Scheidend voorlichtingsambtenaar Brunt:
i
CURSUS MET UNIEK KARAKTER
Bij scholing expressie
voor onderwijzers
SCHIEDAM
VAND AAG
it
I
Oudere politiemensen
hebben veel moeite
met de democratie'
HpBIWi#
Hl#S®lt
,gpgëJllli
a
Diefstal in
zwembad
Zon en Vreugd
zorgt voor
ontspanning
Vleesdiefstal
p
Bestuurslid politiebond zegt:
Aangereden
op fietspad
SCHIEDAM „Pensioen?
Ik zie er niet tegen op. De
afgelopen maanden heb ik
naar die dag toegeleefd en
het is snel gegaan. Ik heb het
gevoel, dat ik over de laatste
drempel heenga, maar mijn
vrouw en ik stellen ons veel
voor van de tijd die komen
gaat. Ik heb echt geen zin om
in de stoel te gaan zitten."
tm.
mmm
Deeltaak
Voorlichtingsambtenaar C. Brunt: Angst om te veel tegen de
journalisten te zeggen.
De afdeling beeldende vorming van de bijscholingscursus voor onderwijzers en onderwijze
ressen in de Prof. Casimirschool.
(Van een onzer verslaggevers)
VLAARDINGEN Een uniek experiment op het gebied van de kunstzinnige vorming in de
Prof. Casimir-seholengemeenschap in de Vlaardingse Westwijk. Georganiseerd door de Ne
derlandse Stichting voor Kunstzinnige Vormin g, NKSV in Amersfoort is hier een applicatie-
of bijscholingscursus voor onderwijzers en on derwijzeressen van het lager-, buitengewoon
lager- en kleuteronderwijs van start gegaan.
Uniek karakter
Service-verlening
'Spanningsveld
Scholen doorzocht
Door HANS VAN DER SLOOT
Onvervangbaar
ïMill
Wij helpen u direct
WOENSDAG 30 SEPTEMBER 1970
HET VRIJE VOLK
PAGINA 19
Eigenlijk heb ik nooit
die post geambieerd
De lieer C. Brunt, chef van de
afdeling algemene zaken, kabinei
en voorlichting van de gemeente
Schiedam, is na, zoals dat wat cli
chématig heet. "een arbeidzaam
leven" pensioengerechtigd gewor
den, Vandaag bieden B. en W. hem
een receptie aan in de aula van het
Stedelijk Museum: het zijn de
laatste uren van wat de heer Brunt
zelf "een boeiende carrière" noemt.
„Kijk", zegt gemeente-ambtenaar
Brunt, tijdens het gesprek zijn
■woorden zorgvuldig wikkend- om
inaar geen onaardige dingen te
zeggen, .ik heb het niet slecht ge
had al die jaren. Ik geloof gerust
te mogen zeggen, dat ik een voor
spoedig bestaan achter de rug lieb.
En wat belangrijk is. ik heb altijd
met plezier gewerkt".
Negenentwintig jaar geleden, na
wat oriënterende omzwervingen
langs verschillende provincie-ge
meentehuizen, startte de loopbaan
van domineeszoon Cees Brunt ais
ambtenaar bij de gemeente Schie
dam, Daarvoor was hij eerst nog
waarnemend secretaris in Kethel,
maar door annexatie kwam die
gemeente in 1941 binnen de gren
zen van Schiedam: dat betekende
voor Cees Brunt een niet te missen
gelegenheid om snel te stijgen op
de ambtelijke ladder.
In 1945 werd hij in Schiedam be
noemd tot gemeentesecretaris a. en
raitet lang daarna bevorderd tot re
ferendaris A. In 1959 ten slotte be
landde hij op zijn eindbestemming:
chef Algemene Zaken en Voorlich
ting; later is daar de functie chef
Kabinet van de Burgemeester nog
bijgekomen.
„Het is allemaal tamelijk van-
„Ik heb het overigens altijd aar
dig gevonden om als voorlichtings
man tussen de pers en de gemeente
te staan: alhoewel ik, zeker in het
begin, angst had om te veel tegen
de journalisten te zeggen. Daarom
was er in die eerste fase wel een
afstand tot de pers, maar ik mag
rustig zeggen, dat de sfeer, toen we
elkaar eenmaal beter leerden ken
nen, een stuk verbeterd is".
De heer Brunt: „Als ik wel eens
met al te moeilijke vragen gecon
fronteerd werd, stelde ik me in'
verbinding met de burgemeester en
dan werd alles weer opgelost. Het
is wel jammer geweest, dat ik geen
voorlichter-van-huis-uit was. maar
ja....".
zelf gegaan", vertelt de heer
Brunt, „mijn studie had ik al eer
der afgemaakt, dus daar had ik in
die na-oorlogse jaren geen last
meer van. Natuurlijk heeft er
door allerlei commissie-vergade
ringen wel veel avondwerk aan
vast gezeten, maar dat hoorde er
bij en ik deed het graag".
„In '59 werd ik chef voorlichting.
Ik volgde toen de heer De Graaf
op, die het daarvoor gedaan had. Ik
heb die voorlichtings-functie nooit
geambieerd, maar het lag wel op
mijn weg, omdat ik ambtenaar op
zijn afdeling was".
Eén van de grootste problemen
met betrekking tot de voorlichting
is, vindt de heer Brunt, dat „voor
lichting in de gemeente Schiedam
niet meer heeft kunnen zijn dan
een deeltaak bij het andere werk.
Dat heeft wel eens moeilijkheden
gegeven, maar ik geloof dat mijn
opvolgers Buschkens het daarin
wat makkelijker krijgt. Voorlichten
wordt voor hem een volledige dag
taak. En dat is nodig, omdat er nu
veel meer aan voorlichting wordt
gedaan dan vroeger",
Eén oktober is de datum, waarop
de maatschappelijke carrière van
de heer Bnmt definitief verleden
tijd zal zijn. Hij gaat zich dan
toeleggen op het werk, dat zijn
hobby is. „Ik ga me bezighouden
met kerkelijk werk. Ik word lid van
het college van visitatoren-gene
raal", vertelt, de heer Brunt, „die
vergaderen regelmatig en dat lijkt
me heel interessant. Het aardige is,
dat ik al direct een vergadering
heb op I oktober en alle andere
dagen zijn ook al bezet. Ik zie echt
uit naar contacten met heel veel
mensen".
„Naar het stadhuis' zal ik, denk
ik zo, geen heimwee hebben. Ik
blijf wel belangstelling tonen voor
alle dingen die er gebeuren; uit
eindelijk is het toch een deel van
je leven geweest. We hebben bij
voorbeeld een lijstje met alle ver
jaardagen, want dat mag je na
tuurlijk niet vergeten".
De snel veranderende culturele
situatie van onze tijd heeft de be
hoefte doen ontstaanaan een
„education permanente", die vóoral
door de langdurigheid de cursus
omvat 30 avonden indringender
dan andere, meer conventionele
bijscholingen moet uitwerken.
„Juist de expressievakken vormen
het onderwerp van de cursus", zegt
drs. pedagogie G. J. van Dam, de
algeheel leider van de vier ver
schillende afdelingen van de leer-
sang, „omdat deze het meest ver
waarloosd zijn."
Leerkrachten uit vier gemeenten,
VlaardinggR, Schiedam, Maassluis
en Rozenburg nemen aan de gratis
bijscholing deel die vooral op ini
tiatief van burgemeester Sloots
van Rozenburg tot stand kwam.
Het unieke karakter van het
experiment ligt in het feit dat men
breekt met de methodes die vroeger
gebruikt werden. Destijds stelde
men een vaste kracht aan voor de
expressievakken. De cursus was
toen. eerder bedoeld om mensen
aan een maniertje, een kruiwagen
te helpen waarmee zij een tekenles,
een les handenarbeid of musische
vorming konden organiseren wan
neer daar toevallig behoefte aan
was.
Nu probeert men de leerkrach
ten. overeenkomstig de veranderde,
meer „ludieke" culturele situatie
van vandaag bewust te maken van
hun eigen creativiteit. De bedoeling
van de cursus nu is dat de deelne
mers hun persoonlijke vaardighe
den op basis van klank, beweging,
taal en beeld leren ontwikkelen.
Op deze manier zou men gemakke
lijker een onverwachte spelsituatie
het hoofd kunnen bieden.
Een les in de zin van een onder
wijzend docent en een leerling is er
eigenlijk niet. „Vorming van vol
wassenen is een soort service-ver
lening aan de cursisten", meent
Drs. J. G. van Dam. De docent
geeft de cursist een bepaald mate
riaal in. handen en enkele ideeën
wat hjj zou kunnen gaan doen,
waarna de leerlingen het gegeven
zelf verder uitwerken.
De „les" wordt na de pauze ver
volgd met een evaluatie- of groeps
gesprek, Tijdens dit gesprek kijken
de cursisten en de docenten terug
op wat zij die avond hebben ge
daan. De cursist heeft de kans com
mentaar te leveren op de „les" en
kan voorstellen doen over de ko
mende lessen. De cursisten kunnen
de docenten min of meer bijsturen.
Ook brengt iedere keer een cur
sist een rapport uit. Docenten
kunnen dan nagaan of vorm en
inhoud van het betreffend onder
deel van de cursus aan de wensen
en verwachtingen van de deelne
mers beantwoord hebben. Vele cur
sussen, verduidelijkt de nauw bij de
opzet van deze cursus betrokken
heer A. J .Tigges van het bureau
onderwijs te Schiedam, sorteren
weinig effect omdat wensen en
verwachtingen van cursisten ener
zijds en docenten anderzijds niet op
elkaar zijn afgestemd. Het is juist
dit spanningsveld dat moet worden
gebruikt.
Het geheel van de cursus is zo
gestructureerd dat de leerkrachten
de eerste vijf avonden de mogelijk
heden van hun keuze - musisch, ver
baal. beeldend of bewegend - ver
kennen. De volgende avonden zijn
bedoeld om het gekozen onderdeel
te perfectioneren. De laatste
avonden, drs. J. G. van Dam hoopt
de laatste vijf avonden, zou er een
integratie van de diverse afdelin
gen kunnen plaatsvinden. Men zou
dan tot een gezamenlijk thema
kunnen komen, een soort happe
ning die een goede afsluiting van
de bijscholingscursus zou beteke
nen.
(Van een onzer verslaggevers)
SCHIEDAM Uit een kastje in
het SportfondSenbad in Schiedam
is een bedrag van 390 gulden ont
vreemd, De eigenaar van het geld
was de 63jarige zweminstructeur
J.J.A.G.
Van een bij het station Schiedam
geparkeerde auto, eigendom van de
35jarige chauffeur G.A.O. uit
Vlaardingen is het portierraampje
vernield. Uit de wagen is een foto
toestel weggenomen.
(Van een onzer verslaggevers)
SCHIEDAM Door een ruit in
te slaan is men maandagnacht
binnen weten te komen in de St.
Aloisiusschooi aan de Laurens
Kosterstraat. Nadat het hele ge
bouw doorzocht was, is men via een
binnendeur in de St. Jansschooi te
recht gekomen, waar een radiotoe
stel vermist wordt.
(Van een onzer verslaggevers)
VLAARDINGEN —De afdeling
Zuid-Holland van de Stichting
Ontspanning voor gehandicapten
'Club 500' is sinds kort opgeheven.
Voor vele bejaarden, zieken en ge
handicapten, onder andere ook in
Vlaardingen, kan dit een telurstel-
ling betekeken. Verschillende
Vlaardingse inrichtingen stonden
als vaste klanten op de lijst van
'Club 500'.
De mensen achter deze stichting
willen, de gehandicapten echter
niet teleurstellen. Daarom is er
inmiddels een nieuwe vereniging
opgericht. De Artiesten Vereniging
Zon en Vreugd gaat het werk over
nemen van 'Club 500'. Deze vereni
ging zal dus voortaan voor de ont
spanning in de inrichtingen zorgen,
wat vroeger door de Stichting Ont
spanning voor gehandicapten werd
gedaan.
VLAARDINGEN De recherche
heeft dinsdagmorgen bij de CO-OP
aan de Reigerlaan twee Delftena
ren, de 19-jarige J- van de G. en de
35-jarige P.N. V. aangehouden we
gens diefstal van vlees. Beide
mannen zijn korte tijd als chauf
feur hij de CO-OP in dienst ge
weest.
Stille verdwijnm
Graauwe Hengst
De Graauwe Hengst is weg.
Verdwenen naar een plek ge
lukkig nog binnen Schiedam
waar het bedrijf betere ont
plooiingskansen heeft.
Het is allemaal heel stilletjes
in z'n werk gegaan. Bedrijf en
pers hebben er nauwelijks aan
dacht aan besteed. De zaak
werd afgedaan met een paar
eenvoudige berichten. Daniël
Visser en Zoonen ging de zaak
elders voortzetten en wie geeft
hem ongelijk. We mochten al
lang blij zijn, dat het bedrijf
niet werd opgeheven of werd
verplaatst buiten Schiedam,
aldus het inspirerend voorbeeld
volgend van Wenneker en Hen-
kes.
Dat het bedrijf zich weinig
aan publiciteit gelegen liet lig
gen in die tijd, valt te begrij
pen. Wie opnieuw begint, wil zo
min mogelijk aan het verleden
worden herinnerd. Zeker als dat
nieuwe begin door veranderde
omstandigheden is opgelegd. En
dat laatste is toch wel enigszins
het geval.
Ook de gedistilleerdindustrie
verandert. En snel. Wijzigingen
in de smaak van het publiek,
een daardoor noodzakelijke an
dere bedrijfsinrichting en -or
ganisatie, verandering van de
detailhandelstructuur en van de
distributie trekken hard aan de
industrieën die al zo'n tweehon
derd tot tweehonderdvijftig jaar
op traditionele manier de naam
van Schiedam hebben verspreid.
Het idee: Een vaste burcht is
ons Schiedam, is tanend. Allang
is bekend dat Schiedam niet
meer dé jeneverstad is. Alleen
in naam bestaat ze nog voort
als de absolute hoofdstad van
de. vaderlandse borrel. De wer
kelijkheid leert andera. Verge
lijking van het marktaandeel
van de binnen en buiten Schie
dam gevestigde gedistilleerdin-
dustrieën geeft te zien, dat in
Schiedam nog maar een klein
deel van de vaderlandse borrels
wordt geproduceerd.
Eén der oorzaken daarvan is
dat veel Schiedamse bedrijven.
vooral de kleinere, nog zeer tra
ditionele. volgens overlevering
werkende distilleerderijen zijn.
Juist dat aantal bepaalt sterk
het karakter van de stedelijke
drankindustrie die daarom tot
op zekere hoogte gebleven is
zoals de Schiedammers haar
graag op verjaardagvisites bui
ten de stad afschilderen: een
rustige industrie, doortrokken
met de geur van koper en oud
hout, gevormd in de opeenvol
ging van generaties en vergroeid
met de stad.
En van die groep was de
Graauwe Hengst met z'n prach
tige branderspanden, en de
vaten voor de deur het schitte
rendste voorbeeld.
In hoofdzaak is het teruglo
pen van he gezamenlijke markt
aandeel van de Schiedamse be
drijven te wijten aan de instel
ling van de nieuwe Drank- en
Horecawet die het aan iedereen
die voldoet aan objectieve crite
ria als handelskennis en kre-
dietwaar digheid mogelijk
maakt, een slijterij te beginnen.
De gevolgen daarvan zijn zo
langzamerhand op elke straat
hoek zichtbaar: honderden slij
terijen werden in de laatste ja
ren uit de grond gestampt,
waarmee de distillateurs tot
dusver toonbeelden van rust,
vrede en saamhorigheid plots
gedwongen werden tot grote ac
tiviteit en tot directe concurren
tie.
Daniël Visser en Zoonen kon
daarbij niet achterblijven. Lo
gisch.
Minder begrijpelijk is echter
de zwijgzaamheid van de kran
ten. Natuurlijk: een verhuizing
binnen de stad is nauwelijks
nieuws, maar het verlaten van
de panden aan de Haven bete
kent meer dan alleen maar een
bed rij fs verplaatsing.
Het vertrek van de Graauwe
Hengst is de bevestiging dat een
instituut heeft opgehouden te
bestaan. Het voortbestaan van
veie andere, nog traditioneel
georganiseerde bedrijven, doet
daaraan niets af.
De Graauwe Hengst was enig
en onvervangbaar als verper
soonlijking van het oude Schie
dam. De vuile, ondoorgrondelij
ke jeneverstad met z'n overbe
volkte sloppen, z'n misdeelden
en drankzuchtigen, z'n stank en
misstanden, maar ook zijn ge
weldige, met de dunne geur van
alcohol en dampende spoeling,
schoonheid van de Lange Ha
ven.
Het gat dat het vertrek van
de Graauwe Hengst nalaat, zal
dan ook moeilijk te vullen zijn.
Zelfs door het felbegeerde wa
renhuis.
Het mooiste dat met de pan
den van Daniël Visser zou kun
nen gebeuren is natuurlijk dat
er een soort deeloplossing voor
wordt gevonden.
Hierbij zouden de achterste,
die aan de Hoogstraat staan,
kunnen worden benut voor het
warenhuis en de voorste, die op
de monumentenlijst staan en
daarom behouden moeten wor
den, bestemd kunnen worden
voor een soort promoting-centre
voor de hele Nederlandse gedis
tilleerdindustrie.
Dat kost geld natuurlijk.
Hopen geld. Maar het moet mo
gelijk zijn als de gedistilleerd-
industrie, de gemeente en moge
lijk het rijk of de provincie
hierin samen willen werken.
Tenslotte vormen de panden
van de Graauwe Hengst het
mooist bewaarde branderij-dis-
tilleerderijcomplex van Schie
dam en daarmee van Neder
land. Uiterlijk zowel als inner
lijk, en het zou wel heel verve
lend zijn als we over een jaar
of wat aan toeristen niet eens
meer kunnen laten zienZo zijn
we aan de naam "zwart Schie
dam" gekomen.
SW?*
SCHIEDAM De afdeling
Schiedam van de katholieke poli
tiebond „St. Michaël heeft dins
dagmiddag met een grote receptie
haar 50-jarig bestaan feestelijk
gevierd. In zaal Sitton aan de Lan
ge Haven waren vele hoge en lage
re politiefunctionarissen langsge
komen om het vijf man sterke be
stuur van de afdeling geluk te
wensen met dit gouden jubileum.
Burgemeester Roelfsema, die
verhinderd was, had een brief ge
stuurd, waarin hij de afdeling van
de politiebond eveneens zijn ge
lukwensen aanbood. De heer G.
Lanen, lid van het hoofdbestuur
van St. Michaël, toonde zich in
zijn toespraak erover verheugd, dat
bijna alle politiemensen zich nu ge
organiseerd hebben.„Maar dat
heeft wel lang op zich laten wach
ten," aldus de heer Lanen.
Voorts zei hij, dat het op de poli
tiebureaus nogal eens aan een goe
de, democratische gang van zaken
ontbreekt. „Vooral oudere poli
tiemensen hebben veel moeite
met bet betrachten van de demo
cratie, omdat ze zijn opgevoed in
een tijd, waarin gezag heilig was.
Maar ik ben ervan overtuigd, dat
de democratie die buiten het poli
tiebureau ruimschoots aanwezig is,
'ondanks de gezagsverhoudingen bij
de politie, ook binnen het bureau
tot stand zal komen".
(Van een onzer verslaggevers'!
SCHIEDAM Doordat ze on
verwacht het fietspad overste'-
de 62jarige mevrouw E
Schiedam gister-middag
Broersvest aangereden tk
bromfiets. Met rugklacht »-n
schaafwonden is de vrouw door de
GG en GD naar het Gemeentezie
kenhuis vervoerd, waar ze na be
handeld te zijn weer naar huis
mocht.
(ADVERTENTIE)
Ert vóóraf prfisojjgaye
,-;r
1^==^' Ipsdealertit
