1
De
bond
genoot
is het
grote
struikel
blok
IX
Een dorp
bij
Saigon:
'er komt
hier
geen
vrede...'
De j
plaats
van
de eer
Feiten
meningen
Commentaren
„Kissinger ziet vrede in Vietnam,
naar zijn eigen zeggen, als kroon op zijn
werk voor Het Witte Huis."
Misnoegen
Niet in de hand
Nog even Thieu
Tijd winnen
.V
r5
Makkelijk weg
Siappekoord
WOENSDAG 1 NOVEMBER 1972
HET VRIJE VOLK
PAGINA 4
(Vandaag is Focus geheel gewijd
aan Vietnam, aan Nixon
en aan „het akkoord")
door HENRY BRANDON
VORIGE WEEK WOENSDAG, of eigenlijk donder-
-.dagmorgen, want het was diep in de nacht, kwam
Het Witte Huis ineens met een alarmerend hencht.
De inhoud was kort: Mogelijk zal Hanoi zeer bin
nenkort bekendmaken dat de Verenigde Staten van
Noord-Amerika en de Democratische Republiek Viet
nam op 22 oktober 1972 een akkoord van verstrek
kende betekenis hebben bereikt.
Dit keer is het de rood-gele vlag van Saigon, die in top gaat Wat zal het morgen wezen?
IN EEN KLEIN PLAATS
JE, Lai Thieu genaamd,
luisterde ik vrijdags op
mijn transistorradio naar
de geruststellende stem
van Henry Kissinger, die
de vrede in Vietnam
voorspélde.
OP DE RAND VAN VREDE IN VIETNAM
Het geheim was tot dan toe aan
beide zijden goed bewaard gebleven
:Op die 22ste oktober stuurde prest -
dent Nixon een bencht naar Hanoi,
•waaruit de Noordvietnamezen meen-
l.den te kunnen opmaken dat Amerika
de Noordviemarnese voorstellen ,om
'sen exnde aan de oorlog te maken en
1de vrede in Vietnam te herstellen
;had geaccepteerd Deze voorstellen
waren op 8 oktober aan Henry Kis-
Cainger overhandigd, tijdens een be-
•sprekmg met de belangrijkste Noord -
-Vietnamese onderhandelaar in Parijs
Le Due Tho.
Maar de Verenigde Staten moesten,
zich ook nog verzekeren van de in
stemming van president Thieu. Dat
bleek een met eenvoudige zaak, want
Thieu maakte grote: bezwaren. Niet
de vijand, maar de bondgenoot werd
het struikelblok. De Zuidvietnamese
president maakte publiekelijk zijn
misnoegen kenbaar over de politieke
aspecten van de overeengekomen
„oplossing van bet Vietnamese pro
bleem"*. Henry Kissinger zag zich
gedwom n naar Saigon af te reizen
om daar te praten m een sfeer die
zijn veiligheidsagenten tot de grootste
waakzaamheid aanspoorde
Nixon zelf. die dit voorjaar nog
grote druk op Kissinger had uitge
oefend om de onderhandelingen over
beëindiging van de oorlog met resul
taat af te sluiten, v ond het nu ineens
minder urgent nog voor de presi
dentsverkiezingen met een akkoord
uit de bus te komen. Per slot van re
kening klemde de zaak met meer zo
erg. omdat, zo bleek uit de opiniepei
lingen. Nutons populariteit alléén ai
door de onderhandelingen was geste
gen. Waarom zou hij dan gehaast
werken aan de afronding roet een
akkoord, een politiek die hem moge
lijk wel eens voor met voorziene on
aangename verrassingen zou kunnen
plaatsen.
Maar president Nixon had de zaak
wet langer in de hand, en Hanoi had
zo z'n eigen redenen om haast te ma
ken met de ondertekening van het
vredesstuk. De Noordvietnamese re
gering had de besprekingen gerekt
totdat Nixon politiek gezien extra
soepel zou zijn, vanwege de verkie-
zingen. Na de herverkiezing van de
Amerikaanse president zou deze wel
eens weer een hardere houd, tg kun
nen gaan aannemen
Kissingei heelt altijd vastgehouden
aan zijn uitgangspunt de onderhan
delingen móesten tot een akkoord lei
den. Van tijd tot tijd was de Ameri
kaanse onderhandelaar ongeduld, g,
maar hij heeft het niet opgegeven
Op 21 september zei hij in een per
soonlijk gesprek nog tegen mij dat de
situatie ..objectief beschouw dnog
nooit zo gunstig was geweest voor de
Verenigde Staten. Hij verklaarde dat
optimisme a.* volgt Moskou en Pe
king hadden hun belangstelling voor
de wjog m Vietnam vedorer de
Noondv letnamezen konden met hun
lente-offensief geen definitieve over
winning boeken, en de afsluiting van
de Noordvietnamese havens smet
mijnenvelden), alsmede de voortdu
rende zware bombardementen moes
ten op den duur wel een verwoestend
effect hebben op de econom-sche
gang van zaken n Noord-Vietnam
Volgens Kissinger moesten de
Noordv ïetnamezen er toen alleen nog
maar van overtuigd worden dat
Nixon de verkiezingen absoluut zeker
zou winnen Wanneer ze dat eenmaal
m de gaten zouden hebben, zouden ze
anzelf w el bereid zijn tot concessies.
Twee weken later kwam er in
derdaad een doorbraak. De Noord-
v ïetnamezen gingen akkoord met de
basisprincipes, zoals die door presi
dent Nixon op 25 januan en. nog
maals op 8 mei waren geformuleerd
Zij hielden niet langer vast aan wat
Nixon zag als hun moeilijkst m te
willigen sis de verdrijving van pre
sident Thieu
De Noordvietnamezen waren nu
wel bereid Thieu niet van zijn func
ties te beroven zolang er nog geen
verkiezingen m Zuid-Vietnam waren
begin af aan tegen het akk^rd, niet
omdat er niet voldoende veiligheden
voor hem zelf en zijn positie in wa
ren ingebouwd, maar in de eerste
plaats omdat hij het er niet mee eens
kon zijn dat Amerika al zijn troepen
uit Vietnam terugtrekt
Thieu ziet ook wel m dat daarmee
Amenkas bemoeienis met Vietnam
behalve misschien op het gebied van
economische hulpverlening - beëin
digd zal worden, zeker wanneer de
Amerikaanse krijgsgevangenen door
Hanoi zullen zijn vrijgelaten en de
.nationale erzoerungsraadvan de
grond zal zijn gekomen
Zonder twijfel is deze verzoentngs-
raad de zwakste schakel in het ge
heel. omdat beide partijen daann een
absoluut veto willen hebben Dat zou
kunnen leiden tot een poli
tieke remise waaruit een s.tuatie zou
kunnen ontstaan die vee! weg heeft
van die in Korea blijvende verdeeld
heid van het land
Engeland is niet uitgenodigd om
toezicht te houden op de naleving
van de vredesovereenkomst en men
kan zich v oorstellen dat het daar niet
rouw ïg om is Maar naast de negatie-
ve aspecten van het akkoord, zijn er
zeker ook enige positieve die Noord
en Zuid-Vietnam misschien op de
lange duur dichter tot elkaar kunnen
brengen Een van die aspecten is
Amenka s belofte om beitje Vietnams
te steunen bij de wederopbouw-.
President Nixon zal zeker met de
verkiezingen in zicht Thieu niet de
gelegenheid willen geven van de da
ken te schreeuwen dat Amenka hem
met geweld een vrede heeft opge
drongen. Nixon heeft de laatst® tijd
dan ook herhaaldelijk gezegd dat
Thieu zelf moet beslissen wat hij' wil.
wat al aangeeft dat de druk die hij
op Sa'gor. uitoefent niet dusdanig
fors is dat Thieu er wel onder moet
bezw ijken.
Ironisch genoeg worden Kissingers
inspanningen momenteel met eens zo
heel erg meer door Nixon gewaar
deerd. en dkt, terwijl Kissinger een
met de hand geschreven ..opdracht"
van Nixon bij zich draagt die als
volgt luidt: „Doe wat je goeddunkt
zonder rekening te houden met de
verkiezingen
gehouden. Hanoi gaf eek de eis op
dat die verkiezingen zouden moeten
worden gehouden o-cer auspiciën
van een coalitie-regering In plaats
daarvan zou fen „verzoeningsraac1''
oe verkiezingen moeten uitschnjvm
en contxoieren en die raad zou reke
ning moeten houden met de moge
lijkheid an het veto v an Thieu.
De taken van de verzoerungsraad
zouden zijn- toezien op de handha-
v mg van een staakt-het-vuren en or
ganisatie van van verkiezingen, maar
een vaste datum voor die verkiezin
gen zou niet worden genoemd om
Thieu op dat punt met te binden.
Hanoi zou dus willen meewerken
aan de totstandkoming van een
vreedzame regeling met. wat de mili
taire aspecten betreft een pas-op-de-
plaats-situatie. een wapenstilstand,
en met langer aandringen op een po
litiek akkoord dat de communisten,
•n de ogen van de Amerikanen, alle
controle zou geven over Zuid-Viet
nam onder ge, «tijdige wegvaging
v an het regime-Thieu
Naaat Kissinger deze Noordvietna
mese doorbraak goed op z.ch had la
ten inwerken, zag hij geen bezwaar
meer om Thieu te laten weten dat
diens positie bij een overeenkomst
tuisen Wash.-fon en Hanoi met on
middellijk in gevaar zou komen
Toch verze"e Th.eu z.ch van het
Mgi ai*,,--,.»-.
Nixons politiek van nu is er éen
van tijdwinnen, reden waarom hij
geen handtekening onder het akkoord
wil plaatsen als met ook een regeling
is overeengekomen met betrekking
tot minder belangrijke kwesties, zoals
de officiële opheffing van de gedemi
litariseerde zone tussen beide Viet
nams. Senator McGovem heeft met
iets van irritatie gereageerd op het
nieuws van de overeenkomst, alsof
hij zich er ineens van bewust werd
dat hij wel eens het laatste slachtof
fer van de Vietnamese oorlog zou
kunnen worden. Z.jn kandidaat voor
het v ïce-presidemschap. Sargent
Shnver, stelde zich politieker op Hij
noemde het akkoord een verkie
zingsstunt", met zon best commen
taar overigens, omdat Hanoi als eer
ste met het bencht kwam.
Het lijdt geen twijfel, naar mijn
mening, dat veel Amerikaanse .kie
zers onder de indruk zullen komen
van wat Nixon met Hanoi heeft be
reikt Desondanks geven de
opiniepeilingen nog steeds lichte ver
beteringen te zien van McGovems
positie, waarbij wel moet worden
aangetekend dat de stijging van zijn
populante.t te langzaam gaat om
Nixon voo- de verkiezingen nog te
kunnen inhalen
Kissingt- is intussen optimistisch
wat betreft een laatste gespre« met
de Noordvietnamese onderhandelaars
m Pa-ijs En hii ral reke- «:-* op
houden met zijn werk voordat een
««koord zal zijn bereikt, mogelijk
met voor de verkiezingen, maar dan
zeker kort daarna. Kissinger immers,
ziet vrede in V.etnam naar zijn eigen
zeggen als de kroon op zijn werk
oor Het Witte Huis.
Lat Thieu ligt ongeveer 30 kilome
ter benoorden Saigon, langs hoofd
weg no. 13. Niemand weet met zeker
heid of de stad voor of tegen het Be-
vnjdmgsfront strijdt Zo te zieo, ver
schilt dit nogal eens overdag of 's
nachts. Soms is het plaatsje weken
lang met trots communistisch, andere
keren gaat het er prat op tot Het
Vrije Westen te behoren Telkens als
het tij keert, wordt er flink gevoch
ten. Op de bijgewerkte stafkaarten
van Vietnam, waaruit moet blijken
wie wat onder „controle" heeft, staat
lai Thieu netjes gearceerd weergege
ven. In deze stad klonken Kissingers
woorden over eendracht en eenheid
dan ook nogal eigenaardig.
Vroeger zag het plaatsje er neu
traal en onopvallend uit. Men zou
zich hier een vreedzame co-existentie
van beide vijanden voor kunnen stel
len. Maar sinds de geruchten over
een staakt-het-vuren is het onmoge
lijk om nog langer neutraal te zijn.
Beide opponenten weten dat de ge
bieden, waarover ze nu „controle"
hebben, voorgoed in hun bezit blij
ven na een bestand. Daarom is ar
een ware vlaggen-oorlog uitgebroken,
waarbij ieder zijn veroverd gebied af
wil bakenen. Saigon heeft verordon
neerd dat elk huis m Lai Thieu de
rood en geel gestreepte Zuidvietna
mese vlag moet dragen. Iedereen die
dit weigert komt m moeilijkheden.
Iedereen die een Vietcongvlag
zwaait wordt - volgens een speciaal
decreet - onmiddellijk neergeschoten.
Dus. want n- Tb.en mcrrxntcci
overstelpt met een Zuidvietnamees
patriottisme Tenminste zolang ik er
was - rond lunchtijd. Elke auto. elke
bus en elke scooter droeg een vlag.
Het leek wel Koninginnedag In de
steegjes, bezijden de hoofdweg wap
perden aanzienlijk minder vlaggen.
En buiten de stad, op de rijstvelden,
tussen de kokosbomen en het dichte
gebladerte, was de vlag van Saigon
nagenoeg verdwenen.
D.t patroon leek wel wiskundig be-
re«end en uitgestippeld. Verder dan
een kilometer cf twee van de weg af,
wün waarschijnlijk helemaal geen
vlag meer te zien, ik waagde het met
er te gaan kijken. Het is opmerkelijk
da* de vlaggen van Saigon m Lai
Thieu alle zeer gemakkelijk zijn weg
*e halen. In Saigon zelf z.jn de rode
en gele strepen vaak met verf aange
bracht op deurposten of op tinnen
plaatjes aan de muur geschroefd Zo
met tn Lai Thieu Als de kleine man
netjes in hun zwarte pvjama s in
zicht komen zijn de vlaggen in een
w ip v erw ijderd dat staat vast
Ongetwijfeld houdt iedereen in Lai
Thieu stiekem ergens een blauwgele
vlag (van de Vietcong) verborgen. Je
kan met weten Op de markt maak
te ik een praatje met iemand, die ge
brekkig Frans sprak Een gegoede
burger die wel wat te verhezen
heeft, schat ik zo Ja zei hij de strij
ders v an het Front zijn hier vaak ge
weest Hij had zich nogal eens moe
ten verbergen. Drie keer al hadden
ze Lat Thieu overvallen. Ik vroeg
hem of hij wist. wie van zijn buren
tot het Front behoorde Hij zei mets
Toen vroeg ik wat er zou gebeuren
•is oaigons soiowten weg zouden
trekken, of als er nog een keer zwaar
gevochten zou worden om Lai Thieu
Weer antwoordde hij niet Ik vroeg
hem tenslotte wat hij zou doen, als
de vrede komt „Er komt geen vre
dt zei hij gedecideerd Ik tikte op
mijn radiootje en vertelde dat Kis
singer optimistisch was. „in Wash
ington, Pelung of Hanoi misschien
Nicholas Tomalin. verslaggever van de Sunday Times met een verslag uit
een klein plaatsje benoorden Saigon
vrede™," zei hij, maar hier stuk
moeilijker".
Als om het twijfelachtige lot van
Lai Thieu te onderstrepen, was een
klem dorpje, nog geen 5 Mom 'ter
van Lax Thieu de dag tevoren door
eenheden van het Front overvallen.
Zuidvietnaroezen proberen hen nu te
verjagen. Tot dusver zonder succes.
Het ziet er naar uit dat ae daar voor
lopig geen rood-gele vlaggen zullen
zwaaien™ Tn de afgelopen 24 uur zijn
in feite zeker tien dorpjes Jgt de
buurt aangevallen. Hoofdweg zkx 13
is het middelpunt van hevige gevech-
ten. Ogenschijnlijk streeft het Front
er naar om alle plaatsjes benoorden
Saigon nog voor «en wapenstilstand
xn handen te krijgen en zo de be
langrijkste toevoerwegen nuf Saigon
onder controle te hebben.
In Saigon daarentegen, ziet alles er
meer hoopvol uit. Hef lijdt geen twij
fel wie Saigon en alle andere grote
steden in het zuiden onder controle
heeft De deskundigen zijn het door-
parlementariers en bureaucraten. Al
len met keurige witte boorden. De
soldaten aan de poort openden
meteen de veiligheidshekken, zodat
het spontane enthousiasme zijn be
loop kon hebben.
Een van de betogers vroeg zich
voortdurend luidkeels af: „Waar blij
ven de arbeiders?" Er was er met
één komen opdagen.
Alsof ze kind aan huis warm na
men de betogers plaats in de met
zware toeaniudsïejK Jjefeatkpst paleis?-
zaaL Twee van hen haaiden opening».
speeches» toen stak de president zelf
van wal met een lange ingestudeerde
rede. Zijn boodschap was van gelijke
strekking ais zijn twee uur durende
tv-optreden, eenier in de week. Htj
maakte de noeste indruk dat htj
nooit en te nimmer akkterd zou gaan
met een wapenstilstand. Evenwei, hij
liet ddor een zorgvuldig woordkeus,
die mogelijkheid duidelijk open. „Er
komt geen vrede voordat ik het ak
koord heb getekend," schreeuwde hij
En dit is maar al te waar.
gaans met eikaar eens, dat president
Thieu er mag rekenen op de steun
van naar schatting 80 percent van de
bevolking. De Voorlopige Revolutio
naire Regering kan volgens deze -
westerse - experts bogen op onge
veer 15 percent. De staf van presi
dent Thieu ut nog steeds vol vertrou
wen.
Staakt-het-vuren of met, van een
paniekerige uittocht uit de Zuidviet
namese hoofdstad is geen sprake De
kantoren van de luchtvaartmaat
schappijen worden niet belegerd en
niemand is doende zijn bezittingen
op verhuiswagens te pakken. Dit
komt voornamelijk omdat het verbo
den is Bovendien geeft Thieu geen
uitreisvisa vnj
Nee, deze vrede heeft voorlopig nog
geen nieuw vluchtelingenprobleem
gecreeerd
In Saigon ziet het er naar uit dat
de rode- n gele vlaggen er voorgoed
hangen. Terug van Lai Thieu kwam
ik in Saigona hoofdstraat In een
spontane" demonstratie terecht, vóór
Van Thieu. De betogers marcheerden
opgetogen door Tu Do, de drukste
winkelstraat, naar het presidentiele
paleis Het was de best-georganlseer-
oe spontane oemonatrstie die lis ooit
gezien heb De spandoeken waren
keurig in Vietnamees en Engels ge
steld Netjest geschilderd, stond er
Coalitie met de Communisten bete
kent Zelfmoord", en „Vrede komt al
leen als de Noordvietnamezen zijn
teruggetrokken Alle betogers waren
keurige Vietnamese ambtenaren in
overheidsdienst, provincie-hoofden.
Onderhand zijn de meeste diploma
tieke waareetrters ervan overtuigd
dat er daadwerkelijk zeer gepronon
ceerde verschilpunten bestaan tussen
Van Thieu en Kissinger Dit is geble
ken tijdens hun gesprekken vonge
week. Van Thieu balanceert momen
teel op een hoog en slap koord. Hij
moet zijn volk overtuigen van zijn
onverzoenlijkheid. Doet hij dit niet
dan riskeert hij op grote schaal da
ling van zijn populariteit. Hij moet
tegelijkertijd wel degelijk een ach
terdeurtje open houden v oor een
compromis Tenminste zo moet het
voor de Amerikanen loken Voorspel
len wat dat compromis precies zal
inhouden, is als het kijken in koffie
dik. Afgaand op de dingen die Thieu
heeft gezegd, kan ik roe voorstellen,
dat het zo zal gaan
Twee hindernissen moeten nog ge
nomen worden. De eerste ts de sa
menstelling van dfi toekomstige rege
ring m Saigon. Het zou inderdaad
ware zelfmoord voor Van Thieu zijn,
als hij, die naai- het schijnt 80 per
cent van Zuid-Vietnam onder „con
trole" heeft, een driedelige coalitie
zou toestaan, met gelijke parten voor
zijn «ugen mensen, de neutralen en
het Bevnjdmgsfront.
Als hij echter zijn aandeel (80 pet)
zou behouden en het Front zijn aan
deel vertegenwoordigd krijgt, terwijl
een driedelige commissie de verkie
zingen voorbereidt en een compromis
uitwerkt, zou dat zeer redelijk zijn
Als Kissinger een dergelijk gewij
zigd plan aan Thieu zou voorleggen,
kan deze dit „in goede doenaccepte
ren. De tweede moeilijkheid zijn de
geregelde troepen van de Noordv ïet-
nam Tijdens het geheime en officiële
overleg is met over hun posities en
aanwezigheid gerept. Premier Pham
van Dong weigert' nog steeds hun
aanwezigheid m Zuid-Vietnam toe te
geven Maar het is duidelijk dat Van
Thieu zijn handtekening met onder
een bestand zal zetten, zolang zij zich
nog in Zuid-Vietnam bevinden
Mocht Kissinger er in slagen Hanoi
te bewegen om deze geregelde troe
pen terug te trekken, of een geschre
ven toezegging voor een terugtocht te
bemachtigen, dan zou Thieu dit ais
een nieuwe concessie op kunnen vat
ten. En stijlvol met een wapenstil
stand instemmen. Afgaand op de
goedgeschilderde spandoeken in de
demonstratie teken ik aan dat deze
twee punten de twee meuwe elemen
ten m de komende besprekingen zul
len gaan vormen En dat bmnen met
al te iange tijd (mogelijk met binnen
enkele dagen of een week maar over
enkele maanden) een staakt-het-vu
ren af zal komen
Onlangs werd tk tot mijn grote
schnk gevraagd om in een bestuur
plaats te nemen. Nu maak ik met
zulke verzoeken graag korte met
ten, omdat tk allergnscf. ben voor
het sombere en dogmatische gezeur
dat tn ons schijnt te varen op het
moment dat praten vergaderen
heet. Maar deze keer kwam tk on
der de sympathieke druk van een
goede kennis te staan om hem als
jeblieft te komen vergezellen.
Htj zat, zei hij, bij een stelletje
„deftige ouwe zakken" voor een
belangrijke nationale zaak De
zakken too ren rnjtrel allemaal nog
nat achter de revers van de lintjes,
regen en na de vergadering moest
hij altijd ook nog lekker met ze
eten Htj had ze bereid gevonden
om „een frisse wind" m het be
stuur te halen.
Hebben ze die van mij dan al
eens geroken''" vroeg ik
Maar nee hoor, ook dat kon de
heren (dames waren er metmet
afschrikken. Ik vroeg mijn kennis
bedenktijd en om het treuzelen
wat uit te breiden verzocht tk hem
om gegevens over die vereniging
Dat hielp me weinig, want die ge
gevens lagen de volgende morgen
in mijn bus Enkele dagen later
testte tk de kenms weer of het be
stuur nu echt wel mijn wilde
tdeeen wou, „Absoluut", zei htj en
bij gebrek aan weerwoord zwichtte
ik Het was de uitzondering die de
bevestiging regelt Het bestuur stel
de mij kandidaat en vroeg mij op
mijn levensloop
Een „curriculum vitae" heet dat
Nu houdt u het met voor mogelijk
hoe netjes, arbeidzaam, sympa
thiek, idealistisch, godvrezend des
noods, cul tuurmmnend, bescheiden,
studieus, deugdzaam, gediplomeerd
en toegewijd u, uw buurman en ik
er uitzien als we eenvoudig chro
nologisch opschrijven wat toe tn
ons leven „gedaan" hebben. „Ge
daan'want het ts een stilzwijgen
de code dat tn zo'n levensloop al
leen komt wat u-e presteerden.
„Curriculum vitae" „Le
vensloop" Levensgedoe Chronolo
gisch fatsoen als de dood in de
pot
Je stelt erin dat je diploma zus
en zo hebt, maar automatisch
wordt weggelaten dat je zeven heer
wegens spieken bent verwijderd en
je diploma tna de keren dat het
spieken met ontdekt werd, fraudu
leus werd verworven. Je toegang
tot de maatschappij begon al als
een officieel ondertekende fraude,
meermalen gepleegd.
Je stelt voorts, dat je reeds jeug
dig voorzitter was van het Comité
Blinde-Geleide-Honden, maar niet
dat je terzelfder tijd metsrjes hielp
de broek uit te trekken om jt
hondse geneugten te ontdekken. Je
noemt de keurigst, autoriteit, die
je onder de medeplegers van mi
lieuvervuiling nog ontdekken kan,
als referentie en verzwijgt mei
grote vanzelfsprekendheid de oude
vriend aan wiens verloedering je
door nachtenlang drankmisbruik
je verdoemenis verdient
Genoeg Ik stuur dat bestuur
geen curriculum vitae, maar ge
woon mijn programma, idealen alt
u wilt omdat ik die ter sprake ml
brengen «n die terentjtng Het be
stuur vroeg mij daarop per tele
foon of tk het met druk had en
mijn kandidatuur wilde intrekken
Ik had het at druk toen u mtj
vroeg", antwoordde tk.
„Maar zou u de eer met aan
uzelf trillen Houden*" vroegen zij
„Welke eer*" vroeg tk.
Het werd ml aan de inden
kant
U zou uw kandidatuur zdf
kunnen intrekken"
Js dat een eer aan mijzelf
vroeg ik weer
Met deze debiel konden ztj ruft
praten. Ik heb ze nog gezegd, dat
zij best weer cart me af mochten
en dat tk helemaal niet boos was
als het bestuur, nu ze ram pro
gramma wisten, mij toch met kan
didaat wilde stellen Met tea
maximaal geroet van inleving tn
hun positie suggereerde tk het be
stuur nog mtj een briefje te schrij
ven tn de trant van Wtj respecte
ren uu: mentng at delen wij hem
niet" Een goed liberaal beginsel af
zo Pas onder de grootste druk »wj-
nerziids heb tk het bestuur zover
gekregen mij de bons te geven d»
ze mij trilden laten nemen
Het merkwaardige ts nu dat het
bestuur boos ts dat tk „de eer niet
aan mezelf hield" Ik ben er op
ten of andere manter zeker ma,
dat het bestuur zijn eer op een an
dere plaats heeft zitten dan tk.
En hier moest tk - tk wtt «iel
waarom - allemaal aan denken n*
Nixon - omdat het aantal toepefi»
fabrikanten dat zijn stem uit
brengt veel kleiner is dan het aan
tal Amerikanen dat tn Vietnam
nog zou kunnen creperen - W
treek voor de verkiezingen JK*
eervolle vrede" heeft aangekon
digd -
Waar zit - tn de naam van
venden en doden - onze eer*
BORIS TOK\*~
