Ei, 't was in mei
S¥¥ b@kl|kt
het toerisme
vin de
ideële kant
Parijs1889
wmÊmmi. wsé
HF/ VRIJE VOLK
DINSDAG 30 APRIL 1963
PAGINA 3
mesm
mi
En toen schreef ik op mijn blocnote: 'Mis
sie volbracht.' Zó plechtig voelde ik me...
H-et werd weer mei, waarin zoals het heet
de knoppen springen en het wonderschoon is
en alles lauw en lief en licht van toon Is
en alle meisjes in het nieuw gekleed.
Met verse bloemen in de Keukenhof
en overnieuw geverfde bollenvelden
waarlangs miljoenen Duitse auto's snelden
vol mooi vinders en zij, die doen alsof.
De huismus wist toen zeker, dat de tijd
was aangebroken en met fijn vertrouwen
ging zij (het was een zij) haar nestje bouwen,
want zonder nest kun je het ei niet kwijt.
Een huurnest was eenvoudiger geweest
maar daar was niet veel bij en in de goede
zaten reeds parlementsvogels te broeden
op de gevulde doppen van hun geest.
Meer wurmen, sprak de vogel Jan de Gaai
(hij kon het weten, want hij wurmt al jaren).
De Roolvink sloeg en kwam niet tot bedaren
aleer hij doorsloeg en dat klonk niet fraai.
Maar wie het hoorde, vogel Scholten niet
want ondanks zijn verbijsterend gespartel
bleek hij zijn naam gestand te doen als kwartel
die liever dan de kunst het vliegwerk ziet.
Ach slimme vogels, sprak de huismus toen,
is onder u dan niet één sijs of pietje
die mij een strootje toesteekt of een rietje
zodat ik leggen kan met goed fatsoen?
Daar zaten al die vogels op een rij.
O ja, ze wensten haar het allerbeste.
'Wij zitten echter zelf diep in de nesten,
dus laat ons rustig broeden,' spraken zij,
'tot er op 15 mei bij groeizaam weer
een linker- of een rechtervleugel uitkomt
en er een, einde aan ons zoet gefluit komt,
D&n graag, maar op dit ogenblik: geen veer!'
De enige die opstond dat gebiedt
de waarheid ons nog even te vermelden
was vogel Koekoek, wat zozeer niet telde
want die legt in de mei nu eenmaal niet.
Wat is nu de moraal van dit sermoen?
Die is er niet, tenzij door u ontdekt is
dat ieder diertje zingt naar het gebekt is.
Ofspaar de vogels in het broedseizoen.
(Van onze sociaal-economische
redactie)
Vrijwel ongemerkt heeft zich in ons
land een reusachtig recreatiebedrijf
ontwikkeld met vakantie-oorden," bun
galowparken en kampeercentra op
prachtig gelegen bos- en heideterrei-
nen en aan de stranden.
Een bedrijf dat nu al in-staat is
bijna drieduizend vakantiegangers
tegelijk te huisvesten en dat grootse
uitbreidingsplannen gereed heeft lig
gen.
Een bedrijf dat geen winst beoogt te
maken integendeel, er worden elk
jaar aanzienlijke bedragen op toege
legd en dat dus helemaal niet lij k t
op de vele grote en kleine onderne
mingen die zich met het toerisme
bezighouden.
Belangstelling enorm
Snelle aanpassing
Projecten liggen klaar
Een fraaie bungalow in het pas aangekochte kamp te Vlierden (N.-B.J
Het huis van
(Van onze Parijse correspondente)
'Het zou wel leuk zijn als je ons een foto
stuurde, van het gebouw tvaarin de Tweede
Internationale werd. opgerichtzei men in
Amsterdam. 'En dan met een klein ver
haaltje erbij, hoe het er nu allemaal uitziet.
Het moet ergens in de rue Rochechouart
zijn geweest, omstreeks april 1889.'
Maar naar in de rue Rocliccliouart?
Geen nood, bij de SFIO zouden ze liet wel weten.
Ik nam de metro tot Pigallc en onderweg stelde
ik me voor, dat een alleraardigste partijgenoot
(van de documentatie) me zou zeggen' ,'Maar
natuurlijk mademoiselle, kijk. hier zijn de'notulen
wilt u even overschrijven
Bii de SFIO zaden ze: Maar weet u dun met
dat mij wel alle documentatie in dc oorlog verloren
ging? Wat ellendig nou. maar me kunnen li niet
helpen. Tenzij madame Pontillon... die is inter
nationale zaken, ziet u.
Madame Pontillon had juist bezoek gekregen en
ot ik twintig minuten op de gang kon wachten?
Ik wachtte vijftig minuten en toen liet ze weten
dat het nog erg lang ging duren met dat bezoek.
Maar ze het me een adres geven van de socialisti
sche documentatie aan de riïc Violet le Due.
Het was allemaal in de buurt van Pigalle en dus
liep ik er heen. In gedachten zag ik een kleine
bolle Fransman op een trapje klimmen en een
dunne brochure tusser. de boeken uit pakken-
'Voila mademoiselle, hier hebt. u alles wat u wilt
weten.'
De zeer grote en stevige heer Pot zat achter eert
te klein bureau en riep: Maar u moefhier helemaal
niet zijn! ]Vc hebben niets van vroeger. U moet
naar de Avenue de la Soeur Rosalie gaan. bij da
Porie d'Italic. Tusser. haakjes: aardige naam he?
Daar staat ons instituut voor de sociale historie.
Tja, het is helemaal aan de andere kant van Parijs,
ach, komt u daar riet vandaan? "Wacht eens kijk
nu toch eens!'
Het was eon geweldig dik boek. Apart in een
zijkamertje gezeten snuffelde ik er gretig in. Daar
stond: Eerste Internationale. Saint Martin's Hall,
Londer., voorzitter professor Edward Spencer
Beesly... Wat prachtig! Nu even de tweede. Ei-
stond: de Tweede Internationale werd in 5389 te
Parijs gehouden. Hij bestond uit negen congressen.
Geen adres erbij. Géén adres...
En dus nam ik de metro naar de straat van
zuster Rosalie. In het Instituut was de meest des-
kundige man afwezig, maar ik kon hem bellen.
Meneer Mereos, Defense 24—37. Ik belde. De heer
Mercos vatte vuur en vlam. Zich excuserende dat
hij me lang zou laten wachten, begaf hij zich naar
zijn boekenkast. Na twintig minuten verklaarde hij
dat de Tweede Internationale in 1889 in Parijs was
opgericht. 'Waar?' riep ik vertwijfeld. Helaas, hij
wist het niet. hij was het adres ook nooit tegen
gekomen.
Maar hij had twee goede tips voor me. Een
vriend van hem, mei de naam George Haupt
een gewezen Duitser, juist maakte een studie
van de Tweede internationale, ik mocht hem op
bellen, zeker, namens de heer Mercos. Kon ik even
noteren? Odeon S361, een documentatiecentrum,
lalweer een) aan de Boulevard St. Michel, op
nummer 131. En dan nog een veel betere tip. De
uitgeverij Riviere had een boekje" het licht laten
zien. geschreven door Patricia van der Esch mis
schien wel een landgenote van u, haha), dat boekje
j«-w-v-.'s
~r(« 4r
S§
Het Een-Meifeest als feest van
de arbeid Heeft iets te maken met
de Franse revolutie.
Deze revolutie is begonnen op
14 juli 1789. Honderd jaar later.
In 1889 dus. werd om dit feit te
gedenken in Parijs een wereldten
toonstelling gehouden (waarvan
de Eiffeltoren een duurzaam over
blijfsel is).
En misschien om het nuttige
met het aangename te verenigen
zouden de socialisten tijdens de
wereldtentoonstelling in Parijs
bijeenkomen om de Socialistische
Internationale, die uiteengevallen
was, opnieuw op te richten.
Maar omdat ook toen de socia
listen het niet allemaal met elkaar
eens waren, werden er twee con
gressen gehouden, één met een
kleine 60(1 deelnemers in de Rue
Eanerv en één met 380 deelnemers
in de Rue Rochechouart.
Dc verschilpunt waren blijkbaar
ook toen reeds niet helemaal dui
delijk, want nu en dan gingen
sprekers van het ene naar het an
dere congres. Het congres in de
Rue Rochechouart was wat link
ser. Daar was onder anderen Do-
mcla N'ieuwenhuis aanwezig en
daar is ook het besluit gevallen,
dat de arbeiders op 1 mei zouden
demonstreren voor een achturige
arbeidsdag.
Een actuele cis. nu er weer
allerwegen negen uur per dag
wordt gewerkt.
heette 'Pctite histoire dc la Deuxième Internatio
nale'.
Ik ging naai- huis met mijn twee bronnen. Daar
belde ik in een plotselinge opwelling eerst SVP
op. cell dienst die in principe een juist (en be
taald) antwoord kan geven op alle.vragen. 'Waai
en wanneer precies is dc Tweede Internationale
te Parijs opgericht?' vroeg ik. De verwarring was
compleet. Een lief meisje zei. dat ik me vergiste,
want dat liet in Amsterdam was geweest. Een
meneer kwam de fout herstellen, vertelde na lang
zoeken en vele verontschuldigingen dat het in
derdaad in 188!) in Parijs was gebeurd.
'Dat wis', tk at, maar welke dag en welke plaats'."
riep ik. Ze wisten het niet.
'Maar ik heb twee. tips voor u: zei de meneer,
'dc Presse Universitaire heeft daar natuurlijk iets
over uitgegeven. U kunt naar de Boulevard .St.
Germain gaan en naar de Boulevard St. Michel,
schrijft u even de nummers op
Nu had ik vier tips. En dus verroerde ik eecn
vin. maar belde ik het archief van onze eigen
ambassade. De heer Berg deed er een uur over cn
toen beide hij enthousiast terug. Een goed ge
documenteerde vriend van hem had de juiste datum
gevonden. Het was 13 juli 1889 in Parijs geweest.
'Het adrés?' vroeg ik. Nee. geen adres
En dus ging ik naar de uitgeverij Rivière, om
het boekje van Patricia van der Esch te zoeken.
maar de uitgeverij was op de fles. geheel opgeslokt
door de uitgeverij Sirey, rue Soufflot, nummer '22.
In gedachten zag ik een oude heer in een stofjas
knikken, terwijl ik binnenkwam. 'Het boekje van
Patricia? Dat heb ik hier juist liggen, Ik houd het
altijd bij de hand, ziet u. Ik lees er ai mijn vrije
ogenblikken in
In de uitgeverij stond een oude heer in een stof
jas. Hij zei: 'Juist, dat boekje van Van der Esch.'
en klom op een trap. Toen hij weer afdaalde, lag
het in zijn hand. Ik kocht het bevend, voor acht
frank, en snelde naar 'la Coupole', waar ik zwarte
koffie bestelde. Ik sneed ongeduldig de bladzijden
open cn las. Er stond in dat dc Tweede Internatio
nale was opgericht tijdens een congres dat van
13 lot 20 juli 1889 in Parijs werd gehouden aan
de rue Rochechouart. nummer... nummer...
gcèn nummer.
Ik Keek achter in het Doek.ie. Patricia van der
Esch had ongeveer dertig andere bronnen geraad
pleegd. En ze vermeldde niet het juiste adres.
Wat voor kansen had ik nog? Ik bladerde het
boekje door. Patricia verteide dat gelijktijdig nóg
een congres in Parijs was gehouden, in de Rue dé
Lancry (géén nummer). Dat was niet een congres
van marxisten geweest, maar van de zogenaamde
possibiiisten (bourgeoisie met een socialistisch
sausje vond men dat). De eerste dagen had men
gepraat over een eventuele samensmelting van de
congressen, maar niks hoor. Daarna klom de ge
schiedenis in jaren: 1900. 1904... Dag rue Roche
chouart.
En dus ging ik naar meneer Haupt. Haupt zou
met Duitse Tüchtigkeitzeggen: 'Och mademoi
selle, zulk een straatnummer vermeldt men niet,
maar ik kan hét u precies geven...' In mijn fan
tasie had hij geen gezicht, die meneer Haupt. Dat
klopte, ik kreeg hem nooit te zien. hij was juist
met vakantie naar Italië vertrokken.
De rue Rochechouart... In het stratenboekje
stonden 93 huisnummers, waarin van alles schuil
ging. Zelfs een secretariaat van de communistische
partij. Van de.maar natuurlijk, dat was het huis,
de communistische slimmeriken hadden 'zich erin
genesteld. En dus belde ik de tegenstander. Ze
waren verbaasd en toen wat kort. Ze wisten van
niks. De Tweede Internationale in hun huis. een
congres met wel vijfhonderd mensen of méér? Zo
gi'oot was hun partijsecretariaat bepaald niet. *On
i'ignorc, mademoiselle.' Nul op rekest.
De rue RochechouartIn het negende arron
dissement. O sufferd die ik was. want elk arrondis
sement had immers een eigen gemeentehuis cn in
het archief van deze 'juairie'Natuurlijk zat er
een moederlijke vrouw en die zou met zachte stem
zeggen: 'Het is nu vijfenzeventig jaar geleden, maar
ik herinner me ais de dag van gisteren dat mijn
vader erover verteide. Weet u. Domela Nieuwenhuis
was er ook. Zéker... het was op nummer...'
Zc zeiden: 'We hebben niets voor u. Oude ge
gevens gaan als altijd naar de grote Nationale
Bibliotheek.'
'Maar daar kom ik tegen mijn pensioen uit. als
ik er in ga!" riep ik bedroefd, want weet u wat de
Nationale Bibliotheek van Frankrijk betekent? Je
passeert de portier en wordt verzocht, je beurt af
te wachten. Dan krijg je een bezoekkaart voor en
kele dagen, nadat ze je alles hebben gevraagd, wie
je bent. waarvoor je komt, waarom je het nodig
hebt. Met die bezoekkaart ga je op weg naar de
juiste afdeling, een speurtocht waar Je gemakkelijk
de pinksterdagen mee zoekbrengt. Bij de deur zit
een meneer achter een kaartsysteem. Die vraagt je
wat je nu precies bedoelt. Weet je het niet? Ga
het dan maar in de catalogus opzoeken. En voor
elk werkje dat je Ier hand wilt nemen, vtil je een
grijze kaart in. met het codenummer van dat
boek of tijdschrift. En met die grijze kaart ga je
naar een dame. aan dc overzijde van een geweldige
rotonde, met vele etages boeken, op een verhoging
gezeten. Die geeft liaai' paraaf na diepgaande be
sprekingen en dan gooi je je kaart in een bakje.
Intussen ga je dan zitten op de plaats die het
nummer draagt dat dc bewaker je overhandigde.
Daar zit je achter je lessenaar, totdat iemand
maar wie? met je kaart gewapend is gaan
zoeken en je liet boek brengt. Als je dan in één
oogopslag ziet dat het niet is wat je bedoelt, dan
Dat nooit!
En toen kreeg ik een helder ogenblik. Waarvoor
schreef ik eigenlijk? Voor een krant. Waarvoor
schreven de journalisten in 1889? Voor hun krant...
Ik begon met 'le Figaro'.
'Bestond u al in 1889?'
'Maar natuurlijk juffrouw!'
'Mag ik dan dé legger inkijken van juli 1889?'
'Och. dat ts nou jammer, die leggers zijn al
maandenlang uitbesteed, we luien er microfilmpjes
van maken, ziet u. Nee... nee... nee, dat kan heus
niet.'
Ik belde 'le Monde'.
'Bestond u al in 1889?'
'Nee,* zeiden ze eerlijk, 'maar er was toen een
krant die 'ie Temps' heette
'Mag ik dan de legger...
'Nee, dal kan hier heus niet. Maar v. vindt de
krant waarschijnlijk in dc Nationale Bibliotheek.'
Eon geweldige twijfel overviel me. Ik belde het
Parijse gemeentehuis. Het centrale. 'Waren de
huizen in 1889 a! genummerd?' vroeg ik. 'At vee!
eerder!' riepen ze verontwaardigd.
Ik had. nog ecu troef. Ik belde Roger Viollct, miin
vriend, met zeker een miljoen toto's uit vroeger
dagen. De beroemde Viollet, die me zo een sêria
foto's uit 1S30 wist voor te leggen. Consternatie.
Hij had niks. 'Als u liet nummer weet, gaan we
voor u een foto maken.'
De Nationale Bibliotheek. Het móést. Buiten tn
het perkje voor de deur bloeiden vuurrode l-mei-
tulpen. Ik deed ineens alles wat ik moest doen,
zonder verzet. Ik leerde dat 'le Temps' hier Lc 139
heet en kreeg mijn paraaf. Ik stopte mijn kaart
in ee.i bakje en ging aan lessenaar 158 zitten. Naast
me zat een oud heertje met een warme muts op
het hoofd in de staatscourant te bladeren. Hij trok
onder zijn lessenaar een blad uit, waaraan een
soort boodschappennet hing. Daar mikte hij zijn
muts in. Het amuseerde me zo, dat het eerste half
uur omvloog. Toen verscheen een man tn een
grauwe jasschort en die duwde een theetafel vol
boeken voort. Het allergrootste was voor mij. 'Le
Temps' bleek groter te zijn geweest dan 'Het Vrije
Volk'. Een oceaan van grijze letters in zes brede
kolommen uitgesmeerd, zonder illustraties en zonder
grote koppen.
Op 13 jvll 1889 las il: dat president Carnot be
richt van de Duitse keizer had, ontvangenMaar
niks over de Tweede. Ik had de tijd tot 20 juli 1889.
Op 16 juli voelde ik me zeer moe en verslagen.
Op 17 juli vond ik een heel klein kopje 'Revolu
tionaire Congressen'. En daaronder stond dat op
nummer 42 van dc ruc Rochechouart, tn het gebouw
'Fantaisies Purisiennes', in de zaal Petrelle
De volgende ochtend stond ik er, met een foto
graaf van Roger Viollet. Op historische grond, h'ie-
■man die dat merkte. De rue Rochechouart is een
volle, vervelende straat cn op 42 stond een gebouw
met een kliniek, erin en een cafeetje en er woonden
ook een ingenieur cn een kleermaker en nog een
handvol gewone mensen
'Klik,' zei het apparaat van de fotograaf.
De Stichting Vakantieverblijven (SVV),
opgericht door het NVV en de Centrale
Arbeiders-Verzekeringsbank in 195S. be
kijk! het toerisme van de ideële kant.
Nu de vakanties langer zijn geworden en
de meeste werknemers een toeslag krij
gen, wil zij het mogelijk maken, dat de
verworven vrije tijd op een prettige en
betaalbare manier wordt besteed.
Vanaaar haar doelstelling: een goede
vakantie-accommodatie tegen matige prij
zen, waarop de leden van de NVV-bonden
en hun gezinnen nog een reductie krijgen.
Dat de exploitatie op deze wijze niet slui
ten 1 kan zijn, is duidelijk. Het NVV met
2(jn bonden en de Centrale zorgen er met
l'.hnke subsidies voor, dat dit vakantiewerk
zich kan ontplooien.
De stichting is begonnen met de bekende
Troelstra-oorden in Beekbergen en. Eg-
mond aan Zee, waarmee het NVV al lang
voor de oorlog het terrein van de recreatie
had betreden. Het in 1957 gereedgekomen
Kupersoord op de Amersfoórtseberg werd
ingebracht en later ook het Fievo-oord
van de Algemene Bedrijfsgroepencentrale
In Huizen en De Waayenberg van de Be-
drijfsbond Textiel en Kleding te Epe.
In een snel tempo werden vervolgens de
bezittingen uitgebreid. Enige bestaande
hotels en bungalowparken werden aange
kocht en gemoderniseerd. Nieuwe terrei
nen kwamen in het bezit van de stich
ting. Zij beschikt nu over elf vakantie
oorden, vier bungalowparken en drie ka; -
peerterreinen.
De belangstelling van de vakbondsleden
is enorm. In februari al stromen de aan
meldingen binnen. Voor het hoogseizoen
(juli en augustus) kan slechts een derde
deel van de aanvragen worden toegewe
zen. In het voor- en naseizoen is er wat
meer ruimte.
Er zijn niet veel andere gelegenheden
in ons land waar men tegen een zo schap
pelijke prijs verzekerd is van uitstekend
verzorgd logies, ontbijt, koffietafel ers
diner als in de vakantie-oorden van de
SVV.
Een echtpaar betaalt voor een verblijf
van een week tn het hoogseizoen, dat van
22 juni tot 24 augustus loopt, 119 gulden.
Vóór en na die data zijn de prijzen lager.
Voor kinderen beneden de vijftien jaar
wordt een speciaal tarief berekend
Een vijf-persoonsbungalow kost in het
hoogseizoen 105 per week, in het voor-
en naseizoen ƒ80. Er zijn ook bungalows
te huur met volledig pension, waarvoor
men slechts 20 »gulden boven het tarief
van de vakantieoorden behoeft le betalen.
De kampeerterreinen zijn uitgerust nirt
kampwinkels waar van alles te krijgen is,
en met toiletgebouwen. Volwassen kam
peerders betalen (op Texel) 75 cent per
nacht en in Havelte 50 cent. Kinderen
resp. 50 en 40 cent.
En dan is er nog een speciaal tarief
voor de gepensioneerden. Leden van t;5
jaar en ouder, die minstens 25 jaar geor
ganiseerd waren, kunnen in het voor- en
naseizoen voor 5,25 per dag in de vakan
tie-oorden logeren.
De voorkeur van de vakantiegangers,
vooral van de gezinnen met kinderen, gaat
de laatste jaren meer en meer uit naar
het betrekken van een bungalow en het
kamperen. De Stichting Vakantieverblij
ven past zich bij deze ontwikkeling aan.
Nieuwe grote vakantiehuizen zullen voor
lopig niet meer worden gebouwd. Alle
aandacht wordt geconcentreerd op de
bouw van bungalowparken en de aanleg
van kampeercentra.
'Wij proberen om verschillende redenen
aan deze behoefte te voldoen, vertelde
ons de heer H. J. van Bameveld, de direc
teur van de stichting, 'In de eerste plaats,
omdat wij nu nog zoveel mensen moeten
teleurstellen, over het hele seizoen onge
veer 60 percent van de aanvragers Gnze
mogelijkheden worden veel gro'et als wij
meer bungalows en kampeercerdheb
ben. Deze vorm van vakantiebeiieding ir
ook goedkoper Al zijn onze prijzen Jiwst
ld Eg gesteld, wij beseffen maar ai to goed,
dat de kosten voor velen nog te hoog zijn.
Uitbreiding van onze recreatiegelegen
heid is pok nodig, omdat wij in onze druk
bezochte centraal gelegen verblijven de
gasten slechts één week kunnen aanbie
den. Nu de vakanties langer worden, wil
men twee weken bl(jven en dat kan niet,
want dan zouden er te weinig mensen aan
de beurt komen.'
Enige grote uitbreidingsprojecten van de
SVV liggen klaar. De terreinen zijn aange
kocht en gereedgemaakt. De architecten
hebben de bebouwing ontworpen, maar
het wachten is op de bouwvergunningen
en die komen niet af.
Daardoor kan niet worden begonnen
met een bungalowpark bij Haamstede op
Schouwen-Duiveland (86 huisjes, een cen
traal gebouw, kampeerterrein, speelveld,
parkeerterrein) op 2,5 kilometer afstand
van de zee. Daardoor kan bij Renesse, ook
op Schouwen-Duiveland. een kampeer-
centrum voor 1500 mensen met een hoofd
gebouw, een kampwinkel en een terrein
voor caravans niet worden ingericht.
Daardoor wordt een project van 48 bun
galows en kampeergelegenheid voor 500
personen op een mooi bebost terrein bij
Borger in Drente niet uitgevoerd en daar
door moeten de uitbreidingsplannen in
Havelte (32 bungalows) en bij De Koog
(een centraal gebouw voor de kampeer
ders en bungalowbewoners) blijven liggen.
Een lichtpuntje is de aankoop van het
bungalowpark en kampeercentrum De
Bikkels, bij Vlierderi in Brabant, dat on
geveer 400 mensen tan herbergen. Maar
de nieuwbouw kan nog niet ter hand wor
den genomen en dat is spijtig voor de S\'V
en voor de veie duizenden die er onder
haar auspiciën op uit willen trekken.
De SW biedt thans recreatie-mogelijkheden in:
VAKANTIE-OORDEN
Beekbergen
Egmond aan Zee
Ommen
Epe
Epe
De Koog
Amersfoort
Slenaken
Havelte
De Lutr.O
Huizen
Ommen
Havelte
De Koog
Vlierden
Troelstra-oord
Troelstra-oord
't Reggehuus
Dellenhove
De "Waayenberg
De Koger Hoop
Evert Kupersoord
Op den Dries
Hesselte
Het Nije Huss
Flevo-oord
'In,het Fievo-oord
derkampen worden
kamers
kamers
kamers
kamers
kamers
kamers
kamers
kamers
kamers
kamers
kamers
voor
voor
voor
voor
voor
voor
voor
voor
voor
voor
voor
240 personen
140 personen
56 personen
90 personen
80 personen
70 personen
220 personen
98 personen
27 personen
109 'personen
40 personen
zijn ook slaapzalen die voor kin-
gebruikt: aantaï bedden 350)
Havelte
De Koog
Vlierden
BUNGALOWPARKEN
10 bungalows voor 64 personen
14 bungalows voor 84 personen
52 bungalows voor 260 personen
40 bungalows voor 200 personen
KAMPEERCENTRA
150 personen
500 personen
200 personen