Happenen is toch moeilijker dan u denkt
Mens moet kunnen
spelen (is: leven)
MENEEfl IE
Stads-
REDACTEUR
narena
DOOP MET DE HEILIGE GEEST
Belasting op
verzekering
tegen brand
Oude man
op zebrapad
doodgereden
Organisatoren Speelweek
met handen in het haar
Buurt deelt
klappen uit
aan verkeerden
Veemarkt Rotterdam
Tram- en buskleuren
Natrena-vloeihaar smaakt
evengoed eniscalorievrij.
Breekijzer tussen
struiken verstopt
Waarschuwing voor
kredietnemers
wordt duurder
Onder invloed
achter het stuur
HET VRIJE VOLK MAANDAG 1 NOVEMBER 1965
PAGINA 5
Erasmus, wiens beeltenis
in steen nog niet eens zo
lang terug is op de St.-Lau-
rensplaats is zaterdag de
eerste parkeerwachter van
Rotterdam genoemd.
Dat gebeurde tijdens een
roerig gebeuren, tijdens het
welk Erasmus onverstoor
baar op steeds dezelfde blad
zijde in zijn boek doorlas en
welk buit en gebeur en bedoeld
was ter opening van de fes
tiviteiten ter gelegenheid
van het vierde lustrum der
Centrale Hervormde Jeugd
raad.
„Kinderachtig"
ROTTERDAMS WATER
Spreeuwenplaag
Tijdelijk gratis
monsterflesje
Natrena-vloeibaarbij
een tafeiverpakking
van 500 tabletten
UITZENDBUREAU VAN
KANTOOR
KRACHTEN
GOOLSiNGEL 89-TEL12Q.508
O
MINIATUURSTAD JE IS VOLGENS
BRANDWEER LEVENSGEVAARLIJK
Foppener en popjes
(Van een onzer verslaggevers)
De CHJ nodigde ter assistentie
daarvan de plaatselijke provo's uit
en noemde het geheel een ponpe-
ning, dit is een happening, een
«pening met pop-art. En dus werd
Erasmus het Rotterdamse Lie
verdje genoemd.
«••••••••••••••••••••••••••••••••••a
Advertentie LM
Wat hebben we eronder te verstaan?
Hierover spreekt op WOENSDAG 3 NOVEMBER AS,
éi. B. GABRIEL, Pred. der Advent-Kerk te Rotterdam C., in de
KERKZAAL VRIENDENLAAN 25.
TOEGANG VRIJ. AANVANG 8 UUR
Een CHJongeman en een beat-
band met spreekkoren luidden het
lustrum in. De jongeman
schreeuwde zich, staande op een
Emmertjes pop-sop
tafel, hees in alle letters van het
alfabet, die uitmondden in CHJ.
en rekende uit dat één maal vijf
vijf Is, twee maal vijf tien, drie
maal vijf vijftien en vier maal vijf
twintig, zijnde de jaren, die de
CHJ telt.
Intussen werd h(j gedwongen
zich bezig te houden met de voor
man der geïnviteerde provo's, die
gadegeslagen door enkele tien
tallen nieuwsgierige en eerzame
burgers een haremdans uitvoer
de. Dat was niet niet volgens af
spraak, de provo's moesten zich er
nog even buitenhouden.
Een tweede CHJ'er smeet grote
hoeveelheden verf op een klein
stukje zeil en een derde maakte
zich later verdienstelijk door van
af het dak autobanden naar be
neden te smijten, die op een sta
ketsel van stalen stelling-buizen
neerkwamen.
Andere jeugdige lustrumgangers
gooiden daar later emmers vol
verf, kapotte stoelen, sinaasappel-
kisten, armen vol vodden en ook
nog een hele bakfiets tegen aan.
Ook aardig was dat dc versteend
Erasmus dank zij de trucages van
de geluidstechniek zelf in staat
was een (conventioneel) openings
woord te spreken. Hij ontving
daarvoor niet, zoals gewoonte is
een boekenbon, want een boek
heeft hij al, maar een krans om
"Un hals en later nog een auto-
tand.
Een politieagent, die het van 'n
eerbiedig afstandje rustig stond te
oekijken. vond het allemaal best.
En temidden van de kkirken
van een scheurende saxofoon ver
veelden de provo's zich s>' dood de
haremdanser in de mjuust he clr-
Lof der pop-heid
kei van zijn volgeling-s nog wel
even wat hij kon,
Happenen is evenwel moeilijker
dan u denkt. Om van poppenen
maar niet te spreken.
spelen'
(Van een onzer verslaggevers)
„Uit alles blijkt, dat je In
deze stad niet meer kunt spe
len. Alles Is zo gereglementeerd
en er zijn zo strenge voorschrif
ten, dat je er met het spel niet
meer terecht kunt."
Enigszins bitter zegt dit de
heer A. D. („Ab") Steensma,
secretaris van de Nederlandse
Nationale Speelweek In Rotter
dam.
De jaarlijkse speelweek, die
op het ogenblik in Rotterdam
voor de achtste keer wordt ge
houden, heeft ook wél met te
genslagen te kampen.
Allereerst moest men. zondag
morgen onmiddellijk het kostbare
35.0001 mininatuurstadje af
breken. dat in de Mauritszaal was
opgetrokken. Dit stadje diende als
de grote werkruimte voor de deel
nemers aan de speelweek.
Da Rotterdamse brandweer vond
bet stadje echter „levensgevaarlijk".
Te meer omdat verschillende van de
130 Speel week deelnemers in de uit
hont, karton en stro opgetrokken
decors rustig een sigaretje rookten.
Wég met die decors, eiste de brand
weer, die er nog op wees. dat men
voor het optrekken van het stadje
toestemming had moeten vragen.
De organisatoren van de speelweek
vonden het besluit van de brandweer
..kinderachtig". De gemeente wist,
wat wij In de Mauritszaal wilden gaan
doen, aldus de Speelwekers.
Maar de brandweer meende: „Het
is té gevaarlijk en als er brand komt
zullen de verzekeringsmaatschappijen
ons beslikt niet kinderachtig vinden!"
En dus werd de zaai leeggehaald
..De room is van de speelweek." al
dus Ab Steensma, bij het zien van de
lege zaal.
Een aantal houten keetjes, een paar tafels, een bezem dat was alles wat er in de Mauritszaal over
bleef van het miniatuurstadje dat voor de Speelweek was opgebouwd en dat zondag op last van de
brandweer moest worden afgebroken.
Terwijl men ijverig zocht naar een
oplossing voor de problemen, die met
het afbreken van het miniatuurstadje
waren ontstaan., kwam er zondag
avond een nieuw conflict.
Advertentie LM.
vanaf 4995 4 deurs
In De Lantaren ging de Artistieke
Jeugd Produktie uit Amersfoort voor
de Speelweek „The Connection" spe
len. Het gaat bij dit stuk van Jack
Gelber om verslaafden, onder meer
nmrlhuana-rokers.
Er werd op het toneel daarom flink
gerookt en omdat volgens de brand
weer „de peuken overal In het rond
lagen", zei de aanwezige brandwacht:
„Dit gaat zo niet."
Omdat fcj alleen de zaak niet kon
oplossen waarschuwde hij adjunct-
hoofdbrandmeester A. Koamwinder,
die de leider van het spel (een jonge
man van een jaar of zeventien) ver
zocht grote asbakken met water neer
te zetten.
Men besloot toen maar liever om
niet meer te roken, aldus het relaas
van de brandweer, maar een kwartier
later ging de brand toch weer in de
„marihuana".
Daarop besloten de aanwezige
brandweerlieden in overleg met en
met toestemming van de toneelmees
ter om de gordijnen te laten zakken.
De acteurs namen dat niet, hielden
de gordijnen open en gingen nu onge
veer een half uur door met impro-
visatietoncel, waarin de woorden
„roken" en „brandweer" veelvuldig
voorkwamen en waarbij nog steeds
rook omhoogfcringelde.
Daarop werd door de brandweer
de assistentie van de politie inge
roepen, die de zaal ontruimde.
Daarbij ondervond men geen enkele
tegenwerking.
Inmiddels hebben de organisato
ren van de Speelweek vanochtend ge
confereerd met onder meer vertegen
woordigers van Bouw- en Woning
toezicht. Daarbij Is gezocht naar een
manier om zonder decors van „stro
en sinaasappelkistjes" toch een ge
slaagde Speelweek té kunnen houden.
(Van een onzer verslaggevers)
In het AMVJ-gebouw aan de Mauritsweg in Rotterdam is zaterdag de
achtste nationale speelweek, een week van creativiteit en gesprekken daar
over, geopend met toespraken van ds. N, O. Steenbeek en drs. J. J. Voogd.
We moeten weten wat we zeggen," aldus ds. Steenbeek, „als we spreken
over spelen is leven. Toch is het zo, ondanks de paria's in de straten van
Bombay, ondanks de negers in de Amerikaanse achterbuurten, ondanks
Vietnam."
Volgens ds. Steenbeek ligt de kern
van het leven bij de individuele vrij
heid: „Gebonden leven kan niet spe
len, kan niet scheppen," zei hij.
De eerste belangrijke vrijmaking in
de Westerse beschaving was. aldus
ds. Steenbeek, de komst van de tech
niek: „Vroeger legden we ons neer
bij de wil van de natuurgod Thor,
die ons de bliksem zond. Maar nu
zijn we er wat mee gaan doen. Thor
leeft in de ontsteking van onze auto
voort."
De socialisering van het leven (ver
deling in plaats van bedeling) is een
volgende fase. waar we middenin zit
ten. En de derde fase, het in vrede
samenleven, is opnieuw een enorme
uitdaging.
Ds. Steenbeek constateerde tot zijn
spijt, dat daar waar zich de vrijheid
met name manifesteert, bij spel en
sport, de demonen weer bezig zijn
hard toe te slaan. Het gaat niet om
de prestatie, maar om het prestige.
„De demon geld," aldus ds. Steen
beek, „die we net hadden uitgedre
ven, begint de zaak weer te beheer
sen. We moet de bal weer eens in
eigen doel durven trappen, maar
begin er bij een interland, maar niet
aan. Je wordt gelyncht
En drs. Voogd, Tweede-Kamerlid,
sloot daarop aan met de stelling:
„Spel leert je vrijwillig schikken naar
de regels en naar het gezag." Maar
dat schikken naar het gezag mag in
de samenleving geen willoze hande
ling zijn: „We moeten ons aanpas
sen, maar in de geest moeten we
vrij blij ven. moeten we conformerende
rebellen zijn."
De speelweek moet zich volgens
drs. Voogd bezighouden met de vraag,
welke creatieve mogelijkheden er
voor de mens in het arbeidsproces
liggen, een moeilijk probleem omdat
de mens te midden van het rumoer
bezig is te vereenzamen.
ROTTERDAM, 1 nov.; Aanvoer 1814
dieren .Hierbij waren 1087 sjschtnmde-
ren en 72 7varkens. De prijzen waren:
alacïitrunderen 4,104,40. 3.704.00, 3.25
3,50. 3,05—3.23, stieren 3,754,35,
worstkoeien 2,95—3,20, varkens 224
2.28. 2,22—224 2.20—3,22, 2,18—2,18,
slachtseusea 1,701,80.
Maandag 1 november: Gemiddeld keu
ken zon al te 370 mlllisrrfcm per liter,
gemiddeld geleidingsvermogen 1055 mi-
croSiemens, gemiddelde hardheid 18,4
Duitse hardheidsgraden.
Jarenlang hebben wij allerlei soor
ten vogels verkocht en het is ons
steeds weer opgevallen, dat vogels i
schrikken van gekleurd licht. Laat
men daarom eens in bomen, waar
's avonds troepen spreeuwen komen
slapen, een proef nemen met drie
roterende lichten in de kleuren rood,
geel en groen. Deze proef zal zeker
slagen.
J. SANDEE.
Vredenoordlaan 93,
Rotterdam.
(Het is te proberen, maar heeft dc
heer Sandee nooit opgemerkt, dat de
spreeuwen in de stadsbomen zich
niets aantrekken van de aan- en uit-
flitsende gekleurde lichtreclames?
Red.)
Rotterdam, Amsterdam en Den
Haag overwegen de standaardisatie
van hun bussen zover door te voeren,
dat de wagens ook dezelfde kleur (en)
krijgen.
.Maar waarom? Waarom geeft men
de bussen en trams niet de stads
kleuren?
Als geboren Rotterdammer ben ik
trots op onze stad en haar groen-wit-
groen; ik zou in geen andere stad
willen wonen. Daarom zou ik graag
willen zien, dat de gemeente haar
bussen en trams, de wachthuisjes en
de baltepalen in déze kleuren verft.
Ik vermoed, dat vele Rotterdammers
er trouwens net zo over denken.
B. H. VAN LITH SR.,
Wandeloordstraat 7,
Rotterdam.
te
Goedgekeurd
door de N.V-S.
(Van een onzer verslaggevers)
Politiemannen zagen zaterdagmor
gen in Rotterdam op de Westersin-
gel, hoe een jongeman vanuit de
struiken een pakje tevoorschijn haal
de. Dat was, zoals dat heet, verdacht
en dus werd de jongeman aan de
tand gevoeld.
In 't pakje bleken zich een breek
ijzer en een paar schroevedraaiers te
bevinden. Inbrekersgereedschap, be
kende de man, de 24-jarige los-arbei-
der J. C. v. d. L.
Van der L. werd naar het bureau
gebracht, waar hij vertelde, dat hij
vorige week zaterdagnacht in een
juwelierszaak in de Vlaardingse
Hoogstraat een vergeefse poging tot
inbraak had gedaan. Daarom is hij
overgegeven aan de politie In Vlaar-
dlngen.
Advertentie LM.
(Van een onzer verslaggevers)
Het Schiedamse gemeentebestuur
is bereid de mogelijkheid te overwe
gen om over te gaan tot heffing van
belasting op verzekering tegen brand
schade van onroerende goederen of
een overeenkomstige belasting indien
deze goederen niet verzekerd zijn.
Deze belasting, zo schrijven burge
meester en wethouders ta hun memo
rie van toelichting op de begroting
1966 zou geheven moeten worden van
dezelfde personen, die ook in de
straatbelasting zijn aangeslagen. De
maatstaven, waarnaar de assurantie
belasting kan worden geheven zullen
volgens het college wel enigermate
uiteenlopen, maar niet zoveel, dat dit
het maken van veel extra perceptie
kosten verbonden aan de heffing van
een afzonderlijke belasting zou recht
vaardigen. Niettemin wil het colle
ge deze zaak in studie nemen.
(Van een onzer verslaggevers)
De Rotterdamse raad krijgt don
derdag het voorstel te behandelen om
bij de Gemeentelijke Kredietbank de
vergoeding wegen administratiekos
ten, die thans 2 percent van de
hoofdsom bedraagt, met een half per
cent te verhogen. Bjj een kredietom-
zet van 14.000.000. levert dit per
jaar 70.000 op B. en W. achten de
huidige vergoeding onvoldoende.
Indien bij het verstrekken van een
krediet een nog lopend saldo wordt
vereffend de zogenaamde overslui-
ting wordt het redelijk bevonden
een gedeelte van de administratie
kosten te restitueren. B. en W. willen
de hiervoor reeds toegepaste regeling
in het reglement opnemen.
De eerste en laatste waarschuwing
aan kredietnemers die verzuimen de
verschuldigde termijn te betalen kos
ten thans 0,10 en f 0,20, B. en W.
willen deze prijzen verhoogd zien tot
ƒ0,20 respectievelijk ƒ0.50. Dat zijn
ook bedragen om de kredietnemer
meer van de ernst van zijn verzuim
te overtuigen, meent het college.
De grens van kredietverstrekking
tot waar geen goedkeuring van een
lid van B. en W. nodig is, zal, be
houdens tegenwerpingen uit de raad,
worden veschoven van 2000 naar
3000.
Vorige week lazen
wij met verbazing
die oude folder van
de broodfabriek Ce
res te Rotterdam,
destijds gevestigd
aan de Warmoe-
zierstraat Men
dééd in die dagen
wat om 'n klantje
te winnenonge
vallenverzekering,
uitkering bij ge
boorte, noem maar
op. Hoe dat alle
maal kon? f Zal wel ten koste van
het bakkerijpersoneel zijn gegaan,
vreesde Pleter.
Hiermee heb ik niets te veel ge
zegd. Een lezer stuurt mij een jubi
leumnummer van De Bode. het or
gaan van de Algemene Bedrtjfsbond
Voedings- en Genotmiddelen. In 1954
vierde deze bond zijn 80-jarig be
staan. Onze lezer vraagt vooral mijn
aandacht voor een artikel dat de oud
directeur van de N.V. De Arbeiders
pers K. van Kuilenburg in dit Jubi
leumnummer heeft geschreven.
De heer Van Kuilenburg is ia zijn
Jonge jaren in Rotterdam broodbe
zorger geweest. Van 1920 tot 1925 was
hij voorzitter van de afdeling Rotter
dam van de bond. In dat jaar is hfj
bü de Voorwaarts in dienst gekomen.
'Mijn vader was een bakker.' schrijft
Herman van Kuilenburg. Dat heeft
moeder mij tenminste altijd verteld.
Zelf weet Ik het niet. Ik was twee
Jaar toen hij stierf aan de tering.
Wat ik hier nu vertel is zo'n kleine
zestig jaar geleden gebeurd. Vader
werkte bij Meester de Ridder. Hi)
buffelde 80 90 uur per week Nacht-
weken niet te vergeten.
t Is ontroerend om te lezen. Vader
wilde zélf "meester" worden. "En op
een schone zondagmorgen nam hij
een verlopen bakkerij over. Vader was
trots en blij. Moeder straalde. Het
was hun grote dag. Vader stapte uit
de hel van bakkersknecht-zijn in de
hemel van het raeester-zijn.'
Vader stierf aan de tering. Moeder
ging wassen en strijken voor anderen.
Vaders naamgenoot Herman werd
voorbestemd om bakker te worden.
Op 12-jarige leeftijd verliet hy de
lagere school.
'Dat was een schoon vooruitzicht.
Als ik zondagsmiddags tegen IZ uur
aan de arm van moeder uit de kerk
kwam, stonden in de Warmoezier-
straat te Rotterdam de bakkers van
de Ceres te wachten op de klokslag
van twaalf uur om te beginnen en te
werken tot 's maandagmorgens zeven
uur, waarna nog wel eens een brood-
wijk op hen stond te wachten.'
De heer Van Kuilenburg ziet die
bakkers nog voor zich. Het waren
magere bleke mannen. Velen hadden
X-bener. of astma. Soms hoestten
zij hartverscheurend.
Herman van Kuilenburg heeft de
voorkeur 'aan de straat" gegeven. Hij
werd broodbezorger.
Dat was tof. Je begon "s morgens
om vijf uur en was "s avonds om ze3
uur klaar. De zaterdag was helemaal
een heerlijke dag. Dan liep je je wijk
zowat twee keer en was je "s nachts
om een uur thuis. Vijf dagen werkte
Je dus dertien en één dag dik zeven
tien uur, slechts tachtig uur per
week.
Dat was voor een jonge kerel van
zestien helemaal niet veel. Want ver
geet niet: er werd goed voor je ge
zorgd. Ik verdiende f 4 per week met
de broodkast.'
Van Kuilenburg vertelt dat men het
in de bakker}) en op straat zo gezel
lig vond en dat men bet bele jaar
geen enkele vrije dag wilde hebben:
'Nou Ja, da's te zeggen, behalve de
zondagen. Maar in vakantie had
den wy geen trek.
Zo ging het. lezers, dus by de
Ceres en andere broodfabrieken. Het
is allemaal lang geleden. De arbeids
voorwaarden voor het bakkerijperso
neel zyn stukken beter geworden.
Maar 't lykt Fieter goed om dit alle
maal nog eens te lezen. Men heeft
harde stryd moeten leveren om de
verworvenheden-van-nu te bereiken.
Die stryd, dacht Pieter, wordt in onze
welvaartsstaat wel eens wat al te veel
met een schouderophalen afgedaan:
'Nou ja.
Tk zag," schrijft Van Kuilenburg,
'het leven van mijn vader en van ai
die andere bakkeryslaven duideiyk
voor me. Ik ben trots en dankbaar,
in de tyd dat ik nog lid van de bond
was, op hei, gebied van de arbeids
verhoudingen een revolutie te hebben
zien voltrekken. De slaven van de
nacht zyn doelbewuste mannen ge
worden..
Die oude folder van de broodfa
briek Ceres aan de Warmoezierstraat'
te Rotterdam.'
Het jubileumnummer van de Alge
mene Bedriffsbond Voedings- en Ge
notmiddelen.'
Daar ligt een wereld tussen.
'Alles wordt duurder.' zucht mevr.
Spreeuw vaak. 'Behalve mijn histo-
isch genootschap Roterodamum dan',
glimlacht Pleter. Maar die glimlach
gaat vast en zeker tot een verleden
tijd behoren. Het genootschap, dat
zich met bescheiden trots het groot
ste van alle Nederlandse historische
genootschappen mag noemen, heeft
doen weten dat de contributie waar
schijnlijk verhoogd zal worden. Lang
heeft Roterodamum de prijsstijgin
gen het achtenswaardig hoofd gebo
den. Sinds zyn oprichting in 1947 is
de contributie nooit verhoogd. Zes
gul oen per jaar; zo w&s het en zo
bleef het. En dat was Pieters trots.
Jammer, dat het anders zal wor
den. Maar ik biyf een trouw Rote-
rod am um-be zoeker.
(Van een onzer verslaggevers)
In de Zaagmolenstraat te Rot
terdam is zaterdagavond de 80-
jarige H. A. Smit uit Zwaanshals ge
schept door een bestelauto en kort
daarop aan rijn verwonding# over
leden. De auto werd bestuurd door
de 28-jarige Rotterdamse antenne,
bouwer F. J. R. V., die bH onderzoek
door dc psRtlcdckter steïk dtiuêr de
invloed van alcohol was.
Volgens getuigen naderde de be
stelauto met grote snelheid een ze
brapad. waarop de oude man aan 't
oversteken was.
(Van een onzer verslaggevers)
In de Gaffelstraat ln Rotterdam
zijn zaterdagavond een 24-jarige
kantoorbediende uit Amsterdam en
een 27-jarige werkstudent uit Zeist
niet zonder kleerscheuren uit een
oploopje gekomen, dat was ontstaan,
toen de beide jongemannen in een
auto, terecht kwamen in een opstop
ping-
Een stuk of vijftien omwonenden,
van alle kanten aangekomen» zagen
de kantoorbediende en de werkstu
dent aan voor de veroorzakers van
wat schade aan geparkeerde auto's.
Zij deelden klappen en stompen uit,
ook aan de gewraakte auto. die in
de portieren werd gedeukt, De politie
is beztg met een onderzoek naar de
daders.
,Je kunt in deze stad niet
meer
Advertentie LM
