EDDIE KOENS (18)
„Het gaat fa
WIM VAN PELT - is
die gouden medaille.
SCHIEDAMS
SPORTRAPPORT
Mr. J. W. Peek (met pensioen) -C. J. M. Bolrners (sporthal) - Mr. W. E. van Vloten (nieuwe kantonrech ter) - Nellie HesseT
berth kan weer lopen) - Wim van Feit (met goud uit Lissabon- Eddie Koens (succes bij PSV)
dochter nu>#E
altijd met krukjes lopen?"
m*.
|ir
Wim van Pelt metgouden
plak terug
uit Lissabon I I
Vhuïu-fcv
h m{Pttn •"n omvr vtrslagjpven} s vA
ha!
aigen
Straal
>steeni
m
Als een kievit...
Veel reacties
fi?
.i.ï'J
«SA
HET VRIJE VOLK DONDERDAG 31 DECEMBER 1964
•swt
JJe<, jaar is weer om en onwil- de Schiedamsc Gemeenschap, rjat waren in een vogelvlucht
T^lrotlrio* ma alf«« Ja lr«a»a« 1i.U n ■L' -
Iekeurigr roepen we allen de
gebeurtenissen in ome herin
nering terug, waar we in 1964
plezier of verdriet aan hebben
beleefd.
Er is te veel om op te noe
men: er werden kinderen ge
boren, volwassen kinderen ver
lieten het ouderlijk huis en an
deren gingen studeren of kre
gen hun eerste baan.
Naast die persoonlijke bele
venissen waren er de kleine en
grote evenementen, die ons al
len aanspraken en al of niet in
grote opmaak in de krant ver
schenen.
Voor Schiedam is 1964 het
jaar van burgemeester, mr, J.
W. Peek, die zijn ambt neerleg
de en van de heer C. J. M, Bol
rners, die zóveel succes had met
zijn actie voor een sporthal, dat
op 19 december de eerste paal
kon worden geslagen.
Het was ook het jaar van het
afscheid van mr. P. B. Cos, de
kantonrechter, die werd opge
volgd door mr. W. E. van Vlo
ten, maar ook van Bad Groen-
oord, dat een recordaantal be
zoekers ontving en van de heer
F. A. Putto, die het Sportfond-
senbad verliet en rhet pensioen
ging.
Tja, wat was het warm. Ook
fn Schiedam vlogen de hekers
ijs de ijssalons de deur uit. Het
was echter nog niet te warm
vooi erwtensoep en hutspot
met klapstuk, die de jongelui
uit Esslingen hij de officiële
ontvangst door het bestuur van
kregen voorgeschoteld in Pa
viljoen Kethel in het Prinses
Beatrixpark.
Ook de Schiedamse midden
standers kwamen in het
nieuws: ze gingen beraadsla
gen of ze wel of niet op maan
dag zouden sluiten, maar kwa
men, zoals zo vaak gebeurde,
niet tot de oplossing van het
probleem. Ze organiseerden
met elkaar echter wel de In-
HaBé '64, waar vele Schiedam
mers een kijkje kwamen ne
men.
Nog steeds niet opgelost is
het verschil van mening, dat
de politieke jongeren in Schie
dam hadden over de manier
waarop ze zouden vergaderen.
Praten over gemeenteraadsbe
sluiten of niet was de vraag en
de gemoederen zijn nog steeds
verhit. Zo verhit als de super-
schalm was, die in december
werd gelast bij N.V. Anker- en
Kettingfabriek aan de Buiten
havenweg.
de belangrijke gebeurtenis
sen in Schiedam, maar zoals
gezegd, ieder van ons heeft wel
iets beleefd en bij slechts wei
nigen kwam het in de krant.
Tot die laatste groep behoor
de Wim van Pelt, de 18-jarige
loodgietersleerling uit de Van
de Duyn van Maasdamstraat,
die op 16 augustus terugkeerde
uit Lissabon, waar bij in de in
ternationale beroepenwedstrijd
als loodgieter vijf andere deel
nemers uit Japan, Engeland,
België, Spanje en Ierland ver
sloeg en daarmee voor het
eerst voor Nederland de gou
den medaille veroverde.
Daartoe behoorde ook de fa
milie A. P. Hesselberth aan de
Parallelweg. Het gezin kwam
op zaterdag 4 april in het
nieuws, omdat het zesjarige
dochtertje Nellie op 6 maart
door een vrachtauto werd
overreden op het Broersvest en
haar linkerbeentje verloor.
Haar vader, de 30-jarige
heer A. P. Hesselberth was ten
einde raad en vertelde ons zijn
verhaal, wat hartverwarmende
spontane reacties tot gevolg
had.
Van alle kanten kwam er
hulp en op 7 april was er al
achthonderd gulden beschik
baar om voor Nellie een goede
prothese aan te schaffen.
Mensen, die zich hiervoor
Inspanden, waren mevrouw W.
J. Timmermans uit de Jan van
Ghestellaan 31 te Rotterdam
en Peter Roozen en Rudie Fre-
deriks, leerlingen van de Wil
lem de Zwijger-ulo in Schie
dam. Het kwam voor elkaar.
Tot grote verrassing van allen,
die zich voor Nellie inspanden,
verscheen er een onbekende,
goede gever, ten tonele, die op-
5llilltHUl!!tMtlllllilUltIi!ttHIllilIlt{llH8UIU{tIlti(illUIttUliilflltlI(!Ill!ltliI!(IHtUIIUlllIllifilWlIfllllH!HIilHlliIflIIIIiilIIIIIIIi1IIflHJII»ilffilililfUHIitiilOKilIHnifUhïliWHil!lli'
wta&Ka t anot
uitiiiiiHHiniifiiiiiiiiMiiiiiiiiHiitfiiitiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiitHiiiiiifiiiitiniiufiiiifinuiiiiiiiiiiiiiiiiiinntfMiiiiiuiiHniiinRiiniiiiniiiiininiiii
TB» ra*4
t»*wt in op«H-
Mjeenfcrtté
te b*hanö4j*n
4 d» ndhteWIn*
centraal *n-
•trui spRMffl.
fMuMdct
to Jul twosdn
to. op
"fl diMUM) ui*t
ff. ié wonjen
<tr«g» y*Q dé
Wipi op. yttis
doc&teft}* B» tvw altijd mef era stokp» toten ioptn? Dm Jam tacft niet..'*
w/n ttvrtytf op jté **nt* vurgtvw* een pantt «an rfe ParalMioeg te Schiedam, «n «in»
V p grauw* hrtoH. aafrïf faxpotmevg RotterdamDen Hang, vertelt de futer Aef*. Hostal-
Irenft een *~hnrrif sic# de zorgen, 4w hem nnds rtfit flotJtirrtfe i* dvei nprfeB, «T#
htm tg wrdttv
„Nellie Lad tWW- wdst» fc()Wnot «".«uwj#
«nasla, «MafcSsSirS&
Jtato, hAir Letiaje "wordt le-jd** WfiitWf tapt**ten. EcmimI
anauteMtt en no fioop- ik,
Zt ïich x&tk* «O* w*t*st i*.
j TOei-kialftattei tatarri -
l Am toots ut »e! bur
van J 400. AH** Hét 4mt bc*«5
komt Is not ret «taf vso de ver**
kenlv
t khnkt gurustrfëilewt, a
floehierti* té helpen
OJt ftrasa me k
•**-- hu D» -w
S<
tVan een onzer verslaggevers)
'Het gaat fantastisch Ik heb
nog nooit zo veel buitenlandse
reizen gemaakt. In zijn ouder
lijk huis aan de Beijerlandse-
straat te Schiedam lacht een vro
lijke. aardige blonde jongeman
van 18 jaar opgetogen, als we hem
naar zijn plannen voor de toe
komst en zijn ervaringen m het
afgelopen jaar vragen
Zijn naam. is Eddie Koens, zoon
dracht gaf om voor Nellie een van een kapper en in Schiedam be-
telescoopbeentje te vervaard!- kend ais de SVV-rechtsbuUen, die
gen. een prothese, die met het overging naar PSV. Voor SO.OOO
lichaam meegroeit. sing deze veelbelovende voetballer,
die ook de rechtsbuitenplaats in het
Voor meuws op de sportpa- Nederlands JeUgdelftai bezette naar
gina's zorgde de 18-jarige Psv en hü heeft het er naar zy„
rechtsbuiten van SW, Eddie 2in.
Koens, die voor een respectabel
Tien competitiewedstrijden speel-
bedrag naar PSV ging en daar j,ij met het eerste elftal en ver-
al meteen in het eerste elftal der kwam hy ook uit in bekerduels.
Thans speelt Eddie in het tweede
uitkwam. elftal, want hij beschikt nog niet
nn. |,„t verder «rep-aan met over de nodige routine. ,J3at moet
Hoe is net verder gegaan met langzaam Komen", meent hij, „die
deze Schiedammers en wat zijn wedstrijden met het tweede worden
de plannen voor de toekomst? natuurlijk afgewisseld met wedstriJ-
1 den voor het eerste elftal
vroegen we ons emd december
„Bh PSV', zegt hi), „is allesuit-
af. »ve gingen al deze mensen stekend geregeld; het Is bijna een
opzoeken en kwamen er tot fullprofclub. Je kunt je er geen
voorstelling van maken hoe zielig
frappante conclusies. Het ver
haal van deze „ontdekkings
tocht'' leest u op deze oude-
jaarspagina.
Nellie rent als 'n kievit - ze
kan al weer rolschaatsen!
f*
<1
;i'®V
t J i -
De grootste verrassing"op onze speur
tocht naar het Schiedamse nieuws van
1964 was de ontmoeting met Nellie
Hesselberth van de Parallelweg te
Schiedam.
Onwetend van alle acties, die wer
den georganiseerd om haar een goede
prothese te bezorgen, lag de zesjarige
Nellie in april in het gemeentezieken
huis. Haar linkerbeentje was geampu
teerd, maar dat besefte ze nog niet da
delijk. Wie het wel besefte was baar
het soms by andere semiprofclubs
is georganiseerd.
Zo jong als hy is heeft Eddie een
goede kyk op de zakelijke belangen
van de semlberoepsvoetballers.
„Vele andere verenigingen", meent
hy, „kunnen nog veel van PSV leren,
vooral wat de belangen van de spe
lers betreft".
Eddie, cüe na zijn transfer al
veel heeft gezien van het binten-
land (hy was om. m Marokko?
leert voor dameskapper en treedt
daarmee m de voetsporen van zijn H,1JO
vader, die in de Beyerlandsestraat jUist jeugdige voetballers onderdak
een kapsalon heeft. Jg bieden
„Het is een byzonder goed kost-
,By PSV vertelt hy. „staat men nuis", aldus Eddie,
er op, dat de spelers een vak leren
of een beroep uitoefenen. Want eens )>f
is het natuurlijk, afgelopen met voet- l lunncn
vader, de 30-jarige A. P. Hesselberth, hallen Zyn plannen voor 1965' NatuuUyh
I i i Zover is het met Eddie nog niet. Hij trainen, trainen en nog eens trainen
elektrisch lasser van beroep en vader heeft nog een hele voetbalcarrière en verder opleiding volgen voor da-
van neen kinderen Moet ik miin voor de boe8 en bekijkt het alle- meskapper. Die duurt twee jaar. Het
van nenen Kinueren. ,,iuuet ïh. xmjn Siachter> In Eindhoven is hij is een dagschool, maar de lessen
dochtertje nu voor altijd met krukjes samen met enkele andere PSV-pro- brengen het trainingsschema niet in Want het voetballen betreft belooft
rmnenten, zoals Piet Giessen en Hou- gevaar, zodat het allemaal prachtig 1965 ook voor Eddie Koens niets dan
in elka
Eddie Koens, óók als coiffeur een zeer ambitieuze jongeman
waax men vet op prys steit om We troffen Eddie thuis bij zyn
oudeis. zijn vader en moeder zyn
nog steeds fervente SW-supporters,
maar voigen met nog meer belang
stelling dan vroeger de verrichtingen
van het Eindhovense PSV dan vroe
ger
Het afgelopen jaar ,een goed
jaar", aldus Eddiei wees in de rich
ting van de giootse carrière. Wel
licht wordt Eddie Koens de toekom
stige rechtsbuiten van het Neder
lands elftal. De tijd zal het leren
i 199 1 "T »**"1 iimiClltCll| «A/oJa a Ivu vJICöuvH C-tJL Jiwlt
laten lopen i vroeg hij ons destijds kes m pension by de familie Tim-
met schorre stem.
elkaar past.
goeds
Het hoefde niet. Van alle kanten stroomde het geld binnen en
ten slotte was er een onbekende, die alles voor Nellie zou bekostigen.
Met deze gegevens in onze herinnering gingen we een week geleden
naar de woning op de eerste etage van een pand aan de Parallelweg,
waar het gezin Hesselberth woont. De buurt was zo mogelijk nog
grauwer als In het voorjaar, maar dit werd gecompenseerd door het
stralende licht van de kerstbomen achter de ramen.
v"
*»v i-
„Hoe zou het zijn met dat meis
je9" dachten we toen we aanbelden.
Even later wisten we het. Nellie,
die bij haar thuiskomst van elle bu
ren een prachtig geschenk kreeg,
kan weer lopen! En hoe, ty'dens ons
bezoek rende ze plotseling naar haar
speelgoed om ons te laten zien, wat
ze allemaal wel had gekregen.
,De doktoren stonden er versteld
van, zo vlug als ze met dat telescope-
beentje overweg kon," vertelde haar
vader
Nellie, die op 10 december zeven
jaar werd, zegt met veel. Een beet
je verlegen lachend luistert ze naar
haar vader en moeder, die, ver
baasd over zoveel belangstelling,
vertellen wat er allemaal na die
door Het Vrije Volk ontketende ac
tie was gebeurd.
„Ze deed er al gauw alles mee,"
lacht de heer Hesselberth. „Ze rent
met dat beentje als een kievit. Weet
u, ze kan er zelfs mee rolschaat
sen!!!
Nog horen we de heer Hesselberth
vertellen hoe zijn dochtertje in het
ziekenhuis steeds maar zei: „Papa,
ik wil rolschaatsen
Nellie, die leerlinge is van de
Prinses Julianaschool. vliegt wan
neer haar schoolprestaties ter
sprake komen, overeind en toont,
trots lachend, haar rapport.
Het Is een mooi rapport. „Ze gaat
vast over naar de tweede kias."
zegt een van haar zusjes. Nellie
knikt, toch nog wel 'n beetje beduusd
van al die belangstelling voor haar
persoontje.
Er is nog iets, dat aantoont hoe
goed Nellie kan lopen. „Haar kou
sen verslaten verschrikkeiyk," aldus
mevrouw Hesselberth. Meteen voegt
ze er blij aan toe. „Ze kan alles,
ze rent ermee trap op en trap af.
„Ja," zegt de heer Hesselberth.
„er waren veel reacties. Iemand
int Vlaardingen stuurde een poppen-
kamer en er was veel medeleven
van de buren. Nu liij weer zichzelf
is, voegt hy er aan toe: ,Jk wil
van de gelegenheid gebruik maken
om iedereen, te bedanken
Daarmee komt ook het einde van
onze visite, maar eerst moet er nog
een foto worden gemaakt. Dat brengt
nog wat consternatie teweeg: gauw
brengt mevrouw Hesselberth het
haar van Nellie m orde en dan staat
ze even later, lachend, met kuiltjes
fA./'rji
in haar wangen, by de kerstboom het eer? nieuw huis krijgt toege
en als het licht flitst wordt haar ge- wezen. En wat Nellie betreft: „Ze
zicht je weerspiegeld in de bal, die jcall g0ed leren," zegt haar vader,
ze bekykt. Zo sal Nellie dus wel tot de kin-
Flannen voor de toekomst? Die deren behoren, die in 1965 worden
zijn er zeker by de familiel Hes- verhoogdvoor het gezin Hes
selberth. Het gezin woont in een selberth was het toch nog een
te kleine woning en wacht totdat goed jaar
Nellie Hesselberth, het meisje
dat in april 1964 een beentje
verloor, kan nu weer lopen
dank zij de prothese die men
sen met warme harten haar
schonken. Ze kan weer lachen
en de ballen van de kerstboom
weerspiegelen haar vreugde,
art iftUen. we
ïmuUiwHir
(Van een onzer verslaggevers)
Verder leren en doorgaan. Dat is het antwoord van de 18-
■jarige loodgietersleerling Wim van Pelt uit de Van Duyn van
Maasdamstraat op onze vraag, wat zijn plannen voor de toe
komst zijn.
We zochten Wim tijdens onze speurtocht op in de werkplaats
van zijn patroon, Chr. van de Hoeven aan de le Tuinsingel in
Schiedam, waar hij, gestoken in stofjas, bezig was met een
moeilijk karwei. Want die mag Wim na zijn succes in Lissabon,
waar hij in augustus de gouden medaille op de internationale
beroepenwedstrijd behaalde, nu steeds opknappen.
Dat „verder leren en doorgaan"
doet Wim van Pelt op de Eerste
Technische Schooi in Den Haag,
waar hij door zijn prestatie vrijstel
ling kreeg voor enkele praktijk-
examens. Nu resten hem nog twee
jaar studeren voor patroon water
en gezel gas, waarmee hij in 1965
gereed kan komen en in 1966 zou
Wim zijn examen patroon gas moe
ten doen. Dit alles betreft alleen
theorie, want voor de praktijk is
Wim, zoals gezegd, vrijgesteld.
„Die theorie gaat best," zegt Wan,
die na zijn studie, wanneer er ook
maar een mogelykheid is, voor zich
zelf wil beginnen. ,Jk ben aan het
leren en dat doe je ergens voor"
stelt hij nuchter vast, terwijl zijn
baas, de heer Chr. van de Hoeven,
en zijn vader, de heer C. van Pelt,
die bij deze firma bedrijfschef is,
toeluisteren.
;e school
Haagse
Veel heeft Wim geleerd van zijn
vader, maar ook op school werd
hem veel bijgebracht, wat hem nu
uitstekend van pas komt. De 18-
jarige loodgieter bezoekt de Haagse
school, waar hy ook overdag les heeft
gehad, thans in de avonduren „Er
heerst daar een uitstekende sfeei"
vertelt hij.
Zyn vader voegt eraan toe, dat
men nu op schooi veel meer leert
dan vroeger. Overigens kan men al
leen door leren geen loodgieter wor
den, want, zegt de heer Van Pelt:
„loodgieten is een gave
Wtm ra» Pelt heeft na het artikel
in Het Vrije Volk op 17 augustus veel
reacties gehad.
Een ervan was een brief aan het
adres van de werkplaats, die werd
gestuurd door een advocaat, die tot
de klantenkring van Chr. van de Hoe
ven behoort.
„In de oudheid," aldus het
schrijven, „poogden de alchimisten
lood in goud te veranderen. Het
lukte hun niet, maar zo veie jaren
later slaagt wel een Schiedam
mer erin dit te bereiken
Ook de klanten van de heer Van
de Hoeven waren enthousiast over
de prestaties van die loodgieter, die
zo vaak een moeilijk karwei bij hen
had verricht.
„Wanneer er een klant om een
loodgieter vraagt," lacht de heer
Van Pelt, „dan zeggen ze „Je
moet die vent sturen met dm gou
den plak"." De heer Van de Hoeven
„Ik was er reuze blij mee, wat
|tm nam, Am
i bAdrag wi
Ia» titéj. ZU
t Willb f*
'jstt!» aax Cj>
Jtx
WWrtJtaWÏ I*
d»rtu»f
Ut* hwr «ar
|ul b****k*rx
p'ei »"du«i!
epwtlkr m»-
I fclj 4* on«
r* fiiej
nwftacn tyb
TvplrurT» t»
Tft fcet
■ttU Dé *-
rx «"art r*c-
i* d» waor-
X PHbUk «n
j ulei, tli«
met ttei
*Ï5 *»Irt <te uawwd'Tétt {.IfOttSf Ma«*f
- wOn ffTMctectugMttii -
j| ÓOl'D~\ voor bijzondere prestatie met LOOD
i. 4+
i>M at»
'Bei U fantiutisoh, hleróp Hoi ik niti
Kfiut £cfi tUthfeTEntfd Br in ban- ftpIt,
fer*iJ0dA!efrti Uit LUsatiWL todar hiftitdi ifltfr*
na(üno!e btrofpmwrdsMjd at» laodgUttr vQf
andere dteïnm&irnit fWf:Inptiifr^Si9Ï*L
git, spanjit tn fdttanit
- «w
dacht u") beaamt het en laat dui
delijk blijken, dat hij het op prijs
stelt, dat zijn loodgietersleerling zich
zo goed bekwaamt in het vak.
Laconiek
Wim. al weer wat ouder en nuch
terder geworden, vat het allemaal
laconiek op
Lachend accepteert hij de lof. die
zijn vader en baas hem toezwaaien,
maar h|j denkt meteen aan zijn toe
komst.
„Nee. trouwen is er nog met by,
ik ben nog te jong en verder zal er
nog veel moeten worden gespaard
„Wanneer ik afgestudeerd ben,"
peinst hij, „heb ik een goede toe
komst voor me, want met het Ga-
walo-diploma kan je alle kanten
heen
Terwijl hij dit vertelt komt er
iemand met een kapotte brander
naar hem toe, die hij even later des
kundig uit elkaar haalt en repa-
seert Wanneer we de werkplaats
verlaten, zien we het vlammetje,
ten teken, dat het karwei weer ge
lukt is
Ook voor Wim van Pelt was 1964
een goed jaar. En m 1965? Dan is
het zoals hy zegt. „Verder leren en
doorgaan
TTet was me het jaartje wel voor de Schiedamse sportwereld. Vele ver-
emgmgen. hebben, in 1964 hun jubileum gevierd, toernooien georgani
seerd, sportdagen gehouden en nog veel meer evenementen. Alle hadden
een goed jaar, hoewel het met kampioenschappen op voetbalgebied „bar en
booswas. Niet éen club kon de kampioensvlag uitsteken In het afgelopen
jaar. Gezien de resultaten die in deze competitie van 1964—1965 tot nu toe
zyn behaald moeten wy constateren dat het amateurvoetbal in. Schiedam
zich nog steeds in een dalende lyn bevindt.
SFC en SVDPW hebben do grootste moeite om punten te verzamelen en
ook andere clubs met een goede start, zijn teruggevallen Aan. zelfwerk
zaamheid hadden de voetbalclubs geen gebrek, gezien de gebouwde en vpr-
bouwde clublokalen.
SFC en PPSC gmgen van het oude Boshoek weg en namen een nieuw
veld m gebruik op Thuxlede De semi-profclubs Hermes en SW deden het
met slecht. Vooral Hermes heeft lange tijd op het laatste moment adem te
kort om de grote sprong te wagen. De Harga-bewoners kunnen op een
goed seizoen terugzien. SW nam afscheid van het terrein aan de Havendijk
en ging ook op Harga spelen. Samen met Hermes op één veld. Tot nog toe
gaat alles nog naar wens en zyn er geen klachten gehoord, althans niet
naar buiten uit. Harga werd een gemeenteveld en Hermes en SW huren
dit hoofdveld nu per jaar voor een bepaald bedrag.
Toch zal er nog veel moeten gebeuren voordat het hoofdveld zich kan
meten met andere gemeentevelden in Nederland. De geluidsinstallatie moet
nodig verbeterd worden, zodat ook de toeschouwers op de overdekte tribune
<le mededelingen kunnen horen. Wij zijn er in dit gehele seizoen nog niet
in geslaagd ook maar één verstaanbaar woord op te vangen.
Ook een verfje voor de overdekte tribune zou geen overbodige luxe zyn.
Trouwens met alleen de overdekte van Harga, maar ook enkele kantines
van lagere clubs kunnen een verfje gebruiken. Maar dat zyn zorgen voor
het nieuwe jaar.
Het Schiedamse voetbal stond vier spelers af aan semi-profclubs buiten
Schiedam. Ton Hue gmg van Hermes naar ADO voor een groot bedrag.
Toch heeft Thie in ADO niet dót kunnen presteren wat hy het vorige sei
zoen by Hermes deed Vandaar dat hy in het reserve-team van ADO is
opgesteld.
Als Thie goed wordt geleid dan kan hij een van de beste doelverdedigers
van Nederland worden. Nu zyn er vaak raadgevingen van buitenafver
keerde raadgevingen die hem onzeker maken. By Hennes weet men wel
wat wij bedoelen, ook zij hadden daarmee te kampen.
Eddy Koens ging naar PSV en verwisselde de roodgroene kleinen van
SVV voor de roodwitte van de Eindhovenaren. Hy heeft liet er best naar
zyn zin, Schiedamse Eddy, die in de lichtstad voor dameskapper leert. Ton
Kemper, een uitstekende halfspeler, verliet Hennes om b|j zyn oude mak
kers Piet de Groot en Hans Eikenbroek, beiden ook oud-Hermesspeiei te
gaan spelen in Sparta.
Genoeg over voetbal. We richten de schynwerper op een tak van sport
die niet. zo veel toeschouwers trekt, maar m Schiedam toch voldoende is
ingeburgerd, namelyk het cricket. Van de beide Schiedamse cricketploegen
heeft Excelsior de beste resultaten behaald. By Hermes heeft men de jeugd
in 1964 een kans gegeven die zy maar gedeeltelyk heeft gegrepen. In het
komende jaar verwachten wy meer van de Hennes-baby's
De gymnastiekverenigingen kregen er in het afgelopen jaar enige goede
tumlokalen by. Zalen die werden voorzien van de beste toestellen die er
zyn. Het hoogtepunt by de handballers was wel het jubileum van DWS
hoogtepunten waren er ook voor de gymnastiekverenigingen Thor en Dok!
Voor de biljarters was er ook een evenement in het afgelopen jaar. Dat
was het jeugdkampioenschap kleinbiijart dat werd verspeeld in Schiedam
1964 was niet alleen het jaar van de olympische spelen en dus ook net jaar
van Pauline van der Wüdt, die daar een bronzen plak haalde, mttnr was
^m^uUUep r V°°r Ane Koov' die de Iange afstaRdmars Parijs—Amster-
De plannen voor de sporthal kwamen in een ver stadium te verkeren met
ais tastbaar resultaat het slaan van de eerste paal enkele weken terug. Een
hoogtepunt voor sportief Schiedam en ook voor Cor Bolmers De
tiekvereniging Excelsior zag haar voorzitter vertrekken, die directeur werd
dtrectrran'de sporthal zyn.
alle ^staren van de Sch.etomL^r^
sen ("1965 en de sportbeoefenaren een in alle opzichten sportief 1965 Dat
de prestaties nog beter mogen zyn dan m het afgelopen jaar,
B. VAN B.
