Het oude Schiedam heeft iets
„L
MENEER DE
Stads-
REDACTEUR
i Historie-minnenden
j weer aan de slag
George Stam doet zich
van beste zijde kennen
FJoriade in 1972
in Amsterdam
Dit jaar proef
in Rotterdam
met opzet-
stempelmachine
Jaarboekje 1966 is uit
Robert de Vries
opent expositie
Vestzaktheater
HANS DE RIDDER WIL OP TEACH-IN
WETEN, WAT MEN EIGENLIJK WIL
incidentje
Wereldvrede
Beatkeider
Nieuwjaarsconcert in Grote Kerk
Eerste paal voor
parkeertableau
HET VRIJE VOLK WOENSDAG 4 JANUARI 1967
PAGINA 5
WAAROM ZOVEEL
MOEITE
AANWINST VOOR
MEESTAL FOEILELIJK
De Rotterdammers die zich
voor het wel en wee van hun
stad interesseren, en dan
vooral de historie-minnen
den, kunnen weer aan de
slag. Verschenen is het Rot
terdams jaarboekje 1966 dat.
simpel ingenaaid of gedegen
gebonden en in goud ge
stempeld, behalve de tradi
tionele rubrieken als de ver-
(Vart. een onzer verslaggevers
angsamerhand ben ik gaan ontdekken, dat het oude
Schiedam iels bijzonders, een eigen stijl heeft. Van
af het eerste moment, dat ik die gebouwen zag, dacht
hi: dat zoiets nog bestaat
Aan het woord is de op 13 september 1940 in Utrecht geboren
filmtechnicus Hans de Ridder, die donderdagavond in de Koop
mansbeurs aan de Lange Haven in Schiedam een teach-in
organiseert, waar de saneringsplannen voor de oude binnenstad
ter discussie worden gesteld.
„Wij willen oud Schiedam behouden. Wij willen een levend cen
trum in het Rijnmondgebied," schreef deze slanke, zwartharige
jongeman in de brochure, die de laatste dagen overal in het Rijn
mondgebied wordt verspreid.
Fel constateert hij: „Ze willen
dat buurtje afbreken. Men spreekt
over een historische kern, maar
dat is het niet meer, er is al veel
gesloopt. Sommige pandjes zijn
weliswaar slecht, maar er is nog
wat van te maken. Meer dan er
nu in de plannen staat...
Waarom Hans de Ridder zich zo
veel moeite (het kost hem veel
geld) getroost om een teach-in te
organiseren, waar vele raadsleden,
wellicht Rijnmondbestuurders en pla
nologische deskundigen hun visie
Eigenlijk spijt het mij, dat ik
zaterdag na het verspreiden van de
teach-in-brochures heb gepraat met zullen geven?
de mensen van de politie, die mij
met enkele andere jongelui naar het
bureau brachten, omdat wij pam
fletten uitdeelden.
Praten is blijkbaar een teken van
«wakte. Men moet kennelijk ver
nielingen aanrichten of mensen las
tig vallen om door de politie serieus
te worden genomen. Ik vind dit
jammer, maar men tal wel niet
beter weten.
Hoewel ik vind. dat de pers wel
erg snel de lezing van de politie
gelooft, ben ik het met u eens, dat
de poiitie tot taak heeft „na te
gaan of de regels worden nage
leefd."
Maar als ik bewust een (naar
mijn mening belachelijke en onde-
moncratische) regel overtreed, an
derhalf uur, op het bureau door
breng en daarna hoor, dat men dit
beschouwt als een „incidentje", dan
vind ik, datmen er wel een potje
van maakt Ik zou bijna gaan den
ken. dat men een beetje met die
politieverordening in zijn maag zit
de Ridder
Mgr. Nolensiaan 586
Schiedam
Het biijkt a! snel in een gesprek.
Hans de Ridder is een van de tien
tallen jongeren, die het niet eens is
met de huidige manier van leven.
Noodgedwongen accepteert h(j de
uiterlijke verschijningsvormen van
de jaren zestig, maar ook hy zoekt
een weg naar een andere bestaans
vorm.
Dit de grond van mijn hart wil ik
mevrouw stolk uit Slikkerveer dank
zeggen voor het praktische plan. dat
zij aan uw lezers heeft voorgelegd,
waarmee de vrede in de wereld kan
worden bewerkstelligd.
Reeds geruime tijd benauwde mij
do vraag: hoe zullen wij de steen
aan het rollen brengen; hoe komt er
beweging in de zaak?
En zie nu hoe simpel het daar
staat: schrijf een briefkaartje aan 't
adres Bergselaan 348D in Rotterdam.
Zo'n enkel kaartje, maar dan in
derdaad door velen ingezonden, zou
de hefboom kunnen worden waarmee
de grote zaak", het voortbestaan
van de mensheid, tot stand komt.
Kom op, protesterende geestelijken,
protesterende artiesten en knappe
jongens, schrijf aan het World De
partment for Peace, dat u verlangt
dat, de belofte van San Francisco
(20 jaar geleden gedaan bij de in
stallatie van de Veiligheidsraad,
red. HVV) wordt nagekomen.
H. v. d. Rest,
Sint-Ansfridusstraat 9
Amersfoort.
wacht nou es even. Dat kan ik niet
over mijn kant laten gaan."
„Het leven Sn Rijnmond, het Indu- T? f TlVATOiVr)
striegebied van ons land is In feite L
maar een armoedig bestaan. De „Die buurt !s gewoon een aan-
meeste mensen doen niets anders winst voor Rijnmond. Het moet na-
dan werken, televisie kijken, slapen tuurlijk worden opgeknapt, maar dat
en werken. Ze komen er veelal niet is een kans voor de jeugd om er
toe zich af te vragen, waarvoor ze gens aan toe te komen en die onte-
eigenlijk leven." vredenbeld kwijt te raken. Het bes
te deel van de jeugd zal zich hier-
Zachtjes, zeer ernstig en bedacht- voor inspannen."
zaam zijn zinnen formulerend zegt
hij: „Ik geloof, dat een groot deel Laconiek voegt hij er aan toe:
van de mensen zich hierin schikt. Ze „Die opmerking van de burgemees-
laten. niet blijken, dat ze er ontevre- ter over die gesprekspartner was
den mee zijn. maar ze zijn het wel. eigenlijk een provocerende opmer-
Er ontstaat langzamerhand een groep king. Het is nu de taak van de
van jonge ontevredenen, die dat wél jeugd om liet gemeentebestuur er-
laat merken.van te overtuigen, dat er ook op een
„Het opknappen van de historische andere manier nog iets tot stand
binnenstad zijn we verplicht aan de kan worden gebracht. Ik vind, dat
volgende generatie." de jeugd juist in dit gebied gemak-
Hans de Ridder vertelt, dat hy kelUk warm loopt voor dit project,
zich in een moderne stad 'niet thuis Ik geloof niet, dat het elders zou
Amsterdam geeft ƒ30.000 uit aan
Sigma en Rotterdam kan of wii niet
achterblijven en is van plan min
stens evenveel gemeentegeld ts ge
ven voor het inrichten van een beat-
kelder onder de Willemsbrug.
Ik hoop niet, dat mijn gemeente
bestuur zich door de Amsterdamse
laat opjutten en eerst eens beter
rondkijkt en langer nadenkt voor
ze een dergelijk kapitaal gaat beste
den.
Ofschoon ik geen tegenstander ben
van de jeugd (met of zonder lang
haar> weet ik dat er In Rotterdam
legio sportverenigingen zijn, die al
10 jaar en langer bestaan zender
eigen clubhuis.
De bestuurders van deze vereni
gingen en speciaal die mensen, die
belangeloos leiding geven aan de
jeugd, verrichten een goed stuk so
ciaal werk en hebben allemaal als
liefste wens een eigen clubhuis.
Begrijp goed B, en W„ ik ben niet
tegen het stichten van een beatkel-
der, maar vele verenigingen met be
wezen levensvatbaarheid hunkeren
naar het geld voor een eigen klein
beatkeldertje (clubhuis)
R. van Leest
Secr. korfbalver. HPV
Marxveld 82. Rotterdara-23
0 lit de Kederlanös Hervormde Kerk
van Hoek van Holland wordt zaterdag
avond weer een zangdlenat gehouden.
Medewerking verleent het koor van het
Léger des Hetls uit Maassluis.
voeit. „Ik ben niet de enige. Het is
een bekend verschijnsel, dat de
jeugd de nieuwe wijken ontvlucht.
In Schiedam ontmoet je in hoofd
zaak jonge mensen in het centrum.
„Kijk," verduidelijkt hij. „alles wat
kunnen. Het is te hopen," aldus de
teach-in-organisator, „dat het ge
meentebestuur van Schiedam er ook
in gaat geloven en zün sceptische
houding ten aanzien van de moge
lijkheden zal laten varen.
Wat dit laatste betreft is Hans de
Ridder („vaak gelooft men alleen in
wij nieuw bouwen gaat gepaard met het commercieel haalbare") toch op
een minimum aan inspiratie en kos- timistisch gestemd: „Ik geloof toch,
ten. Wij maken in de nieuwbouw dat er bfj het gemeentebestuur lang-
nooit Iets moois, het is meestal ra.merha.net begrip ontstaat voor on-
foeilelijk.
Sfeer ziet Han de Ridder in de
centra van Haarlem, Utrecht, Deift
en Schiedam. Sinds zijn verhuizing
van Utrecht via Groningen („ik hoor
eigenlijk bi) geen enkele stad") naar
Schiedam wi! hy zich inspannen om
de buurt rondom de Oude Sluis en
het Zakkendragershuis in stand te
houden. „Wij willen er ateliers voor
kunstenaars kleine theaters en stu
dio's," schreef hij in de brochure.
Peinzend zegt hij in het Zakken
dragershuis, uitkijkend over het wa
ter van de Oude Sluis, waarin het
licht van een oude straatlantaarn
wordt weerspiegeld: „In één avond
weten we hoe de zaken liggen. Als
we op die tcach-ln niet te weten ko
men wat men eigenlijk wil, dan lukt
het nooit meer."
Hij vertelt, dat hij zich begin de
cember heeft verbaasd over een ant
woord van burgemeester en wethou
ders aan de gemeenteraad, waaruit
kon worden opgemaakt, dat er geen
reële gesprekspartner was om even
tuele plannen met het „buurtje" te
behandelen.
Uit gesprekken met jongelui fn het
Zakkendragershuis is hem echter ge
bleken, dat er wel degelijk bU de
jeugd behoefte bestaat aan deze
pandjes. „Het was geen verbeelding
van ine, het leeft werkelijk onder
de jongeren." Toen dat in de raad
ter sprake kwam dacht ik: „Maar
ze opvattingen."
(Van een onzer verslaggevers)
In Amsterdam wordt in 1972 een
internationale tuinbouwtentoonstel
ling gehouden. De eerste Floriade in
Nederland, in I960 in Rotterdam,
trok 4 miljoen bezoekers. De gemeen
te Amsterdam wil dit jaar al 2 tan
beschikbaar stellen voor de op te
richten stichting, waarin zij in to
taal voor 5 miljoen gulden wil deel
nemen.
De binnen- en buitenexpoeitie wordt
gehouden in het Beatrixpark in Am
sterdam-Zuid, op dc kop van het in
aanleg zijnde tentoonstellingsterrein
langs de Amstel en in de nieuwe RAI,
totaal 40 ha.
DEN HAAG (ANP) In het dis
trictpostkantoor te Rotterdam zal de
PTT in het tweede kwartaal 1967 ten
behoeve van een proefneming een
„opzet-stempelmaëhine" installeren.
Deze machine dient om de post, af
komstig uit de Rotterdamse stads-
brievenbussen „op te zetten", een fa
se in de postbehandeling, die' tot dus
ver op alle kantoren met de hand
geschiedt en derhalve veel arbeid
vraagt.
Tevens zal deze machine de taak
van een aantal stempelmachines, die
reeds vele Jaren in gebruik zijn, over
nemen. In 1962 is op kleine schaal
een soortgelijke machine beproefd in
het postkantoor in Gouda.
De thans te installeren opzet-
stempehnachine wordt beproefd in
combinatie met een aantal codeerma-
chines en een automatische sorteer-
machine. die reeds enige tij cl in het
Rotterdamse districtpostkantoor
staan opgesteld, eveneens bij wijze
van proef.
Verwacht wordt, dat ongeveer 70
percent van de correspondentie uit
de Rotterdamse stadsbrievenbussen
geschikt is voor automatische verwer
king door de genoemde machines.
De opzet-stempelmachine kan even
wel alleen post behandelen, die is
voorzien van fosforescerende postze
gels. Daarom zal in de loop van fe
bruari op alle postkantoren in de
postdistricten Rotterdam en Den
Haag begonnen worden met de ver
koop van fosforescerende postzegels
in de waarden 12, 15, 20 en 45 cent.
alsmede van briefkaarten van 15 ct
en luchtpostbladen met een fosfor
escerende opdruk.
Ten gerieve van postzegelverzame
laars zullen de fosforescerende ze
gels ook verkrijgbaar zijn op de post
kantoren. waar een „füateltstenioket"
aanwezig is.
AFSCHEID. Dinsdag heeft de heer
M. J. C. de Witte, hoofd van de
afdeling Huisvesting van Unilever
N.V. na een dienstverband van
ruim 46 jaar afscheid genomen van
collega's en relaties. De heer De
Witte begon zijn loopbaan bij het
Algemeen Vrachtkantoor N.V. in
Rotterdam. Gedurende de oorlogs
jaren was hij gedetacheerd bij het
Centraal Distributiekantoor. Na de
oorlog bleek het woningtekort een
der grootste personeelsproblemen
voor het bedrijfsleven te vormen
De heer De Witte was bij Uniiever
bijna 20 jaar lang belast met allé
zaken- dis hiermee samenhingen
De dagelijkse lefd-iflg van de afde
ling huisvesting van Unilever N.V.
is sinds 1 januari in handen van
mevrouw A. C. ter Veer-Sohutter.
(Van een onzer verslaggevers!
cholera-epidemie eau 1SS6 in Rot
terdam. Iedere epidemie eiste in
de door zijn vesten ingeklemde
stadmet zijn onvoorstelbaar
slechte woontoestanden, zijn ste
gen. en stinksloten, talloze slacht
offers. In 1866 waren er f985 cho-
lerapaticnten. Daarvan overleden
er 1242. De choleracommissie
stichtte een hulpcickenhuis aan de
Baan, de kermis werd afgelast. De
begraafplaats kreeg een apart lij
kenhuis voor choleradoden. Bij de
Oude Plantage schepte men vers
water uit. de Maas en verkocht dit
in de stad voor een halve cent per
stagen over openbare werken emmer.
en bouwnijvrheid, de haven
en de luchtvaart ook iveer
een gevarieerd Mengelwerk
brengt; artikelen die op de
geschiedenis van de stad be
trekking hebben.
Niet alleen voor de Rotter
dammers maar ook voor de
Schiedammers is van belang de
bijdrage van drs. R. J. S.
Goettsch: Dorado of winge
west? De reacties in Schiedam
op Rotterdamse voornemens
tot annexatie. Die reacties wa
ren soms bitter. In 1907 spreekt
de Schiedamse burgemeester
Brants over de 'altoos meer na
derende belangen van het
machtige Rotterdam, dat o zo rijn hersteld. Een is geplaatst op
Van de andere bijdragen noe
men we nog:
t A. Bijl Mzn.: Simon Bake
(1724-1772), een Rotterdamse ma
rinedokter die de machtige poten
taat der Algerijnen, de Bei), van
algemene lichaamszwakte afhielp
door hem kaneelwater te geven.
t drs. R. A. D, Renting (ge
meente-archivaris en redacteur
van het jaarboekje)'Verdwaalde
Rotterdamse leeuwen'. Het gaat
hier om de leeuwen van de Vier-
teeuwenbrug. Drie ervan wachten
aan de Maasboulevard tot aan de
Oude Plantage in oude luister zal
gaarne wii genieten van Schie
dams grondgebied.'
In 1909 krijgt Rotterdam er in
westelijke richting een flink stuk
Schiedam bij. In 1916 wil Rotter
dam meer. Volledige annexatie?
„Ja," klinkt het in sommige krin
gen. „Schiedam heeft alle recht
van bestaan en kan niet worden
opgeslokt zonder dat zij dit zelf
wil," zegt burgemeester mr. M. L.
Honnerlage Grete. Terwijl hij deze
woorden spreekt, zit hij rechtop in
het plein van de Elias Beeckman-
kazeme is Ede, waar het Wapen
der Verbindingsdienst gehuisvest
is. Dit wapen zet de traditie voort
van het Tweede Regiment Genie
troepen, dat in de meidagen van
1940 de Vierleeuwenbrug op de
Duitsers heroverde. Rotterdam
heeft de leeuw niet aan het wa
pen geschonken, maar en dit
tot geruststelling van hen die deze
leeuw niet wilden missen in
langdurige bruikleen afgestaan,
t Prof. ir. L. H. J. Angenot: „De
zyn zetel. Uit zijn hele houding vruchtbaarheid van de vrouwenbe-
bleek het vaste besluit om geen
inbreuk te dulden op de rechten
van zijn geliefd Schiedam.
Het is ten slotte géén annexatie
geworden. Schiedam raakte in 1925
nog een klein stuk van haar
grondgebied aan de grote buur
man icwyt. Ook in latere jaren
waren er nog enkele geringe cor
recties. Maar het is merkwaardig
te lezen dat er in Schiedam ook
andere stemmen weerklonken. Het
vrijzinnig-democratisch raadslid S.
Hijmans was voor annexatie! Hij
dacht hierbij aan de slechte fi
nanciële positie van de stad en
wees op het kennelijk onvermogen
van Schiedam om grote werken uit
te voeren.
Interessant is ook de bijdrage
van drs. B. Woelderink over de
volking te Rotterdam ln 1870." Zü
was groot.' Een dergelijke vrucht
baarheid treft men nu alleen nog
maar in de onderontwikkelde lan
den aan.
Ook nu weer zijn er herden
kingsartikeltjes over overleden
Rotterdammers. Oud-burge
meester mr. G. E. van Walsum
schreef over wethouder J. Meer-
tens; staatsraad mr. W. F.
Lichtenauer deed dit over het
kamerlid Jan Schilthuis, na het
overlijden van mr. Donker voor
zitter van de parlementaire en
quêtecommissie, die het beleid
van de Nederlandse regering in
de Londense jaren onder de loep
nam.
In samenwerking met de fluitist Raymond Delnoye en de hoboïst
Gijs de Graaf heeft de organist George Stam maandag avond in de
Grote Kerk in Rotterdam zijn Nieuwjaarsconcert gegeven, waarin,
de orgelcomposities met Bachs Toccata en fuga in d, 'het derde Ko
raal van Franck en het Koraal van Honegger min of meer centraal
geplaatst waren.
George Stam heeft zich deze
avond met zijn diverse vertolkin
gen van zijn beste zijde doen ken
nen. In het werk van Bach heeft
hij zijn virtuositeit ruimschoots
emplooi gegeven en daarbij ook
een spirituele musiceertrant be
kend. Voor de monumentaliteit
van Francks Choral vond hij me
nigmaal een fraaie uitdrukkings
vorm terwijl zijn reproduktie van
het Choral van Honegger uit
muntte door stemmingskarakte
risering.
Laatstgenoemd stuk, dat gelicht is
uit hst in 1917 gecomponeerde Fugue
et Choral, is duidelijk een jeugdwerk,
dat verraadt hoe zeer de jonge com
ponist nog in de ban was van Franck.
In Bachs tweede fluitsonate heeft
de fluitist Raymond Deinoye zijn re
putatie van kundig en muzikaal flui
tist weer overtuigend verdedigd. Stam
begeleidde hier volgzaam en waar
nodig in de sfeer van juiste wissel
werking. Jammer, dat zijn registra
ties in de Siciliano iets te scherp wa
ren om het totale klankbeeld duide
lijk en doorzichtig te houden.
Gijs de Graaf heeft in de suite
Bucoligue van Hugo Godron weer
geboeid door zijn fraaie toon, die
met een licht vibrato ook een
broos karakter met zich voert.
Juist in deze stemmingsvolle mu
ziek is een dergelijke toon wel de
ideale draagster van de intieme
lyriek die de componist hier heeft
willen weergeven.
Met een speelse vertolking van Vi
valdi's Triosonate ln g, waarin het
zeer snelle tempo van de finale de
organist soms nog parten speelde,
hebben de drie concertgevers voor *n
zeer muzikanteske afsluiting van het
geslaagde concert sorg gedragen, dat
de niet zeer talrijke bezoekers duide
lijk heeft kunnen boeien.
Het jaar 1966 zal voor het verzeke
ringsbedrijf van het concern Stad
Rotterdam „een goed jaar" blij
ken te zijn. De directie verwacht
hogere uitkomsten dan over 1965,
en spreekt over het schadeverzeke
ringsbedrijf zelfs van „beduidend
hogere" uitkomsten.
.De gang van zaken in 1966 bij de
R.V.S. kenmerkte zich door een
krachtige groei.
De verwachting is gewettigd dat
de produktiecijfers over het afgelo
pen boekjaar een record zullen ves
tigen en dat de vooruitgang van het
verzekerde kapitaal een bedrag te
zien zal geven dat niet ver van een
half miljard gulden Is verwijderd.
(Van een onzer verslaggevers)
Voor een parkeertableau vlak bij
het hoge kantoorgebouw aan de Heer
Bokelweg in het Rotterdamse Zo
merhofkwartier is de eerste paal ge-'
slagen door ir. Th. Brouwer, directeur
van de dienst van stadsontwikkeling
en wederopbouw. Op het uit twee la
gen bestaande plateau kunnen, op
een oppervlakte van 2800 m2, 200
auto's geparkeerd worden. Op de be
gane grond is nog eens plaats voor
100 auto's en in de kelder voor 150.
Men verwacht dit tableau in het na
jaar gereed te krijgen.
Volgens het basisplan 1946 was het
Zomerhofkwartier aanvankelijk be
stemd om woongebied te worden. Na
derhand werd het een permanent
vestigingsgebied voor bedrijven. In
het Zomerhofkwartier wil men verder
nog parkeermogeiykheid voor 780
auto's scheppen.
Het plateau is ontworpen door het
architectenbureau Maaskant, Van
Dommelen, Kroos en Ir. Senf. Het
wordt gebouwd door de N.V. Aanne-
mingsmi). v/h H. en F. Voormolen.
V
Een maquette van het parkeerta
bleau, zoals dat in Botterdam wordt
gebouwd vlak bjj het hoge kantoor
gebouw aan de Heer Bokelweg.
Veel post en tele
foontjes in 't nieu
we jaar. De heer
Van Woerkcm,
Graaf Florisstr. 79
te Schiedam, belde
me op: „Nu heb ik.
iets zeer bijzonders
voor je. In mijn
iuin. Is een merel-
nest. En daar ligt 'n
eitje in. Drie janua
ri. Hoe is dat mo
gelijk?"
Het is mogelijk! Picter heeft een
jaar of wat geleden op de Lijnbaan
in dezelfde tijd in Rotterdam jonge
merels gezien. Er is een kans dat de
merels van de Schiedamse Graaf Flo-
risstraat gaan broeden. Bij flinke
vorst zal er weinig van terechtkomen.
De heer Van Woerkam moet me maar
eens op de hoogte houden. Leuke
melding, in elk geval.
„En nu maar boos zijn op de RET.
Wat kan zij eraan doen?" zei Pietcr
toen hij naar een stagnatie op da
Rotterdamse Noordsingei stond te kij
ken. Werkzaamheden op de rijweg,
geparkeerde auto's ter rechterzijde, 'n
ongelukje met een vrachtwagen. En
de lijnen 11 en 14 konden wachten.
Lang
De heer G. J. Kunst is het niet met
me eens. ,„Er is van ailes aan te
doen." meent hij. Zijn program?
Ieder mag net zoveel voertuigen
hebben als hij bergen kan. Maar dia
voertuigen mogen niet aan de open
bare weg geparkeerd worden. Gebeurt
dit wel dan wordt er parkeergeid ge
vraagd.
Waarom hebben de autobezitters
zoveel rechten? Een auto mag vaak
op de stoep staan zonder dat ervoor
betaald wordt. Een groenteboer, die
icat kisten voor zijn deur zet, moet
daarvoor betalen. In Overschie kreeg
een bakker die zijn wagen op de stoep
had gezet om het verkeer niet te hin
deren een verbaal. Maar op diezelfde
stoep stonden vijf auto's gedeeltelijk
geparkeerd."
De heer Kunst vraagt ons in iyn 22
te stappen: „Dan kun je pas goed
zien wat voor bende het met de auto's
is. Als in de Zaagmolenstraat een
fietser rijdt, dan moet de tram er
achter blijven, alleen omdat er van de
weg een opslagplaats van voertuigen
is gemaakt."
Wéér antwoordt Pietcr: die auto's
zyn er nu eemaal, er zullen er nog
veel meer komen. We lopen achter
op het gebied van verkeersvoorzienin-
gen. Ik vraag me af of we de achter
stand kunnen inhalen, vooral in de
grote steden, Parkeren aan de rand
van de stad? Mooi, maar dan een veel
frequenter vervoer dat de man naar
zijn werk brengt.
Pieter klaagde over de vuurpijl die
hij op het achterbalkon onder zijn
slaapkamerraam vond. De heer A. v.
Dijk, Vrcdenoordkade 35a te Rotter
dam, had een andere ervaring met
het overvlaeig afgestoken vuurwerk
„Oudejaarsnacht heb ik mijn akten-
tas, inhoudende o.a. twee pantoffels
op de stoep laten staan. Kinderen
hadden een rotje in mijn deurslot af
gestoken. Een stuk daarvan was in 't
slo' achtergebleven. Ik moest bij de
buren bellen om m'n huis binnen te
komen. Toen ik later naar mijn tas
ging kijken, was deze verdwenen.
Florine heeft twee Zweedse kronen
verzilverd. En de Nederlandse munt
specie komt in onze spreeuwenpot.
Vanwaar die kronen?
Di. spreeuwenlesers kennen onze
oud-Rotterdamse, nu met haar gezin
in Australië wonenden Alida Plaizier.
We hebben over mevrouw P. flink
geschreven. Dit werd in Zweden gele
zen door de, óók oud-Rotterdamse,
mevrouw Jo Johansson-van Pelt. „Die
Alida kén ik," berichtte ze Pieter.
Schrijf een briefje naar Australië,"
antwoordden we.
Mevrouw Johansson (dank voor de
kronen) heeft naar Alida Plaizier-
Kuit geschreven. Ze was het, d»
vriendin van haar "heerlijke jeugd
tijd'. de sportbond en de AJC.
Ali Plaizier en Jo Johansson (25
jaar in Zweden) hebben elkaar na
meer dan een kwart eauw via de
spreeuwenpraat (schriftelijk) ont
moet. En dat vindt Pieter een van de
leukste gebeurtenissen van het voor
bije jaar.
Verrekijker gevraagd. Voor een le
zer die zeven jaar invalide thuis zit.
Jk woon nu beneden, maar binnen
kort ga ik op de eerste verdieping
wonen. Dan heb ik uitzicht op de
haven en kan naar alles kijken. Ho
pende dat je me zal kunnen helpen."
De spreeuw zou graag willen helpen,
Maar bruikbare verrekijkers zijn
schaars in onze magazijnen. Of niet?
PIETER SPRBECW.
(Van onze kunstredactie)
Robert de Vries, directeur van het
Nieuw Rotterdams Toneel, zal vrij
dagavond in de expositiezaal van de
Rotterdamse Kunststichting in de
Doelen een tentoonstelling Vestzak
theater openen. Op deze expositie,
georganiseerd door de architectenop
leiding VBO-Rotterdam in samen
werking met de Rotterdamse Kunst
stichting. zullen tekeningen, maquet
tes en foto's te zien zijn van 10 plan
nen van in 196S afgestudeerde archi
tecten voor een vestzaktheater <350
personen) ln het centrum van Rot
terdam.
