't Blauwe Pesthuis
Niet meer
BON VOOR 2 WEKEN
GRATIS HET VRIJE VOIK
SCHIEDAM EXTRA
ff
One maanden
kijken of
't je bevalt
'méSÊÊ
donderdag 9 november 1978
Hoofdredacteur Herman Wigbold, Kantoor: Hoogstraat 76. Schiedam. Tei. 26 87 98 of 26 52 05
(~*n
SU'P
p: ei ff' I it; U
Het Blauwhuis zoals het vroeger was...
Ei
en zoals het er nu uitziet.
Van onze verslaggever
ONNO BUITER
SCHIEDAM - Schoffe
len en wieden is voor
iemand die via de sociale
werkplaats een baantje
krijgt bij de plantsoenen
dienst niet zaligmakend.
Een WSW'er kan meestal
de vuile werkjes opknap
pen en daar blijft het
meestal bij, omdat hij
doorgaans weinig of geen
kennis heeft van tuin
bouw en plantkunde. Om
dat te verhelpen bestaat
in Schiedam sinds mei
van dit jaar een Regio
naal Opleidingscentrum
voor Cultuurtechnische
Objecten. Daar krijgen
mensen van sociale werk
plaatsen uit zes gemeen
ten een 15 maanden du
rende opleiding in het
kweken van bloemen en
het aanleggen van tuinen.
Na de opleiding kunnen
ze als assistent van een
hovenier bij de gemeente
in dienst gaan.
m
Jan de Groot (links) en Joop van Ravensteijn aan het
werk op het terrein van het Regionaal Opleidingscen
trum.
De eerste groep leerlingen van het opleidingscen
trum is in mei van dit jaar begonnen op een terrein
naast de stadskwekerij.
fv!
Praktijkgericht
Te hoog gegrepen
Ook werken in de fcas-|
sen.
De heer De Bruijn in de kas: "De mensen krijgen drie maanden de tijd om te kij
ken of het werk ze bevalt
Sexfilms huren?
6 voor'.27,50
Samen met de donderdagse bijlage
Ik wil Het Vrije Volk elke dag thuis ontvangen. De
eerste twee weken ontvang ik alle nummers, dus
ook tweemaal de donderdagse bijlage, gratis.
Daarna gaat het kwartaalabonnement automatisch
in met ais Extra-voordeel 6.40 korting.
Naam:
Adres:
Woonplaats:
Stuur de bon volledig ingevuld in een j
open envelop zonder postzegel aan: 1
HET VRIJE VOLK C.V.
ANTWOORDNUMMER 1579
3000 VB ROTTERDAM
Henk Stokvis
Keukenshowroom
•ïp' Rotterdam-West
Vnlk>
mill '"V'l^'v.nu* WMM
;f •".«■„lib'1 X 1
Mïv. i* ft'
<EN van de meest gevrees
de ziektes in het Europa van
de veertiende, vijftiende, zes
tiende en ook wel de zeven
tiende eeuw was de pest.
Deze ziekte was enorm be
smettelijk en had bijna altijd
de dood tot gevolg. In veel
Hollandse steden bestonden
zogenaamde „pesthuizen";
inrichtingen waar deze zie
ken zo goed en zo kwaad als
het ging verpleegd konden
worden.
Wat Schiedam betreft, vin
den we de oudste vermelding
van het bestaan van zo'n huis
in 1526, toen ervan stadswege
een vrouw werd aangesteld
die in een huis aan de Boter-
straat deze zieken zou gaan
verplegen. Aannemelijk is
dat de zieken voor die tijd in
het Sint Jacobsgasthuis wer
den verpleegd, dat toen zo'n
beetje als algemeen zieken
huis fungeerde.
In 1537 werd het Pesthuis
uitgebreid met het huis er
naast en in 1571 werd het
verplaatst naar een huis dat
ten zuiden van het Smt An-
naconvent lag; je zou nu zeg
gen ten westen van het Spin-
ïuispad. Ook bij het Pesthuis
was er sprake van een „va
der" en een „moeder" die er
de leiding hadden. Zij woon
den in het huis en daar hoef
den ze niets voor te betalen.
Niet alle lijders aan de pest
werden in dit huis onderge
bracht ook het Sint Jacobs-
gasthuis nam een deel daar
van voor haar rekening.
Hierin kwam verandering
toen er in 1624 een epidemie
uitbrak. Men vond het toen
wellicht verstandiger, om
alle zieken in het zelfde huis
te verplegen. Vanaf dat mo
ment was het" Pesthuis een
zelfstandige instelling. Al
vanaf 1600 werd het huis al
regelmatig in diverse stuk
ken „Blauwhuis" genoemd.
De reden hiervan is niet
helemaal duidelijk, mis
schien is het huis oorspron
kelijk blauw van kleur ge
weest. Behalve een vader en
een moeder was er ook een
chirurgijn in het huis aanwe
zig, die als „pestmeester" tot
taak had de zieke te genezen,
voor zover dat mogelijk was.
Omdat de pest altijd in de
vorm van epidemieen voor
kwam, stond het huis vaak
leeg als er niets aan de hand
was. Om de ruimte toch te
benutten werd het bij tijden
ook wel gebruikt als een
soort militair hospitaal, met
•name als er sprake was van
oorlog. Sinds 1644 werd het
huis gebruikt als een soort
verbeteringsgesticht voor
dronkaards, krankzinnigen
en gevallen vrouwen.
Dit had wel tot gevolg dat
men het stadbestuur om een
ander huis moest vragen toen
er in 1666 weer een pestepide
mie (de laatste in Nederland)
uitbrak. De regenten van het
Pesthuis kochten in dat jaar
twee huizen die lagen aan de
tegenwoordige Sint Anna-
zusterstraat Toen de epide
mie voorbij was, hield men
het in gebruik voor andere
besmettelijk zieken. Toen
waren er dus twee instellin
gen, die onder het zelfde be
stuur vielen.
Het nieuwe gebouw hield
stand tot aan het begin van
de negentiende eeuw toen de
exercitieschuur aan het
Groenewegje voor de verple
ging van besmettelijk zieken
in gebruik werd genomen.
De leeggekomen panden
werden afgebroken en er
werd een school voor in de
plaats neergezet
Het Blauwhuis aan het
Spinhuispad was in 1763 zo
vervallen, dat er een nieuw
gebouw nodig was. Het Nieu
we Blauwhuis kwam echter
op een hele andere plek te
staan, namelijk aan de Lange
Nieuwstraat. Het oude werd
verkocht.
In 1846 hield de instelling
op te bestaan. Het verbete
ringshuis kon niet meer op de
oude manier gehandhaafd
blijven. Het gebouw aan de
Lange Nieuwstraat heeft in
de jaren daarna nog een hoop
andere functies gehad. Het is
Postkantoor geweest en
Gymnasium en nu is de Ste
delijke Muziekschool er ge
vestigd.
HENRI ETTE VAN
ALDEHWERELT
Nieuwe kansen voor
WSW- personeel
Het Regionale Opleidingscen
trum ligt naast de stadskwekerij
aan de Fokkerstraat in Schie
dam en is een onderdeel van de
Bedrijfsgemeenschap Schie-
mond. Mensen uit Schiedam,
Vlaardingen, Maassluis, Rotter
dam, Delft en Naaldwijk krijgen
er les. De eerste groep leerlingen
begon in mei van dit jaar. Op dat
moment was de kas van de
stadskwekerij het enige onder
komen. Nu is een klem gebouw
tje neergezet met een kantine
die tevens als lesruimte voor de
theorielessen dienst doet In ok
tober is de tweede groep aan de
slag gegaan. In totaal zijn er nu
17 leerlingen aan het werk.
De heer De Bruijn, hoofd van,
het Regionaal Opleidingscen
trum en tevens degene die de
theorie-lessen geeft zegt; „De
mensen die hier komen varieren
in leeftijd van 17 tot 45 jaar. De
meesten zijn arbeidsongeschikt
verklaard vanwege rugklachten
of zijn licht gehandicapt, geeste
lijk of lichamelijk. Ook hebben
we een jongen die mets man-
Kt i
keert. Drie van hen hebben een
paar jaar tuinbouwschool achter
de rug en één heeft HBS gehad
en is daarna psychisch in eikaar
gestort. Dat het werken in de
'uin hem bevalt blijkt wel uit
het feit dat hij hier weer hele
maal opleeft."
„Als ze hier geplaatst wor
den". gaat de heer De Bruijn
verder, „krijgen ze drie maan
den de tijd om te kijken of het
werk ze bevalt. Daarna kunnen
ze zelf beslissen of ze willen blij
ven of niet en natuurlijk hebben
wij ook het recht om degenen die
niet voor het werk geschikt zijn
af te wijzen." Maar dat is nog
j
v
j-
maar één keer voorgekomen.
„In de eerste maand van de
opleiding laten we de mensen
gewoon wat in de tuin rondkij
ken; een beetje schoffelen, wat
namen van planten leren, want
de Latijnse benamingen van de
planten staan bij elk rijtje aan
gegeven; pas daarna beginnen
we aan de theorie."
„In de lessen behandelen we
de bloementeelt, de aanleg en
h°t onderhoud van tuinen, de
aanleg van plantenbakken,
bloemschikken en kamerplan
ten. Alles blijft op de praktijk
gericht. Wij brengen ze een goe
de handvaardigheid bij en on
derwijzen kennis der materia
len. Echte hoveniers kunnen ze
niet worden, omdat ons leerpro
gramma zelfs nog iets lichter is
dan dat van de lagere tuinbouw
school. Met de opleiding kunnen
ze echter wei assistent van een
hovenier worden."
„Op het ogenblik zijn we
tuintjes aan het aanleggen. Ieder
krijgt een klein stukje grond dat
hij moet bewerken. Hij moet een
stukje gazon aanleggen, enkele'
struiken planten en bloemetjes
uit laten komen. Ze moeten het
allemaal zelf bijhouden en dat is
natuurlijk een goede oefening.
Wij kunnen daardoor ook beter
beoordelen hoe ze het doen. Als
ze m een groepje werken, dan
kunnen ze elkaar de schuld ge
ven. In dit geval niet."
„Elke maand stellen we van de
mensen een rapport op. Interes
se in het werk, collegialiteit en
omgang worden omschreven en
latuuriijk de prestaties. Ook
tijken we of ze beter zelfstandig
werken: of in een groep meer tot
hun recht komen. Het rapport
wordt naar de sociale werk
plaats gestuurd waar ze van
daan komen".
„Om de leerlingen wat weg
wijs te maken in het vak maken
we ook excursies. Pasgeleden
zijn we naar de tentoonstelling
„Tuin en Ark" in de Jaarbeurs
hallen van Utrecht geweest. An
dere excursies gingen naar het
proefstation en de veiling m
Naaldwijk."
„De lessen geef ik samen met
een werkmeester voor de bloe
menteelt en een voor aanlog en
onderhoud", vertelt hij verder.
„Voorheen gaf ik in mijn avond
uren altijd les op de tuinbouw-
school. Maar het werken me'!
deze mensen is helemaal nieuv I
voor mij. Ik heb nog nooit eerdei
op deze manier met gehandicap-1
ten te doen gehad en ik moe' I
zeggen dat ik het leuk weri-l
vind. We waren eerst nogal bang I
dat we te hoog gegrepen en eer
te moeilijk programma opge-J
steld hadden, maar het is mij to'f
nu toe ontzettend meegevallen,"
Twee jongens die op het Re-1
gionaat Opleidingscentrum les|
krijgen zijn Joop van Raven
steijn en Jan de Groot.
Joop zegt: „Ik zit in de Wet So-1
ciale Werkvoorziening, omdat ihl
bijna een jaar zonder werk zit!
Rugklachten of zo heb ik niet. IPI
heb alleen lagere school gedaan!
en een tijdje de banketbakkers-!
school. Maar die opleiding waj|
veel te zwaar."
„Ik ben hier nu een maand be-1
zig Hiervoor werkte ik op de so-1
ciaie werkplats Schiemond!
Daar deed ik het huishoudehjtj
werk: kapotte lampen vervan
gen, schoonmaken. Toen hoordij
ik van deze opleiding en ik het!
die meteen aangegrepen. Wan-"
k ben gek van bloemen en plan
ten. Het bevalt me dan ook uit-!
stekend. De sfeer is uitstekencl
en ik kan goed met de anderer|
opschieten en wat ook belang
rijk is: ook met de leiding."
„Ik heb eerst als snijbrandeil
in een fabriek gewerkt", zeg"!
Jan de Groot die ook op I okto-l
ber is begonnen. „Daarna was it|
glazenwasser en deed toen wa1
werk als schoonmaker m eerl
slachterij. Op een gegeven mo-|
ment werd ik werkloos en hac|
toch al last van mijn rug. Daar
om kwam ik m de sociale werk-J
plaats terecht, waar ik uitbe-|
steed werd aan de plantsoenen
dienst. Heel de dag stond.ik meil
de schoffel in m'n handen. Toerj
zei iemand van Schiemond te-j
gen me: „Je kunt je kans pak-J
ken op het opleidingscentrum"
Dat heb ik gedaan en het bevalt i
goed. Dit is beter dan alleen|
schoffelen!"
Sali. Dam 5a. Schiedam. Tei, OIO 67126
Geopend v. 10 18 u. Oond. koopavond.
Leg. vereist
ROSENVELDTSTRAAT 97-99 TELEFOON 010 259933
