Weer
gratis
reizen
GERARD VAN DAMEXPLOITANT VAN ZENDSCHIP MI AMIGO:
Stomvervelend
Moeder Adam van Dyer:
n onverstaanbaar stuk
Avondje uit?
Avondretour!
nu elke avond
enkele reis
één kwartje
ZZZ/ZZZZfifi
2 septemberdagen
opuw65+kaart
7 NAAIMACHINES
voordelig uit met NS
20.000 gulden
Stevig schip
Het vertrek
Van Dalsumprijs
voor Siem Vroom
Reelamebedrij f
Radio Noordzee
voordelig uit met NS
ZATERDAG 9 SEPTEMBER 1972
HET VRIJE VOLK
PAGINA 8
In september leunt u met
KS op uw 65 —kaart weer
2 dagen gratis reizen.
Kies uit elke dinsdag,
woensdag, donderdag of
zaterdag in september,
behahe zaterdag
30 september.
Laat aan 't loket uw
65—kaart afstempelen en
stap in.
Voor lste klas betaalt u
max. f 4.- per dag bij.
„Ik doe het allemaal om
een rekening te vereffenen
met John de Mol, directeur
van Radio Noordzee. Hij
heeft me bij Radio Noordzee
nooit een kans gegeven."
zegt Gerard van Dam (25),
exploitant-eigenaar van de
„Mi Amigo", de in 1921 als
zeiljacht gebouwde en later
tot kustvaarder verlengde
derde piratenzender, die lig
plaats heeft gekozen voor de
kust van Noordvvjjk. Een
oorlogsbodem van de Ko
ninklijke Marine seinde
maandagnacht (de 'Mi Amigo'
beschikt niet over een boord-
radio, enkele onderdelen er
van ontbreken en worden
volgens Van Dam niet door
Radio Holland geleverd aan
hem): „Laai je ankerlicht
eens zien? „Hartstikke be
dankt, veel succes".
Van Dam: „We hadden op
dat moment inderdaad geen
verlichting. De agregaat was
uitgevallen. We hebben na
de waarschuwing noodver
lichting aangebracht".
Woensdag kwam er een
afvaardiging van de Mebo 2
(Radio Noordzee) aan boord
van de „Mi Amigo". Men
wilde de Engelse radio-tech
nicus terughebben, die afge
lopen week van de Mebo
'naar de „Mi Amigo" is over
gestapt
In opdracht van de Zwit
serse exploitanten van de
""■IlIHlIUlHim
Mebo werd de technicus 1000
gulden meer salaris geboden
als h- terugkeerde.
Van Dam: „Ze proheren
van alles om ons dwars te
zitten".
tin mitiinnmwiiiimimii iHmiuiitmiMiiniitt <n n ui nttrt i itti m trti n tttii itt trti int 11 iuf n ut if tti i ti i mi mi ti ii itui ii 111 ut ii i ti tint i ut) iirtM itt 11 tin ti mint i tin ti it ut uiiitititti M nti iriitiiittf 111 min M*mi! ittti iiitTt itiiitti i ti tii i in H.iii iiiitiiuiiiiiiiiiiii»inHiiiiiniiiiinifniiiiiiiiiitiiMiiiiimtiiitiHiiiiiniiiiiiniiiiiiirniiiiiitnii'HiiiitmiiiiittiriiinfiiniliiiiiiH!iiimmiiiiiiiimmiimmiMiHiiiifniiiii||f,„tl|1
''«HMUinittnin
Ik be
Buiten de gratis reisdagen
reisc u met uw 65—kaart
met maar liefst 50% kor
ting op enkele-reis kaartjes.
De jaarkaart kost f 50.-
p.p., voor 'n echtpaar f75.-,
driemaandskaart f 20.-
p.p„ voor 'n echtpaar f30.-
Elke 65-plusser kan er een
kopen (uw vrouw mag
jonger zijn;.
UwNS-identiteitsbewijs
of pasfoto(s) én een bewijs
waaruit uw leeftijd blijkt
(paspoort of, voor echt
paren, trouwboekje)
meebrengen.
Vraag een folder aan 't
loket.
Van onze speciale verslaggever ALE AN DIJK
j\OORZEE. a/b van "Mi Amigo" ..Als ik ga uitzen
den dan kan dat nog wel ee maand of een jaar duren"
zegt de Hagenaar Gerard an Dam 251 in de ietwat ge-
ha\encle bemanningsverblijven van de ,.Mi Amigo", bel
zendschip van Radio Caroline.
Zondagnacht heeft een Urker Kotter de ..Mi Amigo
de motor van het schip doet het niet meer naar de
kust van Noordwijk. tussen liet schip Radio 5 eronica en
de Mebo 2 van Radio Noordzee gesleept.
op radiopiraten
«S. f «s S f O ï-- s J.S-. v Al v o v% .V "V V f v X>\ts
M - s VW o- V-N' -
- w - v. v - - -v v -
is X
x •- vN f. im s
Smds die tijd dobbert de
Ml Amigo onder de vlag van
Panama aan een zwak noodket-
'unkje op de kalme Noordzee
Van Dam "Kijk, dit ding is niet
voldoende voor windkracht 12
maar hier op de voorplecht ligt
al een getrokken ketting die
4 1 2 ton kan hebben klaar om te
zakken En dat is sterk genoeg".
Met de ex-hanng'.ogger Dol-
fun" van reder Vrolijk uit Sche-
veningen die tevens als bevoor
radingsschip van Radio Caro
line dienst doet en sportvissers
een dagje op de Noordzee laat
loeven, zijn we naar de „Mi
Amigo" gevaren.
Gerard van Dam, die uiterlijk
veel weg heeft van zanger Ben
Cramer, vangt ons letterlijk op
als we van de „Dolfijn" op de
„Mi Amigo" springen. Van Dam
en zijn helpers (eén Nederlan
der en vijf Engelsen, „vanaf
morgen hebben we negen man
aan boord, waaronder ervaren
zeelui"). „Jullie mogen alles zien,
hoor."
De „Mi Amigo" is de afgelopen
maanden m de Zaanse Zeehaven
aan de buitenkant van een nieuw
geel-zwari verflaagje voorzien.
Van Dam exploiteerde het schip,
dat hp 29 mei voor 20.000 gulden
op de Amsterdamse veiling
kocht, in Zaandam als piraten-
museum.
Van Dam: „Ze dachten, dat het
een truc was om de politie en de
douane te misleiden. Maar zo'n
list heb je echt niet nodig. Het
was een echt museum en er
kwamen zelfs veel Engelse radio-
gekken, die wel een souvenir wil
den meehebben. Sommigen ble
ven we! drie dagen. Nee, wette
lijk konden ze me niets maken.
Ik had alles met de papieren in
orde. Ik had alleen maar een
kapitein te huren om me naar
zee te helpen."
Vraag: „Hoe kwam je aan die
20.000 gulden?"
Van Dam: „Van familie. Een
oom schoot me dit voor, een tan
te dat. Ik kom uit een midden-
standsfamilie. Een oom van me
heeft bijvoorbeeld een aantal
BIJnRDER
Het moge dui
delijk zijn
iemand anders
verwacht?
dat München
ook gisteravond in al zijn as
pecten het scherm beheersen
blijft. In tijd gemeten voer
de het sportieve element de
boventoon: de NOS mag de
direkte uitzendingen overdag
dan gestaakt hebben, de bij
na 3 uur durende samenvat
ting die ons tot :n de kleine
uurtjes voorgezet werd
mocht er weer wezen. Of
eigenlijk niet: want er viel
weer met heen te komen door
de eindeloze beeldverslagen
van 26 series van 1500 meter
(allemaal precies hetzelfde),
uren durende flitsen van
stomvervelende voetbalwed
strijden. nandbalwedstrijden,
volleybalwedstrijden,
Veel belangrijker was de
aandacht die NOS en KRO
besteedden aan het andere
München; de na- en door
werking van de overval of, zo
U wilt, de politieke aspecten.
Het Journaal bracht de feite
lijke informatie en Brand
punt leverde de achtergron
den. Voor dat laatste was re
dacteur Charl Schwietert
naar Israël gereisd om aan
wezig te kunnen zijn bij de
plechtigheden rond de aan
komst van de stoffelijke res
ten der elf omgekomen atle
ten: behalve een bewogen re
gistratie van de emoties die
zich daarbij afspeelden, le
verde zijn in allerijl ver
vaardigde reportage ook een
indruk van de stemming je
gens de Palestijnen, en de
te verwachten wraakoefenin
gen van Israël op.
Voor het overige sprak
Brandpunt met de atleet Jos
Hermens en de hockeyer Paul
Litjens, beiden zoals bekend
vanwege de gebeurtenissen in
München voortijdig terugge
keerd omdat zij zich met de
voortgang der Spelen niet
konden verenigen; en met
NOC-bestuurder Tjeeng Ger
ritsen, voorstander van te
rugtrekking der gehele Ne
derlandse équipe. Bovendien
was in de studio de arabist
professor Brugman aanwezig,
die in zorgelijke analyse van
de gebeurtenissen en de ge
volgen ervan voor de Paies-
timen uitsprak Zijn genuan
ceerde benadering van de Pa
lestijnse zaak kon bij Brand
punt volledig tot zijn recht
komen en onwillekeurig
gingen mijn gedachten terug
naar afgelopen woensdag
toen bp AVRO's Televizier
Bert Hendriks van het Pales-
tina-comité door vier man
tegelijk besprongen werd
omdat hij trachtte even zorg
vuldig als Brugman gisteren
te werk te gaan.
Maar ia. in het verleden is
al vaker gebleken dat de ene
actualiteitenrubriek de ande
re niet is
Bij de KRO viel na Brand
punt een aflevering uit het
„Zomertheater" te aanschou
wen: „Ik heet Erwin en ik
ben 17 jaar", een Duitse ge
dramatiseerde documentaire
of beter een documentair
drama over een jonge fa-
brieksleerling, die zich be
wust wordt van de uitbuiting,
van de boven hem geplaatste
schiinautoriteiten, de onvrij
heid van de maatschappij
waarin hij verkeert: een
voortreffelijke produktie door
de „uit het leven gegrepen"
cast al even voortreffelijk
gespeeld.
Aan de andere zijde vulde
de NOS de tijd tot De Sa
menvatting met de uit 1967
stammende Nederlandse
speelfilm „De Verloedering
van de Swieps", hiertoe ver
moedelijk geïnspireerd door
het ongehoord succes dat de
vaderlandse film momenteel
weet te oogsten Ik vond de
film toen hij uitkwam al niet
zo slecht en de flarden die ik
er nu van zag bevestigden
mij m dat standpunt. Wies
Andersen ais ongeneeslijk
puinruimer van zijn door
Ramses Shaffy geruïneerde
leven: als tijdsbeeld (wat
toen een orgie heette wordt
nu door elke zichzelf res-
Deeterende padvindersvereni
ging als normaal beschouwd)
ook heel opmerkelijk. Ik be
twijfel overigens of de NOS
m 1977 „Blue Movie" zal uit
zenden.
PHILIP VAN TIJN
slagerijen. Dat museum-idee
sprak ze wel aan. want ze dach
ten, dan blijft-ie mooi rustig aan
de wal liggen. Maar intussen is
er op het schip wel voor zeker
70 000 gulden nieuw ingebouwd
en geïnvesteerd
Vraag: „Ook van je familie''"
Van Dam: „Nee, maar er zijn
meer mensen, die m me geloven
en die het er gewoon verplich
ting loos hebben ingestoken. Die
er wat m zien".
Vraag: „Hoe kwam je dan toch
op het idee zee te kiezen?"
Van Dam' „Toen ik het schip
kocht, dacht ik. dat het volledig
verrot was en dat het onverant
woord was er ooit nog eens zee
mee te kiezen. Maar dat blsek
mee te vallen. Ik bleek het hoog
te kunnen verzekeren. Het schip
bleek zó stevig in elkaar te zit
ten. dat het nog volledig zee
waardig was. De ene keer kwam
er eeri inspecteur kijken, het
Riik is ook geweest en die had
den ook geen bezwaren. Er zit
ten zoveel bielzen en ijzeren
stukken m de neus alleen al. dat-
ie onverwoestbaar is. In vroeger
jaren heeft het schip tot 1954
huot gevaren m de noordelijke
wateren en toen moest-i® door
ijs heenbreken".
Vraag; „En de zendapparatuur,
was die nog een beetje m tact?"
Van Dam: „Kom maar mee kij
ken Hier zitten de agregaten,
zie je, ze werken nog met, maar
ze zitten er. Hier zit de zendap
paratuur. Er ontbreken verschil
lende onderdelen, maar de hoofd
zaak zit er. Kijk maar. Hier met
fotograferen, graag, dat wil ik
niet hebben En hier is de studio,
we zijn hier hard aan het werk.
De tafel voor de discjockey moet
nog hersteld, maar hier heb je
het Tegeltableau. Dit gedeelte
heeft een tijd onder water ge
staan toen het schip nog m Am
sterdam lag. Ze hebben er toen
veel uitgeroofd, maar lang niet
alles Dat valt erg mee. In theo
rie kan ik de zaak nog deze week
in de lucht hebben".
Vraag- „Warom breng je dat
dan niet in praktijk?"
Van Dam: „Ik wacht voor
lopig nog even af. Er is nog heei
veel werk te doen. Ik moet ook
nog onderdelen hebben
Vraag: „Maar v/aarom ben je
dan plotseling uit Zaandam ver
trokken?"
Van Dam' „Ik voelde me er,
niet vrij. Hier, buiten de terri
toriale wateren, kunnen ze me
niet aan de ketting leggen In
Zaandam had ik daar constant
angst voor. Er kon ieder moment
iemand aan boord komen met de
mededeling: ,.Ik leg jou aan de
ketting"
Vraag- „Schuldeisers, bijvoor
beeld?"
Van Dam- „Ik heb geen schul
den, ik heb geen enkele lening
uitstaan Het geid, dat er in zit.
is er ingestoken door mensen, die
er wat m zien Lukt het met dan
zullen ze me het met moeihik
maken En kijk maar, er is van
alles aan boord Blikies en aard
appelen. wel voor een jaar. Al
leen het vlees hebben we met
Piraat Van Dam en zijn piratenschip Caroline
bakken over boord moeten gooi
en, want de ijskast was kapot.
Maar zonder vlees kunnen we
het ook nog tijden uitzingen Ge
noeg mondvoorraad hoor".
Vraag: "Waarom doe je dit
toch allemaal?"
Van Dam: "Niet in de eerste
plaats om het geld. Toen ik op
m'n vijftiende jaar bij Gerzon
werkte, werd c'at slecht
betaald, Toch bleven de men
sen, omdat de sfeer er zo goed
was. Sfeer is erg belangrijk.
Hier aan boord zijn we ook
Schip en bemanning worden geregeld bevoorraad.
door JAN HEIN DE GROOT
Toen Josephine van Gasteren
op een onlangs gehouden hearing
bijna m vervoering riep ook
toneel te willen spelen voor
arbeiders en wat later bekend
werd dat zij met haar Piccolo
Produkties z.ou starten met een
stuk van Charles Dyer, rees er
hoop in de harten van Rotter
damse toneelliefhebbers
Immers, Dyer herinnerden
wij ons als de schrijver van
Rdtei van ecu simpel mmi, een
triest stuk over een uitgefeeste
voetbalfan die bij een met meer
zo jonge lichte dame terecht
kwam. Triest, want inderdaad
ging het over eenzaamheid,
aïlene mensen Uiterst verstaan
baar gesitueerd, begrijpelijk van
begin tot eind, herkenbaar, al
was die voetbalgek een Engelse
voetbalgek. Maar voetbalgekken
over de hele wereld hebben
veel gemeen
Naar moeder Adam werd dan
ook met enige verwachting uit
gekeken Wat wij echter gister
avond m het Piccolotheater
meemaakten grenst aan het
ongelooflijke: een dialoog, voor
minstens de helft- onverstaan
baar, omdat zowel mevrouw
Van Gasteren ais Henk van
Ulsen hele zinnen inslikten,
tussen een permanent m bed
liggende moeder en haar vreem
de zoon Adam. Eenzame mensen,
ongetwijfeld.
Mdcti dat tneind is di eens i
beter uitgewerkt. Wat in een
haat-liefde verhouding mogelijk
is, weten we zo langzamerhand
en je moet van goede huize
komen om daarover nog iets
boeiends op het toneel te zetten.
Wat hier gebeurde ging echter
volkomen langs me heen. En ik
was met de enige die geen touw
kon vastknopen aan het heen
en weer gepraat van „twee over
God gillende heidenen tot onze
kmeen in de Ganges", gezien
het vrolijke geknikkebol rond
om my.
Mevrouw Van Gasteren en
Henk van Ulsen hebben naar de
ietter hun onverstaanbare rol
len gespeeld; dat kan nooit de
bedoeling van de schone toneel
speelkunst zijn. Er valt weinig
meer over te zeggen.
Jammer is het wel.
maken vandaag zo goed als
nieuw hun opwachting in onze
zaaiers/vangers. Heel Groot Rot
terdam ziet ze staan.
Uw naaimachine kan er trouwens
best nog bij. Bel even 010 -
14.74.11 (van 8.30 lot 21.00
uur). En hij is al half verkocht.
(Van onze toneelredactie)
AMSTERDAM Globe-
acteur Siem Vroom krijgt dit
jaar de Albert van Dalsum-prijs
voor de beste rol in een Neder
lands toneelstuk. Zijn vertolking
in Oidipous van Harry Mulisch,
hoogtepunt in het jongste Hol
land Festival, bracht de jury
leden Wim Bary, Hans van den
Berg en Ber Huising tot hun
keus.
Oidipous wordt dit weekeinde
voor het laatst gespeeld in de
Amsterdamse Stadsschouwburg.
Vanavond wordt Siem Vroom
de prijs uitgereikt.
net een familie, daarom ben ik
niet bang voor ruzie".
TK heb ook nog eens gepro-
beerd een reclame-bedrijfje
van de grond te krijgen, Dat luk
te niet. Je stoot overal je hoofd,
je hebt geen idee hoe mensen
tegen je kunnen zijn. Een jaar
lang was ik koerier voor Radio
Noordzee: bandjes met program
ma's van Hilversum naar Sche-
vemngen rijden en dan naar de
Mebo 2 varen. In één jaar heb ik
met m'n renaultje voor die figuren
daar 100.000 kilometer gereden.
M'n motor heb ik er ook nog voor
m de prak gereden. M'n bedoe
ling was nieuwslezer te worden
of disc-jockey, maar De Mol heeft
me nooit een kans gegeven. Al
lemaal vriendjespolitiek daar.
D"r zijn er bosjes op straat gezet.
En toen tk geen kansen kreeg en
er wegging heb ik tegen De Mol
gezegd: Eéns zal je van me ho
ren. Ja, en nou lig ik hier. Die
radio-piraterij, daar ben ik gek
op. Radio, ja, mag ik. Ik heb ook
eens eep keer bij de NCRV ge
solliciteerd. ik was al goedge
keurd. maar dat is ook afgeketst".
Vraag:" Je wilt dus voorname
lijk De Mol dwarszitten? En
Meister en Bollier, de Zwit
serse exploitanten van Radio
Noordzee?"
Van Dam:" Die jongens, die
aan boord van de Mebo zitten,
kunnen er allemaal ook niks aan
doen. Er zijn het een heleboel
met me eens. Er zitten er hier
een paar aan boord, die daar
vroeger gewerkt hebben. Meister
en Bollier zijn nog met eens de
slechtsten al heb ik er geen woor
den voor, dat ze die radio-tech-
nicus nu bij wijze van opbod via
geld weer willen zien terug te
krijgen.
Dan denken ze natuurlijk:
kri]gt-ie het nooit voor elkaar".
Vraag: "Heb je al platen aan
En disc-jockey's?"
Van Dam: „Kijk maar. hier
staan ze. Er zijn zo'n 1500 pla
ten aan boord. Dat was al zo
met dat museum. Er zitten zo'n
goede 50 tot 60 toppers van nu
bij, later aangevuld".
Vraag: „Hoe sterk zijn de zen
ders?"
Van Dam' „Er zijn twee 10
kilowatters en één 50 kilowatten
Veronica heeft twee 10 kilowat
ters, en Noordzee heeft een 105
kilowatter, twee tien kilowatters
en 1 kilowatter voor FM. Dus wij
kunnen verder komen dan Radio
Veronica. De zendmast is nog he
lemaal m takt. Een paar jaar ge
leden zijn er op dit schip nog
gloednieuwe stagen aan gemaakt.
Hij is 56 meter hoog. We kun
nen tot ver over de Duitse grens
komen".
Als we bovendeks komen blij
ken vier man van Radio Noord
zee met een rubberboot te zp
gearriveerd. Zij doen Van Dam
het voorstel de Engelse radio
technicus terug te laten komen,
want Bollier heeft hem meer
geld toegezegd. De technicus
schudt verontwaardigd van nee:
„Geld maakt geen indruk op me,
het eten is hier beter", zegt hu
Van Dam: „Ik vind jullie beste
jongens, maar kom nou maar
voorlopig niet meer aan boord".
Van Dam zegt nog, dat hij
dank zij de goede zorgen van
Rederij Vrolijk uit Schevenmgen
verzekerd is van een constante
bevoorrading.
De douane m Schevenmgen
slaat geen acht op een aantal
lege accu's, waarmee we te
rugkeren Toen we vertrokken
verzekerde dezelfde douane ons
streng, dat de foto-apparatuur
inclusief de films in beslag
zouden worden genomen als we
het allemaal niet inklaarden
Er waren geen papieren en dus
werd het risico genomen. Na
terugkeer werd er geen woord
meer over gerept.
Van Dam: "Ze zijn allemaal
erg vriendelijk tegen me. Maar
waarom zouden ze ook niet'
Ailes is toch volgens de voor
schriften gegaan?"
Vraag: "Kan je geen datum
en frequenties voor je eerste
uitzendingen geven?"
Van Dam: "Nee, dat heeft
geen nut. We moeten eerst ai-
les nog uitproberen en ik wil
mets zeggen wat ik later niet
waar kan maken. Misschien
blijf ik alleen maar museum.
Misschien wordt ik museum en
zender. Als ik zender wordt,
gaat dat weer onder de naam
Radio Caroline".
na zes uur voor de prijs
van een
Let op: De meeste
laatste treinen gaan nu
nog later, later, later...
