbaar met de be doeling de waakzaamheid van het personeel op de proef te stellen. Het drietal (de 25-jarige W. F. K„ de 23-jarige J. D. de V. en de 26-ja- rige fotograaf D. A. C.) was nog maar nauwelijks bij de Bosjes aan geland of de politie was al telefo nisch door twee mensen gewaar schuwd. Even later hadden anderen hen in de kraag gegrepen en in een be stelauto bij de gevangenis afgeleverd. Zes politiejeeps. ander politieperso neel en ook enige autoriteiten arri veerden daar. Toen bij het appel In de gevange nis bleek dat niemand werd vermist, moesten de drie mee naar het poli tiebureau aan de Laan Copes van Cattenburch. dat zij 's avonds weer mochten verlaten. Onderzocht wordt in hoeverre hun optreden strafbaar is. De politie zegt, scnade van de stunt te hebben geleden: zij kon op dit spitsuur moeilijk mensen missen, en naar twee ongelukken die in de tussentijd gebeurden, kon op deze manier geen straatpersoneel worden gedirigeerd, alleen leden van de spe ciale ongevallenbrigade der verkeers politie. Het commentaar dat minister Sam- kalden om half zes op de persconfe rentie gaf. luidde kort en krachtig: "Hij zegt het meest, die 't scbrikke- hjkst erover zwijgt.'

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Het Vrije volk | 1957 | | pagina 2