Groeton speelt satirische comedie Voshart
I
Die twee
samenCor
en Ad, zijn
voor mij
heleinde.
Wij zijn
ambitieus
en wij wil
len niet op
onze hek
vatten.
Wij zijn
laat tot de
ontdekking
gekomen
wat Noh-
spelen wa
ren.
Je hebt
mensen no-
dig, die de
zaak kun
nen afrem
men.
COIOP
tfafbent
Uzëff
Wij zouden
zo graag
eenniet-
spelend be
stuur heb
ben.
K
Rijke
roomse
leven
in
V
extra
Tijdnood
Afremmen
Hoogspanning
1
DONDERDAG 15 MAART Wl
Op 23 maart gaat in zoldertheater In de Teer-
stoof „Voshart" in première. Dit commedia
dell'arte-stuk wordt gespeeld door de Schie-
damse amateurtoneelvereniging Groeton. Het
stuk is een bewerking van regisseur/cabare
tier Rob van de Meeberg van zowel het oor
spronkelijke „Volpone" van Ben Jonson als
een bewerking daarvan door Hugo Claus, „De
Vossenjacht" getiteld.
Hoofdpersoon is een schatrijke bankier, die
leeft van spelletjes ten koste van anderen. Hij
laat bekend maken dat hij op sterven ligt.
paar komt een stelletje op zijn geld beluste
aasgieren op af. Ze doen alle mogelijke moeite
om iri zijn testament terecht te komen. Er
komt zelfs een rechtzaak van. Voshart laat
vervolgens bekend maken, dat hij gestorven
zou zijn. Zijn secretaris blijkt zijn enige erf
genaam te zijn. De debiele dochter van Vos-
hart zorgt voor een niet verwacht en verras
send eind.
„Oorspronkelijk speelt het stuk in het Venetië
van de zeventiende eeuw", vertelt Groeton-
Secretaris Paul Segaar. „Rob heeft het naar
de toekomst gebracht, hij laat het in Amster
dam in 1981 spelen. Het is allemaal luchtig on
danks de waarheid en satire die erin zitten.
Het is een satirische comedie, hier en daar
wat pikant. De rechterlijke macht wordt op
de hak genomen. De kat van Voshart is de
verteller. Tussendoor wordt het spel soms be
vroren en de kat zegt dan de meest rake din
gen. Ik geloof, dat het wel een stuk is dat het
publiek zal aanspreken.
Er is in Engeland erg veel interesse voor dit
stuk. Ze gaan het er ook in de bewerking van
Rob doen met hem als assistent-regisseur. De
directeur van het Engelse theater komt bij
ons kijken. Daarna gaat Rob verder met het
stuk in Nederland".
SCHIEDAM - „Het is
ergens wel gek, dat wij
een cabaretier als regis
seur hebben. Maar Rob
van de Meeberg is erg
geïnteresseerd in toneel,
dl bet erg in zijn stijl. We
bebben hem ontmoet toen
wij de Noh-spelen in de
Tterstoof speelden en hij
m Marius Monkau er hun
aleuwe programma aan
bet instuderen waren. Het
bleek dat Rob en Marius
wel eens meer regisseer
den. Toen hebben wij Rob
gevraagd. Hij was erg en
thousiast. Zijn eerste sug-
gestie was een stuk van
Shakespeare of een
Griekse tragedie te spe-
tea. Bij toeval zijn wij bij
dit stuk gekomen."
Groeton-searetaris Paul
Segaar: Weer een erva
ring rijker".
Uw belang gaat voor. want u bent
de enige waaraan COOP als
vereniging van konsumenten
rekening en verantwoording heeft
af te leggen.
Daarom betaalt u geen cent Se
veel!
Willeke van Ammelrooij in DOODZONDE
Groeton, voorde repetities gaan beginnen, ontspannen bijeen,
tl
'Er moet altij d onder
fa
hoogspanning gewerkt
worden9
Van onze verslaggever
DICK VAN DER LUGT
Paul Segaar. tien jaar lid
van de elf jaar oude Schie-
fiamse toneelvereniging
Groeton, vindt dat hij en zijn
maakt door snel het theater
vast té leggen", zegt Paul.
JDaardoor zijn wij in een
dwangpositie gekomen en
dat is een enorme druk ge
weest. Als het goed is. heb je
voor een stuk 35 repetitie.^
nodig. We zijn in december
begonnen te repeteren en het
werd al gauw twee keer per
week. Nu repeteren we drie
maal per week. Dan moeten
wij nog decors bouwen, ach
ter de costuums aan en de
hele organisatie er omheen
doen met affiches, program
ma's en kaartverkoop.
De eerste drie voorstellin
gen. die we van de Noh-spe
len gegeven hebben, waren
zwak bezet. De laatste drie
waren goed bezet. Ik geloof.
dat we te weinig aandacht
hebben geschonken aan pu
bliciteit. Maar het was ook
vreselijk moeilijk om bekend
te maken wat Noh-speïen
zijn. Het was vreemd voor
het publiek en maar heel
weinig mensen wisten wat
Noh-spelen waren. Die zei
den dan ook: interessant dat
jullie dat doen. We hebben
wat mensen gehad, die een
studie van het Japanse to
neel maakten.
Omdat we de data voor het
volgende stuk onmiddellijk
hebben vastgelegd, waren
we gedwongen om gelijk met
de repetities te beginnen, an
ders waren we in tijdnood
gekomen. We konden daar
door weinig inzet tonen om
de boer op te gaan en het
stuk te verkopen. Het is jam
mer. want het succes was de
moeite waard geweest om
verder te gaan. Er zou in het
land veel interesse voor ge
weest zijn.
Nu stonden we er als spe
lers ook vreemd tegenover.
We zijn laat tot de ontdek
king gekomen, wat het
eigenlijk was. Ik geloof te
laat. We wisten het zelf niet
goed. Maar ik geloof niet dat
we ons eraan vertild hebben.
We hebben er een enorme
ervaring mee opgedaan. Bij
Groeton zi jn we de lijn gaan
volgen om steeds bezig te
zijn met iets anders. Van Ad
Hoevmans hebben we vrese
lijk veel van de pure toneel
techniek geleerd. Van Cor
Verdonschot hebben we ge
teerd je lichaam te gebrui
ken in overeenstemming met
je emoties. Hij zei: je moet
doen wat je gevoel je ingeeft.
Hij heeft ons gevoel voor het
plaatje, de compositie, bijge
bracht. Hij wilde dat we de
mise-en-scène zelf deden.
Die twee samen. Ad en
Cor. zijn voor mij het einde.
Als je die twee kunt combi
neren. ben je naar mijn ge
voel een heel eind op weg om
goed toneel te spelen.
De vakman die de Noh-
spelen heeft gezien, zei: het
plaatje is schitterend, maar
er mankeert wat aan de
tekst. We hebben niet vol
doende gewerkt aan het
doorleven van de tekst. De
emotie was er helemaal,
maar de diepte in de tekst
ontbrak hier en daar. Het
doorsnee-publiek vond het
fascinerend en wij hebben
het met erg veel plezier ge
daan. Het is jammer, dat het
bij zes voorstellingen is ge
bleven".
Toch is niet alles roze geur
en maneschijn bij Groeton.
„Als vereniging krijgen wij
het steeds moeilijker", be
kent Paul Segaar. „We heb
ben een vaste kern en het is
moeilijk om er mensen bij te
krijgen. Het is voor nieuwe
mensen moeilijk om zich aan
ons aan te passen en omge
keerd. Als de oude garde zich
niet aanpast, bestaat de kans
dat de vereniging opeens
verdwenen »s. Het zou nodig
zijn. dat nieuwe mensen de
zaak overnamen; ook bij
Groeton.
We zouden ook zo graag
eens een niet spelend bestuur
hebben met een zakenman
erin die de boel zakelijk en
financieel begeleidt. Met een
artistiek man die veel van
toneel afweet en een techni
sche man. Het lijkt een uto
pie. want waar haal je zulke
kerels vandaan We hebben
die mensen wel. maar die
moeten ook spelen. En je
hebt soms mensen nodig, die
de zaak kunnen afremmen."
Het blijft toch nog wel
leuk hoor. alhoewel het
steeds moeilijker wordt. De
sfeer is nog steeds goed. We
proberen met z'n allen zo
hard mogelijk te werken Er
zijn repetities die niet zo lek
ker gaan: dan is het wel eens
moeilijk. Dan wordt de druk
duidelijk merkbaar. We
kunnen ons niet permitteren
het op ons gemak te doen. Er
moet altijd onder hoogspan
ning gewerkt worden. Dat
gaat wel eens ten koste van
het plezier. Dat komt omdat
wij hoge eisen stellen. We
zijn ambitieus en we willen
niet op ons bek vallen. Mis
schien gebeurt het toch wet
eens.
Maar de sfeer onder elkaar
is bijzonder goed. De gezel
ligheid bij ons zit hem in hel
plezier dat wij »n het werk
hebben. Groeton werkt met
erg veel plezier aan toneel.
Toneelspelen is ons plezier.
Gezelligheid in de zin van lol
hebben, biljarten, dans- en
feestavonden na afloop is er
bij ons niet bij
weereen ervaring rijker zijn
geworden door de keuze van
cabaretier Rob van de Mee
berg als regisseur. „Hij heeft
in Voshart bijvoorbeeld al
lerlei geinige dingen ge
bracht". aldus Segaar. „Hij
heeft hele stukken in moder
ne taal gestoken. Het is wél
typisch op Amsterdam ge
schreven en zo krijg je de
gekke situatie, dat iemand
met eer» Rotterdams accent
mstêrdams staat te doen.
fa Robs bewerking proef je
de echte cabaretier."
Nog een half jaar geleden
*tond Groeton in de Teer-
stoof met twee Japanse Noh-
spelen onder regie van Cor
Verdonschot. Er werden zes
voorstellingen van gegeven
en in tegenstelling tot „Mal-
colm". dat een jaar daarvoor
«nder regie van Ad Heymans
werd gespeeld, bleef het
daarbij.
•We hebben de fout ge-
Cinrrna Bi» - Doodzonde,
met Cor van Rijn. Willeke
van Ammelroos. Renéé Sou-
tendijk en Josce Ruiter. Ke
lt le. Rrne van Nie,
Passage - lie anti-terreur
brigade, met .Mantel Ho/zul
li, Ivan Rassimov en Carol
Andre. Regie: Massimo Dal-
la man».
Doodzonde gaat ever bel
rijke roomse leven, in deze
tijd van neo-anti-papisme
weer een actueel gegeven. De
lilm speelt in I.imburg waar
een voor de sloop bestemde
kerk wordt bezet door een le
ninistische actiegroep die
kritiek levert op de kerk. Ken
acteur raakt verzeild in de
actie en komt zo tot een te
rugblik op lijn kat holte kr
jeugd. Die jeugd zien we te
rug door middel van Hash-
fcis-Jii «n wtmiwrr dwooëfë
bruine kleuren.
Het eigenlijke verhaal is in
gewone kleuren verfilmd
door Rene van Mie, Daarin
komt de kleurigheid van bet
Roomse leven goed tot uiting.
Vooral tijdens een bijeen
komst in een volle kerk.
Van Mie maakte verschil-
lende opnamen over bet
mijnwrrkerslrvrn van vroe
ger in i.imburg. Die opnamen
zijn zeer slrervol, vooral voor
iemand die nooit in een mijn
is geweest. Willem Breuker
maakte de muziek voor
Doodzonde.
De anti-terreurbrigade h
een Italiaanse lilm uit 1976.
Ken speciale commando-een-
beid krijgt de taak een stel
terroristen op te sporen en
aan te houden. Zij doen dat
onder leiding van inspecteur
\anni die zeil zijn vrouw
vrrloren heeft door een ter
roristische actie. De inspec
teur krijgt hulp van de com
mando-eenheid om de daders
»p te sporen, vier jonge goed
getrainde mannen, thuis in
alle vechtsporten. V kent dat
wei. een voort Italiaanse Bij.
zonderi- Béjstarutsre nfietd.
Hoe de lilm verder loopt
zal wel niemand verhaten.
Bomaanslagen. hankbero-
vingen. vuurgevechten,
achtervolgingen. Kortom niet
zoveel nieuws. Voor de kin
deren draait middags Ca-
roussel. Dat tijn een slel min
of meer leuke tekenfilms,
