1
Barzels demagogie
strijd tegen de
SPD én zichzelf
Een vage babbel, waar Luns
niet veel mee opheeft
Bah, vrouwen, allemaal niks
Links geeft de toon aan
Verkiezing in cijfers:
Dochter Claudia klapt ook als het niet moet
MEE IN DE VAART
donderdag ió November 1972
HET VRIJE VOLK
Feiten
Meningen
Commentaren
Wanneer Rainer Candidus
-Barzel (48) voor de vuist weg
zijn standaardverkiezing s-
speech afsteekt; blijkt er
naast zijn glas een spiekbrief
je te liggen. Daarop staan al
leen maar een paar cijfers: de
i populariteitspercentages die
de Westduitse kiezers hem toe-
■kennen en Willy Brandt, de
':man die hij met „de andere
pleegt aan te duiden.
Die percentages liegen er niet om.
Barzels populariteit bedraagt nog niet
de helft van die van zijn tegenkandi-
daat.
Acteur
-
'Burgers'
door
Bert
Stoop
Samen één
ÉT'
RAINER BARZELverkiezingsshirt van zusterpartij
door
Pie ter
de Vink
I
Spanning bij deelgemeenteraadverkiezingen
door
Jo
Manassen
Wa
-l
KAG:WA"1
kleur van onze verkiezingscam
pagnes is grijs. Het ernstige vermoe
den kan rijzen dat Nederland toch
een eiland van deugdzaamheid is in
een overigens schandelijke wereld.
Bij mijn weten heeft geen enkele
partij geprobeerd Den Uyi plooibaar
te krijgen door hem een fraai meisje
voor de nacht aan te bieden (wat
Kissinger overkomen schijnt te zijn
in Moskou - een aanbod, dat hij on
danks alom bekende wellustigheid
afsloeg).
Als kleiner land zouden wij na
tuurlijk met kleinere schandalen
kunnen volstaan. Het zou al mooi
zijn als bleek dat kruidendokter Van
de Moosdijk zijn geratste miljoen
had gestort in het verkiezingsfonds
van de KVP. Ja - wij zouden reeds
onbedaarlijk schateren wanneer een
schalks persoon het glaasje spraak
water van Barend zou hebben gevuld
met een jonge borrel.
Maar niets van dit alles. Geen ge
knars van tanden, noch geween van
onheilige vreugde. Met onbetaalbare
onverstoorbaarheid spreken de spre
kers hun diepste overtuigingen uit
voor luisteraars, die niet moe worden
hetzelfde verhaal steeds opnieuw te
genieten. Gelijk de kleuters, die wij
met een vertelsel het bed in helpen.
Die willen het ook steeds nóg eens
horen, wat erg zuinig is, want zo kun
je met een gering aantal voorlees
boekjes volstaan.
Er is ook nog niet één verborgen
microfoon ontdekt in ons socialistisch
hoofdkwartier. De Beigen mogen hun
Waterloo hebben en dc Amerikanen
hun Watergate wij houden ons
waardig en rustig. Tenzij de micro
foons voornamelijk niet werden ge
vonden omdat ze beter verstopt zijn.
Want degelijk zijn we ook.
Wenden wij het oog naar Wcst-
Duitsland, dan kan het een vorsende
blik niet ontgaan dat minstens dertig
pornobladen van het Bauer-concern
in de strijd zijn geworpen- tegen het
rode gevaar dat Brandt heet. De or
ganen van Bauer staan pal als HET
grote voorbehoedmiddel tegen linkse
afwijkingen. En wie dat een eenzijdi.
ge frontvorming vindt, moet erken
nen dat het in elk géval iets speet»,
culairs beeft als je rechts ziet optrek,
ken over de ruggen (bij wijze van
spreken) van honderden naaktmodel
len.
Hoge golven aan weerszijden, maar
Nederland kabbelt voort. Of worden
ook wij op de valreep aangestoken?
In Groningen heeft iemand Biesheu
vel aangezien voor treinconducteur,
juicht het van de voorpagina's. Nog
doller: Drees jr. bedacht een slagzin
voor de KVP. Ik neem alles terug
we razen mee in de vaart der kiezen
de volkeren.
PIET HEIL
.- De eerste CDU-lijsttrekker die
-.geen regeringschef, maar .oppositielei
der is, lijdt daar zichtbaar onder. Het
.-liefst zou hij, zoals Brandt, op ver-
- kieangsvergaderingen verschijnen,
fals de door iedereen gerespecteerde
staatsman, die de grote bindende
IJtracht in het land is.
De feiten spreken echter een ande
re taal. Wat men ook in Barzel
•""waardeert - zijn grote ijver, zijn
welbespraaktheid, zijn organisatieta-
lent - hij mist volgens de meeste
- Duitsers juist die eigenschappen die
Brandt zo populair maken: betrouw-
-baarheid, geloofwaardigheid en mte
v'griteit
y' Als krantelezer weet Rainer Barzel
^natuurlijk heel goed wat men van
Tiem denkt en welk etiket men hem
opplakt. Zijn acteertalent wordt alge
meen erkend, ook op verkiezmgsver-
gaderingen. Maar toen opinie-enque-
teurs eens de vraag stelden, welke
rol het best bij de katholieke
lijstaanvoerder paste, werd hem de
rol toegedacht van de kapelaan die
niet van de meisjes kan afblijven
rpaar op de kansel de kuisheid pre-
,t£ Omdat hij weet dat hij de rol die
T-lÜj het liefst zou spelen, namelijk die
-S3-
maand van de CDU als „adviseuze
voor contacten."
Kan de voormalige Jezuietenpupil
de verkiezingen winnen en West-
duitslands nieuwe bondskanselier
worden? Deze vraag is moeilijker te
beantwoorden dan ooit tevoren, om
dat als de tekenen niet bedriegen, de
CDU en de SPD nek aan nek op de
finish toerennen.
Het mag waar zijn dat in het per
soonlijke duel Brandt-Barzel de kan
didaat van de CDU ver achter ligt op
de Bondskanselier, maar nog nooit
tevoren heeft een zwakke kandidaat
zoveel ruggesteun gehad van machti
ge persconcems (Springer en Bauer)
en invloedrijke industriëlen en ban
kiers
van volkskanselier in spe niet voor
fthet voetlicht kan brengen, compen-
seert hij zijn manco met het overdre-
1 ven pathos dat toneelspelers „overac-
fing" noemen.
Hij begint zijn speeches met zachte,
geoliede stem en de belofte dat hij
"jeen verkiezingscampagne voert die
3fatsoenlijk" is en „op feiten en ar-
"X gumenten is gebaseerd." Maar enkele
^interrupties zijn al voldoende om
-"'hem te laten switchen naar de rol
A-van onheilsprofeet, die het gevaar
-J.van de rode revolutie aan de muur
^■;schrijft.
>-"Wanneer de zalen waarin hij op-
'"lireedt niet voor het grootste deel met
A-CDU-kiezers gevuld waren, zou hij
Ajoractisch geen applaus knjgen voor
.'^zijn in alle toonaarden herhaalde
^'-Simplificatie dat socialisme inflatie
-J-be tekent.
agi Wat hij aan eigen persoonlijkheid
gjiekort schiet, compenseert hij met
't lange lofredes op figuren uit de
roemvolle CDU-geschiedenis: de wij
ze Conrad Adenauer „de grootste
staatsman van deze eeuw," Ludwig
Erhard, de grote man van het „Wirt-
schaftswunder", Kiesinger, ,,de man
.met zijn uitgesproken zin voor orde."
--- -Op de eerste rij zit altijd zijn
23-jarige dochter Claudia, die haar
vader bewonderend aanstaart en ook
'klapt wanneer anderen dat niet no
dig vinden. Claudia, studente in de
psychologie, is Rainers trouwste sup
porter. Ze krijgt 1256 Mark per
De tientallen miljoenen die deze
buiten-parlementaire oppositie meest
via anonieme „burger-initiatieven" in
een ongekende advertentiecampagne
steekt, moeten Barzel op Brandts
stoel brengen. De angst voor socialis
ten, inflatie, moord en doodslag
wordt al weken lang dag in dag uit
in talloze krantenpagina's m de felste
kleuren geschilderd.
Met argumenten heeft dat kapita
listische geweld, zoals Heinrich Boll
het noemde, even weinig te maken
als de speeches van Barzel. Maar het
moet worden afgewacht of hysterie
en persoonlijke beledigingen (bijvoor
beeld over de drankzucht en het zo
genaamde communistische verleden
van sommige SPD-pohtid) toch geen
nuttig effect sorteren.
De uitgangsbasis voor de CDU is
trouwens niet slecht. De ruim 2 pro
cent die "Barzels partij in 1969 tekort-
kwam voor de absolute meerderheid
zou wei eens geleverd kunnen wor
den door de ruim 4 procent der kie
zers die drie jaar geleden NPD stem
den.
Wat kan uiterst rechts er nog van
weerhouden CDU te s stemmen, nu
Barzel mjft handen en.Voeten gebon
den is aan zijn 'Beierse tamboerma
joor Franz Josef Strauss, die de.-SPD
„Goebbelsmethoden" voor de voeten
werpt en een SPD-zege het „begin
van het rode fascisme" heeft ge
noemd?
De kleine en grote affaires waarin
de links-liberale coalitie verwikkeld
was, - van Schillers vertrek uit re
gering en partij tot de onthulling dat
SPD- en FDP-staatssecretarissen ho
noraria van uitgevers ontvingen -
zullen de. CDU misschien helpen.
Maar niettemin heerst er in deze
partij een onzekere stemming. Met de
aalgladde streber Barzel alléén vreest
men het onderspit te moeten delven.
Daarom is heel West-Duitsland
volgeplakt met affiches met maar
liefst vier top-figuren: Strauss, de in
telligente krachtpatser, Schroder, die
de Russen te gevaarlijk vond om mee
te praten, maar China als het chris
telijke „vredesland" ontdekte, Katzer,
de zogenaamde linkse vakbondsman,
die de CDU heeft geholpen de kleine
man te ontdekken, en tenslotte Bar
zel.
„Die moeten vier man presentéren
om de indruk te wekken dat ze er
éen hebben," heeft de SPD vice-voor-
zitter Wehner spottend gezegd, toen
het mannenkwartet der CDU in het
stadsbeeld verscheen.
Een goede pers heeft Barzel, wiens
schoenen politiek gesproken twee
maten te groot voor hem zijn, alleen
maar in de Bpringerprodukten. Dat
komt onder andere doordat hij het
contact met journalisten schuwt en
gauw beledigd is, wanneer zijn woor
den kntisch onder de loep worden
genomen
Op verkiezmgsreizen trekt hij ach
na elk optreden terug, meestal om
een dutje te doen, want - aldus een
Barzel-kenner - een toneelspeler die
twee uur op het toneel heeft gestaan,
is toch ook bekaf.
Zondag gaat er dus om, of hij in de
Wnupmhpr hliikt. vnnr Hp ministers ppn V.nrnton pphnudpn. dip men een zaken. Zc
Bijna 41 miljoen Westduitsers mogen
zondag een nieuw parlement kiezen
Men rekent erop, dat 85 tot 95 procent
dat ook zal doen
Óe vrouwen zijn, zoals bij alle vonge
Bondsdagverkiezingen m de meerder
heid: 21,8'imljoen, tegenover 19 miljoen
Cïtjucibuei&vei rwez.iiigcn au ut
heid: 21,8.miljoen, tegenover
mannen.
Bijna 5 miljoen jonge mensen mogen
voor het eerst naar de stemlokalen.
Acht partijen en zeven splmtergroepjes
dingen om de gunst van de kiezers.
'Slechts .dne partijen hebben kans in de
V l"
Bondsdag (49S zetels! te komen Ter
vergelijking de stempercentages bij de
parlementsverkiezingen van 1969
CDU/CSU 46,1%. SPD 42,7% FDP 5,8%
NPD 4,3%.
Een partij die minder dan 5 procent
van het aantal stemmen heeft komt
met in de Bondsdag. De regermg werd
tot nu toe gevormd liooY de SPD en de
FDP Deze partijen hebben at lang ge
leden aangekondigd de samenwerking
voort te zetten wanneer ze samen de
absolute meerderheid (minstens 48,5
procent) krijgen.
November blijkt voor de ministers
van buitenlandse zaken van de EEG-
landen een drukke maand te worden.
Ontmoetten zij elkaar op 6 en 7 no
vember in Brussel om te praten over
plannen voor een Middellandse Zee-
politiek, volgende week maandag en
dinsdag komen ze bijeen in Den
Haag, waar het meer in het algemeen
over politieke samenwerking van de
Negen zal gaan.
Nu is er in de EEG waarschijnlijk
geen onderwerp te vinden, dat gevoe
liger ligt dan de kwestie van politie
ke samenwerking. Op de Parijse top
conferentie van vorige maand bleek
weer eens hoe slecht de partners el
kaar kunnen vinden, als er strikt po
litieke zaken aan de orde komen.
Men kon het m de Franse hoofdstad
eens worden over punten van econo
misch en financieel belang, maar wat
de politieke afbouw of, beter ge
zegd: OPbouw, want de EEG is op
dit punt nog niet erg ver betreft,
kwam men eigenlijk geen stap ver
der.
Of het nu gaat om versterking van
de democratische controle-instituten
van de EEG of om stroomlijning van
bepaalde aspecten van de buitenland
se politiek van de individuele leden-
staten, telkens weer blijken de natio
nale belangen hevig met elkaar te
botsen.
Men zou het ook zo kunnen zeggen:
voor afspraken op handelsgebied
komt men met hersens en technisch
vernuft al een heel and; voor poh-
tieke samenwerking is een ziel nodig.
In dit geval dus een Europese ziel en
maar al te vaak blijkt dat het Euro
pa van de EEG nu niet bepaald be
schikt over een warm kloppend hart.
dat zou kunnen inspireren tot het
aangaan van betrouwbare akkoorden
op politiek gebied.
In december 1970 leek het er even
op dat de toenmalige Zes metiets
van geestdrift en élan verder zouden
willen bouwen aan hunf gemeenschap...
Toen immers werd er-in Den Haagu
een Eurotop gehouden, die men een
heuse „geest" toedichtte
„De geest van Den Haag" had de
sfeer van kille berekening, zo ken
merkend voor de gesprekken van de
EEG-leiders, doorbroken, zo- heette
het. Met andere woorden, de heren
hadden er ineens zin in, voelden zich
plotseling meer Europeaan dan
Fransman, Nederlander of Duitser.
En in zo'n sfeer kan er bereidheid
groeien om zekere nationale belangen
te laten schieten ten behoeve van één
Europese politieke conceptie.
Welnu, we weten intussen dat die
Haagse geest een kwijnend leven
leidt. In de afgelopen twee jaar is
het enthousiasme van de Eurotop,
wat daar dan ook van waar mag zijn
geweest, weer aardig verstikt door
onderlinge tegenstellingen en met el-
kaar strijdige- nationale belangen.
Eén van de resultaten van de Haagse
top was de instelling van een over
legorgaan, op ambtelijk niveau, voor
politieke samenwerking. Eerste- taak
van de nieuwe club was de opstelling
van een rapport dat de weg naar in
stitutionalisering van dit politieke
overleg zou moeten wijzen. Dat rap-
port-"Davignon", zoals het heet, is er
gekomen. Het dient als basis voor de
periodiek terugkerende gesprekker;
van. de- immisters van buitenlandse.
demagogische strijd tegen zijn tegen
standers en tegen zichzelf aan het
langste eind zal trekken. Pas dan zal
Barzel zijn lievelingsrol kunnen spe
len, die van Bondskanselier. Ten
minste, wanneer de CDU de absolute
meerderheid behaalt.
Is dat met het geval, dan staat
Brutus Strauss achter de coulissen
om hem de politieke genadestoot te
geven.
Want één ding staat vast: De tallo
ze vooraanstaande CDU-politici die
nooit in Barzel geloofden en hem bij
gebrek aan een betere toch naar vo
ren schoven, zullen alleen hem de
schuld geven van een debacle.
Barzel mag dan zijn laatste rol
spelen, die van martelaar. Hij heeft
daar al op gezinspeeld toen hij op
een verkiezingsvergadering, de ogen
ten hemel gericht, zei: „Ze willen
met me afrekenen." Wie deze „ze"
zijn, zei hij met.
zaken. Zoals gezegd, volgende week
vindt zo'n gesprek in Den - Haag
plaats. -
Waarover praten de excellenties.in
kwestie dan Wel? In het algémeen:
over alles en nog wat. Speciaal ken
merk van hun gesprekken is wel de
vaagheid van termen waarkan men
zich bedient. Meer dan een heel
voorzichtig aftasten van eikaars me
ningen over bepaalde" ontwikkelingen
in de wereld stelt dit overleg eigen-
,lijk met voor. Bovendien waakt men
er angstvallig voor de buitenwacht
diepgaand te informeren over wat er
zoal over tafel is gegaan. Men wil
vermijden dat de Negen naar buiten
toe overkomen als een politiek blok,
want onvermijdelijk zou dat leiden
tot fricties met andere, gevestigde
machtsinstituten in West-Europa.
De NAVO, bijvoorbeeld, heeft er in
het recente verleden blijk van gege
ven dat het dit politieke overleg van
de Negen bepaald met met gejuich
begroet Per slot van rekening heeft
het Atlantische Bondgenootschap als
politiek bindmiddel van West-Europa
een vooraanstaande functie. Luns en
zijn mensen zullen die functie zeker
willen vasthouden en het niet toejui
chen dat de Europese bondgenoten,
buiten het kader van de NAVO om"
nog eens apartjes over internationale
politiek gaan houden. Luns is er hei
lig van overtuigd dat oök de Ver
enigde Staten niet enthousiast zullen
zijn over deze politieke samenwer
king van de EEG-ledenstaten, ook al
staat die samenwerking nog slechts
in de kinderschoenen. Indirect ken
schetste de secretaris-generaal van de
NAVO de politieke club van de Ne
gen als een instituut ter ondermij
ning van de Atlantische gedachte,
toen hij zijn gram over de samen
komsten van de ministers van bui
tenlandse zaken in de publiciteit
bracht. Schmelzer ging meteen achter
zijn voorganger staan door er, begin
dit Jaar, op aan te dnngen dat verte
genwoordigers van de NAVO in de
verschillende commissies „van het po-
litleke overleg van de ,EEG zouden
.worden" opgenomen om doublures te
voorkomen en er op toe te zien dat
de Negen politiek gesproken keurig
in de pas blijven met de opvattingen
die bmnen het bondgenootschap le
ven.
Dit wantrouwen van de militaire
kopstukken in West-Europa zal ten
aanzien van de conferentie in Den
Haag sterker zijn dan ooit, omdat het
wel vaststaat dat Schmelzer en zijn
collega's het m de eerste plaats zul
len hebben over de voorbereidende
besprekingen voor een Europese Veï-
hgheidsconferentie. Die besprekingen
beginnen immers de dag na de Haag
se bijeenkomst, op woensdag 22 no
vember in Helsinki. Weliswaar wordt
het in de Finse hoofdstad een confe
rentie van staten de Finse rege
ring heeft de regeringen van 34 sta
ten uitgenodigd maar de conferen
tie zal toch geheel in het teken staan
van de rivaliteit tussen de militaire
blokken, NAVO en Warschaupact.
Luns, die zich toch al ongemakke
lijk voelt onder de nogal eigenzinnige
buitenlandse politiek van Washington
(toenadering tot Moskou zonder de
NAVO actief bij de uitstippeling van
de politiek te betrekken) zal de ze
kerheid willen hebben dat de rege
ringen van de Europese bondgenoten
niet tot initiatieven besluiten die
voor hem en het apparaat dat hij
vertegenwoordigt onaangename ver
rassingen inhouden. En onaangenaam
is het voor de bonzen van de NAVO
al, als ze de Indruk krij'gén dat ze in
West-Europa met langer de énigé
macht zijn die de politieke houding
tegenover Oost-Europa voorschrijft.
*!Het weekblad l'Express wijdt deze
•week zijn hoofdverhaal aan de vrou
wen, maar dan gezien door de man-
Tien. Het blad heeft een opiniepeiling
"laten verrichten onder duizend man
nen van 20 tot 65 jaar en constateert
dat de Franse man in zijn oordeel
althans m woorden", schrijft het
blad voorzichtig vooruit gaat
Bijvoorbeeld: 86% van de mannen
vindt het met erg, wanneer hun
vrouw meer verdient dan zijzelf
gelijk hebben ze! En 90% vindt het
helemaal met vervelend, wanneer
vrouwlief toevallig -meer bezit dan
zijzelf (een fortuintje valt niet te
versmaden).
Dergelijke uitspraken zeggen ons
■weinig, want de dag waarop het arti-
ijel van l'Express ter perse ging. riep
een chef van dit linkse weekblad,
ziende dat het over vrouwen handel
de: „Bah, vrouwen, allemaal niks."
JSn diezelfde dag werd hoofdredac-
trice Frangoise Giroud in een brieft
"geschreven door een niet onbelangrij
ke Panjzenaar, terecht gewezen met
de woorden: „Jammer, dat uw femi
nisme agressief en dom is. U gelooft
superieur te zijn aan uw collega's,
vergetende wat u te danken hebt aan
de mannen, die u accepteerden."
l'Express laat, evenals de andere
weekbladen hier, met grote regel
maat opiniepeilingen verrichten en
constateert bij vergelijking niettemin
enige vooruitgang. Dat zit hem in de
volgende cijfers: 85% van de onder
vraagde mannen kan het niet sche
len, wanneer hun vrouw belangrijker
werk doet dan zijzelf. En 68% zou het
zelfs met erg vmden, hun eigen
vrouw als chef boven zich te hebben.
Maar wanneer je de heren vraagt,
wat nu typisch vrouwelijke karakter
fouten zijn, zeggen ze: jaloezie (45%).
een wisselvallig humeur (44%). Ze
vinden sexuele relaties van hun
vrouw met een andere man zeer ern
stig (68%), nogal erg (25%), onbelang
rijk (4%). Maar ze zijn streng voor
zichzelf, want de cijfers worden 58%,
31%, 8%.
Tenslotte is misschien de werkelijk
opzienbarende vooruitgang dat 58%
voor het gebruik van geboortebeper
kende middelen is, 35% is echter te
gen en 7% heeft nog geen mening.
1 Express schrijft dat de meeste
vooruitgang wordt geboekt m de
kring van de arbeiders en kleine
middenstanders, terwijl het Franse
kader en de grote zakenlieden we
derstreven. Ze vrezen „een frustratie
van de man", die de verhouding in
het huwelijk bederft.
Overigens blijkt dat de Franse
vrouwen zich voor het overgrote deel
nog met in een vooruitgeschoven po
sitie zien. Hun mannen zijn voor 46%
bereid hen in huis te helpen. Wat ze
doen? „Niet veel bijzonders, maar ze
zijn van goede wil
'are het niet dati de PvdA 'in
Heek van Holland wordt verteerd
door interne moeilijkheden, stellig
zou onder normale omstandigheden
de winst van deze partij in alle drie
deelgemeenten een feit zijn geweest.
Nu moet de PvdA zich beperken
tot een eclatant succes in Charlois
(drie zetels: van een fictieve 19 naar
een feitelijke 22) en een winst van
één zetel in Hoogvliet (fictief 10; fei
telijk 11).
i
Iets van dc overwinning ging, zoals
gezegd, verloren door het verlies in
Hoek van Holland, waar één zetel
moest worden prijsgegeven.
Over de hele linie genomen was er
nog eert partij die gisteren in de goe
de hoek zat: de CPN. Hoogvliet kreeg
er een vertegenwoordiger van deze
partij bij.
Ondanks het feit dat D'66 over het
geheel genomen verlies' heeft geleden
(in totaal één zetel) is gisteren beves
tigd dat in alle drie deelgemeenten,
voornamelijk dankzij het goede re
sultaat van de PvdA, links de toon
aangeeft.
In Charlois spreekt dit het meest
tot de verbeelding waar de PvdA in
haar eentje al 22 van dc 37 deel
raadszetels gaat bezetten. Een onge
kende weelde die daar ten koste is
gegaan van dc confessionelen en de
VVD.
De PvdA deed het ook goed in
Hoogvliet, waar de winst van één ze
tel ten koste ging van D'66. Ook hier
voert de PvdA, met of zonder steun
van D'66, de boventoon en zou er,
evenals in Charlois, een volstrekt
links dagelijks bestuur uit de bus
kunnen komen rollen. (Lijstaanvoer
der Zwakhals heeft gisteren op voor
hand meegedeeld daar uit democrati
sche overwegingen niet voor te voe
len.)
Al ontkent de wethouder voor
vtijkaangelegenheden de heer H. van
der Pols elke relatie met de aan
staande tweede-kamerverkiezingen,
het verlies van dc confessionele par
tijen in Charlois cn Hoogvliet in
totaal drie zetels moet links moed
geven. Daar waar percentueel nog
winst werd geboekt, in Hoek van
Holland, leverde dit geen extra zetel
op.
Een andere rechtse partner, de
VVD, zag niet zozeer een groot aantal
zetels verloren gaan als wel percen
tueel een dosis hoop vervliegen Dat
moet toch als een tegenvaller worden
ervaren, iemcer nu DS'70 nog*niet
eens heeft meegedaan met deze mini-
verkiezingen.
De kleinere goden: het GPV, de
Evangelisten in Hoek van Holland,
de Bejaarden in Hoogvliet, de ABPN
in Charlois noch de PSP in deze wijk
hebben het kunnen redden. Nul was
het resultaat.
Percentueel verlies ten spijt behield
de SGP in Charlois een bolwerk
van deze gereformeerden haar ene
zetel. Is dit ietwat merkwaardig, veel
opvallender was het succesje van
IBZ (Inspraak Bewoners en Zelfstan
digen): met één zetel in dc raad.
Waar die vandaan kwam? Van der
Pols mag het weten; ^misschien wel
van de VVD.
De opkomst van de kiezers, althans
de kiesgerechtigden: in vergelijking'
met de tussentijdse gemeenteraads
verkiezingen in zes plaatsen in Ne
derland was die in dc d.-»4c. meenten
matig (ot stccht. Een percentage van
76 zoals in Steenwijk, laat staan 86 in
Aalburg, werd in Rotterdam-Zuid,
noch in Hoek van Holland gehaald.
In vergelijking met de laatste ka
merverkiezingen, in 1971, was de op
komst eveneens slecht. In vergelij
king, met de "ihatste gemeenteraads
verkiezingen daarentegen vait er niet
te klagen. Enin aanmerking geno
men dat het gisteren „slechts" ging
om sub-gemeenteraadjes, is er reden
om dik tevreden .te zijn over het en
thousiasme waarmee in Charlois 56%.
in Hoogvliet 56,2% en in Hoek van
Holiand, de kampioen, 71,8% van de
kiesgerechtigden de weg naar de
stembus is ingeslagen.
Vooralsnog lijkt de „nieuwe ploeg"
van 18 tot 21 jaar niet al te veel
interesse te hebben getoond. Eerst
over een dag of veertien pas zullen
we het precies weten of de nieuwe
lingen van zich hebben laten horen.
HAN VAN DER MEIJDE