Ei, 't was in mei S¥¥ b@kl|kt het toerisme vin de ideële kant Parijs1889 wmÊmmi. wsé HF/ VRIJE VOLK DINSDAG 30 APRIL 1963 PAGINA 3 mesm mi En toen schreef ik op mijn blocnote: 'Mis sie volbracht.' Zó plechtig voelde ik me... H-et werd weer mei, waarin zoals het heet de knoppen springen en het wonderschoon is en alles lauw en lief en licht van toon Is en alle meisjes in het nieuw gekleed. Met verse bloemen in de Keukenhof en overnieuw geverfde bollenvelden waarlangs miljoenen Duitse auto's snelden vol mooi vinders en zij, die doen alsof. De huismus wist toen zeker, dat de tijd was aangebroken en met fijn vertrouwen ging zij (het was een zij) haar nestje bouwen, want zonder nest kun je het ei niet kwijt. Een huurnest was eenvoudiger geweest maar daar was niet veel bij en in de goede zaten reeds parlementsvogels te broeden op de gevulde doppen van hun geest. Meer wurmen, sprak de vogel Jan de Gaai (hij kon het weten, want hij wurmt al jaren). De Roolvink sloeg en kwam niet tot bedaren aleer hij doorsloeg en dat klonk niet fraai. Maar wie het hoorde, vogel Scholten niet want ondanks zijn verbijsterend gespartel bleek hij zijn naam gestand te doen als kwartel die liever dan de kunst het vliegwerk ziet. Ach slimme vogels, sprak de huismus toen, is onder u dan niet één sijs of pietje die mij een strootje toesteekt of een rietje zodat ik leggen kan met goed fatsoen? Daar zaten al die vogels op een rij. O ja, ze wensten haar het allerbeste. 'Wij zitten echter zelf diep in de nesten, dus laat ons rustig broeden,' spraken zij, 'tot er op 15 mei bij groeizaam weer een linker- of een rechtervleugel uitkomt en er een, einde aan ons zoet gefluit komt, D&n graag, maar op dit ogenblik: geen veer!' De enige die opstond dat gebiedt de waarheid ons nog even te vermelden was vogel Koekoek, wat zozeer niet telde want die legt in de mei nu eenmaal niet. Wat is nu de moraal van dit sermoen? Die is er niet, tenzij door u ontdekt is dat ieder diertje zingt naar het gebekt is. Ofspaar de vogels in het broedseizoen. (Van onze sociaal-economische redactie) Vrijwel ongemerkt heeft zich in ons land een reusachtig recreatiebedrijf ontwikkeld met vakantie-oorden," bun galowparken en kampeercentra op prachtig gelegen bos- en heideterrei- nen en aan de stranden. Een bedrijf dat nu al in-staat is bijna drieduizend vakantiegangers tegelijk te huisvesten en dat grootse uitbreidingsplannen gereed heeft lig gen. Een bedrijf dat geen winst beoogt te maken integendeel, er worden elk jaar aanzienlijke bedragen op toege legd en dat dus helemaal niet lij k t op de vele grote en kleine onderne mingen die zich met het toerisme bezighouden. Belangstelling enorm Snelle aanpassing Projecten liggen klaar Een fraaie bungalow in het pas aangekochte kamp te Vlierden (N.-B.J Het huis van (Van onze Parijse correspondente) 'Het zou wel leuk zijn als je ons een foto stuurde, van het gebouw tvaarin de Tweede Internationale werd. opgerichtzei men in Amsterdam. 'En dan met een klein ver haaltje erbij, hoe het er nu allemaal uitziet. Het moet ergens in de rue Rochechouart zijn geweest, omstreeks april 1889.' Maar naar in de rue Rocliccliouart? Geen nood, bij de SFIO zouden ze liet wel weten. Ik nam de metro tot Pigallc en onderweg stelde ik me voor, dat een alleraardigste partijgenoot (van de documentatie) me zou zeggen' ,'Maar natuurlijk mademoiselle, kijk. hier zijn de'notulen wilt u even overschrijven Bii de SFIO zaden ze: Maar weet u dun met dat mij wel alle documentatie in dc oorlog verloren ging? Wat ellendig nou. maar me kunnen li niet helpen. Tenzij madame Pontillon... die is inter nationale zaken, ziet u. Madame Pontillon had juist bezoek gekregen en ot ik twintig minuten op de gang kon wachten? Ik wachtte vijftig minuten en toen liet ze weten dat het nog erg lang ging duren met dat bezoek. Maar ze het me een adres geven van de socialisti sche documentatie aan de riïc Violet le Due. Het was allemaal in de buurt van Pigalle en dus liep ik er heen. In gedachten zag ik een kleine bolle Fransman op een trapje klimmen en een dunne brochure tusser. de boeken uit pakken- 'Voila mademoiselle, hier hebt. u alles wat u wilt weten.' De zeer grote en stevige heer Pot zat achter eert te klein bureau en riep: Maar u moefhier helemaal niet zijn! ]Vc hebben niets van vroeger. U moet naar de Avenue de la Soeur Rosalie gaan. bij da Porie d'Italic. Tusser. haakjes: aardige naam he? Daar staat ons instituut voor de sociale historie. Tja, het is helemaal aan de andere kant van Parijs, ach, komt u daar riet vandaan? "Wacht eens kijk nu toch eens!' Het was eon geweldig dik boek. Apart in een zijkamertje gezeten snuffelde ik er gretig in. Daar stond: Eerste Internationale. Saint Martin's Hall, Londer., voorzitter professor Edward Spencer Beesly... Wat prachtig! Nu even de tweede. Ei- stond: de Tweede Internationale werd in 5389 te Parijs gehouden. Hij bestond uit negen congressen. Geen adres erbij. Géén adres... En dus nam ik de metro naar de straat van zuster Rosalie. In het Instituut was de meest des- kundige man afwezig, maar ik kon hem bellen. Meneer Mereos, Defense 24—37. Ik belde. De heer Mercos vatte vuur en vlam. Zich excuserende dat hij me lang zou laten wachten, begaf hij zich naar zijn boekenkast. Na twintig minuten verklaarde hij dat de Tweede Internationale in 1889 in Parijs was opgericht. 'Waar?' riep ik vertwijfeld. Helaas, hij wist het niet. hij was het adres ook nooit tegen gekomen. Maar hij had twee goede tips voor me. Een vriend van hem, mei de naam George Haupt een gewezen Duitser, juist maakte een studie van de Tweede internationale, ik mocht hem op bellen, zeker, namens de heer Mercos. Kon ik even noteren? Odeon S361, een documentatiecentrum, lalweer een) aan de Boulevard St. Michel, op nummer 131. En dan nog een veel betere tip. De uitgeverij Riviere had een boekje" het licht laten zien. geschreven door Patricia van der Esch mis schien wel een landgenote van u, haha), dat boekje j«-w-v-.'s ~r(« 4r S§ Het Een-Meifeest als feest van de arbeid Heeft iets te maken met de Franse revolutie. Deze revolutie is begonnen op 14 juli 1789. Honderd jaar later. In 1889 dus. werd om dit feit te gedenken in Parijs een wereldten toonstelling gehouden (waarvan de Eiffeltoren een duurzaam over blijfsel is). En misschien om het nuttige met het aangename te verenigen zouden de socialisten tijdens de wereldtentoonstelling in Parijs bijeenkomen om de Socialistische Internationale, die uiteengevallen was, opnieuw op te richten. Maar omdat ook toen de socia listen het niet allemaal met elkaar eens waren, werden er twee con gressen gehouden, één met een kleine 60(1 deelnemers in de Rue Eanerv en één met 380 deelnemers in de Rue Rochechouart. Dc verschilpunt waren blijkbaar ook toen reeds niet helemaal dui delijk, want nu en dan gingen sprekers van het ene naar het an dere congres. Het congres in de Rue Rochechouart was wat link ser. Daar was onder anderen Do- mcla N'ieuwenhuis aanwezig en daar is ook het besluit gevallen, dat de arbeiders op 1 mei zouden demonstreren voor een achturige arbeidsdag. Een actuele cis. nu er weer allerwegen negen uur per dag wordt gewerkt. heette 'Pctite histoire dc la Deuxième Internatio nale'. Ik ging naai- huis met mijn twee bronnen. Daar belde ik in een plotselinge opwelling eerst SVP op. cell dienst die in principe een juist (en be taald) antwoord kan geven op alle.vragen. 'Waai en wanneer precies is dc Tweede Internationale te Parijs opgericht?' vroeg ik. De verwarring was compleet. Een lief meisje zei. dat ik me vergiste, want dat liet in Amsterdam was geweest. Een meneer kwam de fout herstellen, vertelde na lang zoeken en vele verontschuldigingen dat het in derdaad in 188!) in Parijs was gebeurd. 'Dat wis', tk at, maar welke dag en welke plaats'." riep ik. Ze wisten het niet. 'Maar ik heb twee. tips voor u: zei de meneer, 'dc Presse Universitaire heeft daar natuurlijk iets over uitgegeven. U kunt naar de Boulevard .St. Germain gaan en naar de Boulevard St. Michel, schrijft u even de nummers op Nu had ik vier tips. En dus verroerde ik eecn vin. maar belde ik het archief van onze eigen ambassade. De heer Berg deed er een uur over cn toen beide hij enthousiast terug. Een goed ge documenteerde vriend van hem had de juiste datum gevonden. Het was 13 juli 1889 in Parijs geweest. 'Het adrés?' vroeg ik. Nee. geen adres En dus ging ik naar de uitgeverij Rivière, om het boekje van Patricia van der Esch te zoeken. maar de uitgeverij was op de fles. geheel opgeslokt door de uitgeverij Sirey, rue Soufflot, nummer '22. In gedachten zag ik een oude heer in een stofjas knikken, terwijl ik binnenkwam. 'Het boekje van Patricia? Dat heb ik hier juist liggen, Ik houd het altijd bij de hand, ziet u. Ik lees er ai mijn vrije ogenblikken in In de uitgeverij stond een oude heer in een stof jas. Hij zei: 'Juist, dat boekje van Van der Esch.' en klom op een trap. Toen hij weer afdaalde, lag het in zijn hand. Ik kocht het bevend, voor acht frank, en snelde naar 'la Coupole', waar ik zwarte koffie bestelde. Ik sneed ongeduldig de bladzijden open cn las. Er stond in dat dc Tweede Internatio nale was opgericht tijdens een congres dat van 13 lot 20 juli 1889 in Parijs werd gehouden aan de rue Rochechouart. nummer... nummer... gcèn nummer. Ik Keek achter in het Doek.ie. Patricia van der Esch had ongeveer dertig andere bronnen geraad pleegd. En ze vermeldde niet het juiste adres. Wat voor kansen had ik nog? Ik bladerde het boekje door. Patricia verteide dat gelijktijdig nóg een congres in Parijs was gehouden, in de Rue dé Lancry (géén nummer). Dat was niet een congres van marxisten geweest, maar van de zogenaamde possibiiisten (bourgeoisie met een socialistisch sausje vond men dat). De eerste dagen had men gepraat over een eventuele samensmelting van de congressen, maar niks hoor. Daarna klom de ge schiedenis in jaren: 1900. 1904... Dag rue Roche chouart. En dus ging ik naar meneer Haupt. Haupt zou met Duitse Tüchtigkeitzeggen: 'Och mademoi selle, zulk een straatnummer vermeldt men niet, maar ik kan hét u precies geven...' In mijn fan tasie had hij geen gezicht, die meneer Haupt. Dat klopte, ik kreeg hem nooit te zien. hij was juist met vakantie naar Italië vertrokken. De rue Rochechouart... In het stratenboekje stonden 93 huisnummers, waarin van alles schuil ging. Zelfs een secretariaat van de communistische partij. Van de.maar natuurlijk, dat was het huis, de communistische slimmeriken hadden 'zich erin genesteld. En dus belde ik de tegenstander. Ze waren verbaasd en toen wat kort. Ze wisten van niks. De Tweede Internationale in hun huis. een congres met wel vijfhonderd mensen of méér? Zo gi'oot was hun partijsecretariaat bepaald niet. *On i'ignorc, mademoiselle.' Nul op rekest. De rue RochechouartIn het negende arron dissement. O sufferd die ik was. want elk arrondis sement had immers een eigen gemeentehuis cn in het archief van deze 'juairie'Natuurlijk zat er een moederlijke vrouw en die zou met zachte stem zeggen: 'Het is nu vijfenzeventig jaar geleden, maar ik herinner me ais de dag van gisteren dat mijn vader erover verteide. Weet u. Domela Nieuwenhuis was er ook. Zéker... het was op nummer...' Zc zeiden: 'We hebben niets voor u. Oude ge gevens gaan als altijd naar de grote Nationale Bibliotheek.' 'Maar daar kom ik tegen mijn pensioen uit. als ik er in ga!" riep ik bedroefd, want weet u wat de Nationale Bibliotheek van Frankrijk betekent? Je passeert de portier en wordt verzocht, je beurt af te wachten. Dan krijg je een bezoekkaart voor en kele dagen, nadat ze je alles hebben gevraagd, wie je bent. waarvoor je komt, waarom je het nodig hebt. Met die bezoekkaart ga je op weg naar de juiste afdeling, een speurtocht waar Je gemakkelijk de pinksterdagen mee zoekbrengt. Bij de deur zit een meneer achter een kaartsysteem. Die vraagt je wat je nu precies bedoelt. Weet je het niet? Ga het dan maar in de catalogus opzoeken. En voor elk werkje dat je Ier hand wilt nemen, vtil je een grijze kaart in. met het codenummer van dat boek of tijdschrift. En met die grijze kaart ga je naar een dame. aan dc overzijde van een geweldige rotonde, met vele etages boeken, op een verhoging gezeten. Die geeft liaai' paraaf na diepgaande be sprekingen en dan gooi je je kaart in een bakje. Intussen ga je dan zitten op de plaats die het nummer draagt dat dc bewaker je overhandigde. Daar zit je achter je lessenaar, totdat iemand maar wie? met je kaart gewapend is gaan zoeken en je liet boek brengt. Als je dan in één oogopslag ziet dat het niet is wat je bedoelt, dan Dat nooit! En toen kreeg ik een helder ogenblik. Waarvoor schreef ik eigenlijk? Voor een krant. Waarvoor schreven de journalisten in 1889? Voor hun krant... Ik begon met 'le Figaro'. 'Bestond u al in 1889?' 'Maar natuurlijk juffrouw!' 'Mag ik dan dé legger inkijken van juli 1889?' 'Och. dat ts nou jammer, die leggers zijn al maandenlang uitbesteed, we luien er microfilmpjes van maken, ziet u. Nee... nee... nee, dat kan heus niet.' Ik belde 'le Monde'. 'Bestond u al in 1889?' 'Nee,* zeiden ze eerlijk, 'maar er was toen een krant die 'ie Temps' heette 'Mag ik dan de legger... 'Nee, dal kan hier heus niet. Maar v. vindt de krant waarschijnlijk in dc Nationale Bibliotheek.' Eon geweldige twijfel overviel me. Ik belde het Parijse gemeentehuis. Het centrale. 'Waren de huizen in 1889 a! genummerd?' vroeg ik. 'At vee! eerder!' riepen ze verontwaardigd. Ik had. nog ecu troef. Ik belde Roger Viollct, miin vriend, met zeker een miljoen toto's uit vroeger dagen. De beroemde Viollet, die me zo een sêria foto's uit 1S30 wist voor te leggen. Consternatie. Hij had niks. 'Als u liet nummer weet, gaan we voor u een foto maken.' De Nationale Bibliotheek. Het móést. Buiten tn het perkje voor de deur bloeiden vuurrode l-mei- tulpen. Ik deed ineens alles wat ik moest doen, zonder verzet. Ik leerde dat 'le Temps' hier Lc 139 heet en kreeg mijn paraaf. Ik stopte mijn kaart in ee.i bakje en ging aan lessenaar 158 zitten. Naast me zat een oud heertje met een warme muts op het hoofd in de staatscourant te bladeren. Hij trok onder zijn lessenaar een blad uit, waaraan een soort boodschappennet hing. Daar mikte hij zijn muts in. Het amuseerde me zo, dat het eerste half uur omvloog. Toen verscheen een man tn een grauwe jasschort en die duwde een theetafel vol boeken voort. Het allergrootste was voor mij. 'Le Temps' bleek groter te zijn geweest dan 'Het Vrije Volk'. Een oceaan van grijze letters in zes brede kolommen uitgesmeerd, zonder illustraties en zonder grote koppen. Op 13 jvll 1889 las il: dat president Carnot be richt van de Duitse keizer had, ontvangenMaar niks over de Tweede. Ik had de tijd tot 20 juli 1889. Op 16 juli voelde ik me zeer moe en verslagen. Op 17 juli vond ik een heel klein kopje 'Revolu tionaire Congressen'. En daaronder stond dat op nummer 42 van dc ruc Rochechouart, tn het gebouw 'Fantaisies Purisiennes', in de zaal Petrelle De volgende ochtend stond ik er, met een foto graaf van Roger Viollet. Op historische grond, h'ie- ■man die dat merkte. De rue Rochechouart is een volle, vervelende straat cn op 42 stond een gebouw met een kliniek, erin en een cafeetje en er woonden ook een ingenieur cn een kleermaker en nog een handvol gewone mensen 'Klik,' zei het apparaat van de fotograaf. De Stichting Vakantieverblijven (SVV), opgericht door het NVV en de Centrale Arbeiders-Verzekeringsbank in 195S. be kijk! het toerisme van de ideële kant. Nu de vakanties langer zijn geworden en de meeste werknemers een toeslag krij gen, wil zij het mogelijk maken, dat de verworven vrije tijd op een prettige en betaalbare manier wordt besteed. Vanaaar haar doelstelling: een goede vakantie-accommodatie tegen matige prij zen, waarop de leden van de NVV-bonden en hun gezinnen nog een reductie krijgen. Dat de exploitatie op deze wijze niet slui ten 1 kan zijn, is duidelijk. Het NVV met 2(jn bonden en de Centrale zorgen er met l'.hnke subsidies voor, dat dit vakantiewerk zich kan ontplooien. De stichting is begonnen met de bekende Troelstra-oorden in Beekbergen en. Eg- mond aan Zee, waarmee het NVV al lang voor de oorlog het terrein van de recreatie had betreden. Het in 1957 gereedgekomen Kupersoord op de Amersfoórtseberg werd ingebracht en later ook het Fievo-oord van de Algemene Bedrijfsgroepencentrale In Huizen en De Waayenberg van de Be- drijfsbond Textiel en Kleding te Epe. In een snel tempo werden vervolgens de bezittingen uitgebreid. Enige bestaande hotels en bungalowparken werden aange kocht en gemoderniseerd. Nieuwe terrei nen kwamen in het bezit van de stich ting. Zij beschikt nu over elf vakantie oorden, vier bungalowparken en drie ka; - peerterreinen. De belangstelling van de vakbondsleden is enorm. In februari al stromen de aan meldingen binnen. Voor het hoogseizoen (juli en augustus) kan slechts een derde deel van de aanvragen worden toegewe zen. In het voor- en naseizoen is er wat meer ruimte. Er zijn niet veel andere gelegenheden in ons land waar men tegen een zo schap pelijke prijs verzekerd is van uitstekend verzorgd logies, ontbijt, koffietafel ers diner als in de vakantie-oorden van de SVV. Een echtpaar betaalt voor een verblijf van een week tn het hoogseizoen, dat van 22 juni tot 24 augustus loopt, 119 gulden. Vóór en na die data zijn de prijzen lager. Voor kinderen beneden de vijftien jaar wordt een speciaal tarief berekend Een vijf-persoonsbungalow kost in het hoogseizoen 105 per week, in het voor- en naseizoen ƒ80. Er zijn ook bungalows te huur met volledig pension, waarvoor men slechts 20 »gulden boven het tarief van de vakantieoorden behoeft le betalen. De kampeerterreinen zijn uitgerust nirt kampwinkels waar van alles te krijgen is, en met toiletgebouwen. Volwassen kam peerders betalen (op Texel) 75 cent per nacht en in Havelte 50 cent. Kinderen resp. 50 en 40 cent. En dan is er nog een speciaal tarief voor de gepensioneerden. Leden van t;5 jaar en ouder, die minstens 25 jaar geor ganiseerd waren, kunnen in het voor- en naseizoen voor 5,25 per dag in de vakan tie-oorden logeren. De voorkeur van de vakantiegangers, vooral van de gezinnen met kinderen, gaat de laatste jaren meer en meer uit naar het betrekken van een bungalow en het kamperen. De Stichting Vakantieverblij ven past zich bij deze ontwikkeling aan. Nieuwe grote vakantiehuizen zullen voor lopig niet meer worden gebouwd. Alle aandacht wordt geconcentreerd op de bouw van bungalowparken en de aanleg van kampeercentra. 'Wij proberen om verschillende redenen aan deze behoefte te voldoen, vertelde ons de heer H. J. van Bameveld, de direc teur van de stichting, 'In de eerste plaats, omdat wij nu nog zoveel mensen moeten teleurstellen, over het hele seizoen onge veer 60 percent van de aanvragers Gnze mogelijkheden worden veel gro'et als wij meer bungalows en kampeercerdheb ben. Deze vorm van vakantiebeiieding ir ook goedkoper Al zijn onze prijzen Jiwst ld Eg gesteld, wij beseffen maar ai to goed, dat de kosten voor velen nog te hoog zijn. Uitbreiding van onze recreatiegelegen heid is pok nodig, omdat wij in onze druk bezochte centraal gelegen verblijven de gasten slechts één week kunnen aanbie den. Nu de vakanties langer worden, wil men twee weken bl(jven en dat kan niet, want dan zouden er te weinig mensen aan de beurt komen.' Enige grote uitbreidingsprojecten van de SVV liggen klaar. De terreinen zijn aange kocht en gereedgemaakt. De architecten hebben de bebouwing ontworpen, maar het wachten is op de bouwvergunningen en die komen niet af. Daardoor kan niet worden begonnen met een bungalowpark bij Haamstede op Schouwen-Duiveland (86 huisjes, een cen traal gebouw, kampeerterrein, speelveld, parkeerterrein) op 2,5 kilometer afstand van de zee. Daardoor kan bij Renesse, ook op Schouwen-Duiveland. een kampeer- centrum voor 1500 mensen met een hoofd gebouw, een kampwinkel en een terrein voor caravans niet worden ingericht. Daardoor wordt een project van 48 bun galows en kampeergelegenheid voor 500 personen op een mooi bebost terrein bij Borger in Drente niet uitgevoerd en daar door moeten de uitbreidingsplannen in Havelte (32 bungalows) en bij De Koog (een centraal gebouw voor de kampeer ders en bungalowbewoners) blijven liggen. Een lichtpuntje is de aankoop van het bungalowpark en kampeercentrum De Bikkels, bij Vlierderi in Brabant, dat on geveer 400 mensen tan herbergen. Maar de nieuwbouw kan nog niet ter hand wor den genomen en dat is spijtig voor de S\'V en voor de veie duizenden die er onder haar auspiciën op uit willen trekken. De SW biedt thans recreatie-mogelijkheden in: VAKANTIE-OORDEN Beekbergen Egmond aan Zee Ommen Epe Epe De Koog Amersfoort Slenaken Havelte De Lutr.O Huizen Ommen Havelte De Koog Vlierden Troelstra-oord Troelstra-oord 't Reggehuus Dellenhove De "Waayenberg De Koger Hoop Evert Kupersoord Op den Dries Hesselte Het Nije Huss Flevo-oord 'In,het Fievo-oord derkampen worden kamers kamers kamers kamers kamers kamers kamers kamers kamers kamers kamers voor voor voor voor voor voor voor voor voor voor voor 240 personen 140 personen 56 personen 90 personen 80 personen 70 personen 220 personen 98 personen 27 personen 109 'personen 40 personen zijn ook slaapzalen die voor kin- gebruikt: aantaï bedden 350) Havelte De Koog Vlierden BUNGALOWPARKEN 10 bungalows voor 64 personen 14 bungalows voor 84 personen 52 bungalows voor 260 personen 40 bungalows voor 200 personen KAMPEERCENTRA 150 personen 500 personen 200 personen

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Het Vrije volk | 1963 | | pagina 1