Tegenwerking, vertragingen, pesterijen en tegenslagen
ëp te ver uiteen'
I?
i
I
Nog gehandicapte kinderen welkom bij Ooievaars
li
af
ng-
]P
-te
HW-Bijlage Schiedam Extra pag.
Complete ramp
mm-
11 i
SMl
Miili
li
;V'
W 1 8
v.
Complot
Tegenwind
Bram Uil (met roltong) en Aad Sprong, organisatoren van "Voor het leven getekend?".
mm®
mi
ÉSMt
II
tBfiÉt
De hele meute vaste medewerkers van de ponyclub op het buitenterrein naast de kinderboerderij van
Maat.
In de "arena", ze moeten er soms erg aan wennen dat ze
met "levende have" omgaan.
Willem Noorduin, Henny Ridder en instructrice Nan
nie Nieuwenhuizen praten na over de zondagmiddag
lessen.
Wegwerplectuur
P
iff
ti
11
i
'■-it
Bram en Aad: 'Voor
het leven getelcend?'
Van onze verslaggever DICK VAN DER LUGT
SCHIEDAM - Tegenwerking, vertragingen, regelrechte
pesterijen en tegenslagen; Bram Uil en Aad Sprong hebben
bij de organisatie van de striptentoonstelling „Voor bet le
ven getekend" aan den lijve ondervonden wat het betekent
om met het Stedelijk Musetim te moeten samenwerken. In
een 35 pagina s tellend verslag blikken ze op hun ervaringen
terug. Niet vanwege de schuldvragen („die zijn allang niet
interessant meer"), maar om burgers die tezamen met over
heidsinstanties iets organiseren, duidelijk te maken „hoe
het proces verloopt tussen het idee en de uiteindelijke resul
taten Want, zo zeggen ze: „Structuren zijn knellende jas
sen voor gevoelige ideeën".
seerd was in de striptentoon
stelling. „De uitgevers in Parijs
en Brussel hebben hartelijk ge
lachen om die brief", merken
Uil en Sprong in hun verslag op.
Of het feit, dat de museumdirec
teur de geplande catalogus
slechts in consignatie wilde af
nemen. Of het beknibbelen op
uitgaven en de weigering vol
doende expositieruimte (er be
schikking te stellen.
„De creativiteit valt uit het
werk weg", schrijven Uil en
Sprong. „Het is duidelijk dat de
directeur van het museum ai-
leen nog maar bezig is met ran
cunes. Zijn methode is niet fan
tasievol. Hij past het enerzijds-
■anderzijds toe..." Een stukje
verder in het verslag: „De direc
teur en de staf wijzigen hun
houding niet. Van enige positie
ve medewerking is geen sprake,
al wordt er mondeling positief
over gepraat".
Tijdens de opbouw: „Elke
ruimte van waaruit moest wor
den gewerkt, was afgesloten.
Voor bijna alles moest de sleutel
worden gehaald en daarna on
middellijk worden teruggelegd.
Zo waren er teveel regels om op
te noemen. De eerste koppen
koffie moesten de samenstellers
zelf betalen".
Over het bezoek van een ex
posant: „Maar dat een exposant
het roken wordt verboden, hij
niet wordt ontvangen, zelfs niet
als hij in de entreezaal tekent
voor de kinderen, eri dat de sa
menstellers zijn kopje koffie
moeten betalen, loop de spuiga
ten uit. Zo is de directeur ge
woon op zijn kamer als de Brit
Don Lawrence in het museum
aanwezig is".
Tijdens de bespreking van Uil en
Sprongs evaluatie van de stripten-
toonstëlling verwees de heer Paal
man naar andere tentoonstellin
gen, voortgekomen uit initiatieven
van burgers. Hij merkte daarbij
bedroefd op dat hij nog nooit eer
der had meegemakt dat de samen
werking tussen het museum en de
burgers zo slecht verliep.
„Dat jullie kritiek hebben op de di
recteur van het museum, okee.
maar ik kan niet tolereren dat he.
andere personeel aangevallen
wordt. Het gaat er ons echt niet om
een slechte tentoonstelling te ma
ken. In de evaluatie wordt gesug
gereerd dat wij er met de pet naar
gegOoid hebben. Dat is beslist niet
waar."
Ook wethouder Posthoorn had niet
veel behoefte om nader op bet stuk
van Uil en Sprong in te gaan. „De
instelling van beide partijen liep te
ver uiteen. Het is dan moeilijk om
tot samenwerking te komen."
Wie het verslag, dat nu niet.
bepaald uitblinkt door beschei
denheid, leest krijgt rode oor
tjes. Het is het verhaal van twee
stripfanaten, die moeten opbok
sen tegen een op stripgebied on
deskundige museumstaf en
-commissie. Tegenwerking, uit
stel. vertragingen, pesterijen,
gekonkel en tegenslagen: het zit
er allemaal in en je vraagt je af
waarom de twee organisatoren
niet halverwege het bijltje erbij
hebben neergegooid.
Begin 1977 stapte Aad Sprong,
al vijftien jaar geïnteresseerd in
strips en bezitter van circa 3209
stripalbums, naar museumdi
recteur Paalman. Tijdens het
gesprek waarschuwde Aad de
directeur dat het beeldverhaal
geen kalm binnenwatertje,
maar een grote oceaan was. „Is
dat zo", zei de directeur en dat
zouden historische woorden
worden.'
Samen met Bram Uil maakte
Aad een opzet voor een tentoon
stelling met origineel werk van
striptekenaars. Oorspronkelijk
zou die in oktober 1978 moeten
plaatsvinden, maar de traag lo
pende besprekingen zorgden er
voor dat de manifestatie ver
schoven moest worden naar mei
1979.
Het ontbreken van een off ici-
e!e bevestiging, dat het museum
de tentoonstelling zou organise
ren. en later het uitstel hadden
verstrekkende consequenties.
De uitgeverijen haakten af en
het vertrouwen van de al bena
derde tekenaars in de capacitei
ten van dé twee Schiedammers
kreeg-een deuk. „Dat uitstel is
heel erg geweest',', zegt Aad
Sprong. „Dat was voor mij een
complete ramp. De contacten
met de individuele tekenaars
werden op de tocht gezet. Je
moet niet vergeten dat ik er al
vanaf begin 1977 mee bezig
was".
De moeilijkheden waren ve
lerlei. Bijvoorbeeld: een in het
slechtste school-Frans gestelde
brief dat het museum geinteres-
v.'
S i r;;/''
3)
>X\\V-Vy
afvroegen waarom het gehele
museum voor de tentoonstelling
gebruikt was en dat het contact
met de organisatoren slecht was.
„Dat resulteerde in het zich af
zetten tegen de staf van het mu
seum". aldus Paalman.
Naast gebrek aan medewer
king van museumdirectie en
-staf, tegenwerking van het lan
delijk Stripschap en het weglo
pen van de inrichtingsontwer
per werden de organisatoren
tien dagen voor de opening ge
confronteerd met de weigering
door wethouder Posthoorn van
werk van Holtrop. Hij verbood
het ophangen van 19 öriginele
pagina's uit het album „Les
Aventures du Prince Bernhard".
Het werk ging over de schreef.
Zo kon men op één pagina de
Koningin en haar gemaal in een
intieme voorspel-houding zien.
Martin Lodewijk en Peter de
Smet trokken daarop hun werk
uit protest (of vanwege de pu
bliciteit?) terug.
Uiteindelijk werd de tentoon
stelling op 29 april door loco
burgemeester Scheeres en Kuif
je-acteur Talbot geopend. Vol-
tpns Scheeres toonde het resul
taat aan, dat samenwerking tus
sen museum en particulier in
itiatief een succesvolle formule
kon zijn, ondanks „enige tegen
wind". In eén redactioneel com
mentaar schreef HVV toen, dat
deze woorden niet de werkelijk
heid weergaven: „De manifesta
tie bewijst dat samenwerking
met het museum een zenuwslo
pend en ondankbaar werk kan
zijn". Uil en Sprong komen in
hun verslag tot dezelfde conclu
sie.
Typerend was de houding van
museumdirecteur Paalman. In
zijn welkomswoord kon hij het
niet nalaten twee eigen exposi
ties te noemen. Zijn eigen eva-'
luatie van de tentoonstelling
blinkt uit door nietszeggend
heid. Behalve dat de bezoekers
aantallen die hij noemt (4926)
niet kloppen met de aantallen
genoemd door de organisatoren
(6668), neemt hij nog geen eens
de moeite om ongezouten zijn
mening te geven. Hij constateert
slechts dat velen zich stoorden
aan de armoedige aanblik van
de entreezaal, dat vele vaste be
zoekers van het museum zich
Wie naar een verklaring zoekt
voor alle moeilijkheden, komt
automatisch terecht bij de mu-
seumrel. De PvdA-bestuursle
den Hans Bakker en Hans Ko-
nings stelden in een geruchtma
kende notitie voor het museum
om te bouwen tot een cultureel
centrum en de eigen collectie te
verkopen. Wethouder Zijdeveld
wilde in het museum een ten
toonstelling over isolatie orga
niseren. De rei trok landelijke
aandacht en de naam „Schie
dam" werd synoniem met cul
tuurbarbarisme.
Maar er speelde nog meer.
PvdA-coryfee Hans van der
Vlist werd de museumcommis
sie binnengeloodst De Schie-
damse Gemeenschap weigerde
Bram Uil als lid. Passage-direc
teur Henk Berg was door wet
houder. Posthoorn aan de kant
geschoven. De druk op museum
directeur Paalman om nu einde-
lijk eens met een beleidsnota en
jaarverslagen te komen, nam
toe. En wethouder Posthoorn, op
zijn nek gezeten door de
PvdA'ers Hans van der Vlist en
Ton de Vos, duwde de stripten
toonstelling door de strot van
Paalman. Immers: de expositie
was een schoolvoorbeeld van
een zogenaamde drempelverla
gende tentoonstelling: een expo
sitie die zich nu eens niet richtte
op het elitaire kunstpubliek.
Wie in complotten gelooft,
kan uit al deze ontwikkelingen
dus gemakkelijk de conclusie
trekken, dat de PvdA-Schiedam
bezig was het cultuurbeleid in
(haar) politiek vaarwater te
trekken. Wellicht ligt hier de
grondoorzaak van de martel
gang van „Voor het leven gete
kend?". Ongewild werd de ma
nifestatie het politieke parade
paardje van „links".
„Wij wilden niet datVoor het
leven getekend' in die discussie
gebruikt zou worden", zegt Aad
Sprong. „We wilden gewoon een
goed idee tot stand brengen".
Aad erkent dat hij en Bram fou
ten hebben gemaakt „Een fout
van ons kan geweest zijn, dat
we niet vroegtijdig hebben in
geschat hoe de bevoegdheden
van de gemeente, directeur en
museumcommissie lagen", zegt
hij. „Maar wat weet een gewone
burger daarvan? En tenslotte
ben ik zo'n gewone burger".
fH
O AMBULANCE, tel. 269290.
Q ARCHIEF
Korte Haven 33, tel. 266727;
openingstijden maandag
tot en met vrijdag van 8.30
tot 12.15 uur en van 13.15
tot 17 uur; elke eerste en
derde woensdagavond in
de maand van 19.30 tot
22.30 uur.
O BRANDWEER, tel. 264848.
O BUREAU
VOOR RECHTSHULP
gebouw De Teerstoof,
Nieuwstraat 12, tel. 264356.
Spreekuur; maandag,
dinsdag en donderdag van
14 tot 16 uur.
O DIERENAMBULANCE
Mobiele EHBO-dienst
voor dieren. Alarmnum
mers: 357559 en 356383. 24
uur service.
O GEMEENTEWERKEN
Indienen van klachten is
mogelijk per brief aan het
adres: dienst gemeente
werken. Emmastraat 1 of
postbus 61; per telefoon
afdeling riolering en be
strating, tel. 377300 of
260500, toestel 231 van 8 tot
16.30 uur; tel. 268578 na
werktijd, alleen voor
spoedeisende zaken. Af
deling plantsoenen, lel.
154605. van 8.30 tot 10 uur
en van 13.30 tot 14.00 uur;
tel. 707567 na werktijd, al
leen voor spoedeisende za
ken. Algemene begraaf
plaats, tel. 711222 van 8 tot
16.30 uur. Afdeling techni
sche werkplaats. tel.
268280. Afdeling onder
houd gebouwen, tei. 260364
of 260500. toestel 279.
GEZINSVERZORGING
Lange Haven 145, tel.
732800.
O KRUISVERENIGING
Mesdaglaan 6b, tel. 266264.
LENTEBUS
Aangepast vervoer voor
mensen met een rolstoel of
die moeilijk ter been zijn.
Bestellen/reserveren, tel.
730831.
0 MAATSCHAPPELIJK
WERK
Broersveld 142, tel. 731033
of 731485. Open alle werk
dagen van 9 tot 17,30 uur.
O OPENBARE
BIBLIOTHEEK
Centrale bibliotheek, Lan
ge Haven 131. tel. 267877;
filiaal vestigingen: Willem
Andriessenlaan 75, tel.
708320; Lorentzlaan 10, tel.
153674; vm. Mastenbroek
kleuterschool. Mgr. No-
lenslaan 99a; Leliestraat
10, tel. 267981; Dr. Wibaut-
piein 219. tel. 708001.
Jeugdbibliotheek, Korte
Haven 29, tel. 266566 en Ro-
saschool. Korte Singel
straat 53.
POLITIE, tel. 260760.
Alarmnummer 264666.
©RECHTSWINKEL
Broersveld 140, tel. 730308.
Spreekuur: iedere woens
dag van 14 tot 16 uur (te
vens telefoondienst), iede
re donderdag van 18 tot 21
uur. Wijkcentrum De Be
ver, Van Beverenstraat 40.
Spreekuur; iedere tweede
en vierde dinsdag van de
maand %-an 19 tot 21 uur.
SAMENLEVINGS
OPBOUW
SCHIEDAM-NOORD
Willem Andriessenlaan 77.
tel. 702207.
©SCHIEDAMSE
GEMEENSCHAP/VVV
Overschiesestraat 1, tel.
266000
SOCIAAL RAADSMAN
Spreekuren dinsdag van 9
'tot 11 uur in het kruisge-
bouw. Bachplein, tel.
706177; dinsdag van 18.30
tot 19.30 uur en vrijdag
van 9 tot 12 uur, Broers
veld 140, tel. 269957.
O STEDELIJK MUSEUM
Hoogstraat 112, tel. 269066.
Openingstijden: maandag
tot en met zaterdag van 10
tot 17 uur; zondag van 12.30
tot 17 uur.
©TECHNISCHE
BEDRIJVEN
Dwarsstraat 42, tel. 264980.
Storingen gas en -.vater.
tel. 265333. Storingen elek
triciteit, tel. 261700.
©TELEFONISCHE
HULPDIENST
Tel. 731161. Dag en nacht
bereikbaar. Voor hen in
geestelijke en sociale nood.
WARME MAALTIJDEN
Dienstencentrum 4 Molens
tel. 705500
WERKLOZENPROJECT
DE TRECHTER
Broersvest 107, tel. 265255.
Ontmoetingsruimte Over
schiesestraat 44, tel. 263569.
SCHIEDAM Een klein aan
tal geestelijk en lichamelijk ge
handicapte kinderen kan zich
sedert drie jaar heerlijk uitle
ven op de zondagmiddag. Dan
wordt er in een grote glazen kas,
caravanstalling van Aad Maat
uit Kethel, door de kinderen se
rieus pony gereden. Het gebeu
ren wordt georganiseerd door de
Schiedamse Invaliden Sportver
eniging de Ooievaars.
Mevrouw Henny Ridder (31)
en vaste medewerkers Dick en
Wim Chatelain, Miriam van
Eijk en de heer Willem Noord
uin zijn er bijna dag en nacht
mee bezig. Henny Ridder: „Het
is logisch dat je met de verzor
ging van de acht pony's die we
tot onze beschikking hebben
veel tijd kwijt bent. Wc houden
echter van het werk. Wat jam
mer is, is dat er in verhouding
maar zo heel weinig gebruik
van wordt gemaakt. Want toen
we drie jaar geleden startten
hadden we eigenlijk net zoveel
kinderen als nu. We zouden
graag, heel graag zelfs, meer
kinderen willen helpen. Vooral
geestelijk en lichamelijk gehan
dicapten dan, want het rijden op
pony's is goed voor hen. Dat
hebben we de afgelopen jaren
gemerkt".
Instructrice Nannie Nieuwen-
huizen valt Henny Ridder bij:
„Het is zeker een soort therapie
voor de gehandicapten. In het
begin ais ze komen hebben ze
het vaak erg moeilijk. Ze zijn
stijf. En moeten vooral aan het
feit dat ze met „levende have"
om moeten gaan, erg wennen.
Sommigen willen in het begin
niets. Dan moet je ze leren han
teren en stimuleren tot ze er zelf
zin in krijgen. En vaak zijn ze
dan niet meer te houden. Ze le
ren hoe ze met de pony om kun
nen gaan.
Een klein meisje, dat hier in
het begin geen woord zei, laat
nu duidelijk merken als ze een
bepaalde pony niet wil. Dan zie
je dat hele gezichtje betrekken.
Dat is natuurlijk een grote voor-
uitgang voor zo'n kind. En de
ouders zijn altijd erg blij dat
zo'n kind hier los kan komen".
De gehandicapte kinderen rij
den, tesamen met de drie doch
ters van Henny Ridder: Kelly,
Mandy en Debbie, die meehel
pen om het hun gehandicapte
leeftijdgenootjes fijn naar de
zin te maken, op kleine Shet
land-, Welsh- en New Forest
pennies. De kleine zwarte Shet
lander Elco loopt gelaten met de
kinderen op zijn rug door de
kleine piste in de caravanstal
ling en soms drinkt ie zelfs kof
fie.
Nannie: „De pennies voelen
dat de gehandicapten meer zorg
nodig hebben. Ze zijn dan ook
Ponyrijden als therapie
si?
uiterst voorzichtig. De kinderen
kunnen zich zo veilig voelen. En
dat is nodig. In het begin weten
ze vaak niet wat links en wat
rechts is, dat kunnen ze nu spe
lenderwijs leren.
Sommigen konden toen ze
hier kwamen totaal niets met
hun benen doen. Ze zaten als
verkrampt op de pony. Nu, na
tuurlijk na geruime tijd, rijden
diezelfde jongens en meisjes
met losse handen. Tijdens de
lessen doen we veel buikspier
oefeningen en we proberen ze te
leren hoe ze in evenwicht kun
nen blijven. Soms begrijpen de
kinderen het niet, dan moet Je ze
een beetje in de richting duwen,
totdat ze het zelf doorhebben.
De ingewikkelde techniek van
paard- of ponyrijden moet je ais
je met gehandicapte kinderen
werkt eigenlijk laten rusien. Op
andere zaken moet je extra let
ten, zoals discipline, want, dat is
belangrijk. Ze leren dan ook hoe
de pony luistert. In het begin
zijn veel kinderen die hier ko
men wat ongeremd, door het po
nyrijden worden ze rustiger.
Dat hebben we gezien, het heeft
voor velen rustgevend ge
werkt".
Een moeder, die haar gehan
dicapte zoontje elke zondagmid
dag komt brengen, is mevrouw
Rijnders. Ze komt met zoon
Wim door weer en wind vanuit
Overschie op de fiets om hem te
laten rijden. Ze vindt het fijn
voor haar zoon. die er zichtbaar
van geniet en als een echte cow
boy door de piste draaft. Eén
probleem heeft ze echter: „Het
Is wel een opgave hoor. Dat flet-
„Voor het leven getekend?
bestond in het museum uitein'
delijk uit 251 werken uit Belgié
Frankrijk. Engeland, Spanje
Zwitserland, U.S.A., Ierland el
Nederland. Voorts waren er 12
attributen, een groot zetstulc,
"én hangend decor en twee)'
maquettes.
Buiten het museum vondel
ondermeer de volgende activi
teiten plaats: drie matig bezoch
te exposities in Noordmoier
Teerstoof en Mikx Frcetim<
Shop, een slecht bezochte ballet
voorstelling in het Passag
Theater, matig bezochte voor
stellingen van animatiefilms ii
Theater De Teerstoof en enkel'
activiteiten voor de jeugd in sa
•menwerking met bureau Jeugd
land.
Natuurlijk kan men op de ten
toonstelling in het museum ei
de activiteiten in de stad vee
kritiek.hebben. Schiedam is nie
een maand stripstad geworden
Bij de organisatie ging van alle;
mis en dat was overigens niet d<
enige overeenkomst met de be
ginjaren van Film Internationa
in Rotterdam. :if
In het landelijk stripblacjif
Gummi constateert de schrijver
terecht, dat van de geëxposeerd*
werken vrijwel elke beschrij
ving ontbrak. De organisatorer
erkennen zelf in hun verslag da'
de educatieve begeleiding var,.,.,,
de expositie ernstig te kort is ge-
schoten. Gummi wijst ook op dt
nogal vergezochte onderwerping
deling (bijvoorbeeld „denkend*"lf 3
dieren en babbelende beesten": i
en het twijfelachtige nut van d<:
zogenaamde overvloeiers;
plaatjes uit verschillende ,strt-j -ff
palbums die sterk op eikaar lij- (Se 7
ken en die de onderwerpen aar
elkaar moesten verbinden.
„Gelukkig blijft er nog zeer M
veel moois over om een dagje;
naar Schiedam te gaan", is dc
eindconclusie van Gummi. Er,
die conclusie kunnen we voile-
dig onderschrijven.
„Ik zie de strip als kunst-;
vorm", zegt Aad Sprong. „Ik ben
er daarom vanuit gegaan dat het
museum de beste plek was oml
de tekeningen te exposeren. De'
meeste mensen zien de strip
echter als wegwerplectuur. Ik'
weet zeker dat de museumdirec-?
teur de strip niet als kunstj
maar mee toe gepaste kunst'
beschouw Misschien hebben
we teveel t 'd. Toch is de ten
toonstelling 6 ,ed geweest, want
negentig procent van het mate-;
riaal dat wij wilden laten ziénJ
is gekomen".
y
I jjr
k H
sen is wel gezond, maar 4e moetvj
het toch maar weer elke zondagj '1
opbrengen**.
rij
Wim vertelt ondertussen op-: liii
gewonden dat ie oofj elke week ït,
gaat zwemmen en dat ie maar, '»i|i
wou dat 't snel weer eind van "i''i
het jaar was, want dan kan ie' 1
met z'n moeder misschien naar.:
de Taptoe in Ahoy.
Henny Ridder en Willem!'
Noorduin maken gauw duide-
Ujk dat het vervoer geen pro
bleem hoeft te zijn. De S.I.S. de'f
Ooievaars hebben tenslotte dei
beschikking over een bus en als!
er zondags kinderen van en!
naar de „arena" gebracht moe-
ten worden, dat altijd geregeld!
kan worden. Een telefoontje
naar de S.I.S. de Ooievaars.-:
nummer 269053. kan een boel op-:
heideren en vervoer kan zo ge-;!
regeld worden.
Sinds verleden week is het- h!
Henny Ridder die ook les isryfe
gaan geven aan kinderen vanf#aj
één van de vijf scholen voerlf'f
buitengewoon onderwijs. Hen- !§!'l
ny: „We willen graag veel kin- (ito
deren helpen. En we hebben
tenslotte de ponies, die moeten
we optimaal gebruiken, 't Is?
toch jammer ais ze in de stal
blijven staan". Door de week?
staan de ponnies op stal in de?
kleine kinderboerderij van Aad?
Maat aan de Kerkweg,
Eén van de wensen van de po-;'
nyclub van de Ooievaars is een?
ander stukje land. Binnenkort:
gaan de kinderen rijden op het j
stuk land naast de kinderboer-:"
derij van Maat, maar ze hebben!
nog een ander landje op het oog.
„Sponsor" Aad Maat hierover:!:
„Ik heb mijn land en caravan -
standplaats beschikbaar gesteld.!
Dat komt omdat ik al van de)?
schoolbanken af zeer bevriend}'
ben met een gehandicapte, een?
jongen van Van Mil, ook uit Ke-js
thel. Hij werkt nu in de Kinder-i?
boerderij. En we hebben altijd!'
tegen eikaar gezegd vroeger, la-
ter als we kunnen dan gaan wei-
een club beginnen met ponnies!
of zo. Nu heeft de S.I.S. del
Ooievaars de club opgericht en!)
ik geef, omdat wij eigenlijk al
tijd dat idee hebben gehad wat
van mijn ruimte. De Ooievaars
hebben nu zelf een stukje land
gevraagd, daarover is verleden
maand een gesprek geweest met;
wethouder Posthoorn".
Wethouder Posthoorn desge
vraagd: „Ja. we hebben een ge
sprek gehad met de S.I.S. de.
Ooievaars, waarin ze om eenf
stukje, waarschijnlijk braaklig
gend, land vroegen. Bezijden de
Kerkweg. Nu, we zijn er nog
mee bezig, want we weten nog
niet helemaal zeker of dat land
gemeente eigendom is. Dat zijn
we aan het uitzoeken. Er wordt
in leder geval aan gewerkt".
